องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 533 ภัตตาคารไห่ปินเปิดทำการอีกครั้ง

บทที่ 533 ภัตตาคารไห่ปินเปิดทำการอีกครั้ง

เวลา​เที่ยงวัน​ ​พระอาทิตย์​ส่องแสง​เจิดจ้า​ ​มีสา​ยลม​พัดมา​เอื่อยๆ

ประชาชน​ใน​เมืองหลวง​ประจำ​มณฑล​รู้สึก​พูดไม่ออก​เมื่อ​พวกเขา​ได้ยิน​ว่า​ภัตตาคาร​ไห่​ปิน​จะ​กลับมา​เปิดกิจการ​อีกครั้ง​

พวกเขา​เป็น​คนที​่​มีความสุข​ยิ่งกว่า​ใคร​ตอนที่​มัน​ปิด​ตัว​ลง

ในที่สุด​อันธพาล​ขา​ใหญ่​แห่ง​เมืองหลวง​ประจำ​มณฑล​ก็​ถูก​กำจัด​!

แต่​ตอนนี้​กลับ​มี​คน​พยายาม​ที่จะ​เปิด​มัน​ขึ้น​อีกครั้ง​!

ต่อให้​เจ้าของ​จะ​เป็น​ใคร​ ​ผลลัพธ์​ก็​คง​เหมือนเดิม​มิใช่​หรือ

เจ้าของ​คน​ใหม่​อาจ​เป็น​นักต้มตุ๋น​อีก​คน​ก็ได้​ ​เขา​อาจจะ​ทำให้​พ่อค้า​ทุกคน​ขยาด​จน​ไม่กล้า​มา​เหยียบ​ที่นี่​ ​และ​ทำให้​เมืองหลวง​ประจำ​มณฑล​ไม่มีวัน​ได้​พัฒนา

สุดท้าย​คน​ลำบาก​ก็​คือ​เหล่า​ชาวนา​และ​ชาวประมง​นี่เอง

สิ่ง​เดียว​ที่​ทำให้​พวกเขา​คลาย​ความกังวล​ลง​ได้​เล็กน้อย​คือ​การ​ที่​เจ้าของ​ภัตตาคาร​ไห่​ปิน​คน​ใหม่​จะ​รับ​ซื้อ​อาหารทะเล​ใน​ราคา​สูง​ ​ยิ่งกว่านั้น​ ​เจ้าของ​คน​นั้น​ก็​จะ​มา​เป็น​ผู้ตรวจสอบ​คุณภาพ​สินค้า​ที่​หน้า​ภัตตาคาร​ต่อ​สายตา​ประชาชน​เอง​ ​และ​จ่าย​เงิน​ให้​กับ​พวกเขา​เป็น​เงินสด​!

นี่​เป็น​สิ่ง​ที่​ไม่เคย​เกิดขึ้น​มาก​่อน

ก่อนหน้านี้​ ​พวกเขา​ไม่เคย​ได้รับ​เงิน​ที่​เหมาะสม​จาก​การ​ส่งสินค้า​ให้​กับ​ภัตตาคาร​ไห่​ปิน

บางครั้ง​จะ​มีสัตว​์​ทะเล​ล้ำค่า​ติด​อวน​ของ​ชาวประมง​มา​ ​กุ้งมังกร​ตัว​ใหญ่​มีราคา​กว่า​ห้า​ตำ​ลิง​ ​แต่​ภัตตาคาร​กลับ​จ่าย​ให้​พวกเขา​เพียงแค่​หนึ่ง​ตำลึง​เท่านั้น

ที่​เป็น​เช่นนี้​ก็​เพราะ​การค้าขาย​เหล่านี้​เกิดขึ้น​ลับหลัง​ห้องครัว​ ​และ​ไม่มี​เบื้องบน​มาสน​ใจ

แต่​ตอนนี้​พวกเขา​จะ​จ่าย​เงิน​ให้​ในทันที​ต่อหน้า​สายตา​ทุกคน​ ​มิหนำซ้ำ​ยัง​ยอม​จ่าย​ใน​ราคา​สูง​อีกด้วย​…

มี​คน​จำนวน​ไม่น้อย​ที่​คิด​จะ​เปลี่ยนใจ​ ​แต่​เพราะ​ชื่อเสียง​ด้าน​ลบ​ที่​เคย​มี​ ​พวกเขา​จึง​ทำ​เพียงแค่​แอบดู​สถานการณ์​จาก​ทางเข้า​ภัตตาคาร​ไห่​ปิน​เท่านั้น

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​นั่ง​อยู่​ติด​หน้าต่าง​บน​ชั้นสอง​ของ​ภัตตาคาร​ ​นาง​ถือ​ถ้วย​ชา​ไว้​ใน​มือ​ข้าง​หนึ่ง​ ​ส่วน​มือ​อีก​ข้าง​ยกขึ้น​เท้าคาง​ ​พร้อมกับ​ทอดสายตา​มองออก​ไปนอก​หน้าต่าง​ด้วย​ดวงตา​เป็นประกาย​ราวกับ​ดวงดาว

“​ใกล้​จะ​ได้เวลา​แล้ว​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ยืน​ขึ้น​แล้ว​บิดขี้เกียจ​อย่าง​เกียจคร้าน​พลาง​เอ่ย​ว่า​ ​”​เอา​กระทะ​เหล็ก​ออกมา​ ​ไปกันได้​แล้ว​”

ต้าส​งกับ​เฉิน​เหลียง​พยักหน้า​แล้ว​เดิน​เข้าไป​หาก​ระ​ทะ​เหล็ก​ใบ​ใหญ่​ ​แล้ว​พยายาม​ช่วยกัน​ยก​มัน​ขึ้น

แต่ก่อน​ที่​พวกเขา​จะ​ก้มตัว​ลง​ ​เด็กชาย​ตัว​น้อย​ก็​ใช้​มือ​ข้าง​หนึ่ง​หยิบ​มัน​ขึ้น​มา​เสียก่อน​ ​เขา​หัน​ใบหน้า​กระตือรือร้น​ของ​ตัวเอง​ไป​ทาง​ทั้งสอง​ ​และ​มอง​พวกเขา​อย่าง​น่ารักน่าชัง​พร้อมกับ​กัด​ซาลาเปา​เนื้อ​เข้า​ปาก

ต้าส​งกับ​เฉิน​เหลียง​ ​:​ ​…

“​พวก​เจ้า​รอ​อะไร​อยู่​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เลิก​คิ้ว​ขึ้น​ข้าง​หนึ่ง​แล้ว​เดิน​เข้าไป​หา​พวกเขา

ต้าสง​ร้องไห้​โฮ​ออกมา​ทันที​ ​”​โฮ​ ​นาย​น้อย​ ​พวก​ข้า​แพ้​อีกแล้ว​!​”​ ​องค์​ชาย​เจ็ด​เป็น​เพียงแค่​เด็ก​ตัวเล็ก​ๆ​ ​ที่​ยัง​เดิน​ไม่​แข็ง​ด้วยซ้ำ​ ​แต่​เขา​มี​เรี่ยวแรง​มหาศาล​เช่นนี้​ได้​อย่างไร​ ​พวกเขา​เป็น​ชาย​อกสามศอก​เชียว​นะ​ ​พวกเขา​จะ​ใช้ชีวิต​อยู่​ด้วย​ความอัปยศ​เช่นนี้​ได้​อย่างไร​ ​สำหรับ​พวกเขา​แล้ว​ ​นี่​ไม่​ต่าง​อะไร​จาก​การ​พ่ายแพ้​อย่าง​หมดรูป

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หัวเราะ​อย่าง​ชั่วร้าย​ ​และ​ ​’​ปลอบใจ​’​ ​ผู้ใต้บังคับบัญชา​ทั้งสอง​ว่า​ ​”​ไม่เป็นไร​ ​เขา​ยัง​เด็ก​อยู่​ ​พวก​เจ้า​อายุ​มากกว่า​เขา​ตั้ง​สิบห้า​ปี​ ​ต่อให้​เขา​จะ​เก่งกาจ​เพียงใด​ ​เขา​ก็​แย่ง​คนรัก​ของ​พวก​เจ้า​ไป​ไม่ได้​หรอก​น่า​”

ต้าส​งกับ​เฉิน​เหลียง​ ​:​ ​…

ยิ่ง​นาย​น้อย​ ​’​ปลอบใจ​’​ ​พวกเขา​ ​พวกเขา​ก็​ยิ่ง​รู้สึก​ว่า​ชีวิต​ของ​พวกเขา​มี​แต่​ความผิดพลาด

“​พี่สะใภ้​สาม​ ​เดี๋ยว​ข้า​ถือ​ฟืน​ให้​ด้วย​ขอรับ​”​ ​องค์​ชาย​เจ็ด​กระฉับกระเฉง​ยิ่งนัก​ ​ตอนที่​พูด​เช่นนั้น​ ​เขา​ดูเหมือน​ผู้ใหญ่​ใน​ร่าง​เด็ก​ไม่มี​ผิด

ต้าส​งกับ​เฉิน​เห​ลีย​ ​:​ ​!​!​!​!

“​องค์​ชาย​ ​วาง​มัน​ลง​เถอะ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​ให้​พวก​กระหม่อม​ถือ​แทน​เถอะ​!​”

“​ใช่​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​ให้​พวก​กระหม่อม​ถือ​เถอะ​!​”

พวกเขา​ต้อง​หยุด​ทำตัว​ให้​เป็น​ที่​เสื่อมเสีย​และ​แสดง​คุณค่า​ของ​ตัวเอง​ออกมา​ให้​ทุกคน​เห็น​!

องค์​ชาย​เจ็ด​ตัว​น้อย​หยุด​เดิน​ ​เขา​ยืน​นิ่ง​พร้อมกับ​จ้อง​ทั้งสอง​อย่าง​ดุร้าย​พร้อม​เอ่ย​เตือน​ว่า​ ​”​ถือดี​ๆ​ ​อย่า​ทำ​ฟืน​ของ​พี่สะใภ้​สาม​ตก​ล่ะ​”

“​ไม่​ตก​แน่นอน​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​พวก​กระหม่อม​…​”

ตุ้บ​!

ต้าส​งกับ​เฉิน​เหลียง​ทำ​ฟืน​ตก​พื้นเพ​ราะ​ความ​รีบ​ ​พวกเขา​ยืน​ตัว​แข็ง​เป็น​หิน​พลาง​มอง​ฟืน​ที่​กระจัดกระจาย​อยู่​บน​พื้น​นั้น​ ​แล้ว​พูด​ขึ้น​มา​ว่า​ ​”​ซุ่มซ่าม​ถึง​เพียงนี้​เชียว​หรือ​”

เด็กชาย​ตัว​น้อย​มอง​พวกเขา​ ​แต่​ไม่ได้​สนใจ​ที่จะ​ตำหนิ​พวกเขา​อีก​ ​เขา​โน้มตัว​ลง​ ​แล้ว​ใช้​นิ้วเท้า​เก็บ​ฟืน​ขึ้น​มาที​ละ​ท่อน​ ​ก่อน​จะ​ยก​มัน​ขึ้น​พาดบ่า​ ​จากนั้น​ก็​หอบ​ทั้งหมด​นั้น​เดิน​ออก​ไป

นี่​คือ​ภาพ​ที่​ปรากฏ​ใน​สายตา​ของ​ทุกคน​ ​เด็กชาย​ตัว​น้อย​เป็น​ผู้เดิน​นำ​ออกมา​เป็น​คน​แรก​ ​เขา​หอบ​ฟืน​เอาไว้​บน​บ่า​ข้าง​ซ้าย​ ​ส่วน​มือขวา​ถือ​กระทะ​เหล็ก​ใบ​ใหญ่​ ​มี​ชาย​ร่าง​ยักษ์​สอง​คน​เดินตาม​หลัง​อยู่​เงียบๆ​ ​ใน​มือ​ของ​ทั้งสอง​ว่างเปล่า​…

เมื่อ​ผู้ว่าการ​เฉิน​เห็นภาพ​นี้​ ​เขา​ก็​รีบ​ดึง​บุตรชาย​เข้ามา​หา​ทันที​ ​”​เหลียง​จื่อ​ ​เจ้า​ปล่อย​ให้​องค์​ชาย​เจ็ด​ตัว​น้อย​ถือ​ของ​มากมาย​เพียง​คนเดียว​ได้​อย่างไร​”

เฉิน​เหลียง​พยายาม​อ้า​ปาก​เพื่อ​อธิบาย

แต่​ท่าน​พ่อ​ของ​เขา​กลับ​ขัด​ขึ้น​อย่างรวดเร็ว​ว่า​ ​”​ต่อให้​ไม่​คำนึงถึง​ฐานะ​ของ​เขา​ ​แต่​เขา​ก็​ยัง​เป็น​แค่​เด็ก​คน​หนึ่ง​เท่านั้น​!​ ​ข้า​สอน​เจ้า​ว่า​อย่างไร​ ​เจ้า​ต้อง​รู้จัก​เคารพ​ผู้หลักผู้ใหญ่​ ​และ​ให้​ความรักใคร่​เอ็นดู​เด็ก​ๆ​!​ ​เจ้า​ ​เจ้า​ทำให้​ข้า​ผิดหวัง​มาก​!​”

เฉิน​เหลียง​พูด​อะไร​ไม่​ออก​สัก​คำ​ ​แต่​เขา​รู้สึก​ได้​ถึง​สายตา​ทิ่มแทง​จาก​ผู้คน​ที่อยู่​รอบตัว​ได้​อย่างชัดเจน​ ​สายตา​ผิดหวัง​นั้น​เหมือนกับ​สายตา​ของ​ท่าน​พ่อ​ของ​เขา​ไม่มี​ผิด

“​องค์​ชาย​เจ็ด​ ​โปรด​พูด​อะไร​แทน​พวก​กระหม่อม​ด้วย​เถิด​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​!​”​ ​เขา​ร้อง​ออกมา

องค์​ชาย​เจ็ด​ตัว​น้อย​ไม่สน​ใจ​เขา​ ​เขา​ชี้นิ้ว​ไป​ที่​ปู​ตัว​หนึ่ง​พร้อมกับ​ถาม​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ว่า​ ​”​พี่สะใภ้​สาม​ ​ปู​ที่​ท่าน​ตา​คน​นั้น​ถือ​อยู่ตัว​ใหญ่​มาก​เลย​ขอรับ​ ​ดู​น่าอร่อย​ยิ่งนัก​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​มองตาม​นิ้ว​ของ​เขา​ไป​ ​แล้ว​ถาม​เรียบๆ​ ​ว่า​ ​”​ท่าน​ตา​ ​ปู​พวก​นี้​ท่าน​ขาย​หรือเปล่า​”

น้ำเสียง​ของ​นาง​เยือกเย็น​ ​แต่​ก็​เต็มไปด้วย​ความเคารพ​อย่างมาก​ ​นาง​ทำการค้า​กับ​เขา​ตามปกติ​ ​ไม่ได้​ปฏิบัติ​กับ​เขา​ต่าง​ออก​ไป​เพียง​เพราะ​อีก​ฝ่าย​มี​ฐานะ​ที่​แตกต่าง​จาก​นาง

ชาย​ชรา​คิดไม่ถึง​ว่า​เจ้าของ​คน​ใหม่​ของ​ภัตตาคาร​ไห่​ปิน​จะ​เป็น​ใต้เท้า​เว​่ย​ผู้​ที่​โค่นล้ม​ตระกูล​เลี่ยว​ ​เขา​รู้สึก​ลำบากใจ​ยิ่งนัก​ ​สีหน้า​ของ​เขา​เต็มไปด้วย​ความลังเล

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่ได้​ฝืนใจ​เขา​ ​นาง​เอ่ย​ว่า​ ​”​ข้า​ให้​เวลา​ท่าน​คิด​ก่อน​ก็แล้วกัน​”​ ​จากนั้น​นาง​ก็​หันไป​อีก​ทาง​แล้ว​สั่งเสียง​เบา​ว่า​ ​”​ต้าสง​ ​เฉิน​เหลียง​ ​เอา​ฟืน​มา​จุดไฟ​แล้ว​ตั้ง​กระทะ​”

“​ขอรับ​!​”

ทั้งสอง​คนดู​กระตือรือร้น​เป็นอย่างมาก​!

หนึ่ง​ใน​นั้น​รับหน้าที่​รั้ง​องค์​ชาย​เจ็ด​เอาไว้​ ​ใน​ระหว่าง​ที่​อีก​คน​รีบ​จุดไฟ​ที่​ฟืน​และ​ตั้ง​กระทะ​อย่างรวดเร็ว

คราวนี้​พวกเขา​จะ​ปล่อย​ให้​องค์​ชาย​เจ็ด​ขโมย​งาน​ของ​พวกเขา​ไป​ไม่ได้​เด็ดขาด​!

เรื่อง​นี้​พิสูจน์​ให้​เห็น​ว่า​ต้าสง​และ​เฉิน​เหลียง​คิดมาก​ไป​เอง​ขนาด​ไหน​…

องค์​ชาย​เจ็ด​ตัว​น้อย​ไม่สน​ใจ​พวกเขา​เลย​แม้แต่​นิดเดียว​ ​ดวงตา​ร้อนแรง​คู่​โต​ของ​เขา​เบิก​กว้าง​ขณะ​จ้องมอง​ปู​ ​กุ้ง​ ​และ​สาหร่าย​สีน้ำตาล​ที่อยู่​รอบตัว​อย่าง​ตื่นเต้น

ใน​หัว​ของ​เขา​คิดได้​อยู่​อย่าง​เดียว​ว่า​ ​ของกิน​!​ ​ของกิน​เต็มไปหมด​เลย​!

เปรี๊ยะ​!

ฟืน​ท่อน​แรก​ติดไฟ​แล้ว

ทุกคน​เคลื่อน​สายตา​ไป​มอง​ทาง​ภัตตาคาร​ไห่​ปิน

ประชาชน​ส่วนใหญ่​ยัง​สงสัย​อยู่​ว่า​ทำไม​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ถึง​เอา​กระทะ​เหล็ก​ใบ​นั้น​ออกมา

พ่อค้า​สอง​คน​ก่อนหน้านี้​สบตา​กัน​อย่างรวดเร็ว​ ​แล้ว​เอา​สิ่ง​ที่อยู่​ใน​ถัง​ไม้​ใบ​หนึ่ง​ให้​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ดู​พร้อมกับ​เอ่ย​ว่า​ ​”​นี่​เป็น​อาหารทะเล​ที่​สด​ใหม่​ที่สุด​ของ​ที่นี่​ขอรับ​ ​พวกเรา​มี​ปลา​ทะเล​หนึ่ง​ตัว​ ​กุ้งมังกร​สอง​ตัว​ ​และ​ปู​อีก​สอง​ตัว​ขอรับ​ ​ใต้เท้า​ ​เรื่อง​นี้​ดูจะ​ยุ่งยาก​กว่า​ที่​พวกเรา​คิด​เอาไว้​ใน​ตอนแรก​นะ​ขอรับ​ ​ชาวบ้าน​ไม่เต็มใจ​ที่จะ​ทำการค้า​กับ​พวกเรา​มาก​นัก​เพราะ​ชื่อเสียง​ของ​ภัตตาคาร​ไห่​ปิน​”

“​อืม​ ​ก็​พอ​จะเข้า​ใจ​ได้​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ตอบ​อย่างใจ​เย็น​เหมือน​คิด​เอาไว้​แล้ว​ว่า​ผล​จะ​ออกมา​เป็น​เช่นนี้​ ​”​ไม่ต้อง​ห่วง​ ​ในไม่ช้า​นี้​จะ​ต้อง​มี​คน​สนใจ​ทำการค้า​กับ​พวกเรา​แน่​ ​เอา​ถัง​ใบ​นี้​ไป​วาง​ไว้หน้า​เขียง​ซะ​”

“​ขอรับ​!​”

ทุกคน​มีหน้า​ที่​ต้อง​ทำ​ ​แม้กระทั่ง​องค์​ชาย​เจ็ด​ตัว​น้อย​ก็​ยัง​นั่งคุกเข่า​อยู่​กับ​พื้น​และ​จ้องมอง

ปู​ที่​กำลัง​ไต่​ไปมา​นั้น​อย่างตั้งใจ

ตอนแรก​องครักษ์​เงา​ต่าง​กำลัง​เป็นห่วง​ว่า​องค์​ชาย​เจ็ด​จะ​จับ​ทุกอย่าง​ที่​ตัวเอง​เห็น​เข้า​ปาก​ ​แต่​พวกเขา​ก็​โล่งใจ​เมื่อ​เห็น​เขา​ใน​ตอนนี้

จากนั้น​พวกเขา​ก็​คุกเข่า​ลง​ข้าง​หนึ่ง​ ​พร้อมกับ​รายงาน​ว่า​ ​”​ทุกอย่าง​ปกติ​ดี​ขอรับ​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ที่อยู่​ใน​หอน​้ำ​ชา​อีก​ฝั่ง​ของ​ถนน​กำลัง​เล่น​กับ​ถ้วย​ชากระ​เบื้อง​เคลือบ​ใน​มือ​ ​ดวงตา​ดำขลับ​อัน​สง่างาม​มอง​ไปร​อบ​ๆ​ ​พร้อมกับ​กวาดตา​มอง​ฝูงชน​ที่อยู่​ข้างล่าง​ ​จากนั้น​บน​ใบหน้า​ของ​เขา​ก็​มี​รอยยิ้ม​ผุด​ขึ้น​มา​ ​เขา​เอ่ย​ขึ้น​ด้วย​น้ำเสียง​อัน​สูงศักดิ์​ว่า​ ​”​นาง​เอา​เครื่องครัว​ออกมา​หน้า​ร้าน​ ​เจ้า​เรียก​การ​ทำ​เช่นนี้​ว่า​ปกติ​หรือ​”

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท