บทที่ 497 เห็นหรือไม่? นี่คือการถ่อมตัวของตระกูลเรืองอำนาจสูงสุด!
“เจ้าพูดว่าอย่างไรนะ!?”
เมื่อกุ้งยักษ์ได้ยินหลิงอินกล่าวหัวเราะเยาะ มันก็พลันเดือดเป็นไฟขึ้นมาทันที ไม่ต้องกล่าวเลยว่ามันโมโหถึงเพียงใด
เดิมทีหลังจากได้ยินเก๋อไห่กล่าวออกมา มันก็ตั้งใจจะถอนตัวออกไป
แม้ว่านาวาล่องนภาจะสำคัญ แต่ตอนนี้ดินแดนบรรพโกลาหลกำลังจะปรากฏขึ้น การรักษากำลังเอาไว้ใช้สำหรับการเข้าไปยังแดนบรรพโกลาหลมีความสำคัญกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย
เพื่อนาวาล่องนภาหนึ่งลำ ไม่มีความจำเป็นจะต้องต่อสู้ฆ่าฟันเพื่อแย่งชิงถึงเพียงนั้น
มีกองกำลังมากมายเฝ้ารอคอยอยู่ที่นี่ แต่ก็ยังคงไม่วุ่นวายจนเกินไป หากมีกองกำลังใดได้นาวาล่องนภาไป กองกำลังอื่น ๆ ก็จะถอนตัว และจะไม่เกิดการแย่งชิงอันไม่จบไม่สิ้น
แต่หลิงอินทำตัวกำเริบเสิบสานเช่นนี้ ทั้งยังหัวเราะเยาะมัน มันไม่สามารถอดทนได้!
“เอ๋ กุ้งฝอยไม่มีหูหรอกหรือ? ไยจึงไม่เข้าใจที่ข้าพูดกัน?”
หลิงอินพูดพร้อมกับสีหน้าประหลาดใจ
หลังจากนั้นนางก็กล่าวออกมาด้วยท่าทางจริงจังเป็นอย่างยิ่ง “ข้ารู้สึกเวทนาเจ้าเหลือเกิน เจ้าไม่มีหูแต่กลับต้องเห็นคนอื่น ๆ ได้ยินสิ่งต่าง ๆ กระทั่งหนอนแมลงยังสามารถได้ยิน ฮ่าฮ่าฮ่า การที่เจ้าไม่มีหูช่างน่าเวทนาเสียจริง”
“เจ้าเรียกผู้ใดว่าหนอนแมลงกัน!?”
อีกด้านหนึ่ง รอยยิ้มบนใบหน้า ‘หนอนแมลง’ ที่เดิมทีรู้สึกขบขันเป็นอย่างมากนิ่งค้างไปในทันที บนร่างกายเต็มไปด้วยจิตสังหาร!
เรียกมันว่าเป็นหนอนแมลง!?
มันเป็นถึงแมลงสวรรค์อินทนิล สายเลือดของมันได้รับการเคารพอย่างถึงที่สุด เบื้องหลังของมันก็คือเผ่าแมลงสวรรค์อินทนิลที่เป็นหนึ่งในเผ่าเรืองอำนาจสูงสุดเช่นเดียวกัน กำลังรบของพวกมันมีกระทั่งขั้นเทียนตี้นั่งรักษาการณ์อยู่!
ทว่าหลิงอินกลับกล้าเรียกมันว่าหนอนแมลง มันจะทนได้อย่างไร!?
ไม่เคยมีผู้ใดกล้าฉีกหน้าเผ่าของมันเช่นนี้มาก่อน!
“ไม่เห็นต้องโวยวาย ที่นี่ยังจะมีหนอนแมลงตัวอื่นอีกหรือ? อ๊ะ ด้านนอกก็มีเพียงแค่หนอนแมลงแก่ ๆ อย่างเจ้าอยู่ แต่ว่าระยะทางคงไกลเกินไป เจ้าคงได้ยินที่ข้าพูดไม่ชัด! แน่นอนว่าหนอนแมลงย่อมหมายถึงเจ้า”
หลิงอินมองไปที่แมลงสวรรค์อินทนิลแล้วเอ่ยออกมา
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
ท้องฟ้าด้านนอกเมือง ‘หนอนแมลงแก่ ๆ’ ตัวนั้นเต้นเร่า ๆ ด้วยความโกรธจัด พลังอันน่าสะพรึงกลัวสั่นสะเทือนฟ้าดิน ความว่างเปล่าระเบิดออกมาอย่างต่อเนื่อง กระแทกเข้ากับภูเขาลูกหนึ่งจนถล่มลงมา ก้อนหินกลิ้งกระดอนไปทั่ว!
มันเป็นถึงตี้จวินผู้หนึ่ง!
กลับถูกหลิงอินเรียกว่า ‘หนอนแมลงแก่ ๆ’!
นี่เป็นการสบประมาทมันอย่างถึงที่สุด!
ในตอนนั้นเอง มันต้องการจะสังหารคนเป็นอย่างมาก ต้องการจะฉีกหลิงอินออกเป็นชิ้น ๆ!
แต่เมืองนภาไม่ใช่เมืองธรรมดาทั่วไป ไม่กล้าลงมือตามใจ
“เจ้าหัวเราะอะไร? มีสิ่งใดให้เจ้าหัวเราะกัน เจ้าก็เป็นเพียงหินก้อนหนึ่งที่เต็มไปด้วยรูพรุน เลวร้ายเสียยิ่งกว่าหนอนแมลงนั่น!”
หลิงอินมองไปที่ก้อนหินก้อนหนึ่งแล้วพูดขึ้นมา
หลังจากที่ได้ยินหลิงอินกล่าว หินก้อนนั้นก็ระเบิดอารมณ์ออกมาทันที!
มันคือศิลาสวรรค์เก้าหลุม!
หนึ่งในศิลาที่หาได้ยากที่สุดในโลก!
เผ่าศิลาสวรรค์เก้าหลุมที่อยู่เบื้องหลังมันก็เป็นหนึ่งในเผ่าเรืองอำนาจสูงสุดในอาณาจักรอวี้ซวี!
“อย่า…อย่าทำเช่นนี้!”
ลุงเก๋อหวาดกลัวจนแทบจะสิ้นสติ
เหล่าสิ่งมีชีวิตที่หลิงอินยั่วยุล้วนมาจากเผ่าเรืองอำนาจสูงสุด ความแข็งแกร่งไม่ด้อยไปกว่าตระกูลเก๋อของพวกเขา!
ขนาดตัวของผู้นำตระกูลพวกเขาเองยังไม่กล้ายั่วยุอีกฝ่ายตามอำเภอใจเช่นนี้!
“ผู้อาวุโสหวาดกลัวสิ่งใดกัน? พวกเขาล้วนแล้วแต่น่าเกลียดอัปลักษณ์ ดูแล้วล้วนมาจากเผ่าเล็ก ๆ ทั้งสิ้น ไม่อาจเทียบตระกูลเรืองอำนาจสูงสุดอย่างพวกเราได้!”
หลิงอินพูดต่อ “เหตุใดพวกเราจึงต้องสุภาพกับพวกเขาด้วย หากทำเช่นนี้ต่อไป พวกเราจะต้องสูญเสียสง่าราศีของตระกูลเรืองอำนาจสูงสุด ยิ่งไปกว่านั้นยังอาจทำให้พวกอัปลักษณ์พวกนี้ได้ใจจนหยิ่งยโส!”
“บัดซบ!”
“เจ้ากำลังพูดถึงผู้ใดกัน!?”
ทันใดนั้นเหล่าผู้ที่จับจ้องมาต่างก็เต็มไปด้วยจิตสังหาร
พวกอัปลักษณ์!?
หลิงอินถึงกับกล้ากล่าวออกมาเช่นนี้!
“ก็พูดถึงพวกเจ้าอย่างไรเล่า!”
หลิงอินกล่าวออกมาอย่างไม่ลังเล “ผู้อาวุโสเก๋อพูดว่าตระกูลเก๋อเป็นตระกูลเรืองอำนาจสูงสุด ใต้หล้านี้มิมีกองกำลังใดที่สามารถเทียบเคียงได้! ถ้าพวกเจ้ารู้แล้วก็รีบไสหัวออกไปเสีย! ไม่เช่นนั้นหลังจากที่ยอดฝีมือของตระกูลเก๋อมา แม้พวกเจ้าต้องการจะไปก็ไม่สามารถไปได้ พวกเจ้าทั้งหมดจะต้องตายอยู่ที่นี่!”
ลุงเก๋อต้องการความสุขไม่ใช่หรือ?
ดีเลย
นางจะมอบ ‘ความสุข’ ให้ลุงเก๋อเอง!
นี่ยังเป็น ‘ความสุข’ เพียงส่วนหนึ่ง!
หลิงอินผู้นี้โง่จริงหรือโง่ปลอมกันแน่!
คิดว่าตระกูลเก๋อไร้พ่ายอย่างนั้นหรือ?
ลุงเก๋อจวนเจียนจะร้องไห้ นึกสงสัยว่าเมื่อครู่ตนเองอวดโอ้ตระกูลเก๋อมากเกินไปหรือไม่? ทำให้หลิงอินเกิดความคิดว่าตระกูลของพวกเขาไร้พ่าย?
“มะ…ไม่ได้แข็งแกร่งถึงปานนั้น”
เขารีบกล่าวกับหลิงอิน
“ถ่อมตัว! ถ่อมตัวเป็นอย่างยิ่ง! พวกเจ้าเห็นหรือไม่? นี่คือความถ่อมตัวของตระกูลเรืองอำนาจสูงสุด ไม่มีเหมือนพวกเจ้าที่แสร้งอวดโอ้!”
หลิงอินพูดขึ้นมาเสียงดัง
หมายถึงใครกันที่แสร้งอวดโอ้!
หลังจากที่ได้ยินหลิงอินกล่าวเช่นนั้น ผู้ที่มาจากตระกูลเรืองอำนาจสูงสุดต่างโกรธเป็นอย่างมาก
บัดซบ!
สารเลวเก๋อไห่นั่นคุยโวเกี่ยวกับตระกูลเก๋อให้หลิงอินฟังเช่นไรบ้าง
ถึงกลับทำให้หลิงอินผยองดูหมิ่นทุกสิ่งได้ถึงเพียงนี้!
เผ่าและตระกูลเรืองอำนาจสูงสุดของพวกเขาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าตระกูลเก๋อ!
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ!
ในตอนนั้นเอง ความว่างเปล่าภายนอกเมืองนภาก็เกิดการบิดเบี้ยว ก่อนจะปรากฏร่างยอดฝีมือจากตระกูลเก๋อออกมา
“สวัสดีสหายทุกท่าน!”
ยอดฝีมือจากตระกูลเก๋อยิ้มพร้อมกล่าวทักทาย
“สวัสดี…สวัสดีมารดาเจ้าเถอะ!”
ไม่ทันให้ยอดฝีมือตระกูลเก๋อได้ตั้งตัว ทันทีหลังจากพวกเขาปรากฏออกมา ก็ถูกแววตาแดงก่ำจับจ้องมาราวกับกำลังมองศัตรู
พวกเขาก่นด่าออกมา หลังจากนั้นก็รุมทึ้งยอดฝีมือตระกูลเก๋ออย่างดุร้าย!
พวกเขาจะไม่คับแค้นได้อย่างไร?
หลิงอินตกอยู่ภายใต้คำคุยโวของเก๋อไห่ ดูหมิ่นพวกเขาด้วยความโอหัง วันนี้พวกเขาจะต้องทำให้หลิงอินได้รับรู้ถึงฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ!
ตระกูลเก๋อบัดซบนั่นไม่อาจช่วยเหลืออะไรหลิงอินได้!
“บังอาจ! เจ้าพวกอัปลักษณ์รนหาที่ตาย ถึงกลับกล้าโจมตียอดฝีมือตระกูลเก๋อ หรือคิดว่าชีวิตของตนเองยืนยาวเกินไปจริง ๆ!”
ไม่มีผู้ใดคาดคิดว่าหลิงอินนอกจากจะไม่หวาดกลัวแม้แต่น้อย กลับตะโกนเข้าใส่ผู้แข็งแกร่งจากเผ่าเรืองอำนาจสูงสุดเหล่านั้นด้วย
หลังจากนั้นนางก็หันไปมองเหล่ายอดฝีมือจากตระกูลเก๋อ “เหล่าผู้อาวุโสตระกูลเก๋อ แม้ว่าพวกเราจะเปี่ยมด้วยคุณธรรม แต่ด้วยความภาคภูมิของตระกูลเก๋อก็ไม่อนุญาตให้พวกอัปลักษณ์เหล่านี้มายั่วยุตามใจชอบ! ผู้อาวุโสตระกูลเก๋อโปรดอย่ายั้งมือ จัดการเหล่าพวกอัปลักษณ์รนหาที่ตาย ให้พวกเขาได้รับรู้ถึงฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ!”
“ใช่แล้ว! พวกเราไม่รู้จักตระกูลเรืองอำนาจสูงสุด! วันนี้ให้พวกเราได้เห็นว่าตระกูลเรืองอำนาจสูงสุดทรงพลังเพียงใด!”
“ตระกูลเก๋อของเจ้าช่างคุยโว! ฟ้าดินกว้างใหญ่แต่ตระกูลเก๋อของพวกเจ้าใหญ่กว่า! ตระกูลเก๋อใต้หล้าล้วนไร้พ่าย!”
หลังจากได้ยินที่หลิงอินพูดเหล่ายอดฝีมือจากเผ่าและตระกูลเรืองอำนาจสูงสุดก็ยิ่งโกรธมากขึ้น การลงมือต่อยอดฝีมือตระกูลเก๋อก็ยิ่งรุนแรงมากขึ้น!
บัดซบ!
นี่มันอะไรกัน!
ยอดฝีมือตระกูลเก๋อร้องไห้ออกมาอย่างไร้น้ำตา ตระกูลเก๋อของพวกเขาไปทำอะไรไว้! เหตุใดจึงตกเป็นเป้าหมายของฝูงชน กลายเป็นเสมือนเป้าโจมตี?
ในไม่ช้าพวกเขาก็ถูกตึงเอาไว้ทุบตี สภาพย่ำแย่ไปทีละคนทีละคน
ยอดฝีมือจากเผ่าและตระกูลเรืองอำนาจสูงสุดจำนวนมากเข้ามาลงมือพร้อมกัน พวกเขาจะสามารถต้านรับได้อย่างไร?
นี่มันไม่มีทางเป็นไปได้!
“นี่หรือคือตระกูลเรืองอำนาจสูงสุดไร้พ่ายตามคำพูดของเจ้า? ไม่เห็นจะมีอะไรเลย!”
“ยังจะหยิ่งผยองอยู่อีกหรือไม่?”
ด้านในเมืองนภา สมาชิกของเผ่าและตระกูลเรืองอำนาจต่างพากันเยาะเย้ยหลิงอิน
“พวกจะพูดสิ่งใดก็พูดไป หากยังไม่ถึงลมหายใจสุดท้ายของการต่อสู้ อะไรก็ล้วนเกิดขึ้นได้! เพิ่งจะได้เปรียบเล็กน้อยก็อย่าทำเป็นวางท่าไป!”
หลิงอินกล่าวอย่างเหยียดหยาม
หลังจากที่เหล่ายอดฝีมือนอกเมืองนภาได้ยิน พวกเขาก็พากันโกรธมากขึ้น!
พวกเขาลงมือแรงยิ่งขึ้น ทุบตีจนเหล่ายอดฝีมือตระกูลเก๋อร่ำไห้ออกมาอย่างเจ็บปวด
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")