ตอนที่ 334 น่าสยดสยองสุดขีด จักรพรรดิจุนแห่งหอเซียน!
หลังจากตกใจไปชั่วครู่หนึ่ง จักรพรรดิสวรรค์ถามด้วยคิ้วที่ขมวดแน่นว่า “เหตุใดเจ้าจึงรู้นามของข้า?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ สตรีในรถม้าเซียนก็เงียบไปครู่หนึ่งและพูดว่า “เพราะ…เรามีศัตรูร่วมกัน!”
พรึ่บ! พรึ่บ!
สิ้นคำ ดวงตาของจักรพรรดิสวรรค์ก็เปล่งประกายออกมาด้วยความสดใสไม่รู้จบ เขามองรถม้าเซียนอย่างลึกซึ้ง แล้วทันใดนั้นก็หัวเราะออกมาดังลั่น รอยยิ้มเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและดูถูก
“ฮะฮ่าฮ่า!”
“เจ้าอยากท้าทายสวรรค์เช่นกันสินะ!”
เมื่อได้ยินวาจานี้ สตรีบนรถม้าเซียนก็เอ่ยคำเบา “มาถึงจุดสูงสุดแล้ว หากไม่ต่อต้านสวรรค์ แล้วจะทำอันใดเล่า!”
“มิผิด!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ดูเหมือนจักรพรรดิสวรรค์จะตอบสนอง และพึมพำกับตนเองว่า “เรามาถึงจุดสูงสุดแล้ว ผู้ใดเล่าจะไม่อยากไปต่อ!”
“ทว่า…ผู้ใดเล่าจะทำสำเร็จ!”
พรึ่บ!
สิ้นวาจา ม่านหมอกโกลาหลที่ปกคลุมใบหน้าของจักรพรรดิสวรรค์ก็ค่อย ๆ สลายไป เผยให้เห็นใบหน้าที่แก่ชราอย่างมากพร้อมกับผิวหนังและเนื้อหนังที่เหี่ยวแห้ง ราวกับว่าสูญเสียพลังไปทั้งหมด
เมื่อเห็นเช่นนี้ สตรีบนรถม้าเซียนก็เงียบไป
แล้วนางก็พูดขึ้นอีกครั้งว่า “จักรพรรดิสวรรค์เคยกล่าวไว้ว่าผู้ใดไร้เทียมทาน ผู้ใดกล้ากล่าวว่าไร้พ่าย หรือว่าท่านเต็มใจที่จะถูกลืมโดยสรรพสิ่งทั้งหมด และไม่อาจแม้แต่จะหลงเหลือนามของท่านไว้!”
“เหอะเหอะ!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ จักรพรรดิสวรรค์ก็เยาะเย้ย “ไม่ยินยอมแล้วอย่างไรเล่า หากเจ้าฝืนลิขิตสวรรค์ เจ้าก็จะได้รู้ความน่าสยดสยองของมัน…”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ จู่ ๆ จักรพรรดิสวรรค์ก็ส่ายหัวอีกครั้ง “ไม่! ไม่ถูก! ในเมื่อหอเซียนของพวกเจ้ายังคงอยู่บนโลกยามนี้ หมายความว่าพวกเจ้าไม่ได้สัมผัสกับความน่ากลัวขั้นสูงสุดอย่างแท้จริง!”
สตรีบนรถม้าเซียนเงียบงันไปนาน
ในเวลานี้ จักรพรรดิสวรรค์ยังคงกล่าวต่อไปว่า “ข้าแนะนำเจ้าในฐานะผู้ที่เคยมีประสบการณ์มาแล้ว อย่าคิดเลอะเลือนเลย ในอดีตหรืออนาคต ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดที่สามารถอยู่เหนือโลกนี้ได้อย่างแท้จริง! ข้ามิอาจทำได้ หอเซียนของพวกเจ้า… ยิ่งมิต้องกล่าวถึง!!”
“ฮึ! หอเซียนของข้าคงอยู่ชั่วกัลปาวสานและภายใต้จักรพรรดิจุน สวรรค์และโลกนับหมื่นล้วนเป็นเพียงมด!”
“ท่านมิอาจทำได้ ไม่ได้หมายความว่าจักรพรรดิจุนทำไม่ได้!”
สตรีบนรถม้าเซียนอ้าปากเถียงกับจักรพรรดิสวรรค์ด้วยเสียงไม่ดังมาก
“เหอะเหอะ คงอยู่ชั่วกัลปาวสาน? ใต้หล้าเป็นเพียงมดตัวจ้อย? ฝีปากไม่เลว ในเมื่อหอเซียนของเจ้าทรงพลังมาก ไยเจ้าจึงมาหาพวกข้า!”
“เพื่อแสดงให้เห็นว่าหอเซียนยอดเยี่ยมแค่ไหน”
จักรพรรดิสวรรค์หัวเราะเยาะ
“จักรพรรดิจุนแห่งหอเซียนของข้าต้องการก้าวข้าม เพื่อรวมพลังในอดีต ปัจจุบัน และอนาคตเข้าด้วยกัน และท่านคือหนึ่งในนั้น!”
สตรีบนรถม้าเซียนเปิดปากเอ่ยประโยคออกมา “ตราบใดที่ท่านตกลงที่จะร่วมมือกับเรา หอเซียนของเราย่อมมีวิธีที่จะทำให้พวกท่าน… ออกจากที่แห่งนี้ได้!”
“อะไรนะ!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ร่างของราชันจักรพรรดิเซียนที่อยู่รอบตัวเขาตกใจทันที แล้วทุกคนก็หายใจติดขัด
พวกเขาถูกฝังในยุคตี้ลั่ว หากบอกว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่ บนโลกนี้กลับไร้ผู้ที่รู้จักนามของพวกเขา แต่หากกล่าวว่าตายไปแล้ว พวกเขาก็ยังคงดำรงอยู่ในสภาพพิเศษ!
ไม่มีใครสามารถเข้าใจความเงียบเหงานี้ที่ถูกคนในโลกนี้ลืมได้ นอกจากพวกเขาเอง!
แต่ตอนนี้ ผู้คนในหอเซียนเบื้องหน้าพวกเขาบอกว่ามีวิธีพาพวกเขาออกไปจากที่นี่ ซึ่งทำให้พวกเขาสั่นไหวอย่างมาก!
ดวงตาของจักรพรรดิสวรรค์ฉายประกายแวววาวไร้ที่สิ้นสุดในทันที แต่ลมหายใจต่อมา เขาส่ายหัวและเย้ยหยัน “ข้าไม่เชื่อ ไม่มีใครสามารถพาเราออกจากยุคตี้ลั่วได้ ถ้าหอเซียนของเจ้าทำได้ ก็คงก้าวข้ามไปได้นานแล้ว ไยต้องมาหาเรา!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ราชันจักรพรรดิเซียนที่เหลือก็เงียบลงเช่นกัน สีหน้าตื่นเต้นของพวกเขาเมื่อครู่กลับมาเรียบเฉยอีกครา!
ถูกต้อง!
ยุคตี้ลั่วทั้งหมดถูกฝังไว้ ถ้าเจ้าต้องการนำผู้คนจากยุคนี้ออกมา ความแข็งแกร่งอย่างน้อยต้องเท่ากับความหวาดกลัวขั้นสูงสุดนั้น เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ที่จักรพรรดิจุนแห่งหอเซียนจะไปถึงระดับนั้นได้
แน่นอนว่าในลมหายใจต่อมา สตรีบนรถม้าเซียนกล่าวว่า “มิผิด เป็นไปไม่ได้ที่พวกท่านจะกลับสู่โลกปัจจุบันโดยสมบูรณ์ครบถ้วน แต่หอเซียนของข้าสามารถทำให้ท่านกลับไปด้วยวิธีอื่นได้!”
“วิธีใดเล่า?”
“รวมร่างกับจักรพรรดิจุนแห่งหอเซียนของข้าและกลายเป็นส่วนหนึ่งของจักรพรรดิจุน เมื่อจักรพรรดิจุนก้าวข้ามได้อย่างแท้จริง นั่นจะเป็นเกียรติยศสำหรับพวกท่านเช่นกัน!” สตรีบนรถม้าเซียนกล่าว
“สารเลว!”
“บังอาจ!”
“จักรพรรดิจุนนับเป็นตัวอันใด กล้าที่จะหลอมรวมพวกข้า!”
“เป็นเพียงแค่ชนรุ่นหลัง คราที่ข้าได้เป็นราชันจักรพรรดิเซียน ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาอยู่ในไข่ใบไหน!”
“…”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เหล่าราชันจักรพรรดิเซียนก็ตะโกนตำหนิทันที!
ขณะที่สีหน้าของจักรพรรดิสวรรค์มืดครึ้มลง “ที่แท้…หอเซียนของเจ้าคิดวางแผนมาเช่นนี้จริง ๆ!”
“ข้าต้องยอมรับว่าจักรพรรดิจุนแห่งหอเซียนของเจ้ามีความทะเยอทะยานไม่น้อย ถึงได้กล้าวางแผนเช่นนี้กับข้า ทว่าความทะเยอทะยานเช่นนี้ เจ้าก็ต้องแข็งแกร่งให้เทียบเท่ากันด้วย!”
“แต่…หอเซียนของพวกเจ้ามีพลังพอมาอวดดีต่อหน้าเราหรือ!”
ตู้ม!
สิ้นคำ ความยิ่งใหญ่อันน่าพรั่นพรึงของราชันจักรพรรดิเซียนก็กวาดไปทั่วตำหนักสวรรค์ ชั่วพริบตา ตะวัน จันทรา ดวงดาราร่วงหล่น โลกไร้ที่สิ้นสุดพังทลายลงมาอย่างรวดเร็ว
ชั่วลมหายใจเดียว โลกทั้งใบก็ราวกับตกอยู่ในฉากวันโลกาวินาศ!
“เหอะเหอะ ในเมื่อข้ากล้ามาที่นี่ ข้าย่อมมีวิธี!” ทว่าเมื่อเผชิญหน้ากับจักรพรรดิผู้โกรธเกรี้ยว เซียนหญิงกลับยิ้มเยือกเย็น
“เช่นนั้นหรือ! แสดงให้ข้าเห็นซะสิ!” จักรพรรดิสวรรค์ยิ้มอย่างเหยียดหยาม
ในตำหนักสวรรค์มีราชันจักรพรรดิสิบแปดตน ตราบใดที่ความน่าสะพรึงกลัวที่สุดยังไม่มาถึง จะสวรรค์และโลกนับหมื่น หรือกาลอดีต ปัจจุบัน อนาคต พวกเขาหาได้ต้องกลัวไม่!
“ย่อมได้! ข้าจะให้เจ้าได้ลิ้มรสวิธีการของจักรพรรดิจุนแห่งหอเซียนข้า!”
สตรีในรถม้าเซียนพูดขึ้น
กึก! ตึก! ตึก!
ลมหายใจต่อมา ม่านของรถม้าถูกยกขึ้น ใบหน้าโฉมสะคราญก็ปรากฏต่อหน้าทุกคน จากนั้น ภาพเสมือนก็ลอยออกมาจากด้านใน!
ภาพเสมือนเป็นชายวัยกลางคน ใบหน้าของเขาคมเข้ม ดวงตาเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม เห็นเพียงคนในภาพชี้ฟ้าด้วยมือข้างหนึ่งและอีกข้างหนึ่งชี้ไปที่พื้นดิน ราวกับว่าสวรรค์และโลกนับหมื่น ทั้งหมดถูกเหยียบย่ำอยู่ใต้เท้าของเขา!
คนผู้นี้คือจักรพรรดิจุนแห่งหอเซียน!
ตู้ม!
ทันทีที่ภาพเสมือนของจักรพรรดิจุนออกมา อำนาจบารมีของราชันจักรพรรดิที่ไม่ได้อ่อนแอกว่าจักรพรรดิสวรรค์และคนอื่น ๆ ก็ซัดสาดออกไป!
“เหอะเหอะ จักรพรรดิจุนแห่งหอเซียนแล้วอย่างไร!”
“อาศัยแค่ภาพเสมือน ก็คิดว่าจะจัดการเราได้แล้วหรือ”
“ไร้สาระ! แม้ว่าเขาจะมาด้วยตนเองก็มิอาจทำอันใดเราได้!”
“…”
เมื่อเห็นฉากนี้ เหล่าราชันจักรพรรดิเซียนก็เย้ยหยันด้วยความดูถูกทันที
จักรพรรดิจุนมีความเย่อหยิ่งในตนเอง และอาจกล่าวได้ว่าสามารถเทียบได้กับจักรพรรดิสวรรค์ในยุครุ่งโรจน์!
แต่ต่อหน้า มีเพียงภาพเสมือนของอีกฝ่าย นี่ย่อมทำอะไรพวกเขาไม่ได้!
“นี่มัน…”
ทว่าในตอนนี้เอง ดวงตาของจักรพรรดิสวรรค์หดลงอย่างกะทันหัน ราวกับได้เห็นความน่าสยดสยองที่ยิ่งใหญ่ในภาพเสมือน!
“หึหึ ข้าว่าจักรพรรดิสวรรค์ คงจะเห็นแล้วกระมัง!” สตรีบนรถม้าเซียนยิ้มบางพลางเอ่ย
“เจตจำนงที่แท้จริงของตี้ลั่ว พวกเจ้าเข้าใจเจตจำนงที่แท้จริงของตี้ลั่วได้อย่างไร!!”
นัยน์ตาของจักรพรรดิสวรรค์เคร่งขรึม
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ราชันจักรพรรดิเซียนที่เหลือต่างตกตะลึงในทันที แล้วร่องรอยของความหวาดกลัวก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของพวกเขา!
ตี้ลั่ว… ฝันร้ายซึ่งเป็นต้นกำเนิดความหวาดกลัวของพวกเขา!
“มีมันได้อย่างไรนั้น จักรพรรดิสวรรค์ไม่จำเป็นต้องรู้ เช่นนั้นในตอนนี้ บอกข้ามา พวกท่านต้องการร่วมมือหรือไม่!” สตรีนางนั้นเอ่ยถามอีกครั้ง
“เจ้า!”
จักรพรรดิสวรรค์และคนอื่น ๆ พลันมีสีหน้าน่าเกลียด!
แม้ราชันจักรพรรดิเซียนสองสามคนมาด้วยตนเอง พวกเขาก็ไม่กลัว
ทว่ากลิ่นอายเจตจำนงที่แท้จริงของตี้ลั่ว บนภาพคือความน่ากลัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขา!
“ดูเหมือนว่าจักรพรรดิสวรรค์จะลำบากใจในการเลือก ถ้าเป็นเช่นนั้น ให้ข้าช่วยเลือกแล้วกัน!”
ตู้ม!
ทันทีที่เสียงของสตรีบนรถม้าจบลง ภาพเสมือนของจักรพรรดิจุนก็ระเบิดเป็นแสงสว่าง แล้วร่างของจักรพรรดิจุนบนนั้นก็มีชีวิตขึ้นมาทันที เขาเดินออกมาจากภาพวาด ดวงตาของเขาดุร้ายไม่มีใครเทียบได้!
“จักรพรรดิสวรรค์ ข้าชื่นชมท่านมาช้านาน วันนี้ได้หลอมรวมไปกับข้า วันหน้าหลุดพ้นไปด้วยกัน!!”