องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 622 การเผชิญหน้า

บทที่ 622 การเผชิญหน้า

เด็กสาว​ดูเหมือน​จะ​อายุ​ประมาณ​สิบ​สาม​ปี​ ​แม้​ร่างกาย​จะ​โต​ขึ้น​แล้วแต่​อุปนิสัย​จาก​ใน​วัยเด็ก​นั้น​ยังคง​เป็น​เช่น​เดิม

นาง​ชำเลือง​มอง​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยด​้ว​ยสาย​ตา​แฝง​ไป​ด้วย​ความหวาดกลัว​ ​แล้ว​เอ่ย​เสียง​เบา​ว่า​ ​“​หม่อมฉัน​ไม่ได้ตั้งใจ​…​”

“​เดี๋ยว​สิ​”​ ​หนา​นกง​เลี่ย​ยกมือ​ข้าง​หนึ่ง​ขึ้น​กุม​หน้าผาก​ ​แล้ว​ชี้​ไป​ที่​เด็กสาว​คน​นั้น​ ​“​เจ้า​คือ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หรือ​”

เด็กสาว​พยักหน้า​พร้อมกับ​กัด​ริมฝีปาก​บาง​ของ​ตัวเอง​ ​นาง​รู้​ว่า​ผู้​บวงสรวง​อัจฉริยะ​ผู้​นี้​ไม่​ชอบ​นาง​ ​แต่​นาง​คิดไม่ถึง​เลย​ว่า​เขา​จะ​ถาม​ว่านาง​เป็น​ใคร​ ​องค์​ชาย​ไม่เคย​เอ่ยถึง​นาง​ให้​เขา​ได้ยิน​เลย​หรือ

หนา​นกง​เลี่ย​สบถ​เสียงต่ำ​ ​“​นี่​มัน​ผีหลอก​ชัดๆ​!​”

“​นาย​น้อย​เลี่ย​”​ ​เงา​ทมิฬ​รู้​ว่า​ผู้​เป็น​นาย​ปฏิบัติ​ต่อ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​แตกต่าง​ออก​ไป​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​จำเป็นต้อง​เตือน​เขา​ว่า​ ​“​ฝ่า​บาท​ยังอยู่​ที่นี่​…​”

“​แล้ว​อย่างไร​ ​ข้า​เพียงแค่​จะ​ถาม​ว่า​ ​ถ้า​นาง​คือ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​เช่นนั้น​…​”​ ​หนา​นกง​เลี่ย​หันกลับ​มา​ ​แล้ว​ชี้นิ้ว​มาทาง​นาง​ ​“​เช่นนั้น​ผู้หญิง​คน​นี้​คือ​ใคร​ล่ะ​!​?​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ที่​ถูก​เรียกตัว​แข็ง

จากนั้น​นาง​ก็ได้​ยิน​น้ำเสียง​เย็นชา​ที่​คุ้นเคย​เอ่ย​ขึ้น​ว่า​ ​“​ข้า​ก็​อยากรู้​คำตอบ​ของ​คำถาม​นั้น​เหมือนกัน​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ค่อยๆ​ ​ก้าว​เท้า​เข้าไป​หา​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย

เด็กสาว​คน​นั้น​ไม่รู้​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​ ​คิ้ว​ของ​นาง​ขมวด​เข้าหา​กัน​แน่น

“​เจ้า​คิด​จะ​ก้มหน้า​อยู่​เช่นนี้​หรือ​”​ ​ทันทีที่​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยม​อง​กลุ่ม​ผม​ที่อยู่​ตรงหน้า​ ​เขา​ก็​กำ​ราชโองการ​ใน​มือ​แน่น​จน​มือซ้าย​ขึ้น​ข้อ​ขาว

อุณหภูมิ​โดยรอบ​ลด​ต่ำ​ลง​อย่างกะทันหัน​ ​และ​ดวงตา​ของ​เขา​ก็​เย็นยะเยือก​ราวกับ​น้ำแข็ง​ใน​ฤดูหนาว​ ​ในขณะที่​รอบตัว​เขา​ล้อมรอบ​ไป​ด้วย​ประกาย​จาก​เปลวเพลิง​อัน​ไร้​ที่มา​ ​ภาพ​นี้​ทำให้​ทุกคน​ที่​เห็น​รู้สึก​หวาดกลัว

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้​ว่านาง​ไม่​สามารถ​หลบซ่อน​ได้​อีกต่อไป​ ​อีกทั้ง​ยัง​ไม่​สามารถ​ปิดบัง​สิ่งใด​ไว้​ได้​อีกด้วย​ ​นาง​จึง​เหยียด​หลัง​ตรง​ ​พร้อมกับ​เงยหน้า​ขึ้น​แล้ว​ส่ง​รอยยิ้ม​เกียจคร้าน​ให้​กับ​เขา​ ​“​ข้า​เอง​ ​ข้า​กลับมา​แล้ว​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เพิ่ง​ได้​เห็น​ใบหน้า​ตอน​วัยรุ่น​ของ​เขา​ชัดๆ​ ​ก็​ใน​ตอนนี้​นี่เอง

ถ้า​เทียบ​กับ​ตัว​เขา​ตอน​เป็นผู้ใหญ่​ ​เขา​ในเวลานี้​ดู​สูงส่ง​และ​สะอาด​บริสุทธิ์​กว่า​มาก​ ​เขา​ดู​สมบูรณ์แบบ​ไป​เสีย​ทุก​ส่วน​ ​ความงดงาม​ของ​เขา​เฉียบคม​ราวกับ​แสงเพชร​ ​แต่​เขา​กลับ​มีบร​รยา​กาศ​เย็นชา​อยู่​รอบตัว

นาง​ไม่แน่ใจ​ว่านาง​ตาฝาด​หรือไม่​ ​แต่​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​ว่านาง​เห็น​ดวงตา​คู่​สวย​ของ​เขา​สั่น​ไหว​อย่างรุนแรง

แต่​ความเป็นจริง​ก็​พิสูจน์​ให้​เห็น​ว่านาง​เพียงแค่​คิดมาก​เกินไป

สีหน้า​ที่​เขา​แสดง​ให้​นาง​เห็น​ทั้ง​เย็นชา​และ​ห่างเหิน​ ​เขา​ดูเหมือน​จะ​ไม่เคย​เห็น​นาง​มาก​่อน​ ​แต่​นาง​สัมผัส​ได้​ถึง​น้ำเสียง​ล้อเลียน​ที่​คุ้นเคย​จาก​เสียง​ของ​เขา​ ​“​โอ้​ ​เป็น​เจ้า​นี่เอง​”

สถานการณ์​ดีกว่า​ที่​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​จินตนาการ​ไว้​ ​นาง​คิด​ว่า​เขา​จะ​จำ​นาง​ไม่ได้​ด้วยซ้ำ​ ​แต่​ตอนนี้​อย่างน้อย​นาง​ก็​ยืนยัน​ได้​แล้ว​ว่า​เขา​จำ​ทุกอย่าง​ใน​อดีต​ได้

แต่​ใน​สถานการณ์​เช่นนี้​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​กลับ​พูดไม่ออก​ ​เขา​จำ​ทุกอย่าง​ได้​ ​แต่​เขา​กลับ​ทำ​เหมือน​นาง​เป็น​คนแปลกหน้า​…

“​อา​เจ​วี​๋ย​ ​เจ้า​รู้จัก​นาง​หรือ​”​ ​ยิ่ง​หนา​นกง​เลี่ยม​อง​ดู​ภาพ​ตรงหน้า​มาก​เพียงใด​ ​เขา​ก็​ยิ่ง​รู้สึก​แปลก​มากขึ้น​เท่านั้น​ ​“​ผู้หญิง​คน​นี้​เป็น​ใคร​หรือ​ ​ทำไม​นาง​ถึง​ได้หน้า​ตา​เหมือน​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เป๊ะ​ขนาด​นี้​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ไม่ได้​ตอบคำถาม​เขา​ ​แต่​กล่าว​เพียง​ว่า​ ​“​เวย​เวย​ ​มานี​่​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ชะงัก​ ​ตอนนั้น​นาง​คิด​ว่า​เขา​เรียก​นาง

แต่​เด็กสาว​อีก​คน​กลับ​เดิน​เข้าไป​หา​เขา​อย่าง​เชื่อฟัง​ ​แล้ว​เงยหน้า​ขึ้น​มอง​เด็กหนุ่ม

ขา​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ที่​กำลังจะ​ก้าว​ออก​ไป​ถึงกับ​แข็ง​อยู่กับที่

“​คราวหน้า​อย่า​หาย​ไป​อีก​ล่ะ​ ​เข้าใจ​หรือเปล่า​”​ ​น้ำเสียง​ของ​เด็กหนุ่ม​น่าฟัง​เป็น​ทุนเดิม​อยู่​แล้ว​ ​แต่​เมื่อมี​ความอ่อนโยน​ของ​เขา​เสริม​เข้าไป​อีก​ ​แม้กระทั่ง​อากาศ​โดยรอบ​ก็​ดู​หวาน​ขึ้น​โดยพลัน

เด็กสาว​พยักหน้า​รับ​อย่าง​เชื่อฟัง​ ​แล้ว​มอง​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ตาโต​ ​นาง​ดู​น่ารัก​อย่าง​ยาก​จะ​อธิบาย​เป็น​คำพูด​ได้​ ​ดูเหมือน​นาง​จะ​ตกใจ​ที่​ผู้หญิง​อีก​คน​มีหน้า​ตา​เหมือนกับ​ตัวเอง​อย่าง​กับ​ฝาแฝด​!

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​เหมือน​ตัวเอง​ร่วงหล่น​ลง​ไป​ใน​ห้องน้ำ​แข็ง

โชคดี​ที่​ก่อน​จะเข้า​มาที​่​นี่​ ​คำพูด​ของ​หนา​นกง​เลี่ย​ช่วย​เตรียมใจ​ให้​นาง​เป็น​ที่​เรียบร้อย​แล้ว​ ​ดังนั้น​นาง​จึง​ไม่ได้​รู้สึก​แย่มาก​นัก

นาง​คิดถึง​สถานการณ์​นี้​เอาไว้​แล้ว​ ​นั่น​จึง​เป็นสาเหตุ​ที่​ทำให้​นาง​ยัง​สามารถ​รักษา​ความสุขุม​เยือกเย็น​เอาไว้​ได้

แม้แต่​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ก็​ยัง​รู้สึก​ประทับใจ​ตัวเอง​ที่​ไม่​หันหลัง​แล้ว​เดิน​ออก​ไป

มือ​และ​เท้า​ของ​นาง​ดูเหมือน​จะ​แข็ง​ไป​แล้ว​ ​แต่​ทันทีที่​เลือด​ของ​นาง​กลับมา​ไหลเวียน​อีกครั้ง​ ​นาง​ก็​กระตุก​ยิ้ม​ให้​กับ​คน​ทั้งสอง​ที่อยู่​ตรงหน้า

นาง​รู้​มาต​ลอด​ว่า​เขา​ห่วงใย​คนอื่น​มาก​เพียงใด

และ​นาง​ก็​รู้​ว่า​มี​เด็กสาว​น้อย​คน​นัก​ที่จะ​สามารถ​ปฏิเสธ​เขา​ได้

“​เพ​คะ​”​ ​ความ​ขี้อาย​และ​เชื่อฟัง​บน​ใบหน้า​ของ​เด็กสาว​คน​นั้น​เป็น​สิ่ง​เดียว​ที่​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​สังเกตเห็น

นาง​คิด​ว่า​ถ้า​หัวใจ​ที่​แตกสลาย​นั้น​สามารถ​ส่งเสียง​ร้อง​ออกมา​ได้​ ​นาง​ก็​แค่​เพียง​ปิด​หู​ของ​ตัวเอง​เสีย​ ​จะ​ได้​ไม่ต้อง​เห็น​หรือ​ได้ยิน​มัน

แต่​ในความเป็นจริง​นั้น​นาง​ย่อม​ไม่​สามารถ​ถอยหลัง​ได้​ ​ยิ่ง​สถานการณ์​ยากลำบาก​เพียงใด​ ​นาง​ก็​ยิ่ง​จำเป็นต้อง​เด็ดเดี่ยว

“​ขอ​พูดตาม​ตรง​ก็แล้วกัน​ ​ตัวแทน​ที่​เจ้า​พบ​ไม่มี​อะไร​เหมือนกับ​ข้า​แม้แต่​นิดเดียว​นอกจาก​หน้าตา​ ​เจ้า​คิด​ว่า​อย่างไร​ล่ะ​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ยิ้ม​ ​และ​มอง​เด็กหนุ่ม​ที่​ยืน​อยู่​ใกล้​ๆ

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เหยียด​ยิ้ม​ราวกับ​เพิ่ง​ได้ยิน​เรื่องตลก​ ​“​เจ้า​…​ ​อือ​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​มัก​ทำ​อะไร​ไม่ธรรมดา​เสมอ​ ​ไม่ว่า​อย่างไร​คำพูด​ที่​ออกมา​จาก​ปาก​เขา​ก็​ย่อม​ทำให้​นาง​เจ็บปวด​อยู่ดี​ ​ดังนั้น​สู้​นาง​ไม่​ฟัง​ ​แล้ว​จูบ​เขา​ไป​เลย​ดีกว่า​!

หนา​นกง​เลี่ยม​อง​ภาพ​ตรงหน้า​ ​ลมหายใจ​ของ​เขา​หยุด​ไป​ครู่หนึ่ง

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยสั​บสน​ไป​ชั่วขณะ​ ​จากนั้น​เขา​จึง​ผลัก​นาง​ออก​ ​เขา​ใช้​หลัง​มือ​เช็ด​ริมฝีปาก​ตัวเอง​ ​แล้ว​มอง​นาง​อย่าง​เย็นชา​ ​“​เจ้า​สำคัญ​ตัว​ผิด​ไป​หรือเปล่า​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ใช้​มือ​ข้าง​ซ้าย​ยัน​ตัว​ไว้​กับ​พื้น​เย็นเฉียบ​ ​นาง​รู้สึก​ได้​แค่​เพียง​ความเจ็บปวด​และ​เหน็บ​หนาว

บางที​นาง​อาจจะ​สำคัญ​ตัว​ผิด​จริงๆ​ ​ก็ได้​…

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ยังอยู่​บน​พื้น​ ​นาง​ยกมือ​ขึ้น​นวด​ขมับ​ ​และ​หัวเราะ​ขึ้น​ ​“​มัน​ก็​แค่​จูบ​ ​ทำไม​ต้อง​ทำให้​เป็นเรื่อง​ใหญ่​ด้วย​”

ทันทีที่​ได้ยิน​น้ำเสียง​ราบเรียบ​ของ​นาง​ ​ดวงตา​ของ​เด็กหนุ่ม​ก็​เย็นชา​ขึ้น​กว่า​เดิม​ ​นิ้ว​ของ​เขา​เริ่ม​เกร็ง​แน่น​ ​“​มี​แต่​ผู้หญิง​ใจง่าย​อย่าง​เจ้า​เท่านั้น​ล่ะ​ที่​ถือว่า​การ​จูบ​เป็นการ​ทักทาย​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ตัว​แข็ง​ ​ผู้หญิง​ใจง่าย​หรือ

หนา​นกง​เลี่ย​สังเกตการณ์​ต่อ​ด้วย​ความสนใจ​อย่างมาก​ ​เขามอง​ไป​ที่​ดวงตา​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ด้วย​ความสงสัย​และ​ชื่นชม

มี​คน​ชื่นชอบ​อา​เจ​วี​๋​ยอยู​่​มากมาย​ ​แต่​นาง​อาจจะ​เป็น​คนเดียว​บน​โลก​นี้​ก็ได้​ที่​กล้า​พุ่ง​เข้าไป​จูบ​เขา​เช่นนั้น

อีก​ฝ่าย​คง​ไม่รู้​จัก​นิสัย​ของ​อา​เจ​วี​๋ย​ ​แต่​เขา​รู้จัก​มัน​ดี​เกินไป

ถ้า​เขา​เกลียด​มัน​จริง​ ​นาง​คง​โดน​มากกว่า​ผลัก​ออก​ไป​แล้ว

ใน​ความเห็น​ของ​เขา​ ​อา​เจ​วี​๋ย​คง​นึกไม่ถึง​ว่า​เขา​จะ​เสีย​จูบ​แรก​ไป​เช่นนั้น​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​แค่​กำลัง​หงุดหงิด​อยู่​เท่านั้น​…

แต่​บรรยากาศ​ระหว่าง​ทั้งสอง​ก็​ค่อนข้าง​ประหลาด​ทีเดียว

อีก​อย่างหนึ่ง​ ​หาก​ดู​จาก​สีหน้า​ของ​เงา​ทมิฬ​ตัว​น้อย​แล้ว​ ​ดูเหมือนว่า​จะ​มี​อะไร​มากกว่า​นั้น​ด้วย

หนา​นกง​เลี่ย​ลูบ​คาง​ ​แล้ว​จม​สู่​ภวังค์​ความคิด

เด็กสาว​คน​นั้น​อ้าปากค้าง​ ​นาง​ดู​ตกตะลึง​กับ​การกระทำ​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​อย่างเห็นได้ชัด​ ​“​องค์​ ​องค์​ชาย​ ​นาง​…​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ไม่ได้​มอง​ไป​ที่​เด็กสาว​ ​แต่กลับ​ย่อ​ตัว​ลง​และ​จ้องมอง​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​อย่าง​เย็นชา​ ​จากนั้น​เขา​จึง​เอ่ย​ขึ้น​ด้วย​น้ำเสียง​ทุ้ม​ต่ำ​และ​เย็นชา​ว่า​ ​“​เจ้า​มัน​ก็​แค่​คน​ไร้​ตัวตน​ ​ไร้ค​วาม​สำคัญ​”

ทันทีที่​พูด​จบ​ ​เขา​ก็​ลุกขึ้น​แล้ว​หันไป​ออกคำสั่ง​กับ​เงา​ทมิฬ​ ​“​คราวหน้า​อย่า​ปล่อย​ให้​ใคร​เข้ามา​อีก​”

หลังจากที่​เงา​ทมิฬ​จ้องหน้า​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​โดย​ไม่​ขยับ​อยู่​ครู่ใหญ่​ ​เขา​จึง​กลั้นใจ​ตอบ​ว่า​ ​“​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

อย่างไร​ก็​ไม่มีใคร​รู้​ว่า​เขา​เป็น​เพียง​คนเดียว​เท่านั้น​ที่​รู้​ถึง​สิ่ง​ที่เกิด​ขึ้น​ใน​ตอนนั้น​…

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท