ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 470 การประมูล น่าสนใจยิ่งนัก!

ตอนที่ 470 การประมูล น่าสนใจยิ่งนัก!

ซวินหวังพาหนิงฝานไปงานประมูล ตามมาด้วยเหลยเหมิง ฝูเทียนและคนอื่น

งานประมูลจัดขึ้นในสถานที่ของเมืองด่านที่หนึ่งร้อย เมื่อพวกหนิงฝานมาถึง พวกเขาเห็นฝูงชนเดินเข้าออกสถานที่ ดูมีชีวิตชีวานัก

“คนมากขนาดนี้เชียว?”

เมื่อเห็นเช่นนี้ หนิงฝานตกตะลึงเล็กน้อย

ซวินหวังยิ้มออกมา “เป็นธรรมดา เพราะนอกจากงานประมูลแล้ว พวกข้าทูตผู้พิทักษ์ตัดสินใจที่จะเปิดเผยตัวตนของเจ้าในฐานะฝานหวัง ให้สาธารณะทราบหลังสิ้นสุดงานประมูล ดังนั้นจึงมีคนจำนวนน้อยนักที่จะได้เข้างานประมูล พวกเขาส่วนใหญ่เข้ามาเพื่ออยากเป็นสักขีพยานต่อการปรากฏตัวอันหาญกล้าด้วยตาตัวเอง!”

“ท่านซวินหวัง งานประมูลก็ส่วนงานประมูล ท่านพูดเกี่ยวกับข้าเช่นนี้ ไม่กลัวว่าจะส่งผลต่อธุรกิจการประมูลหรือ!” หนิงฝานยิ้มประหลาด

ซวินหวังกลับหัวเราะ และชี้ไปยังฝูงชนทุกทิศทาง “ตอนนี้ฉายาฝานหวังของเจ้ากระจายไปทั่วด่านที่หนึ่งร้อยแล้ว คนเหล่านี้ล้วนอยู่เบื้องหลังของฝานหวัง”

หนิงฝานพูดไม่ออก เขาไม่คาดคิดว่าฉายาฝานหวังจะดึงดูดผู้คนมากขนาดนี้

เขาไม่รู้มาก่อนว่า สามราชาแห่งเส้นทางราชันจักรพรรดิเป็นตัวตนเช่นใด ตอนนี้เมื่อจู่ ๆ กลายมาเป็นหนึ่งในราชาดังกล่าว ทั่วทั้งเมืองด่านที่หนึ่งร้อยจะไม่ฮือฮาได้อย่างไร!

“หนิงฝาน ไปกันเถอะ!”

ในที่สุด ซวินหวังยิ้ม ก่อนพาพวกหนิงฝานเข้าสู่สถานที่จัดงานประมูล

ในสถานที่ดังกล่าว โอ่อ่าอลังการ มีเสาเซียนสูงตระหง่าน สถานที่นี้เป็นรูปครึ่งวงกลม

รวมทั้งสิ้นสามชั้น

ชั้นที่หนึ่งคือพื้นที่ประมูลทั่วไป สามารถรองรับได้หนึ่งแสนคน ชั้นที่สองสำหรับที่นั่งวีไอพี มีที่นั่งไม่มาก รองรับได้ไม่กี่ร้อยคน ชั้นที่สามเป็นห้องรับรองอิสระ มีไม่ถึงสิบห้อง

เหนือความว่างเปล่าไป มีแท่นประมูลสูงลอยอยู่ ถูกใช้เพื่อแสดงของประมูล!

ตอนนี้ มีเสียงอึกทึกจำนวนมากในสถานที่

“ในที่สุดการประมูลที่รอคอยมาเนิ่นนานก็จะเริ่มขึ้นในวันนี้แล้ว!”

“ใช่แล้ว! ข้าได้ยินมาว่าการประมูลรอบสุดท้ายนี้คือสมบัติที่นำมาจากดินแดนสุดท้าย!”

“เหอะ ๆ! ข้าไม่สนใจสมบัติหรอก ข้ามั่นใจว่ายังไงก็ไม่มีทางได้มาครอบครอง ข้ามาที่นี่เพื่ออยากดูโฉมหน้าที่แท้จริงของฝานหวังต่างหาก!”

“ข้าก็ด้วย! นี่คือราชาคนที่สี่ของเส้นทางราชันจักรพรรดิ อย่างน้อยก็มีพลังอยู่ที่ขอบเขตรู้แจ้ง!”

“ข้าได้ยินมาว่า ฝานหวังได้รับการแต่งตั้งโดยผู้ก่อตั้งเส้นทางราชันจักรพรรดิอย่างราชาบรรพชนด้วยตัวเอง เกียรติเช่นนี้แม้แต่สามราชาแห่งเส้นทางราชันจักรพรรดิยังไม่ได้ด้วยซ้ำ!”

“ฮ่า ๆ! พอได้ยินเจ้าพูดแบบนี้ ข้าชักรอที่จะเห็นร่างจริงของฝานหวังไม่ไหวแล้ว!”

“…”

ขณะนั้นในสถานที่มีสนทนากันอย่างดุเดือด พวกหนิงฝานที่มีซวินหวังนำทาง ก็เข้าสู่ห้องรับรองอิสระบนชั้นสามอย่างเงียบงัน

บนชั้นที่สามมีทั้งสิ้นเก้าห้อง นอกจากห้องของเขากับซวินหวังแล้ว หนิงฝานชำเลืองมองดูห้องอื่น รู้สึกถึงกลิ่นอายน่าสะพรึงของขอบเขตรู้แจ้งจากพวกเขาได้ในทันที

ในหมู่พวกเขามีกลิ่นอายจำนวนมากที่หนิงฝานคุ้นเคย ก็คือเจิ้นหวัง สิงหวัง และผู้นำตระกูลซวีเทียน!

ส่วนคนที่เหลือ ถึงหนิงฝานไม่คุ้นเคย แต่พวกเขาคือขอบเขตรู้แจ้งจากเมืองด่านที่หนึ่งร้อยเช่นกัน!

หลังจากสังเกตการณ์ชั้นที่สาม หนิงฝานก็มองลงไปยังชั้นที่สอง

ชั้นสองเป็นที่นั่งของคนที่ได้รับเชิญพิเศษ มีเพียงไม่กี่ร้อยที่เท่านั้น คนที่นั่งอยู่ชั้นบนสุดล้วนเป็นคนใหญ่โตที่เป็นหน้าเป็นตาในเมืองด่านที่หนึ่งร้อย

ยกตัวอย่างเช่น หวังฉางเซิงผู้นำตระกูลหวัง หลี่ฉุนเฟิงผู้นำตระกูลหลี่ เหลยต้งเทียนผู้นำตระกูลเหลย ผู้นำสำนักเทพปีศาจ และคนอื่น ๆ อีกมากมาย

ในตอนนี้บุคคลใหญ่โตทั้งหลายต่างเข้ามาทักทาย หลายคนถึงขั้นสนทนาและหัวเราะ!

‘เหอะ ๆ! ข้าอดใจรอดูความคับแค้นครั้งนี้ไม่ไหวแล้ว พวกเขาจะแสดงสีหน้าแบบไหนเมื่อได้เห็นสมบัติตระกูลถูกนำมาประมูล!’

ขณะมองปรมาจารย์ของทุกกองกำลัง หนิงฝานเพียงยิ้มเยาะออกมา สายตาของเขาเต็มไปด้วยความคาดหวัง

เมื่อเวลาผ่านไป เสียงกังวานพลันดังขึ้น เพียงพริบตา ไม่ว่าจะนอกหรือในสถานที่ ต่างตกอยู่ในความเงียบ

ตึก!

ในตอนนี้ ชายชราผมขาวก้าวขึ้นสู่เวทีประมูล ถือไม้เท้าหัวมังกร ดูสง่างามเรียบง่าย เปี่ยมด้วยความสุภาพ ไม่มีกลิ่นอายแข็งแกร่งในร่างกาย

ชายชราผมขาวมองรอบข้างทันทีที่ขึ้นมา กล่าวอย่างแผ่วเบาว่า “ทุกท่าน ขอต้อนรับสู่โรงประมูล ข้าคือเจ้าภาพในการประมูลครั้งนี้ ทุกท่านสามารถเรียกข้าว่ามั่วเหล่าก็ได้!”

“มั่วเหล่า ข้าได้ยินมาว่าของประมูลรอบสุดท้ายนี้มาจากดินแดนสุดท้าย เป็นความจริงหรือไม่?”

“มั่วเหล่า ข้าไม่สนใจของประมูลหรอก ข้าแค่อยากรู้ว่าฝานหวังจะออกมาเมื่อไหร่!”

“ใช่แล้ว! เป็นเวลาสิบปี ทั่วทั้งเมืองด่านที่หนึ่งร้อยต่างสนทนาเกี่ยวกับฝานหวัง ถ้าไม่ใช่เพราะชื่อของฝานหวัง ข้าคงไม่มางานประมูลนี้หรอก!”

“พอได้แล้ว! นั่นเพราะเจ้าไม่มีปัญญาจ่ายเสียมากกว่า พูดตามตรง ตระกูลหวังของข้ามาที่นี่เพื่อสุดยอดสมบัติในวันนี้!”

“ไม่เลว! ตระกูลหลี่ของข้าก็เหมือนกัน!”

“เหอะ ๆ! เพื่อสุดยอดสมบัติ สำนักเทพปีศาจของข้าจะต้องชนะให้ได้!”

“…”

มีเสียงอึกทึกในสถานที่อีกครั้ง

“เงียบ!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ มั่วเหล่าสะบัดไม้เท้าหัวมังกรในมือ หลังจากรอให้ทุกคนเงียบสงบลงแล้ว เขาก็กล่าวอีกครั้งว่า “ทุกท่าน วางใจได้ สุดยอดสมบัติและฝานหวังที่พวกท่านกำลังรอคอย จะปรากฏขึ้นตามลำดับ แต่ก่อนหน้านั้น มาเริ่มจากชิ้นที่หนึ่งก่อนดีกว่า!”

“มาที่ของประมูลชิ้นที่หนึ่ง!”

หน้าที่ของมั่วเหล่าเริ่มขึ้น บุตรแห่งสวรรค์ในชุดสีขาวซึ่งถูกครอบงำโดยอาณาจักรและเมืองพลันออกมาจากที่ใดไม่ทราบ ในมือถือถาด และในถาดคือยาเม็ดที่ห้อมล้อมด้วยแสงเซียน!

“ทุกท่าน ของชิ้นที่หนึ่งที่นำมาประมูลคือยาเม็ดทองคำเก้าโคจร มีเพียงผู้ต่ำกว่ากึ่งราชันจักรพรรดิสวรรค์ขั้นเก้าเท่านั้นจึงจะใช้ได้ สามารถทะลวงขอบเขตขนาดเล็กได้! ราคาเริ่มต้นคือผลึกเต๋าหนึ่งล้านก้อน ทุกครั้งที่เพิ่มราคาจะต้องไม่ต่ำกว่าผลึกเต๋าหนึ่งแสนก้อน!”

สิ้นคำแนะนำของมั่วเหล่า เสียงอึกทึกมากมายก็ดังขึ้น

“เพ้ย! คาดไม่ถึงว่าของชิ้นที่หนึ่งจะเป็นยาเม็ดทองคำเก้าโคจร!”

“จุ๊ ๆ! การประมูลไม่สูญเปล่าแล้ว ของชิ้นที่หนึ่งมีค่าขนาดนี้ การประมูลชิ้นต่อไปจะต้องมีแต่ของดีอย่างแน่นอน!”

“ฮ่า ๆ! ผลึกเต๋าหนึ่งล้านหนึ่งแสนก้อน ยาเม็ดทองคำเก้าโคจรนี้ ข้าขอรับไว้เอง!”

“เหอะ ๆ ถ้าซื้อยาเม็ดทองคำเก้าโคจรด้วยผลึกเต๋าหนึ่งล้านหนึ่งแสนก้อนได้ มันก็ออกจะแปลกเกินไปเสียหน่อย ข้าขอเสนอหนึ่งล้านสามแสน!”

“เหอะ! ข้าขอเสนอหนึ่งล้านห้าแสน!”

“ข้าขอเสนอสองล้าน!”

“สามล้าน!”

“…”

ผ่านไปสักพัก ทุกคนยังคงเสนอราคา

แต่อย่างที่เห็น ผู้ที่ประมูลทั้งหมดมาจากชั้นที่หนึ่ง ไม่มีการเคลื่อนไหวจากชั้นที่สองและชั้นที่สาม!

ถึงอย่างไรแม้ผลของยาเม็ดทองคำเก้าโคจรจะท้าทายสวรรค์ แต่สำหรับกึ่งราชันจักรพรรดิสวรรค์ขั้นเก้าแล้วนับว่าไร้ประโยชน์!

ท้ายที่สุด หลังจากประมูลกันอย่างดุเดือด ยาเม็ดทองคำเก้าโคจรถูกประมูลด้วยผลึกเต๋าห้าล้านก้อน!

“ของประมูลชิ้นที่สองคือหอกเทพเก้ามังกร!”

“ของประมูลชิ้นที่สามคือคัมภีร์เต๋าฝืนอสนีฟ้า!”

“ของประมูลชิ้นที่สี่คือยาเม็ดเทพมารไม่ดับสูญ!”

“ของประมูลชิ้นที่ห้าคือเคล็ดอายุยืนของจักรพรรดิชิง!”

“…”

หลังจากนั้น สมบัติชิ้นแล้วชิ้นเล่าถูกนำมาประมูลอย่างต่อเนื่อง แต่ละชิ้นเริ่มที่มูลค่าผลึกเต๋าหนึ่งล้านก้อนเป็นอย่างต่ำ ท่ามกลางพวกมันมีสมบัติดีอยู่ แม้กระทั่งคนจากชั้นที่สองก็เริ่มทำการประมูล!

ในที่สุดสมบัติชิ้นที่หนึ่งร้อยก็ถูกประมูล

หลายคนคิดว่า หลังจากประมูลสมบัติชิ้นที่หนึ่งร้อยแล้ว ก็ถึงคราวของสมบัติชิ้นสุดท้าย

มั่วเหล่าไอเล็กน้อย มองรอบข้างแล้วกล่าวว่า “ทุกท่าน ของประมูลหลังจากนี้จะพิเศษเล็กน้อย แต่ข้าเชื่อว่าหลายท่านจะต้องให้ความสนใจเป็นอย่างมากแน่นอน!”

“ของประมูลชิ้นสุดท้าย!”