บทที่ 659 สุนัขขาว ‘ดูเหมือนว่าข้าจะเก็บมามากเกินไปแล้ว!’
สุนัขขาวแยกเขี้ยวด้วยความโกรธ คิดว่าจะจัดการกับจิ้งจอกทั้งสองอย่างไรดี?
ผลโกลาหลชั้นยอดนำออกมาก็ไม่ได้ผล เป็นจิ้งจอกทั้งสองที่โง่งม หรือสมองมีปัญหากันแน่?
มันไม่ได้พูดอันใดอีก ต้องการจะนำตัวไปค่อย ๆ ฝึกฝน มันเชื่อว่าด้วยวิธีการของตนเองแล้ว กระทั่งจิ้งจอกโง่งมสองตัวนี้ก็สามารถฝึกฝนได้!
ปัง!
ขณะเดียวกัน ภายนอกก็เกิดเสียงดังสนั่น ราวกับมีบางสิ่งกระแทกเข้ามา
สุนัขขาวใช้พลังปิดผนึกพื้นที่บริเวณนี้เอาไว้ มองจากภายนอกไม่อาจเห็นด้านในได้ เนื่องจากถูกปิดกั้นเอาไว้ด้วยพลังที่มองไม่เห็น
“โอ๊ย ภิกษุน้อยผู้นี้เจ็บแทบตาย นี่มันอันใดกัน!”
ด้านนอกมีเสียงสบถด่าดังขึ้น ต้าเต๋อแยกเขี้ยวด้วยความโกรธ ด้านบนหัวปูดออกมาเป็นก้อนใหญ่
เขาโกรธ แต่รู้สึกไม่อยากจะเชื่อยิ่งกว่า ตอนนี้กายาของเขาแข็งแกร่งยิ่งกว่าเทียนตี้ จะได้รับบาดเจ็บอย่างง่ายดายได้เช่นไร? หัวของเขาแทบแตก ดวงตาคล้ายจะเห็นหมู่ดาวลอยอยู่เบื้องหน้า
“จะหนีไปไหน!”
เสียงของอ้ายฉานดังมาจากด้านหลัง นางกับต้าเต๋อต่อสู้กันมาตลอดทางจนถึงที่นี่
“ชู่ว! มีบางอย่างอยู่!”
ต้าเต๋อรีบบอกให้อ้ายฉานหยุดด้วยสีหน้าจริงจัง มีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นที่นี่จริง ๆ!
สามารถทำให้กายาเทียนตี้ของเขาบาดเจ็บอย่างง่ายดาย พลังนี้จะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน อยู่เหนือระดับเซียนขึ้นไป ทำให้เขาพลันนึกถึงเฟ่ยชงที่ปรากฏตัวออกมาก่อนหน้านี้ทันที！
ครั้งนั้นคุณชายเป็นคนลงมือสังหารเฟ่ยชงด้วยตนเอง!
พลังของเฟ่ยชงอยู่ในขอบเขตที่อยู่เหนือเซียนขึ้นไป!
ยามนั้น พวกเขาต่างก็รู้สึกผิดเป็นอย่างมาก โทษตนเองที่ไม่สามารถหาตัวเฟ่ยชงได้ตั้งแต่แรก ปล่อยให้เฟ่ยชงลงมือกับคุณชายได้!
มาตอนนี้ก็มีพลังที่อยู่เหนือเซียนปรากฏขึ้นมาอีกแล้ว ซ้ำยังแนบเนียนเป็นอย่างมาก หากเขาไม่บังเอิญไปชน คงไม่อาจตรวจพบพลังนี้ได้!
ภายในใจของเขาระแวดระวังขึ้นมาทันที นี่มีโอกาสอย่างมากที่จะเป็นพวกเดียวกันกับเฟ่ยชง!
“อย่ามาโกหก! ข้าไม่หลงกลเจ้าหรอก!”
อ้ายฉานตะโกนลั่น นางไม่เชื่อในสิ่งที่ต้าเต๋อเอ่ยแม้แต่น้อย ช่วยไม่ได้ ผู้ใดใช้ให้ต้าเต๋อขุดหลุมพรางมากเกินไปกันเล่า สิ่งที่ออกจากปากนั้นเป็นคำโกหกมากกว่าความจริงเสียอีก
“รอก่อน!”
อันหลานเสวี่ยเข้ามาคว้าตัวหยุดอ้ายฉานเอาไว้ สีหน้าของนางจริงจัง รู้ว่าต้าเต๋อไม่ได้โกหก
หญิงสาวตามพวกเขามา ได้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ต้าเต๋อชนเข้ากับอะไรบางแล้วร่วงลงมาจริง ๆ หัวของเขายังปูดนูนเป็นลูกใหญ่อยู่เลย
“พลังอันใดกัน?! เห็นได้ชัดว่าอยู่ตรงหน้า แต่กลับไม่อาจสัมผัสได้แม้แต่น้อย!”
นางทอดถอนใจออกมา รีบติดต่อหลิงอินกับเซี่ยเหยียน พลังนี่จะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน นางกลัวว่าจะเกิดเรื่องอันใดขึ้น!
“น่ารำคาญ!”
ภายในนั้นสุนัขขาวส่งเสียงออกมาอย่างหงุดหงิดใจ
ตอนนี้มันกำลังหัวเสีย แต่กลับมี ‘แมลงวัน‘ หลายตัวบินอยู่ด้านนอก
เดิมทีมันต้องการจะพาจิ้งจอกทั้งสองออกไปทันที ไม่คิดจะให้ความสนใจกับ ‘แมลงวัน’ ภายนอก
ทว่ามันก็พลันเกิดเปลี่ยนใจขึ้นมา
มันไม่ต้องการใช้กำลังกับจิ้งจอกทั้งสอง แต่ก็ไม่ได้ต้องการให้จิ้งจอกทั้งสองดื้อรั้นไม่ฟังคำของมัน!
ซ้ำยังต้องการให้จิ้งจอกทั้งสองเข้าใจว่าตัวมันนั้นไม่ควรยั่วยุ หากติดตามมันย่อมประสบผล แต่หากต่อต้านย่อมต้องตาย!
เพียงแค่เชื่อฟังและให้ความร่วมมือกับมัน อนาคตข้างหน้าก็จะสดใส ได้รับผลประโยชน์มหาศาล มิเช่นนั้นจะมีเพียงหนทางตาย!
พลังที่ปิดผนึกรอบบริเวณขยายออกปกคลุมร่างพวกต้าเต๋อในทันที มันไม่กล้าเคลื่อนไหวอันใดใหญ่โต เนื่องจากกลัวว่าจะดึงดูดความสนใจจากผู้ฝึกตนหญิงของแดนบรรพโกลาหลเหล่านั้นมาตามสังหารมัน
มันดึงพวกต้าเต๋อเข้ามาด้านใน ก็เพื่อใช้พวกต้าเต๋อมาสยบขวัญ ให้จิ้งจอกทั้งสองได้เห็นฉากนองเลือด!
หากไม่เห็นเลือด จิ้งจอกทั้งสองคงไม่รู้จักหวาดกลัว!
ใบหน้าของพวกต้าเต๋อพลันแปรเปลี่ยนในฉับพลัน พลังนี้น่ากลัวจริง ๆ พวกเขาถูกปกคลุมเข้าไปโดยไม่ทันได้ตอบสนอง!
อีกทั้งพวกเขาเองก็เห็นจิ้งจอกทั้งสองตัวด้วย นี่มันเกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่?!
“ข้าจะบอกพวกเจ้า หากเชื่อฟังข้า พวกเจ้าก็จะมีผลโกลาหลให้กินทุกวัน แต่หากไม่เชื่อฟัง เหอะ พวกเจ้าก็จะต้องลงเอยเช่นนี้!”
สุนัขขาวมองไปที่จิ้งจอกทั้งสองแล้วเอ่ยออกมา จากนั้นก็หันไปทางพวกต้าเต๋อ “เด็กแล้วอย่างไร? ข้าสามารถสังหารได้อย่างง่ายดาย!”
กล่าวจบ มันก็ลงมือใช้อุ้งเท้าหนึ่งตบไปทางพวกต้าเต๋อ!
“เจ้าหมาโง่ รนหาที่ตายโดยแท้!”
ต้าเต๋อตะโกนออกมาด้วยความโกรธ เพียงแค่ได้ยินก็เข้าใจแล้ว สุนัขขาวตัวนี้กำลังหลอกล่อจิ้งจอกทั้งสองอยู่!
ช่างรนหาที่ตายโดยแท้ คุณชายอยู่ห่างจากนี้ไปไม่ไกลเสียด้วยซ้ำ!
อุ้งเท้าสุนัขฟาดลงมา น่ากลัวอย่างถึงที่สุด สุนัขขาวต้องการข่มขวัญสำแดงฤทธิ์เดช พลังที่ใช้ออกมาจึงรุนแรงเป็นอย่างมาก!
พรึ่บ!
แสงพุทธสว่างไสวอย่างถึงที่สุดเจิดจ้า ต้าเต๋อลงมือใช้งานลูกประคำในทันที
พลังนี้ห่างชั้นเกินกว่าที่เขาจะต่อกรได้ หากอาศัยความแข็งแกร่งของตัวเขาเพียงผู้เดียว เขาจะต้องถูกสังหารตายในพริบตาทันที!
ลูกประคำทั้งหนึ่งร้อยเม็ดเปล่งแสงสว่าง ราวดวงดาราที่สว่างพร่างพราว ไหลเวียนด้วยจังหวะพุทธะสูงล้ำ สั่นสะเทือนเลือนลั่น แต่ละลูกประคำปรากฏกลายเป็นพระพุทธรูปทองคำขนาดใหญ่!
“ต้าเต๋อฝอผู้ไร้เทียมทาน!”
หนึ่งร้อยพระพุทธรูปทองคำขนาดใหญ่ ต่างล้วนเป็นร่างของต้าเต๋อฝอ นามต้าเต๋อฝอที่สวดออกมายิ่งใหญ่ชวนสั่นสะท้าน!
พลังพุทธะอันไร้ขอบเขตแผ่กระเพื่อม พระพุทธรูปขนาดใหญ่ลงมือพร้อมกันเพื่อสกัดกั้นอุ้งเท้าของสุนัขขาว
“เอ๋ ยังมีเรื่องของขวัญนอกเหนือความคาดหมาย!”
สุนัขขาวยิ้มออกมา ภายในใจเบิกบานเกินพรรณา
เห็นได้ชัดว่า ประคำเส้นนั้นเป็นสมบัติที่แข็งแกร่งเสียยิ่งกว่าสมบัติบรรพโกลาหล!
มันไม่รู้สึกแปลกใจ
แดนบรรพโกลาหลอยู่ในอาณาจักรแห่งนี้มาโดยตลอด ครั้งอดีตเมื่อนานมาแล้ว เคยมีสมบัติจำนวนไม่น้อยหลั่งไหลออกมาจากแดนบรรพโกลาหล
มันคิดว่าต้าเต๋อมีวาสนาเป็นอย่างยิ่ง จึงได้พบเข้ากับสมบัติโบราณ
นอกจากนั้น ภายในใจของสุนัขขาวยังรู้สึกโชคดีเป็นอย่างยิ่ง ดีที่มันไม่เลือกพาตัวจิ้งจอกทั้งสองออกไปทันที
หากไปทั้งเช่นนั้น เขาคงพลาดสมบัติโบราณชิ้นนี้ไปแล้ว
“ของขวัญนอกเหนือความคาดหมาย? ได้ ข้าจะเพิ่มของขวัญให้กับเจ้า!”
อ้ายฉานยิ้มออกมา เผยให้เห็นฟันสีขาววับ
นางเรียกตุ๊กตาที่คุณชายทำให้นางออกมา เพียงแค่พริบตาเดียวเต๋านับไม่ถ้วนก็หลั่งไหล่ออกมาสะท้านฟ้าดิน มีร่างวานรสีทองปรากฏขึ้นออกมาจากตุ๊กตา!
นี่คือหงอคงที่ออกมาพร้อมพลังกดดันมหาศาล กระบองทองสารพัดนึกฟาดลงมา ประหนึ่งสามารถผ่าแยกฟ้าดินได้ น่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง!
สุนัขขาวขยายร่าง ขนปลิวว่อนกระจาย อุ้งเท้าข้างหนึ่งตบออกไปหยุดยั้งตะบองเอาไว้
มันแข็งแกร่งมากจริง ๆ สมกับเป็นสิ่งมีชีวิตที่ออกมาจากด้านในแดนบรรพโกลาหล กระทั่งการโจมตีที่แม้แต่จักรพรรดิเซียนยังไม่อาจต้านทานได้ มันยังสามารถหยุดยั้งเอาไว้ได้!
“ไม่เลว ไม่เลว! ข้าชอบของขวัญชิ้นนี้เป็นอย่างมาก!”
มันอดหัวเราะออกมายกใหญ่ไม่ได้ ปากของมันอ้ากว้างจนแทบไปถึงหู นี่ก็เป็นสมบัติโบราณอีกชิ้น!
“ชอบขนาดนั้นเชียว? เช่นนั้นข้าเองก็มีของขวัญให้!”
อันหลานเสวี่ยเรียกภาพวาดหิมะออกมาด้วยสีหน้าเย็นชา
นี่เป็นภาพวาดที่คุณชายเคยมอบให้นาง เมื่อกางออกมาแล้ว ทั่วทั้งบริเวณก็เย็นยะเยือกลงภายในพริบตา พื้นดินกลายเป็นน้ำแข็ง หิมะเริ่มโปรยปรายลงมาอย่างหนัก ในไม่ช้าทั่วพื้นที่ก็ถูกย้อมกลายเป็นสีขาวโพลน หิมะและน้ำแข็งปกคลุมไปทั่ว!
สุนัขขาวถูกปกคลุมไปด้วยหิมะที่ตกลงมาอย่างหนัก ทุกสิ่งล้วนถูกแช่แข็ง แต่ไม่ใช่กับมัน เพียงแค่มันสะบัดร่าง หิมะบนตัวก็ส่งเสียงแตกร้าวพร้อมร่วงหล่น
“ของขวัญถึงสามชิ้น ข้านับว่าโชคดีเป็นอย่างมากจริง ๆ!”
มันยิ่งหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข ไร้ความกังวลใด ๆ มันแข็งแกร่งเป็นอย่างยิ่ง การปราบปรามสมบัติทั้งสามชิ้นไม่ใช่ปัญหาใหญ่แต่อย่างใด!
“ต้าเต๋อ อ้ายฉาน พวกเจ้าอยู่ที่ไหน?!”
“พี่หลานเสวี่ย!”
ตอนนั้นเอง ด้านนอกพลันมีเสียงของพวกจู้จื่อดังขึ้น ใบหน้าของพวกเขาตึงเครียด ทันใดนั้นก็พลันมองเห็นอ้ายฉาน ต้าเต๋อและอันหลานเสวี่ยในฉากที่ชวนให้ตื่นตระหนก!
พวกเขาต่างเรียกสมบัติที่คุณชายมอบให้มาไว้ในมือด้วยความระวังอย่างถึงที่สุด กังวลว่าจะเกิดอันใดขึ้น!
“แห่มามอบสมบัติให้ถึงที่? ข้าชอบนัก!”
สุนัขขาวหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง พริบตาเดียวก็ขยายพื้นที่ที่ปิดผนึกเอาไว้ทันที ห่อหุ้มร่างของเด็กคนอื่น ๆ เอาไว้!
ฟิ้ว!
ในตอนนั้นเอง เสี่ยวหยาและพี่ชายของนางก็มาพอดี พวกเขาเองก็ได้รับข้อความจากอันหลานเสวี่ยจึงรีบตรงมาทันที ทั้งยังถือสมบัติที่คุณชายมอบให้เอาไว้ในมือ ท่าทางระมัดระวังเป็นอย่างยิ่ง！
“เก็บอีก เก็บอีก!”
ดวงตาของสุนัขขาวเปล่งประกาย ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก มีสมบัติอีกสองชิ้นส่งมาเพิ่ม!
“คนเล่า!?”
หลิงอินและเซี่ยเหยียนที่มาถึงล้วนถือคันศรขนาดใหญ่เอาไว้ ท่าทางห้าวหาญราวกับเทพีแห่งสงครามสององค์ ให้ความรู้สึกครั่นคร้ามกับผู้คน
“ยังมีอีก? ฮ่าฮ่า ข้าจะเก็บเพิ่ม!”
สุนัขขาวเห็นคันศรในมือของหลิงอินและเซี่ยเหยียน ดวงตาก็พลันยิ่งลุกวาว พลังที่ผนึกพื้นที่เอาไว้ขยายออกอีกครั้ง ห่อหุ้มร่างของหลิงอินกับเซี่ยเหยียนเข้ามาด้วย
“หมาโง่ เอาแต่ตะโกนว่าเก็บเก็บ ไม่กลัวจะทนสู้ไม่ไหวหรือ!”
ต้าเต๋อหัวเราะออกมา
สุนัขขาวตัวนี้บ้าเสียจริง ไม่ว่าจะมาเท่าไหร่ ก็ดึงทุกคนเข้ามา
สุนัขขาวตนนี้คิดว่าตนเองจะรับมือไหวงั้นหรือ?
“บัดซบ!”
ใบหน้าของสุนัขขาวแปรเปลี่ยน ดูแล้วน่าเกลียดเป็นอย่างยิ่ง
ดูเหมือนมันจะ…เก็บมามากไปหน่อยกระมัง?
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")