รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 645 ไม่คุกเข่าคำนับได้หรือไม่ ข้าเกรงว่าจะมีเรื่องเกิดขึ้น!

บทที่ 645 ไม่คุกเข่าคำนับได้หรือไม่ ข้าเกรงว่าจะมีเรื่องเกิดขึ้น!

บท​ที่​ 645 ไม่คุกเข่า​คำนับ​ได้​หรือไม่​ ข้า​เกรง​ว่า​จะมีเรื่อง​เกิดขึ้น​!

ขึ้น​สู่ขั้น​ที่​เก้า​สิบ​ นี่​พรสวรรค์​และ​ศักยภาพ​แฝงสูงเพียงใด​กัน​?

เหล่า​ผู้ยิ่งใหญ่​ต่าง​ไม่กล้า​คาดเดา​ พวกเขา​แต่ละคน​ล้วน​เป็น​อัจฉริยะ​ สั่นสะเทือน​อดีต​เปล่งประกาย​จนถึง​ปัจจุบัน​ ทุกคน​ล้วน​ประสบความสำเร็จ​อัน​ยิ่งใหญ่​ แต่​เมื่อ​เทียบ​กับ​ซีแล้ว​ พวกเขา​ต่าง​ชัด​มากเกินไป​จน​ไม่อาจ​วัด​ได้​ พรสวรรค์​และ​ศักยภาพ​แฝงของ​ซีอยู่​เหนือ​ชั้น​จน​สามารถ​บดขยี้​พวกเขา​ได้​!

หลังจาก​ถึงขั้น​ที่​เก้า​สิบ​ ซีก็​ยังคง​ไม่หยุดยั้ง​ ตอนนี้​นาง​กลายเป็น​จุดรวม​ความสนใจ​ของ​ทุก​สายตา​ ซีที่​เดิมที​ไม่โดดเด่น​แต่อย่างใด​ ยาม​นี้​กลับกลายเป็น​ที่​เจิด​จรัส​เปล่งประกาย​ยิ่งกว่า​ผู้ใด​!

ก้าว​แล้ว​ก้าว​เล่า​ นาง​ยังคง​ดู​ราวกับ​ไร้​แรงกดดัน​ดั่ง​เดิม​ ไม่เคย​มีชะงัก​แม้กระทั่ง​ครึ่ง​ก้าว​ ขึ้นไป​จุดสูงสุด​ได้​อย่าง​ง่ายดาย​ บรรลุ​ถึงขั้น​ที่​หนึ่งร้อย​!

“สำ…สำเร็จ​แล้ว​?!”

“มีผู้​อาจ​บรรลุ​กลายเป็น​บรรพ​จารย์​เต๋า​กำเนิด​ขึ้น​แล้ว​!!!”

เหล่า​ผู้ยิ่งใหญ่​ตื่น​ตะลึง​อย่าง​ถึงที่สุด​ พวกเขา​กำลัง​ได้​เห็น​การ​กำเนิด​ของ​บรรพ​จารย์​เต๋า​ผู้​หนึ่ง​อย่างนั้น​หรือ​?

ก้าว​ถึงบันได​สวรรค์​ขั้น​ที่​หนึ่งร้อย​ได้​ พรสวรรค์​และ​ศักยภาพ​แฝงชวน​ให้​น่า​ตกตะลึง​เกินไป​จริง ๆ​ กระทั่ง​พวกเขา​ยัง​ไม่อาจ​ผ่าน​ขั้น​ที่​เจ็ดสิบ​ไป​ได้เสีย​ด้วยซ้ำ​ มีความเป็นไปได้​อย่างยิ่ง​ที่​ซีจะกลายเป็น​บรรพ​จารย์​เต๋า​!

“ข้า​ไม่เชื่อ​! จะต้อง​มีปัญหา​บางอย่าง​กับ​บันได​สวรรค์​โกลาหล​แน่​!”

มีผู้ยิ่งใหญ่​กล่าว​ออกมา​ คน​ผู้​นั้น​คือ​จ้าว​แห่ง​ก่วงห​ลิง​

นาง​เยือกเย็น​สง่างาม ดวงตา​งดงาม​ลึกล้ำ​อย่าง​ถึงที่สุด​ แม้ว่า​นาง​จะเห็น​เรื่องราว​ทั้งหมด​ด้วย​ตา​ของ​ตนเอง​ แต่​นาง​ก็​ไม่อาจ​เชื่อได้​ลง​

หลังจากนั้น​นาง​ก็​ทะยาน​ขึ้นไป​ยัง​บันได​้สวรรค์​โกลาหล​โดยตรง​ เตรียม​จะทดสอบ​ด้วยตัวเอง​ว่า​เกิด​ปัญหา​อัน​ใด​ขึ้นกับ​บันได​สวรรค์​โกลาหล​หรือไม่​

“ข้า​ก็​จะไป​ด้วย​!”

“จะต้อง​มีปัญหา​บางอย่าง​แน่นอน​!”

มีผู้ยิ่งใหญ่​อีก​สอง​สามคน​มุ่งตรง​มาที่​บันได​สวรรค์​โกลาหล​ เพื่อ​ทดสอบ​ด้วย​ตนเอง​

พวกเขา​เอง​ก็​ไม่อาจ​เชื่อได้​ลง​ เกิด​ความสงสัย​ขึ้น​มาว่า​อาจ​มีปัญหา​เกี่ยวกับ​บันได​สวรรค์​โกลาหล​

อีก​ด้าน​หนึ่ง​ ประมุข​ตำหนัก​ตง​ชิว​มอง​เหตุการณ์​ทั้งหมด​อย่าง​เงียบงัน​ ไม่ได้​เข้าไป​หยุดยั้ง​แต่อย่างใด​

หาก​เป็น​ตามปกติ​ นาง​คง​หยุดยั้ง​อีก​ฝ่าย​เอาไว้​นาน​แล้ว​ นี่​คือ​การ​ทดสอบ​รับ​คน​เข้า​ตำหนัก​ตง​ชิว​ของ​นาง​ จะปล่อย​ให้​คนอื่น​มาสร้าง​ความวุ่นวาย​ได้​อย่างไร​?

ต่อให้​พวกเขา​เป็น​ผู้ยิ่งใหญ่​เหมือนกัน​ นาง​ก็​ไม่มีทาง​ยอม​ปล่อยไป​

ทว่า​ตอนนี้​ไม่เหมือนปกติ​ นาง​เอง​ก็​ไม่อยาก​จะเชื่อ​เรื่อง​นี้​ เกิด​ความสงสัย​ว่า​บันได​สวรรค์​โกลาหล​มีปัญหา​เช่นเดียวกัน​ จึงยินยอม​ปล่อย​ให้​ผู้ยิ่งใหญ่​คนอื่น​ได้​ลอง​ทดสอบ​

เหล่า​ผู้ยิ่งใหญ่​ที่​มุ่งสู่บันได​สวรรค์​โกลาหล​ต่าง​แข็งแกร่ง​อย่าง​แท้จริง​ ล้วน​อยู่​ใน​แนวหน้า​ของ​แดน​บรรพ​โกลาหล​ ขอบเขต​ล้ำลึก​เกิน​จะหยั่งถึง​

ทว่า​ต่อหน้า​บันได​สวรรค์​โกลาหล​ พลัง​อัน​ใด​ก็​ล้วน​ไร้ค่า​ พลัง​จาก​พวกเขา​ก้าว​เข้าไป​สู่ขั้น​ที่​หกสิบ​ พวกเขา​ก็​ต่าง​ติด​อยู่​ ทำ​เช่นไร​ก็​ไม่อาจ​ก้าว​ไป​ถึงขั้น​ที่​เจ็ดสิบ​ได้​

พวกเขา​ปะทุ​พลัง​ทั้งหมด​ออกมา​ ต้องการ​ใช้พลัง​อัน​แข็งแกร่ง​ทะลวง​ขึ้นไป​ยัง​ขั้น​ที่สูง​ขึ้น​ ทว่า​ทุกอย่าง​ล้วน​เปล่าประโยชน์​ไม่อาจ​ได้ผล​แม้แต่น้อย​!

ต่อหน้า​บันได​สวรรค์​โกลาหล​ ทุกอย่าง​ล้วน​เท่าเทียม​ ขอบเขต​และ​การฝึกฝน​ล้วน​ไม่เกี่ยวข้อง​ มีเพียง​พรสวรรค์​และ​ศักยภาพ​แฝงเท่านั้น​ที่​ทำให้​ก้าว​ขึ้นไป​ยัง​ขั้น​ที่สูง​ขึ้น​ได้​

“ไม่…ไม่มีปัญหา​อัน​ใด​!”

“นาง​ขึ้นไป​สูงสุด​ได้​ด้วย​พรสวรรค์​และ​ศักยภาพ​แฝงของ​นาง​เอง​!”

ใบหน้า​ของ​เหล่า​ผู้ยิ่งใหญ่​แปรเปลี่ยน​อย่าง​มาก​ ตอนนี้​พวกเขา​ไม่สงสัย​อีกแล้ว​ ซีมีความสามารถ​พอที่จะ​กลายเป็น​บรรพ​จารย์​เต๋า​จริง ๆ​!

“เป็น​ดารา​ดวง​ใหม่​!”

“บรรพ​จารย์​เต๋า​ในอนาคต​!”

เสียง​ฮือฮา​ดัง​ไป​ทั่ว​ฟ้าดิน​ สิ่งมีชีวิต​ทั้งหมด​ต่าง​ร้อง​อุทาน​อย่าง​ตกตะลึง​ สายตา​ที่​มอง​ไป​ยัง​ซีเกิด​การเปลี่ยนแปลง​อีกครั้ง​

เดิมที​ใน​แววตา​ของ​พวกเขา​ต่าง​มีความสงสัย​กังขา​ แต่​หลังจากที่​เหล่า​ผู้ยิ่งใหญ่​ทดสอบ​ด้วย​ตนเอง​แล้ว​ ใน​แววตา​ของ​พวกเขา​ก็​ไม่มีความสงสัย​เหลืออยู่​อีกต่อไป​!

“แม่นาง​ท่าน​นี้​ ข้า​ขอ​เชิญท่าน​ด้วย​ความจริงใจ​ไป​ยัง​ตำหนัก​ก่วงห​ลิง​ ขอ​เพียงแค่​ตกลง​เข้า​ร่วมกับ​ตำหนัก​ก่วงห​ลิง​ของ​พวกเรา​ ไม่ว่า​ต้องการ​สิ่งใด​ข้า​ย่อม​ทำให้​สมความปรารถนา​!”

จ้าว​แห่ง​ก่วงห​ลิง​มอง​ป​ทาง​ซีอย่าง​จริงใจ​แล้ว​เอ่ย​ชวน​ออกมา​

“มาที่​วัง​ฉางเล่อ​ของ​พวกเขา​ ทรัพยากร​ทั้งหมด​ล้วน​ถึงมือ​ของ​เจ้า!”

“ไม่ต้อง​พูด​แล้ว​ ขอ​เพียงแค่​เข้าร่วม​เจ้าก็​จะกลายเป็น​จ้าว​แห่ง​สำนัก​อี๋​หยวน​!”

เหล่า​ผู้ยิ่งใหญ่​เอ่ย​ชวน​ซีให้​เข้าร่วม​อย่าง​บ้าคลั่ง​ คำมั่น​ที่​ให้​ยิ่ง​เล่น​ใหญ่​ขึ้น​เรื่อย ๆ​

พวกเขา​ไม่เพียงแต่​พยายาม​ช่วงชิง​ตัว​ซีมาเพื่อ​กองกำลัง​ที่อยู่​เบื้องหลัง​ แต่​ยัง​เพื่อ​ตัว​ของ​พวกเขา​เอง​ด้วย​

หาก​ซีสามารถ​กลายเป็น​บรรพ​จารย์​เต๋า​ได้​ พวกเขา​เอง​ก็​จะได้รับ​อานิสงค์​ไป​ด้วย​ สามารถ​ทะลวง​ขึ้นไป​ยัง​ขอบเขต​ที่สูง​กว่า​ แข็งแกร่ง​ยิ่ง​ไป​กว่า​เดิม​!

ชิ้ง!

ประกาย​แสงวาบ​ผ่าน​ จ้าว​แห่ง​ตง​ชิว​ชัก​กระบี่​ยาว​ออกมา​ชี้ตรง​ไป​ทาง​ผู้ยิ่งใหญ่​เหล่านั้น​

“ทุกท่าน​ชักจะ​เกินเลย​ไป​แล้ว​!”

จ้าว​แห่ง​ตง​ชิว​มอง​ไป​ทาง​เหล่า​ผู้ยิ่งใหญ่​พร้อม​เอ่ย​ออกมา​เสียงดัง​ “นี่​คือ​การ​ทดสอบ​ของ​ตำหนัก​ตง​ชิว!”​

นาง​จะยอม​ปล่อย​ซีไป​ได้​อย่างไร​?

ไม่มีทาง​อย่าง​แน่นอน​!

แม้ว่า​ฟ้าจะทลาย​ดิน​จะถล่ม​ นาง​ก็​จะไม่ยอม​ปล่อย​ซีไป​อย่าง​แน่นอน​!

“ทุกท่าน​โปรด​กลับ​ไป​เถิด​!”

นาง​เอ่ย​ไล่​แขก​ทันที​ ไม่ปล่อย​ให้​เหล่า​ผู้ยิ่งใหญ่​เหล่านี้​รั้ง​อยู่​ที่นี่​อีก​ นาง​กลัว​จริง ๆ​ ว่า​ซีจะถูก​ผู้ยิ่งใหญ่​เหล่านี้​ฉก​ตัว​ไป​

“ไม่จำเป็นต้อง​ทำ​เช่นนั้น​! ให้​นาง​ตัดสินใจ​ด้วยตัวเอง​เถิด​!”

“ทรัพยากร​ใช้ฝึกฝน​เพื่อ​บรรลุ​บรรพ​จารย์​เต๋า​ ตำหนัก​ตง​ชิงสามารถ​แบก​รับได้​หรือ​? มาที่​วัง​ฉางเล่อ​ของ​พวกเรา​เถิด​!”

เหล่า​ผู้ยิ่งใหญ่​ต่าง​มีท่าที​แน่วแน่​ ไม่มีผู้ใด​ยอม​ถอยกลับ​ไป​

พวกเขา​จะถอย​ได้​อย่างไร​?

ขอบเขต​ของ​พวกเขา​สูงเกินไป​ ยาก​ยิ่ง​ที่จะ​ทะลวง​ขึ้นไป​ยิ่ง​ พวกเขา​มองไม่เห็น​ความหวัง​ที่จะ​ก้าวหน้า​ขึ้น​แม้แต่น้อย​

อาจ​กล่าว​ได้​ว่า​ซีนับ​เป็น​ความหวัง​ของ​พวกเขา​!

“คิด​สิ่งใด​อยู่​กัน​ ถึงกับ​จะปล้น​คน​จาก​ตำหนัก​ตง​ชิว​ของ​ข้า​ พวก​เจ้าดูแคลน​ตำหนัก​ตง​ชิว​เกินไป​แล้ว​!”

จ้าว​แห่ง​ตง​ชิวตะ​โกน​ออกมา​เสียงดัง​ บน​ร่าง​ปรากฏ​กลิ่นอาย​พร้อม​ต่อสู้​ ผนึก​ทั้งหมด​ใน​ตำหนัก​ตง​ชิว​ถูก​ยกเลิก​จน​ไม่เหลือ​สิ่งใด​ไว้​!

ผู้อาวุโส​ทั้งหมด​ของ​ตำหนัก​ตง​ชิว​ก็​เรียก​ระดมกำลัง​อย่าง​เต็มที่​ เตรียมพร้อม​สำหรับ​การต่อสู้​ครั้ง​ใหญ่​!

“นี่​…ให้​ข้า​พูด​อะไร​สักหน่อย​ได้​หรือไม่​?”

ขณะนั้น​เอง​ซีก็​เอ่ย​ออกมา​ด้วย​เสียง​แผ่วเบา​

การต่อสู้​ครั้ง​ใหญ่​กำลังจะ​ปะทุ​ขึ้น​ นาง​ไม่ต้องการ​เห็น​ฉาก​ดังกล่าว​เกิดขึ้น​จริง ๆ​ จึงต้องการ​จะหยุดยั้ง​เอาไว้​

“พูด​ออกมา​เถิด​!”

“พวกเรา​ล้วน​ฟังอยู่​!”

เหล่า​ผู้ยิ่งใหญ่​ทั้งหมด​หันมา​มอง​ ท่าที​ของ​พวกเขา​ที่​มีต่อ​ซีนั้น​ดี​เป็น​อย่างยิ่ง​

“ข้า​ยัง​ต้องการ​เข้าร่วม​ตำหนัก​ตง​ชิว”​ ซีกล่าว​

นาง​เข้าร่วม​การ​ทดสอบ​ของ​ตำหนัก​ตง​ชิว​ หาก​หันหลัง​จากไป​เข้าร่วม​กับกองกำลัง​อื่น​ นาง​ก็​รู้สึก​ว่า​ไม่เหมาะสม​

“ดี​ ดี​ ดี​!”

จ้าว​แห่ง​ตง​ชิว​หัวเราะ​ออกมา​เสียงดัง​ จากนั้น​ก็​พูด​กับ​ซี “เจ้าวางใจ​ได้​ ทรัพยากร​ทั้งหมด​ของ​ตำหนัก​ตง​ชิว​ล้วน​เป็น​ของ​เจ้า รับประกัน​ได้​เลย​ว่า​เจ้าจะต้อง​เติบโต​อย่าง​รวดเร็ว​!”

นาง​เอ่ย​ต่อ​ “มามามา ตอนนี้​พวกเรา​เริ่ม​พิธีการ​เข้า​ร่วมกัน​เถิด​!”

นาง​ไม่ต้องการ​จะรอ​ข้า​ กลัว​ว่า​หลังจากนี้​จะเกิดเรื่อง​ไม่คาดฝัน​ขึ้น​อีก​ หลังจากที่​ซีเข้า​ร่วมกับ​ตำหนัก​ตง​ชิวอ​ย่าง​เป็นทางการ​แล้ว​ นาง​จึงจะสามารถ​วางใจ​ได้​

“ตกลง​!”

ซีพยักหน้า​ก่อน​กระโดด​ลง​มาจาก​บันได​สวรรค์​โกลาหล​

“แม่นาง​ ข้า​หวัง​ว่า​เจ้าจะคิด​ให้​ทบทวน​ดู​ให้​ดี​!”

“ใช่แล้ว​ แดน​บรรพ​โกลาหล​มีกฎเกณฑ์​ หลังจาก​เข้าร่วม​แล้วก็​จะไม่สามารถ​เข้าร่วม​กองกำลัง​อื่น​เพื่อ​ฝึกฝน​ได้​อีก​ ไม่เช่นนั้น​จะต้อง​เผชิญ​โทษทัณฑ์​จาก​แดน​บรรพ​โกลาหล​”

เหล่า​ผู้ยิ่งใหญ่​เอ่ย​เตือน​

แดน​บรรพ​โกลาหล​แตกต่าง​กับ​อาณาจักร​แห่ง​อื่น​ ที่​แห่ง​นี้​มีกฎเกณฑ์​แตกต่าง​จาก​อาณาจักร​อื่น​ไม่ว่า​จะเป็น​นิกาย​เล็ก​ใหญ่​เพียงใด​ เมื่อ​เข้าร่วม​แล้วก็​จะไม่สามารถ​เปลี่ยนแปลง​ได้​ ไม่เช่นนั้น​จะต้อง​เผชิญหน้า​กับ​การ​ลงทัณฑ์​

“ไม่จำเป็นต้อง​ทบทวน​ ขอบคุณ​ทุกท่าน​ที่​หวังดี​!”

ซีเอ่ย​ตอบกลับ​เหล่า​ผู้ยิ่งใหญ่​ได้​ด้วย​ความสุภาพ​

ตำหนัก​ตง​ชิว​นั้น​อยู่​ใน​แนวหน้า​ กองกำลัง​อื่น​ ๆ ของ​เหล่า​ผู้ยิ่งใหญ่​ไม่ห่าง​อัน​ใด​ไป​จาก​ตำหนัก​ตง​ชิว​นัก​ ไม่ว่า​นาง​จะไป​ที่ใด​ก็​ล้วน​เหมือนกัน​ไม่แตกต่าง​

“ไป​ ไป​ ไป​!”

จ้าว​แห่ง​ตง​ชิว​ยิ้ม​แล้ว​จับมือ​ของ​ซี พา​นาง​เข้าไป​ยัง​ตำหนัก​ตง​ชิว​เพื่อ​ทำพิธี​เข้าร่วม​

พิธี​เข้าร่วม​เป็น​สิ่งที่​จำเป็น​

ด้านใน​แดน​บรรพ​โกลาหล​ ไม่ว่า​จะเป็น​นิกาย​เล็ก​หรือ​ใหญ่​ หาก​ต้องการ​จะเข้าร่วม​กองกำลัง​ ก็​จำเป็นต้อง​ผ่าน​พิธี​เข้าร่วม​

“เอาล่ะ​ พวกเรา​ไป​ชมพิธี​เข้า​ร่วมกัน​เถิด​!”

“ขอแสดงความยินดี​กับ​ตำหนัก​ตง​ชิว​ด้วย​!”

ด้วย​การ​ตอบกลับ​อย่าง​ชัดเจน​ของ​ซี ทำให้​ผู้ยิ่งใหญ่​เหล่านี้​ไม่แสดงท่าที​คิด​ช่วงชิง​อีก​ ต่าง​พา​กัน​ส่งคำ​อวยพร​ให้​กับ​ตำหนัก​ตง​ชิว​

ไม่ใช่พวกเขา​ไม่คิด​แย่งชิง​ แต่​เพราะ​พวกเขา​ไม่สามารถ​ทำได้​

ซีได้​เอ่ย​ออกมา​อย่าง​ชัดเจน​แล้ว​ หาก​พวกเขา​ยัง​ดึงดัน​ต่อ​ เกรง​ว่า​จะทิ้ง​ความ​ประทับ​ใจไม่ดี​ไว้​ให้​กับ​ซี ทำให้​ซีเกิด​ความขุ่นเคือง​ขึ้น​มา

พวกเขา​ไม่ต้องการ​ให้​เป็น​เช่นนั้น​ ยังคง​หวัง​ว่า​ในอนาคต​จะได้รับ​คำแนะนำ​จาก​ซี

หลังจากนั้น​พวกเขา​ก็ตาม​เข้าไป​ยัง​ตำหนัก​ตง​ชิว​ แอบ​เตรียม​ของขวัญ​เอาไว้​ รอ​จน​ซีเข้าร่วม​ตำหนัก​ตง​ชิว​เรียบร้อย​แล้ว​ พวกเขา​ค่อย​นำ​ของขวัญ​ออกมา​มอบให้​ เพื่อ​สร้าง​ความประทับใจ​กับ​ซี

หา​กรับ​ไม่ได้​ก็​ทำลาย​ทิ้ง​เสีย​ นี่​เป็น​วิธี​คิด​ของ​อาณาจักร​แห่ง​อื่น​ ภายในใจ​ของ​พวกเขา​ต่าง​ไม่มีความคิด​เช่นนั้น​

พวกเขา​ต่าง​ต้องการ​ให้​ซีเติบโต​ขึ้น​อย่าง​รวดเร็ว​และ​ปลอดภัย​ ไม่ว่า​ซีจะเลือก​ฝึกฝน​ที่ใด​ก็ตาม​

ในอนาคต​พวกเขา​อาจ​ช่วย​สนับสนุน​ซีเสีย​ด้วยซ้ำ​ ใน​แดน​บรรพ​โกลาหล​นั้น​มีการต่อสู้​แย่งชิง​อยู่​ไม่มาก​ พวกเขา​ต้องการ​เพียงแค่​ให้​ซีเติบโต​ขึ้น​อย่าง​รวดเร็ว​

เพียง​ไม่นาน​ จ้าว​แห่ง​ตง​ชิว​ก็​พา​ซีมาถึงลาน​กว้าง​ของ​ตำหนัก​ตง​ชิว​

ณ ที่​แห่ง​นี้​มีรูปปั้น​มนุษย์​ขนาดใหญ่​ให้​ความรู้สึก​เกรงขาม​เป็น​อย่างยิ่ง​ จน​ทำให้​คน​อด​รู้สึก​ต้องการ​จะก้มลง​กราบ​ไม่ได้​

และ​ความจริง​ก็​เป็น​เช่นนั้น​

เหล่า​ผู้ยิ่งใหญ่​ที่​ตาม​เข้ามา​ต่าง​พา​กัน​โค้ง​คำนับ​รูปปั้น​ด้วย​ความเคารพ​

จ้าว​แห่ง​ตง​ชิว​เอ่ย​อธิบาย​ที่มา​ของ​รูปปั้น​ให้​กับ​ซี “นี่​คือ​บรรพ​จารย์​ตำหนัก​ตง​ชิว​ของ​พวกเรา​ นับ​เป็น​สิ่งมีชีวิต​แรก​ของ​ตง​ชิว​ที่​วิวัฒนาการ​ขึ้น​มา เผยแพร่​สั่งสอน​วิชา​ให้​กับ​พวกเรา​ บุกเบิก​เส้นทาง​การฝึกฝน​ เหล่า​ศิษย์​ทั้งหมด​ของ​ตำหนัก​ตง​ชิว​ เมื่อ​เข้าร่วม​ย่อม​ต้อง​คุกเข่า​คำนับ​บรรพ​จารย์ตง​ชิว!”​

ซีพยักหน้า​ “ย่อม​ต้อง​เป็น​เช่นนั้น​”

คุกเข่า​คำนับ​บรรพ​จารย์​ของ​สำนัก​ ไม่ว่า​ที่ใด​ก็​สมควรจะ​ทำ​เช่นนั้น​

“นี่​…ไม่จำเป็นต้อง​คุกเข่า​คำนับ​ได้​หรือไม่​ ข้า​กลัว​…ว่า​จะมีเรื่อง​เกิดขึ้น​!”

ทว่า​เมื่อ​กำลังจะ​คุกเข่า​คำนับ​ จู่ ๆ นาง​ก็​เอ่ย​ขึ้น​มาอย่าง​กะทันหัน​

ไม่ใช่ว่า​นาง​เสแสร้ง​แต่อย่างใด​ ทว่า​ภายในใจ​กลับ​บังเกิด​ความรู้สึก​เช่นนี้​รุนแรง​เป็นอย่างมาก​ นาง​รู้สึก​ว่า​หาก​นาง​คุกเข่า​คำนับ​ ก็​จะเกิดเรื่อง​บางอย่าง​ขึ้นกับ​รูปปั้น​!

ซีไม่รู้​เสีย​ด้วยซ้ำ​ว่า​เหตุใด​ตนเอง​จึงเกิด​ความรู้สึก​เช่นนี้​

แต่ทว่า​ภายในใจ​ของ​นาง​ก็​เกิด​ความรู้สึก​เช่นนี้​ขึ้น​มาจริง ๆ​!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

Status: Ongoing

‘หลี่จิ่วเต้า’ ชายหนุ่มผู้ถูกส่งตรงจากดาวเคราะห์สีฟ้ามายังโลกแห่งการฝึกตน ทว่ากลับไร้ซึ่งคุณสมบัติใด ๆ ในการเข้าสู่วิถีผู้ฝึกตน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันมาตกปลา วาดภาพและเขียนกลอนขาย

อันที่จริงหลี่จิ่วเต้ารู้เพียงเล็กน้อยว่า เจ้าแมวน้อยที่มาหาตนเป็นครั้งเป็นคราวเพื่อขอปลากินนั้น แท้จริงแล้วคือพยัคฆ์ขาว ส่วนชายผมขาวที่แข่งเขียนพู่กันกับเขาเป็นตัวตนระดับบรรพกาล และที่จะลืมไปไม่ได้ สตรีผู้งดงามที่มาร้องขอให้เขาช่วยวาดรูปอยู่ทุกวัน นางถึงกับเป็นเซียนในตำนาน!

ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “เอาล่ะ…เช่นนั้น ข้าเป็นใครกัน?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท