รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 652 ไร้พ่ายในระดับเดียวกันก็ไม่อาจสู้อาวุธจักรพรรดิเซียนจำนวนมาก!

บทที่ 652 ไร้พ่ายในระดับเดียวกันก็ไม่อาจสู้อาวุธจักรพรรดิเซียนจำนวนมาก!

บท​ที่​ 652 ไร้​พ่าย​ใน​ระดับ​เดียวกัน​ก็​ไม่อาจ​สู้อาวุธ​จักรพรรดิ​เซียน​จำนวนมาก​!

แดน​บรรพ​โกลาหล​นั้น​ยั่วยวนใจ​เกินไป​ เหล่า​ผู้​พอ​มีความสามารถ​จาก​อาณาจักร​นับ​หมื่น​ต่าง​เร่ง​มุ่งหน้าตรง​ไป​ยัง​อาณาจักร​แห่ง​นั้น​

ณ แดน​ฮวง​

บน​ยอดเขา​สูงตระหง่าน​ทะลุ​หมู่​เมฆ จักรพรรดินี​ยืน​พร้อม​เสื้อผ้า​ที่​สะบัด​ไหว​ ใบหน้า​ของ​นาง​งดงาม​ที่สุด​ใน​โลก​หล้า​ เจิดจ้า​สว่างไสว​ยิ่งกว่า​ผู้ใด​ บรรยากาศ​รอบกาย​ยาก​จะบรรยาย​ออกมา​ได้​ โดดเด่น​พิเศษ​ไม่ธรรมดา​สามัญ

ผิว​ของ​นาง​เปล่งประกาย​จาง ๆ ด้วย​แสงเซียน​ เช่นเดียวกับ​ใน​ดวงตา​คู่​นั้น​ยาม​ที่​ปรากฏ​จังหวะ​แห่ง​เซียน​ขณะ​ค่อย ๆ​ แผ่​สัมผัส​ปกคลุม​ทั่ว​ฟ้าดิน​

“พบ​เบาะแส​แล้ว​!”

นาง​เก็บ​ประกาย​ตา​ทันทีที่​พบ​สิ่งที่​ต้องการ​ตามหา​

หลังจาก​นาง​เข้า​มายัง​อาณาจักร​ ก็​มาถึงยัง​สถานที่​แห่ง​นี้​ ต่อมา​เมื่อ​เปิด​ใช้ประสาทสัมผัส​เซียน​ตรวจสอบ​ทั่ว​ทั้ง​อาณาจักร​ ก็ได้​พบ​เข้ากับ​เบาะแส​บางอย่าง​แล้ว​!

นาง​หา​ตัว​เซียว​ฮุ่ย​พบ​แล้ว​!

ก่อนที่​นาง​จะออก​มาจาก​ภพ​เซียน​ ประมุข​ตระกูล​เซียว​ได้​เล่า​สถาการณ์​ของ​พวก​เซียว​ฮุ่ย​ให้​นาง​ฟัง นาง​จึงรู้​ว่า​เซียว​ฮุ่ย​มีรูปร่างหน้าตา​เช่นไร​

“นาง​เผชิญ​กับ​สิ่งใด​มากัน​? สภาพ​ถึงได้​เลวร้าย​เช่นนั้น​…”

จักรพรรดินี​เอ่ย​กับ​ตนเอง​ สัมผัส​ได้​ว่า​สภาพ​ของ​เซียว​ฮุ่ย​ย่ำ​อย่าง​มาก​ ตอนนี้​นาง​หา​ใช่แม้กระทั่ง​เซียน​

“ไป​พบ​นาง​ก่อน​!”

นาง​ก้าว​ออก​ไป​ เตรียม​จะไป​จาก​สถานที่​แห่ง​นี้​เพื่อ​ไป​พบ​กับ​เซียว​ฮุ่ย​

ทว่า​ใน​ตอนนั้น​เอง​ ความว่างเปล่า​ข้าง​กาย​นาง​กลับ​บังเกิด​การเปลี่ยนแปลง​อลหม่าน​อย่าง​ถึงขีดสุด​ นาง​ขมวดคิ้ว​รีบ​กระโจน​ออก​และ​ทะยาน​มาถึงจักรวาล​ภายนอก​อาณาจักร​

ฟิ้ว​ ฟิ้ว​ ฟิ้ว!​

ทันทีที่​นาง​ออก​มาถึงภายนอก​อาณาจักร​ ก็​ปรากฏ​หลาย​ร่าง​ขึ้น​มาล้อมรอบ​นาง​จาก​ทุกทิศทาง​

“เจวี๋ย​เนี่ย​น​ คาดไม่ถึง​เลย​ว่า​ตระกูล​เซียว​จะส่งเจ้าออกมา​!”

“คิด​ ๆ ดู​แล้วก็​ใช่ หาก​ตระกูล​เซียว​ไม่ส่งเจ้ามาแล้​วจะ​ส่งผู้ใด​มากัน​!”

ร่าง​เหล่านี้​รู้จัก​จักรพรรดินี​เป็น​อย่าง​ดี​ และ​จำนาง​ได้​ทันทีที่​เห็น​

สีหน้า​ของ​จักรพรรดินี​เย็นเยือก​ ก่อน​จะเรียก​ทวน​ยา​วสี​ทอง​มาไว้​ใน​มือ​

นาง​รู้​ว่า​การต่อสู้​ครั้งนี้​ไม่อาจ​หลีกเลี่ยง​ได้​

เหล่า​ร่าง​ที่อยู่​ล้อมรอบ​นาง​ต่าง​มาจาก​ภพ​เซียน​ เป็น​จ้าว​แห่ง​เซียน​จาก​มหา​ตระกูล​อื่น​ ๆ

นี่​ค่อนข้างจะ​เกิน​ความคาดหมาย​ ทำให้​นาง​รู้สึก​คาดไม่ถึง​

มีผู้​แข็งแกร่ง​จาก​ภพ​เซียน​จำนวนมาก​เพียงนี้​เชียว​หรือ​?

นาง​เคย​ประสบ​มาด้วย​ตนเอง​ ด้วยเหตุนี้​ จึงรู้ซึ้ง​เป็น​อย่าง​ดี​ว่าการ​ออกจาก​ภพ​เซียน​นั้น​ยากเย็น​เพียงใด​ หาก​นาง​ไม่ได้รับ​การ​ช่วยเหลือ​จาก​คน​ผู้​นั้น​ก็​คง​ไม่อาจ​รอดชีวิต​มาได้​

ประมุข​ตระกูล​เซียว​เคย​บอก​กับ​นาง​ว่า​มหา​ตระกูล​อื่น​ ๆ ก็​เริ่ม​เคลื่อนไหว​แล้ว​เช่นกัน​ นาง​คิด​ว่า​ยอด​ฝีมือ​เกิน​กว่า​ครึ่ง​ของ​มหา​ตระกูล​อื่น​ ๆ จะไม่สามารถ​ออกมา​ได้​ ตาย​ตกไป​ด้วย​พลัง​ที่​ห่อหุ้ม​ภพ​เซียน​เอาไว้​

อย่างไร​เสีย​พลัง​ที่​ห่อหุ้ม​ภพ​เซียน​เอาไว้​ก็​แข็งแกร่ง​น่ากลัว​เกินไป​ กระทั่ง​นาง​ก็​ไม่อาจ​ฝ่าออกมา​ได้​

“พวก​เจ้าตาย​ไป​กี่​คน​แล้ว​เล่า​ ถึงสามารถ​รอด​ออกมา​ได้​เยอะ​เพียงนี้​?” จักรพรรดินี​กุม​ทวน​ถามออกมา​

ไม่ต้องสงสัย​เลย​ว่า​มหา​ตระกูล​เหล่านี้​ต้อง​จ่าย​ด้วย​ราคา​มหาศาล​ ผู้​แข็งแกร่ง​ต้อง​สังเวย​ชีวิต​ไป​เป็น​จำนวนมาก​ จึงจะสามารถ​มีผู้​ประสบความสำเร็จ​ออกมา​ได้​มากมาย​เพียงนี้​

ไม่เช่นนั้น​เรื่อง​นี้​คง​ไม่อาจ​เป็นไปได้​

“ช่างน่าสังเวช​เกินไป​ จ้าว​แห่ง​เซียน​ขั้นสูงสุด​สามสิบ​คน​ มีเพียง​ข้า​เพียงผู้เดียว​ที่​ทำสำเร็จ​”

“พวกเรา​สูญเสีย​จ้าว​แห่ง​เซียน​ขั้นสูงสุด​ไป​สามสิบห้า​คน​”

เมื่อ​ร่าง​เหล่านั้น​ย้อน​คิด​กลับ​ไป​ก็​อด​ผวา​ขึ้น​มาเล็กน้อย​ไม่ได้​ พวกเขา​ล้วน​ไม่คิด​ว่า​ตนเอง​จะสามารถ​รอดชีวิต​มาได้​ ตอนนี้​กระทั่ง​ให้​ย้อนกลับ​เข้าไป​ด้านใน​ยัง​ไม่กล้า​

มัน​น่ากลัว​เกินไป​ แทบจะ​ไม่เห็น​ความหวัง​ พวกเขา​ฝ่าออกมา​ได้​สำเร็จ​ก็​นับว่า​เป็น​ความโชคดี​แล้ว​ หาก​ให้​ลอง​อีกครั้ง​พวกเขา​ย่อม​ไม่มั่นใจ​ว่า​จะทำได้​สำเร็จ​หรือไม่​

“ของ​สิ่งนี้​คือ​สิ่งใด​กัน​? คุ้มค่า​กับ​ราคา​มหาศาล​ที่​ต้อง​จ่าย​ไป​หรือ​?”

จักรพรรดินี​เอ่ย​ถาม แม้จะรู้​ว่า​ของ​สิ่งนั้น​สำคัญ​อย่าง​มาก​ แต่​นาง​ก็​คาดไม่ถึง​ว่า​ของ​สิ่งนั้น​จะสำคัญ​ถึงขั้น​ให้​มหา​ตระกูล​อื่น​ ๆ ยอม​จ่าย​ราคา​มหาศาล​เพื่อ​ให้ได้​มัน​มา

จ้าว​แห่ง​เซียน​ขั้นสูงสุด​นับ​ได้​ว่า​เป็น​แกนนำ​ของ​กองกำลัง​ การ​ที่​เหล่า​มหา​ตระกูล​เต็มใจ​ยอม​จ่าย​เป็นเรื่อง​นอกเหนือ​ความคาดหมาย​ของ​นาง​อยู่​บ้าง​

“เจ้าไม่รู้​หรือ​? ตระกูล​เซียว​เป็น​ผู้​ที่​ค้นพบ​การ​มีอยู่​ของ​สิ่งนั้น​เร็ว​ที่สุด​ ทว่า​เจ้ากลับ​ยัง​มาถามพวกเรา​อีก​หรือ​?”

จ้าว​แห่ง​เซียน​ขั้นสูงสุด​ผู้​หนึ่ง​หรี่ตา​ถาม “หรือ​จะบอ​กว่า​ตระกูล​เซียว​เอง​ก็​ไม่รู้​ว่า​ของ​สิ่งนั้น​คือ​สิ่งใด​?”

“ข้า​เอง​ก็​ไม่รู้​จริง ๆ​ และ​ก็​ไม่มีความจำเป็น​อัน​ใด​ต้อง​ปิดบัง​”

จักรพรรดินี​เอ่ย​ ประมุข​ตระกูล​เซียว​บอก​เพียง​ว่า​เป็น​กล่อง​สี่เหลี่ยม​ ทว่า​ไม่ได้​บอก​รายละเอียด​อื่น​

“พวกเรา​เอง​ก็​ไม่รู้​”

มีจ้าว​แห่ง​เซียน​ขึ้น​สูงสุด​ส่าย​หัว​ รับรู้​เพียงแค่​สิ่งนั้น​เป็น​กล่อง​สี่เหลี่ยม​ ไม่รู้​รายละเอียด​อื่น​

“พวก​เจ้าน่าจะ​มาถึงก่อน​สินะ​ แต่​ดูเหมือน​เหมือนว่า​พวก​เจ้าจะไม่ได้รับ​สิ่งใด​”

จักรพรรดินี​กระจ่างแจ้ง​เป็นอย่างมาก​ จ้าว​แห่ง​เซียน​ขั้นสูงสุด​เหล่านี้​ไม่มีทาง​ได้รับ​กล่อง​ไป​แล้ว​อย่าง​แน่นอน​ ไม่เช่นนั้น​คง​ไม่พา​กัน​มาปิดล้อม​นาง​

คิดดู​แล้ว​เหล่า​จ้าว​แห่ง​เซียน​ขั้นสูงสุด​น่าจะ​มาถึงก่อน​ เมื่อ​นาง​เปิด​ใช้สัมผัส​เซียน​เพื่อ​ตรวจสอบ​อาณาจักร​แห่ง​นี้​ เหล่า​จ้าว​แห่ง​เซียน​ขั้นสูงสุด​ที่​รับรู้​ได้​จึงถูก​ดึงดูด​ให้​เข้ามา​

นาง​ไม่ได้​เกิด​ความรู้สึก​เสียใจ​ภายหลัง​ขึ้น​มาแม้แต่น้อย​

แม้นาง​จะรู้​ว่า​จ้าว​แห่ง​เซียน​ขั้นสูงสุด​เหล่านี้​อยู่​ที่นี่​แล้ว​ นาง​ก็​ยัง​คงจะ​ทำ​เช่น​เดิม​ ใช้สัมผัส​เซียน​ปกคลุม​ทั่ว​ทั้ง​อาณาจักร​เพื่อ​สืบหา​ข้อมูล​

ถ้าหาก​ไม่ทำ​เช่นนี้​แต่​เลือก​จะเก็บ​สัมผัส​เซียน​แล้ว​ค่อย ๆ​ ออก​ค้นหา​ มัน​ก็​จะกินเวลา​มากเกินไป​ มีโอกาส​อย่าง​มาก​ที่​เหล่า​จ้าว​แห่ง​เซียน​ขั้นสูงสุด​คนอื่น​ ๆ จะชิงตัดหน้า​ไป​ก่อน​โดยที่​นาง​ไม่รู้​เสีย​ด้วยซ้ำ​

เมื่อ​รู้​ว่า​เหล่า​จ้าว​แห่ง​เซียน​ขั้นสูงสุด​ที่​ถูก​ดึงดูด​มาที่นี่​ล้วนแต่​ไม่ได้รับ​กล่อง​สี่เหลี่ยม​ นาง​พลัน​รู้สึก​โล่งใจ​ขึ้น​มา

“ไม่ได้​เบาะแส​ใด​ก็​ไม่สำคัญ​ ใน​เมื่อ​เจ้าสามารถ​มอบ​มัน​ให้​กับ​พวก​ข้า​ได้​!”

“ตระกูล​เซียว​เป็น​ผู้​แรก​ที่​เริ่ม​เคลื่อนไหว​ เจ้าก็​ควรจะ​รู้​ข้อมูล​ไม่น้อย​”

เหล่า​จ้าว​แห่ง​เซียน​ขั้นสูงสุด​เริ่ม​เคลื่อนไหว​ หมาย​มาด​จะกำราบ​จักรพรรดินี​เพื่อ​ให้ได้​ข้อมูล​ที่​เกี่ยวข้อง​มากขึ้น​กว่า​เดิม​

พวกเขา​มาถึงก่อน​ แต่​ด้วย​ความ​ไม่กล้า​เปิดเผย​ตัวตน​มากเกินไป​ ความคืบหน้า​จึงช้าเป็นอย่างมาก​ ไม่ได้รับ​สิ่งใด​กลับมา​เลย​แม้แต่น้อย​

จักรพรรดินี​ไม่เกรงกลัว​ พุ่ง​เข้าไป​ประหัตประหาร​ด้วย​ทวน​ใน​มือ​

นาง​รู้​ตั้ง​นาน​แล้ว​ว่า​เหล่า​จ้าว​แห่ง​เซียน​ขั้นสูงสุด​เหล่านี้​ไม่ได้​มีเจตนา​ดี​ การต่อสู้​ครั้ง​ใหญ่​ไม่อาจ​หลีกเลี่ยง​ได้​ ดังนั้น​นาง​จึงออกมา​ด้านนอก​อาณาจักร​ด้วย​ความตั้งใจ​

อาณาจักร​แห่ง​นี้​คือ​บ้านเกิดเมืองนอน​ นาง​ไม่ต้องการ​ให้​มาตุภูมิ​ถูก​ทำลาย​

จักรพรรดินี​ห้าวหาญ​เป็น​อย่างยิ่ง​ แม้จะมีตัว​คนเดียว​ต่อหน้า​ศัตรู​จำนวนมาก​ก็​ไม่เสียเปรียบ​ ทวน​สีทอง​ร่ายรำ​ ทุก​กระบวนท่า​ปะทุ​ออกมา​ด้วย​พลัง​เซียน​อัน​แข็งแกร่ง​

“สมกับ​เป็น​เจ้า แม้จะเป็น​ตัวตน​ระดับ​เดียวกัน​อย่าง​พวกเรา​ลงมือ​พร้อมกัน​ก็​ไม่อาจ​สยบ​เจ้าได้​!”

จ้าว​แห่ง​เซียน​ขั้นสูงสุด​บางคน​อด​เอ่ย​ออกมา​ไม่ได้​

จักรพรรดินี​มีชื่อเสียง​อย่าง​มาก​ใน​ภพ​เซียน​ นาง​แข็งแกร่ง​เป็นอย่างมาก​จริง ๆ​ สมควร​กับ​การขนานนาม​ว่า​ไร้​พ่าย​ใน​ระดับ​เดียวกัน​

“ข้า​ชื่นชม​เลื่อมใส​ใน​ตัว​เจ้าเป็นอย่างมาก​ ทว่า​เรื่อง​นี้​สำคัญ​เกินไป​ ต้อง​ขออภัย​ด้วย​!”

เขา​กล่าว​ขออภัย​ จากนั้น​ก็​ยกธง​ผืน​ใหญ่​ขึ้น​โบก​

มัน​คือ​ธงจักรพรรดิ​เซียน​ผืน​หนึ่ง​ ด้านใน​มีสัตว์​อสูร​อัน​น่าสะพรึงกลัว​จำนวนมาก​ถูก​ผนึก​เอาไว้​ภายใน​ เขา​ปลด​ผนึก​บน​ธงออก​ ปล่อย​เห​ล่าสัตว์​อสูร​ทั้งหมด​ออกมา​

โฮก​ โฮก​ โฮก​!

สัตว์​อสูร​ทั้ง​สิบสอง​ตน​พุ่ง​ออกมา​จาก​ธง เสียงคำราม​ดัง​สะเทือน​ดวง​ดารา​ ความ​แข็งแกร่ง​ของ​สัตว์​อสูร​แต่ละ​ตัว​นั้น​ล้ำลึก​จน​ไม่อาจ​หยั่งรู้​ได้​ เพียงแค่​ปลดปล่อย​ลมหายใจ​อัน​น่ากลัว​ออกมา​ ดวง​ดารา​ขนาดใหญ่​ใน​บริเวณ​ใกล้เคียง​ก็​ระเบิด​ออก​ดวง​แล้ว​ดวง​เล่า​

“ธงสิบสอง​อสูร​! พวก​เจ้าถึงกับ​เต็มใจ​เอา​อาวุธ​จักรพรรดิ​เซียน​มาด้วย​!”

รูม่านตา​ของ​จักรพรรดินี​หด​แคบ​ลง​ นาง​รู้จัก​ธงจักรพรรดิ​เซียน​ผืน​นี้​ นี่​เป็น​อาวุธ​จักรพรรดิ​เซียน​ของ​ตระกูล​หลวน​ มีชื่อเสียง​โด่งดัง​อย่าง​มาก​ใน​ภพ​เซียน​ ด้านใน​มีสัตว์​อสูร​ระดับ​เซียน​จวิน​สิบสอง​ตัว​ถูก​ผนึก​เอาไว้​!

“ตระกูล​เซียว​ไม่ได้​มอบ​สมบัติ​ให้​กับ​เจ้าอย่างนั้น​หรือ​? หาก​เป็น​เช่นนั้น​จริง​ เจ้าก็​ถึงคราวเคราะห์​แล้ว​!”

“ดูเหมือนว่า​เจ้าจะไม่มีจริง ๆ​ เช่นนั้น​ก็​ย่อม​เสียแต่​โดยดี​เถิด​!”

จ้าว​แห่ง​เซียน​ขั้นสูงสุด​หลาย​คน​ตะโกน​ออกมา​ ต่าง​พา​กัน​เรียก​ใช้สมบัติ​ ตระกูล​ของ​พวกเขา​ล้วน​ให้ความสำคัญ​อย่างยิ่ง​กับ​ภารกิจ​ใน​ครั้งนี้​ พวกเขา​ทั้งหมด​ได้รับ​อาวุธ​จักรพรรดิ​เซียน​เพื่อให้​มีโอกาส​ช่วงชิง​กล่อง​สี่เหลี่ยม​ได้​มากยิ่งขึ้น​

มุมปาก​ของ​จักรพรรดินี​กระตุก​ ภายในใจ​ก่น​ด่า​ประมุข​ตระกูล​เซียว​ ดู​ตระกูล​อื่น​เสีย​สิ อาวุธ​จักรพรรดิ​เซียน​จำนวนมาก​ถูก​มอบให้​ ส่วน​นาง​เล่า​?

ไม่มีสิ่งใด​ทั้งสิ้น​!

นาง​ช่างน่าเวทนา​เสีย​จริง​!

ตู้​ม!

สัตว์​อสูร​ทั้ง​สิบสอง​ตัว​พุ่ง​เข้ามา​เพื่อ​สังหาร​จักรพรรดินี​เป็น​กลุ่ม​แรก​ ตามมา​ด้วย​เหล่า​จ้าว​แห่ง​เซียน​ขั้นสูงสุด​ที่​พุ่ง​เข้ามา​พร้อม​สมบัติ​ พลัง​ที่​ปะทุ​ออกมา​ไม่อาจ​ต้านทาน​ได้​อย่าง​ไม่ต้องสงสัย​ ช่องว่าง​ที่​มีนั้น​มากเกินไป​!

จักรพรรดินี​กระอัก​เลือด​ออกมา​ ไม่สามารถ​ต้านทาน​ได้​แม้แต่น้อย​ นาง​ตกลง​มาจาก​ด้านนอก​อาณาจักร​ร่วง​ลง​สู่ภายใน​อาณาจักร​โดยตรง​

เหล่า​จ้าว​แห่ง​เซียน​ขั้นสูงสุด​เอง​ก็​กลับ​เข้าไป​ยัง​ด้านใน​อาณาจักร​อีกครั้ง​

สุดท้าย​อย่างไร​เสีย​พวกเขา​ก็​ไม่ได้​เป็น​น้ำหนึ่ง​ใน​ใจเดียวกัน​ ต่าง​มีความระแวง​กันและกัน​ แม้จะลงมือ​ร่วมกัน​ แต่​ก็​ไม่ได้​ใช้พลัง​ทั้งหมด​ออกมา​

ไม่เช่นนั้น​ จักรพรรดินี​ย่อม​ต้อง​พ่ายแพ้​ลง​ภายใน​พริบตา​อย่าง​แน่นอน​ ไม่ได้​ร่วง​ลง​หล่น​ไป​เช่นนี้​

พวกเขา​ต่าง​ไม่ต้องการ​ให้​อีก​ฝ่าย​ได้ตัว​ของ​จักรพรรดินี​ เพราะ​มีความเป็นไปได้​ว่า​นาง​จะมีข้อมูล​เกี่ยวกับ​กล่อง​สี่เหลี่ยม​ พวกเขา​จึงต้องการ​ตัวนาง​ไว้​เพียงผู้เดียว​

จักรพรรดินี​ร่วง​ลง​มาจาก​ท้องฟ้า​ชน​ภูเขา​จน​ทลาย​ลง​ราบ​ ทั่ว​ร่าง​เต็มไปด้วย​โลหิต​ กาย​แน่นิ่ง​อยู่​บน​พื้น​

จ้าว​แห่ง​เซียน​หลาย​คน​ถูก​สังหาร​ทิ้ง​ใน​พริบตา​โดย​ไม่สามารถ​แตะต้อง​ตัว​ของ​จักรพรรดินี​ได้​

พวกเขา​ต่าง​ต่อสู้​กันเอง​เพื่อ​แย่งชิง​ตัว​ของ​จักรพรรดินี​!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

Status: Ongoing

‘หลี่จิ่วเต้า’ ชายหนุ่มผู้ถูกส่งตรงจากดาวเคราะห์สีฟ้ามายังโลกแห่งการฝึกตน ทว่ากลับไร้ซึ่งคุณสมบัติใด ๆ ในการเข้าสู่วิถีผู้ฝึกตน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันมาตกปลา วาดภาพและเขียนกลอนขาย

อันที่จริงหลี่จิ่วเต้ารู้เพียงเล็กน้อยว่า เจ้าแมวน้อยที่มาหาตนเป็นครั้งเป็นคราวเพื่อขอปลากินนั้น แท้จริงแล้วคือพยัคฆ์ขาว ส่วนชายผมขาวที่แข่งเขียนพู่กันกับเขาเป็นตัวตนระดับบรรพกาล และที่จะลืมไปไม่ได้ สตรีผู้งดงามที่มาร้องขอให้เขาช่วยวาดรูปอยู่ทุกวัน นางถึงกับเป็นเซียนในตำนาน!

ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “เอาล่ะ…เช่นนั้น ข้าเป็นใครกัน?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท