องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 563 ข้าสอนเขาเล่นหมากรุกอยู่

บทที่ 563 ข้าสอนเขาเล่นหมากรุกอยู่

“​บังอาจ​!​”​ ​ฮ่องเต้​ที่​พยายาม​รักษา​ความสง่างาม​ของ​ตัวเอง​มาต​ลอด​เริ่ม​ไอ​ออกมา​อย่างรุนแรง​หลังจาก​ได้ยิน​คำพูด​เหล่านั้น

สาเหตุ​นั้น​ไม่ใช่​เพราะอะไร​ ​แต่​เป็นเพราะว่า​ชาย​ที่​ยืน​อยู่​ตรงหน้า​เขา​คือ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย

ลูกชาย​ที่​เขา​หวาดกลัว​มาโดยตลอด

เขา​เพียงแค่​มอง​เขา​กลับมา​ ​และ​ไม่ได้​พูด​อะไร​เลย​สัก​คำ

มัน​ทำให้​ฮ่องเต้​นึกถึง​สิ่ง​ที่เกิด​ขึ้น​เมื่อ​เจ็ด​ปี​ที่แล้ว​ ​ตอนนั้น​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ยัง​ไม่​โต​เท่าไร​นัก​ ​แต่​เขา​กลับ​ยืน​อยู่​ใน​ส่วน​ที่​ลึก​ที่สุด​ของ​วัง​หลวง​ด้วย​บรรยากาศ​ชวน​ขนลุก​หลังจาก​เหตุ​เพลิงไหม้​จบ​ลง​ ​เขา​จ้องมอง​มาที​่​เขา​ด้วย​ตา​ข้าง​ซ้าย​ที่​มี​ผ้าพันแผล​พัน​เอาไว้

สายตา​ของ​เขา​เต็มไปด้วย​ความ​เหยียดหยาม​ ​และ​จิต​สังหาร​ที่​ซุกซ่อน​อยู่​ภายใน

ฮ่องเต้​นึกไม่ถึง​เลย​ว่า​มัน​จะ​เป็น​สายตา​ของ​เด็ก

ดังนั้น​เขา​จึง​ไม่​คิด​ที่จะ​เข้าใกล้​เด็ก​คน​นี้​เลย​แม้แต่​ครั้ง​เดียว

ไม่มีใคร​รู้จัก​ความโหดเหี้ยม​อำมหิต​ของ​บุตรชาย​คนที​่​สาม​ของ​เขา​ดี​ไป​กว่า​เขา​ ​และ​ในไม่ช้า​ชาย​ผู้​นี้​จะ​ต้อง​ช่วงชิง​บัลลังก์​ของ​เขา​ไป​อย่างแน่นอน​!

ฮ่องเต้​หลับตา​แน่น​ ​แต่​เขา​จำต้อง​ข่ม​ความโกรธ​ของ​ตัวเอง​เอาไว้​ ​เพราะ​เขา​รู้ดี​กว่า​ใคร​ว่า​บุตรชาย​ของ​เขา​ไม่ใช่​คนที​่​ใคร​จะ​ล้อเล่น​ด้วย​ได้

เพราะ​เขา​เข้าใจ​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​ต้องการ​กำจัด​เขา​…

แต่​ไม่​สามารถ​กำจัด​เขา​ได้​ในเวลานี้

มัน​ยัง​ไม่ใช่​เวลา​ที่​เหมาะสม​ ​เพราะ​ข้างนอก​นั้น​ก็​มี​กบฏ​ ​ส่วน​ข้างใน​ก็​มีบร​รดา​เสนาบดี​อยู่

ฮ่องเต้​หลุบ​ตาลง​ ​ก่อน​เคลื่อน​ไป​มอง​ผู้อาวุโส​อู่​ที่​ตก​อยู่​ใน​สภาพ​สับสน​ ​จากนั้น​จึง​สะบัด​แขน​เสื้อ​ยาว​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ ​”​เหล่า​อู่​ ​เจ้า​ทำตัว​เอง​เอง​!​”​ ​ดูเหมือน​เขา​จะ​ไม่ต้องการ​ฟัง​คำแก้ตัว​ของ​ผู้อาวุโส​อู่​อีก​ ​เพราะ​ไม่ว่า​เขา​จะ​พูด​อะไร​ ​มัน​ก็​มี​แต่​จะ​เตือน​ให้​เขา​รู้​ว่า​ภาพลักษณ์​ใน​ฐานะ​ฮ่องเต้​เสื่อมเสีย​ไปมาก​เพียงใด​ใน​ครั้งนี้

“​เรา​ควร​ทำ​เช่นใด​ต่อ​หรือ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”​ ​ขันที​เกา​ติดตาม​รับใช้​ฮ่องเต้​มา​หลาย​ปี​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​สามารถ​คาดเดา​ความคิด​ของ​ฮ่องเต้​ได้​อย่างแม่นยำ​ ​เขา​รู้​ว่า​เขา​ต้อง​เปิดโอกาส​ให้​ฮ่องเต้​พาตัว​เอง​ออกจาก​สถานการณ์​กระอักกระอ่วน​นี้

ฮ่องเต้​สาวเท้า​ออก​เดิน​ ​พร้อมกับ​เอ่ย​ว่า​ ​”​ให้​องค์​ชาย​สาม​จัดการ​”​ ​จากนั้น​เขา​ก็​เดิน​หาย​เข้าไป​หลัง​ประตู​วัง​ ​ทิ้ง​ไว้​เพียงแค่​เพลิง​โทสะ​ของ​ตัวเอง​เท่านั้น

แต่​ความโกรธ​ของ​เขา​ก็​ไม่ได้​มีผลต่อ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เลย​แม้แต่น้อย

เขา​หมุน​แหวนเงิน​ใน​มือ​อย่าง​ช้าๆ​ ​และ​เดิน​เข้าไป​หา​ผู้อาวุโส​อู่​…

ตุ้บ​!

ผู้อาวุโส​อู่​ไม่​สามารถ​ต้านทาน​ความ​เย็น​ที่มา​จาก​ก้นบึ้ง​ของ​หัวใจ​ได้​อีกต่อไป​ ​เขา​ทรุด​ลง​ไป​นั่งคุกเข่า​พร้อมกับ​เหงื่อ​ที่​ปกคลุม​ไป​ทั่วหน้า​ผาก​ ​มือ​ของ​เขา​สั่น​อย่างรุนแรง​ ​เขา​ยัง​ไม่เข้าใจ​ว่า​ทำไม​เขา​ถึง​แพ้​ได้​!

ราวกับ​มองเห็น​ความคิด​นั้น​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ยื่นมือ​ออก​ไป​คว้า​ต้นคอ​ของ​อีก​ฝ่าย​ ​ก่อน​จะ​ยก​เขา​ขึ้น​ ​เขา​เอ่ย​ด้วย​น้ำเสียง​อัน​แผ่วเบา​ที่​ได้ยิน​กัน​แค่​เพียง​สอง​คน​ว่า​ ​”​เจ้า​คิด​จริงๆ​ ​หรือว่า​ประตู​วัง​หลวง​จะ​เปิด​ได้​อย่างง่ายดาย​ถึง​เพียงนั้น​”

“​ท่าน​…​ ​ท่าน​!​”

เขา​รู้​ได้​อย่างไร​!

ไม่มีทาง​!

ถ้า​เขา​รู้อยู่​แล้ว​ ​ทำไม​เขา​ถึง​จงใจ​มองข้าม​ไป​ ​และ​ปล่อย​ให้​พวกเขา​บุก​จู่โจม​วัง​หลวง​ล่ะ

“​ทำไม​!​ ​ทำไม​กัน​!​”​ ​เขา​ควรจะ​หยุด​มันตั​้ง​แต่แรก​สิ​!

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​ระ​ตุก​ริมฝีปาก​บาง​ขึ้น​เป็น​รอยยิ้ม​ ​”​ทำไม​น่ะ​รึ​ ​เพราะ​เจ้า​เกี่ยวข้อง​กับ​การพา​พระ​อาจารย์​ชื่อดัง​จำนวนมาก​เข้ามา​ที่นี่​เพื่อ​พราก​เหยื่อ​สุดที่รัก​ของ​ข้า​ไป​อย่างไร​ล่ะ​ ​ให้​เจ้า​ได้​พบ​กับ​ความพ่ายแพ้​ยัง​นับว่า​เป็น​บทเรียน​ที่​เล็กน้อย​เกินไป​ ​มัน​ยัง​ไม่พอ​เสียด​้วย​ซ้ำ​ ​ฮ่องเต้​เอง​ก็​เช่นกัน​…​”

“​ฮ่องเต้​หรือ​ ​เรื่อง​นี้​เกี่ยว​อะไร​กับ​ฮ่องเต้​ด้วย​หรือ​”​ ​ผู้อาวุโส​อู่​รู้สึก​สับสน​ยิ่งกว่า​เดิม​ ​เขา​ไม่เข้าใจ​ว่า​คนที​่​อยู่​ตรงหน้า​เขา​จะ​ได้ประโยชน์​อะไร​หาก​ปัญหา​นี้​กลายเป็น​เรื่องใหญ่​ขึ้น​มา

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เคลื่อน​สายตา​เย็นชา​ขึ้น​มอง​เขา​ ​”​ไม่มี​อะไร​ ​ข้า​เพียงแค่​อยาก​สอน​บทเรียน​ให้​กับ​คนที​่​เรียกตัว​เอง​ว่า​ฮ่องเต้​คน​นั้น​ก็​เท่านั้น​ ​เจ้า​คิด​จริงๆ​ ​หรือว่า​เจ้า​จะ​สามารถ​บุก​โจมตี​วัง​หลวง​ได้​ด้วย​ความสามารถ​ของ​ตัวเอง​เพียง​คนเดียว​”

“​ท่าน​ ​จริงๆ​ ​แล้ว​คนที​่​ท่าน​ต้องการ​จัดการ​จริงๆ​ ​ก็​คือ​…​ ​ก็​คือ​…​!​”​ ​ดวงตา​ของ​ผู้อาวุโส​อู่​เบิก​กว้าง​ ​แต่​ยัง​พูด​ไม่ทัน​จบ​ ​เขา​ก็​พลัน​รู้สึก​ได้​ถึง​อาการ​กระตุก​ที่​ช่วง​อก​ ​จากนั้น​เขา​ก็​กระอัก​เลือด​ออกมา​ด้วย​ความโกรธ​สุดขีด​!

เขา​จะ​ยอมรับ​เรื่อง​นั้น​ได้​อย่างไร​!

แผนการ​ทั้งหมด​ที่​เขา​สู้​อุตส่าห์​คิด​ขึ้น​มาด​้วย​ความ​รอบคอบ​นั้น​กลับเป็น​เพียง​หมาก​สำหรับ​อีก​ฝ่าย​เท่านั้น​!

“​ข้า​ต้อง​ขอบใจ​ผู้อาวุโส​อู่​สำหรับ​เรื่อง​นั้น​ด้วย​”​ ​องค์​ชาย​เป็น​ชาย​ผู้​ชั่วร้าย​ที่สามา​รถ​ทำให้​คนอื่น​โกรธ​จน​อกแตก​ตาย​ได้​โดย​ไม่รู้​สึก​ผิด​แม้แต่​นิดเดียว​ ​ริมฝีปาก​บาง​ของ​เขา​กระตุก​ขึ้น​ ​”​ถ้า​ไม่ใช่​เพราะ​ปัญหา​ที่​ผู้อาวุโส​อู่​ก่อ​ขึ้น​ ​ข้า​คง​จำเป็นต้อง​นำ​เรื่อง​กฎ​และ​ชื่อเสียง​ใดๆ​ ​มา​ไตร่ตรอง​ให้​ดี​เสียก่อน​จึง​จะ​สามารถ​สอน​บทเรียน​ให้​กับ​เสด็จ​พ่อ​ของ​ข้า​ได้​ ​แม้ว่า​ข้า​จะ​ไม่เคย​สนใจ​ว่า​คน​ทั้งโลก​จะ​มอง​ข้า​อย่างไร​ ​แต่​ข้า​ก็​ยัง​มี​คนที​่​ข้า​ห่วงใย​อยู่​คน​หนึ่ง​ ​ข้า​ไม่​อยาก​เป็น​ปีศาจ​มือ​เปื้อน​เลือด​ใน​สายตา​ของ​นาง​ ​ดังนั้น​วิธีการ​นี้​จึง​ดีกว่า​มาก​ ​เพราะ​ได้รับ​ความร่วมมือ​จาก​ผู้อาวุโส​อู่​ ​คนที​่​สมควร​ถูก​สั่งสอน​จึง​ถูก​สั่งสอน​ ​และ​คนที​่​สมควร​ตาย​ก็​ถูก​หั่น​เป็น​ชิ้น​แล้ว​ ​แต่​ผู้อาวุโส​อู่​ ​ข้า​ต้อง​ขอบ​อก​ว่า​ข้า​ไม่ได้​เห็น​คนที​่​โง่​เช่น​เจ้า​มานา​นพ​อดู​”

“​เจ้า​!​ ​เจ้า​!​”​ ​ผู้อาวุโส​อู่​ชี้นิ้ว​อัน​สั่นเทา​ใส่​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ ​เขา​ดูเหมือน​คนที​่​กำลังจะ​หัวใจวาย​ตาย

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ยืด​หลัง​ตรง​ ​น้ำเสียง​ของ​เขา​ยังคง​สง่างาม​และ​คมกริบ​ราวกับ​ใบ​มีด​ ​”​พาตัว​ไป​”

คำพูด​ง่ายๆ​ ​เพียง​สาม​คำเต็ม​ไป​ด้วย​อำนาจ​ที่สามา​รถ​สั่นคลอน​โลก​ได้​ทั้ง​ใบ

“​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”​ ​องครักษ์​เงา​ขานรับ

ผู้อาวุโส​จ้าน​ที่​เฝ้ามอง​เหตุการณ์​นี้​อยู่นาน​ตัวสั่น​ ​และ​สุดท้าย​เขา​จึง​ตั้งสติ​กลับมา​ได้​หลังจาก​เห็น​สหาย​ของ​ตน​ถูก​ลาก​ออก​ไป​กับ​ตา​ตัวเอง​ ​เขา​ไม่กล้า​พูด​อะไร​แม้แต่​คำ​เดียว​เพราะ​ความหวาดกลัว​อัน​รุนแรง​ที่​มีอยู่​ภายในใจ

ผู้อาวุโส​จ้าน​รู้สึก​ขอบคุณ​ตัวเอง​ยิ่งนัก​ที่​เขา​เพียงแค่​เห็นด้วย​กับ​ข้อเสนอ​ของ​ผู้อาวุโส​อู่​ ​แต่​ไม่ได้​เข้าไปมีส่วนร่วม​กับ​มัน

เมื่อ​นึกถึง​ผลลัพธ์​ที่จะ​ตามมา​หาก​เขา​เอา​ตัวเอง​เข้าไป​ข้องเกี่ยว​กับ​เรื่อง​นี้​…

ผู้อาวุโส​จ้าน​ไม่กล้า​คิดถึง​เรื่อง​นี้​อีก​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​หลับตา​ลง​ ​เขา​เพียงแค่​ต้องการ​ซ่อนตัว​อยู่​ใน​ฝูงชน​เท่านั้น

แต่​นิ้ว​ของ​เขา​ก็​ต้อง​หยุด​เคลื่อนไหว​เมื่อ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เดิน​เข้ามา​หา​ ​และ​หยุด​ลง​ตรงหน้า​ของ​เขา​ ​เขา​ไม่แน่ใจ​ว่า​อีก​ฝ่าย​จงใจ​หรือไม่

ทันใดนั้น​หนัง​ศีรษะ​ของ​ผู้อาวุโส​จ้าน​ก็​เย็นวาบ​!

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เผย​รอยยิ้ม​อัน​ชั่วร้าย​ออกมา​ ​ก่อน​จะ​เดินผ่าน​เขา​ไป

ผู้อาวุโส​จ้าน​คิด​กับ​ตัวเอง​ว่า​ ​เมื่อครู่นี้​องค์​ชาย​จงใจ​ขู่​ให้​เขา​กลัว​ใช่​หรือเปล่า​!​ ​เอ๋​?​!​ ​อย่า​หลอก​ข้า​เล่น​เช่นนั้น​เลย​!

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หันไป​ด้าน​ข้าง​ ​ความสงสัย​ปรากฏ​อยู่​บน​ใบหน้า​งดงาม​ของ​นาง​ ​”​ท่าน​พูด​อะไร​กับ​ผู้อาวุโส​อู่​หรือ​ ​ทำไม​เขา​ถึง​ได้​โกรธ​ถึง​เพียงนั้น​ล่ะ​”

“​ไม่มี​อะไร​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยพา​นาง​มายื​นอยู​่​ข้างๆ​ ​”​ข้า​เพียงแค่​ใจดี​ช่วย​สอน​กลยุทธ์​การ​เดินหมาก​ให้​เขา​เล็กน้อย​เท่านั้น​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เลิก​คิ้ว​ ​”​ท่าน​สอน​เขา​เล่น​หมากรุก​เวลานี้​หรือ​”

“​ก็​เขา​ถาม​ข้า​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ทำ​หน้าตา​ไร้เดียงสา​ใส่​นาง

ผู้อาวุโส​อู่​มี​อารมณ์​สุนทรีย์​เช่นนี้​ด้วย​หรือ​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​สงสัย​อย่างมาก​ ​แต่​ในเมื่อ​ปัญหา​ได้รับ​การ​คลี่คลาย​แล้ว​ ​นาง​ย่อม​ไม่จำเป็น​ต้อง​ใช้​สิ่ง​ที่อยู่​ใน​มือ​อีกต่อไป​ ​นาง​ส่ง​ปืน​ซุ่ม​ยิง​ให้​กับ​องค์​ชาย​เจ็ด​ที่​กำลัง​เคี้ยว​ซาลาเปา​ไส้​ถั่ว​อยู่

เด็กชาย​ตัว​น้อย​หยิบ​มัน​ขึ้น​มา​อย่าง​สบาย​ๆ​ ​เขา​จับ​มัน​หมุน​แล้ว​เล็ง​ไป​ทาง​หนา​นกง​เลี่ย​ที่​เพิ่ง​แย่ง​ซาลาเปา​ไส้​ถั่ว​ไป​จาก​เขา

รอยยิ้ม​ชั่วร้าย​ของ​หนา​นกง​เลี่ย​แข็ง​ค้าง​ ​เขา​สะดุ้งโหยง​ใน​ทันใด​ ​”​เฮ้ย​!​ ​เจ้า​เจ็ด​ ​เจ้า​กำลัง​ทำ​อะไร​น่ะ​!​ ​เจ้า​จะ​เที่ยว​เอา​ของ​พรรค์​นี้​ไป​เล็ง​ใครต่อใคร​ไม่ได้​นะ​!​ ​บัดซบ​!​ ​เจ้า​เอาจริง​หรือ​ ​อา​เจ​วี​๋ย​ ​อา​เจ​วี​๋ย​ ​รีบ​ห้าม​เขา​เร็ว​เข้า​!​ ​รีบ​ห้าม​เจ้า​เด็ก​เห็นแก่​กิน​นี่​เร็ว​!​”

ไม่มีใคร​สามารถ​ห้าม​ความบันเทิง​ของ​องค์​ชาย​เจ็ด​ตัว​น้อย​ใน​การ​ใช้​ปืนยาว​วิ่งไล่​หนา​นกง​เลี่ย​ได้​ ​เมื่อมี​การต่อสู้​เกิดขึ้น​ ​เด็กชาย​ตัว​น้อย​จะ​กลายเป็น​คน​โหดร้าย​ขึ้น​มาทัน​ที​ ​แม้กระทั่ง​ขันที​ทั้ง​กลุ่ม​ที่อยู่​ข้างหลัง​เขา​ก็​ยัง​ไม่​สามารถ​หยุด​เขา​ได้

แต่​อย่างไร​องค์​ชาย​เจ็ด​ตัว​น้อย​ก็​เชื่อฟัง​แค่​เพียง​คำพูด​ของ​องค์​ชาย​สาม​มา​แต่ไหนแต่ไร​…

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท