รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 498 ถูกเล่นงานจนตกหลุมพรางครั้งแล้วครั้งเล่า ช่างน่าสมเพชเกินไปแล้ว!

บทที่ 498 ถูกเล่นงานจนตกหลุมพรางครั้งแล้วครั้งเล่า ช่างน่าสมเพชเกินไปแล้ว!

บทที่ 498 ถูกเล่นงานจนตกหลุมพรางครั้งแล้วครั้งเล่า ช่างน่าสมเพชเกินไปแล้ว!

หลิงอินเป็นผู้เยาะเย้ยทำให้พวกเจ้าขายหน้า ไยพวกเจ้าจึงไม่ไปตีนาง แต่กลับลงมือกับพวกข้าเล่า!?

ยอดฝีมือตระกูลเก๋อร่ำร้องขึ้นมาในใจ นี่กล่าวได้ว่าพวกเขารับเคราะห์ที่ตนเองไม่ได้ก่อเข้าไปเต็ม ๆ!

เผ่าและตระกูลเรืองอำนาจสูงสุดต่างพากันรุมทุบตีโดยที่พวกเขาไม่อาจต่อต้านได้แม้แต่น้อย สภาพน่าสังเวชเกินพรรณา!

จะต้านทานได้อย่างไร?

แทบทั้งหมดในที่แห่งนี้ต่างก็อยู่ในระดับใกล้เคียงกับพวกเขา ทั้งยังมีจำนวนมากกว่าหลายเท่า แม้ว่าพวกเขาจะพยายามอย่างสุดชีวิตก็ไม่อาจสู้ได้!

บัดซบ!

สถานการณ์เช่นนี้ทำให้พวกเขารู้สึกอัดอั้นตันใจเป็นอย่างยิ่ง!

พวกเขาเพิ่งจะมาถึง ยังไม่ทันได้ทำความเข้าใจสถานการณ์ก็ถูกรุมทุบตีเสียแล้ว พวกเขาจะไม่อัดอั้นตันใจได้อย่างไร!

“แม่สาวน้อย ดูเสียให้ดี อย่างเชื่อทุกอย่างที่คนอื่นพูด!”

ยอดฝีมือเผ่าเรืองอำนาจสูงสุดเหยียดยิ้มกล่าว

“จะแสร้งทำไม? พวกเจ้ามีดีก็แค่จำนวนมากกว่าเท่านั้น!”

หลิงอินตะโกนออกมาเสียงดัง “ข้ารู้สึกตลกเหลือเกิน สุดท้ายพวกเจ้าก็ยังเกรงกลัวตระกูลเก๋อของพวกข้าอยู่ดีไม่ใช่หรือ? พวกเจ้ากล้าที่จะลงมือสังหารยอดฝีมือตระกูลเก๋อของพวกข้าหรือไม่? ถ้ากล้าพวกเจ้าก็ลองฆ่ายอดฝีมือจากตระกูลเก๋อของพวกข้าให้ดูสักคนสิ!”

ตระกูลเก๋อ…ของพวกข้า!?

บัดซบ!

ผู้ใดกันยอมรับให้เจ้าเป็นสมาชิกของตระกูลเก๋อ!

หลังจากยอดฝีมือตระกูลเก๋อได้ยินสิ่งที่หลิงอินพูดก็หลั่งน้ำตาออกมาในทันที นี่เป็นหลุมพรางขุดให้พวกเขาตกลงไป!?

“ดื้อดึงยิ่งนัก! คิดว่าตระกูลเก๋อจะสามารถปกป้องเจ้าได้จริง ๆ หรือ!?”

“เจ้าจะต้องจบสิ้นลงในวันนี้แล้ว! ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่อาจปกป้องเจ้าได้! พวกเราจะแสดงให้เห็นว่าพวกเราแข็งแกร่งถึงเพียงใด! ตระกูลเก๋ออะไรนั่นอ่อนแอสิ้นดี!”

ยอดฝีมือเผ่าเรืองอำนาจสูงสุดโกรธเป็นฟืนเป็นไฟจนลงมือสังหารยอดฝีมือของตระกูลเก๋อลงไปทันที!

หากพวกเขาอยู่ที่นี่เพียงลำพังคงไม่กล้า แต่พวกเขามีกองกำลังเรืองอำนาจสูงสุดมากมาย ณ ที่แห่งนี้ แม้จะสังหารยอดฝีมือของตระกูลเก๋อไปก็จะไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น

“จบสิ้นแล้ว จบสิ้นแล้ว เหตุใดพวกเขาจึงไม่กลัวตระกูลเก๋อของพวกเรา?”

หลิงอินหันไปกล่าวกับลุงเก๋อด้วยสีหน้าตื่นตระหนก “อาวุโสเก๋อ ตระกูลเก๋อของพวกเราเป็นตระกูลเรืองอำนาจสูงสุดจริงหรือไม่? เหตุใดพวกเขาจึง…”

“มารดาเจ้าเถอะ!”

ลุงเก๋อตวาดออกมาเสียงดัง “ใครนับเจ้าเป็นพวกเดียวกับพวกข้า? ยอดฝีมือตระกูลเก๋อถูกเจ้าขุดหลุมพลางใส่จนตายไปหมดแล้ว!”

เขาจับจ้องหลิงอินอย่างคับแค้นด้วยดวงตาแดงก่ำ “เจ้าเป็นใครกันแน่? เหตุใดจึงต้องขุดหลุมพรางใส่ตระกูลเก๋อด้วย?”

น่าชิงชังยิ่งนัก!

เขาคิดว่าตนเองฉลาดมาทั้งชีวิต แต่สุดท้ายกลับเลอะเลือนอยู่ชั่วครู่ จนถูกเด็กน้อยอย่างหลิงอินหลอกเข้าให้!

ตอนนี้หากเขายังมองไม่ออกว่าหลิงอินจงใจขุดหลุมพรางใส่ตระกูลเก๋อ เขาคงจะกลายเป็นคนโง่งมไปจริง ๆ แล้ว!

เดิมทียอดฝีมือตระกูลเก๋อเหล่านั้นจะไม่ตาย แม้ว่าเผ่าเรืองอำนาจสูงสุดจะลงมืออย่างโหดเหี้ยม แต่ก็ยังมีการยับยั้ง ไม่ถึงขั้นลงมือสังหาร

แต่เมื่อหลิงอินสอดมือเข้าไปวุ่นวาย ยอดฝีมือตระกูลเก๋อทั้งหมดก็ถูกสังหาร!

ไม่ว่าหลิงอินจะขาดประสบการณ์เกี่ยวกับโลก หรือไร้เดียงสาเพียงใด ก็ไม่อาจโง่งมถึงเพียงนี้!

เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขาถูกหลอกให้เต้นเล่นบนฝ่ามือของหลิงอินอยู่ตลอดเวลา

“เพิ่งรู้ตัวหรือตาแก่?”

หลิงอินส่งเสียงหัวเราะออกมาหนึ่งคำ ไม่เสแสร้งแสดงละครอีกต่อไป เนื่องจากมันไม่จำเป็นอีกแล้ว เห็นได้ชัดว่าลุงเก๋อไม่ไว้ใจนางอีกต่อไป

“เจ้าไม่ได้ต้องการ ‘ความสุข’ หรอกหรือ? ข้าก็แค่ส่องมอบ ‘ความสุข’ ให้แก่เจ้า!”

นางมองไปที่ลุงเก๋อพร้อมแย้มยิ้มหวานให้ “เป็นอย่างไรเล่า ผู้อาวุโสเก๋อมีความสุขหรือไม่!”

เสียงกระอักเลือดดังออกมา ลุงเก๋อไม่สามารถอัดอั้นเอาไว้ได้ พ่นเลือดออกมาคำโต

เขาถูกหลอกจริง ๆ!

เขาถูกเด็กสาวตัวน้อยจูงจมูกเดินไปมาอย่างโง่เขลา!

“ข้าจะฆ่าเจ้า!”

เขาโกรธเป็นอย่างมากจนระเบิดพลังอันกล้าแกร่งออกมา ก่อนจะยื่นฝ่ามือพุ่งตรงไปทางหลิงอิน

ทว่าในตอนนั้นเอง ก็มีหอกสาวพุ่งตรงออกมาจากระยะไกลตรงเข้าใส่หน้าอกของลุงเก๋อ ทั้งยังพาร่างของลุงเก๋อลอยตามแรงไปปักคาไว้บนเขานอกเมืองนภา

“ภายในเมืองนภายังกล้าลงมือ เจ้ากำลังรนหาที่ตายอย่างนั้นหรือ!?”

ชายวัยกลางคนในชุดเกราะก้าวเดินตามถนนด้วยสีหน้าเฉยชา

เขาคือทหารผู้ปกป้องเมืองนภา ไม่อนุญาตให้ใครก็ตามมาก่อเรื่องในเมืองนภา

เมืองนภาทุกยุคทุกสมัยล้วนมีทหารคอยปกป้อง เพราะเช่นนี้เมืองนภาจึงสามารถดำรงอยู่ได้ตั้งแต่ครั้งอดีตกาลจนถึงปัจจุบัน กลายเป็นเมืองอันดับหนึ่งในอาณาจักรอวี้ซวี!

เขายกมือข้างหนึ่งขึ้น หอกที่ตอกร่างของลุงเก๋อไว้กับภูเขานอกเมืองนภาก็ลอยกลับเข้ามาในมือของเขา ลุงเก๋อล้มลงกับพื้นในทันที เลือดไหลพุ่งออกมาเป็นสาย

“ผู้อาวุโสเก๋อ ตอนนี้ท่านมีความสุขมากแล้วหรือยัง!?”

หลิงอินลอยขึ้นสูง ก่อนจะถามไปทางลุงเก๋อด้วยเสียงอันดัง

พรวด!

หลังจากได้ยินคำพูดของหลิงอิน ลุกเก๋อก็โกรธมากยิ่งขึ้นจนกระอักเลือดจากปากออกมาอีกรอบ เขาไม่อาจอดทนได้!

เขาถูกหลิงอินหลอกอีกครั้ง!

หลิงอินจงใจยั่วยุเขา ชักนำให้ทหารของเมืองนภาลงมือกับเขา!

เขาโกรธเกินไปจนลืมเลือนเรื่องทหารของเมืองนภา จบลงด้วยการถูกหลิงอินหลอกอีกครั้ง!

“อ๊ากกก!”

เขาโกรธเป็นอย่างมากจนใบหน้าแก่ชราบิดเบี้ยวผิดรูป เขาตะโกนใส่หลิงอินด้วยความเกลียดชัง “วันนี้เจ้าจะต้องตาย ต้องตายอย่างแน่นอน!”

เขาถูกหลิงอินเล่นงานจนตกหลุมพรางครั้งแล้วครั้งเล่า สติของเขาแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ เอ่ยตั้งมั่นว่าจะสังหารหลิงอิน ฉีกนางออกเป็นชิ้น ๆ !

“เจ้าโง่เองจะโทษผู้ใดได้”

หลิงอินหัวเราะ ตั้งแต่นางมาถึงเมืองนภาก็รู้ได้ว่ามีทหารคอยคุ้มกันเมืองอยู่ การกระทำใด ๆ ที่อาจสร้างความเสียหายให้แก่เมืองนภาจะถูกทหารของเมืองหยุดเอาไว้

ก่อนหน้านี้นางตั้งใจยั่วยุลุงเก๋อ ชักจูงให้ลุงเก๋อลงมือใส่นาง

พรึ่บ!

ในตอนนั้นเอง ด้านนอกเมืองนภาก็ปรากฏร่างของผู้แข็งแกร่งน่าหวาดเกรงออกมา

ประมุขตระกูลเก๋อมาถึงแล้ว!

ปราณบนร่างของเขาน่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างยิ่ง น่ากลัวเสียยิ่งกว่ายอดฝีมือตนอื่น ณ ที่แห่งนี้เป็นอย่างมาก เขาก้าวเข้าไปยังขั้นเทียนตี้แล้ว แม้จะก้าวเข้าไปเพียงเท้าข้างเดียวไม่ใช่ทั้งตัว แต่ก็เป็นถึงกึ่งเทียนตี้!

เดิมทีเขาไม่ได้ต้องการจะมาที่นี่

เพียงแค่นาวาล่องนภาลำเดียว การแย่งชิงมีเพียงคนระดับล่างเข้าร่วม ไม่จำเป็นต้องให้เขามาด้วยตัวเอง แต่ยอดฝืมือของตระกูลเขากลับตายตกไปเสียหมด!

สิ่งนี้ทำให้เขาไม่อาจนิ่งเฉยได้และตรงมาที่นี่ในทันที

“ท่านประมุข! ทั้งหมดล้วนเกิดจากแม่นางน้อยคนนั้น!”

เมื่อลุงเก๋อเห็นประมุขตระกูลมาถึง เขาก็รีบวิ่งไปหาทันที จากนั้นก็ร้องไห้พร้อมรายงานเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น

“ท่านประมุข พวกเราจะต้องไม่ปล่อยนางไป!”

เขากล่าวออกมาทั้งน้ำตา

ทว่ากลับถูกประมุขตระกูลตบเขาจนกระเด็นออกไปอย่างไม่ทันได้คาดคิด!

“การกระทำไร้สมองของเจ้า ทำให้ตระกูลเก๋อขายหน้าเป็นอย่างยิ่ง!”

ใบหน้าของประมุขตระกูลเต็มไปด้วยความโกรธ เขาโกรธเป็นอย่างมาก เก๋อไห่น่าอับอายขายน่าเหลือเกิน ถึงกับถูกเด็กสาวตัววน้อยอย่างหลิงอินจูงจมูกเดินไปมาได้!

“ทุกท่านไม่ทราบว่า…”

เขามองไปยังยอดฝีมือจากเผ่าและตระกูลเรืองอำนาจสูงสุดคนอื่น ๆ จากนั้นดวงตาก็ทอประกายเย็นเยียบ เห็นได้ชัดว่าพวกเผ่าและตระกูลเรืองอำนาจสูงสุดเหล่านี้กำลังใช้ประโยชน์จากความวุ่นวายเพื่อลดทอนความแข็งแกร่งของตระกูลเก๋อ

ยอดฝีมือจากเผ่าและตระกูลเรืองอำนาจสูงสุดมีขอบเขตสูงเพียงใด จะสามารถถูกหลิงอินยั่วยุจนสังหารยอดฝีมือตระกูลเก๋ออย่างง่ายดายได้อย่างไร?

เห็นได้อย่างชัดเจนว่าพวกเขาเหล่านี้เพียงแค่ต้องการสังหารยอดฝีมือตระกูลเก๋อด้วยความตั้งใจของตนเอง การยั่วยุของหลิงอินเป็นเพียงแค่ข้ออ้างให้พวกเขา

เหล่าเผ่าและตระกูลเรืองอำนาจต่างไม่พูดอะไร พวกเขารู้ดีว่าประมุขตระกูลเก๋อสามารถตระหนักได้ถึงความตั้งใจที่แท้จริงของพวกเขา แต่พวกเขาก็ไม่ได้กังวลใจแต่อย่างใด

ฆ่าก็ฆ่าไปแล้ว ครั้งนี้ตระกูลเก๋อทำได้แต่กล้ำกลืนฝืนทน ไม่อาจร้องทุกข์อะไรออกมาได้

ตระกูลเก๋อจะเอาความกล้าและพลังมาจากที่ใดเพื่อชำระบัญชีกับกองกำลังจำนวนมากเช่นนี้!

“หลิงอินใช่หรือไม่? ออกมาเสีย ไม่เช่นนั้นข้ารับรองว่าเจ้าจะต้องตายอย่างเจ็บปวดทรมาน!”

ประมุขตระกูลเก๋อมองไปทางหลิงอินแล้วเอ่ยออกมาอย่างเย็นชา “ยอมออกมาอย่างว่าง่ายเสียเดี๋ยวนี้ แล้วข้าจะยังคงเหลือศพเอาไว้ให้เจ้า! มิเช่นนั้นหลังจากข้าเข้าไปในเมืองแล้ว เจ้าจะไม่มีแม้แต่ศพให้ฝัง!”

ห้ามลงไม้ลงมือใช้พลังในเมืองนภา

นี่ก็เพียงเพื่อป้องกันไม่ให้ใครทำลายเมืองนภา

ทว่าตัวเขามีพลังมากพอจะจัดการหลิงอินโดยไม่กระทบต่อเมืองนภา!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

Status: Ongoing

‘หลี่จิ่วเต้า’ ชายหนุ่มผู้ถูกส่งตรงจากดาวเคราะห์สีฟ้ามายังโลกแห่งการฝึกตน ทว่ากลับไร้ซึ่งคุณสมบัติใด ๆ ในการเข้าสู่วิถีผู้ฝึกตน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันมาตกปลา วาดภาพและเขียนกลอนขาย

อันที่จริงหลี่จิ่วเต้ารู้เพียงเล็กน้อยว่า เจ้าแมวน้อยที่มาหาตนเป็นครั้งเป็นคราวเพื่อขอปลากินนั้น แท้จริงแล้วคือพยัคฆ์ขาว ส่วนชายผมขาวที่แข่งเขียนพู่กันกับเขาเป็นตัวตนระดับบรรพกาล และที่จะลืมไปไม่ได้ สตรีผู้งดงามที่มาร้องขอให้เขาช่วยวาดรูปอยู่ทุกวัน นางถึงกับเป็นเซียนในตำนาน!

ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “เอาล่ะ…เช่นนั้น ข้าเป็นใครกัน?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท