ตอนที่ 346 หนิงฝานมาถึง ของขวัญที่ถูกจัดเตรียมเป็นพิเศษ!
“ฮึ่ม! ตำหนักเทพสูงสุด! ตำหนักมารจิ่วโยว! ตำหนักจักรพรรดิปีศาจ! สำนักเต๋าสูงสุด!… ทั้งหมดล้วนเป็นกองกำลังที่ทรงพลังที่สุดในสวรรค์หมื่นอาณาจักร!”
“ถูกต้อง! มีข่าวลือว่ามีผู้ยิ่งใหญ่คุมกองกำลังเหล่านี้อยู่!”
“หรือว่าแม้แต่กองกำลังเหล่านี้ก็ยังเกรงกลัวนามของหอเซียน ทั้งยังต้องก้มหัวให้จักรพรรดิจุน?”
“ไม่เรียบง่ายเพียงนั้น! แม้ว่าหลายพันปีก่อนกองกำลังเหล่านี้ล้วนเคารพหอเซียน แต่ตอนนี้พวกเขาไม่ได้อ่อนแอกว่าหอเซียนในอดีตอีกแล้ว พวกเขาจะก้มหัวให้จักรพรรดิจุนได้อย่างง่ายดายได้อย่างไร!?”
“ไม่ผิด! คอยดูเถอะ วันนี้ต้องนองเลือดแน่นอน!”
“…”
กองกำลังทั้งหมดมาพร้อมเสียงลือลั่นอึกทึกครึกโครม!
“ฮึ่ม!”
จักรพรรดิจุนเงยหน้าขึ้นมองกองกำลังนอกประตูเซียน จากนั้นก็กล่าวว่า “ในเมื่อมาแล้วก็นั่งลงเถอะ ร่วมกันเคารพหอเซียน จัดระเบียบสวรรค์เถิด!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ กองกำลังทั้งหมดและผู้คนที่อยู่นอกประตูเซียนก็แหงนมองท้องฟ้า ก่อนจะกลั้วหัวเราะ ผู้ฝึกยุทธ์กึ่งจักรพรรดิของตำหนักเทพสูงสุดเอ่ยขึ้นอย่างเย็นชา “ใครบอกว่าพวกเรามาเคารพหอเซียนของพวกเจ้า เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าเราไม่ได้มาทำลายหอเซียนของพวกเจ้า!”
ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา ฝูงชนพลันตกอยู่ในความโกลาหล
กองกำลังเรืองอำนาจเหล่านี้ไม่ได้มาเข้าร่วมพิธีหมื่นอาณาจักรอย่างแน่นอน!
จักรพรรดิจุนต้องการกอบกู้ศักดิ์ศรี แต่กองกำลังเหล่านี้มาที่นี่เพื่อทำลายศักดิ์ศรีของเขา!
“เหอะ ทำลายหอเซียนของข้างั้นรึ?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ จักรพรรดิจุนก็เย้ยหยันด้วยความดูถูกเหยียดหยาม “เมื่อหลายพันปีก่อน ประมุขกองกำลังของพวกเจ้า ไม่นับเป็นตัวอะไรมากไปกว่าสุนัขที่ถูกเลี้ยงไว้ใต้ที่นั่งบัลลังก์ของข้า ตอนนี้แค่ได้เศษเสี้ยวโชคชะตาที่แตกสลายของข้าไปจนกลายเป็นราชันจักรพรรดิจอมปลอม ก็กล้าที่จะกำเริบเสิบสานต่อหน้าข้าแล้วงั้นรึ!”
“สารเลว!”
“ยุคที่หอเซียนเป็นผู้ยิ่งใหญ่ของพวกเจ้านั้นเป็นอดีตไปแล้ว ยามนี้เป็นยุคที่จักรพรรดิทั้งหมดผงาดขึ้นพร้อมกันต่างหาก!”
“จักรพรรดิจุน เจ้าเสียชะตาฟ้าไปแล้ว ตอนนี้เกรงว่าจะไม่ได้มีพลังมากไปกว่ากึ่งราชันจักรพรรดิ เจ้ามั่นใจมาจากไหนถึงกล้าดูหมิ่นประมุขกองกำลังของเรา!”
“น่าเสียดายที่ประมุขของพวกข้าไม่ได้มาด้วยตัวเอง ไม่เช่นนั้น หอเซียนของพวกเจ้าคงถูกทำลายในพริบตาไปแล้ว!”
“…”
กองกำลังทั้งหมดต่างเอ่ยเย้ยหยัน
“เหอะ อย่างนั้นหรือ?”
ทว่าจักรพรรดิจุนยิ้มอย่างเย็นชา และพูดเสียงแข็งกร้าวว่า “ข้าอยู่ที่นี่ วันนี้มาดูกันว่า บรรดาสวรรค์หมื่นอาณาจักรในจักรวาลไร้ที่สิ้นสุด ใครมันจะกล้าทำลายหอเซียนของข้า!!”
ครืน!
คำพูดของจักรพรรดิจุนนั้นไม่มีผู้ใดเทียบได้ เสียงของเขาราวกับฟ้าร้อง ดังกึกก้องครืนโครมไปทั่วบรรดาโลกและสวรรค์หมื่นอาณาจักร!
กองกำลังกึ่งจักรพรรดิทั้งหมดมองหน้ากัน ถึงจะพร้อมบุก แต่ก็ไม่มีใครเป็นฝ่ายเริ่มก่อน!
เหตุผลที่พวกเขามาที่นี่พร้อมกับกองกำลังที่ทรงพลังที่สุด ก็คือเพื่อหยั่งเชิงหอเซียน!
กลุ่มผู้ฝึกยุทธ์ราชันจักรพรรดิเซียนเค้นวิธีเอาชนะมาหมดแล้ว!
ทว่าปรบมือทีหลังย่อมดังกว่า
ทุกคนคาดหวังว่ากองกำลังอีกฝ่ายจะลงมือก่อน แต่ผ่านไปเวลาหนึ่งแล้วกลับไม่มีใครเคลื่อนไหว
“หอเซียน!!”
ในขณะที่กองกำลังทั้งหมดกำลังจะเคลื่อนไหว ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนดังสนั่นหวั่นไหวมาจากความว่างเปล่าอันไกลโพ้นอีกครั้ง เสียงนั้นดึงดูดความสนใจของทุกคนทั้งในและนอกหอเซียนทันที!
ขวับ!
ท่ามกลางสายตาหลายร้อยพันคู่ ร่างหนึ่งในชุดคลุมธรรมดาก้าวมาข้างหน้า รูปร่างของเขาสูงโปร่ง ร่างกายประหนึ่งกระบี่คมกริบที่กำลังจะถูกปลดออกจากฝัก พลุ่งพล่านไปด้วยคมแหลม ทิ่มแทงจิตวิญญาณศัตรูได้ในบัดดล!
เขาคือ…หนิงฝาน!
“หืม? จักรพรรดิเซียนขั้นสุดหรือ?”
“ชายผู้นี้น่าหวั่นเกรงไม่น้อยเลยทีเดียว”
“ดูเหมือนจะเป็นผู้มาคำนับหอเซียนอีกคนหนึ่ง”
ทุกคนเพียงแค่ชำเลืองมองที่หนิงฝาน ก่อนจะหมดความสนใจไป
ทว่าในลมหายใจต่อมา
“หอเซียนถือกำเนิดขึ้นอีกครั้ง จักรพรรดิจุนหวนคืนมา ข้าคือราชวงศ์เทพขนนกฮวงเทียน หนิงฝาน ได้เตรียมของบรรณาการมาแสดงความยินดี!”
หนิงฝานก้าวเข้าไปในประตูเซียนพร้อมกับตะโกนลั่น
ขวับ!
ทันใดนั้น หนิงฝานก็มองเห็นจักรพรรดินีเสวียนหลิงที่อยู่ข้างกายจักรพรรดิจุน รูปลักษณ์ที่คุ้นเคยนั้นทำให้หัวใจของเขาดิ้นเร่าอย่างควบคุมไม่ได้!
จักรพรรดินีเสวียนหลิงเห็นหนิงฝานเช่นกัน นางถึงกับชะงักตกใจ “หืม? เป็นเขา!”
ทันใดนั้น นางก็เอ่ยกับจักรพรรดิจุนที่ด้านข้าง “ท่านจักรพรรดิจุน นี่คือผู้ที่ทำลายแผนการของข้าในยุคสมัยตี้ลั่ว เขาเป็นสามีเก่าของข้าในร่างปัจจุบันของข้าด้วย!”
“หืม? เช่นนั้นหรือ?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ จักรพรรดิจุนก็เลิกคิ้วขึ้น ก่อนจะเอ่ยต่อด้วยความสนใจ “หนิงฝาน เจ้าสามารถทำลายแผนของข้าในยุคสมัยตี้ลั่วได้ ดูเหมือนว่าเจ้าจะมีฝีมือไม่น้อย ในเมื่อเจ้าอยู่ที่นี่ในวันนี้ หากของบรรณาการของเจ้าทำให้ข้าพอใจ ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า!”
“วางใจได้ เจ้าต้องจะพอใจอย่างแน่นอน!”
หนิงฝานยิ้มอย่างเย็นชา จากนั้นเขาโบกมือ ศีรษะเปื้อนเลือดนับร้อยพลันปรากฏขึ้นในงานเลี้ยงเซียน
แต่ละคนเขม่นเข่นเขี้ยว เลือดสดไหลหยด ผู้คนอกต่างสั่นขวัญแขวน!
“บัดซบ!”
เมื่อเห็นเหตุการณ์อันกะทันหันนี้ ทุกคนทั้งในและนอกหอเซียนก็ตกตะลึง
ศีรษะ!
ศีรษะนับร้อย!
หอเซียนถือกำเนิดขึ้น มหาพิธีหมื่นอาณาจักรก็จัดขึ้น นี่คือเวลาแสดงความแข็งแกร่งและความยิ่งใหญ่ของหอเซียนแท้ ๆ!
แต่ชายในชุดคลุมธรรมดาตรงหน้ากลับบรรณาการศีรษะเปื้อนเลือดหลายร้อยศีรษะ!
“ไอ้บ้านี่มาจากที่ใด!”
“อาณาจักรเซียนฮวงเทียน ราชวงศ์เทพขนนก? ไม่เห็นเคยได้ยินมาก่อน!”
“เฮือก! ขอบเขตสูงสุดของจักรพรรดิเซียน เขาหาญกล้ามาจากที่ไหนถึงมาเหิมเกริมที่นี่!”
“เขาไม่เห็นหรือว่าแม้แต่กองกำลังที่ทรงพลังที่สุดยังลังเลอยู่นอกประตูเซียน!”
“…”
ในขณะนี้ ทุกคนตกตะลึงกับการกระทำของหนิงฝาน แม้กระทั่งกองกำลังกึ่งราชันจักรพรรดิที่กำลังลังเล!
“หืม?!”
รอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของจักรพรรดิจุหายวับไปในทันที ความเย็นเยียบพลันเข้ามาแทนที่
ทว่าก่อนที่เขาจะได้เอ่ยปาก หนึ่งในหนึ่งร้อยแปดจักรพรรดิ กึ่งจักรพรรดิในหอเซียนก็ตะโกนด้วยความโกรธเกรี้ยว
“ไอ้สารเลว!”
“กล้ามารบกวนมหาพิธีหมื่นอาณาจักรของหอเซียนได้อย่างไร!”
“ใครก็ได้ ฆ่าเขาซะ!!”
โครม!
ตามคำสั่งของกึ่งจักรพรรดิ จู่ ๆ รัศมีหลายร้อยดวงก็ลุกขึ้น จากนั้นองครักษ์หอเซียนหลายร้อยคนก็พุ่งเข้าหาหนิงฝาน แต่ละร่างต่างมีกลิ่นอายจักรพรรดิเซียนขั้นสุด!
จักรพรรดิเซียนนับร้อยลงมือ พลังอำนาจสั่นสะเทือนฟ้าดิน พลังงานมหาศาลพัดเข้าหาหนิงฝานราวกับมวลทะเลคลั่ง
“หึ!”
เมื่อเห็นเช่นนี้ หนิงฝานก็ส่งเสียงเย็นอย่างดูถูก เขาไม่ได้ชักกระบี่ออกมา เพียงแต่ชี้ไปข้างหน้าแล้วตวัด!
บึ้ม!
ทันใดนั้นลำแสงกระบี่หนึ่งหมื่นจั้งก็พุ่งออกไปทั่วฟ้า ทุบท้องนภาและทลายดินไปตลอดทาง ก่อนจะสังหารองครักษ์ที่พุ่งเข้าหา!
อ๊าก! อ๊าก! อ๊าก!
ภายใต้ท่ามกลางสายตาตกตะลึงของทุกคน แสงกระบี่ก็กวาดล้างองครักษ์ของหอเซียนที่พุ่งไปข้างหน้า พวกเขากรีดร้อง ก่อนจะล้มลงไปตาม ๆ กัน
เพียงนิ้วเดียว เขาก็ฆ่าจักรพรรดิเซียนขั้นสุดนับร้อยจนหมดสิ้น!