ตอนที่ 525 กระบี่ประชันห้าประมุข จำนน!
ควับ!
หนิงฝานยกกระบี่ขึ้นรับการโจมตีจากห้าประมุขแห่งสิ่งต้องห้าม และยามกระบี่ตวัดไหว ปราณกระบี่เกิดคณานับก็พุ่งทะยานทันที!
ปั่ก!
ปราณกระบี่แต่ละสายทะลวงเส้นหนวดหนาเป็นรู และเพียงพริบตา โลหิตก็ทะลักรินมิขาดสาย ย้อมทะเลลึกแดงฉาน!
ตู้ม!
หลังจัดการเส้นหนวดซึ่งกระหน่ำโจมตีเข้ามาได้ ศิลาหลอมจากภูเขาไฟและคลื่นสมุทรร้ายอันเปี่ยมโทสะก็กวาดเข้ามา!
“ตัด!”
หนิงฝานฟาดฟันอีกครั้ง ปราณกระบี่ต้าหลัวสองสายทะยานเผชิญเวหา สะบั้นมิติเวลาทุกแห่งหนที่เคลื่อนผ่าน!
ตู้ม! ตู้ม!
ยามปราณกระบี่ต้าหลัวฟาดฟันลงไป ศิลาหลอมจากภูเขาไฟและคลื่นสมุทรร้ายอันเปี่ยมโทสะก็พังทลายลงทันที!
ส่วนพลังของประมุขผีปรภพและเต่ายักษ์เทพมังกรที่พุ่งเข้ามานั้น หนิงฝานไม่แม้แต่จะสนใจ เกราะมหาวิถีอันพร่างพรมจากกงล้อโชคชะตาเหนือศีรษะของเขาก็สลายการโจมตีของทั้งสองให้เอง!
“วิถีมา!”
หนิงฝานพลันกล่าวขึ้น แล้วกงล้อโชคชะตาเหนือศีรษะของเขาก็สะท้านไหว อำนาจมหาวิถีทะยานลงเยี่ยงมังกรเหิน หลอมรวมเข้ากับกระบี่ต้าหลัวในมือเขาอย่างรวดเร็ว!
ชิ้ง!
ด้วยการหนุนเสริมจากอำนาจมหาวิถี กระบี่ต้าหลัวก็เจิดจรัสรัศมีเซียนไร้สิ้นสุด ส่งวจีสะท้านสะเทือนตาม ๆ กัน!
“ตัด!”
ยามฟาดฟันกระบี่ลง ปราณกระบี่สายหนึ่งก็ระเบิดขึ้นบนฟากฟ้า ท้องทะเลลึกอันไร้สิ้นสุดถูกผ่าแยกเป็นสองในพริบตา!
โครมม!
ปราณกระบี่ร่ายรำดุเดือดไปทั่วแดน ตรวนศักดิ์สิทธิ์มหาวิถีกรีดกรายทั่วท้องนภา ไม่ว่าจะเป็นแดนนภาสรวงหรือมิติเวลาก็ล้วนพังทลายอย่างรวดเร็ว!
“อ๊าก!”
“ง้าวเทพสมุทร!!”
เมื่อเห็นกระบี่นี้ ม่านตานับไม่ถ้วนของประมุขวังเทพสมุทรก็หดตัวพร้อมเพรียง แล้วจึงคำรามลั่น!
ตู้ม!
ด้วยเสียงคำรามนั้น ง้าวยักษ์สีดำเล่มหนึ่งพลันต่อตัวขึ้น แผ่ปราณดุดันร้ายกาจออกมา!
“ง้าวเบิกฟ้าแยกพิภพ!!”
เส้นหนวดนับไม่ถ้วนรัดพันรอบง้าวเทพสมุทร และพลันแยกสมุทรลึกไร้สิ้นสุดพร้อมเสียงคำรามลั่น!
“ห่วงวิถีภูเขาไฟ!”
“พลองเซียนภูตสมุทร!”
“ดาบศักดิ์สิทธิ์ปรภพ!”
“ง้าวเทพสมุทร!”
“…”
และต่อจากประมุขวังเทพสมุทร ประมุขเผ่าภูเขาไฟ ประมุขเผ่าภูตสมุทรและคณะต่างก็ใช้ศาสตราวิถีสูงสุดของตนออกมาตาม ๆ กัน!
ทันใดนั้น ศาสตราวิถีทั้งห้าก็ระเบิดปราณอันน่าสะพรึงกลัวเกินใดเทียบห้าสายออกมา กวาดทั่วฟ้าดิน ปกคลุมทะเลลึกแห่งนี้!
ตู้ม!!
ท้ายที่สุด ภายใต้สายตาตกตะลึงนับไม่ถ้วน ปราณศาสตราวิถีทั้งห้าก็กระแทกใส่ปราณกระบี่มหาวิถีซึ่งฟาดฟันลงมาอย่างพร้อมเพรียง!
น้ำทะเลในรัศมีล้านลี้พลันระเหย มิติเวลาอันเพิ่งฟื้นตัวก็พังทลายลงอีกครั้ง!
“อ๊าก!”
“ถอย!”
“ถอยเร็ว!”
คนจากขุมกำลังต้องห้ามทั้งห้าได้รับผลกระทบมหาศาลจากการโจมตีนี้ ทั้งสัตว์ร้ายใต้ทะเลจากวังเทพสมุทร เผ่าภูเขาไฟ เผ่าภูตสมุทร และกระทั่งนาวาปรภพก็ล้วนพังทลายในพริบตา!
ตู้ม!
ท้ายที่สุด ด้วยเสียงระเบิดอันน่าสะพรึงกลัว ทั่วแดนทะเลลึกก็พลันถูกปกคลุมด้วยแสงสว่างเกินประมาณ!
มิอาจเห็นสิ่งใดได้!
วูบ!
และลมหายใจต่อมา หนึ่งวจีกระบี่พลันดังขึ้นในสนามรบ ลำแสงกระบี่สายหนึ่งวูบไหวในความว่างเปล่า และพบว่าร่างของหนิงฝานพุ่งเข้าใส่ประมุขวังเทพสมุทรแล้ว
“ตัด!”
เมื่อหนึ่งกระบี่ฟาดเข้ามา ประมุขวังเทพสมุทรก็ตื่นตะลึง รีบยกง้าวเทพสมุทรขึ้นขวางตรงหน้า!
เคร้ง!!
เสียงโลหะกระทบสะท้านทั่วทิศทาง และแรงปะทะมหาศาลก็ทำให้ประมุขวังเทพสมุทรบาดเจ็บทันที ปากใหญ่ยักษ์อันอัปลักษณ์กระอักโลหิตดำสนิทเยี่ยงหมึกออกมาอย่างมิอาจหยุดยั้ง!
“กระบี่มหาวิถี!”
หลังฟาดฟันหนึ่งกระบี่ใส่ประมุขวังเทพสมุทร หนิงฝานก็ฟันปราณกระบี่ออกไปติด ๆ กันอีกสี่สายใส่ประมุขแห่งสิ่งต้องห้ามที่เหลือทั้งสี่!
ปราณกระบี่แต่ละสายล้วนถูกเสริมด้วยอำนาจมหาวิถีนับร้อย ทำให้ปราณกระบี่เหล่านี้ยิ่งใหญ่ตระการ ทั้งยังน่าสะพรึงกลัว!
เปรี้ยง! เปรี้ยง! เปรี้ยง! เปรี้ยง!
เกิดเสียงคำรามแว่ว ๆ สี่สาย และประมุขแห่งสิ่งต้องห้ามทั้งสี่เองก็ถูกลำแสงกระบี่มหาวิถีฟาดกระเด็นไปเช่นกัน!
โลหิตหลั่งทะลักย้อมท้องทะเล น่าตกตะลึงตื่นตา!
“ตัด!”
“ตัด!”
“ตัด!”
ถือคติคนล้มต้องซ้ำ หนิงฝานกระหน่ำโจมตี ฟาดฟันปราณกระบี่สายแล้วสายเล่าเฉียบพลัน สร้างพายุปราณกระบี่นับร้อย ๆ ล้านสายขึ้นปกคลุมประมุขแห่งห้าสิ่งต้องห้ามในทันที!
โฮกกกกก! พรวด!
ปราณกระบี่ไร้สิ้นสุดโปรยปราย ประมุขแห่งห้าสิ่งต้องห้ามผู้ถูกฟาดฟันในพริบตาต่างกู่ร้องโหยหวน อาบโลหิตไปตาม ๆ กัน
ในหมู่พวกเขา ประมุขผีปรภพและเต่ายักษ์เทพมังกรเตรียมตัวอยู่นานแล้ว แม้ทั้งสองจะถูกปราณกระบี่เชือดเฉือนเป็นครั้งคราว แต่ประมุขแห่งสิ่งต้องห้ามอีกสามคนเป็นผู้รับการโจมตีส่วนใหญ่ไป!
ครู่ต่อมา ประมุขแห่งสิ่งต้องห้ามทั้งสามอันนำโดยประมุขวังเทพสมุทรก็ถูกโจมตีอย่างเกินคิดฝัน!
โฮก!
จนท้ายที่สุด ประมุขวังเทพสมุทรเดือดดาลอย่างสมบูรณ์ เชิดคอขึ้นกู่คำรามก้องอย่างน่าสะพรึงกลัวเกินยามใด!
“ไอ้หนูเผ่ามนุษย์ อย่ากำแหงให้มากไปนัก!!”
ทันทีที่สิ้นเสียง อำนาจดูดกลืนอันน่าสะพรึงกลัวเกินใดเทียบก็พลันระเบิดจากส่วนลึกแห่งร่างมหึมาของประมุขวังเทพสมุทร ทะเลแห่งความตายในรัศมีแสนลี้ ล้านลี้และสิบล้านลี้พลุ่งพล่านบ้าคลั่ง!
ตู้ม!
อำนาจไร้สิ้นสุดแห่งทะเลแห่งความตายหลั่งไหลเข้าสู่ร่างของเขา และร่างของประมุขวังเทพสมุทรก็ระเบิดพลังอันน่าสะพรึงกลัวเกินยามใด พลังนั้นดูราวจะก้าวข้ามระดับควบคุมวิถีขั้นสูงสุดไปยังระดับใหม่!
ตู้ม! ตู้ม!
ขณะเดียวกัน ประมุขเผ่าภูเขาไฟและประมุขเผ่าภูตสมุทรต่างก็งัดวิชาต้องห้ามออกมาเช่นกัน ทำให้ปราณพุ่งทะยานบ้าคลั่ง!
“ฆ่า!”
ท้ายที่สุด ประมุขแห่งสิ่งต้องห้ามทั้งสามก็ใช้ศาสตราวิถีของตน คิดสังหารหนิงฝานด้วยการโจมตีที่แข็งแกร่งสูงสุดของพวกตน!
“หึ!”
เห็นเช่นนี้ สีหน้าของหนิงฝานชะงักค้าง หัวใจสัมผัสได้ถึงอันตราย เขามิได้เลินเล่อ เงื้อกระบี่ขึ้นทันที!
ครืน!
เสียงครืนสะท้านดังขึ้น และเจตจำนงที่แท้จริงของตี้ลั่วก็ค่อย ๆ ปรากฏขึ้นเหนือกระบี่ต้าหลัว!!
“อันใดนั่น!”
“แย่แล้ว!”
เมื่อเห็นว่าหนิงฝานกำลังจะใช้หนึ่งกระบี่ล้มจักรพรรดิ ทั้งประมุขผีปรภพและเต่ายักษ์เทพมังกรต่างผงะไป!
เพราะพวกเขาทั้งสองเห็นความน่าสะพรึงกลัวของหนึ่งกระบี่ล้มจักรพรรดิของหนิงฝานมากันแล้ว หากพวกตนไม่มีอำนาจบดขยี้เบ็ดเสร็จ ก็ไร้อำนาจใดสกัดหนึ่งกระบี่ล้มจักรพรรดิได้!
และด้วยอำนาจต่อสู้ของหนิงฝานในยามนี้ หากกระบี่นี้สับลง พวกเขาประมุขแห่งสิ่งต้องห้ามทั้งห้าจะตายลงทันทีแน่แท้!
ไร้สิ่งใดให้ลุ้นได้เลย!
“กระดูกผีเฒ่า โจมตีไอ้โง่สามตัวนี่กับข้าซะ มิใช่จะฆ่านะ แค่สร้างความปั่นป่วน!” เต่ายักษ์เทพมังกรรีบร้อนถ่ายทอดวจีตะโกนขึ้น
“อันใด?” ประมุขผีปรภพผงะไป แต่ลมหายใจต่อมา เขาก็เข้าใจความคิดของเต่ายักษ์เทพมังกร!
การจำนนต่อหนิงฝานเป็นหนทางเดียวที่พวกเขาทั้งสองจะหลุดพ้นสถานการณ์วันนี้ได้!
“ลุย!”
เมื่อประมุขผีปรภพรับปาก ทั้งสองก็เริ่มทุ่มกำลังสุดชีวิตกันทันที และพริบตาต่อมา ปราณของทั้งสองก็ถูกฝืนรีดขึ้นถึงจุดสูงสุด!
“วิญญาณปรภพวิบัติ!”
“คันฉ่องดับวิถีประหาร!”
ตู้ม!
ทันใดนั้น สองยอดฝีมือก็โจมตี มิใช่โจมตีใส่หนิงฝาน แต่ฟาดใส่ประมุขแห่งสิ่งต้องห้ามทั้งสามโดยพร้อมเพรียง!
“อ๊าก!”
“บัดซบ!”
“พวกเจ้าทั้งสองทำอันใดนี่!”
การโจมตีกะทันหันนี้ทำให้พวกประมุขวังเทพสมุทรทั้งสามตั้งตัวไม่ติด กู่คำรามสะท้านทั่วทะเลลึก!
“ทำอันใด! มิใช่พวกเจ้าสามคนรู้อยู่แล้วหรือ? คิดหลอกใช้เรา วันนี้ก็รอดูเลยว่าผู้ใดต้องตาย!” ประมุขผีปรภพคำราม!
เต่ายักษ์เทพมังกรตะโกนบอกหนิงฝาน “หนิงฝาน บั่นหัวพวกมันเลย หลังจากนี้เจ้าเอาสมบัติในซากโบราณทั้งหมดไปได้ น้ำใจเช่นนี้น่าจะพอแล้วกระมัง!”
“หึหึ น่าสนุก!”
เห็นเช่นนี้ หนิงฝานก็เลิกคิ้วแย้มยิ้ม ทว่าเขาหาได้ชักช้าไม่ ร่างวูบไหวเข้าหาประมุขแห่งสิ่งต้องห้ามทั้งสามในพริบตา
หนึ่งกระบี่สะบั้นลงไป!