บทที่ 625 วิ่งอย่างสุดความเร็ว นำพาภาพอนาคตมา!
ผู้นำเผ่าตื่นเต้นจนไม่อาจบรรยายออกมาได้ หากตัวตนไร้เทียมทานต้องการจะช่วยเหลือพวกมันแล้ว ปัญหาของเผ่าจิ้งจอกสวรรค์ย่อมไม่อาจนับเป็นปัญหาอีกต่อไป ในอนาคตไม่จำเป็นต้องอยู่แบบแอบซ่อน ไม่กล้าโผล่หัวออกไปเช่นนี้อีก
“ครั้งนี้ข้ามาก็เพื่อบอกพวกเจ้าเกี่ยวกับข้อห้ามบางอย่างของคุณชาย เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้พวกเจ้าไปยั่วยุโดยการละเมิดข้อห้ามเข้า”
หลิงอินกล่าว “คุณชายไม่เคยเปิดเผยตัวตนของตัวเอง ต้องการเดินทางท่องโลกในฐานะปุถุชน นี่นับเป็นข้อห้ามที่สำคัญสุด พวกเจ้าต้องจำเอาไว้!”
นางอธิบายเกี่ยวกับข้อห้ามของคุณชายอย่างละเอียด เตือนให้พวกมันอย่าได้ละเมิดข้อห้ามนี้อย่างเด็ดขาด
“เข้าใจแล้ว!”
ผู้นำเผ่าพยักหน้าอย่างหนักแน่น จดจำเรื่องทั้งหมดเอาไว้ในใจ
นางจะแจ้งให้ทั้งเผ่าได้รับทราบถึงข้อห้ามเหล่านี้ในภายหลัง
“ดี”
หลิงอินเอ่ย “คุณชายเลือกใครก็นับว่าคนผู้นั้นมีวาสนา ข้าจะไปแล้ว พวกเจ้าเตรียมตัวเถิด จำเอาไว้ให้ดี สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับชะตากรรมของเผ่าจิ้งจอกสวรรค์”
พูดจบนางก็อำลาแล้วจากกลับไปยังรถม้า
รุ่งเช้าวันถัดมา หลี่จิ่วเต้าตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น ก่อนเดินออกมาจากห้อง
ภายในรถม้ากว้างขวางเป็นอย่างยิ่ง มีห้องอยู่จำนวนมาก
ทันทีที่เขาออกมาก็พบกับลั่วสุ่ยที่กำลังเตรียมน้ำให้เขาล้างหน้าบ้วนปาก
“คุณชาย”
ลั่วสุ่ยคุ้ยเคยอย่างมากกับการจัดเตรียมให้คุณชายหน้าล้างบ้วนปาก เมื่ออยู่ในลานเล็ก ๆ ของคุณชาย นางก็เป็นผู้ดูแลปรนนิบัติคุณชายบ้วนปาก ล้างหน้าทุกวัน
หลี่จิ่วเต้ามองไปทางลั่วสุ่ย เขารู้สึกพึงพอใจเป็นอย่างมาก ลั่วสุ่ยช่างเป็นเด็กดีเสียจริง
ชายหนุ่มเคยเกลี้ยกล่อมให้ลั่วสุ่ยเลิกทำเช่นนี้ แต่อีกฝ่ายก็ยืนกรานที่จะทำ
ลั่วสุ่ยกล่าวว่าก่อนหน้านี้ที่นางเป็นเพียงแมวขาวตัวน้อย ก็เป็นเขาที่คอยดูแลนางอยู่ตลอด ตอนนี้นางมีโอกาสแล้ว ย่อมต้องดูแลเขากลับ
หลังจากล้างหน้าบ้วนปาก เขาก็พาลั่วสุ่ยไปออกกำลังกายยามเช้า
นี่เป็นสิ่งที่พวกเขาทำทุกวัน
พวกเขาออกจากรถม้า เริ่มรำมวยไทเก๊กข้างนอก พวกอ้ายฉานเองก็มาเข้าร่วมหลังจากตื่นนอน ทว่าท่าทางของพวกอ้ายฉานไม่ได้ดีนัก เนื่องจากเป็นครั้งแรกของพวกเขา
ตอนนี้มวยไทเก๊กของลั่วสุ่ยราบลื่นราวกับสายวารี ทุกท่วงท่าล้วนได้มาตรฐานอย่างถึงที่สุดทุกย่างก้าว
หลิงอินเองก็มาร่วมด้วย เมื่อนางเห็นมวยไทเก๊กของลั่วสุ่ยแล้วก็อดตกตะลึงขึ้นมาไม่ได้
เห็นได้ชัดว่ามวยไทเก๊กของลั่วสุ่ยไปถึงอีกขั้นแล้ว ทุกท่วงท่าล้วนมีพลังแฝงอยู่เหนือเกินว่าจะจินตนาการถึง
นางรู้สึกว่าบางทีกระทั่งเซียนก็ไม่สามารถหยุดยั้งมวยไทเก๊กของลั่วสุ่ยได้
อย่างไรเสียลั่วสุ่ยก็อาศัยอยู่กับคุณชาย ข้อแตกต่างนี้ทำให้พวกเขาไม่อาจเปรียบเทียบได้อย่างสิ้นเชิง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงอนาคตในวันข้างหน้า ความสำเร็จของลั่วสุ่ยจะต้องสูงสุดในหมู่พวกเขาอย่างแน่นอน
หลังจากได้เหยียดแขนเหยียดขาแล้ว หลี่จิ่วเต้าก็รู้สึกสบายทั้งตัวและใจ อย่างไรเสียคนเราก็ต้องคอยขยับมือเท้าบ่อย ๆ!
“ไปกินข้าวกันเถิด เช้าวันนี้พวกเรามีขนมปังไส้เนื้อกับน้ำเต้าหู้!”
พอคิดถึงการเลี้ยงจิ้งจอกแล้ว หลี่จิ่วเต้าก็อารมณ์เบิกบาน หยิบเนื้อตุ๋นและน้ำเต้าหูออกมาจากตู้เย็น
ของทั้งหมดไม่จำเป็นต้องอุ่นเลยแม้แต่น้อย ทั้งเนื้อ ขนมปัง และน้ำเต้าหู้ล้วนยังร้อนเหมือนตอนที่เขาเพิ่งใส่เข้าไป
ตู้เย็นสามารถหยุดเวลาเอาไว้ ของที่ใส่ไปเป็นอย่างไร ตอนที่นำออกมาก็เป็นอย่างนั้น สะดวกสบายถึงที่สุด
หลี่จิ่วเต้าอดคิดขึ้นมาไม่ได้ หากนำตู้เย็นนี้กลับไปยังดาวเคราะห์สีฟ้า เกรงว่าคนทั่วทั้งดาวเคราะห์สีฟ้าจะต้องตื่นตะลึง สิ่งที่สามารถหยุดเวลาไว้ได้เช่นนี้น่าอัศจรรย์แบบไม่เคยพบเห็นมาก่อน!
“อร่อยจัง!”
พวกอ้ายฉานต่างกินกันอย่างเอร็ดอร่อย สิ่งที่คุณชายเป็นคนทำ ทั้งหมดล้วนแล้วแต่รสเลิศ!
ต้าเต๋อกินอย่างเอร็ดอร่อยที่สุด อ้าปากหนึ่งครั้งก็ยัดเข้าไปสามสี่คำ ปากเล็ก ๆ เต็มไปด้วยคราบน้ำมัน ขณะที่กินก็พูดไปด้วย “อามิตาพุทธ พระอมิตาภะพุทธเจ้าไม่เคยพบกับคุณชายมาก่อน หากได้พบกับคุณชายและได้กินอาหารอันโอชะของคุณชาย พระอมิตาภะพุทธเจ้าคงไม่ตั้งกฎห้ามกินเนื้อสัตว์อย่างแน่นอน!”
หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ หลี่จิ่วเต้าก็บอกให้ลั่วสุ่ยพาวัวทั้งสองตัวออกไปเดินเล่นรับลม
“ไปจับจิ้งจอกดีกว่า!”
หลี่จิ่วเต้ากล่าวด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะออกจากบริเวณนี้ไปจับจิ้งจอกเพียงผู้เดียว
เซี่ยเหยียนกับพวกอ้ายฉานล้วนเป็นผู้ฝึกตน หากต้องการจับจิ้งจอก เกรงว่าเพียงแค่พริบตาเดียวก็สามารถจับได้
ทว่าเขาต้องการจับจิ้งจอกด้วยตัวเอง
กล่าวตามตรงแล้ว ชายหนุ่มเองก็ไม่ได้เหยียดแขนเหยียดขาหนัก ๆ มานานแล้ว เขาจึงต้องการลงมือจับจิ้งจอกด้วยตนเอง
หลี่จิ่วเต้าเดินเข้าไปในป่าบนภูเขา วิ่งด้วยความเร็วมากที่สุดเท่าที่ทำได้ ดูปราดเปรียวเสียยิ่งกว่าเสือชีต้าห์ ผอมเพรียวและมีชีวิตชีวาเสียยิ่งกว่า ตรงกันข้ามกับรูปลักษณ์ภายนอกที่ดูไม่ค่อยแข็งแรงนัก ชวนให้คนรู้สึกเหมือนบัณฑิตอ่อนแอ
แต่ความจริงกลับตรงกันข้ามอย่างถึงที่สุด
ความแข็งแกร่งของร่างกายเขาสูงเป็นอย่างมาก กล่าวได้ว่าจะสังหารเสือหรือสิงโตก็ย่อมไม่ใช่ปัญหา ในบรรดาเหล่าปุถุชนไม่มีผู้ใดสามารถเทียบเคียงเขาได้
“ช้าไปกว่าเดิมเล็กน้อย…”
เขารำพึงกับตัวเองด้วยความไม่ค่อยพอใจกับความเร็วนัก เขาเคลื่อนไหวอย่างหนักน้อยครั้งได้ ทำให้ร่างกายอ่อนแอลงกว่าเดิมอยู่บ้าง
ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!
เขาเร่งความเร็วขึ้น ประหนึ่งกลายเป็นสายลมพัดผ่าน เขาไม่ได้ตรงไปจับจิ้งจอกทันที แต่ต้องการจะยืดเส้นยืดสายเสียก่อน
ที่แห่งนี้มีตราประทับที่หลิงอินเสริมความแข็งแกร่งทิ้งเอาไว้ให้เผ่าจิ้งจอกสวรรค์ ทำให้แยกตัวจากโลกภายนอก ทว่าต่อหน้าหลี่จิ่วเต้าแล้ว ตราประทับเสมือนไม่มีอยู่ ไม่ทำงานขึ้นมาแม้แต่น้อย
หลี่จิ่วเต้าวิ่งเข้าไปในดินแดนของเผ่าจิ้งจอกสวรรค์เรียบร้อยแล้ว
“นี่คือคุณชายอย่างนั้นหรือ?”
“ช่างน่ากลัวเกินไปแล้ว!”
ด้านในเผ่า เหล่าจิ้งจอกสวรรค์หลายคนต่างเห็นเงาร่างของหลี่จิ่วเต้า จิตวิญญาณของพวกมันสั่นสะท้านด้วยความตื่นตกใจกลัวอย่างถึงที่สุด!
พวกมันเห็นสิ่งใด?
ระหว่างการวิ่งของหลี่จิ่วเต้า มีภาพนิมิตปรากฏขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า หลี่จิ่วเต้าประหนึ่งวิ่งอยู่ในสายธารของกาลเวลา กาลเวลาทั้งหมดล้วนถูกหลี่จิ่วเต้าทิ้งเอาไว้เบื้องหลัง!
นั่นคือสิ่งใด!?
อนาคตอย่างนั้นหรือ?
พวกมันราวกับได้เห็นอนาคต ทั้งแดนบรรพโกลาหล อาณาจักรนับหมื่น สถานที่แปลกประหลาดและไม่รู้จักอีกมากมาย ต่างมารวมตัวกันในอาณาจักรแห่งนี้!
ดูเหมือนว่าพวกมันจะได้เห็นการเปลี่ยนแปลงอันสะเทือนฟ้าสะท้านดินที่จะเกิดขึ้นในอาณาจักรแห่งนี้ สสารระดับสูงไหลเวียนทุกหนแห่ง แม้ว่าหลังจากแดนบรรพโกลาหลจะปรากฏขึ้น ก็ไม่อาจเทียบเคียงกับอาณาจักรแห่งนี้ได้ สสารโกลาหลยังถูกปราบปรามลง!
พวกมันยังได้เห็นหลี่จิ่วเต้าที่ยืนตระหง่านท่ามกลางโลกหล้า เต๋านับหมื่นกระโดดว่ายเวียนวน ทุกเผ่าล้วนยำเกรง ทิ้งตัวตนเอาไว้ให้จารึกทุกยุคสมัย ผู้คนต่างเคารพบูชา!
ฉากในอนาคตเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว พวกมันราวกับว่าได้เห็นจักรวาลอื่นที่กว้างใหญ่ไพศาลยิ่งกว่า หยิบสิ่งมีชีวิตใดก็ตามออกมาอย่างสุ่ม ๆ ล้วนแล้วแต่สามารถสร้างวิถีเต๋าขึ้นมาได้ด้วยตนเอง อยู่เหนือกว่าวิถีสวรรค์ สูงกว่าความโกลาหล!
อีกทั้งพวกมันก็เหมือนจะเห็นความมืดมิดที่กลืนกินจักรวาล กระทั่งเหล่าผู้ที่สร้างวิถีเต๋าขึ้นมาได้ด้วยตนเอง อยู่เหนือยิ่งกว่าวิถีสวรรค์ สูงยิ่งกว่าความโกลาหลล้วนถูกความมืดกลืนกินเช่นเดียวกัน กลายเป็นเพียงกลุ่มหมอกโลหิต!
กระทั่งสายธารแห่งกาลเวลาก็ยังพังทลายลง แต่หลี่จิ่วเต้ายังคงยืนตระหง่านสูงส่งอยู่ตลอด จากนั้นภาพก็เริ่มพร่าเลือน ถูกความมืดกลืนกินเลือนหายลับไป!
น่าเสียดาย หลี่จิ่วเต้านั้นวิ่งเร็วจนเกินไป ทำให้ภาพในอนาคตเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วจนพวกมันไม่อาจมองได้อย่างชัดเจน สามารถดูได้เพียงคร่าว ๆ
สุดท้ายพวกมันก็ตื่นตกใจ ภาพเหล่านั้นชวนให้ขวัญสะท้านอย่างถึงที่สุด!
ภายในภาพอนาคต ไม่มีสิ่งใดหลงเหลือ จักรวาลหมื่นดารา สิ่งมีชีวิตจำนวนนับไม่ถ้วน ทุกสิ่งล้วนหายไปจดหมดสิ้น เหลือเพียงแค่ความมืดมิด กระทั่งแสงสว่างยังไม่มีเหลือ!
ในอนาคตทุกสิ่งจะถูกความมืดกลืนกินอย่างนั้นหรือ!?
พวกมันล้วนหวาดกลัวอย่างถึงที่สุด ภายในหัวใจเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง รู้สึกกดดันจนไม่อาจหายใจได้!
ภาพความมืดมิดราวกับถูกหยุดเอาไว้ ไม่เกิดการเคลื่อนไหวเป็นเวลานาน
แต่แล้วรูม่านตาของพวกมันก็ต้องหดตัวโดยฉับพลัน หัวใจทั้งหมดคล้ายจะหยุดเต้นลงอย่างกะทันหัน
ภายในภาพที่เหมือนหยุดยิ่ง ปรากฏฉากใหม่ขึ้นมา!
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")