องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 330 ตาบอดเพราะแสงอันเจิดจ้า

บทที่ 330 ตาบอดเพราะแสงอันเจิดจ้า

“​ใช่​แล้ว​ ​ใช่​แล้ว​!​”

“​เยี่ยม​!​ ​เทพ​มังกร​ปรากฏ​กาย​แล้ว​!​ ​หาก​มัน​ยังคง​สร้าง​ความพินาศ​ต่อไป​เรื่อยๆ​ ​เช่นนี้​ ​เห็นที​สำนัก​ไท่​ไป๋​คงได้​ถูก​น้ำท่วม​ไป​ทั้ง​สำนัก​แน่​”

ผู้คน​ต่าง​คร่ำครวญ​กัน​อย่าง​ไม่​จบ​ไม่​สิ้น

อวิ​๋น​ปี้ลั​่ว​ส่ายหน้า​เล็กน้อย​ ​แล้ว​เอ่ย​ด้วย​น้ำเสียง​อัน​แหบแห้ง​ว่า​ ​”​สถานการณ์​นี้​มิ​อาจ​หลีกเลี่ยง​ได้​ ​ไม่มีใคร​ได้รับบาดเจ็บ​หรือ​เสียชีวิต​แค่นี้​ก็ดี​แล้ว​”

เมื่อ​ได้ยิน​เช่นนั้น​ ​หลาย​คน​จึง​ยัง​รู้สึก​ว่า​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่​สามารถ​ฝึก​มังกร​ตัว​นั้น​ให้​เชื่อง​ได้

เพราะ​อวิ​๋น​ปี้ลั​่ว​ยัง​ไม่รู้​ว่า​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​คลาย​โซ่​เหล็ก​น้ำแข็ง​ทมิฬ​ได้​แล้ว​ ​หาก​ไม่ได้​เป็น​เช่นนั้น​ ​แล้ว​ทำไม​ชิง​หลง​ถึง​ได้​ไม่ยอม​ก้มหัว​ให้​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ใน​ฐานะ​เจ้านาย​เล่า

ดังนั้น​ ​นาง​จึง​สันนิษฐาน​ว่าที่​เป็น​เช่นนี้​ก็​เพราะ​อสรพิษ​โลหิต​เข้าไป​ขัดขวาง​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เอาไว้​ใน​ตอนที่​นาง​กำลัง​พยายาม​ที่จะ​คลาย​โซ่​เส้น​นั้น​ให้​กับ​เทพ​มังกร​นั่นเอง

เฮ่อ​เหลียน​เจียว​เอ๋อร​์​ที่​ยืน​อยู่​ข้างๆ​ ​อวิ​๋น​ปี้ลั​่ว​ถาม​ขึ้น​มา​ว่า​ ​”​แล้ว​บาดแผล​บน​ร่าง​ของ​พี่​อวิ​๋น​เป็น​อย่างไรบ้าง​เจ้า​คะ​”

อวิ​๋น​ปี้ลั​่​วก​้​มล​งม​อง​เด็กชาย​ตัว​น้อย​อย่าง​อ่อนโยน​ ​แล้ว​ส่ายหน้า​เล็กน้อย​ ​สีหน้า​ของ​นาง​คล้าย​กับ​ต้องการ​จะ​สื่อ​ว่า​ตราบใดที่​องค์​ชาย​เจ็ด​ไม่ได้​รับ​บาดเจ็บ​ ​นาง​ก็​ไม่เป็นไร

ตรงกันข้าม​ ​มัน​กลับ​ทำให้​คนที​่​สร้าง​ความเดือดร้อน​เอาไว้​มากมาย​อย่าง​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​กลายเป็น​ส่วนเกิน​ไป

สิ่ง​ที่เกิด​ขึ้น​ทำให้​เด็กชาย​หัวโล้น​ไม่พอใจ​ยิ่งนัก

และ​โดย​ไม่พูดพร่ำทำเพลง​ ​เขา​ก็​ถีบ​เฮ่อ​เหลียน​เจียว​เอ๋อร​์​อย่าง​ไม่​ปรานี​!

ลูก​ถีบ​นั้น​ทรงพลัง​อย่างยิ่ง

มัน​ทำให้​เฮ่อ​เหลียน​เจียว​เอ๋อร​์​ทรุด​ลง​ไป​คุกเข่า​อยู่​กับ​พื้น​ทันที

“​เจ้า​คิด​ว่า​เจ้า​เป็น​ใคร​!​ ​เจ้า​กล้า​พูดจา​ว่าร้าย​พี่สะใภ้​สาม​ของ​ข้า​ได้​อย่างไร​กัน​”

ทุกคน​ใน​สำนัก​ไท่​ไป๋​ต่าง​ก็​รู้​ว่า​แม้​องค์​ชาย​ตัว​น้อย​จะ​มีหน้า​ตาน​่า​รัก​น่าชัง​และ​ดู​สุภาพ​เพียงใด​ ​แต่​พวกเขา​ก็​ไม่​ควร​ที่จะ​ประเมิน​เด็ก​คน​นี้​ต่ำ​เกินไป

เพราะ​ทันทีที่​เขา​โมโห​ขึ้น​มา​ ​เขา​จะ​ตอบโต้​ด้วย​การ​ใช้​ความรุนแรง​โดย​ไม่มีข้อแม้​!

เฮ่อ​เหลียน​เจียว​เอ๋อร​์​ตะลึง​จน​พูดไม่ออก​ไป​ครู่หนึ่ง​ ​ในเวลาเดียวกัน​นั้น​ดวงตา​อัน​งดงาม​สดใส​ของ​นาง​ก็​เต็มไปด้วย​หยาดน้ำ​ตา​ ​นาง​สะอื้น​ไห้​ราวกับ​ไม่ได้​รับ​ความเป็นธรรม​อย่างรุนแรง​ ​”​องค์​ชาย​เจ็ด​เพ​คะ​ ​หม่อมฉัน​คิด​ว่า​ท่าน​คง​เข้าใจ​คำพูด​ของ​หม่อมฉัน​ผิด​ไป​แล้ว​ ​หม่อมฉัน​…​”

“​เข้าใจ​อะไร​ผิด​หรือ​”​ ​เด็กชาย​เยาะเย้ย​ ​แม้​เขา​จะ​อายุ​น้อย​ ​แต่​ก็​มีท​่า​ทาง​ทรงอำนาจ​จน​ยาก​จะ​มองข้าม​ได้​ ​”​นาง​ไม่เกี่ยว​อะไร​กับ​เรื่อง​นี้​เสียหน่อย​!​ ​หาก​ไม่ใช่​เพราะ​พี่สะใภ้​สาม​ ​ป่านนี้​ข้า​ก็​คง​ถูก​กรงเล็บ​นั่น​ฟาด​ตาย​ไป​แล้ว​ ​ตอนที่​มี​มังกร​โผล่​มา​ ​ข้า​ไม่เห็น​ว่า​จะ​มีพ​วก​เจ้า​กล้า​ก้าว​ขาออก​มา​เลย​แม้แต่​คนเดียว​!​”​ ​เด็กชาย​กล่าว​ ​พลาง​ชี้นิ้ว​ไป​ทาง​อวิ​๋น​ปี้ลั​่ว

อวิ​๋น​ปี้ลั​่​วรู​้​สึก​เหน็ดเหนื่อย​อย่างมาก​ระหว่าง​ทุ่ม​ความสนใจ​ทั้งหมด​ของ​ตน​ไป​ที่​เด็กชาย​ ​”​หม่อมฉัน​เพียง​กังวล​ว่า​แม่นาง​เวย​เวย​จะ​คุม​ชิง​หลง​ไม่อยู่​ ​จน​ทำให้​องค์​ชาย​เจ็ด​ต้อง​พลอย​บาดเจ็บ​ไป​ด้วย​ก็​เท่านั้น​เพ​คะ​”

“​คุม​ไม่อยู่​หรือ​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​พูดแทรก​พร้อมกับ​รอยยิ้ม​ ​มือ​ข้าง​หนึ่ง​ของ​นาง​ยัง​กุม​ท้องน้อย​ของ​ตัวเอง​เอาไว้​ขณะที่​ค่อยๆ​ ​ยื่นมือ​อีก​ข้าง​ออกมา​ ​ดูเหมือน​นาง​มีแผน​การ​บางอย่าง​อยู่​ใน​ใจ​ ​ริมฝีปาก​บาง​ของ​นาง​เผย​เสน่ห์​ชั่วร้าย​ออกมา​ตอนที่​นาง​กล่าวว่า​ ​”​ชิง​หลง​ ​กลับมา​หา​ข้า​!​”

เมื่อ​ได้ยิน​คำพูด​เพียง​หก​คำ​นั้น​ ​ใบหน้า​ของ​อวิ​๋น​ปี้ลั​่​วก​็​ซีด​จน​ไร้​สี​เลือด

ชิง​หลง​ที่​บิน​อยู่​เหนือ​ชั้น​บรรยากาศ​ถลา​ตัว​ลงมา​ด้วย​ความเร็ว​ที่สามา​รถ​มองเห็น​ได้​อย่างชัดเจน​ ​ก่อน​หยุด​อยู่​ด้านหลัง​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ด้วย​สีหน้า​สง่างาม​และ​เย็นชา​ ​ทำเอา​ทุกคน​ถึงกับ​อ้าปากค้าง​กับ​ภาพ​อัน​น่า​เหลือเชื่อ​นี้

เทพ​มังกร​…​ ​เทพ​มังกร​ทำตาม​คำสั่ง​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​จริงๆ​!

อาจารย์​ที่อยู่​ตรงนั้น​ตกใจ​จน​แทบ​ไม่​อยาก​เชื่อ

เขา​เคย​ได้ยิน​ตำนาน​ของ​เทพ​มังกร​มานับ​ไม่​ถ้วน​ตั้งแต่​สมัย​ที่​เขา​ยัง​เป็น​เพียงแค่​ศิษย์​ของ​สำนัก​ ​เขา​เพิ่งจะ​มา​เข้าใจ​เทพ​มังกร​อย่างถ่องแท้​เอา​ก็​ตอนที่​ได้​เป็น​อาจารย์​นี่เอง

มัน​ไม่เคย​ก้มหัว​ให้​กับ​มนุษย์

แม้แต่​มหา​ปุโรหิต​ที่​ตามหา​มัน​จน​เจอ​ก็​ยัง​ไม่​สามารถ​กำราบ​มัน​ได้

แต่​ ​วันนี้​!

มัน​กลับ​ทำตาม​คำสั่ง​ของ​เด็กสาว​ตัวเล็ก​ๆ​ ​เพียง​คนเดียว​!

อาจารย์​รีบ​ขยับ​แว่น​ของ​ตัวเอง​เพื่อม​อง​ภาพ​นั้น​ให้​ชัดเจน

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ยืน​อย่าง​สบาย​ๆ​ ​อยู่​ข้างหน้า​ชิง​หลง​ ​นาง​ดู​ไม่​สะทกสะท้าน​แต่อย่างใด​ ​เสื้อคลุม​สีเขียว​มรกต​ของ​นาง​ปลิว​อยู่​ใน​สายลม​โดย​มี​หมอก​ที่​ก่อตัว​ขึ้น​ม้วน​อยู่​รอบตัว​ ​เกิด​เป็น​ภาพ​อัน​งดงาม​ราวกับ​ภาพวาด

ตั้งแต่นั้นมา​ก็​ไม่มีใคร​กล้า​หัวเราะเยาะ​นาง​อีก

นาง​สามารถ​อัญเชิญ​เทพ​มังกร​ได้​จริงๆ​!

ใน​รอบ​หนึ่ง​พันปี​ไม่เคย​มี​เหตุการณ์​อัน​น่า​ตกตะลึง​เช่นนี้​เกิดขึ้น​เลย​สักครั้ง​เดียว​!

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ทำได้​อย่างไร​ ​นาง​ทำลาย​สิ่ง​ที่​พวกเขา​คิด​เอาไว้​ไป​ครั้งแล้วครั้งเล่า​!

อัจฉริยะ​!

นาง​เป็น​อัจฉริยะ​จริงๆ​ ​ใช่ไหม

บรรดา​ศิษย์​จาก​หอ​ชั้นเยี่ยม​และ​หอ​สามัญ​ต่าง​ก็​ไม่​สามารถ​ซ่อน​ความ​ตกตะลึง​ใน​ดวงตา​เอาไว้​ได้

ส่วน​ลูกศิษย์​จาก​หอ​ชั้นเลิศ​ที่​จงเกลียดจงชัง​นาง​อยู่​เสมอ​นั้น​ ​ในเวลานี้​พวกเขา​ต่าง​ก็​อยาก​ขุด​หลุม​แล้ว​ฝังตัว​เอง​อยู่​ใน​นั้น​เสีย

ตอนที่​อวิ​๋น​ปี้ลั​่ว​เข้ามา​ ​เฮ่อ​เหลียน​เจียว​เอ๋อร​์​คาดหวัง​เอาไว้​ว่านาง​จะ​สามารถ​เอาชนะ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ได้​ ​และ​ทำให้​นาง​ต้อง​พ่ายแพ้​จน​ย่อยยับ

อย่างไร​เสีย​พวก​นาง​สอง​คน​ก็​ไม่พอใจ​ที่สุด​ท้าย​คนที​่​ได้​เป็น​พระ​ชายา​นั้น​ไม่มี​ดีทั​้ง​รูปร่างหน้าตา​และ​ความสามารถ

อวิ​๋น​ปี้ลั​่ว​เป็น​คนที​่​น่าประทับใจ​อย่างแท้จริง​ ​นอกจาก​นาง​จะ​มี​เส้นสาย​เป็น​ของ​ตัวเอง​อย่างกว้างขวาง​แล้ว​ ​ทั้ง​ฝีมือ​และ​ความสามารถ​ของ​นาง​ก็​จัด​ว่า​อยู่​เหนือกว่า​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ทั้งสิ้น

ความคิด​ที่ว่า​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​จะ​สามารถ​อัญเชิญ​และ​กำราบ​เทพ​มังกร​ได้​นั้น​จึง​ไม่เคย​อยู่​ใน​หัว​สมอง​ของ​นาง​เลย​แม้แต่​นิดเดียว​!

สิ่ง​ที่เกิด​ขึ้น​ไม่​ต่าง​อะไร​ไป​จาก​การ​ตบหน้า​พวก​นาง​เข้า​อย่าง​จัง

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เงยหน้า​ขึ้น​ ​แล้ว​ค่อยๆ​ ​กวาดสายตา​มอง​ไป​ยัง​บรรดา​คุณหนู​ทั้งหลาย​ ​โดยเฉพาะ​บรรดา​คนที​่​ชื่นชอบ​การจับกลุ่ม​นินทา​เหล่านั้น​ ​ก่อนที่​สุดท้าย​สายตา​ของ​นาง​จะ​หยุด​ลง​ที่​เฮ่อ​เหลียน​เจียว​เอ๋อร​์​ ​จากนั้น​นาง​ก็​ยก​เท้า​ขึ้น​ ​แล้ว​เหยียบ​ลง​ไป​ที่​มือ​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เจียว​เอ๋อร​์​ ​ที่​ปากของ​นาง​ยังคง​มี​รอยยิ้ม​อัน​ชั่วร้าย​เผยอ​อก​มา​ให้​เห็น​เช่นเคย​ ​”​น้องสาว​ ​เจ้า​ยัง​มี​อะไร​จะ​พูด​อยู่​อีก​หรือไม่​”

“​เจ้า​…​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เจียว​เอ๋อร​์​มุ่น​หัว​คิ้ว​ด้วย​ความเจ็บปวด​ ​นาง​ไม่เคย​อับอายขายหน้า​ขนาด​นี้​มาก​่อน

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เพียง​มอง​นาง​อย่าง​ไม่แยแส​ ​แล้ว​พูด​ด้วย​น้ำเสียง​ราบเรียบ​ว่า​ ​”​พวก​ลูกสาว​ของ​อนุภรรยา​ที่​ไม่มี​กระทั่ง​ฐานะ​อัน​ใด​กล้า​พูดจา​ดูหมิ่น​พระ​ชายา​ได้​อย่างไร​้​ซึ่ง​ความเคารพ​ยำเกรง​ถึง​เพียงนี้​เชียว​รึ​ ​น้องสาว​ ​ใคร​กัน​หรือ​ที่​มอบ​ความกล้า​ให้​เจ้า​ทำ​เช่นนั้น​ได้​ หืม​”

บรรดา​คุณหนู​ทั้งหลาย​ที่​คิด​จะ​ร้องขอ​ความเมตตา​ให้​กับ​เฮ่อ​เหลียน​เจียว​เอ๋อร​์​ถึงกับ​ชะงัก​ไป​ ​พวก​นาง​พูด​อะไร​ไม่​ออก​หลังจาก​ได้ยิน​คำพูด​นั้น

พวก​นาง​ไม่เคย​คิดมาก​่อน​เลย​ว่า​จะ​มี​วันที่​พวก​ตน​ต้อง​กลายเป็น​ฝ่าย​ถูก​คนที​่​มี​ฐานะ​สูง​กว่า​กดขี่

การเคลื่อนไหว​หลังจาก​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​พูด​เช่นนั้น​ออกมา​ย่อม​เป็นเรื่อง​ที่​ไม่​ฉลาด​นัก​ ​หาก​พวก​นาง​เคลื่อนไหว​ ​มัน​จะ​กลายเป็น​การ​หมิ่น​เบื้องสูง​ใน​ที่สาธารณะ​เอา​ได้

พวก​นาง​สบตา​กัน​อย่างรวดเร็ว​ ​ก่อน​จะ​รีบ​ถอย​ออก​ไป

แต่​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​กลับ​ไม่​คิด​ที่จะ​ปล่อย​พวก​นาง​ไป​ ​นาง​จ้องมอง​คน​กลุ่ม​นั้น​อย่าง​เย็นชา​ ​พร้อมกับ​ยิ้ม​ออกมา​อย่าง​โหดเหี้ยม​ ​”​ใคร​มอบ​ความกล้า​ให้​พวก​เจ้า​ละเลย​กฎระเบียบ​ของ​สำนัก​ ​และ​รังแก​คน​ตามใจ​ตัวเอง​หรือ​ ​ข้า​เกลียด​ความรุนแรง​ใน​สำนัก​เป็น​ที่สุด​ ​และ​การ​ที่​พวก​เจ้า​รวมกลุ่ม​กัน​มา​เพื่อ​กลั่นแกล้ง​คน​เพียง​คนเดียว​นั้น​มัน​ก็ช่าง​เป็นการ​กระทำ​ที่​ไร้ยางอาย​เสีย​จริง​”

“​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​เจ้า​…​”

เพี​๊​ยะ​!

ก่อนที่​นาง​จะ​ทัน​ได้​พูด​จบ​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ก็​ตบหน้า​นาง​เข้า​อย่าง​จัง​!

เฮ่อ​เหลียน​เจียว​เอ๋อร​์​รู้สึก​ว่า​เรื่อง​นี้​ไม่​ยุติธรรม​ ​นาง​พยายาม​ที่จะ​แย้ง​ ​แต่​ดวงตา​ของ​ชิง​หลงกลับ​หรี่​ลง​และ​จ้องมอง​นาง​อย่าง​มาด​ร้าย

มัน​ทำให้​บรรดา​คุณหนู​ทั้งหลาย​ถึงกับ​เข่า​อ่อน​ ​เพราะ​พวก​นาง​คุ้นเคย​แต่​กับ​การถูก​เอาอกเอาใจ​และ​อาละวาด​ตามใจ​ตัวเอง

“​ตบ​ได้ดี​!​”

ศิษย์​หลาย​คน​จาก​หอ​ชั้นดี​เริ่ม​ส่งเสียง​ให้กำลังใจ​!

สำนัก​ไท่​ไป๋​อาจจะ​ประกาศตัว​ว่า​ตนเอง​เป็นกลาง​ ​แต่​ที่นั่น​ไม่มี​สิ่ง​ที่​เรียกว่า​ความยุติธรรม​อย่างแท้จริง

แม้ว่า​จะ​มี​หลายอย่าง​ที่​ดีกว่า​เมื่อ​เทียบ​กับ​เมืองหลวง​ ​แต่​หอ​ชั้นดี​ก็​ไม่เคย​กล้า​ทำตัว​เสียมารยาท​ต่อ​ศิษย์​จาก​หอ​ชั้นเลิศ​ ​ปกติ​นั้น​พวกเขา​ต้อง​พยายาม​อย่างสุดความสามารถ​เพื่อ​ตอบสนอง​ความต้องการ​ของ​บรรดา​ศิษย์​จาก​หอ​ชั้นเลิศ​เสียด​้วย​ซ้ำ

แต่​หอ​ชั้นเลิศ​จะ​กลั่นแกล้ง​และ​ปลีกตัว​ออกจาก​คนที​่​พวกเขา​ไม่ชอบหน้า​ในทันที​ ​มิหนำซ้ำ​พวกเขา​ยัง​แอบ​เยาะเย้ย​และ​แกล้ง​ศิษย์​ต่าง​หอ​ที่​ไม่เชื่อฟัง​พวก​ตน​อีกด้วย

โดยปกติ​จะ​มี​อาจารย์​ช่วย​ส่งเสียง​ห้ามปราม​การกระทำ​เหล่านี้​อยู่​บ่อยครั้ง​ ​แต่​อย่างไร​บรรดา​ลูกศิษย์​ที่​เป็น​ฝ่าย​ลงมือ​นั้น​ก็​มักจะ​มาจาก​ตระกูล​ของ​ผู้มีอิทธิพล​กว้างขวาง​ด้วยกัน​ทั้งสิ้น​ ​ดังนั้น​การ​หาเรื่อง​พวกเขา​จึง​มัก​มา​พร้อมกับ​ราคา​ที่​ต้อง​จ่าย

แต่​เสียง​สนับสนุน​จาก​เหล่า​ศิษย์​ที่​ดัง​กระหึ่ม​อยู่​นี่​กลับ​ทำให้​ผู้​เป็น​อาจารย์​ถึงกับ​ทำ​อะไร​ไม่​ถูก

อวิ​๋น​ปี้ลั​่​วรู​้​สึก​ราวกับ​ถูก​ตบหน้า​ขณะ​มองดู​เหตุการณ์​ที่เกิด​ขึ้น​ตรงหน้า​ ​นาง​กัด​ริมฝีปาก​ของ​ตน​ด้วย​ความคับ​ข้องใจ​ ​แล้ว​หันไป​มอง​ทาง​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ย.​..

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท