ตอนที่ 314 องค์ราชันหนิง หอเซียนเร้นลับ!
บึ้ม!
เมื่อเห็นฉากนี้ ผู้คนทั้งราชวงศ์เซียนฮวงเทียนก็ระเบิดเสียงพูดคุยกันเดือนพล่านอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
“เป็นจักรพรรดิหนิง จักรพรรดิหนิงชนะแล้ว!”
“จักรพรรดิหนิง เอาชนะการประลองได้สำเร็จ!”
“ฮึ่ม! พอเลื่อนขั้นพลังต้องห้าม เขาก็เอาชนะองค์ราชันฮวงเทียนได้เลย!”
“สุดยอด! การต่อสู้ครั้งนี้สุดยอดมากจริง ๆ!”
“นับแต่นี้ต่อไป ราชวงศ์เซียนฮวงเทียนจะเป็นยุคขององค์ราชันหนิงแล้ว!”
“…”
ตอนนี้ ทุกคนมองไปยังหนิงฝาน ดวงตาเต็มเต็มไปด้วยความตกใจและความเคารพอย่างมิอาจควบคุมได้
และในเวลาต่อมา เหนือความว่างเปล่า องค์ราชันฮวงเทียนยืนขึ้นอย่างยากลำบาก เขามองหนิงฝานอย่างไร้ซึ่งความโกรธและความเกลียด กลับมีเพียงความชื่นชมจากใจเท่านั้น
“หนิงฝาน เจ้าชนะแล้ว!”
“ตั้งแต่นี้ไป เจ้าเป็นราชันคนใหม่แห่งราชวงศ์เซียนฮวงเทียน!”
ฟึ่บ!
สิ้นคำพูดขององค์ราชันฮวงเทียน ป้ายเซียนก็ปรากฏขึ้นทันที มันแตกต่างจากป้ายเซียนฮวงเทียนทั่ว ๆ ไป เพราะป้ายเซียนนี้เปี่ยมไปด้วยแสงเซียน บนนั้นสลักคำว่า ‘ราชัน’ เอาไว้
พรึ่บ!
องค์ราชันฮวงเทียนโบกมือขึ้น เพื่อแสดงให้เห็นว่าป้ายเซียนราชันแห่งราชวงศ์เซียนฮวงเทียนได้ตกอยู่ในมือของหนิงฝานแล้ว
หนิงฝานกลับส่ายหน้าและพูดขึ้นว่า “องค์ราชันฮวงเทียน ท่านทราบดีว่าข้ามิได้สนใจในตำแหน่งราชันเซียน! ข้าเพียงต้องการรู้เบื้องหลังของบงกชเซียนเก้ากลีบว่าแท้จริงแล้ว มันเป็นตัวแทนของสิ่งใด!”
“มิต้องรีบร้อนไป!”
ทว่าเมื่อได้ยินเช่นนั้น องค์ราชันฮวงเทียนกลับสายหน้าพลางยิ้ม และจ้องมองไปยังเหล่าผู้คนแห่งราชวงศ์เซียนฮวงเทียน เอ่ยขึ้นว่า “การประลองในครั้งนี้ หนิงฝานเป็นผู้ชนะ ตั้งแต่บัดนี้ไป ผู้ที่เป็นราชันแห่งราชวงศ์เซียนฮวงเทียนมีนามว่า องค์ราชันหนิง!”
“คารวะองค์ราชันหนิง!”
“คารวะองค์ราชันหนิง!”
“คารวะองค์ราชันหนิง!”
“…”
ทันทีที่องค์ราชันฮวงเทียนพูดจบ เหล่าสามพันเซียนฮวงเทียนซึ่งนำโดยจักรพรรดิทั้งสิบก็ก้มลงเคารพหนิงฝานในทันที
“นี่มัน…!”
เห็นเช่นนั้น หนิงฝานก็ได้แต่ยิ้มขมขื่น แต่เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้วเขาก็ไม่เสแสร้งอีกต่อไป มือรับป้ายราชันเซียนมา ก่อนจะโบกมือและกล่าวว่า “ทุกท่านลุกขึ้นเถิด!”
พรึ่บ!
ทุกคนลุกขึ้น และหนิงฝานก็หันไปมององค์ราชันฮวงเทียนที่อยู่ข้าง ๆ อีกครั้ง
“ตามข้ามา!”
องค์ราชันฮวงเทียนยกยิ้ม ก่อนจะพาหนิงฝานไปยังบัลลังก์วังเซียนฮวงเทียน
เพิ่งเข้ามาในวังเซียนฮวงเทียน องค์ราชันก็หมุนตัวกลับมามองหนิงฝาน และเตือนเขาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “หนิงฝาน แม้ว่าเจ้าจะเอาชนะข้าได้สำเร็จ และมีคุณสมบัติมากพอที่จะรู้เรื่องราวของบงกชเซียนเก้ากลีบ แต่ข้ายังคงต้องเตือนเจ้าเอาไว้ สัญลักษณ์บงกชเซียนเก้ากลีบนี้สำคัญเป็นอย่างมาก เจ้าแน่ใจหรือว่าอยากรู้เกี่ยวกับมัน?”
“ข้าแน่ใจ!”
หนิงฝานมิได้ครุ่นคิดอันใดและตอบกลับไปอย่างเด็ดขาดในทันที
ในใจของเขาไม่ว่าบงกชเซียนเก้ากลีบจะเกี่ยวข้องกับอะไร เขาก็จะตามหาต้นตอให้เจอให้ได้ เพราะเขาต้องการตามหาหลัวชิงเซียนให้พบ
“ดี!”
เมื่อเห็นว่าหนิงฝานยังคงหนักแน่นอยู่ องค์ราชันฮวงเทียนก็มิได้ขัดขวางอันใดอีก สีหน้าของเขาก็ค่อย ๆ จริงจังมากขึ้น
หลังจากไตร่ตรองอยู่ครู่ องค์ราชันก็พูดขึ้นว่า “สัญลักษณ์บงกชเซียนเก้ากลีบเป็นตัวแทนของกองกำลังหนึ่ง และกองกำลังนี้ถูกเรียกว่าหอเซียน!”
“หอเซียน?” หนิงฝานขมวดคิ้ว
“ถูกต้อง! หอเซียน!”
องค์ราชันฮวงเทียนหยักหน้าและกล่าวต่อไปว่า “หอเซียนถูกสร้างขึ้นมาตั้งแต่อดีตกาล ปกครองเก้าอาณาจักรเซียนสวรรค์ มีผู้เยี่ยมยุทธ์เกลื่อนกลาดราวกับทะเลเมฆ ยอดฝีมือของพวกเขาทรงพลังมากจนทำให้สวรรค์ต้องสั่นสะเทือนและหมื่นเผ่าพันธุ์ก็ต้องก้มหัวให้พวกเขา!”
“และที่หอเซียนแข็งแกร่งได้ถึงเพียงนี้ ก็เพราะคนผู้หนึ่งที่มีนามว่าจักรพรรดิจุน!”
“ว่ากันว่าจักรพรรดิจุนผู้นี้ได้ผงาดจากจุดต่ำสุดสู่จุดสูงสุด ปรากฏตัวออกมาในยุคสมัยแห่งความโกลาหล ก่อนจะสยบเก้าอาณาจักรเซียนสวรรค์ด้วยวิธีการที่ไม่อาจมีผู้ใดเทียบได้ เหยียบย่ำบุตรสวรรค์ทั้งโลกไว้ และสุดท้ายก็กลายเป็นราชันจักรพรรดิเซียนที่ยิ่งใหญ่ที่สุด!”
“ราชันจักรพรรดิเซียน!”
ได้ยินเช่นนั้น หนิงฝานก็ขมวดคิ้วในทันที
ถึงว่าองค์ราชันพยายามเตือนไม่ให้เขาตามหาที่มาของบงกชเซียนเก้ากลีบ เพราะบงกชเซียนเก้ากลีบเกี่ยวข้องกับราชันจักรพรรดิเซียน!
แล้วองค์ราชันฮวงเทียนก็พูดต่อ “หลังจากที่จักรพรรดิจุนบรรลุราชันจักรพรรดิเซียนแล้ว เขาก็สร้างหอเซียนขึ้นมาเพื่อปกครองเก้าอาณาจักรเซียนสวรรค์ และทำให้หมื่นเผ่าพันธุ์ต้องยอมก้มศีรษะให้ แน่นอนว่านี่คือกองกำลังที่น่าสะพรึงกลัวที่สุดในสวรรค์และโลก!”
ได้ยินเช่นนั้น หนิงฝานกลับขมวดคิ้วพลางกล่าวถามว่า “ในเมื่อหอเซียนแข็งแกร่งมาก เช่นนั้นเหตุใดตลอดทางที่ข้าฝ่าฟันมา กลับไม่มีผู้ใดรู้ความหมายของสัญลักษณ์บงกชเซียนเก้ากลีบนี้เลย?”
“เพราะหอเซียนล่มสลายไปแล้ว!”
องค์ราชันฮวงเทียนส่ายหัวและพูดขึ้นอีกครั้ง “นั่นเป็นเรื่องราวของเมื่อหลายสิบล้านปีก่อน ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่าวันนั้นเกิดเหตุอันใดขึ้น หอเซียนที่เคยยิ่งใหญ่เกิดล่มสลายไปอย่างกะทันหัน จักรพรรดิจุนเองก็ร่วงหล่นลงเช่นกัน แล้วหลังจากนั้นหอเซียนก็หายสาบสูญไปอย่างไร้ร่อยรอย!”
“ทว่า ต่อมามีข่าวว่าจักรพรรดิจุนไม่ได้ร่วงหล่นไปจริง ๆ เขาทิ้งผลแห่งวิถีนิรวาน (การเกิดใหม่) เอาไว้ในโลกและจะปรากฏตัวอีกครั้งในอนาคต เพื่อความรุ่งเรืองครั้งใหม่ของหอเซียน!”
พูดจบ องค์ราชันฮวงเทียนมองหนิงฝานอย่างลึกซึ้งและกล่าวต่อ “นี่คือเหตุผลที่ข้าตกใจมากเมื่อเห็นเจ้านำสัญลักษณ์ของบงกชเซียนเก้ากลีบมาให้ข้าดู เพราะการที่สัญลักษณ์บงกชเซียนเก้ากลีบนี้ปรากฏขึ้น มันก็เป็นการพิสูจน์แล้วว่าหอเซียนที่หายไปเมื่อหลายสิบล้านปีก่อนกำลังจะหวนกลับมาอีกครั้ง และการหวนกลับมาของหอเซียนนี้ก็หมายถึงการที่จักรพรรดิจุนจะหวนกลับมาด้วย!”
“หอเซียน จักรพรรดิจุน การกลับมา…”
เมื่อได้ยินความลับนี้ สีหน้าของหนิงฝานก็จริงจังขึ้นมาอย่างอดมิได้
คาดไม่ถึงว่าเบื้องหลังของบงกชเซียนเก้ากลีบนี้จะมีเรื่องราวมากมายเพียงนี้ ทว่าเขาก็คิดไม่ออกอยู่ดีว่า เหตุใดหอเซียนที่แข็งแกร่งจนไร้ผู้เทียบนั้นต้องไปที่โลกของเขาและลักพาตัวหลัวชิงเซียนที่ตอนนั้นเป็นเพียงขอบเขตเซียนธุลีสีชาดไปด้วย!
เมื่อนึกถึงตอนที่หลัวชิงเซียนถูกพาตัวไป ใจของหนิงฝานก็เต้นเร็วขึ้นก่อนเขาจะถามออกไปว่า “องค์ราชัน ท่านรู้จัก… ร่างมหาเต๋าหรือไม่?”
“หึหึ! แน่นอน ข้ารู้ดี! ร่างมหาเต๋าเป็นที่รู้กันว่า มันคือกายาอันดับต้น ๆ ในสามพันกายาแห่งสวรรค์และโลก แม้เปรียบเทียบกับร่างไร้เทียมทานของเจ้าหรือข้า ก็ไม่นับว่าห่างไกลกัน!”
องค์ราชันฮวงเทียนกล่าวออกมาตามตรง ทว่าเขายังคงสงสัยอยู่ดี “เหตุใดเจ้าจึงถามถึงร่างมหาเต๋ากันเล่า?”
“เพราะเมื่อตอนที่คนของหอเซียนพาตัวภรรยาของข้าไป เขาบอกว่าภรรยาของข้าเป็นร่างมหาเต๋า!”
“ภรรยาของเจ้ามีร่างมหาเต๋า?”
องค์ราชันฮวงเทียนขมวดคิ้ว ก่อนที่ในเวลาต่อมา ราวกับว่าเขานึกอะไรออก “หืม! ข้าพอรู้เหตุผลที่หอเซียนลักพาตัวภรรยาเจ้าไปแล้ว!”
“เหตุใดกัน?” ชายหนุ่มถาม
“เพราะในหอเซียน นอกจากจักรพรรดิจุนแล้ว ยังมีอีกคนหนึ่งซึ่งแข็งแกร่งและสถานะเป็นรองจักรพรรดิจุนเท่านั้น คนผู้นั้นคือจักรพรรดินี!”
องค์ราชันฮวงเทียนยังคงพูดต่อ “ลือกันว่าจักรพรรดินีมีร่างมหาเต๋า เป็นรองแค่เพียงจักรพรรดิจุนเท่านั้น การที่หอเซียนลักพาตัวภรรยาของเจ้าไป จะต้องเกี่ยวข้องกับจักรพรรดินีผู้นี้อย่างแน่นอน!”
“จักรพรรดินี?”
หนิงฝานครุ่นคิด หากว่าสิ่งที่องค์ราชันฮวงเทียนพูดเป็นความจริง เช่นนั้น การที่หลัวชิงเซียนถูกจับตัวไปก็ย่อมต้องเกี่ยวกับจักรพรรดินีแห่งหอเซียนเป็นแน่
ทว่าคนพวกนั้นจับหลัวชิงเซียนไปเพื่ออะไรกัน เขาไม่แน่ใจ แต่แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องดีแน่!
คิดได้เช่นนั้น ในใจของเขาก็ร้อนรนมากขึ้น
ทันใดนั้น ชายหนุ่มโค้งตัวให้องค์ราชันฮวงเทียน “องค์ราชัน ข้ารู้ว่าท่านเป็นผู้รอบรู้ โปรดท่านชี้แนะข้าเถิดว่า ข้าจะสามารถตามหาหอเซียนได้จากที่แห่งใด!”
“หนิงฝาน เจ้ามองข้าดีเกินไปแล้ว หอเซียนหายสาบสูญไปนานมาก ข้าจะรู้ได้อย่างไรว่าหอเซียนในวันนี้อยู่ที่แห่งไหน!”
องค์ราชันฮวงเทียนส่ายหัวพลางยิ้มขมขื่น
แต่เพียงชั่วอึดใจต่อมา ในใจของเขาก็เต้นรัวเร็ว “จริงสิ! หากว่าหอเซียนปรากฏตัวขึ้นแล้วจริง ๆ พวกเขาจะต้องมุ่งหน้าไปที่แห่งนั้นเป็นแน่ บางทีเจ้าอาจจะตามหาคนของหอเซียนได้จากที่นั่น!”
“ที่ใดกัน?” หนิงฝานถามขึ้นอย่างร้อนใจ
“ภูเขาอัสดง!”