Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน – ตอนที่ 315 สถานการณ์บีบบังคับ

ตอนที่ 315 สถานการณ์บีบบังคับ

เหลิ่งกวงคล้ายกับสูญเสียการควบคุมไปแล้ว

ฉู่ขวงจะรับคำท้าหรือไม่นั่นเป็นอีกเรื่อง

สถิติของนิยายเรื่องนี้สวยงามมากทีเดียว แม้ว่าคำวิจารณ์ของผู้อ่านจะมีคำตำหนิอยู่ไม่น้อย ทว่ามองจากสถานการณ์ของยอดโหวต เห็นได้ชัดว่าหลายคนปากไม่ตรงกับใจ

อันดับหนึ่งอย่างงดงาม!

เรื่องสะพานแขวนตงตงหล่นลงมาขึ้นไปคว้าอันดับหนึ่งของเรื่องสั้นในเดือนนี้บนบล็อก นอกจากนั้นตัวเลขบนการจัดอันดับกระแสฮ็อตฮิตยังสูงกว่าอันดับสองมากทีเดียว จะเห็นได้ว่านิยายเรื่องนี้ไม่ได้ก่อให้เกิดอุปสรรคในการอ่านแต่อย่างใด

เฉกเช่นที่กล่าวว่า

ความยอดเยี่ยมของรูปแบบผู้เล่าเรื่องที่เชื่อถือไม่ได้อยู่ที่ การทำให้ผู้อ่านรู้สึกราวกับถูกตลบหลัง ขณะเดียวกันก็ยังรู้สึกเพลิดเพลินกับมัน หากจะบรรยายให้เห็นภาพก็คงเทียบได้กับเวลาวัยรุ่นบีบสิว?

เจ็บแต่สบายใจ

เห็นได้ชัดว่าในอนาคตข้างหน้า เรื่องสะพานแขวนตงตงหล่นลงมาจะกลายเป็นผลงานซึ่งเป็นที่ถกเถียงมากที่สุดของฉู่ขวง นั่นทำให้หลินเยวียนเข้าใจความจริงง่ายๆ ข้อหนึ่ง มีวิธีใดที่จะมาแก้ปัญหายามผลงานสักเรื่องกลายเป็นประเด็นถกเถียง?

คำตอบนั้นง่ายเหลือเกิน

เขียนผลงานที่เป็นประเด็นถกเถียงยิ่งกว่าน่ะสิ!

แต่หลินเยวียนก็ยอมรับ ว่าเรื่องสะพานแขวนตงตงหล่นลงมานั้นยังไม่เคร่งครัด เหมือนกับเป็นการหยอกล้อกับผู้อ่านเสียมากกว่า เพียงแต่การหยอกล้อในครั้งนี้ไปยั่วโทสะเหลิ่งกวงเข้า และนั่นเป็นสิ่งที่อยู่เหนือความคาดหมาย

อันที่จริง

ระหว่างที่กำลังเขียนเรื่องนี้ หลินเยวียนใส่เหลิ่งกวงเข้าไปโดยมีเจตนาหยอกล้อ เช่นเดียวกับนิยายต้นฉบับซึ่งใส่ชื่อนักเขียนนิยายสืบสวนสอบสวนบนโลกเข้าไปเต็มที่ บนโลกมีใครบ้างที่ไม่รู้ว่าอกาธา คริสตีกับเอดการ์ แอลลัน โพคือใคร ดังนั้นหลินเยวียนจึงตั้งชื่อให้ลิงตามชื่อนักเขียนนิยายสืบสวนสอบสวนของบลูสตาร์

ส่วนเรื่องที่ฉู่ขวงในนิยายตาย

นี่เป็นการดัดแปลงจากต้นฉบับ เพราะในนิยายต้นฉบับ นักเขียนเขียนให้ตัวเองตาย ทั้งยังคำบรรยายเกี่ยวกับตนเองนั้นไม่ได้ค่อนไปทางเชิงบวกสักเท่าไหร่ ทุกคนไม่จำเป็นต้องคิดว่าเรื่องสะพานแขวนตงตงหล่นลงมาเป็นผลงานรูปแบบผู้เล่าเรื่องที่เชื่อถือไม่ได้ชิ้นโบว์แดงของนักเขียน

อยากล้างตา?

เชิญอ่าน ‘เจตนาเลือด’

แม้จะให้แฟนนิยายสืบสวนสอบสวนอาวุโสซึ่งไม่ได้สนใจฮิงาชิโนะ เคโงะประเมิน เรื่องเจตนาเลือดก็ยังเป็นผลงานที่โดดเด่นเรื่องหนึ่ง ถึงขั้นที่ได้รับการจัดอันดับให้เป็นผลงานห้าอันดับแรกของฮิงาชิโนะ เคโงะ

“ยังดีที่ฉันได้อันดับหนึ่ง”

หลินเยวียนพึงพอใจกับผลลัพธ์นี้มาก ฉะนั้นเขาจึงตัดสินใจเพิกเฉยต่อคำเชิญเข้าร่วมประลองของเหลิ่งกวง ประชันวรรณกรรมอะไรนั่นก็ปล่อยเขาไปแล้วกัน ต้องบอกก่อนว่ากฎอีกข้อหนึ่งของการประชันวรรณกรรมก็คือ ผู้ที่ถูกท้าประชันย่อมมีสิทธิ์ในการปฏิเสธ

“ที่จริงจะรับก็ได้นะครับ”

จินมู่ยิ้มเอ่ย “ที่การประชันวรรณกรรมจัดขึ้นในเยี่ยนโจว ก็เพราะการประชันลักษณะนี้มีเสน่ห์มากพอ มักมีนักเขียนรุ่นเยาว์ใช้การประชันวรรณกรรมนี้ท้าทายผู้อาวุโส ท่ามกลางสายตาของสาธารณชน ถ้าหากเอาชนะการประชันในครั้งนี้ได้ เท่ากับสร้างชื่อได้ด้วยศึกเพียงครั้งเดียว แต่ถ้าหากสถานะของผู้ท้าชิงและผู้ถูกท้าชิงไม่เท่ากันละก็ โดยทั่วไปผู้อาวุโสจะไม่รับคำท้าประชันวรรณกรรมนี้ แต่เหลิ่งกวงกลับไม่ใช่นักเขียนรุ่นเยาว์ ไม่ว่าจะในแวดวงวรรณกรรมสืบสวนสอบสวนหรือทั้งอุตสาหกรรมนิยาย เขานับเป็นผู้อาวุโสของหัวหน้า ถ้าหัวหน้าชนะ จะเป็นประโยชน์อย่างมากกับตัวหัวหน้าเองนะครับ”

“ถ้าแพ้ล่ะครับ?”

หลินเยวียนชื่นชอบคำว่า ‘มั่นคง’ มากกว่า

จินมู่แค่นหัวเราะ เขาไม่คิดว่าหัวหน้าจะแพ้ไปได้ ตลอดเส้นทางที่ฉู่ขวงก้าวเดิน เขาไม่เคยลิ้มลองความปราชัย ยิ่งไปกว่านั้น จินมู่เป็นเพียงคนเดียวที่รู้จักทั้งสามตัวตนของหัวหน้า อัจฉริยะระดับนี้ ไร้พ่ายมาตั้งแต่เกิดแล้ว

……

หลินเยวียนคิดว่าการไม่รับคำท้านั้นเป็นสิ่งประเสริฐที่สุด

ถึงอย่างไรเขาก็คว้าอันดับหนึ่งไว้ในมือแล้ว เงินรางวัลจะต้องเข้ากระเป๋าเขาอย่างแน่นอน

แต่ถึงอย่างนั้น สิ่งที่หลินเยวียนคาดไม่ถึงก็คือ หลายวันให้หลัง เมื่อจำนวนผู้อ่านเรื่องสะพานแขวนตงตงหล่นลงมาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ฉากดราม่าก็ปรากฏขึ้น!

ตนถูกอันดับสองแซงไปแล้ว!

เมื่อตระหนักได้ถึงสถานการณ์นี้ หลินเยวียนก็ตกตะลึง “เกิดอะไรขึ้น”

จินมู่ก็ติดตามเรื่องนี้อยู่เช่นกัน

ไม่จำเป็นต้องสืบหาก็รู้เหตุผล

เขายิ้มขื่น กล่าว “มาจากเนื้อเรื่องเป็นประเด็นถกเถียงนั่นแหละครับ เพราะมีคนรู้สึกว่าฉากของฆาตกรในสะพานแขวนตงตงหล่นลงมามันดูไร้เดียงสาไปหน่อย เพราะงั้นตอนนี้แฟนนิยายสืบสวนสอบสวนหลายคนที่ไม่ชอบเรื่องนี้หลายคนกำลังเทโหวตไปที่อันดับสองเพื่อแก้แค้น”

หลินเยวียน “…”

ทำแบบนี้ก็ได้เหรอ?

ที่ผ่านมาเป็นเขาที่แซงคนอื่น นี่เป็นครั้งแรกที่ถูกคนอื่นโต้กลับ

อันที่จริง นักเขียนอันดับที่สองก็งุนงงเช่นกัน

เดิมทีเรื่องสะพานแขวนตงตงหล่นลงมาซึ่งอยู่อันดับที่หนึ่งเป็นผู้นำเดี่ยว ตำแหน่งแชมป์ตกเป็นของฉู่ขวงอย่างไม่ต้องสงสัย

ปรากฏว่าจู่ๆ ก็มีคนกลุ่มหนึ่งทุ่มโหวตให้ตน!

ไม่ใช่เพราะชื่นชอบนิยายของตน แต่เป็นเพราะต้องการเพิ่มพลังให้กับนิยายของตน และลากเรื่องสะพานแขวนตงตงหล่นลงมาให้หล่นลงมาจริงๆ!

‘คิดจะใช้ฉันเป็นอาวุธหรือ? นี่เป็นการดูถูกฉัน…เหอะๆ ซะที่ไหนกันล่ะ เป็นอาวุธแล้วไม่ดีตรงไหน!’

นักเขียนซึ่งได้อันดับที่สองไม่ได้คิดจะบอกให้ผู้อ่านหยุดโหวตให้ตน

เงินรางวัลของอันดับหนึ่งไม่ดีหรอกหรือไง?

ยิ่งไปกว่านั้น ความโชคดีก็นับเป็นฝีมืออย่างหนึ่ง!

ฉู่ขวงสร้างความขุ่นเคืองเอง ตนบังเอิญได้รับผลประโยชน์ก็เท่านั้นเอง

แน่นอนว่ายังมีอีกเหตุผลหนึ่งคือ หลังจากที่นักเขียนอันดับสองอ่านเรื่องสะพานแขวนตงตงหล่นลงมาจบ ก็รู้สึกไม่ชอบใจ

ไม่ชอบใจแล้วทำอย่างไรล่ะ

ก็ลากเขาลงจากหลังม้าเลยสิ!

ไม่มีวิธีไหนที่ช่วยระบายอารมณ์ได้ดีเท่านี้อีกแล้ว!

ผู้คนเหล่านี้ระบายอารมณ์

หลินเยวียนกลับเริ่มโมโหแล้ว

“ฉันถูกระบบหลอก ของถูกใช่ว่าจะดี”

มิน่าล่ะ ระบบถึงลดราคาเรื่องสะพานแขวนตงตงหล่นลงมาให้หลินเยวียน

สุดท้ายแล้วผู้อ่านก็ไม่ได้ตามมาหักขาหลินเยวียน ทว่าถ้าหากไม่ได้อันดับหนึ่ง หลินเยวียนยอมโดนหักขายังจะดีกว่า

อย่างน้อยก็ยังต่อกลับไปได้ไม่ใช่หรือ?

เป็นเจ้าแก่ฉู่ขวงนี่ไม่ง่ายจริงๆ ด้วย

“ต้องกู้สถานการณ์” หลินเยวียนไม่อยากยอมแพ้เช่นนี้

จินมู่ชำเลืองมาทันใด “ที่จริงก็มีวิธีกู้สถานการณ์นะครับ”

หลินเยวียนเอ่ยอย่างคาดหวัง “ยังไงเหรอครับ”

จินมู่ยิ้มเอ่ย “เรื่องนี้ก็ย้อนกลับไปที่เหตุผลสำคัญครับ ก็คือทุกคนคิดว่ารูปแบบผู้เล่าเรื่องที่เชื่อถือไม่ได้นั้นขี้เกียจเกินไป ในเมื่อมีคนคิดว่านิยายสืบสวนสอบสวนของหัวหน้าไม่สมเหตุสมผล ถึงขั้นที่รู้สึกว่าคุณเขียนเป็นแค่รูปแบบนี้ งั้นหัวหน้าก็เขียนนิยายสืบสวนสอบสวนที่สมเหตุสมผลออกมาสักเรื่องสิครับ เหตุผลก็มีอยู่แล้ว อาจารย์เหลิ่งกวงส่งคำท้าประชันวรรณกรรมมาไม่ใช่เหรอครับ?”

อ้อมค้อมไปมา สุดท้ายก็วกกลับมาที่เรื่องการประชันวรรณกรรม

เห็นทีการประชันวรรณกรรมนี้ จะหลีกเลี่ยงไม่ได้ซะแล้ว

คนพวกนี้ทำไมถึงมองความหมายอันลึกซึ้งของสะพานตงตงหล่นลงมาไม่ออก

ผลงานที่มีความหมายลึกซึ้งเชียวนะ

หลินเยวียนจนใจ หยิบโทรศัพท์ออกมาด้วยความโมโห ล็อกอินเข้าบัญชีปู้ลั่ว

ครั้งนี้สถานการณ์บีบบังคับ

หลังจากนั้นหลินเยวียนจึงแท็กเหลิ่งกวงไป เขียนสองคำด้วยจิตสังหารเต็มเปี่ยม ราวกับต้องการนัดหมายกับอีกฝ่าย

‘เวลา สถานที่!’

ครั้งนี้ หลินเยวียนไม่คิดจะใช้รูปแบบผู้เล่าเรื่องที่เชื่อถือไม่ได้อีก แต่จะใช้แนวสืบสวนสอบสวนดั้งเดิมที่เหลิ่งกวงเชิดชูมากที่สุดมาสู้กันสักตั้ง!

“…”

จินมู่หยิบโทรศัพท์ออกมา ดูหน้าโพสต์ของหลินเยวียน เอ่ยด้วยความงุนงง “คุณทำอะไรน่ะครับ”

“ประลองวรรณกรรมไงครับ”

หลินเยวียนสับสน คุณเป็นคนคะยั้นคะยอให้ผมรับคำท้าเองไม่ใช่เหรอ?

จินมู่คลึงขมับ “ผมเข้าใจ แต่ทำไมคุณต้องใช้บัญชีของเซี่ยนอวี๋มานัดประลองกับเขาด้วยล่ะครับ…”

หลินเยวียนกระวีกระวาดหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูทันที

เขาใช้บัญชีของเซี่ยนอวี๋ แท็กเหลิ่งกวงจริงด้วย

หลินเยวียนนิ่งค้างเป็นหินไปทันใด

พลาดอีกแล้ว

…………………………………………

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

Status: Ongoing

‘เขา’ ทะลุมิติมายังจักรวาลคู่ขนานซึ่งมีชื่อว่า ‘บลูสตาร์’

ดินแดนซึ่งอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของศิลปะวัฒนธรรม ศาสตร์ทุกแขนงซึ่งเกี่ยวข้องกับศิลปะ

ไม่ว่าจะเป็นภาพยนตร์ ดนตรี จิตรกรรม วรรณกรรม หรือการเขียนพู่กันก็ล้วนเฟื่องฟูอย่างยิ่ง

ร่างที่เขามาสิงอยู่คือ ‘หลินเยวียน’ นักศึกษาปีสองที่กำลังจะเดบิวต์

แต่โชคชะตากลับเล่นตลกให้หลินเยวียนป่วยเป็นโรคที่รักษาไม่หาย ทำให้ร้องเพลงไม่ได้ และมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน

ครอบครัวก็หมดเงินไปกับค่ารักษาจนอยู่ในภาวะการเงินขัดสน

เป็นเหตุให้หลินเยวียนตัดสินใจจบชีวิตของตัวเองเพื่อไม่ให้เป็นภาระของครอบครัวต่อไป

แต่ ‘เขา’ ไม่คิดจะปลิดชีพตัวเองเหมือนหลินเยวียน

ถึงแม้ร่างนี้จะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน แต่ก็ยังพอเหลือเวลาให้ทำอะไรอยู่บ้าง

และแม้จะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของตัวเองไม่ได้ ก็ยังพอจะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของครอบครัวได้

เขาจะเขียนเพลง เขียนหนังสือ ถ่ายทอดความรู้ หารายได้ให้ครอบครัว!

ทันใดนั้น…

[กำลังตรวจเลือด…กำลังตรวจยีน…กำลังตรวจม่านตา…

ระดับความเข้ากันได้ร้อยละ 99.36…ตรงตามมาตรฐาน…

เลือกจากฐานข้อมูล…โลกในระบบสุริยจักรวาล…ระบบกำลังเชื่อมต่อ…]

[ดาวน์โหลดสำเร็จ เชื่อมต่อระบบศิลปะเสร็จสมบูรณ์!]

[สวัสดีโฮสต์ ยินดีสำหรับการเชื่อมต่อกับระบบศิลปะ

ระบบของเราจะช่วยเหลืออย่างเต็มที่เพื่อให้ท่านได้เป็นศิลปินของบลูสตาร์!]

แสดงความคิดเห็น

  1. Min พูดว่า:

    โป๊ะแตกแล้วไหมล่ะ555+😂😂

    ขอตอนใหม่ไวๆนะคะไร

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท