องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 634 เจ้าเจ็ดตกอยู่ในอันตราย เขาถูกใส่ร้าย!

บทที่ 634 เจ้าเจ็ดตกอยู่ในอันตราย เขาถูกใส่ร้าย!

แม้​จะ​ได้​เสวย​ยาอายุวัฒนะ​ ​แต่​เขา​ก็​ยัง​รู้สึก​ไม่พอใจ​ ​และ​สุดท้าย​ความปรารถนา​อยาก​เป็น​อมตะ​อย่างแรงกล้า​ของ​เขา​ก็​ทำให้​เขา​ตก​อยู่​ใน​สถานการณ์​นี้

เลือด​ของ​เด็กสาว​เป็น​สิ่ง​ที่​ช่วย​ยืดอายุ​ได้ดี​ที่สุด​ ​แต่​มัน​ก็​สามารถ​ล่อ​ล่วง​ผู้คน​ให้​เข้าสู่​หนทาง​แห่ง​การ​เป็น​ปีศาจ​ได้​เช่นกัน

ยาทุก​เม็ด​ที่​ฮ่องเต้​เสวย​ล้วนแต่​มี​เลือด​อยู่​ใน​นั้น

ทันทีที่​นายท่า​นอ​อก​คำสั่ง​ ​คน​คน​นั้น​ก็​จะ​กลายเป็น​หนึ่ง​ใน​เครื่องมือ​ของ​พวกเขา​…

ค่ำคืน​เริ่ม​ดึกสงัด​ ​เงา​ไม้​ส่าย​ไหว​ไปมา​ภายใน​ห้อง​แห่งหนึ​่ง​ของ​วัง​หลวง

ฮ่องเต้​อยู่​ใน​ฉลองพระองค์​สีทอง​ทั้งตัว​ ​เขา​นั่ง​อยู่​ใน​มุม​ที่​มืด​ที่สุด​ของ​ห้อง​ ​ไม่มีใคร​มองเห็น​สีหน้า​ของ​เขา​ ​สิ่ง​เดียว​ที่​เห็น​ได้​มี​แต่เพียง​คราบเลือด​บน​ริมฝีปาก​ของ​เขา​เท่านั้น​ ​และ​มัน​ทำให้​เขา​ดู​น่าขนลุก​ทีเดียว

ขันที​เกา​ไม่กล้า​เงยหน้า​ขึ้น​มอง​จาก​อีก​ฟาก​ของ​ฉาก​กั้น​ ​เขา​ตัวสั่น​ด้วย​ความ​กวาด​กลัว​และ​เอาแต่​ก้มหน้า​ ​แม้กระทั่ง​นิ้ว​ของ​เขา​ก็​ยัง​สั่น​อย่างรุนแรง

ฮ่องเต้​เหลือบตา​มอง​เขา​ ​น้ำเสียง​ของ​เขา​เย็นชา​ขณะ​กล่าวว่า​ ​”​เจ้า​เห็น​หรือเปล่า​”

ขันที​เกา​สะดุ้ง​ ​เขา​ตัวสั่น​ไป​ทั้งตัว​พร้อมกับ​ตอบ​เสียงดัง​ว่า​ ​”​กระหม่อม​ไม่เห็น​อะไร​เลย​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​!​”

ฮ่องเต้​จ้องมอง​เขา​อย่าง​เย็นชา​ ​แล้วจึง​บอกว่า​ ​”​ข้า​ชอบ​คนฉลาด​ ​ในเมื่อ​เจ้า​ไม่เห็น​ ​เช่นนั้น​ก็​ไป​นำ​ตัวนาง​กำนัล​มา​ให้​ข้า​อีก​!​”

“​แต่​ ​แต่​ช่วงนี้​…​ ​สถานการณ์​ใน​วัง​หลวง​..​ ​ฝ่า​บาท​ก็​น่าจะ​ทรง​ทราบ​ว่า​…​”​ ​ขันที​เกา​ตะกุกตะกัก​ ​เขา​หยุด​กลืนน้ำลาย​ก่อน​จะ​เอ่ย​ต่อ​ ​”​หาก​ยัง​เป็น​เช่นนี้​ต่อไป​ ​กรม​ขุนนาง​ภายใน​จะ​ต้อง​รู้เรื่อง​นี้​แน่​ ​มัน​จะ​กลายเป็น​เรื่องใหญ่​ขึ้น​มา​ได้​นะ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

ทันทีที่​ได้ยิน​คำพูด​นี้​ ​ฮ่องเต้​ก็​มีน​้ำ​โห​ขึ้น​มาทัน​ที​ ​เขา​คำราม​ว่า​ ​”​นางกำนัล​ตาย​ไป​แค่​ไม่​กี่​คน​ ​กรม​ขุนนาง​ภายใน​กลับ​ยัง​ไม่​หยุด​ตรวจสอบ​เรื่อง​นี้​อีก​ ​พวก​มัน​กล้า​ดี​อย่างไร​ถึง​ได้​พยายาม​สืบสวน​เรื่อง​นี้​!​”

ความจริง​แล้ว​เขา​กลัว​ยิ่งกว่า​ใคร​ว่า​จะ​มี​คน​รู้เรื่อง​นี้​เข้า​

สมาชิก​ราชวงศ์​จะ​กราบไหว้​บูชา​ปีศาจ​มิได้​ ​มัน​คือ​กฎ​ที่​บรรพบุรุษ​ของ​พวกเขา​ส่งต่อ​กัน​มา

แม้ว่า​อดีต​ฮ่องเต้​จะ​ไม่ได้​อยู่​ใน​วัง​หลวง​ ​แต่​บรรดา​อดีต​ผู้ใต้บังคับบัญชา​ของ​เขา​ก็​ยัง​มีอำนาจ​ทางการทหาร​อยู่​บางส่วน

เขา​จะ​บุ่มบ่าม​ทำ​อะไร​ไม่ได้​เด็ดขาด​ ​ถ้า​คน​พวก​นั้น​รู้เรื่อง​ที่​เขา​ดื่ม​เลือด​มนุษย์​เพื่อ​ความ​เป็น​อมตะ​ละ​ก็​…

ทุกอย่าง​จะ​ต้อง​ถูก​พราก​ไป​จาก​เขา​อย่างแน่นอน

เขา​จะ​เสียบัล​ลังก์​และ​อำนาจ​ที่อยู่​ใน​มือ​ไป​ไม่ได้

เขา​อยากได้​ชีวิต​อมตะ​อย่างมาก​เพราะ​เขา​อยาก​นั่ง​อยู่​บน​บัลลังก์​มังกร​นี้​ไป​ตลอดกาล​!

ถึง​เขา​จะ​สามารถ​ไล่​ผู้ติดตาม​ที่​อดีต​ฮ่องเต้​ไว้ใจ​ออก​ได้​ ​แต่​คน​ทั่วไป​ย่อม​ไม่ยอมรับ​คนที​่​ดื่ม​เลือด​มนุษย์​เป็น​ฮ่องเต้​ของ​พวกเขา

ดังนั้น​จึง​ไม่มีใคร​รู้ความ​ลับ​นี้

ค่าย​กลอา​คม​สู่​ความ​เป็น​อมตะ​ของ​เขา​กำลังจะ​เสร็จ​สมบูรณ์​แล้ว​ ​ทั้งหมด​ที่​เขา​ต้องการ​ก็​คือ​เลือด​ของ​สาวใช้​พรหมจรรย์​อีก​สัก​สาม​คน

เขา​จำต้อง​คิด​หา​แผนการ​ปิดปาก​คน​จาก​กรม​ขุนนาง​ภายใน​ให้​ได้เสีย​ก่อน

ฮ่องเต้​หลับตา​ลง​ ​และ​ดำ​ดิ่ง​สู่​ภวังค์​ความคิด​ของ​ตน​…

แต่​ทันใดนั้น​ ​อีก​ด้าน​ของ​ฉาก​กั้น​ก็​มีเสียง​หนึ่ง​ดัง​ขึ้น​!

ฮ่องเต้​ลืมตา​ขึ้น​อย่างรวดเร็ว​ ​แล้ว​มอง​ไป​ยัง​ทิศทาง​ของ​ต้นเสียง​พร้อมกับ​ตะโกน​ว่า​ ​”​นั่น​ใคร​”

ร่าง​ของ​เด็กชาย​ตัว​น้อย​ที่​ยุกยิก​อยู่​แข็งทื่อ​ในทันที​ ​เขามอง​เชิงเทียน​ที่อยู่​ใต้เท้า​ ​ดวงตา​สุกใส​เป็นประกาย​ค่อยๆ​ ​ปิด​ลง​ ​ความ​เย็นชา​ชั่วร้าย​ทะลัก​ออกมา​จาก​ศีรษะ​ของ​เขา​ก่อน​กระจาย​ไป​ทั่ว​ตัว

เขา​ชะงัก​ไป​ชั่ว​อึดใจ​ ​ก่อน​จะ​วิ่ง​เข้าไป​ด้วย​ท่าทาง​ร่าเริง​พร้อมกับ​ถือ​ขนม​ที่​ได้มา​จาก​ข้างนอก​ไว้​ใน​มือ​ ​เขา​กัด​ขนม​เข้า​ปากคำ​หนึ่ง​ ​แล้วจึง​เอ่ย​อย่าง​มีชีวิตชีวา​ว่า​ ​”​เสด็จ​พ่อ​ ​ข้า​เอง​!​ ​ข้า​หิว​แล้ว​ไม่มี​อะไร​กิน​ ​ข้า​ก็​เลย​มาหา​ท่าน​”

ฮ่องเต้​เคลื่อน​สายตา​ลง​มอง​เด็กชาย​ตัว​น้อย​ที่​ยืน​อยู่​ใกล้​ๆ​ ​เขา​หลับตา​ลง​ครู่หนึ่ง​ราวกับ​ต้องการ​ยืนยัน​อะไร​บางอย่าง​ ​แล้วจึง​เอ่ย​ว่า​ ​”​มานี​่​สิ​ ​เข้ามา​หา​พ่อ​ใกล้​ๆ​”

เด็กชาย​ตัว​น้อย​กำมือ​ซ้าย​ที่ซ่อน​อยู่​ใต้​เสื้อคลุม​ตัว​ยาว​พลาง​พยายาม​รักษา​สีหน้า​ตื่นเต้น​ของ​ตัวเอง​เอาไว้

พี่​สาม​เคย​บอก​เอาไว้

ว่า​ไม่ว่า​จะ​เจอ​สถานการณ์​เช่นใด

อย่า​แสดง​อารมณ์​ที่แท้​จริง​ของ​ตัวเอง​ออก​ไป​ให้​อีก​ฝ่าย​เห็น​…

แล้ว​ถึง​จะ​ยัง​มีโอกาส​อยู่​!

เมื่อ​คิดได้​ดังนั้น​ ​เด็กชาย​ตัว​น้อย​จึง​กัด​ขนม​เข้า​ปาก​อีก​คำ​ ​แล้ว​ก้าว​เข้าไป​หา​ฮ่องเต้​ตามปกติ

หนึ่ง​ก้าว​ ​สอง​ก้าว​ ​สาม​ก้าว​…

“​พอแล้ว​ ​ไม่ต้อง​เข้ามา​อีก​”​ ​ฮ่องเต้​ส่ง​ยิ้ม​อบอุ่น​ให้​กับ​เขา​ ​และ​เอ่ย​ว่า​ ​”​ยืน​อยู่​ตรงนั้น​ล่ะ​ ​ข้า​เห็น​เจ้า​ชัดเจน​ดี​แล้ว​ ​เมื่อครู่นี้​ตอนที่​เจ้า​ยืน​อยู่​นอก​ห้อง​ ​เจ้า​ได้ยิน​อะไร​หรือไม่​”

เด็กชาย​ตัว​น้อย​รู้​ว่า​อีก​ฝ่าย​กำลัง​ทดสอบ​เขา​ ​พี่​สาม​เคย​บอก​เขา​ว่า​คนใหญ่คนโต​ควร​พูดเท็จ​แค่​สาม​ส่วน​ ​และ​รักษา​ความจริง​เอาไว้​เจ็ด​ส่วน​เพื่อ​เกลี้ยกล่อม​ผู้อื่น

ปัญหา​อยู่​ที่ว่า​จะ​พูดความจริง​เจ็ด​ส่วน​นั้น​ออกมา​อย่างไร​ให้​อีก​ฝ่าย​คลาย​ความสงสัย​ลง​ได้

“​ได้ยิน​ขอรับ​”​ ​เจ้า​เจ็ด​ตอบ​พลาง​เคี้ยว​ขนม​เต็มปาก​จน​แก้ม​พอง​ ​จากนั้น​จึง​เอ่ย​อย่าง​เยือกเย็น​ว่า​ ​”​ข้า​ไม่ได้​หูหนวก​ ​แน่นอน​ว่า​ข้า​ย่อม​ได้ยิน​ขอรับ​ ​ท่าน​กำลัง​คุย​กับ​ขันที​เกา​อยู่​หรือ​ ​พวก​ท่าน​คุย​เรื่อง​อะไร​กัน​หรือ​ขอรับ​ ​ใช่​เรื่อง​มื้อ​เช้า​พรุ่งนี้​หรือเปล่า​”

ขันที​เกา​ถอนหายใจ​ด้วย​ความ​โล่งอก​หลังจาก​ได้ยิน​ที่​เขา​พูด

ใน​เวลา​หน้าสิ่วหน้าขวาน​เช่นนี้​ ​เขา​กลัว​ว่า​องค์​ชาย​เจ็ด​จะ​ได้ยิน​อะไร​เข้า​ ​แล้ว​เอาเรื่อง​นั้น​ไป​บอก​ทุกคน

หาก​ดู​จาก​ตำแหน่ง​ที่​ฮ่องเต้​อยู่​ใน​ปัจจุบัน​แล้ว​ ​องค์​ชาย​เจ็ด​คงได้​ตกอยู่ในอันตราย​อย่างใหญ่หลวง​แน่​ ​ถ้า​เขา​ได้ยิน​ทุกอย่าง​เข้า​จริง​…

โชคดี​!​ ​โชคดี​เหลือเกิน​!

ขันที​เกา​ปลอบ​ตัวเอง​ใน​ใจ

อีก​ด้าน​หนึ่ง​ ​ฮ่องเต้​หัวเราะ​ออกมา​และ​ตอบ​ว่า​ ​”​เจ้า​คิด​ว่า​ทุกคน​สนใจ​แต่​เรื่อง​กิน​เหมือน​เจ้า​หรือ​ ​ถ้า​หิว​ก็​ไป​ที่​ห้องเครื่อง​แล้ว​บอก​ให้​พวกเขา​ทำ​อะไร​อร่อย​ๆ​ ​ให้​เจ้า​กิน​ ​ข้า​เริ่ม​รู้สึก​เพลีย​ขึ้น​มา​แล้ว​ ​เจ้า​น่าจะ​บอก​ราตรีสวัสดิ์​ข้า​แล้วก็​ออก​ไป​เสีย​”

“​ขอรับ​!​ ​ว่าแต่​ข้า​เอา​ขนม​พวก​นี้​ออก​ไป​ด้วย​ได้​หรือไม่​ขอรับ​”​ ​เด็กชาย​ตัว​น้อย​แสร้งทำ​เป็น​เห็นแก่​กิน​เหมือน​ตอน​ปกติ

ยิ่ง​เขา​มีท​่า​ทาง​เช่นนี้​ ​ฮ่องเต้​ก็​ยิ่ง​พอใจ​ ​”​ย่อม​ได้​อยู่​แล้ว​!​”​ ​ทุกสิ่ง​ย่อม​เป็นไปได้​ด้วยดี​ถ้า​เขา​ไม่ได้​ยิน​อะไร

“​ขอบ​พระทัย​ขอรับ​เสด็จ​พ่อ​”​ ​เด็กชาย​ตัว​น้อย​เดิน​ออก​ไป​อย่างกระฉับกระเฉง​ ​เขา​ยื่นมือ​ออกมา​จาก​แขน​เสื้อ​ ​แต่​มัน​คัน​จน​เด็กชาย​ต้อง​รีบ​เกา

ฮ่องเต้​จ้องเขม็ง​ไป​ที่​การกระทำ​ของ​เจ้า​เจ็ด​ ​สายตา​ของ​เขา​หยุด​อยู่​ที่​หลัง​มือ​ของ​อีก​ฝ่าย

องค์​ชาย​เจ็ด​ฝึก​วรยุทธ์​มาตั​้ง​แต่​ยัง​เล็ก​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​รู้​ว่า​ฮ่องเต้​กำลัง​จ้อง​เขา​เหมือน​อสรพิษ​ที่​กำลัง​จ้อง​เหยื่อ​ของ​มัน​ ​หาก​เหยื่อ​เผย​จุดอ่อน​ออกมา​เมื่อใด​ ​อสรพิษ​ตัว​นั้น​ก็​พร้อม​ที่จะ​กลืน​มัน​ลง​ไป​ทั้งตัว​!

เด็กชาย​ตัว​น้อย​ยืน​หันหลัง​ให้​กับ​แสง​แล้ว​หรี่​ตาลง​ขณะ​รวบ​เอา​ขนม​ทุก​ชิ้น​บน​โต๊ะ​ขึ้น​มา​ไว้​ใน​อ้อมแขน​ ​เขา​หอบ​พวก​มัน​ค่อยๆ​ ​เดิน​ออก​ไป​จาก​ห้อง​บรรทม​ราวกับ​ไม่มี​อะไร​เกิดขึ้น

เมื่อ​เห็น​ว่า​เด็กชาย​ตัว​น้อย​ออก​ไป​แล้ว​ ​สีหน้า​ของ​ฮ่องเต้​จึง​กลับมา​ดำทะมึน​อีกครั้ง​ ​”​ส่ง​คน​ออก​ไปรั​กษา​การณ์​นอก​ห้อง​ ​จากนี้​เป็นต้นไป​ ​ไม่ว่า​ใคร​ก็​ห้าม​เข้ามา​ใน​ห้อง​บรรทม​ของ​ข้า​ตามอำเภอใจ​!​”

“​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”​ ​ขันที​เกา​ตัวสั่น​ ​เขา​สัมผัส​ได้​ถึง​จิต​สังหาร​ของ​ฮ่องเต้​ได้​เป็น​อย่างดี

ฮ่องเต้​ดูเหมือน​จะ​คิด​เรื่อง​อื่น​ขึ้น​มา​ได้​ ​เขา​จึง​ถาม​ว่า​ ​”​เจ้า​เห็น​มือ​ของ​เจ้า​เจ็ด​หรือไม่​”

“​เห็น​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”​ ​ขันที​เกา​ตอบ​ด้วย​ท่าทาง​เคารพ​ ​”​องค์​ชาย​เจ็ด​ยัง​มี​อาการ​เช่น​เดิม​เหมือน​ตอน​ประสูติ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​เมื่อใด​ที่​มี​ปราณ​แห่ง​ความเคียดแค้น​มากเกินไป​ ​หรือ​เมื่อใด​ที่​ท้องฟ้า​มืดครึ้ม​ ​เขา​จะ​รู้สึก​ระคาย​ผิว​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​นอกจาก​รอย​โรคผิวหนัง​ที่​เขา​ได้มา​ตอน​อายุ​หนึ่ง​ขวบ​ ​ก็​นาน​มาก​แล้ว​ที่​เขา​ไม่ได้​คัน​ผิว​จนถึง​ขั้น​ต้อง​เกา​หนัก​เช่นนี้​ ​แต่​ฝ่า​บาท​ไม่ต้อง​เป็นห่วง​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​กระหม่อม​เชื่อ​ว่า​ใน​อีก​สอง​สาม​วันนี้​เขา​ก็​น่าจะ​หาย​เป็นปกติ​ดี​”

หลังจาก​ได้​ฟัง​ดังนี้​ ​ฮ่องเต้​ก็​ค่อยๆ​ ​หรี่​ตาลง​ ​เลือด​สีแดง​เข้ม​ไหลผ่าน​เส้นเลือด​ที่​หาง​ตาของ​เขา​ ​พร้อมกันนั้น​เขา​ก็​คำราม​ขึ้น​ว่า​ ​”​เจ้า​ว่า​เขา​ได้ยิน​สิ่ง​ที่​ข้า​พูด​หรือเปล่า​”

คำพูด​ทุก​คำ​ที่​ฮ่องเต้​เอ่ย​ออกมา​ล้วนแต่​เต็มไปด้วย​ความ​น่าสะพรึงกลัว

หัวใจ​ของ​ขันที​เกา​บีบ​ตัว​เข้าหา​กัน​แน่น​ขณะที่​เขา​ตอบ​อย่าง​ตะกุกตะกัก​ว่า​ ​”​ไม่​…​ ​ไม่น่า​จะ​ได้ยิน​นะ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

“​ไม่น่า​จะ​หรือ​”​ ​ฮ่องเต้​หันหน้า​มาม​อง​เงา​ของ​ตัวเอง​ใน​กระจก​ ​เขา​สามารถ​มองเห็น​ริมฝีปาก​เปื้อน​เลือด​ที่อยู่​ใต้​ปลายจมูก​ของ​ตัวเอง​ได้​อย่างชัดเจน​…

ทันใดนั้น​ ​ฮ่องเต้​ก็​หรี่​ตาลง​และ​พูด​ขึ้น​อย่าง​ชั่วร้าย​ว่า​ ​”​ไม่​ ​เขา​ได้ยิน​ทุกอย่าง​ ​เขา​เพียงแค่​แกล้งทำ​เป็น​ไม่ได้​ยิน​ต่างหาก​”

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท