องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 482 ใครบางคนกำลังดวงตก

บทที่ 482 ใครบางคนกำลังดวงตก

“​ที่แท้​เจ้า​อยาก​ให้​ข้า​อุ้ม​หรอก​หรือ​”​ ​น้ำเสียง​ทุ้ม​ต่ำ​อัน​เย้ายวน​ดังก้อง​อยู่​ใน​หู​ของ​นาง

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​อยาก​ดิ้น​ให้​หลุด​ ​แต่​วง​แขน​ที่​รัด​อยู่​รอบตัว​นาง​กลับ​ยิ่ง​รัด​แน่น​ขึ้น​อีก

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยพูด​ขึ้น​พร้อมกับ​รอยยิ้ม​ทรง​เสน่ห์​ที่​ปรากฏ​อยู่​บน​ริมฝีปาก​ ​รอยยิ้ม​นั้น​มี​ความ​ชั่วร้าย​แฝง​อยู่เล็ก​น้อย​ ​”​คราวหน้า​ถ้า​เจ้า​อยาก​ให้​ข้า​อุ้ม​ ​ก็​แค่​บอก​ข้ามา​ตามตรง​ ​ข้า​เป็น​คน​เข้าใจ​อะไร​ง่าย​ ​ไม่​ปฏิเสธ​คำขอ​ของ​เจ้า​หรอก​”

นาง​ไม่เคย​เห็น​คนที​่​นอกจาก​จะ​เอาเปรียบ​คนอื่น​เก่ง​แล้ว​ ​ยัง​ทำเป็น​ไม่รู้​ร้อน​รู้​หนาว​เก่ง​เช่น​เขา​มาก​่อน​ ​ช่าง​เป็น​ชาย​ที่​ชั่วร้าย​เจ้าเล่ห์​จริงๆ​!

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ช้อนตา​ขึ้น​มอง​เขา​ ​พลาง​คิดในใจ​ว่า​ช่าง​หน้าตา​ดี​จน​แทบ​ดู​ไม่​เหมือน​ของจริง​ ​นาง​รู้​ว่านาง​ทำ​อะไร​เขา​ไม่ได้​ ​ดังนั้น​สุดท้าย​นาง​จึง​เอน​ศีรษะ​เข้าหา​แผ่น​อก​ของ​ชายหนุ่ม​พร้อมกับ​สูดกลิ่น​ไม้จันทน์​เข้าสู่​จมูก​ ​ความรู้สึก​บางอย่าง​เริ่ม​ก่อตัว​ขึ้น​ใน​หัวใจ​ของ​นาง​ ​มัน​เป็นความ​รู้สึก​อัน​ขม​ปร่า​แต่​ก็​หวานชื่น​เป็น​ที่สุด​…

แต่​ฝีเท้า​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​ลับ​หยุด​ลง​กะทันหัน​เมื่อ​เขา​เดิน​มาถึง​ตรอก​มืด​ๆ​ ​แห่งหนึ​่ง

แม้กระทั่ง​เจ้า​เจ็ด​ก็​ยัง​หยุด​กิน​ซาลาเปา​เนื้อ​เช่นกัน​ ​เขา​จ้องมอง​เข้าไป​ใน​ความมืด​ของ​ตรอก​แห่ง​นั้น​อย่าง​เย็นชา​ ​ดวงตา​ของ​เขา​เบิก​กว้าง

ท่ามกลาง​ความมืด​มี​คน​กลุ่ม​หนึ่ง​ยืน​อยู่​พร้อมกับ​ถือ​ท่อนไม้​เอาไว้​ใน​มือ​ขณะ​จ้องมอง​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย

พวกเขา​ได้รับ​คำสั่ง​จาก​ผู้​เป็น​นาย​มา​เมื่อ​ตอนกลางวัน​ ​และ​ยัง​ถูก​สั่ง​มา​อีกว่า​ถ้า​เห็น​ว่าการ​ทุบตี​พวกเขา​เป็นเรื่อง​ยุ่งยาก​ ​จะ​ฆ่า​ทิ้ง​เสีย​ก็ได้

พวกเขา​นึกไม่ถึง​เลย​ว่า​คุณชาย​เฉิน​จะ​ติดตาม​เจ้า​คนบ้านนอก​สอง​คน​นี้​มา​จนถึง​เมือง​ฟู่​ผิง​จริงๆ​ ​และ​นั่น​ทำให้​พวกเขา​ไม่​สามารถ​ที่จะ​ลงมือ​ได้

แต่​ในที่สุด​ ​สอง​คน​นี้​ก็​ถูก​ทิ้ง​ให้​อยู่​เพียงลำพัง​กับ​เด็ก​อีก​แค่​คนเดียว

ถ้า​พวกเขา​ไม่​ลงมือ​ตอนนี้​ ​แล้ว​จะ​ต้อง​รอ​จนถึง​เมื่อไหร่​!

“​ฆ่า​มัน​ซะ​!​”​ ​หัวหน้า​ของ​ชาย​ชุด​ดำ​สั่งการ

เขา​จับ​ไม้​ใน​มือ​พลิก​ขึ้น​ ​ไม้​ท่อน​นั้น​กลับกลาย​เป็น​มีด​ยาว​ใน​ทันใด​ ​มีด​เล่ม​นั้น​พุ่งตรง​เข้าหา​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​และ​กำลังจะ​ถึง​ตัว​เขา​ใน​เสี้ยว​วินาที

“​เจ้า​กล้า​ดี​อย่างไร​ถึง​ได้มา​หาเรื่อง​กับ​เจ้านาย​ของ​พวก​ข้า​ ​ตาย​ซะ​เถอะ​!​”​ ​ชาย​ที่​ถือ​มีด​อยู่​ใน​มือ​คิด​ว่า​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​จะ​ต้องตา​ยอย​่าง​แน่นอน​หาก​ถูก​แทง​เข้า

แต่​สิ่ง​ที่เกิด​ขึ้น​กลับ​ผิด​ไป​จาก​ความคิด​ของ​เขา​!

เขา​กลับ​แทง​ไม่​ถูก​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​!

คนตรง​หน้า​เขา​หายตัว​ไป​ใน​อากาศ

หัวหน้า​ของ​ชาย​ชุด​ดำ​แทบ​ไม่​อยาก​เชื่อ​สายตา​ ​เขา​หันหน้า​กลับ​ไป​มอง​ข้างหลัง​และ​เห็น​ว่า​ชาย​คนที​่​ควรจะ​อยู่​ตรงหน้า​เขา​กลับ​ไป​ยืน​อยู่​ตรงนั้น​แทน​ ​หัวหน้า​ของ​ชาย​ชุด​ดำ​นึกไม่ออก​เลย​ว่า​ชาย​คน​นั้น​ไป​ยืน​อยู่​ข้างหลัง​ของ​ตัวเอง​ตั้งแต่​เมื่อไหร่

ร่าง​สูงโปร่ง​ของ​ชาย​คน​นั้น​ยืน​อยู่​ที่นั่น​ ​เขา​อุ้ม​คน​คน​หนึ่ง​เอาไว้​ใน​อ้อมแขน​ ​แต่​ผม​ของ​เขา​กลับ​ยังคง​อยู่​ใน​สภาพ​เรียบร้อย​ ​เขา​ดู​สูงส่ง​และสง่า​งาม​ราวกับ​เทพ​เซียน​ที่​กำลัง​เดิน​ออกมา​จาก​ดวงจันทร์​ ​ดวงตา​ของ​เขา​ลึกล้ำ​และ​เย็นชา​ ​ใครก็ตาม​ที่​สบ​เข้ากับ​ตา​คู่​นั้น​ต่าง​ก็​พากั​นข​นลุก​เกรียว​…

ใน​ตอนแรก​นั้น​หัวหน้า​ของ​ชาย​ชุด​ดำ​ค่อนข้าง​หวาดกลัว​ทีเดียว​ ​แต่​เขา​ก็​เผย​รอยยิ้ม​ออกมา​เมื่อ​นึกถึง​ฐานะ​ของ​ทั้งสอง​ ​เจ้า​หมอนี​่​แสร้งทำ​เป็น​ว่า​ตัวเอง​แข็งแกร่ง​นักหนา​ ​แต่​ความจริง​มัน​ก็​แค่​หลอก​ให้​เขา​หลงกล​เท่านั้น

เขา​ยก​ยิ้ม​แล้ว​สบตา​กับ​ชาย​ที่​ยืน​อยู่​ข้างหลัง​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ ​ส่งสัญญาณ​บอก​ให้​เขา​เตรียมพร้อม​ลอบ​โจมตี​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ ​จากนั้น​เขา​จึง​พูด​ขึ้น​ด้วย​สีหน้า​ดูถูก​เหยียดหยาม​ว่า​ ​”​ถ้า​ข้า​เป็น​เจ้า​ ​ข้า​จะ​ไป​ขอโทษ​นาย​น้อย​เสีย​ตั้งแต่​ตอนนี้​ ​เจ้า​ไม่เคย​ถาม​ชาวบ้าน​ใน​เมือง​ฟู่​ผิง​หรือว่า​ตระกูล​ของ​คุณชาย​ยิ่งใหญ่​แค่ไหน​ ​เจ้า​มัน​ก็​เป็น​แค่นา​ยอำ​เภอ​ตัวเล็ก​ๆ​ ​เท่านั้น​ ​เจ้า​คิด​จริงๆ​ ​หรือว่า​จะ​สู้​กับ​เขา​ได้​”

“​หึ​ ​นายอำเภอ​ตัวเล็ก​ๆ​ ​หรือ​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เดิน​เข้าไป​หา​เขา​อย่าง​ช้าๆ​ ​พร้อมด้วย​รอยยิ้ม​เสแสร้ง​บน​ใบหน้า

ชาย​คนที​่​กำลัง​รอ​จะ​จู่โจม​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยอยู​่​เห็น​ว่า​ได้จังหวะ​ ​เขา​จึง​เงื้อมีด​ขึ้น​แล้ว​แทง​เข้าที่​หลัง​ของ​เขา​อย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้น​หัวหน้า​ของ​ชาย​ชุด​ดำ​ก็​เห็น​ร่าง​สีดำ​ร่าง​หนึ่ง​ปรากฏตัว​ขึ้น​ตรงหน้า​ ​มีด​เล่ม​นั้น​แทง​เข้าไป​ใน​แขน​ซ้าย​ของ​ร่าง​นั้น​!

แต่​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ที่​ควรจะ​ถูก​แทง​จน​สิ้นใจ​ไป​แล้ว​กลับ​ยังคง​ยืน​อยู่​ที่​เดิม​อย่างปลอดภัย​ ​และ​ยังคง​สง่างาม​เช่นเคย

ความเจ็บปวด​พุ่ง​ปราด​เข้ามา​ใน​ร่าง​ของ​เขา​ราวกับ​พายุ​อัน​บ้าคลั่ง​ ​หัวหน้า​ของ​คน​ชุด​ดำ​ล้ม​ลง​ไป​กอง​กับ​พื้น​ ​เขามอง​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ที่​ปราศจาก​รอยขีดข่วน​ ​ลึก​ลง​ไป​ใน​ใจ​นั้น​เขา​สัมผัส​ได้​ถึง​ความรู้สึก​หวาดกลัว​ที่​กำลัง​ก่อตัว​ขึ้น

ผู้ชาย​คน​นี้​ ​เขา​เป็น​ใคร​กัน​แน่​!​?

อย่า​ว่าแต่​จะ​เดา​เลย​ว่า​เขา​แข็งแกร่ง​เพียงใด​ ​ข้า​ยัง​มอง​พลัง​ปราณ​ของ​เขา​ไม่​ออก​เลย​ด้วยซ้ำ​!

ต่อให้​พวกเขา​ทั้งหมด​ร่วมมือ​กัน​ ​ก็​ยัง​ไม่​คร​ณามือ​ของ​เขา​เลย​แม้แต่​นิดเดียว​!

ใบหน้า​ของ​หัวหน้า​คน​นั้น​ซีดเผือด​เมื่อ​คิดได้​ดังนั้น​ ​เขา​ใช้​มือ​ข้าง​หนึ่ง​พยุง​ตัวเอง​ขึ้น​มานั​่ง​พัก​อยู่​บน​พื้น​ ​พลาง​มอง​ไป​ที่​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ที่​กำลัง​เดิน​เข้ามา​หา​เขา​ท่ามกลาง​ความ​สับสน​อลหม่าน​นั้น​ ​ดวงตา​สับสน​ของ​เขา​เริ่ม​กลายเป็น​ตื่นตระหนก

“​หยุด​เดี๋ยวนี้​!​”​ ​ใครคนหนึ่ง​พยายาม​จะ​กระชาก​เด็กชาย​เข้าหา​ตัว​ ​แต่​แล้ว​เขา​ก็​ต้อง​ประหลาดใจ​ที่​เขา​ไม่​สามารถ​อุ้ม​เด็กชาย​ได้​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​เปลี่ยนไป​หยิบ​มีด​สั้น​ขึ้น​มา​จ่อ​เข้าที่​ลำคอ​ของ​เด็กชาย​แทน​ ​แล้ว​กล่าวว่า​ ​”​ถ้า​เจ้า​กล้า​เดิน​อีก​ก้าว​ ​ข้า​จะ​ฆ่า​เขา​ซะ​!​”

แน่นอน​ว่า​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ย่อม​หยุด​เดิน​ ​แต่​เขา​กลับ​มอง​ชาย​คน​นั้น​ด้วย​แววตา​เยาะเย้ย​อย่างเห็นได้ชัด​ ​ริมฝีปาก​บาง​ของ​เขา​เผยอ​ขึ้น​เล็กน้อย​ ​จากนั้น​จึง​เอ่ย​ขึ้น​พร้อมกับ​รอยยิ้ม​ว่า​ ​”​โง่​”

คำพูด​สั้น​ๆ​ ​เพียง​คำ​เดียว​ก็​เพียงพอ​แล้ว​ที่จะ​ทำให้​ชาย​คนที​่​ถือ​มีด​คน​นั้น​ถึงกับ​โกรธ​จน​ควัน​ออก​หู​ ​”​เจ้า​ไม่เชื่อ​หรือว่า​ข้า​จะ​ทำ​ ​ข้า​จะ​เอา​มีด​เล่ม​นี้​เชือด​คอ​เขา​ให้​เจ้า​เห็น​เอง​กับ​ตา​!​”

พูด​จบ​ชาย​คน​นั้น​ก็​ยก​มีด​ขึ้น​ ​แต่​เขา​ก็​ถูก​กำปั้น​อัด​เข้า​กลาง​ท้อง​ทันทีที่​เขา​ยก​แขน

โครม​!

ร่าง​ของ​ชาย​คน​นั้น​ถูก​ยกขึ้น​ ​แล้ว​ทุ่ม​ลง​กับ​พื้น​อย่างแรง

“อั​้ก​!​”

เลือด​ซึม​ออกมา​จาก​มุม​ปากของ​เขา

หัวหน้า​ของ​ชาย​ชุด​ดำ​แทบ​ไม่เชื่อ​สายตา​ตัวเอง​ ​เมื่อครู่นี้​เขา​เพิ่ง​เห็น​อะไร​ไป

ลูกน้อง​คนที​่​แข็งแกร่ง​ที่สุด​ใน​หมู่​พวกเขา​กลับ​ถูก​เด็ก​อายุ​เพียง​สี่​ขวบ​อัด​จน​หมอบ​หรือ​!

ใน​เวลา​เพียงแค่​พริบตาเดียว​นี่​น่ะ​หรือ​!

สีหน้า​ของ​ชาย​ชุด​ดำ​ทุกคน​เปลี่ยนไป​ในทันที

ปฏิกิริยา​แรก​ของ​พวกเขา​คือ​การ​หนี​ไป​จาก​ที่นี่​!

แต่​มัน​ก็​สาย​เกินไป​ ​เพราะ​ไม่เคย​มี​ใคร​สามารถ​รอดตัว​ไป​ได้​ครบสามสิบสอง​หลังจาก​มาหา​เรื่อง​กับ​องค์​ชาย​สาม​!

หลังจาก​เสียง​อึกทึกครึกโครม​นั้น​จบ​ลง

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​็​ทำ​เพียงแค่​เช็ดมือ​ตัวเอง​อย่าง​ลวกๆ​ ​ในขณะที่​เท้า​ข้าง​ซ้าย​ยัง​เหยียบ​อยู่​บน​หลัง​มือ​ของ​หัวหน้ากลุ่ม​คน​นั้น​ ​หัวหน้ากลุ่ม​มองเห็น​ใบหน้า​ของ​เขา​ได้​ไม่ชัด​เจน​นัก​เพราะ​เขา​ยืน​อยู่​ใต้​แสงไฟ​ ​สิ่ง​เดียว​ที่​เขา​เห็น​คือ​แสงสี​แดง​ใน​ดวงตา​เรียว​ของ​ชายหนุ่ม​เท่านั้น

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เดิน​เข้าไป​หา​เขา​ ​แล้ว​แนบ​มือ​ของ​นาง​ลง​บน​นิ้ว​เย็นยะเยือก​ของ​เขา

ทันใดนั้น​ความโกรธ​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​็​สงบ​ลง​ ​เขา​หันหน้า​กลับ​ไปหา​นาง​ ​”​อะไร​หรือ​”

“​หนาว​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ยิ้ม​ออกมา​เล็กน้อย​พลาง​กุมมือ​เขา​เอาไว้​ ​นิ้ว​ของ​ทั้งสอง​เกี่ยว​กระหวัด​เข้าหา​กัน​ ​นาง​บอก​กับ​เด็กชาย​ตัว​น้อย​ว่า​ ​”​เจ้า​เจ็ด​ ​ข้า​ยกพวก​เขา​ให้​เจ้า​จัดการ​ ​ให้​พวกเขา​ยืน​เรียงแถว​แล้ว​ส่ง​ไป​เข้า​คุก​ซะ​ ​พวกเขา​ยัง​มีประโยชน์​กับ​พวกเรา​อยู่​ ​การลอบสังหาร​ขุนนาง​ใน​ราชสำนัก​เช่นนี้​ ​ต่อให้​เป็น​ใต้เท้า​เลี่ยว​ก็​คง​ไม่​สามารถ​ปิดบัง​ความผิด​เช่นนี้​เอาไว้​ได้​หรอก​”

อืม​!​ ​เด็กชาย​รับคำ​เขา​ดู​แข็งแกร่ง​แต่​ก็​ไร้เดียงสา​ยิ่งนัก​ ​เขา​หยิบ​ท่อนไม้​ขึ้น​มาจาก​พื้น​ ​เขา​จะ​ฟาด​ใครก็ตาม​ที่​ไม่ยอม​ยืน​อยู่​นิ่ง​ๆ​ ​โดย​ไม่พูดพร่ำทำเพลง​ ​และ​ยัง​ฟาด​แรง​เสีย​จน​ทำเอา​สมอง​ของ​คน​พวก​นั้น​ว่างเปล่า​เลย​ทีเดียว

หัวหน้ากลุ่ม​ที่​ถูก​ไม้​ฟาด​จน​เจ็บ​หนัก​กุม​แขน​อัน​ร้าว​ระบม​ของ​ตัวเอง​เอาไว้​ ​เขา​เหมือน​จะ​เริ่ม​ตระหนัก​ได้​แล้ว​ว่า​มีบา​งอย​่าง​ผิดปกติ

อีก​ฝ่าย​แตกต่าง​จาก​ที่​พวกเขา​คิด​เอาไว้​ ​พวกเขา​มีฝีมือ​เก่งกาจ​ถึง​เพียงนั้น​ ​พวกเขา​จะ​ไม่มี​ฐานะ​อัน​ใด​จริงๆ​ ​น่ะ​หรือ

ในขณะที่​หัวหน้า​ของ​ชาย​ชุด​ดำ​กำลัง​สับสน​อยู่​นั้น​ ​คุณชาย​เลี่ยว​ก็​เดินทาง​มาถึง​เมือง​ฟู่​ผิง​พอดี​ ​เขา​เริ่ม​ระบาย​ความไม่พอใจ​ของ​ตัวเอง​ออกมา​ทันทีที่​เขา​เห็น​เลี่ยว​จือฝู​่​ ​แต่​เขา​ไม่ได้​พูด​เรื่อง​ที่​ตัวเอง​ส่ง​คน​ไปหา​เรื่อง​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ออกมา​แม้แต่​คำ​เดียว​ ​”​ท่าน​พ่อ​ ​ท่าน​คง​ไม่รู้​นายอำเภอ​คน​ใหม่​ที่ว่า​นั่น​มัน​จองหอง​อวดดี​ขนาด​ไหน​ ​ข้า​กำลังกิน​ข้าว​อยู่​ที่​เมืองหลวง​ประจำ​มณฑล​อยู่ดีๆ​ ​เขา​ไม่​เพียงแค่​ชน​ข้า​เท่านั้น​ ​แต่กลับ​บอก​ให้​ข้า​จ่าย​ค่า​ชดใช้​ให้​เขา​เสียอีก​”

เลี่ยว​จือฝู​่​ตั้งใจ​จะ​สร้าง​ปัญหา​ให้​กับ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เป็น​ทุนเดิม​อยู่​แล้ว​ ​เมื่อ​เขา​ได้ยิน​เรื่อง​ที่​บุตรชาย​สุดที่รัก​เล่า​ให้​ฟัง​ ​ความมืด​มิด​ที่อยู่​ใน​ดวงตา​ของ​เขา​ก็​พลัน​มืดมน​ยิ่งขึ้น​ ​จากนั้น​เขา​จึง​ถาม​ว่า​ ​”​เขา​รู้​หรือเปล่า​ว่า​เจ้า​เป็น​ใคร​”

“​ข้า​บอกชื่อ​ตัวเอง​ตั้งแต่​ตอนนั้น​แล้ว​ขอรับ​ ​ข้า​ยัง​พูดถึง​ท่าน​พ่อ​ด้วย​ ​แต่​เขา​ก็​ไม่​คิด​ที่จะ​สนใจ​เลย​แม้แต่​นิดเดียว​!​ ​เขา​ทำให้​ข้า​ต้อง​เสียหน้า​ต่อหน้า​คนใน​เมืองหลวง​ประจำ​มณฑล​เชียว​นะ​ขอรับ​!​”

เลี่ยว​จือฝู​่​กำ​ถ้วย​ชา​ใน​มือ​แน่น​ขึ้น​เรื่อยๆ​ ​ระหว่าง​ที่​ฟัง​คำพูด​ของ​บุตรชาย​ ​”​เจ้า​รอดู​ก็แล้วกัน​ว่าวั​นพรุ​่ง​นี้​ข้า​จะ​ถลก​หนัง​ของ​คน​แซ่​เว​่​ยอย​่าง​ไร​!​”

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท