องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 631 คนที่ข้าจูบก็คือเจ้า

บทที่ 631 คนที่ข้าจูบก็คือเจ้า

กว่า​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​จะ​กลับมา​จาก​ตำหนัก​เฉียน​ชิง​ก็​ค่ำมืด​ ​การ​รับมือ​กับ​ฮ่องเต้​ไม่ใช่​เรื่อง​ยาก​แต่ประการใด​ ​ทว่า​ความเบื่อหน่าย​ที่เกิด​จาก​การ​ใช้เวลา​ตลอดทั้ง​บ่าย​ไป​กับ​ฮ่องเต้​ต่างหาก​ที่​ทรมาน​เขา​ยิ่งนัก

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง​เมื่อ​ทุก​ประโยค​ที่​ออกมา​จาก​ปากของ​ฮ่องเต้​ล้วนแต่​เป็นเรื่อง​ที่​เขา​สูญเสีย​พลัง​ปราณ​ไป

เฮ้อ​ ​ฮ่องเต้​ก็​แค่​อยาก​ให้​เขา​อยู่​ห่าง​จาก​ตำแหน่ง​รัชทายาท​เท่านั้น

ตลอด​หลาย​ปี​มานี​้​ ​เขา​เอาแต่​ใช้​วิธี​สกปรก​เหมือนเดิม​อย่าง​ไม่รู้​จัก​เบื่อหน่าย

เด็กหนุ่ม​เยาะ​ยิ้ม​พร้อมกับ​ใช้​มือซ้าย​ถอด​เสื้อคลุม​ของ​ตัวเอง​ออก​ ​แต่​เขา​ก็​เริ่ม​ขมวดคิ้ว​เข้าหา​กัน​ทันทีที่​ตระหนัก​ได้​ว่า​ห้อง​นี้​เงียบ​เกินไป

หลังจาก​สาวเท้า​เดิน​ต่อ​สอง​สาม​ก้าว​ ​เขา​ก็​ยัง​ไม่เห็น​ใคร​แม้แต่​คนเดียว

แม้กระทั่ง​เตา​ที่อยู่​บน​โต๊ะ​ไม้จันทน์​ก็​ยัง​เย็นเฉียบ

ทันใดนั้น​ความรู้สึก​หวาดกลัว​อัน​คุ้นเคย​ก็​พวยพุ่ง​ออกมา​จาก​หัวใจ​และ​แพร่กระจาย​ไป​จนถึง​ปลายเท้า​ของ​เขา

เด็กหนุ่ม​รู้สึก​ได้​ถึง​ความ​เย็น​ภายใน​ร่างกาย​ ​แม้กระทั่ง​ศีรษะ​ของ​เขา​ก็​พลัน​หนักอึ้ง

อีกแล้ว​หรือ

นาง​หายตัว​ไป​ตามใจ​อีกแล้ว​หรือ

เขา​หายใจเข้า​ลึก​ ​แล้ว​กำ​นิ้ว​เข้าหา​กัน​อย่าง​ช้าๆ

พอ​เถอะ

พอกันที

ก็​แค่​ผู้หญิง​คนเดียว

บน​โลก​นี้​มี​ผู้หญิง​คนอื่น​อีก​ตั้ง​มากมาย​ที่​เชื่อฟัง​เขา​มากกว่า​นาง

อย่า​ไป​สนใจ​นาง​อีก​เลย

นาง​มัก​เข้ามา​สร้าง​ความวุ่นวาย​ให้​กับ​จิตใจ​ของ​เขา​ก่อน​จะ​หายตัว​ไป​ตามอำเภอใจ​เสมอ​ ​ราวกับว่า​นี่​คือ​สิ่ง​ที่นาง​เชี่ยวชาญ​ที่สุด

จาก​วัน​แรก​จนกระทั่ง​วันนี้​ ​นาง​มักจะ​เป็น​เช่นนั้น​เสมอ

มัน​ไม่ใช่​เรื่องใหญ่​อัน​ใด​เลย​ ​ก็​แค่​หา​ผู้หญิง​คนอื่น​เท่านั้น

แม้นั​่น​จะ​เป็น​สิ่ง​ที่​เขา​บอก​กับ​ตัวเอง​ใน​ใจ​ ​แต่​ดวงตา​ของ​เขา​กลับ​เผย​ความจริง​ให้​เห็น​อย่างชัดเจน​ว่า​เขา​เจ็บปวด​อย่าง​สุด​แสน

เขา​ไม่​สามารถ​ข่มอารมณ์​ของ​ตัวเอง​ได้​เลย

เด็กหนุ่ม​แนบ​ฝ่ามือ​เข้ากับ​หน้าผาก​พลาง​เริ่ม​หัวเราะเยาะ​ตัวเอง​ ​จากนั้น​เขา​จึง​ตะโกน​ขึ้น​ด้วย​น้ำเสียง​ลึกล้ำ​ว่า​ ​”​ใครก็ได้​!​”​ ​เตาไฟ​อาจจะ​เย็น​แล้ว​ ​แต่​เขา​ก็​ยัง​สัมผัส​ได้​ถึง​ความ​อุ่น​อันน้อย​นิด​นั้น​ ​นาง​คง​ยัง​ไป​ได้​ไม่​ไกล​!

ความคิด​นั้น​ยังคง​อยู่​ใน​ใน​ของ​เด็กหนุ่ม​ ​แต่​เมื่อ​เขา​เงยหน้า​ขึ้น​ ​เขา​ก็​เห็น​ร่าง​ร่าง​หนึ่ง​เดิน​ออกมา​จาก​มุม​ห้อง

นาง​ดูเหมือน​คน​เพิ่ง​ตื่นนอน​ ​บน​ไหล่​ของ​นาง​ยัง​มี​ผ้าห่ม​พาด​อยู่​เลย​ด้วยซ้ำ​ ​นาง​มอง​เขา​อย่าง​งุนงง​ ​อาจ​เป็น​เพราะ​นาง​คิด​ว่า​เมื่อครู่นี้​เขา​เรียกหา​นาง​นั่นเอง

“​เจ้า​อยาก​ดื่ม​ชา​หรือ​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยดื​่ม​ชา​เป็นกิจวัตร​ ​โดย​อย่างยิ่ง​ใน​ฤดูหนาว​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ใช้​มือ​อัง​กาน้ำ​ชา​ ​พลาง​เอ่ย​ว่า​ ​”​มัน​เย็น​แล้ว​ ​ข้า​จะ​ไป​ตาม​คน​มาริน​ชาร้อน​ๆ​ ​ให้​ก็แล้วกัน​”

แต่​ยัง​ไม่ทัน​ที่นาง​จะ​ได้​ก้าว​เท้า​ออก​ไป​ ​นาง​ก็​ถูก​อุ้ม​จน​ตัว​ลอย​จาก​ทาง​ด้านหลัง​แล้ว​วาง​ลง​บน​ตั่ง​ยาว​ตัว​ที่​ใกล้​ที่สุด

ตามมา​ด้วย​จูบ​อัน​เร่าร้อน​อย่างกะทันหัน​ ​จูบ​นั้น​ค่อยๆ​ ​ดุดัน​ขึ้น​ทีละน้อย​เหมือนกับ​การ​ล้อม​โจมตี​ปราสาท

ถ้า​เป็นเรื่อง​ของ​ทักษะ​การ​จูบ​แล้ว​ละ​ก็​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เทียบ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ไม่​ติด

ลำตัว​ของ​เขา​ที่​แนบชิด​กับ​หน้าอก​ของ​นาง​ร้อนระอุ​ ​ร่าง​สูงโปร่ง​ร้อน​ขึ้น​ทุก​นาที​จน​แทบจะ​เผา​นาง​ให้​เป็น​จุล

มือ​ข้าง​หนึ่ง​ของ​เขา​ไล้​ไป​ตาม​แผ่น​หลัง​ของ​นาง​ก่อน​จะ​มา​หยุด​อยู่​ที่​ทรวงอก​อัน​อ่อนนุ่ม​ ​เขา​ออกแรง​คลึง​มัน​เบา​ๆ

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เกร็ง​ตัว​ขึ้น​ในทันที​ ​สิ่ง​เดียว​ที่นาง​ต้อง​ทำ​ในเวลานี้​คือ​ถด​ตัว​ออกห่าง​จาก​เขา

แต่​เขา​กลับ​ไม่ยอม​ให้​นาง​ได้​ทำ​เช่นนั้น​พร้อมทั้ง​ใช้​ฝ่ามือ​ใหญ่​ของ​ตัวเอง​ยึด​ด้านหลัง​ศีรษะ​นาง​เอาไว้​ ​ปลายลิ้น​ของ​เขา​ยัง​มีกลิ่น​ชาหอม​ติด​อยู่​ ​กลิ่น​นั้น​ค่อยๆ​ ​พรั่งพรู​เข้ามา​ใน​ลมหายใจ​ของ​นาง​อย่าง​แช่มช้า

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่รู้​ว่า​เหตุการณ์​นี้​เกิดขึ้น​ได้​อย่างไร​ ​เมื่อ​นาง​ตั้งสติ​กลับมา​ได้​อีกครั้ง​ ​ร่าง​ของ​นาง​ก็​จม​อยู่​ใต้​เสื้อคลุม​ขนสัตว์​นุ่ม​ๆ​ ​ของ​เขา​เสีย​แล้ว​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​หายใจ​กระเส่า​ขณะที่​ร่างกาย​ของ​เขา​ร้อน​ราวกับ​ไฟ​เผา​ ​สายตา​ที่​เขามอง​นาง​เปี่ยม​ไป​ด้วย​ความร้อน​แรง​และ​บ้าคลั่ง

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​พยายาม​จะ​อ้า​ปาก​พูด​ ​แต่​ปากของ​นาง​ก็​ถูก​ร่าง​ที่​โน้ม​ลงมา​ขวาง​ไว้​ ​จากนั้น​เขา​จึง​ค่อยๆ​ ​เคลื่อนตัว​ลงมา​ที่​ด้านล่าง​ ​ตั้งแต่​ซอก​คอ​ไป​จนถึง​หน้าอก​อัน​งดงาม​ของ​นาง​ล้วนแต่​ถูก​เขา​กัด​และ​ดูด​ไป​ทั่ว

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​หมด​เรี่ยวแรง​ไป​ทั้ง​ร่าง​ทันทีที่​ความรู้สึก​อุ่น​วาบ​ราวกับ​กระแสไฟฟ้า​กระจาย​ไป​ทั่ว​ตัว​จน​นาง​ต้อง​งอ​ขา​ ​แต่​สติ​ของ​นาง​กลับ​ยัง​แจ่มชัด

นาง​เริ่ม​ผลัก​เขา​ออก​ ​แต่​เขา​กลับ​ดูเหมือน​ไม่​สามารถ​ควบคุมตัว​เอง​ได้​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ใช้​มือ​ข้าง​หนึ่ง​ยึด​แขน​ทั้งสอง​ข้าง​ของ​นาง​ไว้​เหนือศีรษะ​ ​ขณะที่​ใช้​มือ​อีก​ข้าง​สำรวจ​ไป​ทั่ว​ร่าง​ของ​นาง​ ​ดวงตา​ลึกล้ำ​คู่​สวย​ของ​เขา​ดูเหมือน​กับ​บ่อน้ำ​อัน​ไร้​ก้นบึ้ง​ ​”​เจ้า​ปฏิเสธ​ข้า​หรือ​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​สัมผัส​ได้​ถึง​จิต​สังหาร​อัน​ผิดปกติ​ของ​เขา​ ​นาง​ตอบ​เขา​ด้วย​ดวงตา​อัน​เยือกเย็น​และ​ถอนหายใจ​ออกมา​ ​”​ข้า​ไม่ใช่​นางบำเรอ​ของ​เจ้า​ ​แล้วก็​ไม่ใช่​คน​คน​นั้น​จาก​ตระกูล​เฮ่อ​เหลียน​ ​เจ้า​ล้ำเส้น​เกินไป​แล้ว​”

“​ล้ำเส้น​หรือ​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ฝัง​ใบหน้า​เข้ากับ​ลำคอ​ของ​นาง​พลาง​เอ่ย​ต่อ​ ​”​ตอนนั้น​เป็น​เจ้า​ต่างหาก​ที่​ยั่ว​ข้า​ก่อน​ ​ในเมื่อ​เจ้า​ทำ​เช่นนั้น​ลง​ไป​แล้ว​ ​ทำไม​เจ้า​ไม่อยู่​ต่อ​และ​ให้​ความหวัง​กับ​ข้า​สักนิด​เล่า​ ​การ​ได้ผลัก​ไส​ข้า​กลับ​ไป​สู่​ขุมนรก​นั่น​เป็น​เพียง​เรื่องตลก​สำหรับ​เจ้า​หรือ​”

ในเวลานั้น​ราวกับว่า​การปรากฏ​ตัว​ของ​นาง​เป็น​เพียง​เรื่องไร้สาระ

มัน​เหมือนกับ​ช่วงเวลา​ฟ้าสาง​ที่​แสงสว่าง​ส่อง​ผ่าน​ม่าน​หมอก​สีดำ​หนา​ทึบ​ลงมา​ ​และ​แทง​ทะลุ​เข้าไป​ถึง​ก้นบึ้ง​หัวใจ​ของ​เขา

ทุกคน​มีแผน​การ​บางอย่าง​ใน​ใจ​กับ​เขา​เสมอ​ ​รวมถึง​บรรดา​สาวใช้​และ​มารดา​ร่วมสายโลหิต​ของ​เขา​ด้วย

มี​แต่​นาง​เพียง​คนเดียว​เท่านั้น​ที่จะ​จูบ​มุม​ปากของ​เขา​ก่อน​เข้านอน

นาง​เป็น​เพียง​หนทาง​เดียว​ที่​เขา​จะ​ได้ความ​รัก​อัน​อบอุ่น​มา​ไว้​ใน​มือ​ ​แต่​ความรัก​ของ​นาง​กลับ​ไม่ได้​มี​ไว้​เพื่อ​เขา

การ​รู้​ว่า​เขา​เคย​รู้สึก​มีความสุข​เพียงใด​มี​แต่​จะ​ยิ่ง​ทำให้​ความรู้สึก​นี้​ยาก​จะ​กล้ำกลืน​ขึ้น​เท่านั้น

สำหรับ​นาง​แล้ว​ ​เขา​เป็น​เพียงแค่​เศษ​ชิ้นส่วน​วิญญาณ​ชิ้น​หนึ่ง​ ​นาง​ไม่เห็น​เขา​เป็นตัว​ของ​เขา​เอง​เลย​ด้วยซ้ำ

แปด​ปี​ที่แล้ว​ ​เขา​ได้​ใช้เวลา​อยู่​กับ​นาง​เพียงแค่​สิบ​วัน​เท่านั้น​ ​แต่​คน​คน​นั้น​กลับ​ได้​ใช้เวลา​ส่วนมาก​ร่วมกับ​นาง

พวกเขา​ถึงขั้น​แต่งงาน​กัน​แล้วด้วย​ซ้ำ

นาง​จะ​จูบ​คน​คน​นั้น​เหมือน​อย่างที่​นาง​จูบ​เขา​หรือเปล่า

นาง​ต้อง​จูบ​แน่​อยู่​แล้ว​ ​ตอนที่​นาง​ยัง​ไม่ได้​สติ​เต็มที่​ ​นาง​ถึงกับ​เข้าใจผิด​ว่า​เขา​เป็น​คน​คน​นั้น​อีกด้วย​…

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เยาะ​ยิ้ม​อย่าง​เย้ยหยัน​ ​แต่​มัน​กลับ​ดูเหมือน​เขา​กำลัง​ยิ้ม​ให้​กับ​ตัวเอง​ ​เขา​เอ่ย​ขึ้น​ด้วย​น้ำเสียง​หนักอึ้ง​ว่า​ ​”​เจ้า​ไป​แล้ว​ ​กลับมา​ทำไม​อีก​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หลุบ​ตาลง​ ​”​เจ้า​ก็​รู้​เหตุผล​ว่า​ทำไม​”

“​เจ้า​ต้องการ​ให้​ข้า​ตาม​เจ้า​กลับ​ไป​หรือ​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​จวนเจียนจะ​ถูก​ความมืด​ภายในใจ​กลืน​กิน​เต็มที​ ​เขา​หวัง​ว่า​จะ​ได้​คำตอบ​อื่น​จาก​นาง​ ​แต่​…​ ​เขา​มีประโยชน์​เพียงแค่​นั้น​จริงๆ​ ​หรือ

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ตกใจ​กับ​ความ​เย็นชา​และ​ห่างเหิน​ที่อยู่​ใน​ตาของ​เขา​ ​เมื่อ​เห็น​เขา​ลุกขึ้น​ ​นาง​ก็​พลิกตัว​กลับ​โดย​ไม่​ลังเล​ ​นาง​แยก​ขาออก​แล้ว​กักขัง​เขา​เอาไว้​ใต้​ร่าง​ของ​นาง​ ​มือซ้าย​ของ​นาง​บีบ​อยู่​บน​บ่า​ของ​เขา​ ​ขณะที่​นาง​ถาม​ว่า​ ​”​เจ้า​จะ​ตาม​ข้า​กลับ​ไป​หรือเปล่า​”

“​ไม่​”​ ​น้ำเสียง​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยนั​้น​เย็นชา​ยิ่งนัก​ ​แสง​ใน​ดวงตา​ของ​เขา​เลือนหาย​ไป​จน​หมดสิ้น​และ​ไม่มี​ทีท่า​ว่า​จะ​สว่าง​ขึ้น​มา​อีก

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​ได้​ถึง​รสชาติ​ขม​ปร่า​ใน​ปาก​ ​”​เป็น​เพราะ​เจ้า​หาเหตุ​ผล​ที่จะ​อยู่​ที่นี่​ได้​แล้ว​หรือ​ ​เจ้า​ถึงกับ​ให้​จูบ​แรก​ของ​เจ้า​กับ​คน​คน​นั้น​ไป​ ​ดูเหมือน​เจ้า​คง​ไม่​อยาก​กลับ​ไป​กับ​ข้า​อีกแล้ว​”

“​จูบ​แรก​…​”​ ​ดวงตา​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เรืองแสง​วาบ​ขึ้น​มา​อีกครั้ง​ ​พร้อมกันนั้น​เขา​ก็​คว้า​หมับ​เข้าที่​ข้อมือ​ของ​นาง​ ​”​จูบ​แรก​ของ​ข้า​เกี่ยว​อะไร​กับ​เจ้า​ด้วย​ ​ทำไม​เจ้า​จึง​ต้อง​สนใจ​ถึง​เพียงนี้​ด้วย​ล่ะ​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​เจ็บ​จาก​มือ​ที่​ถูก​กุม​อยู่​ ​แต่​นาง​ก็​ไม่มีเวลา​ให้​ขัดขืน

ทันใดนั้น​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​็​ดึง​นาง​กลับ​เข้ามา​สู่​อ้อมกอด​ ​น้ำเสียง​ทุ้ม​ต่ำ​ของ​เขา​ดังก้อง​อยู่​ใน​หู​ของ​นาง​ ​”​เจ้า​คิด​ว่า​คน​แรก​ที่​ข้า​จูบ​คือ​ใคร​หรือ​”

นาง​จะ​ไปรู​้​ได้​อย่างไร​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​อยากรู้​เรื่อง​นี้​มาตั​้ง​แต่ต้น​ ​เขา​ว่า​กัน​ว่า​องค์​ชาย​ไม่​ชอบ​เข้าใกล้​หญิง​ใด​เกินงาม​มิใช่​หรือ​ ​ทำไม​เขา​ถึง​เชี่ยวชาญ​เรื่อง​พวก​นี้​นัก

“​ก็​เจ้า​น่ะ​สิ​ ​นานแสนนาน​มา​แล้ว​ ​ข้า​คิด​อยู่​บ่อยๆ​ ​ว่า​ข้า​ควรจะ​จูบ​เจ้า​อย่างไร​ดี​ ​ข้า​ควรจะ​ใช้​ลิ้น​ของ​ข้า​สัมผัส​กับ​ริมฝีปาก​ของ​เจ้า​อย่างไร​ถึง​จะ​สามารถ​ทำให้​เจ้า​แสดง​สีหน้า​อื่นๆ​ ​ออกมา​ได้​ ​หึ​ ​เจ้า​ดูป​ระ​หลาด​ใจ​ทีเดียว​ ​เด็กผู้ชาย​ก็​โต​วัย​เช่นนี้​ ​การ​คิด​เรื่อง​พวก​นี้​ออก​ด้วยตัวเอง​โดย​ไม่มี​แม้กระทั่ง​คำ​ชี้แนะ​นับว่า​เป็นเรื่อง​ปกติ​นัก​”​ ​ดวงตา​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยอยู​่​ห่าง​จาก​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เพียง​ไม่​กี่​นิ้ว​ ​นาง​สัมผัส​ได้​กระทั่ง​ลมหายใจ​ของ​เขา​ในขณะที่​เขา​พูด​ราวกับว่า​มัน​ริน​รด​ลง​บน​ริมฝีปาก​ของ​นาง​โดยตรง​ ​ความรู้สึก​นี้​ทำให้​ขา​ของ​นาง​อ่อนแรง​ลง​เล็กน้อย

“​แต่​แน่นอน​ว่า​แค่​จูบ​มัน​ยัง​ไม่พอ​ ​ถ้า​ใน​วันที่​เจ้า​กลับมา​ไม่ได้​มี​คน​อยู่​มาก​ถึง​เพียงนั้น​ละ​ก็​ ​ข้า​คงจะ​ตรึง​เจ้า​เอาไว้​กับ​โต๊ะ​ไม้จันทน์​และ​ทำ​ทุกสิ่ง​ที่​ข้า​อยาก​ทำ​กับ​ร่าง​ของ​เจ้า​ไป​แล้ว​ ​เจ้า​คง​ไม่มี​โอกาส​ได้​ขัดขืน​ข้า​ด้วยซ้ำ​”​ ​น้ำเสียง​ของ​เด็กหนุ่ม​สง่างาม​และ​ราบเรียบ​ ​แต่​มัน​ก็​แฝง​ไป​ด้วย​อำนาจ​อัน​แปลกประหลาด​ที่​ทำให้​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​เหมือน​ถูก​กระแทก​ไป​ทั้งตัว​…

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท