องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 574 สัญชาตญาณของข้าคือการปกป้องเจ้า

บทที่ 574 สัญชาตญาณของข้าคือการปกป้องเจ้า

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ขยับ​นิ้ว​เล็กน้อย​อยู่​ใน​ความมืด

ไม่​!​ ​นาง​จะ​ปล่อย​ให้​ตัวเอง​จม​ลง​ใต้​น้ำ​ทั้งที่​ยัง​ไม่ได้​ทำ​อะไร​ไม่ได้

สีหน้า​ของ​ร่าง​นั้น​ดำทะมึน​เพราะ​มัน​รู้สึก​เหมือนกับ​ถูก​ปฏิเสธ​ ​”​เจ้า​ยัง​คิด​ที่จะ​ทำ​อะไร​อีก​หรือ​ ​ไม่ว่า​เจ้า​จะ​ทำ​อย่างไร​มัน​ก็​ล้วนแต่​ไร้ประโยชน์​ ​แม้ว่า​ค่าย​กล​นี้​จะ​ถูก​ทำลาย​ ​แต่​เจ้า​ก็​ไม่มีวัน​กลับ​ไป​ได้​ ​นอก​เสีย​จาก​ว่า​เจ้า​จะ​ยอม​มา​เป็นเงา​ของ​ข้า​แทน​”

“​เป็นเงา​ของ​เจ้า​หรือ​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ทำตา​โต​ ​ดวงตา​อัน​สุก​สว่าง​ราวกับ​ดวงดาว​บน​ฟากฟ้า​ของ​นาง​ทอ​ประกาย​เย็นยะเยือก​ ​นาง​เอ่ย​ขึ้น​ด้วย​น้ำเสียง​เย็นชา​ว่า​ ​”​ทำไม​ข้า​ต้อง​ตกลง​ด้วย​”

ไม่มีใคร​สามารถ​บงการ​โชคชะตา​ของ​นาง​ได้​ ​นาง​ก็​คือ​นาง​!

ขณะที่​พูด​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ก็​หยัด​ตัว​ขึ้น​ ​นาง​ยืน​ตรง​อยู่​กลาง​แม่น้ำ​พร้อมกับ​แขน​เสื้อ​ยาว​ที่​สะบัด​ไปมา​ ​น้ำวน​จำนวนนับ​ไม่​ถ้วน​ปรากฏ​ขึ้น​รอบ​เท้า​ของ​นาง​ ​ก่อน​ม้วนตัว​เข้าหา​กัน​และ​กลายเป็น​คลื่น​น้ำ​ชั้น​แล้ว​ชั้น​เล่า​ ​ผม​ยาว​ของ​นาง​ปลิว​ไสว​ราวกับ​มัน​กำลัง​บิน​อยู่​บน​ท้องฟ้า

จากนั้น​นาง​ก็​สะบัด​แขน​เสื้อ​ ​และ​ใช้​มือซ้าย​ขาวซีด​นั้น​ผ่า​แม่น้ำ​ออกจาก​กัน​ด้วย​พละกำลัง​ที่​ราวกับ​จะ​สามารถ​ควบคุม​โลก​ได้​ทั้ง​ใบ

ตู้ม​!

ร่าง​นั้น​ตกตะลึง​จน​ตัวสั่น​เทา​ขณะ​มอง​ร่าง​ที่​ลอย​ออกห่าง​จาก​มัน​ ​ดวงตา​ของ​มัน​สั่น​ระริก​ด้วย​ความ​ไม่เชื่อ

นาง​…​ ​นาง​สามารถ​ต้านทาน​พลัง​ของ​ตระกูล​ผู้ขับ​ไล่​วิญญาณ​ร้าย​ได้​อย่างไร​?​!

และ​ยัง​พลัง​ธรรมะ​ของ​นาง​อีก​!

สิ่ง​นั้น​คือ​พลัง​ธรรมะ​ที่​พระพุทธองค์​ทรง​แสดง​ไว้​เมื่อ​หลาย​ปีก่อน​ตอนที่​พระองค์​เสด็จ​ลง​สู่​ทะเล​โลหิต​เพื่อ​แทรกแซง​วิญญาณ​ของ​เหล่า​ปีศาจ​ไม่ผิด​แน่​!

ผู้หญิง​คน​นี้​เป็น​ใคร​กัน​แน่​?​!

ใบหน้า​อัน​ซีดเซียว​ของ​ร่าง​นั้น​ปกคลุม​ไป​ด้วย​พายุ​ ​ทันใดนั้น​ก็​ราวกับ​มี​อะไร​บางอย่าง​ระเบิด​ขึ้น​กลาง​แม่น้ำ​จน​ส่งผล​ให้​น้ำ​สาด​กระเซ็น​ไป​ทั่ว​ ​จากนั้น​กระแสน้ำ​จึง​ลดลง​จนกระทั่ง​แสงไฟ​ดับ​สนิท

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ที่​กำลังจะ​ลงมือ​จัดการ​อาหาร​ตรงหน้า​พลัน​ชะงัก​ไป​ครู่หนึ่ง​ ​ดวงตา​เรียว​รี​อัน​เย็นชา​ของ​เขามอ​งคน​ตัวเล็ก​ที่อยู่​ใน​อ้อมแขน

ไม่รู้​ว่า​ทำไม​ ​แต่​เขา​อยาก​เห็น​นัก​ว่านาง​จะ​เป็น​อย่างไร​ตอนที่​ลืมตา​ขึ้น

สู้​เขา​ดื่ม​เลือด​ของ​นางใน​ขณะที่​นาง​ตื่น​อยู่​จะ​ไม่น่า​อร่อย​กว่า​หรือ

อย่างไร​เขา​ก็​ไม่​ชอบ​เหยื่อ​ที่​ตาย​แล้ว

แต่​เมื่อ​เทียบ​กับ​ความรู้สึก​ไม่​ชอบใจ​ที่​เขา​มี​แล้ว​ ​เขา​กลับ​ไม่​อยาก​ที่จะ​จบชีวิต​ของ​นาง​มากกว่า​ ​เขา​รู้สึก​ราวกับว่า​การ​ทำ​เช่นนั้น​จะ​ทำให้​เขา​รู้สึก​ว่างเปล่า​อย่างที่​ไม่เคย​เป็นมา​ก่อน​…

แต่​ลำคอ​ของ​เขา​ก็​แห้งผาก​ ​มัน​แห้ง​เสีย​จน​แทบจะ​ฉีกขาด​ ​แม้กระทั่ง​มุม​ปากของ​เขา​ก็​ยัง​เต็มไปด้วย​เส้นเลือด​อันเป็น​สัญลักษณ์​ของ​บาป​ ​นั่น​คือ​อาการ​ของ​การกำ​ลัง​กลายร่าง​เป็น​ปีศาจ​อย่าง​สมบูรณ์​!

“​กลิ่น​เมื่อครู่นี้​ ​เป็น​ท่าน​จริงๆ​ ​ด้วย​…​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ยังคง​ไร้​เรี่ยวแรง​ ​นาง​ขมวดคิ้ว​ทันทีที่​ลืมตา​ขึ้น​ ​”​ท่าน​เป็น​อะไร​ไป​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​”

หยวน​หมิง​กระโดด​ออกมา​จาก​มิติ​สวรรค์​และ​ตะโกน​ขึ้น​อย่าง​เป็นกังวล​ว่า​ ​”​เวย​เวย​ ​รีบ​อยู่​ให้​ห่าง​จาก​เขา​!​ ​เขา​กำลังจะ​กลายเป็น​ปีศาจ​!​”

“​กลายเป็น​ปีศาจ​หรือ​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​มอง​ใบหน้า​หล่อเหลา​เกินคน​ของ​ชาย​ที่อยู่​ตรงหน้า​นาง​ ​จากนั้น​จึง​หันไป​มอง​ที่​นิ้ว​ของ​เขา​ ​นิ้ว​พวก​นั้น​ยัง​มี​เลือด​ไหล​ออกมา​ไม่​หยุด​ ​นาง​รีบ​คว้า​มือ​ที่​บาดเจ็บ​ของ​เขา​ขึ้น​มาทัน​ที​โดย​ไม่สน​ใจ​ด้วยซ้ำ​ว่า​เขา​จะ​กำลัง​กลายร่าง​เป็น​ปีศาจ​หรือไม่​ ​”​มือ​ของ​ท่าน​!​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ชะงัก​ ​เจ้าตัว​เล็ก​นี่​ไม่รู้​จริง​หรือว่า​เขา​กำลังจะ​ดูด​เลือด​นาง​จน​แห้ง​ไป​ทั้งตัว

นาง​ยัง​มัว​แต่​เป็นห่วง​มือ​ของ​เขา​ได้​อย่างไร

หึ​ ​มนุษย์​ช่าง​โง่เขลา​เหมือน​อย่างที่​เขา​คิด

ทันทีที่​ความคิด​นี้​แล่น​เข้ามา​ใน​ใจ​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ก็​ประทับ​ริมฝีปาก​ลง​ที่​นิ้ว​ของ​เขา​พร้อมกับ​พึมพำ​ว่า​ ​”​ให้​ข้า​ห้ามเลือด​และ​ฆ่าเชื้อ​แผล​พวก​นี้​ก่อน​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยสัม​ผัส​ได้​ถึง​ความ​สั่น​ไหว​ของ​หัวใจ​ที่เกิด​ขึ้น​อย่างกะทันหัน​ ​เขา​จ้องมอง​ใบหน้า​เล็ก​ๆ​ ​ที่อยู่​ตรงหน้า​ ​ความร้อน​จาก​ร่าง​ของ​นาง​ไหลบ่า​ลง​ไป​ถึง​ส่วนลึก​ที่สุด​ใน​หัวใจ​ของ​เขา​…

“​เวย​เวย​”​ ​เขา​เอ่ย​ขึ้น​พร้อมกับ​นิ่วหน้า​เล็กน้อย​ ​เขา​ไม่รู้​ด้วยซ้ำ​ว่า​ทำไม​เขา​ถึง​เอ่ย​ชื่อ​นี้​ขึ้น​มา

ภาพ​จำนวนนับ​ไม่​ถ้วน​ไหล​เข้ามา​ใน​ความคิด​ของ​เขา​ ​ภาพ​ตอนที่​เขา​ยืน​อยู่​หน้า​พระพุทธรูป​ทองคำ​สูงสุด​สายตา​บน​สวรรค์​ระหว่าง​ขัดขืน​การเกิดใหม่​ใน​ภพ​ภูมิ​ทั้ง​หก

ภาพ​ตอนที่​เขา​นั่ง​อยู่​บน​บัลลังก์​โดย​มีบร​รดา​ปีศาจ​เต้นรำ​อยู่​แทบ​เท้า

ภาพ​ตอนที่​เขา​สังหาร​เหล่า​ปีศาจ​และ​พระพุทธองค์​อย่าง​แน่วแน่​และ​ไม่เคย​ยอมแพ้

เวลา​พลบค่ำ​มา​เยือน​หลังจาก​หายนะ​และ​การตาย​ของ​บรรดา​เทพ​บน​สวรรค์​ ​จากนั้น​เขา​ก็​ตก​อยู่​ใน​ความโกลาหล​ ​และ​ร่วงหล่น​ลงมา​จาก​ฟ้า​ในที่สุด

แต่​อย่างไร​สิ่ง​เหล่านั้น​ก็​เป็น​เพียงแค่​กลลวง​อัน​แสน​น่าเบื่อ​สำหรับ​เขา

ภาพ​สุดท้าย​ที่​ค้าง​อยู่​ใน​หัว​ของ​เขา​คือ​ภาพ​ของ​นาง​ที่​กำลัง​ก้มหน้าก้มตา​เลือก​ขนม​ให้​เขา​…

เล็บ​อัน​แหลมคม​ของ​เขา​จิก​ลง​บน​ฝ่ามือ​ ​เลือด​ที่​ไหล​ออกมา​ซึม​เข้าไป​ตามรอย​ขาด​บน​เสื้อคลุม​ของ​เขา

“​เจ้า​…​ ​อยู่​ให้​ห่าง​จาก​ข้า​”

เขา​ผลัก​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ออก​ ​ผม​สีเข้ม​ยุ่งเหยิง​ทิ้งตัว​ลง​ ​ปลายนิ้ว​สีดำ​สั่นสะท้าน​อย่างรุนแรง​ราวกับ​การสั่น​สะเทือน​นั้น​จะ​สามารถ​ช่วย​ยับยั้ง​ความปรารถนา​ที่จะ​สูบ​กิน​เลือดเนื้อ​ลง​ได้

อะไร​บางอย่าง​จู่โจม​เขา​จาก​ด้านหลัง​ ​มัน​เป็นการ​ต่อต้าน​จาก​ผนึก​ขับไล่​วิญญาณ​ ​แสง​แห่ง​พระธรรม​รวมกัน​กลายเป็น​ลำแสง​สีทอง​ ​มัน​ฉวยโอกาส​จาก​ความ​สับสน​และ​ความอ่อนแอ​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เพื่อ​ทำลายล้าง​เขา​ ​และ​ทำให้​เขา​ดับสูญ​ไป​ตลอดกาล

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หรี่​ตา​ ​แล้ว​หมุนตัว​กลับ​ไป​ปกป้อง​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ราวกับ​เป็น​กำแพง​ ​แสงเรือง​รอง​สว่างไสว​แผดเผา​อยู่​ที่​ด้านหลัง​ของ​นาง​จนกระทั่ง​ดับ​ลง

แต่​ทันใดนั้น​จู่ๆ​ ​เลือด​ปีศาจ​ใน​ร่าง​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​็​เดือด​พล่าน​ ​เขา​ยกมือ​ขึ้น​ ​ก่อน​จับ​เข้าที่​คาง​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย

ริมฝีปาก​ของ​เขา​อ้า​แล้วก็​หุบ​ ​เส้นเลือด​บน​ใบหน้า​ของ​เขา​เริ่ม​เรืองแสง​เป็น​สีแดง​ราวกับ​ดอกไม้​อัน​งดงาม​ที่​เบ่งบาน​อยู่​บน​ใบหน้า​ของ​เขา​ ​ความ​หล่อเหลา​และ​ความ​ชั่วร้าย​นั้น​ยาก​จะ​หา​ใด​มา​เปรียบ

จากนั้น​เขา​ก็​ต่อย​พื้นดิน​ข้าง​ตัว​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​พื้นดิน​บริเวณ​นั้น​แตก​ออก​เป็น​ช่องว่าง​ทันที

ไม่ว่า​การกระทำ​ของ​ชายหนุ่ม​ผู้สูงศักดิ์​อย่างแท้จริง​ผู้​นี้​จะ​หยาบคาย​เพียงใด​ ​แต่​ความสง่างาม​ที่​เขา​มีมา​ตั้งแต่​กำเนิด​ก็​ยัง​เปล่งประกาย​ออกมา​ให้​เห็น​โดยไม่จำเป็น​ต้อง​บังคับ​ตัวเอง​ให้​รักษา​มารยาท​หรือ​ใส่ใจ​กับ​รายละเอียด​ใด​ ​เพราะ​หลังจาก​เวลา​ล่วงเลย​มา​หลาย​พันปี​ ​สิ่ง​เหล่านี้​ก็ได้​กลายเป็น​ส่วนหนึ่ง​ของ​เขา​ไป​เสีย​แล้ว

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยพ​ยุง​ร่าง​ของ​ตัวเอง​ด้วยมือ​ขวา​ ​ขณะที่​กด​มือ​อีก​ข้าง​เข้ากับ​ดวงตา​ตัวเอง​ ​หยด​เลือด​ไหลผ่าน​นิ้ว​ของ​เขา​เพราะ​เขา​จงใจ​ทำร้าย​ตัวเอง​เพื่อให้​ยัง​สามารถ​รักษา​สติสัมปชัญญะ​ที่​เหลือ​น้อย​นิด​เอาไว้

แต่​เขา​ก็​ยัง​ไม่​สามารถ​ต้านทาน​สัญชาตญาณ​ที่​ต้องการ​กลายร่าง​เป็น​ปีศาจ​ได้​!

นัยน์ตา​สีแดง​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​หรี่​ลง​ ​มีเสียง​โครมคราม​ดัง​ขึ้น​ ​จากนั้น​โคม​เปลี่ยน​วิญญาณ​ที่​เคย​สว่างไสว​ก็​หล่น​ลงมา​จาก​ผนัง​ทั้งสอง​ด้าน​ ​มันต​กลง​พื้น​และ​แตก​กระจาย​กลายเป็น​กลีบดอกไม้

ตอนนั้น​เอง​ที่​กิเลน​อัคคี​รีบ​กระโจน​เข้ามา​หา​เขา​ ​มัน​พยายาม​ข่ม​ความเจ็บปวด​จาก​การถูก​แสง​แห่ง​พระธรรม​เสียบ​ทะลุ​ร่าง​เพียง​เพราะ​ต้องการ​ทำให้​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​ลับ​เป็นตัว​เขา​คน​เดิม

แต่​ทุกอย่าง​ก็​สาย​เกินไป​เสีย​แล้ว

แม้กระทั่ง​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เอง​ก็​รู้เรื่อง​นั้น

ข้า​จะ​ทำร้าย​นาง​ไม่ได้​ ​ข้า​ทำร้าย​นาง​ไม่ได้​เด็ดขาด​!

แสงสี​แดง​ปรากฏ​ขึ้น​ใน​ดวงตา​เขา​เป็น​ครั้งสุดท้าย​ ​ทันใดนั้น​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​็​คว้า​แสง​อัน​คมกริบ​ราวกับ​ดาบ​จาก​ผนึก​นั้น​มา​ไว้​ใน​มือ​ ​และ​แทง​มัน​เข้าไป​ใน​ร่าง​ตัวเอง​อย่างไร​้​ซึ่ง​ความปรานี

ใบ​มีด​แหลมคม​นั้น​แทง​ทะลุ​ไหล่​ข้าง​ซ้าย​ของ​เขา​ ​เจาะ​ทั้ง​เสื้อคลุม​และ​กระดูก​ผีเสื้อ​ของ​เขา​ไป​พร้อมกัน

หยด​เลือด​ไหล​ทะลัก​เข้าสู่​ดวงตา​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ทันที

ทุกอย่าง​เกิดขึ้น​รวดเร็ว​เกินไป​จน​นาง​ไม่ทัน​ตั้งตัว

ชาย​ที่อยู่​ตรงหน้า​นาง​เซ​ไป​ข้างหลัง​ ​เสื้อคลุม​สีดำ​ของ​เขา​ลอย​ขึ้น​ก่อน​จะ​กลายเป็น​ขนนก​สีดำ​จำนวนนับ​ไม่​ถ้วน​ ​สีดำ​ที่​บริเวณ​ปลายนิ้ว​ของ​เขา​เลือนหาย​ไป​และ​กลับมา​ใส​ดังเดิม​ ​ใบหน้า​ของ​เขา​ยังคง​สง่างาม​ ​หล่อเหลา​ ​แต่​เย็นชา​ ​เสน่ห์​อัน​ชั่วร้าย​ของ​มัน​ทำให้​เขา​ดูเหมือน​กับ​ดอก​ม่าน​ถัว​หลัว​ที่​เบ่งบาน​ตอนเที่ยง​คืน​และ​เผย​ความงดงาม​เย้ายวน​ออกมา​อย่างรุนแรง

เสื้อคลุม​สีดำ​ไร้​รอย​มลทิน​ของ​เขา​ชุ่ม​โชก​ไป​ด้วย​เลือก​ ​คราบเลือด​นั้น​กลับ​มองเห็น​ได้​ไม่ชัด​เจน​เท่า​สี​ของ​เสื้อคลุม​ ​แต่​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ก็​รู้​ว่า​เขา​แทง​ตัวเอง​ลึก​มาก​ทีเดียว

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่รู้​ว่า​ควรจะ​มี​ปฏิกิริยา​เช่นใด​ ​ในเวลานี้​สิ่ง​เดียว​ที่​เหลือ​จาก​ความเยือกเย็น​ของ​นาง​มี​แต่เพียง​อาการ​ตัวสั่น​เท่านั้น​ ​นาง​ยัง​พยายาม​กด​แผล​ของ​เขา​สุด​แรง​เพื่อ​หยุด​เลือด​ ​นี่​เป็นครั้งแรก​ใน​ชีวิต​ที่นาง​ได้​ลิ้มรส​สิ่ง​ที่​เรียกว่า​ความ​ตื่นตระหนก

แสง​จาก​ผนึก​ขับไล่​วิญญาณ​จางหาย​ไป​ ​กิเลน​อัคคี​รีบ​ทะยาน​เข้าไป​หา​เขา​อย่าง​กระวนกระวาย​ ​เมื่อ​เห็น​อาการ​บาดเจ็บ​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ ​ดวงตา​ของ​มัน​ก็​พลัน​สั่น​ไหว​ ​มัน​รีบ​ลงมือ​ในทันที​ ​มันตั​้ง​ใจ​จะ​นำ​ชิ้นส่วน​วิญญาณ​ใส่​กลับ​เข้าไป​ใน​ร่าง​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ ​แต่​เศษ​ชิ้นส่วน​วิญญาณ​เหล่านั้น​กลับ​ดูเหมือน​จะ​ถูก​อะไร​บางอย่าง​ขวาง​เอาไว้​ ​พวก​มัน​ไม่​สามารถ​เข้าไป​ใน​ร่าง​ของ​เขา​ได้​…

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท