Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน – ตอนที่ 391 เวอร์ชันนี้ย้อนแย้ง

ตอนที่ 391 เวอร์ชันนี้ย้อนแย้ง

ยังเหลือเวลาอีกสิบวันก่อนที่เรื่องปากง สุนัขยอดกตัญญูจะเข้าฉาย ในวินาทีแรกของเดือนพฤศจิกายนมาถึง สิ่งที่คึกคักสุดคือการเริ่มต้นฤดูกาลแข่งขันอย่างเป็นทางการ

ชาร์ตเพลงใหม่เดือนพฤศจิกายนมาถึงแล้ว!

มีคนบอกว่าชาร์ตเพลงใหม่เดือนพฤศจิกายน ก็คือทีเซอร์ของมหาสงครามเทพเซียนในเดือนธันวาคม หรือเป็นมหาสงครามเทพเซียนขนาดย่อมด้วยซ้ำไป

คำพูดนี้ถูกต้องทุกประการ

ชาร์ตเพลงใหม่คึกคักจริงๆ

ไม่มีเซี่ยนอวี๋เข้าร่วม ไม่มีการปรากฏตัวของพ่อเพลง และไม่มีความวุ่นวายจากราชาราชินีเพลง

บรรดานักร้องแถวหน้าเหล่านี้ต่อสู้กันอย่างมีรับมีตอบโต้ ลำพังวันแรก อันดับที่หนึ่งก็สลับกันขึ้นลงอยู่หลายครั้งแล้ว

เมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้วเพิ่งอยู่อันดับหนึ่งแท้ๆ หนึ่งชั่วโมงผ่านไปก็ถูกแซงซะแล้ว

และผ่านไปอีกหนึ่งชั่วโมง อันดับที่สามก็โผล่มาแล้ว

ประมือกันจนอีรุงตุงนัง

นี่คือศึกของคู่ต่อสู้ที่มีฝีมือสูสีกัน

นี่ก็คือภาพที่วงการเพลงชอบเห็นมากที่สุด

ถ้ามีขาใหญ่บางคนปล่อยพลังกำราบทุกคน ดูแล้วตื่นเต้นอยู่หรอก แต่ไม่ได้ลุ้นระทึกเลย

ไหนเลยจะเหมือนเดือนพฤศจิกายนในตอนนี้ ที่สถานการณ์ดุเดือด ข่าวประโคมไปทุกหัวระแหง ชาวเน็ตนับไม่ถ้วนติดตามชาร์ตเพลงใหม่ในฤดูกาลนี้

ตื่นเต้นสุดๆ ไปเลย

ภาพเช่นนี้ ยิ่งทำให้ชาวเน็ตตั้งตารอว่าเดือนธันวาคมจะฟาดฟันกันดุเดือดขนาดไหน!

เดือนพฤศจิกายนเป็นซะขนาดนี้แล้ว

เดือนธันวาคมจะขนาดไหน

แต่หลินเยวียนไม่ได้เข้าร่วมชาร์ตเพลงใหม่เดือนพฤศจิกายน ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ให้ความสนใจกับเรื่องนี้มากนัก

เป็นแนวคิดเช่นเดียวกับที่บนโลกออนไลน์ถกเถียงกันว่าสรุปแล้วเรื่องปากง สุนัขยอดกตัญญูจะเป็นที่สุดในด้านใด

หลินเยวียนจัดการภารกิจประจำวันของตนไป ขณะกำลังรอคอยเรื่องปากง สุนัขยอดกตัญญูเข้าฉาย

ในความจริงแล้ว

ขณะที่บนโลกออนไลน์พูดคุยกันมากขึ้นเรื่อยๆ ทุกคนเริ่มเชื่อว่าปากง สุนัขยอดกตัญญูเป็นภาพยนตร์แนวอบอุ่นเยียวยาจิตใจอย่างที่เห็นจากภายนอกจริงๆ ถึงขั้นที่มีคนตีความความหมายแฝงด้วยซ้ำไป

‘อาจารย์เซี่ยนอวี๋เป็นคนอบอุ่นจริงๆ อุตส่าห์เลือกปล่อยหนังในวันที่ 11 เดือนพฤศจิกา’

‘หา?’

‘ทำไมล่ะ’

การตีความนี้ทำให้ชาวเน็ตผู้มีใจรักในการสอดส่องเรื่องชาวบ้านรู้สึกประหลาดใจเหลือเกิน

จนกระทั่งนักทฤษฎีท่านนี้แถลงไขการตีความของตน ‘ยังต้องถามอีกเหรอ ก็เพราะวันที่ 11 เดือนพฤศจิกายนคือวันคนโสดไงล่ะ วันคนโสดเป็นวันของคนไม่มีคู่อย่างเราค่ะสาว!’

บ้าน่า…จริงด้วยสิ

นักทฤษฎีท่านนี้ยังโพสต์เรียกกระแสให้ตนเองต่อไป ‘ความบังเอิญมีมากเหลือเกิน เห็นชัดๆ ว่าปากง สุนัขยอดกตัญญูเป็นภาพยนตร์ที่พูดถึงสุนัข ทั้งอบอุ่นทั้งเยียวยาจิตใจ แถมอบอุ่นเยียวยาจิตใจระดับสูงสุดด้วย’

‘ที่คุณพูดมีเหตุผล ฉันไม่มีอะไรโต้แย้ง’

‘อรุก เซี่ยนอวี๋ทำเรื่องปากง สุนัขยอดกตัญญูมาให้คนโสดอย่างพวกเรา?’

‘ต้องเป็นอย่างนั้นแน่ นี่เป็นความใส่ใจที่อาจารย์เซี่ยนอวี๋มีต่อคนโสด ต้องเข้าใจว่าสิ่งที่เรียกว่าวันคนโสดก็คือวันที่คนโสดเศร้าที่สุด จัดหนังอบอุ่นเยียวยาจิตใจให้คนโสดในวันคนโสดแบบนี้ เป็นการปลอบประโลมทางจิตวิญญาณให้พวกเรา!’

‘คอมเมนต์บนลบคำว่าพวกเดี๋ยวนี้นะ’

‘คอมเมนต์บนของคอมเมนต์บน ลบคำว่าพวกเดี๋ยวนี้นะ’

‘คอมเมนต์บนของคอมเมนต์บนของคอมเมนต์บน…แม่มเอ๊ย ไม่ต้องลบอะไรทั้งนั้น ผมเกือบลืมไปแล้วว่าผมโสด!’

‘ฮ่าๆๆๆ พวกคุณโคตรตลก ถ้าผมขำจนขาดอากาศหายใจตายแล้วช่วยเอาเหรียญในแอปช้อปปิงของผมไปใช้ด้วย’

‘เพราะงั้น 11 พฤศจิกา คนโสดก็จะแห่กันไปดูเรื่องปากง สุนัขยอดกตัญญู?’

‘ตอนแรกไม่คิดว่าจะไปดููหนังรอบเที่ยงคืนนะ แต่เห็นพวกคุณพูดแบบนี้แล้วผมเลยจะซื้อตั๋วสองใบไปดูกับแฟน หวังว่าจะไม่ถูกคนโสดรุมทุบนะค้าบ’

‘พี่ชาย ตื่นๆ จะไปดูหนังกับแฟน ก่อนอื่นคุณต้องมีแฟนจ้า’

‘คู่รักอย่าไปนะ หนังเรื่องปากง สุนัขยอดกตัญญูมีไว้สำหรับคนโสด!’

‘…’

การตีความของอัจฉริยะบนโลกออนไลน์ ทำให้หลายคนสนใจเรื่องปากง สุนัขยอดกตัญญูขึ้นมา

แน่นอน ไม่มีมีใครคิดจริงๆ หรอกว่าภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างขึ้นมาสำหรับคนโสดโดยเฉพาะ เพียงแต่เป็นภาพยนตร์เกี่ยวกับสุนัขเรื่องหนึ่งซึ่งเข้าฉายในวันคนโสดและทำให้บรรดาคนโสดทั้งหลายเสียน้ำตาเป็นหมู่คณะได้ ความจริงแล้วนี่เป็นความเข้าใจผิดอย่างมหันต์

……

และท่ามกลางการรอคอยเช่นนี้ วันเวลาค่อยๆ เคลื่อนคล้อยผ่าน

คลิก

ฟันเฟืองของเวลาประหนึ่งเดินมาลงล็อกที่ถูกต้องในที่สุด เมื่อกลไกส่งเสียงใส วันที่ 11 เดือนพฤศจิกายนก็มาถึงในที่สุด!

ในวันนี้ หลินเยวียนเข้านอนเร็วเหมือนทุกวัน

ทว่าแสงไฟในโรงฉายภาพยนตร์ขนาดใหญ่กลับยังสว่างไสวในช่วงเที่ยงคืน

โรงฉายซึ่งเปิดฮีตเตอร์ไม่ได้หนาวเหน็บและเงียบเชียบ

หลังจากที่การตรวจตั๋วเข้าชมเรื่องปากง สุนัขยอดกตัญญูได้เริ่มต้นขึ้น ผู้ชมกลุ่มแรกก็กรูกันเข้าไปในโรงฉาย และหาตำแหน่งที่นั่งที่ถูกต้องของตน

ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว

คนที่ยินดีอดตาหลับขับตานอนรอหนังเข้าฉาย ถ้าหากไม่ใช่พวกนกฮูกกลางคืน ก็เป็นแฟนคลับตัวยงของเซี่ยนอวี๋

แน่นอน

นั่นรวมไปถึงชาวคนโสดด้วย

พวกเขานั่งรถมาเพียงลำพัง ซื้อเครื่องดื่มและข้าวโพดคั่วเพียงลำพัง นั่งลงเพียงลำพัง ในใจยังภาวนาว่าขอให้ไม่มีคู่รักมานั่งข้างๆ

จำนวนผู้ชมโดยรวมมีจำกัด

ถึงอย่างไรก็เป็นช่วงกลางดึก ต่อให้โรงภาพยนตร์จะยังเปิดกิจการ ทว่าผู้ชมรอบเที่ยงคืนมีไม่มากเป็นปกติ นอกจากนั้นเรื่องปากง สุนัขยอดกตัญญูยังไม่ใช่ภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์ด้วย

หากเป็นภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์เรื่องดังเข้าฉาย ต่อให้เป็นรอบเที่ยงคืน ก็ยังมีคนนับไม่ถ้วนยินดีรอ

เพียงแต่เรื่องนี้ หลายคนรีบไปดูรอบปฐมทัศน์เพราะเห็นแก่หน้าตาของเซี่ยนอวี๋

จนถึงตอนนี้ ทุกคนยังล้วนคิดว่ามาเพื่อชมภาพยนตร์อบอุ่นหัวใจ พวกเขาไม่รู้เลยว่าท้ายที่สุดแล้วภาพยนตร์จะถูกนำเสนอออกมาในรูปแบบใด

แต่ว่า…

สิ่งที่ต้องเกิด อย่างไรก็ต้องเกิด

หลังจากที่เรื่องปากง สุนัขยอดกตัญญูเริ่มฉาย ก็มีมือที่มองไม่เห็นคู่หนึ่งปล่อยแก๊สน้ำตาในโรงฉายอย่างไร้สุ้มเสียง

ในตอนแรกยังไม่มีใครเอะใจ

เมื่อมีคนเริ่มสัมผัสได้ถึงความไม่ชอบมาพากล ศาสตราจารย์อันในหน้าจอก็ล้มลงกลางชั้นเรียนไปแล้ว

ท่วงทำนองเปียโนที่เร่งเร็วราวกับเป็นค้อนอันหนักอึ้ง ในฉากหลงเหลือเพียงภาพที่กล้องจับไปยังลูกบอลหนังสีเหลือง

ครืน!

การจากไปอย่างกะทันหันของศาสตราจารย์อันประหนึ่งขุนเขาถล่มลงมา

ประหนึ่งแก๊สน้ำตาถูกเขวี้ยงเข้าใส่ ตามมาด้วยเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นในโรงฉาย ผู้ชมทุกคนล้วนหล่นลงสู่กับดักแห่งความอ่อนโยน

“ร้องไห้ซะ! ร้องไห้กันหมดนี่แหละ!!”

ในห้องนอนของบ้านในย่านคนรวย เหล่าโจวซึ่งป่านนี้ยังไม่ยอมนอนเหลือบมองดูเวลา จู่ๆ ก็ร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น จนทำให้ภรรยาซึ่งกำลังหลับสบายสะดุ้งตื่น

“ดึกดื่นป่านนี้เป็นบ้าอะไรของคุณ!” ภรรยาบ่นเหล่าโจวซึ่งร้องออกมา

เหล่าโจวเองก็ไม่ได้อธิบาย นั่งหน้าคอมพิวเตอร์ หัวเราะสั่นราวกับเด็กในร่างของผู้ใหญ่น้ำหนัก 85 กิโลกรัม พร้อมกับขอบตาอันดำคล้ำ

คล้ายกับกดรีโมตควบคุมระยะไกล

เสียงหัวเราะอย่างมีเลศนัยของเหล่าโจวดังขึ้นไม่ทันไร ผู้ชมนับไม่ถ้วนซึ่งกำลังดูเรื่องปากง สุนัขยอดกตัญญูก็ร้องไห้ออกมา!

ทะเลแห่งน้ำตากวาดกลืนทุกสิ่งในชั่วพริบตา!

คู่รักและคนโสดได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกัน!

และในโรงภาพยนตร์กลางเมือง ผู้ชมจำนวนมากในโรงฉายเรื่องปากง สุนัขยอดกตัญญูก็ก่นด่าทั้งน้ำตา เสียงก่นด่าเหล่านี้ระคนกับเสียงสะอึกสะอื้น

“เซี่ยนอวี๋แกมันคนหลอกลวง!”

“บ้านแกเรียกแบบนี้ว่าหนังอบอุ่นเยียวยาจิตใจเหรอฟระ!”

“เปิดผิดเรื่องหรือเปล่าเนี่ย!”

“แกงสุด หนังเยียวยาจิตใจเวอร์ชันนี้ย้อนแย้งไม่ไหว!”

“ทำไมวันนี้พ็อปคอร์นของโรงหนังถึงได้เค็มขนาดนี้เนี่ย!”

“…”

นี่เป็นค่ำคืนที่ไม่อาจข่มตาหลับ

ใต้ท้องฟ้าเงียบสงัดพร่างแสงดาว น้ำตาของผู้ชมมากมายโปรยปรายดังหยาดฝน แต่ในกลางดึกอันเปล่าเปลี่ยวเช่นนี้ ก็มีผู้ชมอีกไม่น้อยที่กำลังวิจารณ์เซี่ยนอวี๋ผ่านคำพูดและปลายปากกา

……………………………………………………

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

Status: Ongoing

‘เขา’ ทะลุมิติมายังจักรวาลคู่ขนานซึ่งมีชื่อว่า ‘บลูสตาร์’

ดินแดนซึ่งอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของศิลปะวัฒนธรรม ศาสตร์ทุกแขนงซึ่งเกี่ยวข้องกับศิลปะ

ไม่ว่าจะเป็นภาพยนตร์ ดนตรี จิตรกรรม วรรณกรรม หรือการเขียนพู่กันก็ล้วนเฟื่องฟูอย่างยิ่ง

ร่างที่เขามาสิงอยู่คือ ‘หลินเยวียน’ นักศึกษาปีสองที่กำลังจะเดบิวต์

แต่โชคชะตากลับเล่นตลกให้หลินเยวียนป่วยเป็นโรคที่รักษาไม่หาย ทำให้ร้องเพลงไม่ได้ และมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน

ครอบครัวก็หมดเงินไปกับค่ารักษาจนอยู่ในภาวะการเงินขัดสน

เป็นเหตุให้หลินเยวียนตัดสินใจจบชีวิตของตัวเองเพื่อไม่ให้เป็นภาระของครอบครัวต่อไป

แต่ ‘เขา’ ไม่คิดจะปลิดชีพตัวเองเหมือนหลินเยวียน

ถึงแม้ร่างนี้จะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน แต่ก็ยังพอเหลือเวลาให้ทำอะไรอยู่บ้าง

และแม้จะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของตัวเองไม่ได้ ก็ยังพอจะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของครอบครัวได้

เขาจะเขียนเพลง เขียนหนังสือ ถ่ายทอดความรู้ หารายได้ให้ครอบครัว!

ทันใดนั้น…

[กำลังตรวจเลือด…กำลังตรวจยีน…กำลังตรวจม่านตา…

ระดับความเข้ากันได้ร้อยละ 99.36…ตรงตามมาตรฐาน…

เลือกจากฐานข้อมูล…โลกในระบบสุริยจักรวาล…ระบบกำลังเชื่อมต่อ…]

[ดาวน์โหลดสำเร็จ เชื่อมต่อระบบศิลปะเสร็จสมบูรณ์!]

[สวัสดีโฮสต์ ยินดีสำหรับการเชื่อมต่อกับระบบศิลปะ

ระบบของเราจะช่วยเหลืออย่างเต็มที่เพื่อให้ท่านได้เป็นศิลปินของบลูสตาร์!]

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท