องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 650 องค์ชายกับเวยเวยช่างหวานแหววกันยิ่งนัก

บทที่ 650 องค์ชายกับเวยเวยช่างหวานแหววกันยิ่งนัก

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ค่อยๆ​ ​ผ่อน​ฝีเท้า​ลง​ ​แล้ว​ยิ้ม​ให้​กับ​คนที​่​นอนตะแคง​อยู่​บน​เก้าอี้ยาว​ตัว​นั้น​เล็กน้อย

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่รู้​ว่า​เขา​เข้ามา​ใน​ห้อง​ ​นาง​กำลัง​ง่วนอยู่กับ​การ​ปอก​ส้ม​ใน​มือ​ ​นาง​เอ่ย​ขึ้น​อย่าง​เอื่อย​เฉื่อย​ว่า​ ​”​หนึ่ง​แสน​ตำลึง​สำหรับ​มอง​ ​หนึ่ง​ล้าน​ตำลึง​สำหรับ​การ​มอง​ใกล้​ๆ​ ​และ​สิบ​ล้าน​ตำลึง​ถ้า​อยาก​ดื่ม​ชากับ​เขา​”

ทหาร​รับจ้าง​ไม่เข้าใจ​ว่า​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​พูด​อะไร​ ​เขา​จึง​ถาม​ขึ้น​ว่า​ ​”​คุณหนู​ใหญ่​พูด​เรื่อง​อะไร​อยู่​หรือ​ขอรับ​”

“​อ๋อ​ ​ค่ายล​โฉม​ของ​องค์​ชาย​สาม​น่ะ​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เพิ่ง​รู้ตัว​ว่านา​งกิน​ส้ม​ใน​มือ​หมด​แล้ว​ ​นาง​จึง​ตั้งใจ​จะ​พลิกตัว​กลับ​ไป​หยิบ​ส้ม​ลูก​ที่สอง

โชคดี​ที่​ ​’​มี​ใคร​บางคน​’​ ​ยื่น​มัน​มา​ให้​นาง​อย่าง​รู้​งาน

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รับ​ส้ม​มาจาก​เขา​ ​นาง​ได้ยิน​เสียง​ถอนหายใจ​ด้วย​ความประหลาดใจ​ ​นาง​ปอก​ส้ม​อย่าง​มีความสุข​แล้ว​ส่ง​เข้า​ปากคำ​หนึ่ง​ ​ก่อน​จะ​พูดว่า​ ​”​มี​อะไร​ ​เจ้า​คิด​ว่า​มัน​แพง​เกินไป​หรือ​ ​เจ้า​ไม่ต้อง​ห่วง​ ​ถ้า​เรา​ไม่​หาเงิน​จาก​องค์​หญิง​ของ​เมือง​เซ​วี​ยน​หยวน​ละ​ก็​คงจะ​น่าเสียดาย​น่าดู​ ​เจ้า​แค่นำ​คำพูด​ของ​ข้า​ไป​บอก​นาง​อย่า​ให้​ขาดตกบกพร่อง​ก็​พอ​ ​นาง​จะ​ต้อง​ยอม​จ่าย​เงิน​ให้​เรา​แน่​”

ดวงตา​กลม​ราวกับ​ตา​เสือ​ของ​เด็กชาย​ตัว​น้อย​ที่​กิน​ส้ม​อยู่​ข้าง​นาง​เบิก​กว้าง​ ​จากนั้น​เขา​ก็​กัด​ส้ม​ครึ่งหนึ่ง​เข้า​ปาก​ ​พร้อมกับ​ใช้​มือ​เล็ก​ๆ​ ​ของ​ตัวเอง​สะกิด​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​อยู่​หลายครั้ง

“​เจ้า​เจ็ด​ ​เจ้า​สะกิด​ข้า​ทำไม​…​ ​ทำ​อะไร​อยู่​น่ะ​…​”​ ​เสียง​ของ​นาง​เงียบ​ลง​อย่างเห็นได้ชัด​ทันทีที่​นาง​หันกลับ​ไป​มอง

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ยืน​อยู่​ข้างหลัง​นาง​ ​เขา​โยน​ส้ม​ขึ้นไป​ใน​อากาศ​แล้ว​คว้า​มัน​ไว้​ด้วย​รอยยิ้ม​ ​ก่อน​เอ่ย​ขึ้น​อย่าง​เย็นชา​ว่า​ ​”​ทำไม​เจ้า​ไม่​พูด​ต่อ​ล่ะ​ ​พูด​ต่อ​สิ​ ​ข้า​อยาก​ฟัง​ต่อ​ ​แล้วก็​อยากรู้​ราคา​ส่วน​อื่นๆ​ ​ด้วย​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​สำลัก​ส้ม​ที่อยู่​ใน​ปาก​พร้อมกับ​ความรู้สึกผิด​อัน​หา​ได้​ยาก​ยิ่ง​ที่​ถาโถม​เข้าใส่​ตัว

เงา​ทมิฬ​และ​ทหาร​รับจ้าง​เป็น​คนฉลาด​ ​พวกเขา​รีบ​ออก​ไป​จาก​ห้อง​อย่างรวดเร็ว

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยป​ราย​ตาม​อง​เด็กชาย​ตัว​น้อย​ที่​ผุด​ลุกขึ้น​ทันที​ ​เด็กชาย​มอง​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ด้วย​สายตา​เหมือน​กำลัง​บอกว่า​ ​’​คนเรา​ต้อง​ช่วยตัวเอง​ขอรับ​’​ ​ก่อน​ผลุนผลัน​ออกจาก​ห้อง​พร้อม​หอบ​อาหาร​กอง​โต​เต็ม​อ้อมแขน

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​คิด​ว่า​ตัวเอง​ซวย​แน่​แล้ว​ ​เพราะ​นาง​ถูก​คนที​่​ตัวเอง​นินทา​จับได้​คาหนังคาเขา​ ​ข้า​นี่​มัน​ดวง​ซวย​จริงๆ​!

แต่​หลังจาก​พูด​จบ​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​ลับ​ไม่ได้​พูด​อะไร​ต่อ

ดวงตา​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เป็นประกาย​ทันทีที่​นาง​คิด​ข้อแก้ตัว​ดี​ๆ​ ​ออก​ ​นาง​จึง​พูด​ขึ้น​ว่า​ ​”​ข้า​จะ​ไปดู​ว่า​ห้องเครื่อง​เตรียม​มื้อ​เย็น​พร้อม​หรือยัง​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ทำ​เพียง​ยกมือ​ขึ้น​ถอด​เสื้อคลุม​ขนสัตว์​ของ​ตัวเอง​ออก​ ​แต่​ทันทีที่​นาง​ลุกขึ้น​ ​เขา​ก็​คว้า​ตัวนาง​เข้ามา​กอด​อย่างรวดเร็ว​ ​ปลายนิ้ว​ที่​ขึ้น​สีดำ​คล้ำ​เล็กน้อย​ของ​เขา​ลูบไล้​ไป​ตาม​ข้อมือ​ของ​นาง​ ​บน​ใบหน้า​ของ​เขา​ประดับ​ไป​ด้วย​รอยยิ้ม​อัน​ชั่วร้าย​ ​”​จะ​ว่า​ไป​แล้ว​เจ้า​ก็​ทำให้​ข้า​นึก​อะไร​ขึ้น​มา​ได้​ ​ในเมื่อ​เจ้า​ซื้อ​ตัว​ข้ามา​แล้ว​ ​มัน​จะ​ไม่​เป็นการ​เสียเงิน​เปล่า​หรือ​ถ้า​ข้า​ไม่​ทำหน้าที่​ของ​ตัวเอง​ให้​สำเร็จ​ หืม​”

ใบหน้า​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เห่อ​ร้อน​ทันทีที่​สิ้น​คำถาม​ ​คำ​ว่า​ ​’​ทำ​’​ ​ใน​ความคิด​ของ​องค์​ชาย​ย่อม​ไม่ได้​หมายถึง​การ​ทำ​อะไร​ทั่วไป​อย่างแน่นอน

“​ข้า​พอใจ​มาก​แล้ว​ ​ท่าน​ไม่จำเป็น​ต้อง​ทำ​อะไร​กับ​ตั่ง​ยาว​ตัว​นี้​อีกต่อไป​แล้ว​ล่ะ​ ​ข้า​พูด​จริงๆ​ ​นะ​!​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เอ่ย​ด้วย​น้ำเสียง​จริงจัง​ขณะที่​นาง​มอง​ไป​ที่​เขา

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยม​อง​นาง​ด้วย​รอยยิ้ม​ชั่วร้าย​ ​แล้ว​เอ่ย​อย่าง​หยอกล้อ​ว่า​ ​”​ที่แท้​เจ้า​ก็​ไม่​ถูกใจ​สถานที่​นี่เอง​ ​เช่นนั้น​เรา​ไป​ที่​ห้อง​ทรง​อักษร​ทางใต้​กัน​ก็ได้​ ​ข้า​จำได้​ว่า​ตอน​อยู่​ที่นั่น​เจ้า​รัด​ข้า​แน่น​มาก​ทีเดียว​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​ชา​ไป​ทั้ง​ร่าง​เมื่อ​ได้ยิน​คำพูด​นั้น​ ​นาง​รู้สึก​ได้​ถึง​นิ้ว​ของ​เขา​ที่​เริ่ม​เคลื่อน​ไป​ทั่ว​ ​นาง​คู้​ตัว​เข้าหา​กัน​ราวกับ​กุ้ง​ที่อยู่​ใน​อ้อมกอด​ของ​เขา​ ​และ​พยายาม​ค้าน​ว่า​ ​”​ไม่ได้​เป็น​เพราะ​สถานที่​เสียหน่อย​!​ ​ปัญหา​มัน​อยู่​ที่​จำนวน​ครั้ง​ต่างหาก​!​”

แต่​นาง​นึกไม่ถึง​ว่า​เขา​จะ​ละมือ​ออก​ ​พร้อมกับ​พยักหน้า​ด้วย​รอยยิ้ม​เห็นด้วย​กับ​คำพูด​ของ​นาง​ ​”​มัน​ก็​จริง​”

ขอบคุณ​สวรรค์​ ​ในที่สุด​ท่าน​ก็​ยอม​ฟัง​ข้า​เสียที​!​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ก้มหน้า​ลง​ปอก​ส้ม​ต่อ​ด้วย​รอยยิ้ม​สว่างไสว​ ​นาง​เริ่ม​คิด​ว่า​ต่อไปนี้​นาง​น่าจะ​หา​เวลาว่าง​ตอนกลางคืน​ได้​ ​นาง​จะ​ได้​ออก​ไปเที่ยว​เล่น​นอก​วัง​ ​หรือไม่ก็​ทำ​อย่าง​อื่น​ได้​…

“​จากนี้ไป​ข้า​จะ​คิด​ให้​รอบคอบ​ก่อน​เพิ่มจำนวน​ครั้ง​ก็แล้วกัน​”​ ​เสียง​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ฟัง​ดู​ชั่วร้าย​ใน​ตอนที่​ถาม​ว่า​ ​”​คราวนี้​เจ้า​ก็​คง​พอใจ​แล้ว​ใช่ไหม​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หันหน้า​กลับ​ไปหา​เขา​ใน​ทันใด​ ​เพิ่มจำนวน​หรือ

“​เจ้า​ดู​ตื่นเต้น​มาก​ทีเดียว​นี่​”​ ​ขณะที่​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​โน้มตัว​เข้าไป​จูบ​หลัง​มือ​ของ​นาง​อย่าง​สุภาพ​ ​รอยยิ้ม​ที่อยู่​บน​ใบหน้า​ของ​เขา​ก็​ค่อยๆ​ ​เหยียด​กว้าง​ขึ้น​ ​ดวงตา​ของ​เขา​พราว​ระยับ​เหมือนกับ​ดอกไม้ไฟ​ที่​สว่างไสว​อยู่​บน​ท้องฟ้า​ ​ตา​คู่​นั้น​ทำให้​เขา​ดู​เย้ายวน​ยาก​จะ​ต้านทาน​ได้​ ​จากนั้น​ ​เขา​จึง​เอ่ย​ว่า​ ​”​ในเมื่อ​เจ้า​ซื้อ​ข้า​ไป​แล้ว​ ​ดังนั้น​ข้า​ย่อม​เข้าใจ​กติกา​ดี​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​:…​ ​ข้า​ดู​ตื่นเต้น​ตรงไหน​!​ ​ที่​สำคัญ​กว่านั​้น​ ​ทำไม​เขา​ถึง​พูด​เหมือน​ตัวเอง​เป็น​ชาย​ขายบริการ​เลย​ล่ะ​!

คืน​นั้น​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​จึง​ได้​รู้​ว่า​เขา​ ​’​รักษา​กติกา​’​ ​มาก​เพียงใด​ ​ร่าง​ทั้ง​ร่าง​ของ​นาง​อ่อน​ยวบ​ไร้​เรี่ยวแรง​ ​นาง​ไม่มี​กระทั่ง​แรง​ที่จะ​ยก​แขน​ขึ้น​ด้วยซ้ำ​ ​แต่​เขา​ก็​ยัง​ไม่ยอม​ปล่อย​ให้​นาง​เป็นอิสระ​ ​เสียง​นั้น​กระซิบ​ข้าง​หู​นาง​อย่าง​โหดเหี้ยม​ว่า​ ​”​เจ้า​อยาก​ให้​ผู้หญิง​คนอื่น​มา​ ​’​ยล​โฉม​’​ ​ข้า​หรือ​ หืม​”

ดวงตา​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เบิก​กว้าง​ทันทีที่​เขา​กระแทก​เข้าใส่​นาง​ ​ชายหนุ่ม​เป็น​เหมือนกับ​เครื่อง​ยิง​ตะปู​ที่​ตอก​เข้าไป​ยัง​จุดอ่อน​ของ​นาง​ได้​อย่างแม่นยำ​อย่าง​ไม่มีที่สิ้นสุด​ ​การกระแทก​แต่ละครั้ง​มี​แต่​จะ​ยิ่ง​หนัก​และ​ลึก​ขึ้น​กว่า​ครั้งก่อน​ ​แต่​จู่ๆ​ ​เขา​ก็​หยุด​เคลื่อนไหว​ ​ลมหายใจ​ร้อนผ่าว​ของ​เขา​รด​ลง​บน​ใบ​หู​ของ​นางใน​ขณะที่​เขา​เอ่ย​ว่า​ ​”​ถ้า​เจ้า​ชอบ​เงิน​ ​ข้า​ก็​ยก​ให้​เจ้า​ได้​ ​แต่​ถ้า​ข้า​ได้ยิน​เจ้า​พูด​เช่นนี้​อีก​ละ​ก็​ ​ข้า​จะ​ไม่​เมตตา​เจ้า​แน่​ ​เข้าใจ​หรือเปล่า​”

ขายาว​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​งอ​เข้าหา​กัน​ ​เมื่อครู่นี้​นาง​จวนจะ​ถึง​ฝั่ง​ฝัน​อยู่​รอมร่อ​ ​แต่​เขา​กลับ​หยุด​อย่างกะทันหัน​เพื่อ​ทำให้​นาง​ผิดหวัง​ ​และ​ไม่ยอม​ให้​นาง​ไป​ถึง​จุดสุดยอด​ได้​ ​น้ำตาไหล​ลงมา​จาก​ดวงตา​หงส์​ของ​นาง​พร้อมกับ​เสียง​อ้อนวอน​ ​”​เจ​วี​๋​ย.​..​”

หายาก​นัก​ที่นาง​จะ​ตก​อยู่​ใน​สภาพ​นี้​ ​ดังนั้น​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​จึง​ก้มหน้า​ลง​มอง​นาง​พร้อมกับ​กระชับ​เอว​ของ​นาง​ไว้​แน่น​ ​”​ดี​ ​อ้อนวอน​ข้า​ ​ขอร้อง​ข้า​สิ​ ​แล้ว​ข้า​จะ​สนอง​ให้​”

“​ได้​โปรด​ ​อ๊ะ​!​”​ ​สิ่ง​ที่​สวน​เข้ามา​ใน​ร่าง​อย่างรุนแรง​และ​กะทันหัน​นั้น​ทำให้​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ร้อง​ออกมา​โดย​ไม่ได้ตั้งใจ

ผ้าม่าน​พลิ้วไหว​ไป​ตาม​จังหวะ​การขยับ​ของ​เตียง​ ​กิจกรรม​นั้น​ยังคง​ดำเนินต่อไป​อย่าง​เนิ่นนาน​…

หลัง​การ​ทรมาน​นี้​สิ้นสุดลง​ ​จึง​ไม่​แปลก​เลย​ที่​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​จะ​รู้สึก​ง่วง​อย่างมาก

แต่​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​ลับ​ตื่น​แต่เช้า​ ​เขา​ยืน​อยู่​ข้าง​เตียง​ด้วย​ท่าทาง​อัน​สง่างาม​ ​อีกทั้ง​ยัง​ดูเหมือนว่า​จะ​แต่งตัว​เต็มยศ​เสียด​้วย​ ​ปกติ​แล้ว​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​จะ​หลับ​ต่อ​ใน​ระหว่าง​ที่​เขา​ออก​ไป​ทำ​ธุระ

แต่​วันนี้​แตกต่าง​ออก​ไป​เล็กน้อย​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ลืมตา​ขึ้น​แต่เช้า​ตรู่​ ​นาง​นอน​ขี้เกียจ​อยู่​ใต้​ผ้าห่ม​ ​พร้อมกับ​เอ่ย​ถาม​ด้วย​ดวงตา​ยิ้มแย้ม​ว่า​ ​”​ข้า​หิว​แล้ว​ ​ทำ​อย่างไร​ดี​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ยิ้ม​ ​แล้ว​อุ้ม​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ขึ้น​ ​ผ้าห่ม​ยัง​พัน​อยู่​รอบตัว​นาง​ตอนที่​เขา​อุ้ม​นาง​ไว้​ใน​อ้อมแขน

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เพียงแค่​มองดู​บรรดา​ข้า​รับใช้​เดิน​เข้าออก​ห้อง​อยู่​ใน​วง​แขน​ของ​เขา​อย่าง​เกียจคร้าน​ ​นาง​ไม่ได้​สนใจ​พวกเขา​นัก​ ​เปีย​ยุ่งเหยิง​สอง​เส้น​ทิ้งตัว​ลงมา​จาก​ศีรษะ​เวลา​ที่นาง​หาว​ออกมา​เป็นครั้งคราว

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยนึก​ขำ​กับ​ภาพ​นั้น​ ​เขา​โน้ม​เข้าไป​จูบ​นาง​ ​จากนั้น​เขา​จึง​ล้างมือ​ให้​นาง​แล้ว​ส่ง​น้ำ​ผสม​ใบ​ป๋อเหอ​ให้​นาง​บ้วนปาก​ ​ก่อน​จะ​อุ้ม​นาง​ไป​ที่​โต๊ะ​ไม้

ทั้งสอง​ดู​น่ามอง​เป็น​อย่างยิ่ง​ ​คน​หนึ่ง​ดู​เฉื่อยชา​ ​ในขณะที่​อีก​คน​กลับ​สันโดษ​สง่างาม​ ​เมื่อ​ทั้งสอง​อยู่​ด้วยกัน​ ​พวกเขา​ย่อม​สามารถ​ทำให้​ทุกคน​หันมา​มอง​ได้

พวกเขา​ไม่เคย​เห็น​ผู้หญิง​หายาก​อย่าง​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ใน​วัง​หลวง​มาก​่อน

หาก​คนที​่​ได้รับ​ความ​โปรดปราน​นี้​เป็น​พระ​ชายา​คนอื่น​ ​พวก​นาง​มักจะ​มีท​่า​ทาง​เขินอาย​และ​รู้สึก​ประดักประเดิด

แต่​พระ​ชายา​สาม​กลับ​ยิ้มกริ่ม​อย่าง​ชั่วร้าย​ ​ไม่มี​พระ​ชายา​คนใด​สามารถ​เทียบ​นาง​ได้

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หันหน้า​กลับมา​แล้ว​กระซิบ​ใส่​หู​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ว่า​ ​”​ดู​สิ​ ​นางกำนัล​ตัว​น้อย​พวก​นี้​เขิน​ไป​หมด​แล้ว​”

“​อย่า​ขยับ​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ไม่เคย​ชายตามอง​คนอื่น​ ​แม้กระทั่ง​ตอนนี้​ ​เขา​วาง​คนที​่​ขยับตัว​ไปมา​อยู่​ใน​อ้อมกอด​ลง​ ​ก่อน​ถาม​ด้วย​น้ำเสียง​ทุ้ม​ลึก​ชวน​ฟัง​ว่า​ ​”​ระหว่าง​ซาลาเปา​กับ​ปาท่องโก๋​ ​เจ้า​อยาก​กิน​อะไร​มากกว่า​กัน​”

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท