รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 585 หลี่จิ่วเต้า ‘ช่างเป็นคนที่ดื้อรั้น!’

บทที่ 585 หลี่จิ่วเต้า ‘ช่างเป็นคนที่ดื้อรั้น!’

บทที่ 585 หลี่จิ่วเต้า ‘ช่างเป็นคนที่ดื้อรั้น!’

ไม่เปลี่ยนแปลงอะไรเลยหรือ?

ก่อนหน้านี้ก็เยาะเย้ยจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงว่าเป็นตาสีตาสา ต่อมาก็เหยียดหยามซ่างกวงอิ๋งว่าไม่มีคุณสมบัติ ปลามังกรเหล่านี้เอาความรู้สึกว่าตนเองเหนือกว่ามาจากไหนกัน?

ต่อหน้าคุณชายแล้ว ไม่สำคัญว่าจะพิเศษหรือสามัญ เซียนเองก็ไม่ต่างอะไรไปจากปุถุชนธรรมดา นี่เป็นเพราะคุณชายยิ่งใหญ่เกินไป เซียนก็ไม่อาจเทียบชั้นกับคุณชายได้

มัจฉาสัตมายาไม่อาจทนได้อีกต่อไป ต้องการจะทำให้ปลามังกรเหล่านี้หุบปาก เนื่องจากพวกมันยิ่งพูดยิ่งหนักข้อขึ้น วาจาที่พ่นออกมาก็ชวนให้ผู้คนสะอิดสะเอียน ทั้งกล่าวว่าซ่างกวนอิ๋งต่ำต้อยไม่ต่างอะไรไปจากสุนัข เป็นเพียงลูกเป็ดขี้เหร่ที่ต้องการกลายเป็นหงส์ และสารพัดคำพูดหยาบคายอื่น ๆ

ทว่าผู้เฒ่าเต่ากลับรั้งมัจฉาสัตมายาเอาไว้

มันไม่ต้องการให้มัจฉาสัตมายาเผชิญเคราะห์

ปลามังกรเหล่านี้ต่างก็แข็งแกร่งทุกตัว หากร่วมมือกัน อย่าว่าแต่มัจฉาสัตมายาเลย ตัวมันเองก็ไม่สามารถจัดการได้

ยิ่งไปกว่านั้น ที่นี่คือภายในลานเล็ก ๆ ของคุณชาย และคุณชายก็ยังคงอยู่ในบ้าน หากเอะอะขึ้นมาแล้วทำให้คุณชายไม่พอใจ ผู้ใดกันจะสามารถรับผิดชอบในเรื่องนี้ได้?

มัจฉาสัตมายาเองก็คงไม่อาจรอดตัวไปได้!

“เรียนรู้จากเต่าแก่ไว้ซะ อย่าได้มายุ่มย่ามเรื่องของผู้อื่น สนใจดูแลตัวเองดี ๆ ก็พอ!”

“สมคำกล่าวที่ว่ากษัตริย์อยู่พันปีเต่าอยู่หมื่นปี ผู้เฒ่าเต่ามีอายุยืนนาน นั่นเป็นเพราะรู้จักวิธีหลบเลี่ยง หรือเรียกว่า…เต่าหดหัว!”

เมื่อเห็นท่าทางของมัจฉาสัตมายาก็รู้ได้ทันทีว่ามัจฉาสัตมายาต้องการจะทำอะไร พวกมันจึงเปิดปากพูดขึ้นมาทีละตัว

ตอนนี้พวกมันกำลังหลงระเริง เช่นนั้นจึงไม่เกรงกลัวสิ่งใด ถ้าหากคุณชายไม่เอ่ยปาก ก็ไม่มีผู้ใดกล้าทำสิ่งใดกับพวกมัน

ผู้เฒ่าเต่าโมโหเป็นอย่างยิ่ง ปลามังกรเหล่านี้ไม่รู้จักแยกผิดชอบชั่วดี ทั้งยังด่ามันอีกด้วย!

แต่ถึงมันจะโกรธปลามังกรเหล่านี้ มันก็ไม่อาจฝ่าฝืนข้อห้ามได้!

แม้ว่ามันจะไม่ได้มาอยู่ในลานเล็กเป็นเวลานานมากนัก แต่มันก็สามารถมองออกได้ว่าคุณชายไม่ชอบสิ่งใดมากที่สุด ปลามังกรเหล่านี้เข้าสู่หนทางตายอย่างสมบูรณ์

มันไม่ต้องการจะเกี่ยวข้องอะไรกับปลามังกรเหล่านี้

เช้าตรู่วันต่อมา

อากาศดีเป็นอย่างยิ่ง หลี่จิ่วเต้าลุกขึ้นจากเตียงตั้งแต่เช้า

ลั่วสุ่ยเองก็ตื่นตั้งแต่เช้า เตรียมน้ำสำหรับบ้วนปากล้างหน้าให้คุณชายไว้ล่วงหน้าแล้ว

หลังจากบ้วนปากล้างหน้าเสร็จ เขาก็รำไทเก๊กหนึ่งรอบพร้อมลั่วสุ่ย

นี่เป็นสิ่งที่พวกเขาทำแทบทุกเช้า หลี่จิ่วเต้าไม่พลาดการออกกำลังกายยามเช้า หลังจากที่ลั่วสุ่ยแปลงเป็นร่างมนุษย์แล้ว เขาก็พาลั่วสุ่ยมารำมวยไทเก๊กพร้อมกันทุกเช้าด้วย

หลังจากทานมื้อเช้าแล้ว หลี่จิ่วเต้าก็เอนตัวลงบนเก้าอี้โยก ก่อนจะหยิบ ‘แท็บเล็ต’ ขึ้นมา

เขาต้องการจะดูว่าซ่างกวนอิ๋งกำลังทำสิ่งใด

ด้านในแท็บเล็ต ณ ภพเซียน เพียงแค่คิดเขาก็ปรากฏขึ้นมายังจุดที่ซ่างกวนอิ๋งอยู่

ทว่าเขาไม่ได้โผล่ร่างออกไปให้เห็น

ตึง ตึง ตึง!

ซ่างกวนอิ๋งยังคงคุกเข่าโขกศีรษะ หน้าผากของนางยังคงกระแทกลงพื้นเกิดเป็นเสียงดังทุกครั้ง หน้าผากขาวของนางอาบไปด้วยเลือด แต่แววตายังคงแน่วแน่และกระจ่างชัด

นางเห็นการสังหารล้างตระกูลด้วยตาของตนเอง ความเคียดแค้นได้ฝังลึกเข้าไปในกระดูก นางต้องการจะแก้แค้นและทวงคืนความยุติธรรมจากตระกูลเฟ่ย

ประสบการณ์ที่ได้พานพบทำเอาหัวใจของนางแทบแหลกสลาย นางอายุเพียงเท่าไหร่กัน? อย่างมากก็ไม่เกินสิบเจ็บสิบแปด ไม่เคยพบพานการนองเลือดมาก่อน ทว่าคราวนี้กลับได้เห็นคนในตระกูลทุกคนล้มตายต่อหน้า หยาดโลหิตอาบย้อมทั่วทั้งผืนดินของตระกูล

เพราะมีความแค้นเป็นสิ่งยึดมั่น นางจึงยังไม่แตกสลาย

ด้วยเหตุนี้เองนางจึงปฏิเสธพลังที่หลี่จิ่วเต้าจะมอบให้

เพราะนางไม่รู้ว่าตนเองจะสามารถยืนหยัดต่อไปได้หรือไม่หากการแก้แค้นสิ้นสุดลงแล้ว

นางคิดว่าขณะที่ตนเองได้เรียนรู้วิชาจากหลี่จิ่วเต้า หัวใจของนางเองก็จะเข้มแข็งขึ้นด้วย หลังจากการแก้แค้นนางจะได้ไม่สูญสิ้นทุกสิ่งและล้มลงเพียงลำพัง

“ช่างเป็นคนที่ดื้อรั้น…”

หลี่จิ่วเต้ารับรู้ทุกอย่าง ซ่างกวนอิ๋งถึงกับคุกเข่าโขกศีรษะมาตลอดทั้งคืน

ซ่างกวนอิ๋งมีจิตใจดี การเรียนวิชาก็ไม่ได้อยากให้เพียงแค่ตัวเองมีพลังมากขึ้น กล่าวตามตรงแล้ว เขารู้สึกชื่นชอบซ่างกวนอิ๋งเป็นอย่างมาก ต้องการจะรับอีกฝ่ายเป็นศิษย์จริง ๆ

เพียงแต่ การจะชี้แนะซ่างกวนอิ๋งเช่นไรนั้นก็เป็นปัญหาใหญ่

“ลองดูอีกสักหน่อย”

เขายังคงไม่ปรากฏตัว ดึงความคิดออกมาจากโลกภายในแท็บเล็ต

เป็นเวลาหลายวันที่เขาสนใจซ่างกวนอิ๋ง นางคงยังไม่ขยับไปไหน แววตาแน่วแน่กระจ่างใส่ ยังคงคุกเข่าโขกศีรษะอยู่ที่เดิม

เขายังคงไม่ปรากฏตัว แต่รวบเมฆดำขึ้นมา ฟ้าแลบสว่างไสว สายฝนรุนแรงสาดเทลงบนหัวของซ่างกวนอิ๋ง

เขาต้องการจะดูว่าซ่างกวนอิ๋งจะสามารถยืนหยัดได้อีกนานเพียงใด

ขณะเดียวกัน จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงก็ประสบความสำเร็จด้านการฝึกฝน ขอบเขตสูงขึ้นอย่างมาก บรรลุกลายเป็นเทียนตี้!

เขาเสร็จสิ้นการฝึกฝน และกลับสู่ฐานที่มั่นของแดนสังสารวัฏในอาณาจักรแห่งนี้

“ช้ามีเรื่องสำคัญจำเป็นต้องกลับไป พวกเจ้าอยู่ที่นี่อย่างเงียบ ๆ อย่าได้ก่อเรื่องราวอันใด!”

เขาออกคำสั่งให้กับเหล่าคนจากแดนสังสารวัฏ หลังจากนั้นก็เข้าไปยังเส้นทางสังสารสวัฎ เตรียมตัวเดินทางกลับแดนสังสารวัฏ

ครั้งนี้เขาเต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ กล้ากระทั่งจะทำการเปลี่ยนแปลงผู้ปกครองแดนสังสารวัฏ

“แม้จะมั่นใจเป็นอย่างมาก แต่ระมัดระวังไว้ก่อนย่อมดีกว่า!”

ดวงตาของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเปล่งประกาย เขาไม่ได้ตั้งใจจะลงมืออย่างเปิดเผย ตัดสินใจจะลงมือตามความถนัดดั้งเดิมของเขา นั้นคือการลอบโจมตี

อย่างไรเสียนี่ก็เป็นวิธีการที่เขาไม่มีทางผิดพลาดอย่างเด็ดขาด!

ด้านนอกจักรวาลหมื่นดารา มีเรือโบราณขนาดใหญ่ลอยอยู่บนอากาศห้อมล้อมอาณาจักรแห่งนี้ ด้านบนเรือมีสิ่งมีชีวิตอยู่จำนวนนับไม่ถ้วน แต่ละคนต่างถือศาสตราประจำกาย เตรียมพร้อมจะเปิดสงครามได้ทุกเมื่อ!

“ตอนนี้แหละ…”

เจ้าอาณาจักรเทียนหยวนหรี่ตาลง เขาได้ร้องขอให้แดนมรณาลงมือช่วยเหลือแล้ว

ตอนนี้เขาก็ได้รับการตอบรับเป็นที่เรียบร้อย และกำลังจะส่งคนมาช่วยเหลือเขา พาพวกเขาเข้าไปก่อการสังหารในอาณาจักรแห่งนี้

“รอก่อนเถอะ โลหิตจะต้องเจิ่งนองไปทั่วอาณาจักรแห่งนี้!”

เขาเอ่ยออกมาด้วยเสียงเย็นชา รอหลังจากพวกเขาเข้าไปได้แล้ว การฆ่าฟันจะเกิดขึ้นทุกหนแห่งในอาณาจักรแห่งนี้ พวกเขาต้องสังหารสิ่งมีชีวิตพื้นเมืองทั้งหมด ไม่ปล่อยให้รอดไปได้แม้แต่คนเดียว!

นี่คือภารกิจของพวกเขา!

ขณะเดียวกัน ท่ามกลางท้องฟ้าอันเต็มไปด้วยดวงดารา จักรพรรดินีก็เข้าใกล้อาณาจักรแห่งนี้เช่นเดียวกัน

ลมหายใจของนางแข็งแกร่งมากกว่าตอนก่อนหน้านี้อย่างเห็นได้ชัด นางฟื้นฟูจนกลับมาหายดี ทั้งยังแข็งแกร่งขึ้น

ทว่านางกลับไม่ได้เร่งความเร็วในการเดินทาง ทั้งยังตั้งใจลดความเร็วลงเสียด้วยซ้ำ

นางต้องการจะฟื้นฟูตัวเองให้เต็มที่ก่อนจะเข้าไปยังอาณาจักรแห่งนี้!

ประมุขตระกูลเซียวบอกนางเอาไว้ว่ามหาตระกูลอื่น ๆ ในภพเซียนเองก็มีการเคลื่อนไหวเช่นกัน คาดว่าพวกเขาต่างก็มีแผนการเกี่ยวกับกล่องสี่เหลี่ยมนั้นเหมือนกัน เป็นไปได้มากว่าจะมีคนถูกส่งออกมาค้นหากล่องสี่เหลี่ยม

แม้พลังที่ปกคลุมภพเซียนจะไม่ธรรมดาและน่ากลัวเป็นอย่างมาก มีโอกาสน้อยนิดที่จะสามารถทะลุผ่านไปได้ แต่เรื่องราวทุกอย่างล้วนมีโอกาสเกิดขึ้นได้ บางทีอาจมีคนจากมหาตระกูลอื่น ๆ ออกมาได้

หากไม่อาจฝ่ามาได้ก็แล้วไป แต่หากฝ่าออกมาได้ เมื่อพวกเขาได้พบหน้ากัน จะต้องเกิดการต่อสู้แบบมีฝ่ายหนึ่งต้องตายอย่างแน่นอน!

ภายในจักรวาลหมื่นดาราอันกว้างใหญ่ไพศาล โอกาสที่จะได้เผชิญหน้ากันนั้นน้อยเป็นอย่างยิ่ง ทว่าภายในอาณาจักรแห่งนี้ ทุกสิ่งล้วนกลายเป็นเรื่องยากจะคาดเดา

ดังนั้นนางจึงลดความเร็วลง ต้องการจะฟื้นฟูตนเองให้เต็มทีก่อนเข้าสู่อาณาจักรแห่งนี้

เช่นนั้นแล้ว ไม่ว่านางจะต้องเผชิญหน้ากับสิ่งใดในอาณาจักรแห่งนี้นางก็จะไม่กลัวเกรง เนื่องจากมีพลังพอที่จะจัดการได้

“กี่ปีกันที่ไม่ได้กลับมา ไม่รู้ว่าวันนี้ภายในอาณาจักรจะเกิดการเปลี่ยนแปลงไปมากเพียงใด”

รอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปากของจักรพรรดินี

สำหรับนางแล้ว ความผูกพันธ์ที่มีต่ออาณาจักรแห่งนี้ลึกซึ้งเป็นอย่างมาก

เพราะนางเกิดและเติบโตขึ้นมาในอาณาจักรแห่งนี้

ภายในอาณาจักรแห่งนี้มีความทรงจำมากมายที่นางทิ้งเอาไว้

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

Status: Ongoing

‘หลี่จิ่วเต้า’ ชายหนุ่มผู้ถูกส่งตรงจากดาวเคราะห์สีฟ้ามายังโลกแห่งการฝึกตน ทว่ากลับไร้ซึ่งคุณสมบัติใด ๆ ในการเข้าสู่วิถีผู้ฝึกตน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันมาตกปลา วาดภาพและเขียนกลอนขาย

อันที่จริงหลี่จิ่วเต้ารู้เพียงเล็กน้อยว่า เจ้าแมวน้อยที่มาหาตนเป็นครั้งเป็นคราวเพื่อขอปลากินนั้น แท้จริงแล้วคือพยัคฆ์ขาว ส่วนชายผมขาวที่แข่งเขียนพู่กันกับเขาเป็นตัวตนระดับบรรพกาล และที่จะลืมไปไม่ได้ สตรีผู้งดงามที่มาร้องขอให้เขาช่วยวาดรูปอยู่ทุกวัน นางถึงกับเป็นเซียนในตำนาน!

ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “เอาล่ะ…เช่นนั้น ข้าเป็นใครกัน?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท