บทที่ 498 ถูกเล่นงานจนตกหลุมพรางครั้งแล้วครั้งเล่า ช่างน่าสมเพชเกินไปแล้ว!
หลิงอินเป็นผู้เยาะเย้ยทำให้พวกเจ้าขายหน้า ไยพวกเจ้าจึงไม่ไปตีนาง แต่กลับลงมือกับพวกข้าเล่า!?
ยอดฝีมือตระกูลเก๋อร่ำร้องขึ้นมาในใจ นี่กล่าวได้ว่าพวกเขารับเคราะห์ที่ตนเองไม่ได้ก่อเข้าไปเต็ม ๆ!
เผ่าและตระกูลเรืองอำนาจสูงสุดต่างพากันรุมทุบตีโดยที่พวกเขาไม่อาจต่อต้านได้แม้แต่น้อย สภาพน่าสังเวชเกินพรรณา!
จะต้านทานได้อย่างไร?
แทบทั้งหมดในที่แห่งนี้ต่างก็อยู่ในระดับใกล้เคียงกับพวกเขา ทั้งยังมีจำนวนมากกว่าหลายเท่า แม้ว่าพวกเขาจะพยายามอย่างสุดชีวิตก็ไม่อาจสู้ได้!
บัดซบ!
สถานการณ์เช่นนี้ทำให้พวกเขารู้สึกอัดอั้นตันใจเป็นอย่างยิ่ง!
พวกเขาเพิ่งจะมาถึง ยังไม่ทันได้ทำความเข้าใจสถานการณ์ก็ถูกรุมทุบตีเสียแล้ว พวกเขาจะไม่อัดอั้นตันใจได้อย่างไร!
“แม่สาวน้อย ดูเสียให้ดี อย่างเชื่อทุกอย่างที่คนอื่นพูด!”
ยอดฝีมือเผ่าเรืองอำนาจสูงสุดเหยียดยิ้มกล่าว
“จะแสร้งทำไม? พวกเจ้ามีดีก็แค่จำนวนมากกว่าเท่านั้น!”
หลิงอินตะโกนออกมาเสียงดัง “ข้ารู้สึกตลกเหลือเกิน สุดท้ายพวกเจ้าก็ยังเกรงกลัวตระกูลเก๋อของพวกข้าอยู่ดีไม่ใช่หรือ? พวกเจ้ากล้าที่จะลงมือสังหารยอดฝีมือตระกูลเก๋อของพวกข้าหรือไม่? ถ้ากล้าพวกเจ้าก็ลองฆ่ายอดฝีมือจากตระกูลเก๋อของพวกข้าให้ดูสักคนสิ!”
ตระกูลเก๋อ…ของพวกข้า!?
บัดซบ!
ผู้ใดกันยอมรับให้เจ้าเป็นสมาชิกของตระกูลเก๋อ!
หลังจากยอดฝีมือตระกูลเก๋อได้ยินสิ่งที่หลิงอินพูดก็หลั่งน้ำตาออกมาในทันที นี่เป็นหลุมพรางขุดให้พวกเขาตกลงไป!?
“ดื้อดึงยิ่งนัก! คิดว่าตระกูลเก๋อจะสามารถปกป้องเจ้าได้จริง ๆ หรือ!?”
“เจ้าจะต้องจบสิ้นลงในวันนี้แล้ว! ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่อาจปกป้องเจ้าได้! พวกเราจะแสดงให้เห็นว่าพวกเราแข็งแกร่งถึงเพียงใด! ตระกูลเก๋ออะไรนั่นอ่อนแอสิ้นดี!”
ยอดฝีมือเผ่าเรืองอำนาจสูงสุดโกรธเป็นฟืนเป็นไฟจนลงมือสังหารยอดฝีมือของตระกูลเก๋อลงไปทันที!
หากพวกเขาอยู่ที่นี่เพียงลำพังคงไม่กล้า แต่พวกเขามีกองกำลังเรืองอำนาจสูงสุดมากมาย ณ ที่แห่งนี้ แม้จะสังหารยอดฝีมือของตระกูลเก๋อไปก็จะไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
“จบสิ้นแล้ว จบสิ้นแล้ว เหตุใดพวกเขาจึงไม่กลัวตระกูลเก๋อของพวกเรา?”
หลิงอินหันไปกล่าวกับลุงเก๋อด้วยสีหน้าตื่นตระหนก “อาวุโสเก๋อ ตระกูลเก๋อของพวกเราเป็นตระกูลเรืองอำนาจสูงสุดจริงหรือไม่? เหตุใดพวกเขาจึง…”
“มารดาเจ้าเถอะ!”
ลุงเก๋อตวาดออกมาเสียงดัง “ใครนับเจ้าเป็นพวกเดียวกับพวกข้า? ยอดฝีมือตระกูลเก๋อถูกเจ้าขุดหลุมพลางใส่จนตายไปหมดแล้ว!”
เขาจับจ้องหลิงอินอย่างคับแค้นด้วยดวงตาแดงก่ำ “เจ้าเป็นใครกันแน่? เหตุใดจึงต้องขุดหลุมพรางใส่ตระกูลเก๋อด้วย?”
น่าชิงชังยิ่งนัก!
เขาคิดว่าตนเองฉลาดมาทั้งชีวิต แต่สุดท้ายกลับเลอะเลือนอยู่ชั่วครู่ จนถูกเด็กน้อยอย่างหลิงอินหลอกเข้าให้!
ตอนนี้หากเขายังมองไม่ออกว่าหลิงอินจงใจขุดหลุมพรางใส่ตระกูลเก๋อ เขาคงจะกลายเป็นคนโง่งมไปจริง ๆ แล้ว!
เดิมทียอดฝีมือตระกูลเก๋อเหล่านั้นจะไม่ตาย แม้ว่าเผ่าเรืองอำนาจสูงสุดจะลงมืออย่างโหดเหี้ยม แต่ก็ยังมีการยับยั้ง ไม่ถึงขั้นลงมือสังหาร
แต่เมื่อหลิงอินสอดมือเข้าไปวุ่นวาย ยอดฝีมือตระกูลเก๋อทั้งหมดก็ถูกสังหาร!
ไม่ว่าหลิงอินจะขาดประสบการณ์เกี่ยวกับโลก หรือไร้เดียงสาเพียงใด ก็ไม่อาจโง่งมถึงเพียงนี้!
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขาถูกหลอกให้เต้นเล่นบนฝ่ามือของหลิงอินอยู่ตลอดเวลา
“เพิ่งรู้ตัวหรือตาแก่?”
หลิงอินส่งเสียงหัวเราะออกมาหนึ่งคำ ไม่เสแสร้งแสดงละครอีกต่อไป เนื่องจากมันไม่จำเป็นอีกแล้ว เห็นได้ชัดว่าลุงเก๋อไม่ไว้ใจนางอีกต่อไป
“เจ้าไม่ได้ต้องการ ‘ความสุข’ หรอกหรือ? ข้าก็แค่ส่องมอบ ‘ความสุข’ ให้แก่เจ้า!”
นางมองไปที่ลุงเก๋อพร้อมแย้มยิ้มหวานให้ “เป็นอย่างไรเล่า ผู้อาวุโสเก๋อมีความสุขหรือไม่!”
เสียงกระอักเลือดดังออกมา ลุงเก๋อไม่สามารถอัดอั้นเอาไว้ได้ พ่นเลือดออกมาคำโต
เขาถูกหลอกจริง ๆ!
เขาถูกเด็กสาวตัวน้อยจูงจมูกเดินไปมาอย่างโง่เขลา!
“ข้าจะฆ่าเจ้า!”
เขาโกรธเป็นอย่างมากจนระเบิดพลังอันกล้าแกร่งออกมา ก่อนจะยื่นฝ่ามือพุ่งตรงไปทางหลิงอิน
ทว่าในตอนนั้นเอง ก็มีหอกสาวพุ่งตรงออกมาจากระยะไกลตรงเข้าใส่หน้าอกของลุงเก๋อ ทั้งยังพาร่างของลุงเก๋อลอยตามแรงไปปักคาไว้บนเขานอกเมืองนภา
“ภายในเมืองนภายังกล้าลงมือ เจ้ากำลังรนหาที่ตายอย่างนั้นหรือ!?”
ชายวัยกลางคนในชุดเกราะก้าวเดินตามถนนด้วยสีหน้าเฉยชา
เขาคือทหารผู้ปกป้องเมืองนภา ไม่อนุญาตให้ใครก็ตามมาก่อเรื่องในเมืองนภา
เมืองนภาทุกยุคทุกสมัยล้วนมีทหารคอยปกป้อง เพราะเช่นนี้เมืองนภาจึงสามารถดำรงอยู่ได้ตั้งแต่ครั้งอดีตกาลจนถึงปัจจุบัน กลายเป็นเมืองอันดับหนึ่งในอาณาจักรอวี้ซวี!
เขายกมือข้างหนึ่งขึ้น หอกที่ตอกร่างของลุงเก๋อไว้กับภูเขานอกเมืองนภาก็ลอยกลับเข้ามาในมือของเขา ลุงเก๋อล้มลงกับพื้นในทันที เลือดไหลพุ่งออกมาเป็นสาย
“ผู้อาวุโสเก๋อ ตอนนี้ท่านมีความสุขมากแล้วหรือยัง!?”
หลิงอินลอยขึ้นสูง ก่อนจะถามไปทางลุงเก๋อด้วยเสียงอันดัง
พรวด!
หลังจากได้ยินคำพูดของหลิงอิน ลุกเก๋อก็โกรธมากยิ่งขึ้นจนกระอักเลือดจากปากออกมาอีกรอบ เขาไม่อาจอดทนได้!
เขาถูกหลิงอินหลอกอีกครั้ง!
หลิงอินจงใจยั่วยุเขา ชักนำให้ทหารของเมืองนภาลงมือกับเขา!
เขาโกรธเกินไปจนลืมเลือนเรื่องทหารของเมืองนภา จบลงด้วยการถูกหลิงอินหลอกอีกครั้ง!
“อ๊ากกก!”
เขาโกรธเป็นอย่างมากจนใบหน้าแก่ชราบิดเบี้ยวผิดรูป เขาตะโกนใส่หลิงอินด้วยความเกลียดชัง “วันนี้เจ้าจะต้องตาย ต้องตายอย่างแน่นอน!”
เขาถูกหลิงอินเล่นงานจนตกหลุมพรางครั้งแล้วครั้งเล่า สติของเขาแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ เอ่ยตั้งมั่นว่าจะสังหารหลิงอิน ฉีกนางออกเป็นชิ้น ๆ !
“เจ้าโง่เองจะโทษผู้ใดได้”
หลิงอินหัวเราะ ตั้งแต่นางมาถึงเมืองนภาก็รู้ได้ว่ามีทหารคอยคุ้มกันเมืองอยู่ การกระทำใด ๆ ที่อาจสร้างความเสียหายให้แก่เมืองนภาจะถูกทหารของเมืองหยุดเอาไว้
ก่อนหน้านี้นางตั้งใจยั่วยุลุงเก๋อ ชักจูงให้ลุงเก๋อลงมือใส่นาง
พรึ่บ!
ในตอนนั้นเอง ด้านนอกเมืองนภาก็ปรากฏร่างของผู้แข็งแกร่งน่าหวาดเกรงออกมา
ประมุขตระกูลเก๋อมาถึงแล้ว!
ปราณบนร่างของเขาน่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างยิ่ง น่ากลัวเสียยิ่งกว่ายอดฝีมือตนอื่น ณ ที่แห่งนี้เป็นอย่างมาก เขาก้าวเข้าไปยังขั้นเทียนตี้แล้ว แม้จะก้าวเข้าไปเพียงเท้าข้างเดียวไม่ใช่ทั้งตัว แต่ก็เป็นถึงกึ่งเทียนตี้!
เดิมทีเขาไม่ได้ต้องการจะมาที่นี่
เพียงแค่นาวาล่องนภาลำเดียว การแย่งชิงมีเพียงคนระดับล่างเข้าร่วม ไม่จำเป็นต้องให้เขามาด้วยตัวเอง แต่ยอดฝืมือของตระกูลเขากลับตายตกไปเสียหมด!
สิ่งนี้ทำให้เขาไม่อาจนิ่งเฉยได้และตรงมาที่นี่ในทันที
“ท่านประมุข! ทั้งหมดล้วนเกิดจากแม่นางน้อยคนนั้น!”
เมื่อลุงเก๋อเห็นประมุขตระกูลมาถึง เขาก็รีบวิ่งไปหาทันที จากนั้นก็ร้องไห้พร้อมรายงานเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น
“ท่านประมุข พวกเราจะต้องไม่ปล่อยนางไป!”
เขากล่าวออกมาทั้งน้ำตา
ทว่ากลับถูกประมุขตระกูลตบเขาจนกระเด็นออกไปอย่างไม่ทันได้คาดคิด!
“การกระทำไร้สมองของเจ้า ทำให้ตระกูลเก๋อขายหน้าเป็นอย่างยิ่ง!”
ใบหน้าของประมุขตระกูลเต็มไปด้วยความโกรธ เขาโกรธเป็นอย่างมาก เก๋อไห่น่าอับอายขายน่าเหลือเกิน ถึงกับถูกเด็กสาวตัววน้อยอย่างหลิงอินจูงจมูกเดินไปมาได้!
“ทุกท่านไม่ทราบว่า…”
เขามองไปยังยอดฝีมือจากเผ่าและตระกูลเรืองอำนาจสูงสุดคนอื่น ๆ จากนั้นดวงตาก็ทอประกายเย็นเยียบ เห็นได้ชัดว่าพวกเผ่าและตระกูลเรืองอำนาจสูงสุดเหล่านี้กำลังใช้ประโยชน์จากความวุ่นวายเพื่อลดทอนความแข็งแกร่งของตระกูลเก๋อ
ยอดฝีมือจากเผ่าและตระกูลเรืองอำนาจสูงสุดมีขอบเขตสูงเพียงใด จะสามารถถูกหลิงอินยั่วยุจนสังหารยอดฝีมือตระกูลเก๋ออย่างง่ายดายได้อย่างไร?
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าพวกเขาเหล่านี้เพียงแค่ต้องการสังหารยอดฝีมือตระกูลเก๋อด้วยความตั้งใจของตนเอง การยั่วยุของหลิงอินเป็นเพียงแค่ข้ออ้างให้พวกเขา
เหล่าเผ่าและตระกูลเรืองอำนาจต่างไม่พูดอะไร พวกเขารู้ดีว่าประมุขตระกูลเก๋อสามารถตระหนักได้ถึงความตั้งใจที่แท้จริงของพวกเขา แต่พวกเขาก็ไม่ได้กังวลใจแต่อย่างใด
ฆ่าก็ฆ่าไปแล้ว ครั้งนี้ตระกูลเก๋อทำได้แต่กล้ำกลืนฝืนทน ไม่อาจร้องทุกข์อะไรออกมาได้
ตระกูลเก๋อจะเอาความกล้าและพลังมาจากที่ใดเพื่อชำระบัญชีกับกองกำลังจำนวนมากเช่นนี้!
“หลิงอินใช่หรือไม่? ออกมาเสีย ไม่เช่นนั้นข้ารับรองว่าเจ้าจะต้องตายอย่างเจ็บปวดทรมาน!”
ประมุขตระกูลเก๋อมองไปทางหลิงอินแล้วเอ่ยออกมาอย่างเย็นชา “ยอมออกมาอย่างว่าง่ายเสียเดี๋ยวนี้ แล้วข้าจะยังคงเหลือศพเอาไว้ให้เจ้า! มิเช่นนั้นหลังจากข้าเข้าไปในเมืองแล้ว เจ้าจะไม่มีแม้แต่ศพให้ฝัง!”
ห้ามลงไม้ลงมือใช้พลังในเมืองนภา
นี่ก็เพียงเพื่อป้องกันไม่ให้ใครทำลายเมืองนภา
ทว่าตัวเขามีพลังมากพอจะจัดการหลิงอินโดยไม่กระทบต่อเมืองนภา!