ตอนที่ 580 จิตสังหารแท้จริง เข่นฆ่าราชันจักรพรรดิ!
เวลานี้แววตางดงามของหลัวชิงเซียนแดงก่ำ ออร่าทั่วร่างกายของนางสั่นสะเทือนสวรรค์และโลกอย่างเหี้ยมโหด!
ตลอดเวลาที่ผ่านมา นางไม่คิดต้องการสิ่งอื่นใด นางเพียงต้องการอยู่ใกล้ชิดกับหนิงฝานเท่านั้น แต่ระหว่างทางของสามีภรรยากลับเต็มไปด้วยความพลัดพรากและความตาย การได้พบหน้ากันแต่ละครั้งจึงเต็มไปด้วยความหมาย!
นางกำลังโกรธ!!!
หากราชันจักรพรรดิเซียนไม่ยินยอมให้พวกเขาพบกัน ก็เหลือเพียงการสังหารราชันจักรพรรดิเท่านั้น ต่อให้สวรรค์และโลกคิดขวางกั้น นางก็จะทำลายทั้งหมดให้สิ้นซาก!
ตู้ม!
หลัวชิงเซียนเหวี่ยงกระบี่ตี้ลั่วออกไปด้วยความโกรธ พลังราชันจักรพรรดิแท้จริงก่อตัวเป็นเกราะห่อหุ้มปราณกระบี่ทันที!
ปราณกระบี่สีแดงเข้มฉาบด้วยจิตสังหารแรงกล้าพุ่งทะยานออก ไม่ว่ามันจะผ่านสถานที่ใด ทั้งสวรรค์ โลก มิติเวลา และห้วงความว่างเปล่าทั้งหมดไม่อาจหยุดยั้งความรุนแรงของมันได้เลย นี่คือความเคียดแค้นจากภายในจิตใจ คือจิตสังหารแท้จริง!
เมื่อเผชิญหน้ากับกระบี่ทรงพลังนี้ ต่อให้เป็นกฎเกณฑ์แห่งสวรรค์และโลก กฎเกณฑ์แห่งมิติเวลาและห้วงความว่างเปล่า ทุกสิ่งถูกทำลายสิ้น!
เมื่อทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากัน ไม่ว่าจะเป็นอาวุธแห่งราชันจักรพรรดิเซียน สุดยอดพลังต่าง ๆ แม้แต่เคล็ดวิชาโบราณก็ยังถูกทำลายจนไม่หลงเหลือ!
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
ในชั่วพริบตา เหล่าราชันจักรพรรดิเซียนที่คิดเข้าสังหารทั้งหมด ก็กระเด็นลอยกลับไปในสายลม!
ขณะหนึ่ง ร่างของราชันจักรพรรดิเซียนเหล่านั้นแตกสลายเป็นเสี่ยง จิตวิญญาณราชันจักรพรรดิสูญสลาย ดาราจักรนับหมื่นแสนก็หายวับไปภายใต้คมกระบี่นี้!
“อ๊าก!”
“ไม่!”
“เป็นไปไม่ได้!”
“นางครอบครองพลังยิ่งใหญ่เช่นนั้นได้อย่างไร!”
“ราชันจักรพรรดิแท้จริง! นี่คือพลังราชันจักรพรรดิแท้จริง!!!”
“…”
หลังจากกระบวนท่าเมื่อครู่จบลง ราชันจักรพรรดิเซียนที่ยังมีชีวิตรอดต่างหวาดผวา ในใจของพวกเขาล้วนแต่หวาดหวั่นจนร่างสั่นสะท้าน!
แข็งแกร่งเกินไป!
หลัวชิงเซียนที่หยุดยืนตรงหน้าพวกเขาแข็งแกร่งเกินไป!
แข็งแกร่งจนราชันจักรพรรดิเซียนทั้งหมดที่ยืนอยู่ในสถานที่แห่งนี้อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าตนเองเป็นเพียงมดปลวก!
เกิดเสียงระเบิดลั่น!!!
ลมหายใจถัดมา เพราะการตายตกของเหล่าราชันจักรพรรดิเซียนทั้งหลาย ฉากวันโลกาวินาศปรากฏซ้ำแล้วซ้ำเล่า นิมิตมากมายก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วในห้วงความว่างเปล่า บรรยากาศโดยรอบเต็มไปด้วยความโศกเศร้าเปรอะเปื้อนเพียงโลหิตทั่วทุกพื้นที่!
“ไอ้พวกตัวบัดซบ พวกเจ้าคิดร่ำไห้หรือ!!!”
หลัวชิงเซียนเห็นภาพตรงหน้าแล้วยิ่งโกรธจัด นางฟาดฟันกระบี่รุนแรงยิ่งกว่าเดิมออกไป เสียงฉีกอากาศดังหวีดหวิวแสบแก้วหู เวลานี้ฉากวันโลกาวินาศที่กำลังฉายภาพซ้ำทั้งหมดถูกฉีกขาดจนพังทลาย หายวับไปในพริบตา!
สวรรค์!
นางทำอะไรลงไป!
หรือนี่คือประสงค์จากสวรรค์? เจตจำนงแห่งสวรรค์ถูกนางครอบครองไว้?
ฉากตรงหน้าทำให้ราชันจักรพรรดิเซียนทุกคนหวาดกลัวมากยิ่งขึ้น!
เนิ่นนานมาแล้ว พวกเขาคือราชันจักรพรรดิเซียนสูงสุด เห็นสวรรค์และโลกมานับไม่ถ้วน และไม่เคยสัมผัสกับคำว่าหวาดกลัว!
แต่เวลานี้พวกเขากำลังตื่นตระหนก หวาดหวั่น และสั่นสะท้าน!
“หนี!!!”
ไม่รู้ว่าผู้ใดเป็นคนเอ่ยปากขึ้นมา แต่ราชันจักรพรรดิเซียนที่เหลือรอดชีวิตต่างวิ่งแตกกระเจิงไปคนละทิศทาง!
โชคชะตาแท้จริงคือสิ่งใด มันคือสิ่งที่มีอยู่หนึ่งเดียวในโลกนี้… แต่พวกเขาไม่กล้าจะใฝ่ฝันถึงมันอีกแล้ว เพราะตอนนี้พวกเขาต้องเอาชีวิตรอดจากสตรีอันน่าพรั่นพรึงตรงหน้าก่อน!
“หนี? จะหนีไปไหนพ้น!!!”
หลัวชิงเซียนเผยแววตาเย็นเยือก นางเพียงสะบัดมือเบา ๆ กงล้อโชคชะตาก็พุ่งทะยานออกราวกับบุปผาโลหิต มันแผ่ขยายเป็นวงกว้างปกคลุมห้วงความว่างเปล่าทั้งหมดทันที ปิดผนึกทุกเส้นทางบนโลกใบนี้!
“อ๊าก!”
“แย่แล้ว!!!”
ราชันจักรพรรดิเซียนทั้งหมดตื่นกลัว ทุกสารทิศถูกปิดกั้นไว้โดยสมบูรณ์ กลายเป็นพวกเขาถูกคุมขัง!
“วันนี้ข้าจะใช้กระบี่ของสามีสังหารพวกเจ้าด้วยมือของข้าเอง!!!”
รอยยิ้มเย็นเยือกปรากฏขึ้นบนใบหน้างามงด น้ำเสียงของหลัวชิงเซียนยิ่งฟังยิ่งเย็นชา มันยิ่งทำให้เหล่าราชันจักรพรรดิเซียนตื่นตระหนกมากกว่าเดิม ไม่ต่างอะไรจากยมทูตกล่าวกระซิบแผ่วเบาข้างใบหู
ทั้งหมดราวกับถูกคุมขังไว้ในถ้ำน้ำแข็ง!!!
พรึ่บ!
นางพุ่งทะยานเข้าหาจักรพรรดิเทพด้วยความเร็วแสง
“อ๊าก!”
“ไม่ อย่าเข้ามา!!!”
“นังบ้า ออกไปให้พ้น!”
เห็นหลัวชิงเซียนพุ่งเข้าหาอย่างนั้น จักรพรรดิเทพพลันกรีดร้องด้วยความสยดสยอง ร่างกายไร้ซึ่งความน่าหวั่นเกรงและสง่างามดั่งก่อนหน้าอีกต่อไป
เวลานี้เขาไม่ต่างจากสุนัขจนตรอกที่กำลังจะถูกปลิดชีพ!
“ตาย!”
หลังจากสับฟันกระบี่ลง ไม่ว่าจักรพรรดิเทพจะกรีดร้องหรือควบแน่นกำลังอย่างไร ทุกสิ่งล้วนแต่ไร้ประโยชน์ทั้งสิ้น!
หึ!
ภายใต้เสียงฉีกอากาศของปราณกระบี่ พลังไร้ผู้ใดเทียบเจาะทะลวงระหว่างคิ้วของจักรพรรดิเทพอย่างแม่นยำ ร่างของจักรพรรดิเทพกลายเป็นเศษเล็กเศษน้อยในทันที โลหิตราชันจักรพรรดิหลั่งรินไม่รู้จบ ทั้งจิตวิญญาณราชันจักรพรรดิล้วนถูกทำลายหมดสิ้น!
พรึ่บ!
หลังจากตัดศีรษะของจักรพรรดิเทพเสร็จแล้ว หลัวชิงเซียนไม่คิดสนใจศพของเขาแม้แต่น้อย นางขยับขาเพียงก้าวก็หยุดยืนตรงหน้าของจักรพรรดิอสูรปรโลก
“อ๊าก!!!”
“ร่วมมือกันสู้กับนาง!”
เห็นว่าไร้หนทางหนีแล้ว จักรพรรดิอสูรปรโลกและจักรพรรดิปีศาจสะท้านโลกาจึงตัดสินใจร่วมมือกันเพื่อโจมตีหลัวชิงเซียน
กระบี่ทลายโลกสับฟันออกไปอย่างเกรี้ยวกราด!
เก้าแดนอสูรประจิมถูกเปิดใช้งาน!
ตู้ม! ตู้ม!
แต่เพียงการเคลื่อนไหวกระบี่ของหลัวชิงเซียน ปราณกระบี่ของนางทำลายสุดยอดพลังของอีกฝ่ายได้ง่ายดายราวกับสับเต้าหู้!
อ๊าก อ๊าก!
ทันทีที่เสียงกรีดร้องของทั้งสองดังกึกก้อง ไม่นานราชันจักรพรรดิทั้งสองก็ล้มลง!
“โฮก! ฆ่ามัน!”
“จ้าวแห่งสวรรค์! หากเพียงนั่งเฉยก็ไม่ต่างจากเฝ้ารอความตาย!”
“อามิตาพุทธ! ถูกต้อง! หากไม่อยากพังพินาศ รีบสังหารนางเสีย!”
“…”
ขณะนี้ ความหวาดกลัวไร้สิ้นสุดกลายเป็นบ้าคลั่งไปแล้ว ทั้งจ้าวแห่งอสูรสวรรค์ จักรพรรดิวิถี จักรพรรดิอรหันต์ และคนอื่น ๆ ต่างร่วมมือกันเพื่อสังหารหลัวชิงเซียนอย่างพร้อมเพรียง ทั้งหมดปลดปล่อยเสียงคำรามและความโกรธแค้นในใจออกหมดสิ้น!
“นังบ้า!”
“นังสารเลว ข้าขอประณามเจ้า!”
หลัวชิงเซียนเพียงเหลือบมองทั้งหมดด้วยแววตาสีเลือด จิตสังหารไร้สิ้นสุดทำให้เหล่าราชันจักรพรรดิที่กำลังพุ่งทะยานเข้ามาหนาวสั่น!
ทันใดนั้น พลังไร้สิ้นสุดแห่งราชันจักรพรรดิแท้จริงเริ่มควบแน่นอัดฉีดเข้าสู่กระบี่ตี้ลั่วอีกครั้ง!
ชิ้ง! ชิ้ง! ชิ้ง!
เพลงกระบี่ยอดเยี่ยมส่งเสียงคมปลาบดังลือลั่น เพียงการกวัดแกว่งครั้งเดียว ปราณกระบี่นับร้อยล้านถูกซัดสาดออกไปไม่ต่างจากคลื่นยักษ์ในมหาสมุทร!
อ๊ากก!
จ้าวแห่งอสูรสวรรค์ จักรพรรดิวิถี และจักรพรรดิอรหันต์ถูกล้อมไว้ด้วยปราณกระบี่นับร้อยล้าน เวลานี้พวกเขาทำได้เพียงส่งเสียงกรีดร้องอย่างน่าสังเวช!
ปราณกระบี่ทุกเล่มเชือดเฉือนเนื้อและโลหิตของพวกเขาออก ภายในพริบตา คนเหล่านี้เหลือเพียงซากโครงกระดูกติดเนื้อเล็กน้อย!
แต่ปราณกระบี่ยังคงไม่หยุดเท่านั้น มันเริ่มกรีดรีดเอาผงกระดูกออกทีละนิด ยิ่งทำให้เสียงกรีดร้องน่าเวทนามากขึ้น!
แล่เนื้อ!
ถลกหนัง!
กระชากวิญญาณ!
…
แม้เรื่องราวจะเกิดขึ้นในชั่วขณะ แต่คนเหล่านี้กลับรู้สึกว่าพวกเขากำลังทุกข์ทรมานหลายร้อยล้านปี
เมื่อปราณกระบี่สิ้นสุดลง จ้าวแห่งอสูรสวรรค์ผู้ยิ่งใหญ่ จักรพรรดิวิถี จักรพรรดิอรหันต์ และคนอื่น ๆ ก็พ่ายแพ้โดยสมบูรณ์!
“นังปีศาจ!”
“นังหน้าเลือด!”
“สตรีผู้นี้เป็นบ้าไปแล้ว!”
ได้เห็นวิธีการโหดเหี้ยมและความเจ็บปวดของราชันจักรพรรดิเซียนก่อนหน้า เหล่าราชันจักรพรรดิเซียนที่เหลือต่างเผยสีหน้าหวาดหวั่น!
พวกเขาทั้งหมดยอมจำนนในทันที และราชันจักรพรรดิที่มีอำนาจสูงสุดในเวลานี้ถึงกับคุกเข่าพร้อมก้มศีรษะให้กับหลัวชิงเซียน “พวกเรายินดียอมสละจิตวิญญาณให้ท่านได้ครอบครอง และหลังจากนี้พวกเราจะขอรับใช้ท่านตราบชีวิตจะหาไม่!”
“ยอมจำนน?”
เมื่อเห็นว่าราชันจักรพรรดิทั้งหมดคุกเข่าและกล่าววิงวอน พวกเขาเต็มไปด้วยความจริงใจ แต่ว่าหลัวชิงเซียนไม่อาจรับไว้ “ข้าไม่ยินดี!”
ตู้ม!
เพียงการสะบัดมือ ปราณกระบี่ยิ่งใหญ่ห่อหุ้มเหล่าราชันจักรพรรดิเซียนเอาไว้ทันที และพวกเขาเริ่มกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งหลังจากความเจ็บปวดมาเยือน!
“จบสิ้นแล้ว!”
“เพราะพวกเราผิดเอง!”
ราชันจักรพรรดิเซียนทั้งหมดสิ้นหวังอย่างน่าสมเพช
สู้หรือไม่สู้!
อีกฝ่ายก็ไม่อนุญาตให้ยอมแพ้!
สิ่งเดียวที่เฝ้ารอพวกเขาอยู่มีเพียงความทรมานอันแสนยาวนาน!
หวาดกลัว!
สิ้นหวัง!
นึกเสียใจ!
เกิดอารมณ์มากมายไม่รู้จบอยู่ในใจของเหล่าราชันจักรพรรดิเซียน!