ตอนที่ 376 สงครามราชันวิญญาณ นามของจักรพรรดิสวรรค์!
บึ้ม! บึ้ม! บึ้ม! บึ้ม!
ด้วยการมาถึงของราชันวิญญาณจตุรทิศ พลังราชันจักรพรรดิสูงสุดสี่สายก็กำราบทั้งยมโลกในบัดดล
“ราชันวิญญาณจตุรทิศ!!”
เมื่อเห็นฉากนี้ หนิงฝานอดไม่ได้ที่จะขยาดกลัว ทั้งร่างกายเกร็งขึ้นราวกับว่ากำลังเผชิญหน้ากับศัตรูที่ยิ่งใหญ่
ไม่เพียงเขาเท่านั้น แม้แต่ฝูงชนที่อยู่นอกยมโลกก็บังเกิดคลื่นลม
“บัดซบ! ราชันวิญญาณจตุรทิศ!!”
“ที่แท้ยมโลกก็ไม่อาจหยั่ง นอกจากจักรพรรดิเฟิงตูแล้วยังมีราชันวิญญาณจตุรทิศด้วย!”
“ราชันวิญญาณหวงเฉวียนรับผิดชอบน้ำพุเหลือง ราชันวิญญาณเลี่ยนอวี้ปกครองแดนชำระสิบแปดชั้น ราชันวิญญาณหยินซานรับผิดชอบภูเขาหยินนับล้าน และราชันวิญญาณฉางหวังผู้เคยเรืองอำนาจในพุทธโลก กลายเป็นจักรพรรดิในยมโลกหลังจากมรณภาพ!”
“หากหนิงฝานไม่ทำยมโลกโกลาหลวันนี้ พวกเราคงไม่รู้ว่ายมโลกนั้นทรงพลังถึงเพียงนี้!”
“ดูเหมือนว่ายมโลกมีความทะเยอทะยานที่จะรวมสวรรค์และโลกให้เป็นหนึ่งเดียว!”
“หึ! ในเมื่อวันนี้พวกเราอยู่ที่นี่ จะต้องไม่ปล่อยให้ยมโลกยิ่งใหญ่ขึ้นเป็นอันขาด!”
“ถูกต้อง! เตรียมพร้อมโจมตีทุกเมื่อ แม้ว่าวันนี้ไม่อาจทำลายสังสารวัฏหกวิถีได้ แต่ต้องทำลายราชันวิญญาณสองสามตน ลดความแข็งแกร่งของยมโลก!”
…
ทันทีที่เสียงทยอยดังขึ้น การดำรงอยู่ที่ยิ่งใหญ่ทั้งหมดก็เคลื่อนไหว
“ราชันวิญญาณจตุรทิศ ในนามของเจ้าแห่งยมโลก ข้าขอสั่งให้พวกเจ้าหยุดชายผู้นี้จากการทำลายสังสารวัฏหกวิถี”
เมื่อเห็นการมาถึงของราชันวิญญาณจตุรทิศ จักรพรรดิเฟิงตูที่สีหน้าอ่อนแรงก็เอ่ยปากทันที
ทว่าราชันวิญญาณจตุรทิศมองไปที่จักรพรรดิเฟิงตูอย่างเย็นชาและไม่มีใครขยับเขยื้อน
“พวกเจ้า!”
เมื่อเห็นเช่นนี้จักรพรรดิเฟิงตูก็เลิกคิ้ว
โครม!
ด้านธารน้ำพุเหลืองที่พุ่งขึ้น ส่งกลิ่นเหม็นหึ่ง ราชันวิญญาณหวงเฉวียนที่อยู่ตรงนั้นเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “เฟิงตู เจ้าคิดว่าเจ้าในตอนนี้มีสิทธิ์ออกคำสั่งกับพวกเรางั้นหรือ?”
“มิผิด! เพราะกึ่งจักรพรรดิผู้หนึ่งและอีกหนึ่งจิตวิญญาณราชันจักรพรรดิ ยมโลกจึงต้องยุ่งเหยิงเช่นนี้ เจ้าคิดว่าตนเองคู่ควรที่จะเป็นเจ้าแห่งยมโลกแล้วรึ!”
“หึ! หากจักรพรรดิจุนแห่งหอเซียนไม่ลงมือในตอนนั้น เจ้าจะนั่งตำแหน่งจ้าวแห่งยมโลกอย่างราบรื่นได้อย่างไร!”
หลังจากนั้นราชันวิญญาณหวงเฉวียน ราชันวิญญาณเลี่ยนอวี้ และราชันวิญญาณหยินซานต่างก็แค่นเสียงเย็นชา
ส่วนราชันวิญญาณฉางหวังนั้นไม่เอ่ยวาจา ยังคงพนมมือแสดงความเมตตาต่อสวรรค์และโลก
“พวกเจ้า!”
เมื่อเห็นเช่นนี้ จักรพรรดิเฟิงตูก็รู้สึกมีน้ำโหขึ้นมา ใบหน้าของเขาพลันน่าเกลียดถึงที่สุด
เขาอยากจะตะโกนด่าจริง ๆ แต่เมื่อนึกถึงสถานะปัจจุบันของตน ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องระงับความโกรธในใจ จากนั้นเขากำหมัดและเอ่ยอย่างเคร่งขรึมว่า “ข้า เฟิงตู ร้องขอราชันวิญญาณจตุรทิศ ได้โปรดสังหารสัตว์ร้ายตัวนี้ด้วย!”
“ดี!”
“เช่นนี้สิถูกต้อง!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ราชันวิญญาณหวงเฉวียนและคนอื่น ๆ ต่างพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ จากนั้นก็หันมองไปที่หนิงฝาน
บึ้ม!
ทว่าเมื่อราชันวิญญาณจตุรทิศมองไปที่หนิงฝาน ชายหนุ่มกลับเพิกเฉยต่อพวกเขาทั้งสี่คนและฟันที่ประตูสวรรค์ภูมิด้วยกระบี่อย่างมุ่งมั่น ทั้งประตูสวรรค์ภูมิเต็มไปด้วยรอยร้าวในทันทีเมื่อมาถึงขีดจำกัด
หลังจากที่ประตูสวรรค์ภูมิถูกทำลาย หนิงฝานก็หันกระบี่ไปทางประตูอสุรภูมิ ราวกับว่าเขาไม่เห็นราชันวิญญาณจตุรทิศในสายตาแม้แต่น้อย
“สารเลว!”
“บังอาจ!”
“กล้าดีอย่างไรมาอวดดีต่อหน้าเรา!”
เมื่อเห็นเช่นนี้ ราชันวิญญาณจตุรทิศก็จ้องมองด้วยความโกรธ
ในหมู่พวกเขา ราชันวิญญาณหวงเฉวียนมีอารมณ์รุนแรงที่สุด พอเขาเอ่ยปากก็โจมตีไปที่หนิงฝานทันที!
บึ้ม!
เขาตบฝ่ามือยักษ์ที่เดือดพล่านใส่หนิงฝาน
เมื่อเห็นเช่นนี้ ชายหนุ่มก็กระแทกพื้น แล้วมือก็เหวี่ยงกระบี่ต้าหลัวฟาดฟันออกไป
ฉัวะ!
เสียงปะทะดังตู้ม ลำแสงกระบี่ฟันฝ่ามือยักษ์ของหวงเฉวียนจนระเบิดตรงจุดนั้น
“หืม?”
ราชันวิญญาณหวงเฉวียนตกใจ ขณะเดียวกัน ราชันวิญญาณอีกสามตนก็ขมวดคิ้ว เห็นได้ชัดว่าตกใจกับพลังรบของหนิงฝาน
ตอนนี้เอง จักรพรรดิเฟิงตูเอ่ยเตือนว่า “ทุกท่าน อย่าได้ประมาทไป พลังของเด็กคนนี้สามารถทำให้ราชันจักรพรรดิบาดเจ็บสาหัสได้ มิฉะนั้น ไยพวกเจ้าถึงไม่คิดว่าข้าได้รับบาดเจ็บจากเขาถึงเพียงนี้!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ราชันวิญญาณจตุรทิศก็หันมองหน้ากัน จากนั้นความดูถูกในดวงตาของพวกเขาก็สลายหายไปอย่างสิ้นเชิง
“โจมตีพร้อมกัน จัดการเขา!”
ในที่สุด ราชันวิญญาณจตุรทิศก็เคลื่อนไหวพร้อมกัน!
บึ้ม!
ราชันวิญญาณหวงเฉวียนโบกมือ พลันน้ำพุเหลืองปรากฏขึ้นมาใต้เท้าของเขา ราวกับมันกลายเป็นมังกรสีเหลืองที่มีความยาวหลายแสนจั้ง ส่งกลิ่นเน่าเหม็นคละคลุ้งและพุ่งเข้าใส่หนิงฝานอย่างดุดัน!
โฮก! โฮก!
ราชันวิญญาณเลี่ยนอวี้เขย่าผืนนรก แล้วนรกชั้นแรกก็แยกออกในพริบตา วิญญาณชั่วร้ายและภูตผีมากมายพุ่งออกมาจากข้างในนั้น พวกมันดูน่าสยดสยองเป็นอย่างยิ่ง
ตู้ม!
ราชันวิญญาณหยินซานตบออกไปหนึ่งฝ่ามือ พลันรอยฝ่ามือกลายเป็นภูเขาหยินซานนับแสน ซึ่งแต่ละเทือกเขาแทบจะบดขยี้สวรรค์ สะกดข่มหนิงฝานได้ในพริบตา
อมิตาพุทธ!
ราชันวิญญาณฉางหวังสวดพระนามของพระพุทธเจ้าออกมาวจีหนึ่ง สัตว์ร้ายไร้หน้าซึ่งมีหูใหญ่ที่ดูเหมือนกิเลนอสูรร้าย เปล่งเสียงคำรามของอสูรร้ายใส่หนิงฝานทันที เสียงคำรามนั้นราวกับอสนีบาตเขย่าสวรรค์และโลก
บึ้ม บึ้ม บึ้ม!
ตอนนี้เอง ราชันวิญญาณจตุรทิศโจมตีพร้อมกัน แล้วขุมพลังที่น่าสะพรึงกลัวอย่างหาที่เปรียบมิได้ทั้งสี่ก็พุ่งเข้าหาหนิงฝาน
“ตัด!”
เมื่อเห็นสิ่งนี้ในใจหนิงฝานรู้สึกหวาดกลัว รีบรีดเร้นพลังของจักรพรรดิสวรรค์ออกมาทันที ตัดแสงกระบี่ต้าหลัวสี่ดวงออกในพริบตา!
บึ้ม บึ้ม บึ้ม!
หลังจากเสียงระเบิดรุนแรง แสงสว่างที่ทำลายโลกสี่สายก็ได้ปะทุขึ้นเหนือความว่างเปล่า
ทว่าหลังจากหนึ่งลมหายใจ แสงกระบี่ต้าหลัวก็ระเบิดขึ้น แล้วขุมพลังทั้งสี่ก็ส่งหนิงฝานกระเด็นออกไปทันที
บึ้ม!
เมื่อร่วงหล่นลงมา ร่างกายพลันแตกเป็นเสี่ยง ๆ และวิญญาณเซียนก็หม่นแสงลง คล้ายกับว่าได้รับบาดเจ็บสาหัส
“จักรพรรดิสวรรค์!!” หนิงฝานแค่นเสียงหนัก
จักรพรรดิสวรรค์ตอบกลับ “หนิงฝาน ราชันวิญญาณจตุรทิศทิศล้วนเป็นมหาจักรพรรดิที่แบกรับเศษเสี้ยวแห่งโชคชะตา แม้ว่าเจ้าจะมีพลังจักรพรรดิสวรรค์สิบส่วนของข้า แต่เจ้าก็ยังไม่สามารถจัดการกับพวกเขาทั้งสี่ได้!”
“ถอยซะ! ถอยตอนนี้ยังทัน!”
“ไม่ถอย! เรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว ข้าต้องทำลายสังสารวัฏหกวิถีนี้และพาชิงเซียนกลับมาให้ได้!”
หนิงฝานส่ายหัวอย่างแน่วแน่ จากนั้นพูดต่อไปว่า “จักรพรรดิสวรรค์ สู้เพื่อข้าสักหนึ่งเค่อ หลังจากผ่านไปหนึ่งเค่อ ไม่ว่าเราจะสำเร็จหรือล้มเหลว เราก็ล่าถอยได้ เป็นอย่างไร?! ”
“นี่มัน…ก็ได้!”
รู้ว่าไม่ง่ายสำหรับหนิงฝานที่จะบุกเข้าไปในสถานที่แห่งนี้ จักรพรรดิสวรรค์ทำได้เพียงตกปากรับคำ พลันดวงตาทั้งสองข้างเปล่งประกายขึ้นมาอีกครั้ง “วันนี้ ข้าจักรพรรดิสวรรค์จะขอท้าทายยมโลกด้วยการเอาจริงสักครา!”
บึ้ม! ฟิ้ว!
ลมหายใจถัดมา วิญญาณของจักรพรรดิสวรรค์ก็พุ่งออกจากทะเลวิญญาณของหนิงฝาน เขามีรูปร่างสูงใหญ่ ใบหน้าแก่ชรา และดวงตาอันเต็มไปด้วยความลึกล้ำ มันคือประสบการณ์ชีวิตที่ถูกวันเวลาขัดเกลามาอย่างโชกโชน!
“ขอบคุณ!” หนิงฝานกล่าวขอบคุณ จากนั้นเขายกกระบี่ขึ้นและพุ่งตรงไปยังประตูอสุรภูมิ
“บังอาจ!”
เมื่อเห็นว่าหนิงฝานยังคงต้องการทำลายประตูแห่งการเกิดใหม่ ราชันวิญญาณจตุรทิศก็โกรธจัด คิดจะเริ่มโจมตีเขาอีกครั้ง
“ฮ่าฮ่าฮ่า! อยากแตะต้องเขาก็ต้องผ่านด่านข้าไปก่อน!”
แต่ในตอนนี้เอง จักรพรรดิสวรรค์แหงนหน้าขึ้นฟ้าและหัวเราะออกมา จากนั้น เขาก็หยุดราชันวิญญาณจตุรทิศไว้
“ไสหัวไป!”
“เป็นเพียงวิญญาณราชันจักรพรรดิตัวจ้อย ถึงกับกล้าหยุดข้า!”
“แค่วิญญาณราชันจักรพรรดิไร้นาม นับเป็นตัวอะไรกัน บังอาจกำเริบเสิบสานในยมโลกของข้า!”
ราชันวิญญาณจตุรทิศเยาะเย้ยอีกฝ่าย จากนั้นทั้งสี่ก็ปลดปล่อยพลังโจมตีจักรพรรดิสวรรค์
“ฮ่าฮ่า! งั้นรึ!”
จักรพรรดิสวรรค์แค่นเสียงพร้อมก้าวไปด้านหน้า “เช่นนั้น วันนี้จะให้พวกเจ้าได้รู้จักนามของข้า…จักรพรรดิสวรรค์!”