รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 444 การฆ่าอันไร้ที่สิ้นสุด โลหิตจะหลั่งรินไปทั่วทั้งอาณาจักร!

บทที่ 444 การฆ่าอันไร้ที่สิ้นสุด โลหิตจะหลั่งรินไปทั่วทั้งอาณาจักร!

บทที่ 444 การฆ่าอันไร้ที่สิ้นสุด โลหิตจะหลั่งรินไปทั่วทั้งอาณาจักร!

ณ แดนหยิน จวินโจว

นี่คือแคว้นที่ใหญ่ที่สุดของแดนหยิน ทั้งยังเป็นแคว้นที่ทรงพลังมากที่สุด ทิ้งห่างจากแคว้นอื่น ๆ ในแดนหยิน

ในตอนนี้อาจกล่าวได้ว่า ที่แห่งนี้เป็นแคว้นที่ทรงพลังที่สุดในโลก

ยอดนิกายอย่างตระกูลไป๋ปรากฏตัวที่จวินโจวร่วมมือกับกองกำลังจากยุคโบราณก่อตั้งสถานศึกษาเทียนตี้ รวบรวมกำลังรบระดับสูงเกือบทั่วทั้งโลกมายังสถานที่แห่งนี้

เจตจำนงฟ้าดินได้ส่งคำเตือนว่าสิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเทียนหยวนจะมาเยือนอีกครั้ง พวกเขาคำนวณกันว่าจวินโจวอาจจะเป็นสถานที่แรกที่ถูกทะลวงเข้ามา กลายเป็นปากทางเข้าของสิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเทียนหยวน

ดังนั้น พวกเขาจึงสร้างสถานศึกษาเทียนตี้ขึ้นที่จวินโจว เพื่อรับสมัครผู้มีความสามารถจากทั่วทุกมุมโลก รวบรวมเหล่าผู้แข็งแกร่งเอาไว้ที่เดียวกัน ดำเนินการป้องกันและฝึกฝนให้พวกเขาสามารถต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเทียนหยวนในสมรภูมิครั้งแรกได้

เวลาสำคัญเป็นอย่างมาก

เมื่อสิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเทียนหยวนมาถึงที่นี่เป็นครั้งแรก ไม่ต้องสงสัยเลยว่านั่นจะเป็นช่วงเวลาสำคัญที่สุด หากปล่อยให้สิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเทียนหยวนทั้งหมดสามารถเข้ามาได้อย่างสมบูรณ์ สงครามจะต้องยากลำบากอย่างถึงที่สุด

วิธีที่ได้ผลลัพธ์ดีที่สุดคือ การขับไล่สิ่งมีชีวิตจากอาณาเทียนหยวนออกไปตั้งแต่ครั้งแรก ปิดกั้นไม่ให้สิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเทียนหยวนเข้ามาได้

ทว่าเรื่องนี้ก็ยังเป็นสิ่งที่ยากจะทำ

จวินโจวนั้นกว้างใหญ่ไพศาล พวกเขาไม่รู้ตำแหน่งจุดที่อาณาจักรเทียนหยวนจะบุกเข้ามาอย่างแน่นอน

นอกจากนี้สภาพฟ้าดินยังเลวร้ายเกินไป ทำให้พวกเขาขาดแคลนกำลังรบระดับสูงอย่างมาก แม้ว่าพวกเขาจะพบจุดที่สิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเทียนหยวนจะบุกเข้ามา แต่ก็เป็นเรื่องยากที่จะต่อกรอีกฝ่ายได้

แต่ไม่ว่าจะเป็นเช่นไร พวกเขาก็จะไม่ยอมแพ้ สู้จนถึงที่สุด!

พวกเขาไม่มีทางทอดทิ้งโลกที่เติบโตขึ้นมา หากต้องกลายไปเป็นทาสของสิ่งมีชีวิตต่างอาณาจักร พวกเขายอมตายในสนามเพื่อปกป้องโลกยังจะดีกว่า!

ตู้ม!

ณ สถานที่แห่งหนึ่งในจวินโจว พลันเกิดการระเบิดขึ้นกลางความว่างเปล่า

สิ่งมีชีวิตที่ร่างกายมีแสงลอยวนเวียนเดินออกมาจากความว่างเปล่าที่ถูกระเบิด

คนผู้นั้นเป็นเผ่ามนุษย์วัยกลางคน สีหน้าเฉยเมย ในมือถือเคียวสีดำ ทันทีที่ลืมตาก็ปล่อยลำแสงน่าสะพรึงกลัวออกมา ราวกับสามารถทะลุทะลวงฟ้าดินได้!

ปราณอันน่าหวาดหวั่นแผ่ซ่าน เขาทรงพลังและน่ากลัวเกินไป ประหนึ่งจักรพรรดิผู้ครอบครองโลกหล้า ยืนอยู่ตำแหน่งสูงเทียมฟ้า ทอดสายตามองลงมาด้วยความไร้อารมณ์

ราวจักรพรรดิในหมู่จักรพรรดิ!

เพราะเขาเป็นถึงตี้จวินผู้หนึ่ง!

ทั้งยังอยู่จุดสูงสุดของตี้จวินที่ตี้จวินธรรมดาไม่อาจเปรียบเทียบได้!

ในตอนนั้นเองกฎแห่งสวรรค์และโลกก็ปรากฏออกมาด้านบนเหนือศีรษะชายวัยกลางคน เมฆดำควบแน่นพร้อมประกายอสนีบาตอย่างรวดเร็ว บดบังท้องฟ้าดวงตะวัน

เปรี้ยง! เปรี้ยง! เปรี้ยง!

อสนีบาตอันน่าสะพรึงกลัวฟาดลงมาจากเมฆดำเส้นแล้วเส้นเล่าด้วยพลังของกฎเกณฑ์ อสนีบาตทุกสายล้วนมีพลังมากพอจะทำลายโลก!

“ไร้ประโยชน์!”

เมฆปรากฏ สายฟ้าโจมตี ชายวัยกลางคนไม่แปลกใจที่ได้เห็นเหตุการณ์นี้

สีหน้าของเขายังคงเรียบเฉยไร้ซึ่งความหวาดกลัว เขาโบกเคียวสีดำในมือ หมอกทมิฬแผ่กระจายสะกัดกั้นการโจมตีทั้งหมดจากสายฟ้า!

“พลังของเจ้าไม่ได้อยู่ข้างใน แต่อยู่ข้างนอก เช่นนั้นแล้วจะสามารถข่มข้าได้อย่างไร!?”

สีหน้าของชายวัยกลางคนไม่แยแส เขากระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้า เมื่อถึงเมฆสายฟ้าเขาก็ลงมือทำลายเมฆที่เกิดขึ้นจากพลังฟ้าดินให้สลายไป!

เขาเป็นผู้มาจากภายนอก

ย่อมถูกเจตจำนงฟ้าดินโจมตีทันทีที่ย่างกรายเข้ามา

ทว่ามันก็เป็นไปตามที่เขาพูด พลังส่วนใหญ่ของเจตจำนงฟ้าดินอยู่ภายนอกโลก ไม่ใช่ภายใน มันจึงไม่อาจทำอะไรเขาได้

เมื่อเมฆสายฟ้าถูกทำลาย กฎแห่งสวรรค์และโลกก็สลาย ชายวัยกลางคนยืนตระหง่านกลางทองฟ้า ลมปราณของเขายิ่งน่ากลัวมากขึ้นเรื่อย ๆ

“ในที่สุด…ก็มาถึงแล้ว!”

เขากล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา “เช่นนั้นให้ข้าเป็นทัพหน้า เป็นผู้แรกที่เป่าแตรเริ่มการสังหารในอาณาจักรแห่งนี้!”

ใช่แล้ว

เขาเป็นสิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเทียนหยวน

แม้ว่าการป้องกันที่ถูกสร้างขึ้นจากเจตจำนงฟ้าดินจะยังไม่ถูกทำลายโดยสมบูรณ์ แต่พวกเขาก็สามารถสร้างรอยร้าวขึ้นมาได้

เขาเข้ามาผ่านรอยแยกนั้น

และนี่ก็หมายความว่าเวลาที่สิ่งมีชีวิตทั้งหมดในอาณาจักรเทียนหยวนจะเข้ามาได้อยู่อีกไม่ไกล!

“ฆ่า!”

เขาถือเคียวในมือพุ่งตรงไปทีเดียวก็ถึงอาณาจักรโบราณแห่งหนึ่ง

ที่แห่งนี้รุ่งเรืองเต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตจำนวนนับไม่ถ้วน เป็นอาณาจักรเก่าแก่ที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน เต็มไปด้วยผู้แข็งแกร่งมากมาย กระทั่งมหาจักรพรรดิก็ยังมี

หลังจากที่เขามาถึง สิ่งมีชีวิตทั้งหมดในอาณาจักรโบราณก็ตื่นตระหนก จิตวิญญาณสั่นสะท้าน ความหวาดกลัวอันไร้ขอบเขตเกาะกุมเต็มหัวใจ

ภายใต้บารมีจักรพรรดิอันแข็งแกร่งของเขา ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดที่สามารถต้านทานได้

“เจ้า…เจ้าเป็นใคร!?”

มหาจักรพรรดิแห่งอาณาจักรโบราณตื่นจากการหลับใหลทันที เขาอายุมากแล้ว ปราณที่มีริบหรี่ดั่งเปลวเทียน

เขาเป็นมหาจักรพรรดิที่รอดชีวิตมาโดยบังเอิญตั้งแต่สมัยโบราณกาล เคยเข้าร่วมสมรภูมิครั้งใหญ่ แต่ได้รับบาดเจ็บสาหัส หลงเหลือเพียงลมหายใจเฮือกสุดท้าย สภาพอาการของเขานับว่าย่ำแย่เป็นอย่างยิ่ง

“เป็นคนที่ฆ่าเจ้า!”

ชายวัยกลางคนนาม ‘เหลิงเจี้ยน’ กล่าวออกมาสั้น ๆ ขณะเหวี่ยงเคียวในมือตัดหัวมหาจักรพรรดิชราผู้นั้นทิ้ง

เขามาเพื่อฆ่า ทำให้โลหิตนองไปทั่วทุกหนแห่งบนอาณาจักรแห่งนี้!

สมัยโบราณ สิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเทียนหยวนเคยมายังอาณาจักรแห่งนี้แล้วก่อสงครามครั้งใหญ่

ในยามนั้นสิ่งมีชีวิตบนอาณาจักรแห่งนี้ต่างคิดว่าอาณาจักรเทียนหยวนต้องการจะปกครองและเหยียบย่ำอาณาจักรแห่งนี้เอาไว้ใต้เท้าพวกมัน

แต่ความจริงแล้ว…สิ่งมีชีวิตจากแดนเทียนหยวนไม่ได้มาเพื่อปกครองที่แห่งนี้

พวกเขามาเพื่อฆ่าเท่านั้น!

พวกเขาต้องการจะสังหารทุกชีวิตบนอาณาจักรแห่งนี้ และย้อมทุกหนแห่งด้วยเลือด!

ควับ ควับ ควับ!

เขากวัดแกว่งเคียวสีดำในมือไปมาด้วยสีหน้าเฉยเมย สังหารสิ่งมีชีวิตไปจำนวนมากจนเลือดหลั่งรินรวมกันกลายเป็นธารโลหิตทั่วทุกมุมของอาณาจักรโบราณ

“ได้โปรด ปล่อยลูกของข้าไปเถิด! เขา…เขาเพิ่งจะเกิด ยังไม่ทันจะลืมตาดูโลกเสียด้วยซ้ำ!”

หญิงสาววัยกลางคุกเข่าลงบนพื้นขณะตระกองกอดทารก นางก้มหัวให้เหลิงเจี้ยนอ้อนวอนขอความเมตตา หวังว่าเหลิงเจี้ยนจะยอมปล่อยทารกในอ้อมแขนของนางไป

“ไม่มีอะไรให้ลืมตาดูแล้ว”

เหลิงเจี้ยนตวัดเคียวในมือตัดหัวปลิดชีพหญิงวัยกลางคนและทารกในอ้อมแขน

“ที่แห่งนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการนองเลือด!”

เขากล่าวออกมาอย่างเย็นชา ก่อนเริ่มออกไปฆ่าสังหารภายนอก!

“อะไรกัน! มาเร็วกว่าที่คาดไว้มาก!”

“สิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเทียนหยวนเข้ามาแล้ว!”

ในตอนนั้นเอง ยอดฝีมือจากทุกหนแห่งก็รับรู้ถึงการแจ้งเตือนจากเจตจำนงฟ้าดินได้ มีสิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเทียนหยวนเข้ามายังอาณาจักรแห่งนี้แล้ว!

พวกเขาต่างตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย คาดไม่ถึงว่าสิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเทียนหยวนจะมาเร็วถึงเพียงนี้!

ก่อนหน้านี้ เมื่อเจตจำนงฟ้าดินได้แจ้งเตือนเป็นครั้งแรก พวกเขารู้สึกว่ายังมีเวลาเตรียมตัวอีกสักพักใหญ่ พลังจากฟ้าดินสามารถสะกัดกั้นสิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเทียนหยวนได้ช่วงหนึ่ง

ทว่าสิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเทียนหยวนนั้นน่ากลัวและแข็งแกร่งเกินว่าที่คาด พวกเขาใช้เวลาเข้ามายังอาณาจักรแห่งนี้รวดเร็วกว่าที่คิดเอาไว้มาก

สิ่งนี้ทำให้พวกเขาล้วนแต่กระสับกระส่าย

เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้คนในอาณาจักรแห่งนี้เกิดความตื่นตระหนัก ในตอนนี้พวกเขาจึงยังไม่ได้เผยแพร่เรื่องราวของอาณาจักรเทียนหยวนให้ทุกคนทราบกัน

เดิมทีพวกเขาวางแผนจะค่อย ๆ แง้มเรื่องราวออกมาทีละน้อย เพื่อให้สิ่งมีชีวิตบนอาณาจักรแห่งนี้ได้เตรียมตัวพร้อม

ทว่าในตอนนี้จะเตรียมตัวอะไรก็ไม่ทันแล้ว!

สิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเทียนหยวนได้มาถึงแล้ว!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

Status: Ongoing

‘หลี่จิ่วเต้า’ ชายหนุ่มผู้ถูกส่งตรงจากดาวเคราะห์สีฟ้ามายังโลกแห่งการฝึกตน ทว่ากลับไร้ซึ่งคุณสมบัติใด ๆ ในการเข้าสู่วิถีผู้ฝึกตน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันมาตกปลา วาดภาพและเขียนกลอนขาย

อันที่จริงหลี่จิ่วเต้ารู้เพียงเล็กน้อยว่า เจ้าแมวน้อยที่มาหาตนเป็นครั้งเป็นคราวเพื่อขอปลากินนั้น แท้จริงแล้วคือพยัคฆ์ขาว ส่วนชายผมขาวที่แข่งเขียนพู่กันกับเขาเป็นตัวตนระดับบรรพกาล และที่จะลืมไปไม่ได้ สตรีผู้งดงามที่มาร้องขอให้เขาช่วยวาดรูปอยู่ทุกวัน นางถึงกับเป็นเซียนในตำนาน!

ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “เอาล่ะ…เช่นนั้น ข้าเป็นใครกัน?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท