องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 651 หวานกันอย่างต่อเนื่อง (การท้าทาย: ตอนที่ 1)

บทที่ 651 หวานกันอย่างต่อเนื่อง (การท้าทาย: ตอนที่ 1)

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​ว่า​องค์​ชาย​ชักจะ​ดูหมิ่น​นาง​มากขึ้น​ทุกที

พวกเขา​อยู่​ต่อหน้า​นางกำนัล​ตั้ง​หลาย​คน​ ​แต่​เขา​กลับ​ยัง​เอ็ด​นาง​เช่นนั้น​ ​เขา​ไม่​ไว้หน้า​นาง​เลย​แม้แต่​นิดเดียว​!

ไม่ได้​การ​!​ ​วันนี้​ล่ะ​ ​นาง​จะ​ต้อง​ต่อต้าน​!

“​ข้า​ ​อุ​๊​บ.​…​”

เขา​ทำ​อะไร​เนี่ย​!

อย่า​ขัดจังหวะ​ข้า​ใน​เวลา​สำคัญ​เช่นนี้​ได้​ไหม​!

ระหว่าง​ที่​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​มัว​แต่​บ่น​อยู่​ใน​ใจ​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​็​หยิบ​ซาลาเปา​ขึ้น​มา​แล้ว​ยื่น​เข้า​ปาก​นาง

ทีแรก​นาง​อยาก​จะ​ปฏิเสธ​อย่างจริงจัง​ ​แต่​พอได้​กลิ่น​ซาลาเปา​หอมฉุย​ที่​ลอย​เข้ามา​ใน​จมูก​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ก็​เผลอ​กัด​มัน​เข้า​ปาก​อย่าง​อดใจ​ไม่ไหว​ ​ไส้​ซาลาเปา​ทำ​มาจาก​เห็ด​ ​เนื้อ​ ​อีกทั้ง​ยัง​มี​กุ้ง​ผสม​อยู่​ด้วย​ ​แป้ง​ซาลาเปา​ทำ​มา​ได้​อย่างไร​้​ที่​ติ​ ​มัน​ให้ความรู้​สึก​เด้ง​ดึ๋ง​ตอน​เคี้ยว​อยู่​ใน​ปาก​ ​ทันใดนั้น​ดวงตา​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ก็​เป็นประกาย​ ​นาง​เริ่ม​กินตา​มอย​่าง​ว่าง่าย

ช่างมันเถอะ​ ​ไม่ช้าก็เร็ว​ ​วันที่​เขา​หลงรัก​นาง​จน​โงหัวไม่ขึ้น​จะ​ต้อง​มาถึง​อย่างแน่นอน​ ​แล้ว​นาง​จะ​สั่ง​เขา​ให้​ดู​!

ซาลาเปา​ลูก​นี้​รสชาติ​ไม่เลว​เลย​จริงๆ

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ย่อม​รู้สึก​อิ่มเอม​กับ​การ​ที่​เขา​คอย​ป้อน​อาหาร​นาง​ ​นาง​หรี่​ตาล​งอย​่า​งมี​ความสุข​ ​ระหว่าง​ที่​ทานอาหาร​อยู่​นั้น​ ​จินตนาการ​ของ​นาง​ก็​พลัน​โลดแล่น​ ​ทันทีที่​นาง​นึก​ภาพ​ตัวเอง​สั่ง​ให้​องค์​ชาย​ทำ​อะไร​สัก​อย่าง​ ​และ​เขา​กลัว​เกิน​กว่า​จะ​ปฏิเสธ​นาง​ได้​ขึ้น​มา​ใน​หัว​ ​หัวใจ​ของ​นาง​ก็​เต็มเปี่ยม​ไป​ด้วย​ความพอใจ​ ​นาง​เผลอ​กำหมัด​แน่น​พลาง​คิด​กับ​ตัวเอง​ว่า​ ​นี่​ล่ะ​คือ​เป้าหมาย​ต่อไป​ใน​ชีวิต​ของ​นาง​!

แววตา​ยิ้มแย้ม​สว่าง​ขึ้น​ใน​ดวงตา​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เมื่อ​เขา​เห็นภาพ​นั้น​ ​จากนั้น​เขา​ก็​ยื่นมือ​ออก​ไป​แล้ว​ขยับตัว​เข้าไป​หานาง​ ​นาง​ดูเหมือน​จิ้งจอก​ตัว​น้อย​แสนดี​ทุกครั้งที่​มี​ของกิน​ ​เมื่อ​นาง​เก็บ​กรงเล็บ​ ​ดวงตา​ของ​นาง​จะ​เป็นประกาย​และ​ดู​เชื่อฟัง​อย่างมาก​ ​นาง​ไม่สน​ใจเสีย​ด้วยซ้ำ​ว่า​ท่าทาง​ตอนที่​นาง​กิน​ซาลาเปา​จาก​มือ​เขา​จะ​ดู​ใกล้ชิด​กัน​เพียงใด​ ​ทุกครั้งที่​นาง​อ้า​ปาก​กัด​มัน​ ​ลิ้น​ของ​นาง​จะ​ตวัด​ผ่าน​นิ้ว​ของ​เขา​ไป​พร้อมกัน​ ​และ​นั่น​ทำให้​องค์​ชาย​รู้สึก​พอใจ​เป็น​อย่างยิ่ง​…

หลัง​มื้อ​เช้า​สิ้นสุดลง​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ก็​เริ่ม​รู้สึก​ง่วง​ ​นาง​อ้า​ปาก​หาว​ขณะที่​ยังอยู่​ใน​อ้อมแขน​ของ​เขา​ ​ท่าทาง​การ​หาว​ของ​นาง​ดู​ไม่​เหมือน​แมว​ ​แต่กลับ​เหมือน​สุนัข​เสียมา​กก​ว่า​ ​ถ้า​จะ​ให้​ระบุ​ให้​ชัดเจน​ก็​คือ​ ​เหมือนกับฮั​สกี้​ไม่มี​ผิด​ ​ผม​ฟูฟ่อง​ที่​ชี้​อยู่​บน​ศีรษะ​ของ​นาง​ดู​มี​เอกลักษณ์​มาก​ทีเดียว

รอยยิ้ม​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เหยียด​กว้าง​ขึ้น​เมื่อ​เขา​เห็น​นางใน​สภาพ​นี้​ ​จากนั้น​เขา​ก็​จูบ​สัตว์เลี้ยง​แสน​รัก​ของ​ตัวเอง​ ​ก่อน​จะ​อุ้ม​นาง​กลับ​ไป​ที่​เตียง​อีกครั้ง

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​คิด​ว่า​เขา​จะ​ออก​ไป​ทำ​ธุระ​ของ​ตัวเอง​หลังจาก​วาง​นาง​ลง​บน​เตียง

แต่​คาดไม่ถึง​ว่านาง​จะ​ถูก​ดึง​เข้าสู่​อ้อมกอด​ที่​เต็มไปด้วย​กลิ่นหอม​ของ​เขา​อย่างกะทันหัน

เขา​ใช้​นิ้ว​ตบหลัง​นาง​เป็นจังหวะ​ ​พร้อมกับ​วาง​คาง​ไว้​บน​ศีรษะ​ของ​นาง

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​ผ่อนคลาย​อย่างมาก​ ​นาง​โอบ​แขน​รอบเอว​ของ​เขา​ ​จากนั้น​จึง​หันหน้า​ไป​ด้าน​ข้าง​พร้อมกับ​สูดกลิ่น​อันเป็น​เอกลักษณ์​นั้น

“​นอน​ซะ​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยสั​่ง​นาง​ข้าง​หู​ ​น้ำเสียง​ของ​เขา​ยังคง​ฟัง​ดู​สง่างาม​และ​เย็นชา​เหมือนเคย​ ​แต่​การเคลื่อนไหว​ของ​เขา​กลับ​อ่อนโยน​นุ่มนวล​ยาม​เมื่อ​เขา​ประทับ​จูบ​ลง​ที่​หน้าผาก​ของ​นาง

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ยังคง​หลับตา​อยู่​ ​และ​นาง​จะ​รู้สึก​แตกต่าง​ออก​ไป​ทุกครั้งที่​นาง​อยู่​ใน​อ้อมกอด​ของ​เขา​ ​เสียง​หัวใจ​ที่​เต้น​เป็นจังหวะ​สม่ำเสมอ​ของ​เขา​ดัง​เข้ามา​ใน​หู​ ​แล้ว​ผสาน​เข้ากับ​จังหวะ​หัวใจ​ของ​นาง​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​รู้สึก​จิตใจ​สงบ​อย่าง​ไม่เคย​เป็นมา​ก่อน

แต่​ตอนที่​นาง​อยู่​ใน​สภาพ​กึ่ง​หลับ​กึ่ง​ตื่น​ ​จู่ๆ​ ​นาง​ก็ได้​ยิน​เสียง​รายงาน​ดัง​ขึ้น​จาก​นอก​ห้อง

“​องค์​ชาย​ ​คณะ​ทูต​ของ​เมือง​เซ​วี​ยน​หยวน​เข้ามา​ใน​เมืองหลวง​แล้ว​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”​ ​เงา​ทมิฬ​รวบรวม​ความกล้า​พูด​ขึ้น​ ​เพราะ​ไม่มีใคร​กล้า​รบกวน​เจ้านาย​ของ​เขา​ในเวลานี้​ ​ในเมื่อ​ขันที​ซุน​ไม่อยู่​ ​ผู้​โชคร้าย​ที่​ถูก​ความรับผิดชอบ​นี้​หล่น​ทับ​จึง​เป็น​เขา​ไป​โดยปริยาย

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​งัวเงีย​ถาม​ ​”​มี​อะไร​หรือ​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ตบหลัง​ของ​นาง​พร้อมกับ​ปลอบ​นาง​เหมือน​เด็ก​ว่า​ ​”​ไม่มี​อะไร​หรอก​ ​เจ้า​หลับ​ต่อ​อีกหน่อย​เถอะ​”

ผม​สอง​เส้น​ที่​ยัง​ชี้​อยู่​บน​ศีรษะ​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ดู​น่ารัก​เสีย​ไม่มี​ ​แต่​นาง​ไม่ได้​เข้าใจ​ใน​สิ่ง​ที่​เขา​พูดมาก​นัก​ ​เพราะ​ดวงตา​ของ​นาง​เริ่ม​หนักอึ้ง​ขึ้น​ทุกที​ ​นาง​พลิกตัว​ไป​ด้าน​ข้าง​แล้ว​ดำ​ดิ่ง​สู่​ห้วง​แห่ง​ความฝัน​อย่างรวดเร็ว

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ไม่พอใจ​ที่นาง​พลิกตัว​ออกจาก​อ้อมกอด​ของ​เขา​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​ดึง​นาง​กลับมา​แล้ว​กระซิบ​ว่า​ ​”​นอน​ตรงนี้​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ชอบ​นอน​กับ​เขา​ ​แต่​นาง​พลิก​ร่าง​ไป​อีก​ทาง​เพราะ​นาง​รู้สึก​ได้​ว่า​เวลานี้​เขา​น่าจะ​มีเรื่อง​อื่น​ต้อง​ทำ​ ​ทันทีที่​เขามอ​บอ​้​อม​กอด​อัน​อบอุ่น​นั้น​ให้​กับ​นาง​อีกครั้ง​ ​ดวงตา​ของ​นาง​ก็​พลัน​ค่อยๆ​ ​ปิด​ลง​และ​ผล็อย​หลับ​ไป

เงา​ทมิฬ​ไม่ได้​ยิน​เสียง​สิ่ง​ที่เกิด​ขึ้น​ภายใน​ห้อง​ ​แต่​เขา​ก็​ไม่กล้า​พูด​อะไร​ต่อ​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​ทำได้​เพียงแค่​ยืน​อยู่​รอ​ข้างนอก​เท่านั้น

หลังจาก​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​ล่อม​ให้​นาง​กลับ​เข้าสู่​ห้วง​นิทรา​ได้​แล้ว​ ​เขา​ก็​เลิก​ม่าน​ปัก​ขึ้น​ ​ก่อน​จะ​หยิบ​เสื้อคลุม​ขนสัตว์​สีดำ​สนิท​ขึ้น​มาสวม​ ​แล้ว​ออกจาก​ห้อง​บรรทม​ไป​ ​เขา​ถาม​ว่า​ ​”​นอกจาก​เรื่อง​ที่​พวกเขา​มาถึง​เมืองหลวง​แล้ว​ ​ยัง​มีเรื่อง​อื่น​อีก​หรือไม่​”

เงา​ทมิฬ​ตอบ​พร้อมกับ​ค้อม​ศีรษะ​ลง​ ​”​สาย​ข่าว​ของ​เรา​ใน​เมืองหลวง​แจ้ง​ว่า​คนที​่​มา​ไม่ได้​มี​แค่​องค์​หญิง​แห่ง​เมือง​เซ​วี​ยน​หยวน​เท่านั้น​ ​แต่​ยัง​มี​องค์​รัชทายาท​แห่ง​เมือง​เซ​วี​ยน​หยวน​อีกด้วย​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​ดูเหมือนว่า​พวกเขา​กำลัง​วางแผนการ​บางอย่าง​อยู่​”

“​ข้า​รู้​แล้ว​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยดู​ไม่​ประหลาดใจ​กับ​ข่าว​นี้​ ​เขา​เอ่ย​ต่อ​ด้วย​ท่าทาง​สง่างาม​อย่างที่​สุด​ ​”​ตาม​ประเพณี​แล้ว​ ​ทันทีที่​คณะ​ทูต​เดินทาง​เข้ามา​ใน​เมืองหลวง​ ​สิ่ง​ที่​เรา​ควร​ทำ​ก่อน​เริ่ม​เจรจา​คือ​การ​รับ​เครื่องบรรณาการ​”

เงา​ทมิฬ​หลุบ​ตาลง​ขณะ​ตอบ​ว่า​ ​”​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

เมื่อ​ทูต​จาก​เมือง​เซ​วี​ยน​หยวน​ได้ยิน​คำตอบ​นั้น​ ​แม้​สีหน้า​ของ​เขา​จะ​ยังคง​ดู​สุภาพ​ ​แต่​เขา​ก็​เผลอ​เยาะ​ขึ้นกับ​ตัวเอง​ว่า​องค์​ชาย​สาม​ผู้​นี้​คิด​จริงๆ​ ​หรือว่า​จักรวรรดิ​จ้าน​หลง​ยังคง​เป็น​เหมือน​เมื่อก่อน​ ​เขา​ถึงกับ​กล้า​เรียก​บรรณาการ​เชียว​หรือ

ผู้อาวุโสซ​วี​อู๋​ลูบ​เครา​ตัวเอง​ตอนที่​ได้ยิน​เรื่อง​นี้​ ​จากนั้น​จึง​เอ่ย​ว่า​ ​”​ดูเหมือนว่า​เรา​จะ​ประเมิน​ยอด​ฝีมือ​อันดับ​หนึ่ง​ใน​ใต้​หล้า​นาม​ว่า​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ผู้​นี้​ไว้​สูง​เกินไป​ ​เขา​สามารถ​คว้า​ชัย​ใน​การสงคราม​ได้​ ​แต่กลับ​ไม่เข้าใจ​เรื่อง​ความสัมพันธ์​ระหว่างประเทศ​เอา​เสีย​เลย​ ​คืนนี้​หลังจาก​เรา​ได้​เข้าไป​ใน​วัง​หลวง​ ​เขา​จะ​ตระหนัก​ได้​ว่า​ตน​โง่เขลา​เพียงใด​ที่​ยก​เรื่อง​บรรณาการ​ขึ้น​มา​พูด​”

ถ้า​เจ้า​เจ็ด​ได้ยิน​คำพูด​พวก​นี้​ ​เขา​จะ​ต้อง​กลอกตา​ใส่​ผู้อาวุโสซ​วี​อู๋​อย่างแน่นอน​ ​ทำไม​นายท่าน​จะ​ต้อง​เรียน​เรื่อง​การทูต​ด้วย​ ​ประเทศ​เพื่อนบ้าน​อะไร​นั่น​ไร้ค​วาม​หมาย​สิ้นดี​ ​เพราะ​พวก​มัน​เป็น​แค่​เมืองขึ้น​ของ​พวกเขา​เท่านั้น​ ​หาก​พวกเขา​กล้า​ขัดคำสั่ง​ ​พวกเขา​จะ​ต้อง​ถูก​โบย​จนตาย​ ​นี่​เป็น​สิ่ง​ที่​พี่​สาม​สอน​เขา​มาตั​้ง​แต่​ยัง​เด็ก

เวลา​กลางคืน​ ​หิมะ​เริ่ม​ตกหนัก​ใน​เมืองหลวง​ ​กิ่งไม้​ประดับประดา​ไป​ด้วย​หิมะ​ดู​งดงาม​ ​ทุกหน​แห่ง​ถูก​ปกคลุม​ไป​ด้วย​สีขาว​บริสุทธิ์​ ​แม้กระทั่ง​ท้องฟ้า​และ​ผืนดิน​ก็​ยัง​กลายเป็น​สีขาว

เสนาบดี​ที่​ค่อนข้าง​หัวโบราณ​หลาย​คน​รู้สึก​ไม่สบายใจ​อย่างมาก​เมื่อ​ได้ยิน​ว่า​องค์​ชาย​สาม​เรียกร้อง​ขอบร​รณา​การ​ ​แต่​พวกเขา​ก็​ไม่กล้า​ถาม​อีก​ฝ่าย​ตรงๆ​ ​และ​ทำได้​เพียง​เก็บ​ซ่อน​ความวิตกกังวล​นั้น​เอาไว้​กับ​ตัว​ ​เมื่อ​ทูต​จาก​เมือง​เซ​วี​ยน​หยวน​มาถึง​ ​พวกเขา​จึง​ทำตัว​สุภาพ​กับ​เขา​เป็นพิเศษ

ส​ยง​จิ้ง​พ่นลม​หายใจออก​มา​เสียงดัง​ทันทีที่​เขา​เห็นภาพ​นี้​ ​ใน​ความคิด​ของ​เขา​ ​องค์​ชาย​ตัดสินใจ​ได้​ถูกต้อง​แล้ว​ ​ไม่ว่า​สถานการณ์​ใน​ราชสำนัก​จะ​เป็น​เช่นใด​ ​แต่​พวกเขา​จะ​ปล่อย​ให้​คนอื่น​มารัง​แก​ไม่ได้​!

ณ​ ​ห้อง​บรรทม​ ​นางกำนัล​ถือ​ข้าวของ​เดิน​เข้าออก​ห้อง​ไม่ได้​ขาด​ ​แต่​ก็​ไม่ได้​ดู​ไร้​ระเบียบ​ ​ทุกคน​ล้วนแต่​อยู่​ที่นั่น​เพื่อ​ช่วย​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​แต่งตัว​สำหรับ​วันนี้

“​พระ​ชายา​ช่าง​งดงาม​ยิ่งนัก​เพ​คะ​”​ ​นางกำนัล​ตัว​น้อย​เอ่ย​ขึ้น​ด้วย​ความจริงใจ​อย่างที่​สุด​ ​นาง​มอง​เงา​สะท้อน​อัน​งดงาม​ชวน​ตะลึง​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่​วางตา​ ​นาง​รู้สึก​ประหลาดใจ​กับ​ผิว​ที่​ทั้ง​ขาว​ใส​ ​เนียน​นุ่ม​ ​และ​มีกลิ่นหอม​ของ​นาง​ ​นอกจาก​รูปโฉม​ของ​นาง​แล้ว​ ​นาง​ยัง​มีบร​รยา​กาศ​ผ่อนคลาย​ที่​ไม่มีใคร​สามารถ​เลียนแบบ​ได้​อีกด้วย​ ​เมื่อ​พระ​ชายา​หันมา​มอง​พวก​นาง​ ​นาง​ก็​เผย​รอยยิ้ม​เจ้าเล่ห์​ออกมา​เหมือน​ทุกครั้ง​ ​และ​เมื่อ​นาง​ช้อน​ดวงตา​หงส์​คู่​นั้น​ขึ้น​ ​หัวใจ​ของ​คนที​่​เห็น​ต่าง​ก็​พากัน​เต้น​แรง

นางกำนัล​ตัว​น้อย​ไม่รู้​ว่า​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เคย​แต่งตัว​เป็น​ผู้ชาย​มาก​่อน​ตอน​อยู่​ที่​ยุคปัจจุบัน​ ​นาง​เป็น​เจ้าพ่อ​ค้า​อาวุธ​ตัวจริง​เสียง​จริง​ ​และ​ทักษะ​การ​จีบ​สาว​ของ​นาง​ก็​จัด​ว่า​เหนือ​ชั้น​ทีเดียว

ถ้า​ไม่อย่างนั้น​ละ​ก็​…

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท