แม่ปากร้ายยุค​ 80 [八零辣妈飒爆了] – บทที่ 613 ซีล้มลง นางกำลังจะตายแล้วหรือ?

บทที่ 613 ซีล้มลง นางกำลังจะตายแล้วหรือ?

บท​ที่​ 613 ซีล้ม​ลง​ นาง​กำลังจะ​ตาย​แล้ว​หรือ​?

อย่าง​ที่​คิด​!

ซีตื่นเต้น​มากขึ้น​ นาง​สัมผัส​ถึงปราณ​โกลาหล​ได้​จาก​ทาง​หลุมดำ​ นี่​คือ​เส้นทาง​ที่​เชื่อมต่อ​ถึงแดน​บรรพ​โกลาหล​

ทว่า​หญิงสาว​สุขุม​อย่างยิ่ง​ สงบจิตสงบใจ​ที่​ตื้นตัน​ลง​ได้​ใน​พริบตา​

สตรี​ทั้งหมด​นี้​ล้อม​นาง​ไว้​แน่นหนา​ ยัง​ไม่ทราบ​ว่า​เป็นมิตร​หรือ​ศัตรู​ เวลา​อย่างนี้​ ควร​ต้อง​รักษา​ความเยือกเย็น​ไว้​

นาง​ขบคิด​อย่าง​รวดเร็ว​ รู้สึก​ว่า​สตรี​เหล่านี้​มิได้​พุ่ง​เป้า​มาที่​นาง​ หาก​แต่​พุ่ง​เป้า​มาที่​หมา​น้อย​ตัว​นี้​

แต่​เพราะ​นาง​ยืน​อยู่​คู่​กับ​หมา​น้อย​ ถึงได้​ถูก​ล้อม​ไป​ด้วย​

เมื่อ​ครู่​หมา​น้อย​เพิ่ง​โผล่​มาจาก​หลุมดำ​ สตรี​เหล่านี้​ก็​โผล่​ตามมา​ เห็นได้ชัด​ว่า​มาเพราะ​ไล่ตาม​หมา​น้อย​

โฮ่ง!

หมา​น้อย​แยกเขี้ยว​เห่า​ใส่สตรี​เหล่านี้​ ก่อนที่​ร่าง​สุนัข​นั้น​จะขยาย​ใหญ่​อย่าง​รวดเร็ว​ สูงเกือบ​เทียบเท่า​มนุษย์​ นัยน์ตา​ของ​มัน​เหี้ยมเกรียม​ พลัง​ปราณ​ดุดัน​แผ่ซ่าน​ออกมา​ทั่ว​ตัว​ เหลือ​เค้า​ความน่ารัก​ที่ไหน​ เหมือน​เป็น​อสูร​ร้าย​ตัว​หนึ่ง​มากกว่า​!

สีหน้า​ของ​ซีเปลี่ยนไป​ ยัง​ดี​ที่​นาง​มิได้​ชะล่าใจ​ เห็นได้ชัด​ว่า​ท่าทาง​น่ารักน่าเอ็นดู​ของ​หมา​น้อย​ก่อนหน้านี้​เป็น​การแสดง​ ขืน​นาง​ชะล่าใจ​จริง ๆ​ หลงเชื่อ​ท่าทาง​น่ารักน่าเอ็นดู​ของ​หมา​น้อย​ นาง​คง​มีจุดจบ​ไม่ดี​เท่าใด​!

“เจ้าหมา​เดนตาย​ สมแล้ว​ที่​เขา​ว่า​หมา​เลิก​กิน​ขี้​ไม่ได้​ นี่​เจ้าไป​หลอกลวง​ผู้อื่น​อีกแล้ว​หรือ​!?”

สตรี​นาง​หนึ่ง​จ้องมอง​หมา​น้อย​อย่าง​แค้นเคือง​ เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน​ แววตา​เปี่ยม​ไป​ด้วย​โทสะ​ โมโห​อย่างยิ่ง​

นาง​นั้น​บริสุทธิ์ผุดผ่อง​ ไม่มีจุดด่างพร้อย​แม้แต่​นอ​ย​ กลับ​ถูก​สุนัข​เดน​ตายตัว​นี้​หลอกลวง​ ชื่อเสียง​ป่นปี้​!

“แม่นาง​ รีบ​ถอยห่าง​จาก​เจ้าหมา​เดน​ตายตัว​นี้​เสีย​ หมา​ตัว​นี้​นิสัย​ไม่ดี​ ถนัด​แสร้ง​ทำตัว​น่ารัก​เพื่อ​หลอกลวง​ผู้อื่น​ที่สุด​!”

สตรี​อีก​นาง​เอ่ย​ น้ำเสียง​เต็มไปด้วย​ความเคียดแค้น​ นาง​เอง​ก็​ถูก​สุนัข​เดน​ตายตัว​นี้​หลอก​จน​แทบ​แย่​

“โฮ่ง พวก​เจ้าพูดเหลวไหล​อะไร​!”

สุนัข​สีขาว​โมโห​ “พวก​เจ้าอยาก​ตาย​หรือ​ไร​ รอยแยก​มิติ​ยัง​กล้า​บุก​ ไม่กลัว​เกิดเรื่อง​กับ​ตัวเอง​หรือ​!?”

มัน​คาดไม่ถึง​จริง ๆ​ เดิม​คิด​จะสลัด​สตรี​เหล่านี้​ทิ้ง​ผ่าน​รอยแยก​มิติ​ หารู้ไม่​ สุดท้าย​สตรี​เหล่านี้​กลับ​โหดเหี้ยม​ถึงปานนี้​ ไล่ตาม​กัน​มาทั้งหมด​!

“เจ้าหมา​เดนตาย​ ยัง​มีหน้า​มาพูด​อีก​หรือ​!”

สตรี​อาภรณ์​สีฟ้าผู้​หนึ่ง​มอง​สุนัข​สีขาว​ตาขวาง​ “เพราะ​เจ้า พวกเรา​ยัง​มีหน้า​อยู่​ใน​แดน​บรรพ​โกลาหล​ต่อ​ที่ไหน​ ไม่ถลก​หนัง​ลอก​เอ็น​ของ​เจ้าออก​ ยาก​จะบรรเทา​ความโกรธแค้น​ใน​ใจพวกเรา​!”

“ใช่แล้ว​! ไม่ว่า​เจ้าหนี​ไป​ที่ใด​ พวกเรา​ก็​ไม่มีวัน​ปล่อย​เจ้าไป​!”

สตรี​อาภรณ์​สีเหลือง​ผู้​หนึ่ง​กัดฟัน​ดัง​ ‘กรอด​’ “แสร้ง​ทำตัว​น่ารัก​ใสซื่อ​ หลอก​ให้​พวกเรา​เชื่อใจ​ แล้ว​เจ้า…เจ้ากลับ​ขโมย​อาภรณ์​ชั้นใน​และ​ถุงเท้า​รองเท้า​ที่​พวกเรา​เคย​สวมใส่​ไป​ขาย​!”

ขโมย​อาภรณ์​ชั้นใน​และ​ถุงเท้า​รองเท้า​ที่​เคย​ถูก​สวมใส่​ไป​ขาย​!

วิตถาร​น่าสะอิดสะเอียน​ถึงเพียงนี้​เชียว​!?

ซีตะลึงงัน​ รีบ​ออกห่าง​จาก​ที่​เดิม​ อยู่​ให้​ไกล​จาก​สุนัข​สีขาว​ตัว​นี้​

ยัง​ดี​ที่​นาง​ไม่ถูก​ท่าทาง​น่ารัก​ที่​สุนัข​สีขาว​ตัว​นี้​แสร้ง​แสดง​หลอก​เอา​ มิฉะนั้น​ อาภรณ์​ชั้นใน​และ​ถุงเท้า​รองเท้า​ของ​นาง​ก็​อาจ​ไม่รอดพ้น​!

นาง​จับจ้อง​สุนัข​สีขาว​ด้วย​สายตา​ประหลาด​ นึกในใจ​ว่า​แดน​บรรพ​โกลาหล​วุ่นวาย​ขนาด​นี้​เชียว​หรือ​ อาภรณ์​ชั้นใน​และ​ถุงเท้า​รองเท้า​มือสอง​ที่​เคย​สวมใส่​มาแล้ว​ยังมี​ตลาด​ให้​ขาย​อีก​หรือ​!?

“ฮิฮิ”

สุนัข​สีขาว​ฉีก​ยิ้ม​กว้าง​พลาง​หัวเราะ​ “แค่​ขาย​อาภรณ์​ชั้นใน​และ​ถุงเท้า​รองเท้า​ที่​พวก​เจ้าเคย​สวมใส่​ไป​เอง​ จำเป็นต้อง​ไล่ตาม​กัน​ให้​ตาย​ไป​ข้าง​เลย​หรือ​ เอา​อย่างนี้​แล้วกัน​ ข้า​จะแบ่ง​เงิน​ให้​พวก​เจ้าครึ่ง​ ๆ คนละ​ห้า​ส่วน​ไป​เลย​”

“ผู้ใด​อยาก​แบ่ง​เงิน​กับ​เจ้ากัน​!”

“ชื่อเสียง​ของ​พวกเรา​เสียหาย​หมด​ก็​เพราะ​เจ้า!”

สตรี​ทั้งหลาย​เดือดดาล​อย่างยิ่ง​ พา​กัน​ลงมือ​ ม่าน​หมอก​โกลาหล​ถาโถม จู่โจมใส่สุนัข​สีขาว​จาก​ทั่ว​สารทิศ​

พวก​นาง​มิใช่พวก​ปลายแถว​ไร้​นาม​ หาก​แต่​มีชื่อเสียง​โด่งดัง​อย่างยิ่ง​ใน​แดน​บรรพ​โกลาหล​ แต่ละคน​ล้วน​เป็น​บุตรี​สวรรค์​ผู้​โดดเด่น​ สุดท้าย​ อาภรณ์​ชั้นใน​และ​ถุงเท้า​รองเท้า​ที่​พวก​นาง​เคย​สวมใส่​ กลับ​ถูก​สุนัข​สีขาว​ขโมย​ไป​ ทั้ง​ยัง​จัดงาน​ประมูล​อาภรณ์​ชั้นใน​และ​ถุงเท้า​รองเท้า​มือสอง​ที่​เคย​สวมใส่​แล้ว​อย่างยิ่ง​ใหญ่ใน​แดน​บรรพ​โกลาหล​!

จะให้​พวก​นาง​ทน​ได้​อย่างไร​!?

ต่อให้​ศาสตรา​ประจำ​กาย​ของ​พวก​นาง​ถูก​สุนัข​สีขาว​ขโมย​ไป​ พวก​นาง​ยัง​ไม่โมโห​เท่านี้​ จิต​สังหาร​รุนแรง​เท่านี้​เลย​ สุนัข​สีขาว​ทำลาย​ความบริสุทธิ์​ของ​พวก​นาง​ไป​หมด​แล้ว​!

“โฮ่ง เมื่อ​ปราศจาก​การซื้อขาย​ ย่อม​ไร้​ซึ่งการเข่นฆ่า​ พวก​เจ้าโทษ​แต่​ข้า​คง​มิได้​ ข้า​เป็น​เพียง​คนกลาง​ เก็บ​ค่าเหนื่อย​สักนิด​สักหน่อย​ ใช่ว่า​ทำมิดีมิร้าย​กับ​อาภรณ์​ชั้นใน​และ​ถุงเท้า​รองเท้า​ของ​พวก​เจ้าเสีย​เมื่อไร​!”

สุนัข​สีขาว​เปล่งแสง​อยู่​ทั่ว​ตัว​ ดุดัน​เหลือคณา​ เข้า​ต่อสู้​ดุเดือด​กับ​เหล่า​สตรี​ มิได้​เสียเปรียบ​แม้แต่น้อย​

“เจ้า…สมควร​ตาย​นัก​!”

“ฆ่า!”

หลัง​ได้ยิน​คำกล่าว​ของ​สุนัข​สีขาว​ สตรี​เหล่านี้​ทั้ง​โกรธ​ทั้ง​อาย​

พวก​ที่​ซื้อ​อาภรณ์​ชั้นใน​และ​ถุงเท้า​รองเท้า​ที่​พวก​นาง​เคย​สวมใส่​ไป​ จะทำ​อะไร​กับ​อาภรณ์​ชั้นใน​และ​ถุงเท้า​รองเท้า​ของ​พวก​นาง​ได้​อีก​

ย่อม​ต้อง​ทำ​เรื่อง​สัปดน​ที่​ไม่อาจ​พรรณนา​ได้​!

แค่​คิด​พวก​นาง​ก็​รู้สึก​ขยะแขยง​ ตัวสั่น​อย่าง​ทน​มิได้​

นี่​คือ​มลทิน​ที่จะ​ติดตัว​พวก​นาง​ไป​ชั่วชีวิต​ ยาก​จะลบล้าง​ได้​ใน​ชีวิต​นี้​

ตู้​ม! ตู้​ม! ตู้​ม!

ห้วง​มิติ​ระเบิด​แหลกลาญ​ จิต​สังหาร​แผ่ซ่าน​ เหล่า​สตรี​ลงมือ​ด้วย​วิชา​มหา​พิฆาต​กัน​ทั้งสิ้น​ ตั้งมั่น​ว่า​จะปลิด​ชีพ​สุนัข​สีขาว​ตัว​นี้​ที่นี่​ให้ได้​

สุนัข​สีขาว​อาราม​ร้อนใจ​ ตวาด​เสียง​กริ้ว​ “พวก​เจ้าจะมัว​สู้คิด​ว่า​ไม่ตาย​ไม่เลิกรา​กับ​ข้า​อยู่​ที่นี่​ก็​เปล่าประโยชน์​ เอา​อาภรณ์​ชั้นใน​และ​ถุงเท้า​รองเท้า​ของ​พวก​เจ้ากลับมา​ไม่ได้​อยู่ดี​! เอา​อย่างนี้​แล้วกัน​ พวกเรา​มาเจรจา​กัน​ดี​หรือไม่​ ขอ​เพียง​พวก​เจ้าปล่อย​ข้า​ไป​ ข้า​จะบอก​รายละเอียด​ของ​เจ้าพวก​ที่​ซื้อ​อาภรณ์​ชั้นใน​และ​ถุงเท้า​รองเท้า​ของ​พวก​เจ้าให้​ฟัง ให้​พวก​เจ้าไป​เอา​อาภรณ์​ชั้นใน​และ​ถุงเท้า​รองเท้า​ของ​พวก​เจ้าคืน​มา!”

ก่อนที่​มัน​จะพึมพำ​เสียง​เบา​ “แต่ว่า​กัน​ไป​เป็นเรื่อง​ ๆ ทุกท่าน​มัวแต่​บำเพ็ญ​อยู่​มิได้​ ควร​ต้อง​หมั่น​ซักล้าง​อาภรณ์​ชั้นใน​และ​ถุงเท้า​รองเท้า​ให้​บ่อย​ กลิ่น​นั่น​แรง​เสีย​จน​ข้า​มึน​ไป​หมด​ ไม่รู้​จริง ๆ​ ว่า​เหตุใด​ตา​เฒ่าพวก​นั้น​ถึงชื่นชอบ​ของ​แบบนี้​ กลิ่น​ยิ่ง​แรง​ยิ่ง​ชอบ​! น้อง​ฉืออวี่​ อาภรณ์​ชั้นใน​และ​ถุงเท้า​รองเท้า​ของ​เจ้ากลิ่น​แรง​ที่สุด​ มาเอา​กับ​เขา​สิ ทันทีที่​หยิบ​ออกมา​ ก็​เดือด​พล่าน​กัน​ถ้วนหน้า​ แทบ​แตก​ฮือ​เลย​!”

“เจ้า ๆๆ!”

สตรี​นาม​ฉืออวี่​โมโห​จน​แทบ​กระอัก​เลือด​

นาง​ผุดผ่อง​ปานใด​ ไม่ยอม​แปดเปื้อน​แม้แต่น้อย​ หน​นั้น​เพราะ​นาง​เพิ่ง​กลับ​จาก​การ​ฝึก​ตน​ข้างนอก​ ต่อสู้​ดุเดือด​ติดต่อกัน​หลาย​วัน​ กลับมา​แล้ว​เพิ่ง​ได้​ถอด​อาภรณ์​ชั้นใน​และ​ถุงเท้า​รองเท้า​ ไม่ทันใด​ซัก​ด้วยซ้ำ​ ก็​ถูก​สุนัข​สีขาว​เดน​ตายตัว​นี้​ขโมย​ไป​

สุดท้าย​ บัดนี้​เจ้าสุนัข​สีขาว​กลับ​ว่า​นาง​เช่นนี้​ ซ้ำยัง​ว่า​นาง​ต่อหน้า​ผู้อื่น​ นาง​โมโห​จน​อก​จะระเบิด​!

ตา​เฒ่า!!!

สตรี​นาง​อื่น​โกรธเกรี้ยว​จน​เส้นเอ็น​ปูด​โปน​ แทบ​กระอัก​เลือด​เช่นกัน​

อาภรณ์​ชั้นใน​และ​ถุงเท้า​รองเท้า​ของ​นาง​ตก​อยู่​ใน​มือ​ของ​กลุ่ม​ตา​เฒ่าหรือ​

อ๊ากกก!​

พวก​นาง​อยาก​จะบ้า​ตาย​!

เจ้าสุนัข​เดน​ตายตัว​นี้​ยัง​กล้า​มาต่อว่า​พวก​นาง​ไม่รัก​สะอาด​ ไม่หมั่น​ซักล้าง​ พวก​นาง​ซักล้าง​ได้​หรือ​ ยัง​ไม่ทัน​ได้​ทำความสะอาด​ ทั้ง​อาภรณ์​ชั้นใน​และ​ถุงเท้า​รองเท้า​ก็​ถูก​สุนัข​สีขาว​ขโมย​ไป​ทั้งสิ้น​!

“นี่​ก็​ไม่ได้​ นั่น​ก็​ไม่ได้​ พวก​เจ้าต้องการ​สิ่งใด​กัน​แน่​!”

สุนัข​สีขาว​คำราม​กราดเกรี้ยว​ “ข้า​มีเรื่อง​กับ​พวก​เจ้าไม่ไหว​ แต่​ข้า​หลีกเลี่ยง​ได้​!”

มัน​เริ่ม​ฝ่าวงล้อม​ออก​ไป​หมาย​จะหนี​ สตรี​เหล่านี้​ไม่อาจ​ต่อกร​ด้วย​ง่าย ๆ​ มิฉะนั้น​ มัน​คง​ไม่ถูก​ไล่ตาม​จน​อยู่​ใน​สภาพ​อเนจอนาถ​เยี่ยง​นี้​ จำต้อง​ใช้รอยแยก​มิติ​ใน​การ​หนี​การ​ไล่ล่า​จาก​สตรี​เหล่านี้​

ต้อง​รู้​ว่า​ รอยแยก​มิติ​นั้น​อันตราย​อย่างยิ่งยวด​ พลัง​มิติ​ภายใน​ยุ่งเหยิง​อลหม่าน​ จบชีวิต​ได้​ง่าย ๆ​ ซ้ำยัง​ไม่ทราบ​จุดหมายปลายทาง​ นับว่า​อันตราย​มาก​

หาก​มิใช่ว่า​ถูก​สตรี​เหล่านี้​ไล่ล่า​เสีย​จนตรอก​ มัน​คง​ไม่เสี่ยง​เข้ามา​ใน​รอยแยก​มิติ​

สุนัข​สีขาว​ไม่ธรรมดา​ มีฝีมือ​พอควร​ มัน​ฝ่าออก​ไป​ได้​ ทว่า​เหล่า​สตรี​ไม่ยอม​เลิกรา​ ไล่ตาม​ไป​ด้วย​

พวก​นาง​ไม่สน​แม้กระทั่ง​อันตราย​จาก​รอยแยก​มิติ​ มีหรือ​จะยอม​ปล่อย​สุนัข​สีขาว​ไป​

เป็นไปไม่ได้​!

“สุนัข​สีขาว​ต่ำช้า​ยิ่งนัก​!”

ซีสบถ​ รู้สึก​ว่า​หมา​ตัว​นี้​ชั่วร้าย​จริง​เชียว​ ดี​ที่​นาง​ไม่หลงกล​โดน​หลอก​ไป​ด้วย​ มิฉะนั้น​ ชื่อเสียง​ของ​นาง​คง​ต้อง​ป่นปี้​เพราะ​สุนัข​สีขาว​ตัว​นี้​เป็นแน่​

หลุมดำ​ยังอยู่​ มิได้​หาย​ไป​ไหน​ ซีก้าว​เข้ามา​อยู่​ตรง​หลุมดำ​ หัว​ใจเต้น​รัว​เร็ว​ ที่นี่​ไป​สู่แดน​บรรพ​โกลาหล​ได้​!

“ไป​หรือไม่​ไป​ดี​”

นาง​พึมพำ​กับ​ตัวเอง​เสียง​เบา​ ลังเลใจ​ขึ้น​มา นาง​สัมผัส​ได้​ถึงปราณ​โกลาหล​จาก​ใน​หลุมดำ​ แต่​ก็​สัมผัส​ได้​ถึงพลัง​ปราณ​แสน​อันตราย​ด้วย​ พลัง​มิติ​ใน​นั้น​อลหม่าน​เหลือเกิน​ นาง​ไม่แน่ใจ​ว่า​สามารถ​ฝ่าฟัน​ผ่าน​พลัง​มิติ​อัน​อลหม่าน​นี้​ไป​ได้​

ทว่า​ลงท้าย​นาง​ก็​เลือก​ก้าว​เข้าไป​ มุ่งหน้า​ไป​ยัง​ส่วนลึก​

เสียงดัง​พรวด​ มีการ​โจมตี​กระแทก​ตัวนาง​ ไหล่​ซ้าย​ของ​นาง​ถูก​แทง​ทะลุ​ใน​บัดดล​ โลหิต​หลั่ง​ริน​!

ตอนนี้​ ต่อให้​นาง​อยาก​ย้อนกลับ​ไป​ก็​ไม่ได้​แล้ว​ พลัง​มิติ​อัน​อลหม่าน​ล้อม​นาง​ไว้​แล้ว​!

นาง​กัดฟัน​อดทน​ ปล่อย​ให้​พลัง​ปะทุ​ ทว่า​ยาก​จะย่างกราย​ออก​ไป​แม้เพียง​ก้าว​ พลัง​มิติ​อัน​อลหม่าน​นี้​น่า​พรั่นพรึง​เกินไป​ เหนือกว่า​ขอบเขต​ที่​นาง​รับ​ไหว​!

ตึง​!

มีการ​โจมตี​กระแทก​เข้ามา​อีกครั้ง​ นาง​ถูก​กระแทก​จน​ล้ม​ลง​ไป​ทันที​ พลัง​ปราณ​ของ​นาง​อ่อนแรง​ ราวกับ​เปลวไฟ​ที่​พร้อม​ดับ​มอด​ทุกเมื่อ​!

“จะ…ตาย​แล้ว​หรือ​”

นาง​กระอัก​เลือด​ไม่หยุด​ หมด​เรี่ยวแรง​จะขัดขืน​อีกต่อไป​

คิด​จะเข้าไป​ใน​แดน​บรรพ​โกลาหล​ มิง่าย​จริง ๆ​ ด้วย​!

แม่ปากร้ายยุค​ 80 [八零辣妈飒爆了]

แม่ปากร้ายยุค​ 80 [八零辣妈飒爆了]

นิยายแนะนำ

แสดงความคิดเห็น

  1. ชนิดา พูดว่า:

    ไปกันใหญ่แล้ว เอาเรื่องอะไรมาลงคะ มั่วจริง

  2. Mr j พูดว่า:

    อยากรู้ชื่อ เรื่อง

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท