องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 578 ชายผู้เป็นดั่งราชา

บทที่ 578 ชายผู้เป็นดั่งราชา

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ยัน​ร่าง​ขึ้น​ด้วยมือ​ข้าง​หนึ่ง​ ​ในเวลาเดียวกัน​นั้น​ริมฝีปาก​ของ​นาง​ที่ซ่อน​อยู่​ใต้​กลุ่ม​ผม​ก็​โค้ง​ขึ้น​เป็น​รอยยิ้ม​อย่าง​ช้าๆ

นาง​ไม่ได้​ต่อล้อต่อเถียง​กับ​เสี่ยว​ขุย​ ​นาง​เพียงแค่​ปัดฝุ่น​ออกจาก​เสื้อ​ด้วย​ใบหน้า​เฉยเมย​เท่านั้น​ ​นาง​เงียบ​มาก​เสียง​จน​คน​ทั้งสอง​มองข้าม​นาง​ไป​ได้​อย่างง่ายดาย

เสี่ยว​ขุย​รู้สึก​เบื่อหน่าย​กับ​ปฏิกิริยา​แสน​น่าเบื่อ​ของ​นาง​ ​นาง​หันไป​อีก​ทาง​และ​เอ่ย​อย่าง​ตื่นเต้น​ว่า​ ​”​พี่​หนี​ ​หลังจากนี้​ตอนที่​พวกเรา​ไป​เข้าเฝ้า​องค์​ราชา​ ​ข้ามั​่น​ใจ​ว่า​เขา​จะ​ต้อง​ขอให้​ท่าน​อยู่​ต่อ​แน่​เจ้าค่ะ​!​ ​เมื่อถึง​เวลา​นั้น​ความกังวล​ทั้งหมด​ที่​ท่าน​ประมุข​มีย​่​อม​ได้รับ​การ​แก้ไข​อย่างแน่นอน​!​”

นาง​ชำเลือง​มอง​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​พร้อมกับ​เอ่ย​ขึ้น​ ​สายตา​ของ​นาง​เหมือน​กำลัง​มอง​ข้า​รับใช้​ ​”​แต่​ไม่ว่า​อย่างไร​ท่าน​ก็​ต้อง​ระวัง​ใคร​บางคน​เอาไว้​ให้​ดีนะ​เจ้า​คะ​ ​นาง​ปรากฏตัว​ขึ้น​ได้​อย่าง​เหมาะเจาะ​ราวกับ​จงใจ​รอ​ให้​ถึง​เวลา​บวงสรวง​ ​แล้วจึง​ปรากฏตัว​ขึ้น​อย่างไร​อย่างนั้น​ ​นาง​ย่อม​มีแผน​การ​อะไร​บางอย่าง​อยู่​ใน​ใจ​แน่ๆ​ ​เจ้าค่ะ​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่สน​ใจความ​นัย​เบื้องหลัง​คำพูด​ของ​นาง​ ​และ​ทุ่ม​สมาธิ​ไป​กับ​การอัญเชิญ​หยวน​หมิง​ออกมา​ ​กิเลน​อัคคี​พูด​ถูก​ ​มัน​ไม่มี​อะไร​เกิดขึ้น

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่รู้​อะไร​มาก​นัก​เกี่ยวกับ​แดน​ปีศาจ​ ​และ​ตอนนี้​หยวน​หมิง​ก็​ไม่ได้​อยู่​กับ​นาง​…​ ​นาง​ลด​สายตา​ลง​แล้ว​ครุ่นคิด​พร้อมกับ​สัมผัส​ด้าย​แดง​ที่​ข้อมือ​ด้วย​ปลายนิ้ว

ไม่ว่า​จะ​เกิด​อะไร​ขึ้น​ก็​ห้าม​ทำ​ด้าย​เส้น​นี้​ขาด​โดย​เด็ดขาด​…

“​นี่​ ​มายื​นอยู​่​ด้านหลัง​ข้า​!​”​ ​เสี่ยว​ขุย​เหยียด​ยิ้ม​ ​”​เจ้า​รู้​กฎระเบียบ​หรือเปล่า​ ​เจ้า​รู้​หรือไม่​ว่า​ถ้า​ไม่ใช่​เพราะ​มี​คน​ต้องการ​พบ​พี่​หนี​ ​เจ้า​ก็​คง​ไม่มี​โอกาส​ได้มา​ที่​เมือง​ปีศาจ​ด้วยซ้ำ​ ​แต่​เจ้า​กลับ​ยัง​ฝันกลางวัน​ว่า​เจ้า​จะ​ได้​เป็น​คนที​่​ถูก​เลือก​อีก​หรือ​ ​ช่าง​น่าขัน​เสีย​ไม่มี​!​ ​ข้า​จะ​ให้​คำแนะนำ​กับ​เจ้า​สักหน่อย​ก็แล้วกัน​ ​ถ้า​ข้า​เป็น​เจ้า​ ​เวลานี้​ข้า​จะ​พูดดี​ๆ​ ​กับ​พี่​หนี​ ​บางที​เจ้า​อาจ​ได้รับ​การปฏิบัติ​เป็น​อย่างดี​ ​และ​ถูก​มอบ​เป็น​รางวัล​ให้​กับ​ผู้ใต้บังคับบัญชา​สัก​คน​ของ​องค์​ราชา​ก็ได้​ ​ไม่อย่างนั้น​เจ้า​ก็​รอดู​แล้วกัน​ว่า​หลังจากนี้​เจ้า​จะ​ตกระกำลำบาก​เพียงใด​!​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​มอง​นาง​ด้วย​สีหน้า​ราบเรียบ​ ​และ​เอ่ย​ว่า​ ​”​จริงอยู่​ที่​คนที​่​น่าประทับใจ​ใน​ที่นี่​คือ​พี่​หนี​ ​แต่​มัน​ก็​ไม่เกี่ยว​อะไร​กับ​เจ้า​มิใช่​หรือ​ ​ข้า​คิด​ว่า​คนที​่​มี​จุดประสงค์​จะ​ใช้​พี่​หนี​เพื่อ​ยกระดับ​ตัวเอง​ขึ้น​มาคือ​เจ้า​มากกว่า​ ​เป้าหมาย​ของ​เจ้า​คือ​ใคร​หรือ​ ​หรือว่า​จะ​เป็น​องค์​ราชา​”

“​เจ้า​!​ ​เจ้า​!​”​ ​เสี่ยว​ขุย​รู้สึก​อับอาย​ยิ่งนัก​เมื่อ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เปิดโปง​ความคิด​ที่อยู่​ใน​ใจ​ของ​นาง​ออกมา​ ​นาง​วางแผนการ​บางอย่าง​เอาไว้​ระหว่าง​การ​มาค​รั้ง​นี้​จริง​ ​แต่​เบื้องหน้า​นั้น​นาง​จำเป็นต้อง​แสร้งทำ​ตัว​เป็นมิตร​ต่อ​พี่​หนี​เช่นกัน

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่​คิด​ที่จะ​ต่อความยาวสาวความยืด​ใน​เรื่อง​นี้​กับ​นาง​ ​สิ่ง​ที่นาง​จำเป็นต้อง​ทำ​ในเวลานี้​คือ​การ​ค้นหา​เศษ​ชิ้นส่วน​วิญญาณ​ของ​องค์​ชาย

ระหว่าง​ที่นา​งก​้​มห​น้า​และ​ดำ​ดิ่ง​อยู่​ใน​ภวังค์​ความคิด​ของ​ตัวเอง​นั้น​ ​ชาย​ผม​สีแดง​คน​หนึ่ง​ก็​เปิด​ประตู​ศิลา​และ​ก้าว​เข้ามา

ชาย​คน​นั้น​กระตุก​มุม​ปาก​ขึ้น​เป็น​รอยยิ้ม​อัน​เต็มไปด้วย​ความ​ชั่วร้าย​ ​”​องค์​ราชา​ต้อง​ชอบ​เหยื่อ​ใน​ครั้งนี้​อย่างแน่นอน​”

“​นายท่าน​ ​รสนิยม​ของ​ท่าน​ช่าง​ดีจริง​ๆ​”​ ​สัตว์​อสูร​ตัว​หนึ่ง​คุกเข่า​อยู่​ข้าง​เขา​ด้วย​ความเคารพ​ ​”​องค์​ราชา​เคย​พบ​หนึ่ง​ใน​นั้น​ใน​ระหว่าง​ที่​เขา​ไป​เยี่ยมเยือน​โลก​มนุษย์​ขอรับ​”

“​ถ้าอย่างนั้น​ก็​พา​พวก​นาง​ทั้งหมด​เข้ามา​”​ ​ชาย​คน​นั้น​ถอนหายใจ​ยาว​ ​”​ช่วงนี้​องค์​ราชา​อารมณ์ไม่ดี​ ​บอก​ให้​พวก​นาง​ระวังตัว​เอาไว้​ให้​ดี​ตลอดเวลา​ด้วย​ ​เจ้า​ก็​รู้​ว่า​องค์​ราชา​เกลียด​เวลา​ที่​ถูก​คนอื่น​แตะ​เนื้อ​ต้อง​ตัว​ที่สุด​”

สัตว์​อสูร​ตัว​นั้น​ตอบ​อย่างรวดเร็ว​ว่า​ ​”​นายท่าน​โปรด​วางใจ​ขอรับ​!​ ​สาม​คน​นั้น​รู้​กฎระเบียบ​เป็น​อย่างดี​”

“​ดีมาก​ ​เช่นนั้น​ก็ตาม​ข้ามา​”​ ​ทันทีที่​พูด​จบ​ ​ประตู​ศิลา​ก็​เคลื่อนตัว​ขึ้นรา​วกับ​ตอบสนอง​คำพูด​ของ​เขา

ความงดงาม​ที่แท้​จริง​ของ​เมือง​ปีศาจ​ได้รับ​การ​เปิดเผย​ก็​ใน​ตอนนี้​นี่เอง

วัง​หลวง​เต็มไปด้วย​หิน​แกะสลัก​และ​ปกคลุม​ไป​ด้วย​ดอกกุหลาบ​บานสะพรั่ง​ ​มัน​เงียบสงบ​และ​ไม่ได้​รื่นเริง​เหมือน​ที่​พวก​นาง​จินตนาการ​เอาไว้

อากาศ​อบอวล​ไป​ด้วย​กลิ่นหอม​อ่อน​ๆ​ ​มัน​เป็น​กลิ่น​อัน​เรียบง่าย​และ​บริสุทธิ์​ซึ่ง​มา​พร้อมกับ​หมอก​หนา​ทึบ​ที่​โอบล้อม​อยู่​รอบ​วัง​ ​วังหลัง​นั้น​ดูรุ​่ง​เรือง​แต่​ก็​มืดมน​ราวกับ​ปราสาท​โบราณ​ใน​นิทาน

กลาง​ท้องพระโรง​อัน​หรูหรา​และ​โอ่อ่า​นั้น​ ​มี​ชาย​คน​หนึ่ง​นั่งไขว่ห้าง​อยู่​บน​บัลลังก์​ ​เขา​แต่งตัว​สบาย​ๆ​ ​ด้วย​เสื้อคลุม​ปลด​กระดุม​ตรง​ช่วง​คอ​ ​ที่​ข้าง​ตัว​มี​เสื้อคลุม​ขนสัตว์​พาด​อยู่​ ​เขา​สวม​แหวน​สีดำ​ไว้​ที่​นิ้วชี้​ ​นิ้ว​ของ​เขา​ทั้ง​ยาว​และ​เรียว​ ​เขา​ยกมือ​ข้าง​หนึ่ง​ค้ำ​ใบหน้า​ของ​ตัวเอง​เอาไว้​ด้วย​ท่าทาง​สง่างาม​ราวกับว่า​เบื่อหน่าย​ยิ่งนัก

ทุกคน​ต่าง​ถูก​ท่าที​เฉยเมย​ ​หรือไม่ก็​ความหรูหรา​และ​สูงส่ง​เย็นชา​อย่างยิ่ง​นั้น​กดดัน​เอาไว้​ ​พวก​นาง​ไม่​สามารถ​ทำ​อะไร​ได้​นอกจาก​ปิดปากเงียบ​ ​ในเวลาเดียวกัน​นั้น​พวก​นาง​ต่าง​ก็​ตก​อยู่​ใน​อาการ​เหม่อลอย​และ​สับสน​ยิ่งนัก

ชาย​คน​นั้น​พา​หญิง​ทั้ง​สาม​เข้าไป​ด้านใน​ ​บรรดา​ปีศาจ​หน้าตา​หล่อเหลา​ทุก​ตน​ต่าง​หยุด​มือ​จาก​สิ่ง​บันเทิง​ที่​ตน​ทำ​อยู่​ ​แล้ว​มอง​มาที​่​พวก​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​ริมฝีปาก​ของ​พวก​มัน​กระตุก​ขึ้น​เป็น​รอยยิ้ม​ซุกซน​พร้อมกับ​ส่งสายตา​มอง​อาหาร​อย่างสนใจ

แต่​ชาย​ที่นั่ง​อยู่​บน​บัลลังก์​กลับ​ทำ​เพียงแค่​เลิก​คิ้ว​ขึ้น​เล็กน้อย​ ​เขา​เปลี่ยน​ท่านั​่ง​เป็น​ท่าที​่​สบาย​ขึ้น​ ​ความ​ชั่วร้าย​อัน​ยาก​อธิบาย​ออกมา​เป็น​คำพูด​แผ่ออก​มาจาก​ร่าง​ของ​เขา

“​นายท่าน​ ​พวก​นาง​คือ​หญิงสาว​ที่​ท่าน​เคย​พบ​ใน​โลก​มนุษย์​ก่อนหน้านี้​ขอรับ​”​ ​ชาย​ชุด​ดำ​ยิ้ม​และ​เอ่ย​ต่อ​ ​”​พวก​นาง​มี​กัน​ทั้งหมด​สาม​คน​ ​ดังนั้น​ข้า​จึง​พาทั​้ง​สาม​มาที​่​นี่​ขอรับ​”

นิ้ว​เรียว​ของ​ชาย​คน​นั้น​แตะ​ที่​ถ้วย​ชา​ ​น้ำเสียง​ของ​เขา​ยังคง​ราบเรียบ​ ​”​สู่รู้​”

“​นายท่าน​ ​ถึง​เวลา​ที่​ท่าน​ต้อง​พา​ผู้หญิง​ขึ้น​เตียง​แล้ว​นะ​ขอรับ​!​”​ ​ชาย​ชุด​ดำ​ตอบ​ด้วย​น้ำเสียง​จริงจัง

ชาย​คน​นั้น​หันหน้า​ไป​ข้างๆ​ ​สีหน้า​สง่างาม​และ​หยิ่งผยอง​นั้น​ทำให้​ไม่มีใคร​สามารถ​บอก​ได้​ว่า​เขา​กำลัง​รู้สึก​เช่นใด

เวลานี้​เด็กสาว​ใน​ชุด​สีม่วง​จึง​เอ่ยปาก​ขึ้น​ ​แม้​เสียง​ของ​นาง​จะ​สั่นเครือ​ ​แต่​นาง​ก็​ไม่ได้​ตื่นตระหนก​เท่า​เสี่ยว​ขุย​ที่​ทำท่า​ราวกับ​ฟ้า​จะ​ถล่ม​ลงมา​ ​”​ข้า​คือ​คนที​่​ท่าน​เห็น​ใน​วิหาร​ขับไล่​วิญญาณ​ร้าย​เจ้าค่ะ​ ​สอง​คน​นี้​ล้วนแต่​เป็น​ผู้บริสุทธิ์​ ​หาก​ท่าน​คิด​ที่จะ​ลงมือ​ ​ขอให้​ท่าน​มา​ลง​ที่​ข้า​เพียง​คนเดียว​เถิด​เจ้าค่ะ​!​”

ในที่สุด​ชาย​คน​นั้น​ก็​ลืมตา​ขึ้น​ ​และ​มอง​ไป​ทาง​นาง​ ​แต่​ดวงตา​เรียว​ยาว​และ​ลึกล้ำ​ของ​เขา​กลับ​ยังคง​เยือกเย็น​และ​ปราศจาก​อารมณ์

ชาย​ชุด​ดำ​คิด​ว่า​เขา​คง​รู้สึก​พอใจ​กับ​นาง​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​โบกมือ​ ​และ​สั่ง​ว่า​ ​”​พานาง​ลง​ไป​ล้าง​เนื้อ​ล้าง​ตัว​ให้​สะอาด​เสีย​”

“​ขอรับ​”​ ​สัตว์​อสูร​พสุธา​น้อม​ศีรษะ​ลง​อย่าง​เคารพ​ ​และ​พา​เด็กสาว​ชุด​สีม่วง​ออก​ไป​จาก​ท้องพระโรง​ด้วย​การ​คาบ​นาง​ไว้​ใน​ปาก

เสี่ยว​ขุย​หวาดกลัว​ยิ่งนัก​ ​นาง​ตะโกน​ขึ้น​มาด​้วย​ความตกใจ​ว่า​ ​”​พี่​หนี​!​ ​พวก​ท่าน​จะ​พา​พี่​หนี​ไป​ไหน​”

ชาย​คน​นั้น​ดู​คล้าย​จะ​ไม่พอใจ​กับ​เสียง​นั้น​ ​เขา​เอ่ย​ขึ้น​อย่าง​หมด​ความอดทน​ว่า​ ​”​ส่วน​คนที​่​เหลือ​ ​ใคร​สนใจ​คน​ไหน​ก็​เอา​ไป​ได้​เลย​”

ทีแรก​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เพียงแค่​ก้มหน้า​ฟัง​ที่​พวกเขา​คุย​กัน​เงียบๆ​ ​เพราะ​นาง​ไม่ได้​มี​ความตั้งใจ​ที่จะ​แข่งขัน​กับ​พวก​นาง​เพื่อ​แย่ง​ความสนใจ​จาก​องค์​ราชา​ ​แต่​ทันทีที่​นาง​ได้ยิน​ว่า​ชาย​คน​นั้น​ตั้งใจ​จะ​กำจัด​นาง​ ​นาง​ก็​เอ่ย​ขึ้น​ทั้งที่​ยัง​ไม่ได้​เงยหน้า​ขึ้น​ว่า​ ​”​เดี๋ยวก่อน​”

เพราะ​น้ำเสียง​ราบเรียบ​และ​เย็นชา​ของ​นาง​ ​จึง​ทำให้​คำพูด​นั้น​ฟัง​ดูเหมือน​กับ​ว่านา​งกำ​ลัง​ออกคำสั่ง​กับ​เขา​อย่าง​ยาก​จะ​เลี่ยง​ได้

ปีศาจ​ทุก​ตน​หันไป​มอง​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ทันทีที่​ได้ยิน​คำพูด​ของ​นาง

ใน​ดวงตา​ของ​พวก​มัน​เต็มไปด้วย​ความประหลาดใจ​ ​เพราะ​พวก​มัน​ไม่เคย​เห็น​มนุษย์​คนใด​กล้า​พอที่​จะ​ขัดคำสั่ง​องค์​ราชา​มาก​่อน

“​ดู​ผิว​ของ​นาง​สิ​ ​ข้าว​่า​เลือด​ของ​นาง​จะ​ต้อง​อร่อย​แน่ๆ​!​”

“​เฮ้ย​ ​นั่น​ไม่ใช่​ประเด็น​เสียหน่อย​!​ ​ประเด็น​อยู่​ที่​ท่าทาง​ของ​นาง​ต่างหาก​ ​เมื่อครู่นี้​เจ้า​ไม่เห็น​หรือ​ ​นาง​ดูก​้า​วร​้าว​ยิ่งนัก​”

“​อย่า​สนใจ​เรื่อง​นั้น​เลย​ ​แค่นา​งอ​ร่อย​ก็​พอแล้ว​นี่​!​”

“​เจ้า​โง่​!​ ​หลังจาก​นาง​ปฏิบัติ​ต่อ​เขา​เช่นนั้น​ ​เจ้า​คิด​ว่า​องค์​ราชา​จะ​ปล่อย​นาง​ไป​หรือ​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ได้ยิน​บทสนทนา​ของ​พวก​มัน​ ​และ​นึก​อยาก​ถาม​พวก​มัน​ยิ่งนัก​ว่านาง​ปฏิบัติ​ต่อ​องค์​ราชา​ของ​พวก​มัน​อย่างไร​ ​สิ่ง​เดียว​ที่นาง​ทำ​ก็​แค่​การ​เอ่ย​คำพูด​ง่ายๆ​ ​ออก​ไป​เพียง​คำ​เดียว​เท่านั้น​ ​จากนั้น​ปีศาจ​ทุก​ตน​ก็​เริ่ม​พูดพล่าม​เกี่ยวกับ​นาง​ไม่หยุดหย่อน​…

“​แล้ว​?​”​ ​ชาย​คนที​่​นั่ง​อยู่​บน​บัลลังก์​ถาม​ขึ้น​อีกครั้ง​ ​ดูเหมือน​คราวนี้​มุม​ปากของ​เขา​จะ​โค้ง​ขึ้น​จน​กลายเป็น​รอยยิ้ม​ ​แต่​รอยยิ้ม​นั้น​ย่อม​ไม่ใช่​รอยยิ้ม​ที่​ใจดี​อย่างแน่นอน​!

บรรยากาศ​อัน​ชั่วร้าย​รุนแรง​เข้า​โอบล้อม​ไป​ทั่วทั้ง​ท้องพระโรง​อัน​งดงาม​ ​มัน​เงียบ​เสีย​จน​สามารถ​ได้ยิน​เสียง​เข็ม​หล่น​ลง​กระทบ​พื้น​ ​ปีศาจ​ทุก​ตน​เผลอ​กลืนน้ำลาย​ลงคอ​อย่างแรง​…

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท