องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 390 เวยเวยเกิดความเสน่หา

บทที่ 390 เวยเวยเกิดความเสน่หา

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่รู้​ว่า​ทำไม​เขา​ถึง​ได้​กระหาย​ขึ้น​มา​อีก​ ​ก่อนที่​นาง​จะ​ทัน​ได้​อ้า​ปาก​ ​สัมผัส​นิ่ม​ๆ​ ​แต่​เย็นยะเยือก​ก็​หยุด​ลมหายใจ​ของ​นาง​เอาไว้​เสียก่อน​ ​ความ​เย็นชา​อันเป็น​เอกลักษณ์​นั้น​ทำให้​นาง​ต้อง​กลืน​คำพูด​ทุก​คำของ​ตน​กลับ​ลง​ไป​ ​ลมหายใจ​ร้อนแรง​แผดเผา​ที่​ยังคง​หลงเหลือ​กลิ่น​น้ำชา​อยู่​นั้น​บังคับ​ให้​นาง​ต้อง​เผยอ​ริมฝีปาก​ขึ้น​ก่อนที่​นาง​จะ​ทัน​ได้​ตั้งตัว

​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​คว้า​เอวบาง​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​และ​ดึง​นาง​เข้าสู่​อ้อมอก​ของ​เขา​ ​เขา​ลิ้มรส​ชาติ​ความ​หอมหวาน​ที่​ควรจะเป็น​ของ​ตน​เหมือนกับ​พายุหมุน​ ​ทำ​ราวกับว่า​มัน​คือ​หนทาง​เดียว​เท่านั้น​ที่จะ​สามารถ​สะกด​ความรู้สึก​อยาก​กักขัง​นาง​เอาไว้​อย่างไร​้​ความเมตตา​ได้

​สมอง​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ว่างเปล่า​เพราะ​รส​จูบ​ที่​ถูก​ยัดเยียด​ให้​อย่างหนัก​หน่วง​ ​นาง​รู้สึก​เหมือน​เลือด​จะ​หมดตัว​ ​และ​สูญเสีย​ความสามารถ​ใน​การ​คิด​วิเคราะห์​ไป​จน​หมดสิ้น​ ​สุดท้าย​เมื่อ​นาง​ตั้งสติ​กลับมา​ได้​ ​ทุกอย่าง​ก็​แปรเปลี่ยน​เป็นความ​นุ่มนวล​อัน​แสน​หวาน​…

​ความรู้สึก​ตื่นเต้น​อัน​ชวนพิศ​วง​ทะยาน​ขึ้น​พร้อมกับ​เสียง​ฝีเท้า​ที่​ดัง​อยู่​ไกล​ออก​ไป

​ความรู้สึก​ชา​หนึบ​แล่น​ปราด​มาตาม​แนว​สันหลัง​ของ​นาง​ขึ้นไป​ถึง​สมอง​ราวกับ​กระแสไฟฟ้า​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​หมด​เรี่ยวแรง

​นาง​คงได้​ตกเป็น​ศูนย์กลาง​ความสนใจ​ของ​ใครต่อใคร​แน่​ถ้า​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ไม่ได้​กด​ใบหน้า​ของ​นาง​เอาไว้​แนบอก

​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยม​อง​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ที่อยู่​ใน​วง​แขน​ ​มุม​ปากของ​เขา​กระตุก​ขึ้น​อย่าง​ซุกซน​ ​เขา​อยากรู้​ว่า​ร่างกาย​ของ​นาง​จะ​ขัดขืน​เขา​ได้​อีก​นาน​เพียงใด

​หึ​ ​ขัดขืน​ไป​เถอะ​ ​ยิ่ง​นาง​ขัดขืน​ ​เขา​ก็​ยิ่ง​รู้สึก​ตื่นเต้น​ ​ผ่าน​มานาน​ถึง​เพียงนี้​แล้ว​แท้ๆ​ ​แต่​นาง​ก็​ยัง​ไม่เข้าใจ​ว่า​ทำไม​นาง​ถึง​ไม่มี​โอกาส​หนีรอด​ไป​จาก​เงื้อมมือ​ของ​เขา​ได้​เลย​หรือ

​ลมหายใจ​ของ​ทั้งสอง​ถี่​กระชั้น​ขณะที่​ร่าง​แนบชิด​กัน

​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​ว่า​ร่าง​ทั้ง​ร่าง​ของ​ตน​ร้อนรุ่ม​ไป​ด้วย​ความกระหาย​ ​นาง​คิด​อะไร​ไม่​ออก​ ​ดังนั้น​จึง​ทำได้​เพียงแค่​ก้าว​เท้า​ตาม​จังหวะ​ของ​อีก​ฝ่าย​เท่านั้น​ ​หาก​ไม่ใช่​เพราะ​ใน​สมอง​ของ​นาง​ยัง​พอ​มีสติ​รับรู้​อยู่​บ้าง​ ​ผล​ที่​ตามมา​ก็​คงจะ​น่า​หวาดหวั่น​ทีเดียว

​ด้วยเหตุนี้​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​จึง​รู้สึก​ไม่พอใจ​ ​“​ท่าน​ลงโทษ​ข้า​ด้วย​วิธี​อื่น​ไม่ได้​หรือ​”​ ​การ​จูบ​กัน​เช่นนี้​อาจจะ​ทำให้​พวก​นาง​ตก​อยู่​ใน​ที่นั่ง​ลำบาก​ก็ได้

​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยส​่ง​เสียง​ตอบรับ​ว่า​ ​“​อืม​”​ ​เขา​ใช้​นิ้ว​ลูบ​ริมฝีปาก​บาง​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ที่​กลายเป็น​สีแดง​จาก​จูบ​ของ​ตัวเอง​ ​แล้ว​กัด​นาง​เบา​ๆ​ ​พร้อม​ยิ้ม​ออกมา​เล็กน้อย​ ​“​เจ้า​ก็​น่าจะ​ผลัก​ข้า​ออก​ไป​ได้​ ​หรือ​เจ้า​เพลิดเพลิน​กับ​มัน​มากเกินไป​จน​ทำไม​่​ลง​กัน​”

​ทันทีที่​พูด​จบ​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​็​ละมือ​ออก​ ​แล้ว​ค่อยๆ​ ​จัด​ชุด​ของ​ตน​ ​จากนั้น​เขา​ก็​เดิน​ออก​ไป​ที่​ถนนใหญ่​ด้วย​ท่าทาง​เหมือนกับ​นายพราน​ใจดี​ที่​เพิ่ง​ไว้ชีวิต​เหยื่อ​ของ​ตัวเอง

​กิเลน​อัคคี​ปรากฏ​กาย​ขึ้นราง​ๆ​ ​ที่​ด้านหลัง​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ ​มัน​ไม่เข้าใจ​ว่า​ทำไม​เมื่อครู่นี้​ผู้​เป็น​นาย​ของ​ตน​ถึง​ได้​ทำตัว​มี​เมตตา​เช่นนั้น

​มัน​ถาม​อย่าง​งุนงง​ว่า​ ​“​นายท่า​นข​อรับ​ ​ท่าน​จะ​ปล่อย​นาง​ไป​เช่นนั้น​จริงๆ​ ​หรือ​ขอรับ​”​ ​นั่น​มัน​ไม่ใช่​การ​ลงโทษ​เลย​ด้วยซ้ำ​ ​ดู​จาก​นิสัย​ของ​เจ้านาย​มัน​แล้ว​ ​เขา​ควรจะ​กิน​เหยื่อ​ของ​ตัวเอง​ลง​ไป​ทั้งตัว​ ​การกระทำ​อัน​เปี่ยม​ไป​ด้วย​ความเมตตา​นั้น​ไม่​สม​กับ​เป็น​นายท่า​นที​่​แสน​เจ้าเล่ห์​ของ​เขา​เลย​แม้แต่​นิดเดียว

​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​หัวเราะ​ ​เสียง​นั้น​เต็มไปด้วย​เสน่ห์​ชั่วร้าย​ที่​ทำเอา​หนัง​ศีรษะ​ของ​ทุกคน​ชาวาบ​ ​“​เหยื่อ​จะ​อร่อย​ที่สุด​ก็​ตอนที่​นาง​ถูก​จู่โจม​ใน​ช่วง​อ่อนกำลัง​ที่สุด​”

​ตอนแรก​กิเลน​อัคคี​ไม่เข้าใจ​คำพูด​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย

​แต่​แล้ว​เขา​ก็​ยิ้ม​ชั่วร้าย​ออกมา​ ​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ ​“​ใกล้​จะ​ถึง​คืน​พระจันทร์เต็มดวง​แล้ว​”

​กิเลน​อัคคี​เข้าใจ​ได้​ทันที

​หึๆ​ ​นี่​คือ​สิ่ง​ที่นาย​ท่าน​วางแผน​เอาไว้​นี่เอง

​คืน​พระจันทร์เต็มดวง​เป็นช่วง​เวลา​ที่​พลัง​ปราณ​ของ​ผู้ฝึก​ปีศาจ​จะ​ปั่นป่วน​ที่สุด

​โดยเฉพาะ​คุณหนู​เฮ่อ​เหลียน​ที่​มี​อาการ​อย่าง​ใน​ปัจจุบัน​ ​เมื่อถึง​วันนั้น​นาง​ย่อม​ต้องการ​ให้​ใคร​สัก​คน​ช่วย​เป็นแน่​…

​ข้าว​่า​นาง​น่าจะ​แสดงปฏิกิริยา​อะไร​สัก​อย่าง​ออกมา​ใน​คืนนี้​ ​นายท่า​นนี​่​จริงๆ​ ​เลย​…

​หลังจาก​กระแอม​ออกมา​เบา​ๆ​ ​มัน​ก็​แอบ​จุด​เทียน​ช่วย​อธิษฐาน​ให้​กับ​คุณหนู​เฮ่อ​เหลียน​ผู้​ไม่รู้​อิ​โหน่​อิ​เหน่อ​ยู่​ใน​ใจ

​หลังจาก​ได้รับ​บทเรียน​สดๆ​ ​มาจาก​องค์​ชาย​สาม​ ​ภาพ​เหตุการณ์​ที่เกิด​ขึ้น​บน​ถนน​เส้น​ยาว​เส้น​นั้น​ก็​ฉาย​ซ้ำๆ​ ​อยู่​ใน​หัว​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​อย่างไม่ขาดสาย

​มันต​่าง​จาก​ก่อนหน้านี้​ ​เพราะ​จูบ​ของ​พวก​นางใน​ครั้งนี้​แจ่มชัด​เป็น​อย่างยิ่ง

​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยพูด​ถูก​ ​นาง​ไม่ได้​รู้สึก​รังเกียจ​ ​ซ้ำ​ยัง​เพลิดเพลิน​ไป​กับ​มัน​เสียอีก​…​ ​นาง​ปรารถนา​อยาก​ให้​เขา​ทำต่อ​หลังจาก​เขา​จูบ​นาง​ไป​ครู่หนึ่ง​ด้วยซ้ำ

​แม้นาง​จะ​รู้สึก​ได้​ถึง​ความละอายใจ​อัน​ไม่​อาจ​ต้านทาน​ ​แต่​ไม่ว่า​นาง​จะ​บ้วนปาก​ไป​สัก​กี่​ครั้ง​ ​นาง​ก็​ยัง​คิดถึง​สิ่ง​ที่​เขา​พูด​อยู่ดี

​“​ดูด​มัน​ ​ยื่น​ลิ้น​ของ​เจ้า​มาหา​ข้า​ ​หายใจ​ทาง​จมูก​…​”

​บัดซบ

​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หายใจเข้า​ลึก​ ​ใคร​จะ​ไป​คิด​ว่าวัน​หนึ่ง​นาง​จะ​ตกต่ำ​ถึง​เพียงนี้

​ดูเหมือนว่า​นอกจาก​เรื่อง​การ​เสพสังวาส​แล้ว​ ​มัน​จะ​ยัง​มี​อย่าง​อื่น​อยู่​ด้วย

​นาง​คง​รู้สึก​รังเกียจ​ ​ถ้า​คนที​่​ทำ​เช่นนั้น​กับ​นาง​เป็น​คนอื่น

​แต่​เพราะ​อีก​ฝ่าย​เป็นไป​๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ ​ทุกอย่าง​ถึง​ได้​ดู​สมเหตุสมผล​อย่างที่​มัน​ควรจะเป็น

​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ตัวสั่น​ ​นาง​ไม่ได้​กลับ​ไป​ที่​ย่านการค้า

​นาง​เดิน​กลับ​ห้อง​ ​แล้ว​แช่​ตัว​ลง​ใน​น้ำเย็น​ที่​ถูก​เตรียม​เอาไว้​ใน​ห้อง​ก่อนหน้านี้​ ​การฝึกฝน​ความต้านทาน​ทาง​ร่างกาย​ของ​นางใน​ระยะนี้​ถือว่า​ประสบความสำเร็จ​มาก​ทีเดียว​ ​แต่​นาง​ก็​เสีย​อาการ​หลังจาก​ถูก​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​ระ​ตุ้น​ใน​วันนี้

​การอาบน้ำ​เย็น​คือ​หนทาง​เดียว​ที่จะ​สามารถ​ลด​อุณหภูมิ​ใน​ร่าง​ของ​นาง​ได้

​หาก​เทียบ​กับ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​แล้ว​ ​ความเข้าใจ​ใน​เรื่อง​ผู้ฝึก​ปีศาจ​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​นั้น​ด้อย​กว่า​อย่างเห็นได้ชัด

​เป็น​อย่างที่​หยวน​หมิง​บอก​เอาไว้​ ​อาการ​ของ​การ​เสพสังวาส​นั้น​รุนแรง​เกิน​กว่า​จะ​มียา​ชนิด​ใด​รักษา​ได้

​นอกจาก​ความเหน็ดเหนื่อย​เมื่อยล้า​ทาง​ร่างกาย​แล้ว​ ​นาง​อาจจะ​ฝัน​ถึง​ความฝัน​โง่​ๆ​ ​นั่น​อีก​ก็ได้

​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่รู้​ว่านาง​ผล็อย​หลับ​ไป​จริงๆ​ ​ตั้งแต่​เมื่อใด​ ​นาง​ตก​อยู่​ใน​อาการ​เหม่อลอย​ ​และ​สัมผัส​ได้​เพียง​ว่า​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ทาบ​ทับ​อยู่​บน​ตัวนาง​พร้อมกับ​จุมพิต​ซอก​คอ​ของ​นาง​อยู่​เช่นนั้น​ ​ใน​ความฝัน​ ​เขา​กำลัง​หยอกล้อ​นาง​ด้วย​ใบหน้า​หล่อเหลา​ที่​เต็มไปด้วย​รอยยิ้ม​ชั่วร้าย​ ​จากนั้น​เขา​ก็​สอด​มือ​เข้าไป​ใน​ชุด​ของ​นาง​ ​แล้ว​สัมผัส​เข้ากับ​ทุก​ส่วน​บน​ร่าง​ของ​นาง​ ​ทำให้​นาง​รู้สึก​ชาวา​บ.​..​ ​นาง​ฝัน​เห็น​แม้กระทั่ง​ภาพ​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ที่​คว้า​ขาอ่อน​ของ​นาง​เอาไว้​ขณะ​จูบ​เข้าที่​ริมฝีปาก​ของ​นาง​ ​และ​ช่วงชิง​ลมหายใจ​ของ​นาง​ไป​พร้อมกับ​จู่โจม​ริมฝีปาก​ ​รวมถึง​โพรง​ปาก​ด้านใน​ของ​นาง​เช่นกัน​ ​เขา​ถึงกับ​สอน​วิธีการ​จูบ​ให้​นาง​ด้วยซ้ำ​…

​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​ว่า​ร่าง​ของ​นาง​แทบจะ​แตกสลาย​เพราะ​เขา​ ​แต่​นาง​ก็​ไม่​สามารถ​หลบหนี​ไป​ได้​ ​มัน​เหมือนกับ​ว่านา​งกำ​ลัง​ติด​อยู่​บน​ใย​แมง​งมุม​ ​จิตใจ​ของ​นาง​ไม่​ยินยอม​ที่จะ​จม​ลง​ไป​ใน​ความปรารถนา​ ​แต่​ร่างกาย​ของ​นาง​กลับ​ไม่​อาจ​ต้านทาน​ได้

​ตอนที่​นาง​ลืมตา​ตื่นขึ้น​มา​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ก็​ถึงกับ​ตกใจ

​นั่น​มัน​ฝัน​บ้า​อะไร​กัน​!

​สู้​ให้​นาง​ฝันร้าย​ยังดี​เสีย​กว่า​!

​ข่าวดี​ก็​คือ​อุณหภูมิ​ใน​ร่าง​ของ​นาง​ลดลง​แล้ว​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ปลอบ​ตัวเอง​ ​แล้ว​หยิบ​ผ้าขนหนู​อย่าง​สุ่ม​ๆ​ ​มา​เช็ดตัว​ ​เมื่อ​นาง​มอง​เข้าไป​ใน​กระจก​ ​ก็​เห็น​ว่า​ริมฝีปาก​บาง​ของ​ตน​ยังคง​เป็น​สีแดง​อยู่

​ก่อนอื่น​นาง​ต้อง​ไปหา​เฮย​เจ๋อ​ ​และ​เตรียมตัว​ให้พร​้​อม​ ​นาง​ไม่​อยาก​พ่ายแพ้​ให้​กับ​อาการ​นี้​…

​เย็น​วันนั้น​ ​ดวงตะวัน​โพล้เพล้​สุก​สว่าง​กำลัง​จม​สู่​ทะเลสาบ​ทีละน้อย

​ชาย​ใน​ชุด​สีขาว​คน​หนึ่ง​ยืน​อยู่​ริมทะเล​สาบ​นั้น​ ​เส้น​ผม​สีดำ​ราว​น้ำหมึก​ของ​เขา​สยาย​อยู่​ใน​สายลม​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​ใช้​ด้าย​สีดำ​รวบ​พวก​มัน​เข้าหา​กัน​อย่าง​ลวกๆ​ ​หุ่น​ของ​เขา​ผอม​เพรียว​ ​ดวงตา​ของ​เขา​ลึกล้ำ​เต็มไปด้วย​หมอก​หนา

​“​นายท่าน​ ​นาง​จำ​ท่าน​ไม่ได้​อีกต่อไป​แล้ว​ขอรับ​”​ ​คน​ตัวเล็ก​ที่​ถือ​ขวด​น้ำเต้า​อยู่​ใน​มือ​ยืน​อยู่​ด้านหลัง​ชาย​คน​นั้น​เอ่ย​ขึ้น

​ชาย​คน​นั้น​ส่งเสียง​ใน​ลำคอ​บ่งบอก​ว่า​เขา​รู้ดี​ ​แต่​ไม่ได้​พูด​อะไร​ไปมา​กก​ว่านั​้น

​คน​ตัวเล็ก​กะพริบตา​ ​แล้ว​มอง​ชิง​หลง​ที่​กำลัง​ว่ายน้ำ​อยู่​ใน​ทะเลสาบ​กับ​ผู้ชาย​คน​นั้น​ ​“​นายท่า​นข​อรับ​ ​ท่าน​แน่ใจ​หรือ​ขอรับ​ว่า​ท่าน​ต้องการ​ทำลาย​ปราณ​มงคล​ที่นี่​จริงๆ​ ​หาก​ท่าน​ทำ​เช่นนั้น​ ​จะ​มี​คน​ต้องตาย​เป็น​จำนวนมาก​นะ​ขอรับ​”

​“​แน่ใจ​สิ​”​ ​ชาย​คน​นั้น​ยิ้ม​ ​“​ก็​ยิ่ง​ดี​มิใช่​หรือ​”

​คน​ตัวเล็ก​เล่น​กับ​นิ้ว​ของ​ตัวเอง​ ​“​มัน​ก็​คง​ไม่เลว​ร้าย​ถึง​เพียงนั้น​ขอรับ​ ​เด็กชาย​หัวโล้น​ที่​ท่าน​บอก​ให้​ข้า​ตีสนิท​ด้วย​ก็​เป็น​คนที​่​น่าสนใจ​ยิ่งนัก​”

​“​แล้ว​เจ้า​จะ​เลือก​ตัว​ติด​อยู่​กับ​สิ่ง​ที่​น่าสนใจ​นั่น​ ​หรือ​จะ​ไป​เยี่ยมชม​ขบวนแห่​ราตรี​ร้อย​อสูร​แทน​ล่ะ​”​ ​ชาย​คน​นั้น​สะบัด​นิ้ว​ ​ทันใดนั้น​น้ำ​บน​ผิว​ทะเลสาบ​ก็​กระจาย​ออก​เป็น​วง​เล็ก​ๆ​ ​ราวกับ​สัมผัส​ได้​ถึง​ตัวตน​ของ​เขา​…

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท