องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 409 การกลับมาอย่างยิ่งใหญ่ของเวยเวย

บทที่ 409 การกลับมาอย่างยิ่งใหญ่ของเวยเวย

มู่​หร​งอ​๋​อง​เกลียด​บรรยากาศ​อัน​สูงส่ง​ของ​เขา​ยิ่งนัก​ ​เขา​ไม่​คิด​ที่จะ​ปกปิด​ฐานะ​ของ​ตัวเอง​อีกต่อไป​ ​และ​ฉีกหน้า​กาก​ออก​ ​และ​เยาะ​ยิ้ม​พลาง​สบตา​กับ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ ​แล้ว​พูดว่า​ ​”​องค์​ชาย​ต้อง​รอดไป​ให้​ได้​ก่อน​ ​ถึง​จะ​สามารถ​ฆ่า​ล้าง​ตระกูล​ของ​กระหม่อม​ได้​ ​หึๆ​ ​แต่​ดู​จาก​สถานการณ์​ตอนนี้​ ​องค์​ชาย​คิด​ว่า​ตัวเอง​จะ​สามารถ​หนี​ไป​ได้​หรือ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​แม้กระทั่ง​องครักษ์​เงา​ที่​ท่าน​ส่งออก​ไป​เมื่อ​ครู่​ก็​ยัง​ต้อง​กลับมา​ ​ทหาร​ทุก​นาย​ที่​ประจำการ​อยู่​ที่​ภูเขา​ชิง​หลง​แห่ง​นี้​ล้วนแต่​อยู่​ใต้​การบังคับบัญชา​ของ​กระหม่อม​ ​ถ้า​องค์​ชาย​ยัง​สติ​ดี​อยู่​ ​ก็​อย่า​คิด​สู้​และ​ยอมจำนน​ไป​เสีย​จะ​ดีกว่า​นะ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​คนที​่​อยู่​รอบตัว​ท่าน​จะ​ได้​ไม่​เจ็บตัว​ไป​ด้วย​ ​อย่างไร​เสีย​ธนู​เพลิง​พวก​นี้​ก็​ไม่มี​ตา​เสียด​้ว​ย.​..​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ยังคง​เงียบ

องครักษ์​เงา​ทุก​นาย​ไม่​หวั่นไหว​เลย​แม้แต่น้อย​ ​พวกเขา​ยังคง​สงบ​เยือกเย็น​ ​พร้อมกับ​มอง​ตรง​ไป​ข้างหน้า​ด้วย​ดวงตา​เป็นประกาย

ถึง​อย่างนั้น​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​็​ไม่ได้​สั่ง​ให้​พวกเขา​ช่วย​ปกป้อง​ตัวเอง​ ​เขา​สาวเท้า​เดิน​ออก​ไป​ ​จังหวะ​การ​เดิน​ของ​เขา​ทั้ง​ช้า​และสง่า​งาม​มาก​เสีย​จน​คนที​่​อยู่​รอบ​เขา​ลืม​ขึ้นสาย​ธนู​ไป​เสีย​สนิท

“​เจ้า​คิด​ว่า​ข้า​จะ​ปล่อย​ให้​เจ้า​บุก​เข้ามา​โดยที่​ไม่ได้​เตรียมการ​อะไร​เอาไว้​เลย​น่ะ​หรือ​”

น้ำเสียง​เย็นชา​ไม่แยแส​เป็น​อาวุธ​ที่​ดีที​่​สุด​ใน​สถานการณ์​เช่นนี้​ ​น้ำเสียง​ไม่เห็นด้วย​นั้น​ดังก้อง​อยู่​ใน​อากาศ

มู่​หร​งอ​๋​อง​เอ่ย​อย่าง​ไม่เชื่อ​ว่า​ ​”​การ​เตรียมการ​ที่​องค์​ชาย​พูดถึง​เมื่อครู่นี้​ ​หมายถึง​การ​ขอกำ​ลัง​เสริม​จาก​กองทัพ​อื่น​หรือ​ ​ช่าง​เป็นการ​กระทำ​ที่​โง่เขลา​นัก​ ​ไม่มี​ทัพ​ไหน​ส่ง​คน​มาช​่วย​ท่าน​หรอก​!​”

คุณชาย​เป็น​คน​ออกคำสั่ง​ด้วยตัวเอง​ว่า​ไม่​อนุญาต​ให้​กองทัพ​ทั้งหมด​ที่อยู่​ภายใต้​การบังคับบัญชา​ของ​สี่​ตระกูล​ใหญ่​ออกจาก​ค่าย​แม้แต่​ก้าว​เดียว​!

ครั้งนี้​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​จะ​ต้องตา​ยอย​่าง​แน่นอน​!

“​ใคร​บอก​ท่าน​หรือว่า​จะ​ไม่มีใคร​ส่ง​ทหาร​มาช​่วย​”

ทันใดนั้น​น้ำเสียง​เฉยเมย​จน​ติดจะ​เย็นชา​ก็​ดัง​ขึ้น​จาก​ม่าน​หมอก​ทาง​ทิศตะวันตก

“​แก​เป็น​ใคร​!​”​ ​มู่​หร​งอ​๋​อง​ไม่พอใจ​ที่​ถูก​ขัดจังหวะ​ ​เขา​สลัด​แขน​ส่งสัญญาณ​บอก​ให้​พล​ธนู​ขึ้นสาย​ธนู​ ​จากนั้น​จึง​เริ่ม​กวาด​ยิง​เข้าไป​ใน​ความมืด​นั้น

เสียง​นั้น​เงียบหาย​ไป​เพียง​ไม่​กี่​วินาที​ ​ก่อน​จะ​ดัง​ขึ้น​อีกครั้ง​!

“​ข้า​เอง​”

หมอก​จาง​ลง​ทีละน้อย​ ​เหลือ​ไว้​เพียง​ร่าง​สูง​เพรียว​ร่าง​หนึ่ง​ ​ขา​อัน​เรียว​ยาว​ของ​ร่าง​นั้น​งดงาม​ยิ่งกว่า​นางแบบ​คนใด​ ​นาง​ยืน​อยู่​ใน​กลุ่ม​ควัน​ที่​ม้วนตัว​เข้าหา​กัน​ ​เสื้อคลุม​สีดำ​ยาว​โบกสะบัด​อยู่​ท่ามกลาง​สายลม​ ​ที่​เอว​ของ​นาง​มีสาย​คาด​ปืน​หน้าตา​โดดเด่น​ไม่​เหมือน​ใคร​คาด​เอาไว้​ ​สาย​คาด​ปืน​เส้น​นี้​เป็น​ของ​คุณภาพดี​ที่สุด​ซึ่ง​ได้รับ​การ​ปรับ​แต่ง​มา​อย่าง​ยอดเยี่ยม​ ​แม้​จะ​มี​รูปลักษณ์​หรูหรา​เรียบง่าย​ ​แต่​มัน​ก็​เปล่งประกาย​งดงาม​ยิ่ง

ร่าง​นั้น​ยืน​อยู่​ใน​หมอก​สีขาว​ ​มุม​ปากของ​นาง​โค้ง​ขึ้น​เล็กน้อย​ ​ทั้ง​ดู​มีเสน่ห์​และ​ชั่วร้าย​ ​แต่​พวกเขา​ก็​ยัง​มองไม่เห็น​รูปร่างหน้าตา​ของ​นาง

พวกเขา​เห็น​เพียง​ภาพราง​ๆ​ ​ตอนที่​นาง​วาง​นิ้ว​ของ​ตน​ลง​บน​ปืน​กระบอก​นั้น​อย่าง​เกียจคร้าน​ ​แล้ว​มอง​ไป​ที่​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ซึ่ง​อยู่​ไม่​ไกล​ด้วย​ใบหน้า​เปื้อน​รอยยิ้ม​ ​กลิ่นอาย​ของ​นาง​ดูก​ลม​กลืน​ไป​กับ​บรรยากาศ​รอบตัว​ได้​อย่าง​สมบูรณ์แบบ​ ​และ​สะกด​สายตา​ได้​เป็น​อย่างดี

ที่​ด้านหลัง​ของ​นาง​มี​เงา​ร่าง​ยืน​เรียงแถว​กัน​ให้​เห็น​จางๆ​ ​ทุกคน​ใน​แถว​นั้น​ล้วนแต่​งกา​ยด​้วย​ชุด​เกราะ​สีดำ​ไร้​ซึ่ง​อาวุธ​ติดตัว​ ​พวกเขา​มี​รูปร่าง​สูง​เพรียว​ ​ความเร็ว​ใน​การ​เดิน​ของ​พวกเขา​รวดเร็ว​ราวกับ​สายฟ้า​แลบ

ทุกคน​แทบจะ​มองข้าม​ลักษณะ​ภายนอก​ของ​พวกเขา​ได้​เลย​ทีเดียว​ ​เพราะ​เมื่อม​อง​ไกลๆ​ ​แล้ว​ ​พวกเขา​ดูเหมือน​กับ​ภูเขา​สีดำ​ที่​กำลัง​เคลื่อนตัว​เข้ามา​ไม่มี​ผิด

ทหาร​ที่​เหลือ​เริ่ม​แตกตื่น​ ​พวกเขา​ถือ​คันธนู​อยู่​ใน​มือ​ ​แต่​มือ​ของ​พวกเขา​กลับ​สั่น​ระริก

“​ธง​นั่น​!​”

วัตถุ​สีดำ​ที่​โบกสะบัด​อยู่​เหนือ​กองทัพ​นั้น​จริงๆ​ ​แล้ว​คือ​ธง​ขนาดใหญ่​นั่นเอง​!

บน​ธง​ผืน​นั้น​มีตั​วอั​กษ​รอัน​เปี่ยม​ไป​ด้วย​พลัง​อำนาจ​เขียน​เอาไว้​เพียง​ไม่​กี่​ตัว​ว่า​…​ ​กองกำลัง​ลับ​!

กองกำลัง​ลับ​หรือ​??​!​!

“​นั่น​…​ ​นั่น​มัน​…​”​ ​จือฝู​่​พูดไม่ออก​ ​แข้ง​ขา​ของ​เขา​อ่อนแรง​จนถึง​กับ​หงายหลัง​ล้ม​ตึง

ทุกคน​ที่​เคย​เข้าร่วม​กองทัพ​ย่อม​รู้​ว่า​กองกำลัง​ลับ​นั้น​เป็นกอง​กำลัง​ที่​มีฝีมือ​ฉกาจ​ที่สุด​ใน​ใต้​หล้า​!

มู่​หร​งอ​๋​อง​มอง​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ที่​ใกล้​เข้ามา​เรื่อยๆ​ ​ดวงตา​ของ​เขา​เบิก​กว้าง​ราวกับ​ได้​เห็น​ยมทูต​ที่​ออกมา​จาก​ขุมนรก

ในขณะเดียวกัน​นั้น​ ​มู่​หรง​ฉาง​เฟิง​ที่​ยืน​อยู่​ข้าง​มู่​หร​งอ​๋​อง​ก็​ถึงกับ​หยุด​หายใจ​ไป​ชั่วขณะ

เขา​ทั้ง​ประทับใจ​และ​ตกตะลึง​ไป​พร้อมกัน​!

แต่​เหนืออื่นใด​นั้น​ ​เขา​กลับ​รู้สึก​กลัว​ขึ้น​มา​อย่าง​ไม่รู้​สาเหตุ​!

ทุกคน​คิด​ว่า​กองกำลัง​ลับ​หาย​ไป​พร้อมกับ​การ​เปลี่ยน​ผู้นำ​ของ​ตระกูล​เฮ่อ​เหลียน

แต่​คาดไม่ถึง​เลย​ว่า​มัน​จะ​มาป​รากฏ​ตัว​ขึ้น​ที่นี่​อย่าง​ไม่มี​ปี่​มี​ขลุ่ย​เช่นนี้​ได้​!

และ​ผู้นำ​ของกอง​กำลัง​นั้น​ก็​คือ​…

ทันใดนั้น​มู่​หรง​ฉาง​เฟิ​งก​็​เงยหน้า​ขึ้น​ ​แล้ว​มอง​ไป​ยัง​ใบหน้า​ของ​ร่าง​ผอม​เพรียว​นั้น

เป็น​นาง​นั่นเอง​!

เป็น​นาง​จริงๆ​!

ดวงตา​ของ​มู่​หรง​ฉาง​เฟิ​งก​ระ​ตุก​อย่างรุนแรง

ตลอด​หลาย​ปี​ที่ผ่านมา​นี้​ ​สาเหตุ​เดียว​ที่​ทำให้​ขา​ไม่เคย​ยื่นมือ​เข้าไป​ยุ่ง​ตอนที่​ทุกคน​รุม​รังแก​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​นั้น​เป็น​เพราะ​เขา​คิด​ว่านาง​เป็น​แค่​ผู้หญิง​หน้า​โง่​คนเดียว​ ​เขา​เคย​คิด​ว่านา​งคง​จะ​ไม่มี​ประโยชน์​กับ​เขา​เลย​แม้แต่​เรื่อง​เดียว​ ​และ​นั่น​ทำให้​เขา​ทำตาม​คำสั่ง​ของ​ผู้​เป็น​บิดา​ที่​บอก​ให้​ใช้​ทุก​วิถีทาง​เพื่อ​ถอนหมั้น​กับ​นาง​ให้​ได้​!

แต่​ตอนนี้​…​ ​นาง​กลับกลาย​เป็น​ผู้นำ​ของกอง​กำลัง​ลับ​ไป​เสีย​แล้ว​?​!

ความเสียใจ​อย่างยิ่งยวด​ถาโถม​เข้าใส่​หัวใจ​ของ​เขา​ ​ไม่ว่า​เขา​จะ​พยายาม​มาก​เพียงใด​ ​แต่​เขา​ก็​ไม่​อาจ​ซ่อน​ความรู้สึก​นั้น​ได้

เดิมที​เขา​ก็​นึก​เสียดาย​เป็น​ทุนเดิม​อยู่​แล้ว​ ​แต่​ความเสียดาย​เหล่านั้น​ไม่เคย​มาก​เท่า​ครั้งนี้​มาก​่อน

อวิ​๋น​ปี้ลั​่​วที​่​ยืน​อยู่​ใน​มุม​หนึ่ง​ของ​กำแพง​ ​และ​ได้​เห็นภาพ​นั้น​กับ​ตา​ตัวเอง​ ​ใบหน้า​ของ​นาง​ซีดเผือด

นาง​คิด​ว่า​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไป​จาก​ที่นี่​หลังจาก​ได้​ฟัง​สิ่ง​ที่นาง​พูดเสี​ยอีก

ทำไม​กัน

ทำไม​นาง​ถึง​มาป​รากฏ​ตัว​ขึ้น​ที่นี่​พร้อมกับ​กองกำลัง​ลับ​ได้

นาง​ได้​กองทัพ​ที่​ทรงอำนาจ​เช่นนั้น​มา​ได้​อย่างไร

อวิ​๋น​ปี้ลั​่​วกั​ดริม​ฝีปาก​บาง​ของ​ตัวเอง​ ​นาง​บอกว่า​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เป็น​คนขี้ขลาด​ที่​หนี​ไป​ ​แต่​ตอนนี้​…​ ​ภาพ​นี้​ไม่​ต่าง​อะไร​ไป​จาก​การ​ตบหน้า​นาง​เข้า​อย่าง​จัง​!

แตกต่าง​ไป​จาก​คนอื่นๆ​ ​มู่​หร​งอ​๋​อง​ไม่ได้​ตื่นตระหนก​เลย​แม้แต่​นิดเดียว​ ​ถ้า​คน​พวก​นั้น​เป็นกอง​กำลัง​ลับแล​้​วจะ​ทำ​อะไร​ได้​หรือ

ไม่ว่า​พวกเขา​จะ​ยิ่งใหญ่​เพียงใด​ ​แต่​จำนวน​คน​ของ​ข้า​ก็​ยัง​มีมาก​กว่า​พวกเขา​อยู่ดี​!

มู่​หร​งอ​๋​องคิด​ถึง​ทัพ​เสริม​ของ​ตัวเอง​ ​แล้ว​เยาะ​ใส่​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ว่า​ ​”​นับว่า​หน​นี้​ขยะ​อย่าง​เจ้า​ช่วย​เปิดโลก​ทัศน์​ของ​ข้า​ได้ดี​จริงๆ​”

“​ด้วยความยินดี​”​ ​ไม่มีใคร​สามารถ​เอาชนะ​ความ​อวดดี​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ได้​ ​นาง​มอง​มู่​หร​งอ​๋​อง​ ​แล้ว​คลี่​ยิ้ม​อัน​งดงาม​ให้​กับ​เขา​ ​”​นี่​แค่​ยังน้อย​ ​ในไม่ช้า​ท่าน​จะ​ได้​ซาบซึ้ง​กับ​พลัง​ของกอง​กำลัง​ฝีมือ​ฉกาจ​ด้วยตัวเอง​แน่​ ​ข้า​จะ​อัด​ท่าน​จน​ท่าน​ต้อง​ร้องไห้​เรียกหา​บุพการี​เลย​ทีเดียว​เชียว​ล่ะ​”

ใบหน้า​ของ​มู่​หร​งอ​๋​อง​ดำทะมึน​ด้วย​ความ​เดือดดาล​ ​เขา​กัดฟัน​แล้ว​กล่าวว่า​ ​”​โอกาส​แพ้ชนะ​ยัง​ไม่แน่​ชัด​ ​เจ้า​คิด​จะ​ให้​คน​ร้อย​คน​มาสู​้​กับ​กองทัพ​นับ​พัน​ของ​ข้า​หรือ​ ​ช่าง​โง่เขลา​เสีย​จน​น่าสมเพช​ยิ่งนัก​”

“​โง่เขลา​จน​น่าสมเพช​หรือ​”​ ​มือ​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ปัด​ผ่าน​ปืน​กระบอก​นั้น​ ​มุม​ปากของ​นาง​กระตุก​ขึ้น​เป็น​รอยยิ้ม​ ​แล้ว​ค่อยๆ​ ​พูดว่า​ ​”​ท่าน​ต่างหาก​ที่​โง่เขลา​จน​น่าสมเพช​ ​ท่าน​ไม่​แปลกใจ​หรือว่า​ตั้งแต่​ที่​ท่าน​ยกทัพ​บุก​เข้ามา​ใน​เมือง​ ​ทำไม​ถึง​ไม่มี​ทหาร​จาก​กองทัพ​ที่​เหลืออยู่​มาที​่​นี่​แม้แต่​คนเดียว​”

มู่​หร​งอ​๋​องคง​ไม่​ตระหนักถึง​ปัญหา​นี้​หาก​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่ได้​ถาม​ขึ้น​มา​เช่นนั้น

ทันทีที่​ได้ยิน​คำถาม​ของ​นาง​ ​สีหน้า​ของ​มู่​หร​งอ​๋​อง​ก็​เปลี่ยนไป​อย่าง​สิ้นเชิง​ ​ใบหน้า​ของ​เขา​ซีด​จน​ขาว​!

เขา​คว้า​ตัว​นายทหาร​ที่อยู่​ข้างๆ​ ​เข้ามา​ ​แล้ว​คำราม​ว่า​ ​”​ทหาร​จาก​กองทัพ​อื่น​อยู่​ที่ไหน​”

“​ข้า​…​ ​ข้า​ไม่​…​ ​ไม่ทราบ​ขอรับ​”​ ​ทหาร​นาย​นั้น​กลัว​จน​ตัวสั่น

มู่​หร​งอ​๋​อง​ผลัก​เขา​ออก​อย่างแรง​ ​แล้ว​ตะคอก​ว่า​ ​”​เจ้า​ขยะ​ไร้ประโยชน์​!​”

ทันใดนั้น​ก็​มีนาย​ทหาร​อีก​นาย​หนึ่ง​รีบร้อน​วิ่ง​เข้ามา​ ​หมวก​ที่อยู่​บน​ศีรษะ​ของ​เขา​เอียง​เล็กน้อย​ ​เขา​หอบ​พร้อมกับ​รายงาน​ว่า​ ​”​ท่าน​…​ ​ท่าน​อ๋อง​ขอรับ​ ​ที่​นอกเมือง​มี​กองทัพ​ศัตรู​ปรากฏ​ขึ้น​ขอรับ​ ​พวกเรา​ไม่แน่ใจ​นัก​ว่า​พวกเขา​มาจาก​ฐานทัพ​ไหน​ ​ทัพ​เสริม​ของ​พวกเรา​ถูก​พวกเขา​ขนาบ​เข้า​โจมตี​ทั้ง​จาก​ข้างหน้า​และ​ข้างหลัง​เลย​ขอรับ​ ​จึง​ทำให้​ต้อง​หยุด​อยู่​นอกเมือง​!​”

“​หยุด​ลนลาน​เสียที​!​”​ ​มู่​หร​งอ​๋​อง​ตบหน้า​อีก​ฝ่าย​อย่างแรง​ ​เพราะ​เห็นได้ชัด​ว่า​คำพูด​ของ​เขา​เป็นการ​บั่นทอน​ขวัญ​กำลังใจ​ของ​คนอื่นๆ​ ​เขา​สะบัด​แขน​เสื้อ​ยาว​พลาง​ข่ม​ความ​สับสน​เอาไว้​ใน​ใจ​ ​ก่อน​จะ​เอ่ย​ว่า​ ​”​ทุกคน​ฟัง​ข้า​ให้​ดี​!​ ​ต่อให้​พวกเขา​จะ​เป็นกอง​กำลัง​ลับ​ที่​ฝีมือดี​เพียงใด​ ​แต่​พวกเขา​ก็​มี​เพียงแค่​หนึ่งร้อย​คน​ ​ส่วน​พวกเรา​มี​กัน​หลาย​พัน​ ​พวกเขา​ไม่มีทาง​โค่น​พวกเรา​ได้​อย่างแน่นอน​!​ ​ไม่ต้อง​ห่วง​ ​ยก​คันธนู​ขึ้น​ซะ​ ​ลูกธนู​แต่ละ​ดอก​จาก​พวก​เจ้า​แต่ละคน​ก็​สามารถ​จัดการ​พวก​มัน​ได้​แล้ว​!​”

“​จะ​เป็น​เช่นนั้น​จริง​หรือ​”​ ​คิ้ว​อัน​งดงาม​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เลิก​ขึ้น​ทันทีที่​ได้ยิน​เช่นนั้น​ ​นาง​หันไป​คุย​กับ​เด็กชาย​หัวโล้น​ที่​ยืน​อยู่​ข้างหลัง​ ​แล้ว​ยิ้ม​ออกมา​อย่าง​ชั่วร้าย​ ​”​เจ้า​เจ็ด​ ​ไป​หยิบ​ปืน​มา​ให้​พี่สะใภ้​สาม​ที​สิ​ ​ท่าน​อ๋อง​อยาก​เอาชนะ​ด้วย​จำนวน​ ​ดังนั้น​พวกเรา​ก็​คง​ต้อง​เปลี่ยน​อาวุธ​ด้วย​เหมือนกัน​”

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท