ตอนที่ 596 สามร่างรวมเป็นหนึ่ง กระบี่ขจัดความสยดสยองขั้นสูงสุด!
บางที มันอาจจะเป็นชั่วพริบตาหรืออาจจะยาวนาน เมื่อสุดยอดปราณกระบี่ที่น่าสะพรึงกลัวไร้ใดเทียมหยุดลง ร่างในชุดคลุมธรรมดาที่เต็มไปด้วยเลือดและเนื้อราง ๆ ก็หลุดออกจากเขตแดนในทันที
หนิงฝานต่อต้านสุดยอดกระบี่และได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างไม่อาจจินตนาการ กายเนื้อทั่วร่างพังทลายสุดจะทน แม้แต่วิญญาณของเขายังมีรูพรุน ใกล้จะตายตกเต็มทนแล้ว!
ทว่าเขาไม่สนใจอาการบาดเจ็บของตัวเอง รีบลุกขึ้นมองไปยังทิศทางสวรรค์และหมื่นอาณาจักร!
เมื่อกวาดสายตามองแวบหนึ่ง ราชันจักรพรรดิที่แท้จริงสามพันองค์ กองทัพนับร้อยล้าน สิ่งมีชีวิตมากมายล้วนอันตรธานหายไปจนสิ้น!
แม้แต่ฟ้าดินที่เต็มไปด้วยดวงดารา โลกใบเล็กใหญ่ก็ถูกทำลายจนเหลือแต่ซากปรักหักพัง!
หายไปหมดแล้ว!
ไม่เหลืออะไรเลย!
สวรรค์ถูกลบหายไป!
หมื่นอาณาจักรดับสูญ!
“อ๊ากกก!!”
หนิงฝานคุกเข่าลงด้วยความเจ็บปวด ส่งเสียงคำรามราวสัตว์ร้าย
ภรรยา บุตรสาว ลูกศิษย์ มิตรสหาย ผู้อาวุโส… ทุกสิ่งเลือนหายไปจนหมดสิ้นด้วยสุดยอดกระบี่เล่มนั้น!
ฝั่งตรงข้าม ความสยดสยองขั้นสูงสุดยืนอยู่ตรงนั้น ดวงตาเต็มไปด้วยความเฉยเมย บนใบหน้าไม่มีคลื่นอารมณ์ปรากฏแม้แต่น้อย
สำหรับเขา การทำลายสวรรค์และหมื่นอาณาจักรก็เหมือนกับการทำลายรังมดและฆ่ามดหลายร้อยล้านตัว ง่ายดายและตามอำเภอใจ ปราศจากความรู้สึกผิดแม้แต่นิด!
ควับ!
หลังจากทำลายสวรรค์และหมื่นอาณาจักรด้วยกระบี่เล่มเดียว ความสยดสยองขั้นสูงสุดก็จับจ้องไปที่หนิงฝาน หรือพูดได้ว่าจ้องไปที่ระบบในร่างกายของหนิงฝาน
“เทพบิดรผู้เป็นที่รักของข้า มันจบลงแล้ว ท่านไม่อาจหลบซ่อนได้อีกต่อไป ต้นกำเนิดสุดท้ายของท่านถูกกำหนดให้รวมเข้ากับข้า!”
บึ้ม!
น้ำเสียงเฉยเมยดังก้อง และอันติมะก็ยื่นมือใหญ่ออกมาอีกครั้ง ปกคลุมหนิงฝานในทันที!
ทันทีที่พลังทำลายล้างปะทุ ร่างกายและวิญญาณเซียนที่แทบไม่เหลือแหล่ยิ่งของหนิงฝานก็ถูกทำลายลงอย่างรวดเร็ว อีกฝ่ายต้องการบังคับระบบที่ซ่อนอยู่ในร่างกายของหนิงฝานให้ออกมา!
ความเจ็บปวดนั้นมหาศาลมาก แต่เมื่อเทียบกับความเจ็บปวดในหัวใจของเขา หนิงฝานกลับรู้สึกชาไปหมดแล้ว
จะต้องตายแล้วหรือ?
ตายเสียก็ดี!
บัดนี้สวรรค์ไม่อาจกลับคืนมา หมื่นอาณาจักรไม่มีอยู่แล้ว ทุกสิ่งอย่างล้วนดับสูญ อยู่ตัวคนเดียวจะไปมีความหมายอะไร!
กายเนื้อค่อย ๆ กลายเป็นขี้เถ้า!
วิญญาณถูกทำลายอย่างรวดเร็ว!
และเมื่อหนิงฝานค่อย ๆ ตายลง แหล่งกำเนิดแสงที่ค่อย ๆ สว่างขึ้นก็ถูกมือใหญ่ถอนออกมา นั่นคือ ระบบ!
[หนิงฝาน!!]
ในเวลานี้ ระบบกรีดร้องไม่หยุด [เจ้าตั้งสติหน่อย มันยังไม่จบ แม้ว่าสวรรค์จะดับสิ้นและชีวิตทั้งหมดจะสูญสลายไป แต่มันยังมีโอกาสที่จะกอบกู้ทุกอย่างให้กลับมาได้!!]
“ว่าอะไรนะ?”
เสียงตะโกนของระบบทำให้หัวใจที่แน่นิ่งของหนิงฝานสั่นระรัวขึ้นมา!
กอบกู้!
ยังกอบกู้ทุกอย่างได้จริงหรือ?!
ในเวลานี้ เสียงตะโกนของระบบพลันดังขึ้นอีกครั้ง [โคจรคัมภีร์เซียนสามภพ รีบโคจรคัมภีร์เซียนสามภพเร็วเข้า!!]
แม้เขาจะไม่รู้ว่าต้องกู้คืนทุกอย่างอย่างไร แต่เขาเชื่อว่าสิ่งที่ระบบพูดจะต้องมีมูลความจริง!
หนิงฝานใช้แรงเฮือกสุดท้ายโคจรคัมภีร์เซียนสามภพโดยไม่ลังเล
วูบ!
ทันทีที่โคจรคัมภีร์เซียนสามภพหนึ่งรอบ ความผันผวนที่คุ้นเคยสองครั้งก็กระเพื่อมรอบตัว!
นั่นคือร่างสองร่าง ทั้งคู่สวมชุดคลุมธรรมดา ทั่วร่างปล่อยความรู้สึกเลือนรางว่างเปล่า!
คาดไม่ถึงว่า นั่นคือร่างในอดีตและร่างในอนาคต!
พวกเขาไม่ได้อยู่ในอดีตและไม่ได้อยู่ในอนาคต แต่พวกเขาอยู่ในปัจจุบัน!
“ใช่แล้ว!” หนิงฝานได้สติรู้แจ้งในทันควัน
อดีตผ่านไปแล้ว!
และอนาคตก็อยู่ที่นี่แล้ว!
วันที่ร่างทั้งสามมาบรรจบกัน เป็นเวลาที่พวกเขาจะกลับมาเป็นหนึ่ง นี่คือวิธีใช้ที่แท้จริงของคัมภีร์เซียนสามภพ!
“ร่างอดีต!”
“ร่างปัจจุบัน!”
“ร่างอนาคต!”
ในตอนนี้ ร่างทั้งสามของหนิงฝาน นัยน์ตาที่เหมือนกันทั้งสามคู่ทอประกายราวกับคบไฟ!
“สามร่างรวมเป็นหนึ่ง!!”
บึ้ม!
ร่างทั้งสามของหนิงฝานกลายเป็นหนึ่งเดียวในพริบตา และทันใดนั้น ลำแสงราวกับดวงอาทิตย์ไร้ที่สิ้นสุดก็พวยพุ่งออกมาจากร่างของหนิงฝาน!
ตู้ม!
หัตถ์ทำลายล้างโลกที่ปกคลุมหนิงฝานพังทลาย ณ จุดนั้น และเมื่อพลังงานที่ไม่มีวันหมดสิ้นม้วนพัดออกไปอย่างไร้ขอบเขต อันติมะก็ปลิวออกไปทันที
หลังจากอันติมะหยุดร่างลงได้แล้ว ใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกอยู่เสมอพลันซีดลงด้วยความตกตะลึง!
“ขอบเขตก้าวข้าม!!”
ควับ!
ลมหายใจต่อมา เมื่อแสงไร้ที่สิ้นสุดจางหายไป ร่างของหนิงฝานก็กลับมายืนอยู่เหนือห้วงสุญตาอีกครั้ง!
เส้นผมสีดำดุจห้วงธารา นัยน์ตาล้ำลึกราวหุบเหวอนธการ แม้กายจะสวมชุดคลุมธรรมดา แต่ร่างกลับตระหง่านเสียดฟ้าสูง
ในเวลานี้ ไม่มีร่องรอยบาดเจ็บบนร่างกายของเขาอีกต่อไป กระทั่งกลิ่นอายผันผวนแม้แต่น้อยก็ยังไม่มี!
เป็นขอบเขตก้าวข้ามอย่างแท้จริง!
“ดีมาก! มาถึงขอบเขตก้าวข้ามได้แล้ว!”
หนิงฝานยืนเอามือไพล่หลัง เสียงราบเรียบดังก้องไปทั่วห้วงไร้ขอบเขตที่กว้างใหญ่
“สมควรตาย!”
อันติมะโกรธจัด เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่า สิ่งมีชีวิตต่ำต้อยเบื้องหน้าที่เขามองว่าเป็นมดปลวด จะเลื่อนขั้นสู่ขอบเขตก้าวข้ามได้สำเร็จ อีกฝ่ายถึงกับสามารถเทียบชั้นเขาได้!
จิตสังหารท่วมท้นปรากฏในดวงตาที่เย็นชาคู่นั้น “หึ! แม้ว่าเจ้าจะอยู่ขอบเขตก้าวข้ามแล้วอย่างไร ตัวข้าอยู่ในขอบเขตนี้มาเป็นเวลาเนิ่นนานแล้ว เจ้าเป็นแค่ผู้ที่เพิ่งมาถึง จะสามารถทัดเทียมข้าได้อย่างไร!”
“งั้นหรือ?”
หนิงฝานหัวเราะเบา ๆ ยื่นมือข้างหนึ่งออกมา พลางพูดว่า “เจ้าจะลองดูหน่อยไหมเล่า?”
“อวดดี!”
เมื่อเห็นท่าทีไม่แยแสของหนิงฝาน สีหน้าของอันติมะพลันเดือดดาล เขารู้สึกอัปยศอดสู!
เหมือนมดที่สามารถบดขยี้ให้ตายได้ตามต้องการ แต่จู่ ๆ กลับกล้าที่จะยั่วยุเขา!
“ตายซะ!”
แล้วลมหายใจต่อมา อันติมะที่โมโหเป็นฟืนเป็นไฟก็ตะโกนขึ้นฟ้า
บึ้ม!
หนึ่งกำปั้นทุบลงมา ราวกับว่าจู่ ๆ ดวงอาทิตย์สีเทาหลายร้อยล้านดวงก็ปรากฏขึ้น พลังแห่งความสยดสยองขั้นสูงสุดพุ่งเข้าหาหนิงฝาน!
ทว่าหนิงกลับฝานส่ายหัว “เจ้าควรใช้กระบี่นะ เพราะความแข็งแกร่งอื่น ๆ ของเจ้านั้น อันที่จริงแล้วก็ไม่เท่าไหร่!”
บึ้ม!
ในขณะที่พูด เขาก็โบกมือไปด้วย พลันพลังงานสูงสุดที่โหมซัดมาสลายหายไปในพริบตา
“อะ…อะไรกัน!!”
เมื่อเห็นฉากนี้ ความกลัวก็พุ่งสูงขึ้นในดวงตาของอันติมะ
ขณะที่ความหวาดกลัว ใบหน้าของเขาก็เผยความเคร่งขรึมอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน เขารู้ว่าตนไม่สามารถมองหนิงฝานเบื้องหน้าเป็นมดได้อีกต่อไป แต่ต้องมองว่าเป็นศัตรูตัวฉกาจ!
“ดี ดียิ่ง! ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าจะให้เจ้าสมหวัง!”
กระบี่สีเทารวมตัวกันอีกครั้งในมือของอันติมะ กระบี่ที่เพิ่งกลบฝังสิ่งมีชีวิตมากมายจากสวรรค์และหมื่นอาณาจักร!
ไม่นานเกินอึดใจ พลังขั้นสูงสุดทั่วร่างของอันติมะพัดม้วนราวกับทะเลคลั่ง!
ทันใดนั้นก็บรรลุถึงระดับที่น่าสะพรึงกลัวเป็นประวัติการณ์!
“ตาย!”
และเมื่ออันติมะเหวี่ยงกระบี่ออกไป สุดยอดกระบี่ไร้เทียมทานก็เผยโฉมออกมา
สุดยอดปราณกระบี่สาดประกาย พลังของมันน่ากลัวยิ่งกว่ากระบี่ที่กลบฝังสิ่งมีชีวิตจากสวรรค์และหมื่นอาณาจักรก่อนหน้านี้อยู่หลายเท่า เห็นได้ชัดว่าเพื่อที่จะฆ่าหนิงฝาน อันติมะได้เค้นพลังของมันออกมาจนขีดสุด!
“ดี! ค่อยน่าสนใจขึ้นมาหน่อย!”
พอเห็นกระบี่นี้ หนิงฝานก็พยักหน้า ทว่าแล้วก็ส่ายหัวอีกครั้ง “แต่…ก็ไร้ประโยชน์อยู่ดี!”
ลมหายใจต่อมา มือข้างหนึ่งขยับ กระบี่ต้าหลัวที่หักไปเมื่อครู่นี้พลันควบแน่นอยู่ในมือเขาอีกครั้ง
“ข้าขออภินันทนาการกระบี่เล่มนี้แก่เจ้า นามของมันคือ สุดยอดกระบี่!!”
สิ้นคำ เขาก็ฟันกระบี่นี้ออกไป!
บึ้ม!
ยามกระบี่เล่มนี้ฟันออกไป ความกว้างขวางไร้สิ้นสุดก็ถูกตัดขาดออกจากกัน และกระบี่ของอันติมะก็ถูกทำลายในทันที
ภายใต้สายตาหวาดผวาของอันติมะ กระบี่แห่งความตายพลันสะท้อนกับดวงตาเขา!
ร่างกายกลายเป็นแข็งทื่อ พลังทั่วร่างแข็งตัวในพริบตา แล้วห้วงสุญตากว้างใหญ่ก็ดับสิ้นลง
“เจ้า…”
ตอนที่เขากำลังจะเอ่ยปากพูดอะไรบางอย่าง หว่างคิ้วของเขากลับแยกออกกัน ลมหายใจแห่งชีวิตในร่างกายไหลออกมาราวกับวารีไหลทะลัก ไม่อาจหยุดยั้งการไหลที่บ้าคลั่งนี้ได้!
จบแล้ว!
เขา…จบสิ้นแล้ว!
ตื่นตระหนก!
หวาดผวา!
ไม่อยากจะเชื่อ!
อันติมะในตอนนี้ในใจปรากฏอารมณ์หลากหลาย ทว่าสุดท้ายก็เอ่ยออกมาได้เพียง “ขอบเขตก้าวข้ามเช่นเดียวกัน แต่ทำไมเจ้าถึงแข็งแกร่งเพียงนี้!!”
หนิงฝานยิ้มอย่างมั่นใจ “เพราะในขอบเขตเดียวกัน ข้าน้นไร้เทียมทาน!”
“ในขอบเขตเดียวกัน…ไร้เทียมทาน?”
อันติมะพึมพำ แต่ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไรอีก ร่างกายก็แหลกลาญ เสียงดังบึ้ม
อันติมะ… พ่ายแพ้แล้ว!
![ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌]](https://i3.wp.com/novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/154043.jpg?resize=150,150 "ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌]")
![เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此]](https://i0.wp.com/novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/120789.jpg?resize=151,215 "เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此]")
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")