ตอนที่ 556 สมบัติมากมาย ราชันจักรพรรดิจริงหรือปลอม!
ควับ!
ด้วยการเปลี่ยนแปลงของเวลาและพื้นที่ เงาของราชันจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่แวบวาบผ่านต่อหน้าต่อตาเขา แล้วหนิงฝานก็เข้าสู่ดินแดนสุดท้าย!
เห็นเพียงเบื้องหน้าคือโลกทั่วไปสุดแสนธรรมดา เต็มไปด้วยภูเขา แม่น้ำ พืชพรรณ นก สัตว์ ปลา และแมลง ปราศจากไอเซียนที่ปรากฏในโลกภายนอก ราวกับโลกทั่วไป!
“ที่นี่คือดินแดนสุดท้าย?”
หนิงฝานตกตะลึง
เมื่อมองจากโลกภายนอก ดินแดนสุดท้ายนั้นทั้งเก่าแก่และยิ่งใหญ่ ทำให้คนตกตะลึงถึงตายได้ แม้แต่ราชันจักรพรรดิเซียนก็ยังให้ความสนใจจนหลุดท่าทีที่มี!
หลังจากที่เข้ามาแล้ว นี่คือ…?
“ไม่! ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่!”
หนิงฝานส่ายหัว เขาเชื่อมั่นว่าดินแดนสุดท้ายต้องไม่เรียบง่ายเช่นนั้น มิฉะนั้น จะเรียกว่าสุดท้ายได้อย่างไร!
“เนตรเทวะแห่งอาณัติสวรรค์!”
ลมหายใจต่อมา เขาเปิดใช้งานเนตรเทวะแห่งอาณัติสวรรค์ทันที ลำแสงจากสวรรค์ทั้งสองพลันส่องสว่างผืนดิน ท้องฟ้า ภูเขา และแม่น้ำในโลกใบนี้
เห็นเพียงร่างของหนิงฝานสั่นสะท้าน โลกในดวงตาของเขากำลังมีการเปลี่ยนแปลงที่สั่นสะเทือนฟ้าดินอยู่
ประกายแสงศักดิ์สิทธิ์กำลังส่องสว่าง ทั่วทุกจุดเต็มไปด้วยสมบัติล้ำค่าจำนวนมหาศาล ที่หายสาบสูญไปจากหมื่นอาณาจักร!
ตัวอย่างเช่น มีภูเขาลูกเล็ก ๆ อยู่ไม่ไกล ภูเขาที่เต็มไปด้วยลวดลายมหาวิถีอันลึกลับ มันเป็นหินมหาวิถี ไม่สิ มันควรจะเรียกว่าภูเขามหาวิถี!
และที่เชิงเขามีแม่น้ำไหลผ่าน น้ำที่ไหลเชี่ยวในนั้นส่องประกายแสงแห่งชีวิต เป็นต้นน้ำแห่งชีวิตในตำนาน และเพียงหยดเดียวก็สามารถทำให้สิ่งมีชีวิตระดับวิถีขีดสุดมีชีวิตรอดหรือตายเป็นกระดูกขาวโพลนได้!
ปลาไนสีทองกลุ่มหนึ่งกำลังกระโดดในแม่น้ำ พวกมันคือปลามังกร แต่ละตัวสามารถกลายเป็นมังกรได้!
ฟิ้ว!
มีสายลมอ่อน ๆ พัดมาตามแม่น้ำ เป็นลมเฉือนล้างโลกที่สามารถทำลายหมื่นอาณาจักรได้ บุปผาพืชพรรณบนฝั่งแกว่งไกวไปตามสายลม หากดูดี ๆ พวกมันคือต้นกล้าโลกา ดอกหลอมวิถี หญ้าสามสิบสามสวรรค์ชั้นฟ้า ฯลฯ!
จิ๊บ จิ๊บ~
อีกฝากฝั่งของแม่น้ำ มีเสียงนกร้องอันไพเราะ และมีต้นไม้สูงเสียดฟ้ากำลังเติบโต บนยอดไม้มีนกอมตะสองสามตัวกำลังพักผ่อนอยู่!
และอื่น ๆ อีกมากมาย!
มากเกินไป!
ทุกที่ที่สายตากวาดผ่าน มีสมบัติที่ไม่อาจจินตนาการได้ แม้แต่ดินใต้ฝ่าเท้าของเขาก็มีพลังธาตุดิน!
“เฮือก!”
“ไม่แปลกใจเลยที่สิ่งมีชีวิตจำนวนมากในหมื่นอาณาจักรจะถือว่า สถานที่แห่งนี้เป็นดินแดนสุดท้าย สถานที่แห่งนี้เป็นคลังสมบัติที่ดีที่สุดชัด ๆ!”
หนิงฝานอดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเข้าลึก!
และในเวลาเดียวกัน เมื่อเขาใช้เนตรเทวะแห่งอาณัติสวรรค์เพื่อตรวจดูดินแดนสุดท้าย กลิ่นอายความน่าสะพรึงกลัวก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง!
มันแข็งแกร่งและน่ากลัวกว่าโลกภายนอก กลิ่นอายนี้มีต้นกำเนิดเดียวกันกับพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่เคยอยู่ในกระบี่ตี้ลั่ว!
“อะไรคือความเชื่อมโยงระหว่างสิ่งที่เรียกว่าดินแดนสุดยอดกับพลังความน่าสยดสยองสูงสุด”
หนิงฝานหดหู่ใจ!
พลังความน่าสยดสยองสูงสุดนั้นเป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดที่หนิงฝานเคยเห็นมา เพียงกระบี่หนึ่งเล่มก็สามารถกลบฝังยุคสมัยที่จักรพรรดิสวรรค์เป็นผู้นำ มิหนำซ้ำการล่มสลายครั้งแรกของหอเซียนก็ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับมันด้วย!
นั่นเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวที่เหนือกว่าขอบเขตของราชันจักรพรรดิเซียนอย่างแน่นอน และมองราชันจักรพรรดิเซียนสูงสุดราวกับมดตัวจ้อย!
ยิ่งคิดก็ยิ่งหดหู่!
ยิ่งคิดก็ยิ่งกลัว!
หนิงฝานได้สติกลับมา เขารีบส่ายหัว ดับไฟแห่งความกลัวในใจ
“ความน่าสยดสยองสูงสุดไม่เกี่ยวกับข้าในตอนนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการตามหาโชคชะตา!”
หนิงฝานพยายามทิ้งปัญหาเกี่ยวกับความน่าสยดสยองสูงสุดไว้ข้างหลัง ดวงตาเทพก็มองไปรอบ ๆ แม้ว่าจะมีสมบัติอยู่ทุกหนทุกแห่ง แต่ก็เห็นได้ชัดว่าไม่มีโชคชะตา!
อันที่จริง หนิงฝานยังไม่รู้แน่ชัดโชคชะตาเป็นสิ่งของเช่นใดและอยู่ในรูปแบบใด!
พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ!
ในเวลานี้เอง หนิงฝานโบกมือ พลันเยี่ยชิงเอ๋อร์ ฝูเทียน ซวีคุน ฉู่ลิ่วเจี๋ยและสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ก็ออกจากวิหารเทพหม่างฮวง
ทันทีที่ทุกคนออกมา พวกเขาก็มองไปทั่วดินแดนสุดท้าย
“หืม! ที่นี่คือดินแดนสุดท้ายในตำนานงั้นหรือ?”
“ไยที่นี่จึงธรรมดานัก แตกต่างจากที่ข้าคิดเอาไว้เลย!”
“นั่นสิ! เจ้าไม่ได้บอกว่าดินแดนสุดท้ายเต็มไปด้วยสมบัติหรือ?”
“…”
ทุกคนกำลังถกเถียงกันอย่างเผ็ดร้อน และคิ้วของพวกเขาก็ขมวดเป็นปม!
ในเวลานี้ เยี่ยชิงเอ๋อร์ส่ายหัวและอธิบาย “ทุกท่าน สถานที่นี้ไม่ธรรมดา แต่ได้มาถึงระดับของการกลับคืนสู่ธรรมชาติ ตามประสบการณ์ของนักปราชญ์ก่อนหน้านี้ สิ่งที่เจ้าเห็นว่าคือสิ่งธรรมดา หากนำออกมานั้นก็จะเป็นของธรรมดา หากเจ้ามองเป็นสมบัติ สิ่งที่เจ้านำออกมาก็คือสมบัติ แน่นอน ถ้าเจ้าต้องการเห็นเนื้อแท้ของสมบัติ หากไร้ฝีมือก็คงไม่มีทางมองเห็นได้!”
“เช่นนี้นี่เอง!”
หลังจากฟังทุกคนก็ตะลึง
หนิงฝานรู้สึกสะเทือนใจมาก เพราะภายใต้เนตรเทวะแห่งอาณัติสวรรค์ของเขา ทั่วทั้งดินแดนสุดท้ายคือขุมทรัพย์!
แต่สมบัติยังเป็นรอง สิ่งที่เขาสนใจมากที่สุดคือโชคชะตา!
“ทุกคน!” หนิงฝานมองไปรอบ ๆ ฝูงชนแล้วเอ่ยถาม “มีผู้ใดรู้บ้างว่าโชคชะตาอยู่ที่ไหน”
ทุกคนมองต่างมองหน้ากันไปมา ก่อนจะส่ายหัว!
“แม่นางชิงเอ๋อร์ ในฐานะทายาทของจักรพรรดิชิง เจ้าพอจะรู้หรือไม่ว่าโชคชะตาอยู่ที่ใด?” หนิงฝานมองไปที่เยี่ยชิงเอ๋อร์
เยี่ยชิงเอ๋อร์กล่าวด้วยสีหน้าขอโทษ “คุณชายหนิง ข้าขอโทษ แม้ว่าข้าจะพอรู้เกี่ยวกับดินแดนสุดท้ายอยู่บ้าง แต่ข้าก็หาได้เข้าใจมากนัก!”
“นี่..”
หนิงฝานขมวดคิ้ว
แม้แต่ลูกหลานของจักรพรรดิชิงก็ยังไม่รู้ว่าโชคชะตาคืออะไร แล้วดินแดนสุดท้ายที่ยิ่งใหญ่เพียงนี้ เขาจะค้นพบชะตาได้อย่างไร!
“โอ๊ะ ข้ารู้แล้ว!”
ทันใดนั้น เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากด้านข้าง เมื่อหนิงฝานมองไป คนที่พูดคือฉู่ลิ่วเจี๋ย ผู้สืบทอดของจอมโจรจักรพรรดิ!
ฉู่ลิ่วเจี๋ยพูดอย่างตื่นเต้น “ตอนที่ข้าปรากฏตัวที่นี่ มรดกของจอมโจรจักรพรรดิในความคิดของข้าได้ปลดความทรงจำบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับโชคชะตา!”
“หือ รีบบอกข้าเร็ว!” ดวงตาของหนิงฝานเป็นประกาย!
ฉู่ลิ่วเจี๋ยแยกแยะความทรงจำของเขาและพูดช้า ๆ “ตามความทรงจำที่สืบทอดมาจากจอมโจรจักรพรรดิ มีโชคชะตาสองประเภทในดินแดนสุดท้าย หนึ่งคือโชคชะตาแท้จริง อีกหนึ่งคือโชคชะตาปลอม!”
“โชคชะตาที่แท้จริงมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ใครก็ตามที่รวมโชคชะตาที่แท้จริงเข้าด้วยกันเพื่อกลายเป็นราชันจักรพรรดิเซียน มีเพียงหลังจากที่โชคชะตาอ่อนแอลง ราชันจักรพรรดิเซียนแก่ชรา ดินแดนสุดท้ายจึงจะเกิดโชคชะตาขึ้นใหม่ และสิ่งที่เรียกว่าโชคชะตาปลอม ทั้งยังถูกเรียกว่าชิ้นส่วนแห่งโชคชะตา เป็นโชคชะตาที่แตกสลายไปเมื่อหอเซียนพังทลายลงและหลังจักรพรรดิจุนหายไป ใครก็ตามที่หลอมรวมชิ้นส่วนแห่งโชคชะตา แม้ว่าเขาก็จะสามารถกลายเป็นราชันจักรพรรดิเซียนได้เช่นกัน แต่เทียบไม่ได้กับราชันจักรพรรดิเซียนที่หลอมรวมโชคชะตาที่แท้จริง คนเช่นนี้จะถูกเรียกว่าราชันจักรพรรดิเซียนเทียม!”
“ราชันจักรพรรดิเซียนแท้จริง? ราชันจักรพรรดิเซียนเทียม?”
หนิงฝานขมวดคิ้ว
แม้ว่าชะตาจะแบ่งแยกจริงปลอม แต่จริง ๆ แล้วมันคือความแตกต่างระหว่างชะตาที่สมบูรณ์และชิ้นส่วนของชะตา ทั้งสองนี้ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน เอามาใช้ในการช่วยหลัวชิงเซียนก็ไม่น่าจะมีปัญหา!
ขณะที่หนิงฝานกำลังคิดเช่นนี้ ฉู่ลิ่วเจี๋ยก็พูดต่อ “ไม่ว่าจะเป็นโชคชะตาที่แท้จริงหรือโชคชะตาปลอม ต่างไร้รูปแบบตายตัว มันกระจัดกระจายอยู่ในดินแดนสุดท้ายแห่งนี้ ท้องนภา ผืนปฐพี ภูเขา แม่น้ำ พืชพรรณ นก สัตว์ ปลา และแมลงทุกหนทุกแห่งล้วนมีร่องรอยของมัน มีเพียงผู้ที่ถูกลิขิตเท่านั้นที่จะสามารถรวบรวมมันได้ แน่นอนว่าไม่ใช่ทุกครั้งที่เปิดดินแดนสูงสุดแล้วจะพบผู้ถูกลิขิต”
“ผู้ที่ถูกลิขิต?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้หนิงฝานก็ขมวดคิ้ว!
คิดไม่ถึงเลยว่าสิ่งที่เรียกว่า ชะตาจะสามารถรวบรวมได้โดยคนบางคนเท่านั้น เขาไม่คิดว่า เขาจะถูกลิขิตให้เป็นคนที่ชะตายอมรับ ความน่าจะเป็นนี้น้อยเกินไป!
เมื่อเห็นสีหน้าย่ำแย่ของหนิงฝาน ฉู่ลิ่วเจี๋ยก็เสริมอีกประโยคหนึ่งว่า “แม้ว่าโชคชะตาจะสัมผัสได้เฉพาะผู้ที่ถูกลิขิต แต่ก็สามารถถูกชิงไปได้ก่อนที่จะหลอมรวมสำเร็จ!”
“เหตุผลที่ราชันจักรพรรดิเหล่านั้นอยู่นอกดินแดนสุดท้ายมาตลอดก็เพื่อไขว่คว้าชะตากรรมของผู้อื่น ตั้งตนเป็นใหญ่!”
“เช่นนี้นี่เอง!”
ทันใดนั้น สีหน้าของหนิงฝานก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย แต่เขายังคงถอนหายใจ “ตามที่เจ้าพูด เราได้แต่รอให้ผู้ถูกลิขิตมากระตุ้นโชคชะตา หรืออาจไม่มีแม้แต่ผู้ถูกลิขิต!”
“มิผิด!”
ฉู่ลิ่วเจี๋ยพยักหน้า แต่ก่อนที่หนิงฝานจะถอนหายใจอีกครั้ง เขาก็เปลี่ยนหัวข้อ “แต่ว่ามีวิธีหนึ่งในความทรงจำของข้าในตอนนี้ คือสามารถปลอมตัวเป็นผู้ถูกลิขิตได้!”
“หือ มีวิธีการเช่นนั้นด้วยหรือ” หนิงฝานดูมีสีหน้าที่ดีขึ้นมา ถ้าเป็นเช่นนี้ มันก็เยี่ยมมาก!