ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 335 จักรพรรดิจุนลงมือ หนิงฝานพุ่งทะยาน!

ตอนที่ 335 จักรพรรดิจุนลงมือ หนิงฝานพุ่งทะยาน!

ตู้ม!

จักรพรรดิจุนก้าวออกจากภาพวาด ขณะแผ่ไอปราณอันหาที่เปรียบไม่ได้ มองดูถูกใต้หล้า มุมปากแสยะยิ้มเหยียดหยาม

“หึ คนรุ่นหลังก็อยากจะหลอมรวมข้าหรือ!”

จักรพรรดิสวรรค์จ้องมองอย่างเย็นชา ดวงตาของเขามีแรงดึงดูด ใบหน้าของราชันจักรพรรดิเซียนคนอื่น ๆ ก็เย็นชาเช่นกัน!

แม้ว่าพวกเขาจะถูกฝังอยู่ในยุคตี้ลั่ว แต่พวกเขาก็ยังมีจิตสำนึกของอดีต หากพวกเขาถูกหลอมรวมโดยจักรพรรดิจุนที่อยู่เบื้องหน้าพวกเขาผู้นี้ ร่องรอยสุดท้ายของการดำรงอยู่ของพวกเขาจะสลายไปอย่างสมบูรณ์!

ย่อมไม่ต้องการถูกหลอมรวม!

“เหอะเหอะ สุราไม่ดื่มก็ต้องถูกจับกรอก!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ จักรพรรดิจุนก็เย้ยหยัน พลันดวงตาที่มีอำนาจเหนือกว่าสาดประกายแวววาวออกมาสองสาย!

ตู้ม!

ลมหายใจต่อมา เขาโจมตีออกไป พลังที่พลุ่งพล่านอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ถาโถมเข้าใส่จักรพรรดิสวรรค์และคนอื่น ๆ!

“บังอาจ!”

“บัดซบ!”

“เจ้ากล้า!”

“…”

เมื่อเห็นเช่นนี้ เหล่าราชันจักรพรรดิเซียนที่นำโดยจักรพรรดิสวรรค์ก็ตะโกนออกมาอย่างตกใจปนโกรธแค้นทันที

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

ราชันจักรพรรดิเซียนกลุ่มหนึ่งออกมือ ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง สุริยัน จันทราและดวงดาราที่อยู่เหนือหัวของพวกเขาตกลงมาอย่างน่าสมเพช โลกใต้เท้าของพวกเขาพังทลาย ทั่วตำหนักสวรรค์สาดแสงเจิดจ้า ดูเป็นฉากที่น่าสะพรึงกลัวยิ่ง!

สถานที่แห่งนี้จมดิ่งลงสู่ฉากวันโลกาวินาศทันที!

“เหอะเหอะ ฝูงผีโดดเดี่ยวก็ต้องการจะแข่งขันกับข้าหรือ!”

เวลานี้ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีของราชันจักรพรรดิทั้งหมด จักรพรรดิจุนไม่เพียงไม่แสดงความกลัว แต่ยังยิ้มอย่างเหยียดหยามอีกด้วย

ตู้ม!

ทันใดนั้น เจตจำนงที่แท้จริงของตี้ลั่วอันน่าเกรงขามก็ผลิบานจากพลังอันยิ่งใหญ่ที่แผ่ซ่านออกมา!

พรึ่บ! พรึ่บ! พรึ่บ! เมื่อเจตจำนงที่แท้จริงของตี้ลั่วปรากฏ ฉากอันน่าสะพรึงกลัวที่ดูเหมือนจะทำลายโลกก็พังทลายลงราวกับฟองสบู่ในห้วงฝัน

“บัดซบ!”

“ตี้ลั่ว!”

“ข้าเกลียดมัน!”

“…”

เมื่อเห็นฉากนี้ ร่างของราชันจักรพรรดิเซียนก็ส่งเสียงคำรามโดยไม่เต็มใจออกมาทีละคน จากนั้นพวกเขาก็ถูกกวาดหายไปจนหมด

หลังจากตกลงพื้น ร่างของราชันจักรพรรดิเซียนทั้งหมดราวกับกลายเป็นภาพลวงตา!

แม้แต่ศีรษะของจักรพรรดิสวรรค์ยังสั่นอย่างรุนแรง เขามีพลังที่จะทำลายสวรรค์และโลก แต่เขาถูกยับยั้งโดยเจตจำนงที่แท้จริงของตี้ลั่ว!

“ยอมจำนนต่อข้า มอบทุกสิ่งของเจ้ามา!”

ร่างจักรพรรดิจุนสูงตระหง่านราวกับดวงอาทิตย์อันเป็นนิรันดร์ สายตาจ้องมองจักรพรรดิสวรรค์และผู้อื่นอย่างดุร้าย

“เหลวไหล!”

จักรพรรดิสวรรค์กล่าวด้วยน้ำเสียงมีโทสะ “แม้ว่าข้าจะถูกฝังในยุคตี้ลั่ว แต่ข้ายังคงเป็นราชันจักรพรรดิเซียนสูงสุด ต้องการให้ข้าส่งเสริมเจ้า อย่างเจ้ายังไม่มีคุณสมบัติพอ!”

“เหอะเหอะ เจ้าไม่มีทางเลือก!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ จักรพรรดิจุนก็ยิ้มเย็นชาพลางเอ่ยเสียงดัง “มาดูกันว่าข้าจะกลืนพวกเจ้าลงไปอย่างไร!”

ตู้ม!

สิ้นคำ จักรพรรดิจุนก็อ้าปากดูดกลืนทันที พลังกลืนกินอันน่าสะพรึงกลัวได้ห่อหุ้มร่างของกลุ่มราชันจักรพรรดิเซียนซึ่งนำโดยจักรพรรดิสวรรค์ทันที แล้วเจตจำนงที่แท้จริงของตี้ลั่วก็ปรากฏขึ้น!

“อ๊าก!”

“แย่แล้ว!”

ใบหน้าของราชันจักรพรรดิเซียนที่นำโดยจักรพรรดิสวรรค์แปรเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ทันใดนั้นจะมีพลังของราชันจักรพรรดิเซียนที่ยิ่งใหญ่ต่อต้านแรงดูดกลืนพลังอย่างต่อเนื่อง!

ทว่า…ไร้ประโยชน์!

เจตจำนงที่แท้จริงของตี้ลั่วนั้นพิชิตพวกเขา ต่อให้พวกเขามีวิธีการอันใด ก็ไร้ผลแม้แต่เศษเสี้ยว!

อ๊าก!

ลมหายใจต่อมา เสียงกรีดร้องกราดเกรี้ยว พลังของราชันจักรพรรดิเซียนทั้งหมดที่นำโดยจักรพรรดิสวรรค์กลายเป็นทะเลอันเดือดพล่าน พุ่งเข้าสู่ร่างของจักรพรรดิจุนอย่างบ้าคลั่ง!

“ฮะฮ่าฮ่า!”

“เยี่ยม!”

เมื่อพลังของราชันจักรพรรดิเซียนไร้ที่สิ้นสุดเข้าสู่ร่างกายของเขา จักรพรรดิจุนก็มองขึ้นไปบนท้องฟ้าพลางเปล่งเสียงหัวเราะอย่างสะใจ พลังราชันจักรพรรดิเซียนทั่วร่างของเขาแข็งแกร่งขึ้นมาก ทั้งยังรุนแรงมากยิ่งขึ้น!

“บัดซบ!”

“ข้าเกลียดมันนัก!”

“หากยังอยู่ที่โลกภายนอก เราจะโดนคนรุ่นหลังรังแกเช่นนี้ได้อย่างไร!!”

“แย่แล้ว! หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป พวกเราทั้งหมดจะถูกเขารวมเป็นหนึ่งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้!”

“…”

ในเวลานี้ ร่างของราชันจักรพรรดิเซียนเปล่งเสียงตะโกนด้วยความตกใจและโกรธ แต่พวกเขาไม่สามารถทำอะไรกับมันได้!

“ราชันจักรพรรดิเซียน จะไปส่งเสริมกำลังให้ราชันจักรพรรดิเซียนรุ่นหลังได้อย่างไร!”

ทันใดนั้น มีใครบางคนพูดขึ้นขณะมองไปที่จักรพรรดิสวรรค์ “ท่านจักรพรรดิสวรรค์ แม้ว่าเราจะถูกกำจัดจนหมดสิ้น แต่เราก็ไม่สามารถปล่อยให้ราชันจักรพรรดิรุ่นหลังผู้นี้ใช้ประโยชน์จากพลังของเราได้ต่อไป เราจะสละพลังทั้งหมดที่เรามีให้ท่าน!”

“ถูกต้อง! รวมพลังของจักรพรรดิองค์ทั้งสิบเจ็ดของเรา ท่านอาจไม่ต้องกลัวเจตจำนงที่แท้จริงของตี้ลั่วที่ควบคุมโดยบุคคลนี้!”

“ท่านจักรพรรดิสวรรค์ ทำตามความตั้งใจของเราเพื่ออยู่ต่อไป หากมีโอกาส พาเราออกไปดูโลกปัจจุบันอีกครา!”

“พวกข้าไม่ต้องการให้นามของเราถูกฝังในยุคตี้ลั่วไปตลอดกาล!”

“…”

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

ขณะที่เหล่าราชันจักรพรรดิเซียนเอ่ยปาก ไอปราณมหึมาก็แผ่ออกมาจากร่างกายของพวกเขาด้วย

“ทุกท่าน อย่า!”

จักรพรรดิสวรรค์ต้องการที่จะหยุดทุกคนไว้

ทว่าลมหายใจต่อมา

“นามของข้าคือจักรพรรดิหลิงเทียนเจี้ยน!”

“นามของข้าคือจักรพรรดิโบราณทงเทียน!”

“นามของข้าคือจักรพรรดิปีศาจซื่อเสวียน!”

“นามของข้าคือจักรพรรดิมารจิ่วชาง!”

“…”

ต่อจากเสียงสรรเสริญนาม ลมหายใจต่อมา ร่างของจักรพรรดิทั้งสิบเจ็ดก็แตกสลาย แล้วทันใดนั้น พลังอันน่าสะพรึงกลัวของราชันจักรพรรดิเซียนทั้งสิบเจ็ดก็ก่อตัวขึ้น ทั้งหมดนี้ไหลเข้าร่างของจักรพรรดิสวรรค์!

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

ทันใดนั้น ด้วยพลังจักรพรรดิทั้งสิบเจ็ด จักรพรรดิสวรรค์ก็กลายเป็นคนที่น่ากลัวอย่างยิ่ง ราวกับว่าเขาสามารถทำลายล้างสวรรค์ได้ด้วยการมองเพียงครั้งเดียว และโลกสามารถพังทลายลงอย่างสมบูรณ์ด้วยก้าวเดียว!

ในขณะนี้ จักรพรรดิสวรรค์ดูเหมือนจะกลับสู่จุดสูงสุดเดิมของเขาแล้ว!

“ดี!”

ทว่าเมื่อเห็นเช่นนี้แล้ว จักรพรรดิจุนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามไม่เพียงไม่เกรงกลัวเท่านั้น แต่ยังพยักหน้าด้วยรอยยิ้มบาง “เยี่ยม! ประเสริฐยิ่ง ข้าจะได้ไม่ต้องรวมร่างทีละคน ขอเพียงแค่ข้ากลืนเจ้าเข้าไปเป็นใช้ได้!”

“จักรพรรดิจุนแห่งหอเซียน!”

ทว่าเวลานี้ จักรพรรดิสวรรค์จ้องมองด้วยเจตนาฆ่าอันไร้ที่สิ้นสุดซึ่งแผ่ซ่านออกมาจากร่างกายของเขา

ตู้ม!

ลมหายใจต่อมา เขาโจมตีออกไปอย่างกะทันหันด้วยฝ่ามือเดียว จักรวาลพังทลายลง ความว่างเปล่าไร้ที่สิ้นสุดก็หายไป นับว่าน่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง!

“เหอะเหอะ ไม่ว่าเจ้าจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ไร้ประโยชน์ เจ้าถูกกำหนดให้ถูกสยบโดยเจตจำนงที่แท้จริงของตี้ลั่ว!” เมื่อเห็นเช่นนี้ จักรพรรดิจุนยังคงยิ้มอย่างดูถูกเหยียดหยาม

แน่นอนว่าในลมหายใจต่อมา ด้วยการโจมตีของจักรพรรดิจุน เจตจำนงที่แท้จริงของตี้ลั่วก็เบ่งบานอีกครั้ง และฝ่ามือของจักรพรรดิสวรรค์ที่โจมตีเข้ามาก็แตกออกราวกับฟองสบู่ในห้วงฝัน!

ตู้ม!

ต่อจากเสียงเคร่งขรึม จักรพรรดิสวรรค์ผู้ยิ่งใหญ่ก็ทะยานร่างออกไปอีกครั้ง!

“อ๊าก!”

“บัดซบ!”

“ไอ้ยุคสมัยบัดซบ!”

จักรพรรดิสวรรค์คำรามด้วยความโกรธ ดูเจ็บปวดเป็นอย่างมาก!

“จักรพรรดิสวรรค์หยุดดิ้นรนเสียเถิด มารวมกับข้า ในอนาคตข้าจะพาเจ้าหลุดพ้น!” เวลานี้ จักรพรรดิจุนก้าวไปหาจักรพรรดิสวรรค์

“อย่าแม้แต่จะคิด!”

จักรพรรดิสวรรค์ตะโกนด้วยความโกรธและโจมตีออกไปอีกครั้ง

แต่ไม่ว่าเขาจะโจมตีอย่างไร ภายใต้เจตจำนงที่แท้จริงของตี้ลั่ว เขาไม่สามารถเทียบได้กับจักรพรรดิจุน นี่ไม่ใช่ความแตกต่างในด้านความแข็งแกร่งแต่เป็นแรงกดดัน!

“กลืนกิน!”

ในท้ายที่สุด จักรพรรดิจุนใช้เจตจำนงที่แท้จริงของตี้ลั่วในการสยบจักรพรรดิสวรรค์อีกครั้ง ทั้งยังอ้าปากกว้างหมายจะกลืนกินพลังของจักรพรรดิสวรรค์!

เวลานี้จักรพรรดิสวรรค์ได้รวบรวมพลังของจักรพรรดิอีกสิบเจ็ดคนไว้ พลังเช่นนี้นับว่าทรงพลังมาก ทว่าจักรพรรดิจุนกลับยิ้มอย่างพึงพอใจ

“จักรพรรดิจุนทรงปรีชา!”

“จักรพรรดิจุนทรงปรีชา!”

“จักรพรรดิจุนทรงปรีชา!”

เมื่อเห็นฉากนี้ ผู้คนในหอเซียนที่นำโดยกู้จิ่วเฟิงคุกเข่าลงต่อจักรพรรดิจุนทีละคน ตะโกนด้วยความกระตือรือร้น

และสตรีในรถม้าเซียนก็มีกระแสความรู้สึกเช่นกัน ดวงตาของนางเปี่ยมไปด้วยความชื่นชมที่ไม่อาจระงับได้!

วูบ!

ทันใดนั้น แสงสีขาวสว่างวาบในตำหนักเซียน จากนั้นเงาร่างจำนวนหนึ่งก็ปรากฏขึ้น ผู้นำสวมชุดคลุมธรรมดา ร่างสูงตรงนั้นคือหนิงฝานและคนอื่น ๆ ที่เพิ่งขึ้นมาด้านบน!

“หืม?”

เมื่อเพิ่งมาถึงตำหนักสวรรค์ หนิงฝานกวาดสายตาก็เห็นกู้จิ่วเฟิงที่กำลังคุกเข่าในทันที “กู้จิ่วเฟิง!”

ชิ้ง!

ตอนนี้เอง หนิงฝานชักกระบี่ออกมา!