ตอนที่ 364 เส้นทางน้ำพุเหลือง ดอกปี่อั้นผลิบาน!
พรึ่บ!
หนิงฝานไม่รู้ว่าสิ่งมีชีวิตในสวรรค์และหมื่นอาณาจักรกำลังให้ความสนใจเขา ตัวเขาในเวลานี้ ได้เข้าสู่ยมโลกแล้ว
เมื่อมองดูอย่างรวดเร็ว หมอกในปรโลกพลุ่งพล่าน ท้องฟ้าเต็มไปด้วยเงาภูตผี โสตประสาทได้ยินเสียงของผีที่โหยหวนอย่างหาที่เปรียบมิได้ นับว่าน่ากลัวเป็นอย่างมาก
เวลานี้ เบื้องหน้าของเขาคือถนนที่มองไม่เห็น ถนนเต็มไปด้วยเงาผี แต่ผีเหล่านี้แตกต่างจากผีที่อยู่นอกประตูนรก พวกมันทั้งหมดดูมึนงงและเดินอย่างไร้ชีวิต
“หนิงฝาน นี่คือถนนน้ำพุเหลืองในตำนาน เมื่อเจ้าเข้าสู่ยมโลกแล้ว เจ้าจะหันหลังกลับไม่ได้ ตอนนี้เจ้ายังมีเวลาหันหลังกลับ!”
จักรพรรดิสวรรค์เอ่ยขึ้น
“ไม่มีทาง! หากวันนี้ข้าหาชิงเซียนไม่เจอ ข้าก็จะกลับชาติมาเกิดกับนาง!!”
หนิงฝานส่ายหัว พูดด้วยใบหน้าที่แน่วแน่ จากนั้นเขาก็ก้าวเข้าสู่เส้นทางน้ำพุเหลืองอย่างเด็ดเดี่ยว!
ฟิ้ว ฟิ้ว!
หลังจากนั้น ชายหนุ่มก็พุ่งทะยานไปบนเส้นทางน้ำพุเหลืองอย่างรวดเร็ว พร้อมกันนั้นก็กวาดตามองหาเงาวิญญาณบนเส้นทาง เพื่อมองหาหลัวชิงเซียน
หนึ่งชั่วยาม!
สองชั่วยาม!
สี่ชั่วยาม!
หลังจากเหินทะยานมาเป็นเวลานาน หนิงฝานก็ยังไม่พบร่างของหลัวชิงเซียน
พรึ่บ!
ขณะที่หนิงฝานพุ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว ประกายสีเลือดก็ส่องสว่างทั้งสองด้านของเส้นทางน้ำพุเหลือง
ชายหนุ่มมองมันโดยไม่รู้ตัว ก่อนจะเห็นว่าทั้งสองฝั่งของเส้นทางน้ำพุเหลืองถูกปกคลุมไปด้วยดอกไม้สีเลือดหนาแน่น ดอกไม้เหล่านี้งดงามหาใดเปรียบ ทำให้ผู้ที่มองดูหลงใหลไร้สติ
กระทั่งลมหายใจต่อมา เมื่อดอกไม้สีเลือดผลิบาน ทันใดนั้นร่างสวยงามก็ปรากฏขึ้นทีละร่าง และรูปลักษณ์ของแต่ละร่างก็เหมือนกับหลัวชิงเซียน!
“ชิงเซียน!!”
หนิงฝานหยุดชะงักไป ดวงตาของเขาพร่ามัวในทันที จากนั้นก็เดินไปข้างทางโดยไม่ได้ตั้งใจ
“ตื่น!!”
ทันใดนั้น เมื่อหนิงฝานกำลังจะก้าวออกจากเส้นทางน้ำพุเหลือง จักรพรรดิสวรรค์ก็ห้ามทันที!
หึ่ง!
ร่างกายของหนิงฝานสั่นสะท้าน แล้วเขาก็มีสติกลับคืนมา
เมื่อมองไปอีกครั้ง หาได้มีร่างของหลัวชิงเซียนท่ามกลางดอกไม้สีเลือดไม่ ทว่าเป็นปากเปื้อนเลือดขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยเขี้ยว ดุร้ายและน่ากลัวอย่างยิ่ง!
“นี่คือ?!”
หนิงฝานหายใจเข้าลึก
จักรพรรดิสวรรค์อธิบายว่า “หนิงฝาน นี่คือดอกปี่อั้นในตำนาน มันกินวิญญาณที่ผ่านไปมา ดอกไม้แต่ละดอกกลืนกินวิญญาณนับไม่ถ้วน มันเป็นภูตผีเฉพาะของปรโลก!”
“เป็นเช่นนี้เอง!”
หนิงฝานรู้สึกกลัวเล็กน้อย หากจักรพรรดิสวรรค์ไม่ปลุกเขาให้ตื่นทันเวลา เขาอาจถูกมันกลืนกินด้วยปากเปื้อนเลือดที่น่ากลัวนั้นแน่นอน
หึ่ง หึ่ง หึ่ง!
ทันใดนั้น ดอกปี่อั้นที่หยั่งรากทั้งสองด้านของเส้นทางน้ำพุเหลืองก็ค่อย ๆ สั่นสะท้าน จากนั้นปากที่เปื้อนเลือดเหล่านั้นก็ส่งเสียงร้องโหยหวนอันน่าสะพรึงกลัวออกมา
“คนเป็น… เข้า… ยมโลก… ตาย!!”
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
ไม่ทันสิ้นเสียง ดอกปี่อั้นก็เปล่งแสงสีโลหิตออกมา มิหนำซ้ำ แสงสีเลือดแต่ละดวงยังดูเหมือนกับมีพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่สามารถทำลายความว่างเปล่าของโลกได้!
“แย่แล้ว!”
เมื่อเห็นฉากกะทันหันนี้ หนิงฝานตกใจและดึงพลังของจักรพรรดิสวรรค์ออกมาคลุมตัวเขาทันที!
พลั่ก พลั่ก พลั่ก!
ชั่วพริบตา การระเบิดก็เกิดขึ้น แม้จะมีพลังของจักรพรรดิสวรรค์ช่วยปกป้อง แต่ร่างกายของหนิงฝานก็ยังไม่หยุดสั่นสะเทือน
“ตัด!”
หนิงฝานเหวี่ยงกระบี่ต้าหลัวกวาดไปตามจุดที่มีดอกปี่อั้นทันที
ปัง ปัง ปัง! พรึ่บ!
เมื่อแสงกระบี่ต้าหลัวเคลื่อนผ่านไป ดอกปี่อั้นพลันร่วงโรย กลีบสีโลหิตไหลรินลงมาราวกับเลือดสด ขณะเดียวกันก็มีเสียงร่ำไห้คร่ำครวญดังออกมา
แม้กระบี่เล่มนี้จะทำลายดอกปี่อั้นไปจำนวนมาก แต่ในลมหายใจต่อมา แสงสีแดงจำนวนมากก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งทั้งสองฝั่งของเส้นทางน้ำพุเหลือง แล้วดอกปี่อั้นนับไม่ถ้วนก็บานสะพรั่งอย่างต่อเนื่อง จนดูราวกับโลกถูกปกคลุมด้วยสีเลือด!
“อ๊ากก! โฮก!”
ทันใดนั้น ดอกปี่อั้นส่งเสียงกรีดร้องเป็นชุดพร้อมกับปล่อยแสงสีเลือดใส่หนิงฝาน
หนึ่งแสนสาย!
หนึ่งล้านสาย!
สิบล้านสาย!
ราวกับตาข่ายสีโลหิต แผ่กระจายไปทุกทิศทุกทาง พุ่งเข้าหาหนิงฝาน!
กรี๊ด!
แสงสีเลือดวาดผ่านไป ผีทั้งหมดบนเส้นทางน้ำพุเหลืองต่างส่งเสียงร้องโหยหวน ก่อนจะหายไปในจุดนั้น!
“มลาย!”
เมื่อเห็นมัน หนิงฝานก็ตะโกนด้วยความโกรธเกรี้ยว ปราณกระบี่หลายร้อยล้านสายระเบิดออกมาจากร่างของเขา กวาดล้างออกไป!
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
ทันใดนั้นเอง เมื่อปราณกระบี่จำนวนมหาศาลปะทะกับแสงโลหิตที่ไม่มีที่สิ้นสุด ก็บังเกิดเสียงคำรามดังสนั่นบนเส้นทางน้ำพุเหลือง!
หนิงฝานฟาดแสงกระบี่ออกไปทีละสาย ฆ่าดอกปี่อั้นที่อยู่สองข้างทางอย่างต่อเนื่อง!
ทว่าดอกปี่อั้นดูเหมือนจะไม่มีวันหมด เมื่อหนิงฝานกำจัดออกไป ดอกปี่อั้นก็จะปรากฏขึ้นมาใหม่ในไม่ช้า!
“หนิงฝาน ดอกปี่อั้นผุดขึ้นไม่รู้จบ เจ้าไม่สามารถฆ่ามันได้ทั้งหมด จงเดินหน้าต่อไป รีบออกจากเส้นทางน้ำพุเหลือง!”
ตอนนี้เอง จักรพรรดิสวรรค์ตะโกนว่า
“ได้!”
หนิงฝานพยักหน้า จากนั้นร่างของเขาพลันกลายเป็นลำแสงกระบี่พุ่งไปยังปลายเส้นทางน้ำพุเหลือง
ปัง ปัง ปัง!
ดอกปี่อั้นที่อยู่ตลอดทางถูกแสงกระบี่อันดุดันฟันยับจนไม่เหลือชิ้นดี!
หนึ่งแสนลี้!
ล้านลี้!
สิบล้านลี้!
ทว่าเส้นทางน้ำพุเหลืองดูเหมือนจะไร้ที่สิ้นสุด หนิงฝานเดินทางเป็นเวลานาน แต่เขาก็ยังไม่ถึงปลายทาง
ทว่าตอนนี้เอง ดอกปี่อั้นมากมายตามรายทางเส้นทางน้ำพุเหลืองหลายดอกก็แสดงให้เห็นถึงพลังของกึ่งราชันจักรพรรดิเซียน!
“คนเป็น… ตาย!”
“กล้าที่จะก้าวไปบนเส้นทางน้ำพุเหลือง ผู้ใดมอบความกล้านี้ให้กับเจ้า!”
“หึ! ข้ายังมิเคยกินมนุษย์มาก่อนเลย!”
ดอกปี่อั้นที่ปล่อยพลังกึ่งราชันจักรพรรดินั้นแตกต่างจากดอกปี่อั้นทั่วไปอย่างเห็นได้ชัด พวกมันมีขนาดหลายร้อยหลายพันจั้ง และเมื่อดอกไม้ผลิบาน ก็มีร่างของสิ่งมีชีวิตปรากฏขึ้นในนั้น เป็นร่างมนุษย์บ้าง ร่างสัตว์บ้าง หรือแม้แต่ร่างอสูรก็มี ทว่าเป็นเพียงท่อนบนเท่านั้น
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
สิ้นเสียงตะโกนเย็นชาและเสียงโหยหวน ดอกปี่อั้นเหล่านั้นก็ปล่อยพลังของกึ่งราชันจักรพรรดิออกมาทันที ในนั้นบรรจุพลังงานสีเลือดอันน่ากลัวไว้และถูกบังคับให้ระเบิดใส่หนิงฝาน!
“ไสหัวไป!”
เมื่อเห็นกลุ่มดอกปี่อั้นปล่อยพลังกึ่งราชันจักรพรรดิเข้ามา หนิงฝานก็ตะโกนอย่างมีโทสะพร้อมสับฟันกระบี่ในมือ
ปัง! ปัง! ปัง!
เมื่อแสงกระบี่ระเบิดออกมา ดอกปี่อั้นที่พุ่งเข้ามาก็กระเด็นออกไปทันที!
พรึ่บ!
ทว่ายังมีดอกปี่อั้นระดับกึ่งราชันจักรพรรดิอีกมากมายที่บานสะพรั่งในพริบตา แล้วกลีบที่ลอยละล่องไปทั่วฟ้าก็เกือบจะกลืนกินร่างของหนิงฝาน
ฉัวะ!
พลันเสียงร่ายรำกระบี่ดังขึ้น จากนั้นแสงกระบี่ต้าหลัวก็พุ่งทะยานขึ้นฟ้า แล้วดอกปี่อั้นระดับกึ่งราชันจักรพรรดิที่ล้อมเข้ามาก็ถูกกวาดล้างหายไปในทันที
กลีบเลือดโปรยปรายราวกับพิรุณโลหิต!
“ฮึ่ม!!”
ทันใดนั้น เสียงของสตรีที่ฟังดูเย็นชาและไร้ความปรานีพลันดังกึกก้อง ตามมาด้วยพลังของราชันจักรพรรดิที่ยิ่งใหญ่ เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายไปถึงขอบเขตกึ่งราชันจักรพรรดิสวรรค์ขั้นเก้าแล้ว!