องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 413 ตื่นจากการหลับใหล

บทที่ 413 ตื่นจากการหลับใหล

“​ข้า​จะ​รู้สึก​ปลอดภัย​กว่า​ถ้า​มี​อะไร​ติดตัว​ไป​ด้วย​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่เคย​รู้​เลย​ว่านาง​จะ​โกหก​เก่ง​ถึง​เพียงนี้

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​จ้องหน้า​นาง​ ​ก่อน​จะ​ค่อยๆ​ ​เดิน​ออกมา​ข้างหน้า​หนึ่ง​ก้าว​ ​ทันใดนั้น​ริมฝีปาก​บาง​ของ​เขา​ก็​กระตุก​ขึ้น​ ​”​ที่แท้​เจ้า​ก็​ต้องการ​สื่อ​ว่า​อยาก​ให้​ข้า​ไป​กับ​เจ้า​นี่เอง​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​:​ ​…​.

“​บังเอิญ​จริงๆ​ ​วันนี้​ข้า​พอ​จะ​มี​เวลา​พอดี​ ​บอก​ข้ามา​สิว​่า​เจ้า​อยาก​ไป​ไหน​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​โน้มตัว​ลงมา​ ​และ​ใช้​นิ้ว​ยาว​ของ​ตน​สัมผัส​เข้ากับ​ปลอกคอ​บน​ลำคอ​ของ​นาง​เบา​ๆ​ ​ราวกับว่า​ถ้าหาก​นาง​หา​ข้ออ้าง​ไม่ได้​ ​เขา​จะ​เปลี่ยน​มัน​เป็น​อย่าง​อื่น​ที่สามา​รถ​ล่าม​นาง​เอาไว้​ได้

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ที่​ไม่ได้​วางแผน​ว่า​จะ​ไป​เดินเล่น​จำเป็นต้อง​เลือก​สถานที่​ใน​สำนัก​ไท่​ไป๋​ที่​ห่างไกล​จาก​เวย​เจ๋อ​ที่สุด​เป็น​คำตอบ​ ​”​เนินเขา​ด้านหลัง​”

“​เนินเขา​ด้านหลัง​หรือ​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ขมวดคิ้ว​ ​”​ที่นั่น​ยุง​เยอะ​เกินไป​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เลิก​คิ้ว​ ​”​ท่าน​จะ​กลัว​ยุง​ไป​ทำไม​ในเมื่อ​มี​กิเลน​อัคคี​อยู่​กับ​ตัว​”​ ​อีก​อย่าง​ ​สิ่งมีชีวิต​อ่อนแอ​อย่าง​ยุง​พวก​นั้น​จะ​กล้า​เฉียด​เข้ามา​ใกล้​ท่าน​ด้วย​หรือ​ ​พวก​มัน​คง​ถูก​ท่าน​แช่​เป็นน้ำ​แข็ง​ก่อน​จะ​ทัน​ได้​ดูด​เลือด​เสียด​้วย​ซ้ำ

“​พวกเรา​ไป​เดินเล่น​กัน​แค่​สอง​คน​ ​ทำไม​ข้า​ถึง​ต้อง​พามัน​ไป​ด้วย​หรือ​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยม​อง​นาง​แล้ว​ตอบ​ราวกับว่า​มัน​เป็นเรื่อง​ปกติ​ที่​เห็น​ๆ​ ​กัน​อยู่

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​:​ ​…

จะ​ทำ​อย่างไร​ดี​ ​นาง​อับจน​วาจา

“​ถ้าอย่างนั้น​เรา​ไป​ที่​ร้านหนังสือ​กัน​ดีกว่า​ ​ปกติ​แล้ว​ที่นั่น​ไม่​ค่อย​มี​คน​พลุกพล่าน​นัก​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้​ว่า​เขา​ไม่​ชอบ​ที่​ที่​มี​คน​เยอะ​ๆ

คราวนี้​องค์​ชาย​ไม่ได้​แสดง​ความเห็น​อะไร

อากาศ​ใน​ยุค​โบราณ​นั้น​สดชื่น​ทีเดียว​ ​โดยเฉพาะ​ตอนกลางคืน​ ​ทิวทัศน์​ก็​จัด​ว่าง​ดงาม​ ​อีกทั้ง​ยัง​มีสา​ยลม​เย็นฉ่ำ​ช่วย​ให้​รู้สึก​สบายใจ

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​ว่า​อาการ​กระสับกระส่าย​ใน​ร่าง​ของ​นาง​สงบ​ลง​อย่างมาก

เสียง​แมลง​ดัง​แว่ว​มาจาก​ทั่วทุกทิศ​ ​บริเวณ​พุ่มไม้​มี​แม้กระทั่ง​หิ่งห้อย​โผบิน​ออกมา​ให้​เห็น

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​ผ่อนคลาย​เป็น​อย่างยิ่ง​ ​ความ​เกียจคร้าน​ฉาย​ชัด​อยู่​ใน​ดวงตา​ของ​นาง

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ชำเลือง​มอง​นาง​ ​แล้ว​ชี้​ไป​ทาง​หลังคา​กระเบื้อง​สีเขียว​ของ​ร้านหนังสือ​ ​”​เจ้า​อยาก​ขึ้นไป​บน​นั้น​ไหม​”

“​อยาก​สิ​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​พยักหน้า​ ​แม้นาง​จะ​มา​อยู่​ที่​ยุค​นี้​มานาน​แล้ว​ ​แต่​นาง​ก็​ไม่เคย​ขึ้นไป​บน​หลังคา​บ้าน​สมัยโบราณ​มาก​่อน

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ยื่น​แขน​ออก​ไป​คว้า​ตัวนาง​ไว้​ ​แล้ว​แตะ​เท้า​เล็กน้อย​ ​ออกแรง​เพียง​นิดเดียว​เขา​ก็​มา​หยุด​ยืน​อยู่​บน​หลังคา​โดยที่​มี​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​อยู่​ใน​อ้อมแขน​ ​”​ระวัง​ด้วย​ ​มัน​ลื่น​”

“​มืออาชีพ​ถึง​เพียงนี้​เชียว​หรือ​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หัวเราะ​ ​นาง​เดิน​ไป​สอง​สาม​ก้าว​ ​ก่อน​จะ​นั่งลง​ตรง​ชายคา​ ​แล้ว​ล้ม​ตัว​ลงนอน

นาง​มอง​ท้องฟ้า​ยามค่ำคืน​ ​พร้อมกับ​ตบ​ที่ว่าง​ข้าง​ตัว​ ​แล้ว​เอ่ย​ด้วย​น้ำเสียง​เกียจคร้าน​ว่า​ ​”​มุม​นี้​เยี่ยม​ทีเดียว​ ​ท่าน​ก็​มานอน​ตรงนี้​ด้วยกัน​สิ​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยอยาก​จะ​บอกว่า​มัน​สกปรก​ ​แต่​เขา​ก็​กลืน​คำพูด​นั้น​กลับ​ลง​ไป​หลังจาก​ได้​เห็น​รอยยิ้ม​ที่อยู่​บน​ใบหน้า​ของ​นาง

ร่าง​อัน​สูงส่ง​ของ​เขา​เอนกาย​ลงนอน​ ​ท่าทาง​ของ​เขา​ดูรา​วกับ​หลุด​ออกมา​จาก​ภาพวาด

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​จ้องมอง​เขา​ ​แล้ว​บ่น​กับ​ตัวเอง​ใน​ใจ​ว่า​ ​บุรุษ​ลักษณะ​นี้​เกิด​มา​เพื่อ​บดขยี้​หัวใจ​ของ​สตรี​ชัดๆ

ราวกับ​รับรู้​ว่านา​งกำ​ลัง​มอง​เขา​อยู่​ ​จู่ๆ​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ที่นอน​อยู่​ก็​ใช้​แขน​ข้าง​หนึ่ง​ยัน​ตัว​ขึ้น​ ​แล้ว​อวด​รอยยิ้ม​เย่อหยิ่ง​อัน​ยาก​จะ​ได้​เห็น​ไป​ทาง​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย

“​สบาย​จัง​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ประสานมือ​ไว้​ที่​ด้านหลัง​ศีรษะ​ระหว่าง​จ้องมอง​ผืน​ฟ้า​ยามค่ำคืน​ ​ใน​ยุคปัจจุบัน​นั้น​ไม่มี​ดวงดาว​ที่​สว่าง​เจิดจ้า​เช่นนี้​ ​”​ข้า​ไม่ได้​เห็น​ดาว​หมี​ใหญ่​มานาน​แล้ว​ ​ท่าน​หา​สถานที่​ดี​ๆ​ ​อย่างที่​นี่​เจอ​ได้​อย่างไร​กัน​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​หลับตา​ทั้งสอง​ข้าง​ลง​ระหว่าง​ที่​ฟัง​นาง​พูด​ ​แพ​ขน​ตาสี​ดำ​ยาว​ปิด​ลง​และ​ทิ้ง​เงา​เอาไว้​ ​ก่อน​จะ​เอ่ย​ตอบ​ด้วย​น้ำเสียง​สบาย​ๆ​ ​ว่า​ ​”​สมัย​เด็ก​ข้า​ปีน​ขึ้น​มาบน​หลังคา​บ่อยๆ​”

“​ท่าน​น่ะ​หรือ​จะ​ปีน​ขึ้น​มาบน​หลังคา​”​ ​เรื่อง​นี้​ดู​ไม่ใช่​สิ่ง​ที่​องค์​ชาย​จะ​ทำเลย​แม้แต่​นิดเดียว​ ​เขา​ควรจะ​อยู่​ใน​วัง​หลวง​อัน​หรูหรา​ ​และ​ง่วนอยู่กับ​การออกคำสั่ง​กับ​คนอื่น​มิใช่​หรือ

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ตวัด​สายตา​มอง​ใบหน้า​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​เขา​รู้​ได้​ในทันที​ว่านา​งกำ​ลัง​คิด​อะไร​อยู่​ ​”​ข้า​ก็​เป็น​มนุษย์​ ​จำเป็นต้อง​พักผ่อน​เหมือนกัน​”

“​พักผ่อน​บน​หลังคา​นี่​น่ะ​หรือ​”​ ​นี่​มัน​งานอดิเรก​ประเภท​ไหน​กัน

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยม​อง​ใบหน้า​ด้าน​ข้าง​ของ​นาง​อย่าง​ชั่วร้าย​ ​”​ข้า​ชอบ​ขึ้น​มายื​นบ​นที​่​สูง​ๆ​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​:​ ​ ​…​ ​สม​กับ​เป็น​เชื้อพระวงศ์​จริงๆ​ ​เกิด​มา​เพื่อ​ปกครอง​คนอื่น​โดยแท้

“​ถ้าอย่างนั้น​เวลา​ที่​ท่าน​พักผ่อน​ ​ท่าน​ชอบ​คิดถึง​เรื่อง​อะไร​หรือ​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​หมุน​แหวน​ยก​สีดำ​ที่​นิ้วก้อย​ ​แล้ว​เผย​รอยยิ้ม​ออกมา​เล็กน้อย​ ​”​คิด​ว่า​คราวหน้า​จะ​ฆ่า​ใคร​ดี​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​:​ ​…​ ​ท่าน​แน่ใจ​นะ​ว่า​กำลัง​พักผ่อน​อยู่​จริงๆ

“​ทำไม​ ​เจ้า​กลัว​หรือ​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​หัน​ใบหน้า​ดูดี​ของ​ตน​มาหา​นาง​ ​ริมฝีปาก​บาง​ของ​เขา​โค้ง​ขึ้น​เล็กน้อย​ ​แต่​ใน​ดวงตา​อัน​มืดมิด​และ​ลึกล้ำ​ของ​เขา​กลับ​ไม่มี​อารมณ์​ปรากฏ​ให้​เห็น

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​บิดขี้เกียจ​อย่าง​ไม่ใส่ใจ​ ​”​ตราบใดที่​ท่าน​ไม่ได้​คิด​ที่จะ​ฆ่า​ข้า​ละ​ก็​นะ​ ​แต่​ที่​ข้า​สงสัย​ก็​คือ​ท่าน​ไม่​เหนื่อย​หรือ​ ​ท่าน​คิด​เรื่อง​ฆ่า​แกง​อยู่​ตลอดเวลา​ ​แม้กระทั่ง​ตอนที่​พักผ่อน​ด้วย​หรือ​”

“​เหนื่อย​รึ​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ยิ้ม​ออกมา​เล็กน้อย​ระหว่าง​ใช้​นิ้ว​เล่น​กับ​เส้น​ผม​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​ผม​สีดำ​ราวกับ​น้ำหมึก​ของ​นาง​พัน​อยู่​รอบ​นิ้ว​สีซีด​ของ​เขา​ ​สร้าง​ความแตกต่าง​ให้​เห็น​อย่างชัดเจน​ ​ขณะที่​สอง​สิ่ง​นั้น​เกี่ยว​กระหวัด​เข้าหา​กัน​ ​ก็​ยิ่ง​ขับ​เน้น​ให้​เห็น​ว่านิ​้ว​ของ​เขา​ยิ่ง​ดู​ซีดเซียว​ ​ขณะที่​ผม​ของ​นาง​ก็​ยิ่ง​ดูดำ​สนิท​ ​น้ำเสียง​ต่ำ​ๆ​ ​อัน​อ่อนโยน​ดัง​ขึ้น​เป็น​คำตอบ​ ​เสียง​นั้น​เหมือนกับ​ค่ำคืน​ใน​ฤดูใบไม้ผลิ​ที่​อบอุ่น​แต่​ก็​ยาก​จะเข้า​ใจ​ได้​ ​”​ก็​ไม่เชิง​ ​มัน​เป็นการ​ละ​เล่น​ที่​น่าสนใจ​ทีเดียว​”

แต่​หลังจาก​ผ่าน​ไป​นาน​เข้า​มัน​ก็​เริ่ม​น่าเบื่อ

เหยื่อ​ของ​เขา​น่าสนใจ​กว่า​สิ่ง​นั้น​เยอะ

ดังนั้น​เขา​จะ​ให้​นาง​รู้​ไม่ได้​เด็ดขาด​ว่า​เขา​จะ​เป็น​เช่นใด​เวลา​ที่​เขา​กลายเป็น​คน​โหดร้าย​อย่างที่​สุด​…

“​ทุกอย่าง​เป็น​แค่​การละเล่น​สำหรับ​ท่าน​สินะ​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ส่ายหน้า​ ​แล้ว​หาว​ออกมา​อีกครั้ง

ทั้งสอง​พูดคุย​กันต​่อ​ ​จากนั้น​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ก็​ผล็อย​หลับ​ไป​บน​หลังคา​โดยไม่รู้ตัว

ท้องฟ้า​เพิ่ง​มีแสง​สว่าง​รางๆ​ ​ตอนที่​นาง​ตื่น​ ​อากาศ​ตอนกลางคืน​นั้น​ทั้ง​หนาวเย็น​และ​เต็มไปด้วย​หมอก​ ​ดังนั้น​ทั้งสอง​จึง​ขยับ​มา​อยู่​แนบชิด​กัน​เพื่อ​รักษา​ความอบอุ่น

อาจ​เป็น​เพราะ​สภาพแวดล้อม​ที่​เปลี่ยนไป​นี้​เอง​ที่​ทำให้​นาง​ไม่แน่ใจ​ว่า​ตัวเอง​กลับมา​ถึง​ห้อง​ตั้งแต่​เมื่อไหร่​ ​นาง​เดา​ว่า​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยน​่า​จะ​พานา​งก​ลับ​มาที​่​ห้อง​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ใช้เวลา​อยู่​ครู่หนึ่ง​กว่า​สมอง​ของ​นาง​จะ​เริ่ม​กลับมา​ทำงาน​ ​จากนั้น​นาง​ก็​ตระหนัก​ได้​ว่านา​งกำ​ลัง​จ้องมอง​เรือนร่าง​ของ​ชาย​คน​นี้​อยู่

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หันหน้า​ไป​อีก​ทาง​ ​แต่​เป็น​เพราะ​ความสูง​ที่​แตกต่าง​กัน​ ​ทำให้​สายตา​ของ​นาง​หยุด​ลง​ที่​อก​ของ​เขา​พอดี

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ไม่ได้​สวม​เสื้อผ้า​แม้แต่​ชิ้น​เดียว​ ​นอกจากนั้น​…​ ​รูปร่าง​ของ​เขา​ก็​ยัง​ดูดี​ไร้​ที่​ติ​!

ผิว​ของ​เขา​ทั้ง​บอบบาง​และ​ขาวผ่อง​ ​อีกทั้ง​ยัง​เนียน​นุ่ม​ไป​ทั้งตัว​ ​เขา​ดูเหมือน​หยก​อัน​ล้ำค่า​ ​แต่​ก็​ยัง​มีทุ​กอย​่าง​ที่​ผู้ชาย​สมควร​จะ​มี​ในเวลาเดียวกัน​…

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หัวใจ​แทบจะ​ระเบิด​ออกมา​กลางดึก​ ​ระหว่าง​ที่​มองดู​เขา​ ​นาง​ก็​ตะโกน​อยู่​ใน​ใจ​ว่า​ ​หยุด​มอง​ ​หยุด​มอง​ได้​แล้ว​!

แต่​สายตา​ของ​นาง​ก็​อยู่​เหนือ​การควบ​คุม​ ​มัน​เริ่ม​เลื่อน​ต่ำ​ลง​ไป​เรื่อยๆ

ผม​สีดำ​ยาว​ของ​เขา​คลุม​อยู่​บน​เตียง​ราวกับ​น้ำตก​ ​และ​พาด​ผ่าน​ช่วง​เอว​ของ​เขา​ไป​เล็กน้อย​ ​เผย​ให้​เห็น​หน้าท้อง​รูป​ตัว​วีที​่​ทั้ง​น่ามอง​และ​สมบูรณ์แบบ​ ​ยิ่งกว่านั้น​ ​แม้ว่า​เขา​จะ​มี​ผ้าห่ม​คลุม​อยู่​ ​แต่​ขา​เรียว​ยาว​ของ​เขา​ก็​ยัง​โผล่​ออกมา​ให้​เห็น​ได้​อย่างชัดเจน​…

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ข่ม​ความคิด​ชั่ววูบ​ที่​อยาก​จะ​ขึ้นไป​นั่ง​บน​ร่าง​ของ​เขา​เอาไว้​ด้วย​การหายใจเข้า​ลึก​ๆ​ ​แล้ว​พยายาม​ที่จะ​ลุกขึ้น​จาก​เตียง

แต่​เขา​ก็​ยื่นมือ​มาก​ดนา​งก​ลับ​ลง​ไป​บน​เตียง​อีกครั้ง​ ​เขา​ก้มลง​มอง​นาง​ ​ผม​สีดำ​ยาว​ของ​เขา​ให้ความรู้​สึก​เย็น​ชุ่มฉ่ำ​และ​นุ่มนวล​ราวกับ​สายน้ำ​ที่​ไหล​ลงมา​บน​คอ​ ​และ​ช่วย​ชะล้าง​จิตใจ​ของ​นาง​ให้​สดชื่น​ ​ริมฝีปาก​เจือ​ด้วย​สี​จางๆ​ ​งดงาม​ราวกับ​กลีบดอกไม้​ยามเช้า​ ​สีสัน​อัน​หลากหลาย​ใน​ดวงตา​ของ​เขา​นั้น​น่ามอง​ยิ่งนัก​…

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หายใจ​ถี่​กระชั้น​ขึ้น​ ​นาง​แทบจะ​ยั้ง​ตัวเอง​เอาไว้​ไม่ไหว​ใน​ตอนที่​ได้​เห็น​ใบหน้า​ของ​เขา​จาก​ระยะไกล​ ​แต่​ตอนนี้​นาง​กลับ​อยู่​ใกล้ชิด​กับ​เขา​ถึง​เพียงนี้​ ​นาง​รู้สึก​ว่า​ร่างกาย​ของ​นาง​กำลังจะ​ทนไม่ไหว​!

หัวใจ​ของ​นาง​เต้น​ระรัว​ ​แม้แต่​เลือด​ที่​ไหลเวียน​อยู่​ใน​เส้นเลือด​ของ​นาง​ก็​ร้อนระอุ

ในเวลานั้น​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เหมือนกับ​เจ้าชาย​ปีศาจ​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​ทะเล​ลึก​พร้อม​ล่อลวง​มนุษย์​ให้​มาติ​ดกับ

อีก​อย่าง​ ​ทำไม​จู่ๆ​ ​เขา​ถึง​มา​อยู่​ใกล้​ขนาด​นี้​ได้​ล่ะ

และ​ใน​วินาที​ต่อมา​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ก็​เข้าใจ​…
เพิ่มขนาดช่อง ดึงมุมขวามือลง

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท