Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน – ตอนที่ 415 หนังสือนอกเวลา

ตอนที่ 415 หนังสือนอกเวลา

นิทานสั้นเป็นเพียงการแข่งขันในระยะแรกเท่านั้น ต่อให้เรื่องเจ้าหญิงสโนว์ไวท์จะยอดเยี่ยมแค่ไหนก็ทำได้เพียงช่วยเสริมแรงในการช่วงชิงตำแหน่งหัวหน้าบรรณาธิการเท่านั้น แต่ยังไม่สามารถเสริมแรงไปจนถึงศึกครั้งสุดท้ายได้

เนื่องจากการแข่งขันยังคงดำเนินต่อไป

ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาตัดสินว่าใครจะเป็นหัวหน้าบรรณาธิการ

ไม่ว่าจะเป็นสุ่ยจูโหรวหรือจางหยาง แต่ละคนต่างครอบครองพลังซึ่งยังไม่งัดออกมาใช้

หนึ่งในนั้น

สุ่ยจูโหรวเองก็มีพลังเหมือนกัน นั่นก็คือหยวนหยวน นี่เป็นถึงนักเขียนนิทานเด็กระดับแนวหน้าของบลูสตาร์​ จินซานและฉีฉีรวมกันยังเทียบไม่ได้!

ทว่าสิ่งที่สุ่ยจูโหรวนึกไม่ถึงก็คือ…

ไม่กี่วันต่อมา

อาจารย์หยวนหยวนผู้ยิ่งใหญ่ในใจของเธอก็ได้อ่านเรื่องเจ้าหญิงสโนว์ไวท์แล้วเช่นกัน มิหนำซ้ำยังโพสต์คำชื่นชมบนเว็บไซต์สตาร์เน็ต

‘วันนี้เพื่อนหลายคนแนะนำนิทานเรื่องหนึ่งให้ฉัน นิทานเรื่องนี้มีชื่อว่าเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ ว่ากันว่าผู้เขียนคือฉู่ขวง ทำให้ฉันนึกถึงนิยายเรื่องหนึ่งที่ฉันชอบมาก นั่นก็คือนิยายชุดคนขุดสุสานซึ่งมีความลึกลับน่ากลัว บางทีอาจเป็นความลำเอียงส่วนตัว นั่นเป็นเรื่องยากสำหรับฉันที่จะเชื่อมโยงคำว่านักเขียนนิทานเด็กเข้ากับฉู่ขวง เชื่อว่าหลายคนคงรู้สึกเหมือนกับฉัน…’

เมื่อชาวเน็ตหลายคนเห็นเรื่องนี้ ก็แทบจะยกมือขึ้นพร้อมกัน

ก็ใช่น่ะสิ

ถ้าไม่ใช่เพราะความคิดเช่นนี้ สุ่ยจูโหรวและจางหยางคงไม่เพลี่ยงพล้ำครั้งใหญ่เช่นนี้หรอก

ใครจะไปคิดว่านักเขียนซึ่งมีสไตล์จริงจังอย่างฉู่ขวงถึงกับเขียนนิทานได้?

นิทานเด็กต้องมีจิตวิญญาณความเป็นเด็ก ต้องมีด้านที่เรียกว่า ‘ไร้เดียงสา’ ถึงจะเข้าถึงจิตใจของเด็กๆ ได้

ไม่ใช่ทุกคนต่างประทับใจในความสามารถในการข้ามหมวดหมู่ของฉู่ขวง

ทุกคนต่างรู้กันดีว่าฉู่ขวงสามารถข้ามหมวดหมู่ได้ ทั้งวรรณกรรมสืบสวนสอบสวนและแฟนตาซีล้วนเชี่ยวชาญ แต่ในครั้งนี้เห็นจะข้ามหมวดหมู่ไกลไปสักหน่อย

ก็ดูสิว่าก่อนหน้านี้ฉู่ขวงเคยเขียนนิยายประเภทไหนมาบ้าง

เรื่องสั้นซึ่งกระชับและทรงพลังอย่าง ‘สร้อยคอ’ จุดพลิกผันสุดขั้วแต่ละประเภท มักถ่ายทอดความหมายอันลึกซึ้ง

วรรณกรรมแฟนตาซีเช่นเรื่อง ‘คนขุดสุดสาน’ ตำนานพื้นบ้านแต่ละประเภท เต็มไปด้วยความลึกลับและแปลกใหม่

วรรณกรรมสืบสวนสอบสวนซึ่งใช้ชั้นเชิงสูงอย่าง ‘นิยายชุดรหัสคดีปัวโรต์’ ความน่าทึ่งระเบิดสมอง ทดสอบความคิดเชิงตรรกะ…

คนประเภทนี้เขียนนิทานเด็กได้ด้วย?

ความรู้สึกของหยวนหยวนนั้นตรงใจใครหลายคน

‘นึกไม่ถึงว่านักเขียนประเภทนี้จะเขียนนิทานเด็กได้ด้วย แถมนิทานเด็กที่เขียนออกมา ต่อให้เป็นคนที่คลุกคลีอยู่ในแวดวงนี้มานานหลายปีก็ยังต้องเอ่ยชม ไม่จะเป็นการวางโครงเรื่อง คติสอนใจ หรือเส้นเรื่องก็ล้วนโดดเด่น อันที่จริงต่อให้เป็นผู้ใหญ่ก็สามารถอ่านได้ เรื่องราวไม่ได้ขาดความน่าสนใจแม้แต่น้อย’

สุดท้าย หยวนหยวนกล่าวสรุป

‘ฉันไม่สันทัดการเขียนเรื่องสั้น ถนัดการเขียนเรื่องยาวมากกว่า แต่ที่จริงนิทานขนาดสั้นนั้นก็นับเป็นการทดสอบความสามารถของผู้เขียน ในเมื่อฉู่ขวงเชี่ยวชาญการเขียนนิยายเรื่องยาว เช่นนั้นเมื่อเขาเชี่ยวชาญการเขียนนิทานสั้นขึ้น บางทีอาจไมได้ทำให้ผู้คนรู้สึกเหลือเชื่อ ฉันตั้งตารอนิทานเรื่องอื่นๆ ของฉู่ขวง เป็นโชคดีที่มีนักเขียนนิทานฝีมือดีหลายคน จะได้ช่วยกันถักทอความฝันของเด็กๆ’

ชื่อเสียงของหยวนหยวนนั้นไม่ต้องสงสัย!

เธอไม่ใช่เพียงนักเขียนที่เด็กๆ ชื่นชอบ ขณะเดียวกันก็เป็นบุคคลที่ผู้ใหญ่คุ้นหูกันดี!

เนื่องจากผู้ใหญ่หลายคนเติบโตมากับเรื่องลูกหมูสามตัว

เมื่ออาจารย์หยวนหยวนเอ่ยปากชมเชยเรื่องเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ ทุกคนก็ยิ่งยอมรับในความสามารถการเขียนนิทานเด็กของฉู่ขวง ถึงขั้นที่มีผู้ใหญ่บางคนสนอกสนใจขึ้นมา และตามอ่านนิทานของฉู่ขวง

……

เสียงของหยวนหยวนคล้ายกับเป็นสัญญาณหนึ่งในแวดวงนิทาน เมื่อนิทานเรื่องนี้โด่งดัง นักเขียนหลายคนในวงการนิทานเด็กก็เริ่มถกเถียงกันเป็นการส่วนตัว

‘เทคนิคการสร้างสรรค์ผลงานเหนือชั้นมาก [กระจกวิเศษบอกข้าเถิด ใครงามเลิศในปฐพี] ประโยคนี้ติดหูมาก ตอนฉันส่องกระจบแทบอดไม่ได้ อยากถามเหมือนกัน’

‘ประเด็นสำคัญคือเขาเขียนนิทานเรื่องแรก ก็ได้รับความนิยมมากกว่าผลงานของจินซานและฉีฉีแล้ว’

‘จินซานกับฉีฉีล้วนเป็นนักเขียนนิทานเด็กมือฉมัง การโปรโมตของราชานิทานเลยโฟกัสไปที่พวกเขา ปรากฏว่าถูกฉู่ขวงแย่งความสนใจไปหมด’

‘แต่ต้องยอมรับว่าเรื่องเจ้าหญิงสโนว์ไวท์โดดเด่นกว่าผลงานของจินซานกับฉีฉีจริงๆ นั่นแหละ’

‘ความชื่นชอบของเด็กๆ ได้พิสูจน์ทุกอย่างแล้ว ถึงแม้จะมีผลงานเพียงชิ้นเดียว แต่ฉู่ขวงก็สมควรได้รับการยอมรับว่าเป็นนักเขียนนิทานที่มีฝีมือไม่เลวเลย’

‘สมาคมวรรณศิลป์จะรวบรวมคอลเล็กชันนิทานเด็กอย่างเป็นทางการไม่ใช่หรือ เจ้าหญิงสโนว์ไวท์จะถูกรวมไปด้วยไหม’

‘น่าจะเป็นไปได้นะ ถ้าถูกรวมเข้าไปด้วย งานนี้ฉู่ขวงดังกว่าเดิมแน่!’

‘ผมเองก็ได้ยินเรื่องที่สมาคมวรรณศิลป์จะรวบรวมนิทานเหมือนกัน ข่าวนี้ยืนยันแล้วหรือยัง?’

‘ฉันได้ยินมาจากเพื่อนในสมาคมวรรณศิลป์ แหล่งข่าวเชื่อถือได้ แล้วก็คงประกาศพร้อมกับข่าวเยี่ยนโจวผนวกรวม เมื่อถึงตอนนั้นน่ากลัวว่านักเขียนนิทานเด็กทุกคนคงแตกตื่นกันจ้าละหวั่น’

‘แม่เจ้าโว้ย รอข่าวนี้ประกาศออกไปเมื่อไหร่ ทั้งวงการนิทานได้วุ่นวายแน่!’

‘…’

ขณะที่ในแวดวงนิทานกำลังถกเถียงกัน

หลินเซวียนกำลังจ้องมองน้องชายสุดที่รักของตนอย่างยิ้มแย้ม

“ยังมีอีกไหม?”

หลินเยวียนนิ่งอึ้ง “มีอะไร”

รอยยิ้มของหลินเซวียนยังคงเหมือนเดิม “ก็นิทานน่ะสิ”

หลินเยวียนตอบ “มี…”

สีหน้าของหลินเซวียนประหลาดใจ “มีจริงเหรอ?”

“มี”

หลินเยวียนตอบอย่างหนักแน่น

ถ้าพี่จำเป็นต้องใช้ เขาก็สามารถสั่งผลิตจากระบบต่อได้

หลินเซวียนมีสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมาทันใด “ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นก็มีเรื่องหนึ่งที่พี่ต้องบอกให้นายรู้”

“เรื่องอะไรเหรอ”

“ถึงเรื่องนี้จะยังไม่มีการยืนยัน แต่จะดำเนินการในปีหน้าอย่างแน่นอน สมาคมวรรณศิลป์วางแผนจะทำหนังสือคอลเล็กชันนิทาน รวบรวมนิทานขนาดสั้นที่โดดเด่นส่วนหนึ่งไว้ด้วยกัน ถ้าฉู่ขวงยังเขียนนิทานออกมาได้อีก น่าจะเขียนออกมาอีกหน่อยดีกว่า บางทีอาจมีโอกาสได้รวมอยู่ในนั้นด้วย”

หลินเยวียนประหลาดใจ

สีหน้าของหลินเซวียนผ่อนคลายลงเล็กน้อย “นายอย่าไปกดดันฉู่ขวงเขามากนะ อย่างน้อยความหวังที่เรื่องเจ้าหญิงสโนว์ไวท์จะได้เข้าไปอยู่ในคอลเล็กชันก็มีมากพอตัวเลย ในตลาดไม่มีนิทานเรื่องใหม่ที่โด่งดังขนาดนี้มานานแล้ว ถ้าจะถูกรวมอยู่ในนั้นด้วย พอหนังสือออกมา ผลงานของฉู่ขวงก็อาจมีอิทธิพลต่อยุคสมัย”

หลินเยวียน “…”

เขานึกถึงประเด็นสำคัญในนั้นได้อย่างรวดเร็ว

อิทธิพลของสมาคมวรรณศิลป์นั้นเป็นที่รู้กัน หนังสือรวมนิทานซึ่งทางการจัดทำขึ้น จะถูกแจกจ่ายออกไปในรูปแบบของภารกิจ เมื่อถึงตอนนั้นโรงเรียนนับไม่ถ้วนจะเผยแพร่ แนะนำให้ผู้ปกครองซื้อให้บุตรหลานอ่านเป็นหนังสือนอกเวลา…

ผู้ปกครองมีหรือจะปฏิเสธ?

เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว!

สิ่งที่ผู้ปกครองให้ความเชื่อถือมากที่สุดก็คือโรงเรียนและสมาคมวรรณศิลป์ เรื่องนี้พวกเขามีแต่จะสนับสนุน ไม่มีทางปฏิเสธ พวกเขายินดีทำตามอย่างแน่นอน!

เมื่อเป็นเช่นนี้ อิทธิพลของหนังสือชุดนี้จะน่าสะพรึงกลัวมาก!

คงเปรียบได้ว่าในบ้านของเด็กๆ นับไม่ถ้วนในอนาคต จะปรากฏหนังสือรวมนิทานชุดนี้ที่สมาคมวรรณศิลป์แนะนำ!

กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ

ในภายภาคหน้า เด็กจำนวนมากจะเริ่มอ่านนิทานเหล่านี้ที่ทางการแนะนำตั้งแต่เด็ก และเรื่องราวของนิทานเด็กซึ่งถูกรวบรวมอยู่ในนี้จะส่งผลถึงวัยเด็กของพวกเขาอย่างแน่นอน

หลินเยวียนได้กลิ่นของชื่อเสียงโชยมา

………………………………………………………………

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

Status: Ongoing

‘เขา’ ทะลุมิติมายังจักรวาลคู่ขนานซึ่งมีชื่อว่า ‘บลูสตาร์’

ดินแดนซึ่งอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของศิลปะวัฒนธรรม ศาสตร์ทุกแขนงซึ่งเกี่ยวข้องกับศิลปะ

ไม่ว่าจะเป็นภาพยนตร์ ดนตรี จิตรกรรม วรรณกรรม หรือการเขียนพู่กันก็ล้วนเฟื่องฟูอย่างยิ่ง

ร่างที่เขามาสิงอยู่คือ ‘หลินเยวียน’ นักศึกษาปีสองที่กำลังจะเดบิวต์

แต่โชคชะตากลับเล่นตลกให้หลินเยวียนป่วยเป็นโรคที่รักษาไม่หาย ทำให้ร้องเพลงไม่ได้ และมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน

ครอบครัวก็หมดเงินไปกับค่ารักษาจนอยู่ในภาวะการเงินขัดสน

เป็นเหตุให้หลินเยวียนตัดสินใจจบชีวิตของตัวเองเพื่อไม่ให้เป็นภาระของครอบครัวต่อไป

แต่ ‘เขา’ ไม่คิดจะปลิดชีพตัวเองเหมือนหลินเยวียน

ถึงแม้ร่างนี้จะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน แต่ก็ยังพอเหลือเวลาให้ทำอะไรอยู่บ้าง

และแม้จะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของตัวเองไม่ได้ ก็ยังพอจะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของครอบครัวได้

เขาจะเขียนเพลง เขียนหนังสือ ถ่ายทอดความรู้ หารายได้ให้ครอบครัว!

ทันใดนั้น…

[กำลังตรวจเลือด…กำลังตรวจยีน…กำลังตรวจม่านตา…

ระดับความเข้ากันได้ร้อยละ 99.36…ตรงตามมาตรฐาน…

เลือกจากฐานข้อมูล…โลกในระบบสุริยจักรวาล…ระบบกำลังเชื่อมต่อ…]

[ดาวน์โหลดสำเร็จ เชื่อมต่อระบบศิลปะเสร็จสมบูรณ์!]

[สวัสดีโฮสต์ ยินดีสำหรับการเชื่อมต่อกับระบบศิลปะ

ระบบของเราจะช่วยเหลืออย่างเต็มที่เพื่อให้ท่านได้เป็นศิลปินของบลูสตาร์!]

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท