องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 541 อยู่กับองค์ชายเจ้าอารมณ์ด้วยความรัก

บทที่ 541 อยู่กับองค์ชายเจ้าอารมณ์ด้วยความรัก

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​บิดขี้เกียจ​พลาง​เอ่ย​ขึ้น​อย่างใจ​ลอย​ว่า​ ​”​ข้า​คิด​ว่า​พิธี​สำเร็จ​เรียบร้อย​ดี​ ​ร่าง​นี้​เหมือน​ร่าง​ของ​ข้า​เปี๊ยบ​ ​แม้กระทั่ง​หน้าตา​ก็​ยัง​เหมือนกับ​หน้าตา​ของ​ข้า​ตอนที่​อยู่​ใน​ยุค​นั้น​ไม่มี​ผิด​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​ระ​ชับ​มือ​ที่​โอบ​อยู่​รอบเอว​นาง​เข้าหา​กัน​แน่น​ ​แต่​ยังคง​นิ่งเงียบ​ไม่​พูดจา

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หลุบ​ตาลง​พร้อมกับ​มอง​ไป​ที่​เขา​ ​”​ท่าน​รู้จัก​กับ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​คน​ก่อน​หรือ​”

“​ข้า​เคย​เห็น​นาง​อยู่​บ้าง​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เล่น​กับ​ผม​ของ​นาง​ ​น้ำเสียง​ของ​เขา​ยังคง​แจ่มชัด​ดังเช่น​ปกติ​ ​”​ทำไม​หรือ​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ส่ายหน้า​ ​”​ไม่มี​อะไร​ ​เพียงแค่​…​”

อันที่จริง​นั้น​นาง​ต้องการ​ถาม​เขา​ว่า​เขา​รู้สึก​อย่างไร​กับ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​คน​ก่อน

ใน​ความฝัน​นั้น​ ​ดูเหมือน​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ตัว​น้อย​จะ​เคย​มอบ​ขนม​ให้​เขา

ในเวลานั้น​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ยังคง​เป็น​องค์​ชาย​ตัว​น้อย​ผู้​อวดดี​และ​ไม่มีใคร​รัก

ตรงข้าม​กับ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​นาง​เป็น​หลานสาว​ที่นาย​ท่าน​อาวุโส​เฮ่อ​เหลียน​รัก​มาก​ที่สุด​ ​นาง​มัก​ไป​ที่​วัง​และ​ดื่มด่ำ​กับ​ความนิยม​ที่​เด็ก​ใน​วัย​เดียวกัน​มี​ให้​นาง​อยู่​เสมอ

ดูเหมือนว่า​แม้กระทั่ง​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​็​ยัง​ปฏิบัติ​ต่อนาง​แตกต่าง​ไป​จาก​คนอื่น​…

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เงยหน้า​ขึ้น​ ​แล้ว​ยิ้ม​ออกมา​ ​”​ดูเหมือน​ท่าน​จะ​เป็นห่วง​ร่าง​นี้​ของ​ข้ามาก​ทีเดียว​”

“​ข้า​ไม่​ควร​เป็นห่วง​เจ้า​หรือ​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​คว้า​เสื้อ​มาค​ลุม​ร่าง​นาง​ไว้​ ​แล้ว​ดึง​นาง​เข้ามา​กอด

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​คิด​อยู่​ครู่หนึ่ง​ ​และ​จึง​กล่าวว่า​ ​”​อืม​ ​ก็​ควร​อยู่​”

“​ทำไม​หรือ​ ​ข้า​เข้มงวด​กับ​เจ้า​เกินไป​หรือ​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ใช้​มือ​กำ​รอบ​ข้อมือ​ของ​นาง​ ​เขา​ยิ้ม​และ​กล่าวว่า​ ​”​ช่วงนี้​เขี้ยวเล็บ​ของ​เจ้า​ดู​ไม่​ค่อย​มีพิษ​สง​เท่าใด​นัก​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​มอง​เขา​ด้วย​รอยยิ้ม​ ​”​ข้า​เป็น​ประธาน​จอม​เผด็จการ​ ​และ​ยัง​เป็น​สุนัข​ที่​ภักดี​อีกด้วย​ ​ข้า​ย่อม​ไม่​ข่วน​ใคร​ง่ายๆ​”

“​ทำไม​ข้า​ถึง​รู้สึก​ว่า​ข้า​ยัง​ฝึก​เจ้า​ได้​ไม่ดี​พอกัน​ล่ะ​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยอุ​้​มนาง​ขึ้น​ ​แล้ว​เอ่ย​ด้วย​น้ำเสียง​ทุ้ม​ต่ำ​ว่า​ ​”​ไม่มีใคร​จะ​สามารถ​พราก​เจ้า​ไป​จาก​ข้า​ได้​ ​แม้แต่​ตัว​เจ้า​เอง​ ​เข้าใจ​หรือไม่​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ตกตะลึง​ ​และ​เงยหน้า​ขึ้น​มอง​ท้องฟ้า​อย่าง​เหม่อลอย​ ​”​ข้า​ไม่เคย​พูดเสีย​หน่อย​ว่า​ข้า​จะ​หนี​ไป​ไหน​ ​ข้า​ยอมให้​ท่าน​ล่าม​ข้า​ไว้​ด้วยซ้ำ​ ​จะ​ว่า​ไป​ ​ท่าน​เอง​ก็​น่าจะ​เปลี่ยนรูป​แบบ​กลอน​ใหม่​ได้​แล้ว​กระมัง​ ​มัน​ถูก​ตั้ง​ไว้​ให้​เป็น​รูปแบบ​เดิม​มา​พัก​หนึ่ง​เห็นจะ​ได้​ ​การ​สะเดาะ​กลอน​นี่​ชัก​ไม่ใช่​เรื่อง​น่า​ท้าทาย​สำหรับ​ข้า​เสีย​แล้ว​”

“​เจ้า​เห็น​กุญแจ​พวก​นั้น​เป็น​เพียงแค่​ของเล่น​อย่างนั้น​สิ​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยพ​รม​จูบ​เข้าที่​ใบ​หู​ของ​นาง​ ​”​แต่​มัน​ก็​คง​ถึง​เวลา​เปลี่ยน​แล้ว​จริงๆ​ ​เจ้า​คง​ชอบ​อัน​ที่​ทำ​มาจาก​ทองคำ​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​มอง​เขา​ด้วย​สีหน้า​เคร่งเครียด​ ​”​ท่าน​ไม่ต้อง​ลำบาก​ทำให้​ข้า​พอใจ​หรอก​ ​ข้า​คง​พอใจ​ยิ่งกว่า​หาก​ท่าน​เปลี่ยน​กุญแจมือ​พวก​นี้​เป็น​เงิน​ให้​ข้า​แทน​”

“​เจ้า​กลาย​มา​เป็น​พระ​ชายา​ทั้งที่​มีรส​นิยม​เลวร้าย​ถึง​เพียงนี้​ได้​เช่นไร​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ถอนหายใจ​ยาว​ ​แต่​นาง​กลับ​สังเกตเห็น​รอยยิ้ม​ที่อยู่​บน​ใบหน้า​ของ​เขา​ได้​อย่างง่ายดาย

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ซุก​ร่าง​เข้ากับ​เขา​พลาง​เอ่ย​ว่า​ ​”​มัน​เป็นการ​ตัดสินใจ​ของ​ท่าน​ ​แต่​ท่าน​ก็​ยัง​ขอ​คืน​สินค้า​ได้​”

คืน​สินค้า​หรือ

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยม​อง​นาง​ ​แล้ว​หรี่​ตาลง​ ​เขา​คว้า​มือ​ของ​นาง​ไว้​แล้ว​เล่น​กับ​มัน​ ​”​บางครั้ง​ข้า​ก็​รู้สึก​ว่า​เจ้า​เป็น​คนฉลาด​มาก​ ​แต่​บางครั้ง​ข้า​ก็​อด​คิด​ไม่ได้​ว่า​ใน​หัว​เจ้า​มี​แต่​สำลี​ ​ข้าม​อบ​สิทธ​์​ใน​การ​เข้าถึง​ทรัพย์สิน​และ​งบประมาณ​ทั้งหมด​ของ​ข้า​ให้​กับ​เจ้า​ไป​ตั้งแต่แรก​แล้ว​นี่​ ​เจ้า​ลืม​เสีย​แล้ว​หรือ​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​:​ ​…​จริง​ด้วย​ ​นาง​ลืม​เรื่อง​นี้​ไป​เสีย​สนิท​!

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​รู้​ว่านาง​จำ​ไม่ได้​เมื่อ​เห็น​สีหน้า​ของ​นาง​ ​เขา​ยิ้ม​แล้วจึง​ลุกขึ้น​ยืน​ ​”​สรุป​ว่า​เจ้า​อยากได้​เท่าไหร่​ก็​เอา​ออก​ไป​ได้​เลย​ ​ทำไม​เจ้า​ถึง​เอาแต่​ขอ​ของ​พวก​นั้น​กับ​ข้า​อยู่​เรื่อย​”

นาง​พูด​ไม่ได้​ว่านั​่น​เป็น​เพราะ​นาง​เคยชิน​กับ​การ​หา​ผลประโยชน์​จาก​คนอื่น​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ทำ​หน้า​เหมือน​เพิ่ง​คิด​อะไร​ได้​ ​นาง​ขมวดคิ้ว​แล้ว​กล่าวว่า​ ​”​เช่นนั้น​หมายความว่า​เงิน​ที่​ท่าน​ใช้จ่าย​ใน​ชีวิตประจำวัน​ของ​ท่าน​ก็​ต้อง​ผ่าน​ข้า​ก่อน​หรือ​”

“​ใช่​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ตอบ​เบา​ๆ​ ​พลาง​ปลด​กระดุม​คอเสื้อ​ออก

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ยิ้ม​พร้อมกับ​เอ่ย​ขึ้น​ว่า​ ​”​ดียิ่ง​นัก​”​ ​ถ้า​องค์​ชาย​ทำตัว​ไม่ดี​ ​นาง​จะ​ให้​เขา​กิน​แต่​มังสวิรัติ​เหมือน​อย่างที่​นาง​ได้​ร่ำเรียน​มาจาก​เขา

“​เจ้า​คง​ไม่ต้อง​ให้​ข้า​เตือนสติ​เจ้า​หรอก​ใช่​หรือไม่​ว่า​ต่อให้​ข้า​ไม่มี​เงิน​สัก​ตำลึง​ ​แต่​บน​โต๊ะอาหาร​ของ​ข้า​ย่อม​ไม่​ลงเอย​ด้วย​การ​ไร้​เนื้อสัตว์​อย่างแน่นอน​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​โยน​เสื้อ​ของ​ตัวเอง​ไป​ไว้​ข้างๆ​ ​แล้ว​มอง​นาง​ด้วย​สายตา​ขี้เล่น​พร้อมกับ​ว่า​ต่อ​ ​”​ข้า​ยัง​เป็น​คนดู​แล​เรื่อง​สิ่ง​ที่​เรา​จะ​กินใน​วันนี้​หรือ​วันพรุ่งนี้​อยู่​เช่น​เดิม​ ​ห้องเครื่อง​ยังคง​เชื่อฟัง​คำสั่ง​ข้า​ ​เงินอยู่​ใน​มือ​เจ้า​ ​แต่​เจ้า​อยู่​ใน​มือ​ข้า​ ​มานี​่​สิ​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เลือก​ที่จะ​ไม่สน​ใจ​เขา

นาง​ถูก​เขา​ดึง​เข้าสู่​อ้อมแขน​อย่างแรง​ ​มือ​ข้าง​หนึ่ง​ของ​เขา​กอด​ร่าง​ของ​นาง​เอาไว้​ ​ส่วน​มือ​อีก​ข้าง​นั้น​ง่วนอยู่กับ​การ​ถอด​ชุดนอน​ของ​นาง​ออก​ ​นิ้ว​เรียว​ของ​เขา​ติดจะ​เย็น​เล็กน้อย​ ​”​วันนี้​เจ้า​จะ​อยู่​ข้างบน​หรือ​อยู่​ข้างล่าง​ดี​ หืม​”

“​ไม่เอา​ทั้งสอง​อย่าง​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ซุก​ใบหน้า​ของ​ตัวเอง​เข้ากับ​เสื้อ​ตัว​ใน​ของ​เขา​ ​พร้อมกับ​เอ่ย​ว่า​ ​”​ข้า​อยาก​นอน​แล้ว​ ​ข้า​ปวด​ตา​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​หยุด​การเคลื่อนไหว​ในทันที​ ​เขา​ขมวดคิ้ว​เล็กน้อย​แล้ว​ถาม​ว่า​ ​”​เกิด​อะไร​ขึ้นกับ​ตาของ​เจ้า​หรือ​”

“​ตา​ข้า​รู้สึก​ล้า​อย่างไร​ชอบกล​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​พยายาม​หา​ข้ออ้าง

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ไม่​ปล่อย​นาง​กลับ​ไป​นอน​ ​แทนที่จะ​ทำ​เช่นนั้น​ ​เขา​กลับ​ดึง​นาง​เข้ามา​หา​แล้ว​หยิบ​เอา​ขวด​บรรจุ​ผง​บัว​หิมะ​เทียน​ซาน​ออกมา​ ​แล้ว​โรย​มัน​ลง​บน​เปลือกตา​ของ​นาง

ทันทีที่​นาง​ได้กลิ่น​ผง​แป้ง​นั้น​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ก็​รู้​ได้​ทันที​ว่า​มัน​คือ​บัว​หิมะ​เทียน​ซาน​ ​กลิ่น​ของ​มัน​ผสาน​เข้ากับ​กลิ่น​ประจำตัว​ของ​ชายหนุ่ม​เล็กน้อย

“​ช่าง​รวย​เสีย​จริง​ ​แม้กระทั่ง​ยาหยอดตา​ของ​ท่าน​ก็​ยัง​ทำ​มาจาก​บัว​หิมะ​เทียน​ซาน​”​ ​ดูเหมือนว่า​ความร่ำรวย​ของ​เขา​จะ​ไม่ได้​อยู่​ใน​ขั้น​ปกติ​ ​มิหนำซ้ำ​ร่างกาย​ของ​เขา​ยัง​ได้รับ​การ​บำรุง​เป็นพิเศษ​อีกด้วย

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยม​อง​นาง​ด้วย​รอยยิ้ม​กึ่งหนึ่ง​แล้ว​กล่าวว่า​ ​”​เจ้า​พึมพำ​เรื่อง​อะไร​กัน​”

“​ก็​ไม่มี​อะไร​มาก​ ​ข้า​เพียงแค่​สงสัย​ว่า​ตระกูล​ของ​ท่าน​รู้​บ้าง​หรือเปล่า​ว่า​ท่าน​ร่ำรวย​เพียงใด​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หาว​อย่าง​ไม่ใส่ใจ​ ​นาง​ขมวดคิ้ว​พลาง​คิดถึง​เรื่อง​ใน​ความฝัน​อย่าง​เหม่อลอย

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​ระ​ตุก​ยิ้ม​มุม​ปาก​ ​แล้ว​ตอบ​ด้วย​ท่าทาง​สบาย​ๆ​ ​ว่า​ ​”​แต่​อย่างไร​ทรัพย์สิน​ทั้งหมด​ที่​ข้ามี​ล้วนแต่​อยู่​ใน​มือ​ของ​ภรรยา​ทั้งสิ้น​ ​เจ้า​ไม่​มั่นใจ​ใน​คำพูด​ของ​ข้า​หรือ​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​หงุดหงิด​จาก​ฝัน​นั้น​เป็น​ทุนเดิม​อยู่​แล้ว​ ​และ​นาง​ตั้งใจ​ว่า​จะ​เอา​ความรู้สึก​นั้น​ไป​ลง​ที่​องค์​ชาย

ใคร​จะ​รู้​ว่าน​อก​จาก​นาง​จะ​ไม่​สามารถ​เอาชนะ​เขา​ด้วย​คำพูด​ได้​แล้ว​ ​นาง​ยัง​เค้น​ข้อมูล​อะไร​มาจาก​เขา​ไม่ได้​อีกด้วย​ ​ด้วยเหตุนี้​นาง​จึง​หลับตา​ลง​ด้วย​สีหน้า​เย็นชา​ ​แล้ว​ไถ​หน้า​เข้ากับ​หมอน​อยู่​หลายครั้ง

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยดึง​นาง​เข้ามา​กอด​พร้อมกับ​ใช้​มือซ้าย​ตบหลัง​นาง​เบา​ๆ​ ​เขา​เอ่ย​ขึ้น​ด้วย​น้ำเสียง​ลุ่มลึก​อัน​ไพเราะ​น่าฟัง​ว่า​ ​”​เจ้า​โมโห​ที่​ข้ามี​เงิน​มากกว่า​เจ้า​หรือ​”​ ​อย่างไร​นาง​ก็​เคย​บอกว่า​นาง​ต้องการ​เป็น​คนที​่​ร่ำรวย​ที่สุด​ใน​จักรวรรดิ​จ้าน​หลง​ ​แม้​จะ​แทบ​ไม่มีใคร​ตั้ง​สิ่ง​นั้น​เป็น​เป้าหมาย​ของ​ชีวิต​ ​แต่​ก็​ชัดเจน​แล้ว​ว่า​ผู้หญิง​ที่อยู่​ตรงนี้​เป็นหนึ่ง​ใน​ประชากร​ส่วนน้อย​นั้น

“​ท่าน​หมายความว่า​อย่างไร​ที่​บอกว่า​เงิน​ของ​ท่าน​ ​มัน​เป็น​เงิน​ของ​ข้า​ต่างหาก​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ดู​สดชื่น​เต็มไปด้วย​ชีวิตชีวา​ทันทีที่​พูด​เช่นนั้น​ ​”​ของ​ของ​ท่าน​ก็​คือ​ของ​ของ​ข้า​ ​เข้าใจ​หรือเปล่า​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยป​ระ​สาน​มือไว​้​ที่​ด้านหลัง​ศีรษะ​พร้อมกับ​เผย​รอยยิ้ม​ทรง​เสน่ห์​ออกมา​ ​แล้ว​ตอบ​นาง​ว่า​ ​”​เข้าใจ​แล้ว​ขอรับ​นาย​หญิง​”

“​ไม่เลว​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​พอใจ​ ​รอยยิ้ม​ของ​นาง​ค่อยๆ​ ​กว้าง​ขึ้น​ทีละน้อย

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เลิก​คิ้ว​พร้อมกับ​ถาม​ว่า​ ​”​แล้ว​ของ​ของ​เจ้า​ล่ะ​”

“​ของ​ของ​ข้า​หรือ​ ​แน่นอน​ว่า​มัน​ก็​ยัง​เป็น​ของ​ข้า​เหมือนเดิม​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หรี่​ตา​ ​แล้ว​ซบ​ศีรษะ​ลง​กับ​อก​ของ​เขา

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ยิ้ม​ออกมา​เล็กน้อย​ ​”​เจ้า​เพิ่ง​พูดว่า​จะ​ไม่​ข่วน​ใคร​ง่ายๆ​ ​มิใช่​หรือ​ ​ช่าง​เป็น​โจร​โดย​เนื้อแท้​เสีย​จริง​”

“​อืม​ ​ท่าน​ยัง​ขอ​คืน​สินค้า​ได้​อยู่​นะ​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ลด​เสียง​ลง​ ​ประโยค​สุดท้าย​นั้น​เบา​จน​แทบ​ไม่ได้​ยิน

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​หรี่​ดวงตา​หงส์​อัน​ลึกล้ำ​ยาก​จะ​หยั่งถึง​ของ​ตัวเอง​ลง​ ​ความโหดเหี้ยม​ของ​เขา​ราวกับ​ล้น​ทะลัก​ออกมา​จาก​ร่าง​ทันทีที่​เขา​เอ่ย​ขึ้น​ด้วย​น้ำเสียง​ข่มขู่​ว่า​ ​”​อย่า​ให้​ข้า​ได้ยิน​คำ​ว่า​คืน​สินค้า​อีก​ ​ไม่อย่างนั้น​ละ​ก็​…​”

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท