เหนียงจื่อของคุณชายขี้โรค – ตอนที่ 665 บทสรุปของสองซู (1)

ตอนที่ 665 บทสรุปของสองซู (1)

ความหมาย​ของ​วาจา​นี้​ชัดเจน​ยิ่ง​ นั่น​ก็​คือ​ต้องการ​ให้​ลูกน้อง​เอ่ย​ความจริง​!

คน​ผู้​นั้น​ก็​เป็น​คน​เจ้าเล่ห์​ เมื่อ​ได้ยิน​ลูกพี่​เอ่ย​เช่นนี้​ ก็​รู้​ว่า​ ลูกพี่​ไม่ต้อง​การปิดบัง​ท่านหญิง​ซูซู จึงเอ่ย​ว่า​ “ที่​ปากทาง​เข้าถ้ำ​ของ​เส้น​ทางลับ​ เป็น​บุรุษ​ หน้าตา​…อิอิ​ หล่อเหลา​มาก​!”

เมื่อ​ลูกน้อง​เอ่ย​จบ​ จ้าว​เหล่​ย​ก็​รู้สึก​ได้​ชัดเจน​ว่า​ ลมหายใจ​ของ​ท่านหญิง​ซูซูสับสน​แล้ว​!

คล้าย​กับ​มีความ​ร้อนใจ​และ​ตื่นเต้น​ปะปน​อยู่​!

“เข้าใจ​แล้ว​ เจ้าถอย​ออก​ไป​ก่อน​เถอะ​”

เขา​โบกมือ​ใส่ลูกน้อง​ หลังจาก​ปิดประตู​แล้ว​ ก็​หันไป​มอง​ท่านหญิง​ซูซู

“ท่าน​รู้จัก​…คน​ผู้​นี้​หรือ​” แม้ว่า​จะเป็น​คำถาม​ แต่​เขา​กลับ​เอ่ย​อย่าง​มั่นใจ​

หาก​ไม่รู้จัก​จะแสดงท่าที​เช่นนี้​ออกมา​ได้​อย่างไร​

ส่วน​ซูซูกลับ​คว้า​หมับ​เข้าที่​มือ​ของ​จ้าว​เหล่​ย​ใน​ตอนนี้​! นาง​มอง​เขา​ด้วย​สายตา​น่าสงสาร​ พลาง​เอ่ย​ด้วย​น้ำเสียง​ขอร้อง​ระคน​วิงวอน​ว่า​ “พา​ข้า​ไป​พบ​เขา​! ขอร้อง​ล่ะ​!”

ตัวนาง​ก็​เดิน​ออก​มาจาก​ทางลับ​เส้น​นี้​ เช่นนั้น​คน​ที่จะ​เดิน​ออก​มาจาก​ทางลับ​เส้น​นี้​อีก​ก็​มีความเป็นไปได้​ว่า​จะเป็นหนึ่ง​ใน​สามคน​ที่​เหลือ​!

แต่​คน​ที่​รูปร่างหน้าตา​งดงาม​นั้น​…กลับ​มีแค่​ซูชีแต่​เพียงผู้เดียว​!

กู​เสี่ยว​ซูลอง​คาดเดา​ใน​ใจว่า​ คน​ผู้​นี้​จะเป็น​ซูชีหรือไม่​ เขา​มาที่นี่​เพื่อ​ตามหา​ตนเอง​ใช่ไหม​?

ใช่แล้ว​ ต้อง​ใช่แน่นอน​!

จ้าว​เหล่​ยอ​ยาก​จะตอบ​รับคำ​ขอร้อง​ข้อ​นี้​ของ​กู​เสี่ยว​ซูยิ่งนัก​!

เขา​เห็น​ความรัก​ที่​นาง​มีต่อ​บุรุษ​ผู้​นั้น​ ความรู้สึก​รัก​แต่​ไม่อาจ​ได้​ครอบครอง​ที่​มีต่อ​บุรุษ​ผู้​นั้น​ใน​แววตา​ของ​กู​เสี่ยว​ซูได้​อย่าง​ชัดเจน​

ก็​เหมือนกับ​เขา​!

จ้าว​เหล่​ย​สูด​ลมหายใจ​ลึก​ จ้องมอง​กู​เสี่ยว​ซูด้วย​สายตา​หนักแน่น​ น้ำเสียง​ก็​จริงจัง​มาก​เช่นกัน​!

“ท่านหญิง​ซูซู! โปรด​อภัย​ที่​ข้า​ถามละลาบละล้วง​ คน​ผู้​นั้น​รัก​ท่าน​หรือไม่​?”

กู​เสี่ยว​ซูพลัน​สีหน้า​แข็ง​ค้าง​!

หาก​จ้าว​เหล่​ย​ถามว่า​ คน​ผู้​นี้​ปฏิบัติ​กับ​นาง​เช่นไร​ บางที​นาง​อาจจะ​บอ​กว่า​ซูชีมีคุณธรรม​และ​สัจจะ! แต่​เขา​เปล่า​ สิ่งที่​เขา​ถามคือ​ความรู้สึก​! ซึ่งเป็น​ที่มา​ของ​ความเจ็บปวด​ที่สุด​ของ​กู​เสี่ยว​ซูพอดี​!

จ้าว​เหล่​ย​เห็น​กู​เสี่ยว​ซูตัว​แข็งทื่อ​อยู่​ที่​เดิม​ ก็​เข้าใจ​โดย​ไม่ต้อง​ให้​ใคร​เอ่ย​อะไร​ ผลลัพธ์​จะต้อง​ไม่เป็นไป​ตามที่​ต้องการ​แน่นอน​!

“ท่านหญิง​ซูซู ใน​เมื่อ​คน​ผู้​นี้​สามารถ​หา​ที่นี่​พบ​ เช่นนั้น​ก็​อธิบาย​ได้​ว่า​คน​ผู้​นี้​ไม่ใช่ว่า​ไม่มีความรู้สึก​ต่อ​ท่าน​เลย​เสีย​ทีเดียว​ แต่​หาก​ท่าน​ไป​พบ​เขา​ทั้ง​แบบนี้​ มาก​น้อย​อย่างไร​ก็​ทำให้​รู้สึก​…ดังนั้น​ ไม่สู้พวกเรา​ลอง​หยั่ง​เชิงเขา​สัก​ครา​ หาก​เขา​สามารถ​รู้เท่าทัน​ร่องรอย​พิรุธ​ทั้งหมด​ได้​ เช่นนั้น​ท่าน​เลือก​จะจากไป​กับ​เขา​ จ้าว​เหล่​ย​ก็​จะไม่เอ่ย​อัน​ใด​สัก​ครึ่ง​คำ​!”

แม้ว่า​จะอาลัยอาวรณ์​นาง​ แม้ว่า​การปล่อย​ให้​ท่านหญิง​ซูซูจากไป​ เขา​จะยิ่ง​ทุกข์ใจ​! แต่​สิ่งที่​เขา​ต้องการ​เห็น​ก็​มีเพียงแค่​ ท่านหญิง​ซูซูมีความสุข​ ไม่เคย​เป็น​การครอบครอง​!

ส่วน​กู​เสี่ยว​ซูกลับ​น้ำตา​ริน​ไหล​ออกมา​หลังจาก​ได้ยิน​วาจา​ของ​เขา​

แม้จะรู้​ว่า​ วาจา​ที่​เขา​หยุดชะงัก​ไป​คือ​อะไร​ แต่​นึก​ขึ้น​ได้​แล้ว​กลับ​เจ็บ​ปวดใจ​ยิ่งนัก​!

สิ่งที่​จ้าว​เหล่​ย​ต้องการ​จะเอ่ย​ก็​คือ​ ต่ำช้า​หรือ​

ซูชี เจ้ารู้​ไหม​ว่า​ใน​สายตา​ของ​ผู้อื่น​ ความรัก​ที่​ข้า​มีให้​เจ้าถึงกลับกลาย​เป็นเรื่อง​ต่ำช้า​!

ซูชีถูก​คน​ตุ​มตัว​ไป​ขัง​ไว้​ใน​คุก​ใต้ดิน​อย่าง​หยาบ​คาบ​

เขา​ที่อยู่​ใน​เสื้อ​แพร​สีขาว​ทั้ง​ตัวยืน​อยู่​กลาง​คุก​ใต้ดิน​สกปรก​และ​มืด​สลัว​แล้ว​ ไม่เพียงแต่​จะทำให้​เขา​สกปรก​ย่ำแย่​ ตรงกันข้าม​ คุก​ใต้ดิน​นี้​กลับ​สว่าง​ขึ้น​มาเพราะ​เขา​สะบัด​พัด​เล็ก​ๆ ด้าม​หนึ่ง​

คุก​ใต้ดิน​พลัน​สว่างไสว​ คนคุม​สอง​คน​นึก​ว่า​ตา​ของ​ตนเอง​บอด​แล้ว​

อย่า​เอ่ย​เลย​ว่า​ บน​โลก​ใบ​นี้​มีคน​กลุ่ม​หนึ่ง​จริงๆ​ ที่​ไม่ว่า​พวกเขา​จะอยู่​ที่ใด​ ไม่ว่า​พวกเขา​จะพบ​เจอ​กับ​สภาพแวดล้อม​แบบ​ไหน​ แต่​พลัง​อำนาจ​บน​ร่าง​กลับ​ไม่เคย​เปลี่ยนแปลง​! ก็​เหมือนกับ​ซูชี

ตอนนี้​โจร​ภูเขา​คน​หนึ่ง​เดิน​เข้ามา​ ก็​คือ​คน​ที่​ไป​รายงาน​ให้​ลูกพี่​ทราบ​เมื่อครู่นี้​ หลังจาก​กระซิบ​กับ​ผู้คุม​สอง​คน​แล้ว​ ก็​มอง​ซูชีด้วย​สายตา​ประหลาด​ แล้ว​จากไป​

ซูชีปรายตา​มอง​เขา​แวบ​หนึ่ง​ ขณะที่​ยังคง​โบก​พัด​เบา​ๆ ด้วย​ท่าทาง​สง่างามไม่ธรรมดา​ และ​ไม่ใส่ใจ คล้าย​กับ​ว่า​สถานที่​แห่ง​นี้​ไม่ใช่คุก​ใต้ดิน​ แต่​เป็น​ห้องพัก​หรูหรา​ที่​มีกลิ่นหอม​ของ​ดอก​เหมย​กำจาย​ไป​ทั่ว​

หาก​พูดว่า​ก่อนหน้านี้​ เขา​สงสัย​ว่า​กู​เสี่ยว​ซูถูกจับ​มาที่นี่​จะเป็นการ​คาดเดา​แล้ว​ล่ะ​ก็​ เช่นนั้น​ตอนนี้​ เขา​แน่ใจ​เต็ม​ร้อย​ว่า​ กู​เสี่ยว​ซู คน​ผู้​นี้​จะต้อง​อยู่​ที่นี่​แน่นอน​!

คน​เหล่านี้​จับ​เขา​มา ประการ​แรก​ไม่วุ่นวาย​ก้าวก่าย​ ประการ​ที่สอง​ไม่ซักถาม​สืบสวน​ ประการ​ที่สาม​ไม่ต้อนรับ​ดูแล​ การ​เปรียบเทียบ​ใน​สายตา​นั้น​จะปิดบัง​นัยน์ตา​เขา​ได้​อย่างไร​

เพียงแค่​จุด​นี้​จุด​เดียว​ ซูชีก็​แน่ใจ​เต็ม​ร้อย​แล้ว​ว่า​ นัง​หนู​กู​เสี่ยว​ซูนั่น​อยู่​ที่นี่​!

นาง​ไม่เพียง​อยู่​ที่นี่​เท่านั้น​ แต่​ดู​ท่าจะ​อยู่​ร่วมกับ​พวกเขา​ได้​ไม่เลว​ด้วย​

ซูชีรู้​ว่า​ตอนนี้​กู​เสี่ยว​ซูปลอดภัย​ จึงวางใจ​ไป​แปด​ส่วน​

แต่​ยังมี​อีก​สอง​ส่วน​ ย่อม​คือ​…สตรี​นาง​หนึ่ง​ ต่อให้​กล้าหาญ​เพียงใด​ แต่​ถึงอย่างไร​ก็​อยู่​ใน​รัง​โจร​ เขา​ไม่เห็น​กับ​ตา​ตนเอง​ว่า​นาง​ปลอดภัย​ ก็​ไม่สามารถ​วางใจ​ได้​เต็มที่​ใช่หรือไม่​

คาด​ว่า​เข้าใจ​ประเด็นสำคัญ​ของ​เรื่อง​นี้​แล้ว​ ซูชีก็​คิด​คำนวณ​แผนการ​เรียบร้อย​แล้ว​เช่นกัน​ จึงหา​ตำแหน่ง​ที่​สะอาด​แห่ง​หนึ่ง​ใน​คุก​ แล้ว​นั่งลง​ หลับตา​พักผ่อน​

ตอนนี้​สิ่งที่​เขา​ต้อง​ทำ​ก็​คือ​ เสริม​พลัง​กาย​ เฝ้ารอ​การ​มาถึงของ​ยามค่ำคืน​!

เขา​จะไปดู​ให้​เห็น​กับ​ตา​ว่า​ กู​เสี่ยว​ซูกำลัง​ทำ​บ้า​อะไร​อยู่​กัน​แน่​

ส่วน​อีก​ด้าน​หนึ่ง​ กู​เสี่ยว​ซูที่​ถูก​จ้าว​เหล่​ย​จัด​ให้​อยู่​ใน​ห้อง​ ก็​กำลัง​ออกอุบาย​วางแผน​การณ์​กัน​อยู่​

“ท่านหญิง​ ไม่สู้พวกเรา​มาแสดงละคร​ฉาก​หนึ่ง​ให้​ซูชีดูเถอะ​?”

ท่านหญิง​ซูซูเอ่ย​อย่าง​เกียจคร้าน​ “ละคร​อะไร​?”

ซูชีมาที่​รัง​โจร​ภูเขา​แล้ว​ แต่​จนถึง​ตอนนี้​ก็​ยัง​ไม่มาหา​นาง​ นาง​จึงไม่แน่ใจ​เล็กน้อย​ว่า​ซูชีมาตามหา​นาง​ใช่หรือไม่​

ซูชีเป็น​ใคร​ พวก​คน​ไร้ค่า​ใน​มือ​จ้าว​เหล่​ย​จะสามารถ​ขวาง​เขา​ไว้​ได้​หรือ​

เขา​หมายความว่า​อะไร​กัน​แน่​!

จ้าว​เหล่​ย​เอ่ย​ “ละคร​การ​แต่งงาน​ฉาก​หนึ่ง​!”

“ใคร​กับ​ใคร​?” ท่านหญิง​ซูซูเอ่ย​ตอบ​ไป​อย่างนั้น​ แต่​สมอง​กลับ​มีความคิด​หนึ่ง​แวบ​ผ่าน​ไป​ และ​รู้แจ้ง​ความหมาย​ของ​จ้าว​เหล่​ย​ทันที​ นาง​มอง​จ้าว​เหล่​ย​ด้วย​สีหน้า​ประหลาดใจ​ แล้ว​ลุกขึ้น​สาด​น้ำชา​ใส่ร่าง​จ้าว​เหล่​ย​ “เจ้าฝัน​ไป​เถอะ​!”

จ้าว​เหล่​ย​ที่นั่ง​อยู่​อีก​ด้าน​หนึ่ง​ของ​โต๊ะ​มอง​ร่าง​ที่​เปียกชุ่ม​ไป​ด้วย​น้ำชา​อย่าง​จนปัญญา​ พลาง​ลูบไล้​ถ้วย​ชาใน​มือ​ แล้ว​ปลอบ​ว่า​ “ก็​แค่​ละคร​ฉาก​หนึ่ง​เท่านั้นเอง​”

จ้าว​เหล่​ย​เป็น​คน​ฉลาด​คน​หนึ่ง​ เขา​สามารถ​เอ่ย​เงื่อนไข​เช่นนี้​ออกมา​ได้​ ย่อม​ต้อง​ผ่าน​การพิจารณา​ใคร่ครวญ​อย่าง​ลึกซึ้ง​และ​รอบคอบ​มาแล้ว​ สำหรับ​ความรู้สึก​ต่อต้าน​อย่าง​รุนแรง​เช่นนี้​ของ​ท่านหญิง​ซูซู เขา​ย่อม​คาดการณ์​ได้​แต่แรก​แล้ว​

บน​โลก​ใบ​นี้​ ไม่ว่า​จะเป็น​สตรี​ใด​ ก็​ไม่มีทาง​สวม​ชุดแต่งงาน​ตามใจชอบ​ มอบ​ด้าน​ที่​งดงาม​และ​อ่อนโยน​ที่สุด​ใน​ชีวิต​ตนเอง​ให้​กับ​คน​ที่​ตนเอง​ไม่ชอบ​

ส่วน​เขา​ จ้าว​เหล่​ย​ ก็​ไม่ใช่คน​เลวทรามต่ำช้า​ที่​ฉวยโอกาส​เอาเปรียบ​คนอื่น​ที่​กำลัง​เดือดร้อน​ แม้ว่า​พวกเขา​จะตั้ง​ตน​เป็น​ผู้ครอบครอง​ภูเขา​แล้ว​สร้าง​รัง​โจร​ขึ้น​มา แต่​หลาย​ปี​มานี้​ กลับ​ไม่เคย​ปล้น​ชิงผู้ใด​สัก​คน​ และ​ไม่เคย​มีความคิด​อัน​น่า​เหยียดหยาม​ต่อ​ผู้ใด​มาก่อน​เช่นกัน​!

จ้าว​เหล่​ย​เห็น​ท่าที​เช่นนี้​ของ​ท่านหญิง​ซูซูแล้ว​ ก็​ถอนหายใจ​เล็กน้อย​

“ท่านหญิง​ซูซู ข้าน้อย​รู้​ว่า​ท่าน​รับ​เรื่อง​นี้​ไม่ได้​ แต่​หาก​ไม่สร้าง​ข่าวลือ​ให้​บุรุษ​ผู้​นี้​ได้ยิน​สักหน่อย​ ท่าน​จะหยั่งเชิง​ฐานะ​ของ​ท่าน​ใน​ใจเขา​ได้​อย่างไร​ แทนที่จะ​ถูก​ความรัก​ตาม​พัวพัน​เช่นนี้​ไป​ตลอดชีวิต​ ไม่สู้ตัดไฟแต่ต้นลม​ให้​แตกหัก​กัน​ไป​เลย​ อย่าง​น้อยที่สุด​หลังจาก​รู้​ผล​แล้ว​ ท่าน​ก็​ไม่เสียใจ​ใน​ภายหลัง​! และ​ไม่เสียเวลา​โดย​เปล่าประโยชน์​เช่นกัน​!”

เหนียงจื่อของคุณชายขี้โรค

เหนียงจื่อของคุณชายขี้โรค

Status: Ongoing

เพราะสำลักน้ำชาจนขาดอากาศ(?)ทำให้ มั่วเชียนเสวี่ย สาวมั่นหัวการค้าทะลุมิติมาอยู่ในโลกยุคโบราณและในร่างของคนอื่น

แต่นั่นยังไม่น่าตระหนกเท่าการที่ร่างนี้กำลังจะแต่งงานเพื่อแก้เคล็ดให้กับชายหนุ่มที่ป่วยร่อแร่เต็มที!

ในโลกที่หากขาดที่พึ่งผู้หญิงก็สามารถถูกขายเป็นทาสได้ตลอดเวลาสามีคนนี้ของนางนับว่าเป็นตัวเลือกที่ไม่เลวเลยทีเดียว

ทั้งมีความรู้ สุภาพและไม่ใช้กำลังแถมหน้าตายังหล่อเหลาอีกด้วย เสียตรงร่างกายอ่อนแอไปหน่อยเท่านั้น

ชีวิตครอบครัวชนบทแสนยากจนของนางจึงเริ่มขึ้นที่ตรงนั้น… แต่อย่างไรนางไม่ยอมงอมืองอเท้ารับชะตากรรมแบบนี้แน่

ในเมื่อนางมีความรู้ความสามารถยังต้องกลัวสร้างกิจการไม่ได้อีกหรือ?!

เส้นทางร่ำรวยสายนี้นางจะบุกเบิกมันขึ้นมาด้วยตนเอง! และหวังว่าทุกอย่างจะราบรื่นด้วยดี

เพราะเหมือน ‘ร่างนี้’ ของนางกับฐานะเดิมของสามีเหมือนจะไม่ค่อยธรรมดาเสียด้วยสิ…

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท