ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 432 มีโทษประหาร ป้ายคำสั่งซวินหวัง!

ตอนที่ 432 มีโทษประหาร ป้ายคำสั่งซวินหวัง!

ร่างนั้นสูงตระหง่าน ทั้งร่างสวมเสื้อผ้าสีทองหรูหรา แม้จะเป็นเพียงร่างวิญญาณ แต่พลังที่แผ่ออกมานั้นท่วมท้นทั่วบริเวณ สั่นสะเทือนทั้งตระกูลเทียนและด่านที่ห้าสิบ!

เมื่อเห็นเช่นนี้ เทียนชางรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก และพาเทียนหลิงจื่อเข้าไปแสดงความเคารพเขาทันที “ท่านจินเลี่ย ตระกูลเทียนของเราเชิญท่านมา!”

“โอ้!”

เมื่อเห็นเทียนชางและเทียนหลิงจื่อ องครักษ์ที่ชื่อจินเลี่ยก็เลิกคิ้วทันที “เทียนชาง เทียนหลิงจื่อ เหตุใดพวกเจ้าจึงใช้ตราอัญเชิญเพื่อเชิญข้ามา?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เทียนชางและเทียนหลิงจื่อก็เล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ทันที

“หืม? มีเรื่องเช่นนี้ด้วยหรือ!”

จินเลี่ยพลันขมวดคิ้ว ตอนนี้เอง เทียนหลิงจื่อพูดอย่างโศกเศร้า “อาจารย์จินเลี่ย ท่านต้องช่วยศิษย์จัดการนะขอรับ!”

พรึ่บ!

เวลานี้จินเลี่ยหันไปมองหนิงฝานทันที ดวงตาของเขาเย็นชาและเคร่งขรึม! “ตัวสวะ กล้าโจมตีตระกูลเทียน ฆ่าองครักษ์ของข้า แม้กระทั่งทำร้ายศิษย์ของข้า เจ้าสมควรถูกประหาร!”

สิ้นเสียงเย็น พลังอันยิ่งใหญ่และน่าสะพรึงกลัวก็ห่อหุ้มหนิงฝานราวกับทะเลแห่งโทสะ!

ทว่า แม้พลังของจินเลี่ยจะแข็งแกร่ง แต่สีหน้าของหนิงฝานกลับไม่ได้เปลี่ยนไปเลย เพียงได้ยินเขาพูดเสียงเบาว่า “ท่านองครักษ์ผู้นี้หน้าใหญ่ใจโตยิ่งนัก อาศัยคำพูดด้านเดียวของคนอื่น ยังมิได้พิจารณาเหตุและผลของเหตุการณ์วันนี้อย่างรอบคอบ ท่านก็ตัดสินประหารชีวิตข้าแล้วหรือ?”

“หึ! เจ้านับเป็นตัวอันใด ถึงกล้าโต้เถียงข้า วันนี้ข้าบอกว่าเจ้ามีความผิด เจ้าก็มีความผิด!”

จินเลี่ยยิ้มเหยียดหยาม พลังของเขายังคงแผ่กดดัน เขาพูดอย่างเย็นชา “ข้าไม่ต้องการลงมือกับมดตัวเล็กเช่นเจ้า หากยังพอจะรู้สถานการณ์ ก็ฆ่าตัวตายรับความผิดเสีย!”

ซุบซิบ!

เมื่อคำพูดนี้ออกมา ก็เกิดความโกลาหลทั้งภายในและภายนอกตระกูลเทียน

“โอ้! สมแล้วที่เป็นองครักษ์ชุดทองของด่านที่หนึ่งร้อย จัดการได้อย่างเด็ดขาด!”

“จิ๊จิ๊ ในที่สุดคนกลุ่มนี้ก็พ่ายแพ้ให้กับตระกูลเทียน เมื่อองครักษ์ชุดทองมาถึง ทั้งความแข็งแกร่งและพลัง ใครเล่าจะเป็นศัตรูได้!”

“ตระกูลเทียนยังคงเป็นตระกูลเทียนเช่นเดิม ส่วนคนกลุ่มนี้เกรงว่าคงจะได้กลายเป็นกองกระดูกเสียแล้ว!”

“เหอะเหอะ! เรื่องในวันนี้ ท้ายที่สุดตระกูลเทียนก็เหนือกว่าหนึ่งขั้น!”

“…”

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เทียนชางและเทียนหลิงจื่อทั้งคู่มีรอยยิ้มดุร้ายบนใบหน้า ดูได้ใจอย่างมาก!

ต่อให้หนิงฝานจะแข็งแกร่งแค่ไหน สามารถฆ่ากึ่งราชันจักรพรรดิเซียนสวรรค์ขั้นแปดได้แล้วอย่างไร เขายังคงพ่ายแพ้ต่อขุมพลังแห่งตระกูลเทียนอยู่ดี!

“หึหึ!”

ทว่าเวลานี้ หนิงฝานเพิกเฉยต่อบทสนทนาดุเดือดและความวุ่นวายของผู้คนรอบตัวเขา เพียงแค่ยิ้มเย้ยหยันจินเลี่ย “ถ้าข้าไม่ฆ่าตัวตาย แล้วเจ้าจะทำอย่างไร”

“หึ! ไม่ฆ่าตัวเอง เช่นนั้นข้าจะส่งเจ้าไปเอง!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ จินเลี่ยก็แค่นเสียงกล่าว จากนั้นเขาเริ่มลงมือกับหนิงฝาน

บึ้ม!

เห็นเพียงฝ่ามือของเขาเป็นกรงเล็บ และพลังที่น่าสะพรึงกลัวของกึ่งราชันจักรพรรดิเซียนสวรรค์ขั้นเก้าก็ปะทุออกมาจากร่างของเขา เหมือนมังกรบ้าคลั่งหลายร้อยล้านตัว และทำให้ทั้งด่านที่ห้าสิบสั่นสะเทือนอย่างบ้าคลั่ง!

กึ่งราชันจักรพรรดิเซียนสวรรค์ขั้นเก้าสูงสุด พลังของมันเหนือกว่ากึ่งราชันจักรพรรดิเซียนสวรรค์ขั้นแปดอย่างมาก

แม้จะเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของร่างวิญญาณ แต่ฝ่ามือเดียวก็เพียงพอจะสังหารศัตรูที่อยู่ขอบเขตต่ำกว่ากึ่งราชันจักรพรรดิเซียนสวรรค์ขั้นเก้าได้

“ฮะฮ่า!”

“อาจารย์จินเลี่ยเก่งกาจ!”

“ฆ่ามัน ฆ่าพวกมัน!”

เทียนชางและเทียนหลิงจื่อรู้สึกตื่นเต้นราวกับว่าพวกเขาได้เห็นความตายอันน่าสลดใจของหนิงฝานและพรรคพวก

ส่วนคนอื่น ๆ ที่กำลังดูการต่อสู้ต่างส่ายหัวและถอนหายใจ

เรื่องของวันนี้กำลังจะปิดฉากลงแล้วกระมัง!

ใกล้แล้ว!

ใกล้เข้ามาแล้ว!

กรงเล็บของจินเลี่ยเข้าใกล้หนิงฝานในชั่วพริบตา พลังกดดันนั้นทำลายท้องฟ้าและพุ่งเข้าใส่เขา

พรึ่บ!

ทว่าตอนนี้เอง หนิงฝานยกฝ่ามือขึ้น ป้ายคำสั่งปรากฏออกมา

มันเป็นป้ายสีม่วงทอง โดยมีอักษร ‘ซวิน’ อยู่ข้างหน้าและ ‘หวัง’ อยู่ด้านหลัง อักษรสองตัวเปล่งประกายด้วยเจตจำนงไร้สิ้นสุด!

กึก!!

เมื่อเห็นป้ายนี้ กรงเล็บขนาดยักษ์ที่เข้าใกล้พลันแข็งค้างกลางอากาศ ใบหน้าของจินเลี่ยเปลี่ยนไปอย่างมาก รูม่านตาของเขาหดลงด้วยความตกใจ ราวกับเห็นผีที่น่าหวาดกลัว

“อ๊าก!”

“เจ้า! เจ้า! เจ้า!”

จินเลี่ยชี้ไปที่หนิงฝานและกรีดร้องด้วยความสยดสยอง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ!

“หึหึ!”

หนิงฝานหัวเราะเยาะและพูดว่า “ไฉนเจ้าไม่ฆ่าข้าเล่า ข้าเป็นคนสารเลวมิใช่หรือ ข้ามีความผิดมิใช่หรือ ข้าควรถูกลงโทษมิใช่หรือ ข้าหนิงฝานอยู่ตรงนี้ โปรด-ฆ่า-ข้า-ด้วย!!”

บึ้ม!

คำอ้อนวอนขอให้ฆ่าเป็นเสมือนฟ้าร้องลั่นในโสตประสาทของผู้คนนับไม่ถ้วน แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนประหลาดใจก็คือ กรงเล็บยักษ์ของจินเลี่ยไม่กล้ำกรายไปข้างหน้าแม้แต่นิด!

“หืม? เกิดอันใดขึ้น?”

“ทำไมองครักษ์จินเลี่ยถึงไม่ลงมือ?”

“ไม่รู้สิ! ดูเหมือนว่าเขาจะกลัวป้ายคำสั่งในมือของหนิงฝาน!”

“เฮือก! หรือว่าเบื้องหลังหนิงฝานผู้นี้มีบุคคลยิ่งใหญ่อยู่ ทำให้องครักษ์จินเลี่ยหวาดกลัว”

“เป็นไปไม่ได้! องครักษ์ชุดทองของหน่วยซวินเป็นบุคคลที่ทรงพลังหรือแม้แต่ในสำนักงานใหญ่ของสภาผู้พิทักษ์ก็เช่นกัน!”

“ป้ายคำสั่งแบบใดกัน เป็นตัวแทนของผู้ใด ถึงกับสามารถหยุดองครักษ์ชุดทองได้!”

“…”

เมื่อได้ยินหลายคนพูด เทียนชางและเทียนหลิงจื่อพลันงงงวยเช่นกัน จากนั้นพวกเขาอดไม่ได้ที่จะกระตุ้น

“นายท่าน ไยท่านจึงลังเล ฆ่าเขาเสียสิ!”

“อาจารย์จินเลี่ย คนผู้นี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าขอบเขตกึ่งราชันจักรพรรดิเซียนสวรรค์ขั้นห้า ฆ่าเขาแทนศิษย์ของท่านด้วย!”

พลั่ก! พลั่ก!

ทว่าเมื่อทั้งสองคนพูดจบ จินเลี่ยก็ผลักฝ่ามือไปทางทั้งสองคน พลังของเขาแข็งแกร่งมากจนเกือบจะทำลายล้างพวกเขาเป็นเถ้าถ่านทันที!

ลมหายใจต่อมา เขาชี้ไปที่พวกเขาสองคนและสาปแช่งด้วยความโกรธ “ตระกูลเทียนบ้าบอของพวกเจ้า กล้าดีอย่างไรมาหลอกข้าเช่นนี้!”

“เจ้ารู้หรือไม่ว่านั่นคือป้ายอันใด นั่นเป็นป้ายคำสั่งซวินหวัง! มันเป็นสัญลักษณ์ของซวินหวัง หนึ่งในสามราชาแห่งเส้นทางราชันจักรพรรดิ! ผู้ใดก็ตามที่เห็นป้ายคำสั่งนี้ ดั่งเห็นซวินหวัง หรือพวกเจ้าต้องการให้ข้าฆ่าซวินหวังกระนั้นหรือ!”

“หา!”

“อะไรกัน!”

เทียนชางและเทียนหลิงจื่อตกตะลึงอยู่ ณ จุดนั้น ก่อเกิดความสิ้นหวังในใจขึ้นมา

จบแล้ว!

พวกเขาจบสิ้นแล้ว!

ลมหายใจต่อมา จินเลี่ยเก็บแรงกดดันที่ปลดปล่อยออกมาทั้งหมด จากนั้นเขาก้าวไปข้างหน้า คุกเข่าแทบเท้าหนิงฝาน และพูดด้วยความเคารพว่า “ข้าจินเลี่ย องครักษ์ชุดทอง มีตาหามีแววไม่ นายท่านได้โปรดยกโทษให้ข้าด้วย!”

ซุบซิบ!

ทุกคนทั้งในและนอกตระกูลเทียน แม้แต่คนที่อยู่ในด่านที่ห้าสิบต่างตกตะลึง!

“นะ… นี่ นี่มัน!”

“เฮือก! ซวินหวัง! เบื้องหลังหนิงฝานผู้นี้คือซวินหวัง หนึ่งในสามราชาแห่งเส้นทางราชันจักรพรรดิ!”

“สวรรค์! ข้าไม่คิดว่าเบื้องหลังของหนิงฝานจะทรงพลังถึงเพียงนี้!”

“จบแล้ว! ตอนนี้ตระกูลเทียนไปเตะกระดานเหล็กเข้าให้เสียแล้ว!”

“…”

“นายท่าน ได้โปรดยกโทษให้ข้าด้วย ข้าไม่ทราบว่าท่านถือครองป้ายคำสั่งซวินหวัง ข้าสมควรตาย ข้าผิดไปแล้ว!”

เมื่อเห็นว่าหนิงฝานไม่ตอบสนอง จินเลี่ยจึงเอาแต่ขอโทษหนิงฝาน

เสียงของเขาสั่นเครือ ร่างกายสั่นสะท้าน หวาดกลัวป้ายคำสั่งซวินหวังโดยสมบูรณ์!

แม้ไม่รู้ว่าเหตุใดหนิงฝานจึงมีป้ายคำสั่งซวินหวัง แต่เขารู้ความหมายของป้ายคำสั่งซวินหวังป้ายนี้!

นี่คือป้ายคำสั่งส่วนตัวของซวินหวัง หนิงฝานสามารถถือป้ายคำสั่งนี้ได้ ย่อมมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดากับซวินหวัง!

คนผู้นี้มิใช่ผู้ที่เขาจะทำให้ขุ่นเคืองได้!