องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 483 เป็นห่วงเฮ่อเหลียนเวยเวย

บทที่ 483 เป็นห่วงเฮ่อเหลียนเวยเวย

“​ท่าน​พ่อ​ ​ท่าน​ต้อง​ให้​มัน​ชดใช้​ให้​ข้า​นะ​ขอรับ​!​”​ ​คุณชาย​เลี่ยว​ต้องการ​ฉีกหน้า​คู่อริ​ของ​ตัวเอง​มาก​เสีย​จน​ลืม​บอก​เลี่ยว​จือฝู​่​ว่า​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​กับ​เฉิน​เหลียง​รู้จัก​กัน

เลี่ยว​จือฝู​่​ไม่รู้​เลย​แม้แต่​นิดเดียว​ว่า​บุตรชาย​จะ​ก่อเรื่อง​ใหญ่​เอาไว้​ลับหลัง​เขา​เพราะ​ในเวลานี้​เขา​เอาแต่​คิด​หาวิ​ธี​การกำ​จัด​คู่แข่ง​ของ​ตัวเอง​อยู่

อีก​ด้าน​หนึ่ง​นั้น​ ​เมื่อ​ที่ปรึกษา​จาง​ได้ยิน​ว่า​คุณชาย​เลี่ยว​มาที​่​นี่​ ​เขา​ก็​รีบ​มาหา​เขา​พร้อมกับ​เงิน​จำนวน​หนึ่ง​เพื่อ​แสดง​ความจงรักภักดี​ทันที

เลี่ยว​จือฝู​่​ทน​มอง​สีหน้า​ประจบสอพลอ​ของ​เขา​ไม่ได้​ ​จึง​ทำ​เพียง​ถาม​เขา​ว่า​ ​”​วันนี้​ทั้งวัน​เจ้า​คน​แซ่​เว​่​ยนั​่น​ทำ​อะไร​บ้าง​รึ​ ​ข้า​ได้ยิน​มา​ว่า​ชาวบ้าน​นินทา​เขา​ไป​ทั่ว​เลย​นี่​”

“​เจ้า​คน​แซ่​เว​่​ยนั​่น​ทำ​เรื่อง​โง่​ๆ​ ​อีกแล้ว​ขอรับ​”​ ​ที่ปรึกษา​จาง​รีบ​บอก​ด้วย​ความ​กระตือรือร้น​ ​ใบหน้า​ของ​เขา​เต็มไปด้วย​สีหน้า​ดูถูก​เหยียดหยาม​ ​”​คน​ผู้​นี้​ยัง​อ่อน​ประสบการณ์​ยิ่งนัก​ขอรับ​ ​เขา​ตัดสินใจ​จะ​ขุด​ดิน​วาง​ระบบ​ท่อ​ส่ง​น้ำ​ทั้งที่​ยัง​ไม่ได้​ไป​ตรวจสอบ​ภูมิประเทศ​ของ​เมือง​ฟู่​ผิง​ให้​ดี​เสียก่อน​ด้วยซ้ำ​ ​สม​กับ​เป็นความ​ฝัน​ของ​คนปัญญาอ่อน​จริงๆ​!​”

เลี่ยว​จือฝู​่​หัวเราะ​ทันทีที่​ได้ยิน​ดังนั้น​ ​”​ขุด​ดิน​วาง​ระบบ​ท่อ​ส่ง​น้ำ​หรือ​ ​ใครๆ​ ​ต่าง​ก็​รู้​ว่า​ตำแหน่ง​ของ​แม่น้ำ​สาย​นี้​อยู่​ต่ำกว่า​ไร่นา​ ​ย่อม​ไม่มีทาง​ที่​น้ำ​จะ​ไหล​ขึ้นไป​ได้​อยู่​แล้ว​ ​ใต้เท้า​เว​่ย​คง​ไม่ได้​เสียสติ​เพราะ​ถูก​พวกเรา​กดดัน​จน​เกินไป​หรอก​กระมัง​”

“​จาก​ที่​ข้า​เห็น​ ​เจ้า​คน​แซ่​เว​่​ยนั​่น​ไม่ใช่​คนใจดี​มี​เมตตา​นัก​ ​เขา​อาจจะ​คิด​หาวิ​ธี​สร้าง​ผลงาน​จน​เป็นบ้า​ไป​จริงๆ​ ​แล้วก็​ได้​ขอรับ​ ​เขา​ถึง​คิด​วิธีการ​เช่นนี้​ขึ้น​มา​ได้​”​ ​ที่ปรึกษา​จาง​พูด​ติดตลก​ ​”​แต่​เป็น​เช่นนี้​ก็​ยิ่ง​ดี​ขอรับ​ ​รอ​จนกระทั่ง​บรรดา​ขุนนาง​จาก​เมืองหลวง​ประจำ​มณฑล​มาถึง​ที่นี่​ใน​วันพรุ่งนี้​ก็แล้วกัน​ ​แล้ว​พวกเรา​จะ​ได้​เห็น​ว่า​เจ้า​คน​แซ่​เว​่​ยนั​่น​จะ​รักษา​ชีวิต​ตัวเอง​เอาไว้​ได้​อย่างไร​!​”

เลี่ยว​จือฝู​่​ไม่ได้​พูด​อะไร​กับ​เขา​มากกว่า​นั้น​ ​เขา​ก้มหน้า​ลง​จิบ​ชา​ ​แต่​รอยยิ้ม​ที่อยู่​บน​ใบหน้า​ของ​เขา​กลับ​ดู​ชั่วร้าย​เป็น​อย่างยิ่ง

ใน​แวดวง​ขุนนาง​นั้น​วิธีการ​นี้​คือ​วิธี​ที่​ดีที​่​สุด​ใน​การกำ​จัด​ใคร​สัก​คน

ไม่ว่า​ชาวบ้าน​จะ​พูด​อะไร​ ​อีก​ฝ่าย​ก็​จะ​ต้อง​เชื่อ​คำพูด​ของ​พวกเขา​…

อย่า​โทษ​ว่า​เขา​ทำตัว​โหดเหี้ยม​เกินไป​เลย​ ​ถ้า​จะ​โทษ​ ​ก็​ต้องโทษ​เจ้า​คน​แซ่​เว​่ย​ที่​บังอาจ​ทำตัว​จองหอง​และ​ไม่เชื่อฟัง​คำพูด​ของ​พวกเขา​ ​คน​เช่นนั้น​สมควร​ตาย​โดย​ไร้​ที่​ฝัง​!

ยามค่ำคืน​มา​เยือน​ ณ​ ​ห้องพัก​นายอำเภอ​ภายใน​ศาลา​ว่าการ

ริมฝีปาก​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​ระ​ตุก​ทันทีที่​เขา​อ่าน​จดหมาย​ที่​องครักษ์​เงา​ส่ง​มา​ให้​ ​”​ลงมือ​แค่นี้​ยัง​ไม่พอ​ ​จัดการ​คนที​่​อยู่​ที่​เมืองหลวง​ด้วย​”

“​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”​ ​องครักษ์​เงา​ตอบ​พร้อมกับ​หลุบ​ตาล​งม​อง​พื้น​ด้วย​ความเคารพ​ ​แต่​ใน​ใจ​ของ​พวกเขา​ก็​อด​ที่จะ​รู้สึก​ตกใจ​กับ​วิธีการ​ที่​ผู้​เป็น​นาย​ใช้ไม่ได้

ไม่มีใคร​คิด​เลย​ว่า​ทุกอย่าง​ใน​เมืองหลวง​จะ​ยังคง​อยู่​ใน​กำมือ​ของ​ฝ่า​บาท​ ​แม้ว่า​ตัว​เขา​จะ​อยู่​ห่างไกล​ถึง​ฟู่​ผิง​ ​สิ่ง​ที่​เขา​คำนวณ​เอาไว้​ก็​ไม่​คลาดเคลื่อน​ไป​เลย​แม้แต่น้อย

สถานการณ์​ของ​เมือง​ฟู่​ผิง​ในเวลานี้​เหมือน​มี​มือ​ที่​มองไม่เห็น​บดบัง​ไป​ทั่วทั้ง​เมือง​ ​คนที​่​เกี่ยวข้อง​กับ​เรื่อง​นี้​แต่ละคน​ต่าง​ก็​ไม่รู้​ตัว​เลย​ด้วยซ้ำ​ว่า​หายนะ​กำลังจะ​มา​เยือน

องครักษ์​เงา​หันกลับ​ไป​มอง​ผู้​เป็น​นาย​ ​พวกเขา​เห็น​ว่า​ระหว่าง​นิ้ว​เรียว​และ​ขาวซีด​จน​แทบจะ​โปร่งใส​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยมี​หมาก​สีดำ​ตัว​หนึ่ง​อยู่​ตรงนั้น​ ​มีเสียง​ดัง​ขึ้น​ ​จากนั้น​หมาก​ตัว​นั้น​ก็​ถูก​วาง​ลง​บน​กระดาษ​หมากรุก​ที่​ทำ​จาก​หยก​ทันที​!

ภาพ​ที่เกิด​ขึ้น​นี้​อาจ​เป็น​สิ่ง​ที่​ทุกคน​เรียกกันว่า​ ​นั่ง​อยู่​หลัง​เมือง​แต่​ชี้ทาง​ได้​ทั้ง​ทะเล​และ​ภูเขา​…

เวลา​นั้น​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​กำลัง​เช็ด​ผม​ตัวเอง​อยู่​ ​แต่​ตอนที่​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เข้ามา​ใน​ห้อง​หลังจาก​สะสาง​งาน​ของ​ตัวเอง​เสร็จ​ ​นาง​ก็​หลับ​ไป​ก่อน​เสีย​แล้ว​ ​ตาของ​นาง​ปิด​สนิท​ทิ้ง​แพ​ขน​ตายา​วล​งบ​นนั​้น

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เพียงแค่​ยืน​มอง​นาง​ ​หลังจาก​ผ่าน​ไป​ครู่หนึ่ง​ ​เขา​จึง​โน้มตัว​ลง​อุ้ม​นาง​ขึ้น​แล้ว​พา​ไป​นอน​ที่​เตียง

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ตื่นขึ้น​ทันทีที่​เขา​ปล่อยมือ

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​จุมพิต​หาง​ตาของ​นาง​ ​แล้ว​เอ่ย​ด้วย​น้ำเสียง​น่า​ดึงดูด​ราวกับ​แม่เหล็ก​ว่า​ ​”​ไม่มี​อะไร​ ​เจ้า​นอน​ต่อ​เถอะ​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​ง่วง​ยิ่งนัก​ ​ดังนั้น​หลังจาก​ได้ยิน​คำพูด​ของ​เขา​ ​นาง​จึง​หลับตา​ลง​แล้ว​หลับ​ไป​อีกครั้ง

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​อด​นาง​ไว้​อย่าง​หลวม​ๆ​ ​ท่ามกลาง​แสงจันทร์​ ​ร่าง​เพรียว​ของ​เขา​กับ​เส้น​ผม​สีดำ​ราว​น้ำหมึก​แผ่​กระจาย​อยู่​รอบกาย​ของ​ทั้งสอง​ ​เขา​ดู​อ่อนโยน​อย่าง​ยาก​จะ​หาคำ​ใด​มา​อธิบาย​ได้

วัน​ต่อมา​ ​เมื่อ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ตื่นขึ้น​ ​นาง​ก็​สังเกตเห็น​ว่า​ใบหน้า​ของ​นาง​กระจ่าง​ใส​เพียงใด​ ​นาง​กำลังจะ​ขยับตัว​ ​แต่​ก็​ถูก​มือ​ที่​ยื่น​ออกมา​ดึง​กลับ​ลง​ไป​นอน​เสียก่อน

“​นอน​ต่อ​อีกหน่อย​เถอะ​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ยัง​หลับตา​อยู่​ ​น้ำเสียง​ของ​เขา​ติดจะ​แหบ​พร่า​เล็กน้อย​เพราะ​เพิ่ง​ตื่นนอน

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​มองออก​ไป​ข้างนอก​ ​”​ไม่​ล่ะ​ ​ข้า​ต้อง​ตื่น​แล้ว​ ​ข้า​อยาก​ออก​ไปดู​เครื่องสูบน้ำ​เสียหน่อย​”

“​มี​องครักษ์​เงา​อยู่​ที่นั่น​ ​ไม่มีใคร​กล้า​เข้าใกล้​หรอก​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​รู้​ว่า​บางครั้ง​สัตว์เลี้ยง​ตัว​น้อย​ของ​เขา​ก็​ทำตัว​อยู่ไม่สุข​นัก​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​จัดการ​ถอด​เขี้ยวเล็บ​ของ​นาง​ด้วย​การ​สอด​มือ​ของ​ตัวเอง​เข้าไป​ใต้​เสื้อ​ของ​นาง

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ตัว​แข็ง​แล้ว​ร่วง​กลับ​ลง​ไป​ซบ​อก​เขา​ทันที​ ​ใบ​หู​ของ​นาง​ขึ้น​สี​เล็กน้อย​ขณะที่​นาง​กัด​ริมฝีปาก​บาง​ของ​ตัวเอง​ ​แล้ว​บอก​เสียงสั่น​ว่า​ ​”​ไม่ใช่​ที่นี่​”

อย่างไร​เสีย​ศาลา​ว่าการ​ก็​เป็น​สถานที่​สำหรับ​ตัดสินคดี​ความ​ ​ดังนั้น​ไม่ว่า​ใคร​ก็​สามารถ​เดิน​เข้ามา​ได้​ทุกเวลา​ ​ยิ่ง​ไม่ต้อง​พูดถึง​ฐานะ​ของ​นางใน​เวลานี้​ ​จะ​ต้อง​มี​คน​ตามหา​ตัวนาง​ตั้งแต่​เช้าตรู่​อย่างแน่นอน

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​็​รู้​ว่า​สถานที่​แห่ง​นี้​ไม่ใช่​ที่​ที่​เหมาะสม​เช่นกัน​ ​เขา​จึง​ไม่ได้​จะ​ทำ​อะไร​นาง​จริงๆ​ ​เขา​ดึง​นาง​กลับมา​กอด​จากนั้น​พวกเขา​ก็​หลับ​ไป​อีกครั้ง

ทั้งสอง​พักผ่อน​กันได​้​ยัง​ไม่ทัน​ถึง​หนึ่ง​ก้านธูป​ ​ข้า​รับใช้​คน​หนึ่ง​ก็​มา​เคาะ​ประตู​หน้า​ห้อง​ของ​พวกเขา​เสีย​แล้ว​ ​”​ใต้เท้า​เว​่ย​ ​ใต้เท้า​เว​่ย​ขอรับ​!​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​จัด​ชุด​ของ​ตัวเอง​เล็กน้อย​แล้ว​เปิด​ประตู​หลังจาก​สวม​เสื้อคลุม​ตัว​นอก​เสร็จ​ ​”​มี​อะไร​หรือ​ ​ทำไม​ต้อง​รีบร้อน​ถึง​เพียงนี้​ด้วย​”

ข้า​รับใช้​คน​นั้น​พูดรัว​เร็ว​ว่า​ ​”​คน​จาก​เมืองหลวง​ประจำ​มณฑล​มาที​่​นี่​ขอรับ​ ​เลี่ยว​จือฝู​่​สั่ง​ให้​นายอำเภอ​ทุกคน​ตื่น​แต่เช้า​แล้วไป​รวมตัวกัน​ที่​จวน​เยี​่​ยน​ขอรับ​”

“​ไป​ที่​จวน​เยี​่​ยน​หรือ​”​ ​นิ้ว​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ที่​กำลัง​มัด​ผ้า​บน​เสื้อคลุม​อยู่​ถึงกับ​ชะงัก​ไป​ ​มุม​ปากของ​นาง​กระตุก​ขึ้น​เล็กน้อย​ ​”​ข้า​รู้​แล้ว​ ​เจ้า​ออก​ไป​ได้​แล้ว​”

ข้า​รับใช้​คน​นั้น​ตอบ​ว่า​ ​”​ขอรับ​”​ ​พร้อมกับ​ก้มหน้า​ลง​ ​ทันใดนั้น​เขา​ก็​เห็น​ว่าที่​ปรึกษา​หลง​อยู่​ใน​ห้อง​นั้น​ด้วย​ ​เขา​พึมพำ​ออกมา​โดย​ไม่​ลังเล​ว่า​ ​”​ใต้เท้า​เว​่ย​ ​ท่าน​กับ​ที่ปรึกษา​หลง​ดู​สนิทสนม​กัน​ดีที​เดียว​ ​เขา​มารอ​ท่าน​ที่​ห้อง​ตั้งแต่​เช้า​เชียว​ขอรับ​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ฟัง​คำพูด​นั้น​อย่าง​เงียบๆ​ ​จากนั้น​เขา​จึง​ยื่นมือ​มาจาก​ทาง​ด้านหลัง​ ​แล้ว​ช่วย​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​จัดการ​กับ​การก​ลัด​กระดุม​เสื้อ​แทน​ ​”​ใน​ฐานะ​ที่ปรึกษา​ส่วนตัว​ ​งาน​เช่นนี้​ควร​เป็น​หน้าที่​ของ​ข้ามิ​ใช่​หรือ​”

ทั้งสอง​หันหน้า​เข้าหา​กระจก​สัมฤทธิ์​ ​ลมหายใจ​ของ​เขา​ริน​รด​อยู่​ที่​ด้านหลัง​ใบ​หู​ของ​นาง​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ชา​ไป​ทั้งตัว​ ​นาง​ไม่​อยาก​ขยับตัว​สุ่มสี่สุ่มห้า​เพราะ​หาก​นาง​ทำ​เช่นนั้น​แล้ว​เผลอไป​สัมผัส​โดน​อะไร​เข้า​ ​นาง​คงได้​ไป​สาย​อย่างแน่นอน

ใช้เวลา​ครู่หนึ่ง​องค์​ชาย​ก็​จัดการ​กลัดกระดุม​ให้​นาง​เสร็จ​ ​บน​ริมฝีปาก​บาง​ของ​เขา​มี​รอยยิ้ม​ปรากฏ​อยู่​ ​”​สีหน้า​ของ​เจ้าที่​อยู่​บน​นั้น​แสดงออก​อย่างชัดเจน​ทีเดียว​ว่า​เจ้าอารมณ์​เสีย​เพราะ​พวกเรา​ไม่​สามารถ​ทำ​อะไร​มากกว่า​นี้​ได้​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​:​ ​…

นาง​อารมณ์เสีย​ตั้งแต่​เมื่อไหร่​กัน​!

องค์​ชาย​คงจะ​คิด​ไป​เอง​อีกแล้ว​กระมัง​ ​อย่างไร​เสียนา​งกับ​เขา​ก็​ไม่เคย​มี​ความคิดเห็น​ตรงกัน​มาตั​้ง​แต่แรก​อยู่​แล้ว​!

“​ข้า​จะ​ชดเชย​ทุกอย่าง​ให้​ทันทีที่​พวกเรา​กลับ​ไป​ถึง​วัง​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​โน้มตัว​ลงมา​จูบ​เข้าที่​ใบ​หู​ของ​นาง​ ​ปลายลิ้น​ของ​เขา​ปัด​ผ่าน​ผิว​ของ​นาง​เล็กน้อย​โดย​ไม่รู้​ว่า​เขา​ตั้งใจ​หรือไม่

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ตัวสั่น​แล้ว​หมดแรง​อยู่​ใน​อ้อมแขน​ของ​เขา​เหมือนกับ​กุ้ง​ที่​ถูก​ไฟฟ้า​ช็อต

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ยิ้ม​อย่าง​ซุกซน​ ​”​เจ้า​เอา​ตัวเอง​มา​ให้​ข้า​กอด​หรือ​”

หัวใจ​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เต้น​ผิดจังหวะ​เมื่อ​นาง​เห็น​รอยยิ้ม​เจ้าเล่ห์​นั้น​ ​ความรู้สึก​สุขสม​ก็​ยิ่ง​เพิ่มพูน​ขึ้น​ใน​ใจ​ ​นาง​เดา​ว่าการ​รัก​ใคร​สัก​คน​มากขึ้น​ทุกวัน​คง​เป็น​เช่นนี้​นี่เอง​ ​ต่อให้​คนที​่​ว่านี​้​มักจะ​ทำตัว​ไร้เหตุผล​จน​เหลือเชื่อ​ ​นาง​ก็​ยัง​เผลอ​ยิ้ม​ออกมา​เมื่อ​เห็น​ดวงตา​ยิ้มแย้ม​คู่​นั้น

หลัง​มื้อ​เช้า​ ​บรรดา​ขุนนาง​จาก​เมืองหลวง​ประจำ​มณฑล​จึง​เดินทาง​ไป​ยัง​จวน​เยี​่​ยน​พร้อมกับ​บรรดา​นายอำเภอ​คนอื่นๆ

เลี่ยว​จือฝู​่​พูดคุย​และ​หัวเราะ​ร่า​ร่วมกับ​บรรดา​ขุนนาง​ที่มา​จาก​เมืองหลวง​ประจำ​มณฑล​ราวกับ​ต้องการ​โอ้อวด​เครือข่าย​ทางสังคม​ของ​ตน​ ​การประชุม​ใน​วันนี้​ทำให้​ชาวบ้าน​ที่​ต้องการ​ให้​มี​การ​สร้าง​ถนน​รู้สึก​มีหวัง​ ​ดังนั้น​พวกเขา​จึง​เริ่ม​พูดคุย​กัน​ถึง​เรื่อง​นี้

หลิว​อิน​และ​พ่อเฒ่า​หลิว​แอบ​ฟัง​ที่​พวกเขา​คุย​กัน​ ​สายตา​ของ​พวกเขา​จับจ้อง​ไป​ยัง​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​พวกเขา​อด​รู้สึก​เป็นกังวล​ขึ้น​มา​ไม่ได้​

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท