ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 508 ประมุขเกาะฝังจักรพรรดิ คนดุจกระบี่!

ตอนที่ 508 ประมุขเกาะฝังจักรพรรดิ คนดุจกระบี่!

“สวรรค์! สมบัติเยอะมาก!”

“โอ้! นี่คงเป็นหลุมสมบัติกระมัง!”

“ผลึกเต๋า โอสถเซียน โลหิตเทพ… ข้ามีชีวิตอยู่มาเนิ่นนานยังไม่เคยเห็นสมบัติมากมายขนาดนี้มาก่อนเลย!”

“สมบัติเหล่านี้ใช้บ่มเพาะผู้ฝึกยุทธ์ระดับควบคุมวิถีนับร้อยคนก็เหลือเฟือ!”

“รวยแล้ว! พวกเรารวยแล้ว!”

“…”

เมื่อเห็นสมบัติภายในหลุม หลานป้านเยว่กับคนอื่น ๆ ต่างตกตะลึงจนนิ่งค้าง ดวงตาของทุกคนเต็มไปด้วยความหลงใหลและความโลภ!

แม้แต่ดวงตาของหนิงฝานก็ยังไม่สามารถละสายตาได้!

“สหายเต๋าหนิงฝาน พวกเรา?”

ลมหายใจต่อมา หลานป้านเยว่และคนอื่น ๆ มองไปที่หนิงฝานด้วยสีหน้าเร่งเร้า ขอความเห็นจากหนิงฝาน!

หนิงฝานพยักหน้า

“ทุกคน ลงมือ!”

หลานป้านเยว่กับคนอื่น ๆ ยิ้มอย่างตื่นเต้น แล้วลมหายใจต่อมา พวกเขาก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อช้อนเอาสมบัติจากหลุมยุบ!

หึ่ง!

ทว่าเมื่อเสียงหึ่งดังขึ้น การป้องกันอันทรงพลังสายหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในหลุมยุบ!

เมื่อการป้องกันปรากฏขึ้น สุดยอดพลังทั้งหมดที่หลานป้านเยว่และคนอื่น ๆ สำแดงพลันถูกกำจัดในทันที!

“หือ? มีข้อจำกัด!”

หลานป้านเยว่และคนอื่น ๆ ตกตะลึง

ส่วนหนิงฝานที่อยู่ด้านข้างก็ขมวดคิ้ว เพราะข้อจำกัดของหลุมยุบและข้อจำกัดของเกาะฝังจักรพรรดิมีต้นกำเนิดเดียวกัน!

“ถอยไป ให้ข้าลองดู!”

ในเวลานี้ หนิงฝานถือกระบี่ก้าวเข้ามา!

ตั้งแต่เข้ามาในเกาะ การบ่มเพาะของเขาก็เลื่อนระดับจากตระหนักวิถีขั้นกลางมาถึงตระหนักวิถีขั้นสุดยอด!

เขาต้องการลองดูว่า พลังรบของเขาในตอนนี้จะสามารถทำลายข้อจำกัดได้หรือไม่!

บึ้ม!

หนิงฝานเหวี่ยงกระบี่ฟัน แล้วแสงกระบี่ต้าหลัวที่ลุกโชนก็ฟันลงไปในพริบตา!

หึ่ง!

อย่างไรก็ตาม แม้แสงของกระบี่จะสะท้านโลก แต่หลังจากสัมผัสข้อจำกัดก็สลายไปอย่างรวดเร็ว!

ในพริบตาก็ถูกกำจัดหายไปเช่นกัน!

“นี่…!”

“แม้แต่สหายเต๋าหนิงฝานก็ไม่สามารถทำลายข้อจำกัดได้!”

“เฮ้อ! สมบัติมากมายเพียงนี้ทำได้เพียงมองมันเฉย ๆ งั้นหรือ?”

“เฝ้ามองภูเขาทองคำโดยไม่อาจคว้ามาได้ ใครเล่าจะเข้าใจความเจ็บปวดเช่นนี้ของพวกเรา!”

“…”

เมื่อเห็นว่าแม้แต่หนิงฝานก็ยังฝ่าข้อจำกัดไม่ได้ หลานป้านเยว่และคนอื่น ๆ ล้วนตัวเหี่ยวเฉา!

อย่างไรเสียหนิงฝานก็เป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเขา หากแม้แต่หนิงฝานยังไม่สามารถทำลายข้อจำกัดได้ จะให้พวกเขาโจมตีสถานที่แห่งนี้เป็นเวลาหลายพันหมื่นปีก็เกรงว่าไม่สามารถเอาสมบัติออกมาได้อยู่ดี!

บึ้ม! บึ้ม! บึ้ม!

จากนั้นต่อมา หนิงฝานก็ทดลองมากกว่าสิบกระบี่อีกครั้ง แม้กระทั่งลองกระบี่มหาวิถี แต่ก็ยังไม่สามารถทำลายข้อจำกัดได้!

สุดท้าย ชายหนุ่มก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว เพราะตอนนี้เขาเหลืออีกสองวิธีที่ยังไม่ได้ใช้!

หนึ่งคือกระบี่ตี้ลั่ว และสองคือกฎเกณฑ์เส้นทางราชันจักรพรรดิ!

กระบี่ตี้ลั่วนั้นทรงพลังเกินไป หากใช้มันอย่างรุนแรงเพื่อทำลายข้อจำกัดเกรงว่า สมบัติภายใต้หลุมยุบอาจถูกทำลาย ส่วนกฎเกณฑ์เส้นทางราชันจักรพรรดิเป็นไพ่ตายใบใหญ่ที่สุดของหนิงฝาน สามวิถีกฎเกณฑ์เส้นทางราชันจักรพรรดิในอดีตตอนนี้ เหลือเพียงวิถีสุดท้าย หนิงฝานไม่ต้องการเสียเปล่าที่นี่!

“หึหึหึ!”

ในขณะที่หนิงฝานกำลังกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เสียงหัวเราะแผ่วเบาก็ดังก้องไปทั่วที่แห่งนี้

หึ่ง!

เห็นลำแสงรวมตัวกันบนท้องฟ้าเหนือหลุมยุบและร่างหนึ่งก็ปรากฏตัวออกมา เป็นชายชราหลังค่อม ใบหน้าแก่หง่อมและเหี่ยวย่น ทว่าดวงตากลับดุร้ายเผด็จการ แม้ร่างกายของเขาจะเตี้ยม่อต้อ แต่กลับมีพลังอำนาจที่ผู้คนไม่อาจสั่นคลอนได้!

“หือ? เจ้าเป็นใครกัน?!”

การปรากฏตัวของชายชราหลังค่อมทำให้ร่างกายของหนิงฝาน หลานป้านเยว่และคนอื่น ๆ ตึงเครียดขึ้นมาทันที!

แม้ช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ พวกเขาจะหยิบสมบัติจนแทบมือไม้อ่อน แต่พวกเขาก็ไม่เคยลืมว่านี่เป็นหนึ่งในห้าสิ่งต้องห้ามของทะเลแห่งความตาย…เกาะฝังจักรพรรดิ!

“หึ ๆ! ไม่ต้องกังวล หากข้าต้องการฆ่าพวกเจ้าคงฆ่าไปหลายปีก่อนหน้านี้แล้ว!”

เห็นใบหน้าระแวดระวังของหนิงฝานและคนอื่น ๆ ชายชราหลังค่อมก็ลูบเคราของตัวเองและพูดอย่างราบเรียบ

ลมหายใจต่อมา เขาก็มุ่งถามไปที่หนิงฝานอย่างมีความหมาย “เจ้าหนุ่ม เจ้าพึงพอใจกับโอกาสต่าง ๆ ที่ข้ามอบให้ในหลายปีมานี้หรือไม่เล่า?”

“หือ?”

หนิงฝานขมวดคิ้วและถามกลับทันที “โอกาสทั้งหมดที่พวกเราได้รับตลอดหลายปีที่ผ่านมาล้วนเป็นเพราะเจ้า? เช่นนั้น เจ้าเป็นใครกันแน่?”

“หึ ๆ! ข้าก็คือจ้าวแห่งเกาะฝังจักรพรรดิ หนึ่งในห้าสิ่งต้องห้ามในทะเลแห่งความตาย!” ชายชราหลังค่อมป่าวประกาศนามของตน!

“ว่าอะไรนะ!”

“ประมุขเกาะฝังจักรพรรดิ?”

“หา! เขาคือประมุขของสิ่งต้องห้าม!”

“….”

หลานป้านเยว่และคนอื่น ๆ ต่างหน้าซีดด้วยความตกใจ!

เห็นได้ชัดว่าหนิงฝานก็ตกใจเช่นกัน ทว่าเขาไม่ได้แสดงความกลัวใด ๆ พูดด้วยสีหน้าว่างเปล่าต่อว่า “ประมุขเกาะฝังจักรพรรดิสินะ มีคำกล่าวว่าไม่ได้ผลประโยชน์ย่อมไม่ตื่นเช้า พูดมา เจ้าทำเช่นนี้มีจุดประสงค์อะไรกันแน่!”

ประมุขเกาะฝังจักรพรรดิ ส่ายหัวและพูดพลางยิ้ม “หึ ๆ คำพูดของเจ้าตรงไปตรงมานัก ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าก็จะไม่อ้อมค้อมแล้ว เหตุผลที่ข้ามอบสมบัติมากมายให้กับพวกเจ้า นั่นก็เพราะต้องการให้เจ้ารั้งอยู่ที่เกาะฝังจักรพรรดิเพื่อรับใช้ข้า!”

เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ ประมุขเกาะฝังจักรพรรดิก็ชี้ไปที่สมบัติในหลุมยุบ และพูดอย่างหลอกล่อว่า “วันนี้ตราบใดที่เจ้าภักดีต่อข้า เจ้าสามารถขอสมบัติในหลุมยุบได้ เป็นอย่างไรเล่าเจ้าหนุ่ม?”

หลานป้านเยว่และคนอื่น ๆ ตกตะลึงทันที ไม่คิดเลยว่า สาเหตุที่เกาะฝังจักรพรรดิไร้อันตรายหรือแม้แต่มีสมบัติทุกหนแห่งตลอดหลายปีที่ผ่านมา จะเป็นเพราะประมุขเกาะฝังจักรพรรดิที่อยู่ตรงหน้าต้องการดึงหนิงฝานมาเป็นพวก!

แต่หลังจากคิดแวบหนึ่ง พวกเขาก็รู้สึกโล่งใจ!

พรสวรรค์ด้านพลังต่อสู้ของหนิงฝานเรียกได้ว่า เป็นบุคคลระดับทายาทราชันจักรพรรดิ และแม้แต่ความเร็วในการฝึกฝนบุคคลระดับทายาทราชันจักรพรรดิยังไม่อาจเทียบได้ หากไม่มีเหตุการณ์ไม่คาดฝัน บุคคลเช่นนี้อย่างน้อยที่สุดก็จะต้องกลายเป็นผู้ฝึกยุทธ์ระดับวิถีขีดสุดที่ไร้เทียมทานเป็นแน่ และหากโชคดีก็นับว่าไม่ใช่เรื่องเป็นไปไม่ได้ที่จะชนะโชคชะตา กลายเป็นราชันจักรพรรดิเซียนสูงสุด!

หากพวกเขาเป็นประมุขเกาะฝังจักรพรรดิก็จะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อโน้มน้าวหนิงฝานเช่นกัน!

“หึ ๆ! ขอบคุณใต้เท้าที่ให้ความสำคัญกับข้า!”

ในเวลานี้ หนิงฝานหัวเราะเบา ๆ จากนั้นก็ส่ายหัวปฏิเสธ “แต่ข้าผู้นี้เคยชินกับการเป็นอิสระไร้ข้อผูกมัด สำหรับข้าแล้ว โลกนี้กว้างใหญ่จนสามารถเรียกได้ว่าบ้าน! ดังนั้นตามคำขอของท่านคงไม่อาจปฏิบัติตามคำสั่งได้!”

“หึหึหึ!”

ราวกับว่าคาดการณ์ถึงสถานการณ์นี้ ประมุขเกาะฝังจักรพรรดิหัวเราะขึ้นมาทันที ทันใดนั้น สีหน้าก็ค่อย ๆ หม่นหมองลง สองตาปะทุแววตาน่าสะพรึงกลัว!

“เจ้าหนุ่ม มิใช่ในเผ่าพันธุ์มนุษย์ของเจ้ามีคำกล่าวว่า กินของผู้อื่นปากสั้น รับของผู้อื่นมือสั้น*[1] เจ้ารับโชคชะตาจากเกาะข้าไปมากมาย หากจากไปเช่นนี้จะไม่สมเหตุสมผลไปหน่อยหรือ?”

สิ้นคำพูด กลิ่นอายมหาวิถีอันน่าสะพรึงกลัวอย่างหาที่เปรียบมิได้ก็ค่อย ๆ ปะทุออกมาจากร่างของประมุขเกาะฝังจักรพรรดิ!

ภายใต้กลิ่นอายนี้ หลานป้านเยว่และคนอื่น ๆ ต่างก็เงียบกริบ!

อย่างไรก็ตามหนิงฝานกลับเมินเฉย เขาตอบกลับไปอย่างเฉยเมย “ตามที่เจ้าพูด วันนี้ถ้าข้าตกลงก็คือตกลง และถ้าข้าไม่ตกลงก็คือไม่ตกลง!”

“เจ้าหนุ่ม ผู้เข้าใจสถานการณ์คือผู้เฉลียวฉลาด!”

ประมุขเกาะฝังจักรพรรดิยิ้มน่ากลัว

ชายหนุ่มก้มหัวลงและนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง ในขณะที่ประมุขเกาะฝังจักรพรรดิคิดว่าอีกฝ่ายประนีประนอมแล้ว หนิงฝานกลับเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง คู่เนตรสาดประกายเย็นชา “วันนี้หากคนอย่างข้าจะดึงดันพูดว่าไม่ เจ้าจะทำอะไรข้าได้!”

ชิ้ง!

สิ้นเสียง หนิงฝานก็กระตุ้นกระบี่ต้าหลัวในมือ บังเกิดเสียงกระบี่สั่นสะท้านโลก!

คนดั่งกระบี่ในมือ ทื่อตรงไม่คดงอ!

[1] กินของผู้อื่นปากสั้น รับของผู้อื่นมือสั้น หมายถึง รับของจากใครก็ต้องตอบแทนคนคนนั้น