ตอนที่ 2847 หวังเจวี๋ยฮ่วน
หยวนฉางเทียนจ้องเฉาเป่ยโต้วอยู่ครู่หนึ่งก่อนเอ่ยว่า “ผู้อาวุโสเฉา นี่เพิ่งเข้าแดนมารสิบทิศวันแรกท่านก็อดใจรอไม่ไหวเช่นนี้แล้วหรือ”
เฉาเป่ยโต้วสีหน้าแข็งทื่อ กล่าวว่า “จัดการศัตรูย่อมต้องกำจัดให้สิ้นซากโดยเร็ววัน หาไม่ด้วยรากฐานและพลังต่อสู้ของหลินสวิน หากให้เขารวบรวมพลังระเบียบได้มากพอ พลังปราณของเขาต้องเปลี่ยนแปลงอย่างก้าวกระโดดเป็นแน่ ภายหน้าหากคิดจะฆ่าเขาเกรงว่าจะยิ่งยากขึ้นเรื่อยๆ”
หยวนฉางเทียนกล่าว “ด้วยมรรควิถีของท่าน หากจะหลอมพลังระเบียบระดับปฐพีขั้นหนึ่งสักสายต้องใช้เวลานานเท่าไร”
“สามวัน”
“แล้วระดับปฐพีขั้นสองล่ะ”
“เจ็ดวัน”
“ระดับปฐพีขั้นเก้าล่ะ”
“ประมาณ… สองเดือน”
เฉาเป่ยโต้วกล่าวอย่างลังเล
หยวนฉางเทียนถาม “เช่นนั้นท่านคิดว่าหากหลินสวินรวบรวมพลังระเบียบได้มากพอ และคิดหลอมพวกมันทั้งหมด ต้องใช้เวลานานเท่าไร”
เฉาเป่ยโต้วนิ่งเงียบไปชั่วขณะ
หยวนฉางเทียนถอนใจยาวกล่าวว่า “เขาเป็นคนของลัทธิแรกกำเนิดของเรา ตอนนี้มีชีวิตอยู่ยังสามารถทำคะแนนล่าสัตว์ระเบียบมากมายให้แก่พวกเราได้ สำหรับพวกเราแล้วก็เป็นประโยชน์อย่างที่สุด ตอนนี้หากเขาตายไปจะไม่น่าเสียดายเกินไปหรือ”
เฉาเป่ยโต้วก้มหน้างุด
เขาไม่เห็นด้วยกับความคิดของหยวนฉางเทียน แต่กลับไม่สามารถคัดค้าน
“ช่างเถิด ในเมื่อท่านเคลื่อนไหวไปแล้ว เรื่องนี้ก็ไม่อาจย้อนกลับได้อีก”
หยวนฉางเทียนกล่าว “บอกข้า ก่อนหน้านี้ท่านส่งข่าวไปให้ใคร”
เฉาเป่ยโต้วรีบกล่าวพัลวัน “ผู้แข็งแกร่งจากสิบยักษ์ใหญ่อมตะ”
“อาศัยพวกเขาหรือ”
หยวนฉางเทียนไตร่ตรองครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “พวกเราก็ไปเทือกเขาหมื่นห้วยสักเที่ยว”
อวิ๋นเทียนหมิงที่ไม่ได้เอ่ยปากมาโดยตลอดนัยน์ตาวาววับ “ผู้อาวุโสหยวนคิดจะลงมือด้วยตัวเองหรือ”
“ไม่ ข้าตั้งใจจะรอให้หลินสวินตกที่นั่งลำบาก แล้วช่วยชีวิตเขาสักครั้ง”
หยวนฉางเทียนกล่าวพลางเปลี่ยนเส้นทาง พุ่งทะยานไปห่างออกไป
เฉาเป่ยโต้วและอวิ๋นเทียนหมิงสบตากันปราดหนึ่ง ต่างตามไปเช่นกัน
…
สองวันให้หลัง
หวังเจวี๋ยฮ่วนมองเทือกเขาหมื่นห้วยจากไกลๆ นิ่งเงียบไม่เอ่ยวาจา
เขาสวมชุดคลุมหยกทั้งตัว รูปร่างสูงโปร่งเหยียดตรงดุจหอก สะพายกระบี่โบราณลายสนเล่มหนึ่งไว้ที่หลัง ผมยาวดำดุจสีหมึกทั่วศีรษะถูกมัดรวบด้วยเชือกเขียว ท่าทางองอาจ บุคลิกโดดเด่น
เขาคือทายาทยักษ์ใหญ่อมตะตระกูลหวัง ถูกมองเป็นบุตรฟ้าประทานของตระกูล ติดตามฝึกปราณอยู่ข้างกายเฒ่าดึกดำบรรพ์คนหนึ่งตั้งแต่เล็ก
ตอนนี้เป็นขั้นดับเทพสัมบูรณ์แล้ว
ในน่านฟ้าที่แปด เขาเป็นผู้กล้าโดดเด่นที่หาตัวจับยาก ชื่อเสียงสะท้านฟ้าดิน
เพียงแต่ในใจเขากลับไม่เห็นฟ้าดินอย่างน่านฟ้าที่แปดอยู่ในสายตาสักนิด
ตั้งแต่เริ่มฝึกปราณจนตอนนั้น เป้าหมายของเขาก็คือน่านฟ้าที่เก้า!
หมายมั่นว่าจะมุ่งหน้าไปน่านฟ้าที่เก้า วัดฝีมือกับบุตรเทพ ธิดาเทพเผ่าเทพนิรันดร์เหล่านั้นให้ได้ในสักวัน!
“เอาข้อมูลของเจ้าหลินสวินนี่มาให้ข้าดูอีกรอบ”
หวังเจวี๋ยฮ่วนเอ่ยปาก
ข้างหลังเขามีผู้แข็งแกร่งตระกูลหวังยืนอยู่สี่คน ล้วนเป็นสัตว์ประหลาดเฒ่าที่แจ้งมรรคขั้นดับเทพมานานหลายปี
เมื่อได้ยินหนึ่งในนั้นก็ก้าวออกมาทันที ยื่นม้วนหยกให้ด้วยสองมือ
หวังเจวี๋ยฮ่วนถือม้วนหยก พลิกอ่านอย่างตั้งใจ
ในม้วนหยกบันทึกเรื่องน้อยใหญ่เกี่ยวกับหลินสวิน ไม่เพียงความสามารถที่เผยออกมาในลัทธิแรกกำเนิดเท่านั้น แม้แต่ทุกการเคลื่อนไหวในแดนใหญ่พันศึกยังปรากฏอยู่บนนั้นทั้งหมด
ม้วนหยกนี้หวังเจวี๋ยฮ่วนอ่านมาหลายครั้งแล้ว แต่ทุกครั้งล้วนมีความรู้สึกไตร่ตรองไม่ออก ไม่อาจจินตนาการได้จริงๆ ว่าคนเช่นนี้กลายเป็นผู้สืบทอดที่เจ้าแห่งคีรีดวงกมลเฝ้ารอมาหมื่นกาลได้อย่างไร และมีพลังต่อสู้เย้ยฟ้าเช่นนี้ได้อย่างไร
“เขาเคยไปจากลัทธิแรกกำเนิดเป็นเวลาหกปีกว่า ช่วงเวลานั้นเขาไปที่ไหน”
จู่ๆ หวังเจวี๋ยฮ่วนก็ถามขึ้น
“รายงานนายน้อย ปีนั้นรองหัวหน้าหอลัทธิแรกกำเนิดเสวียนเฟยหลิงเป็นคนพาเจ้าหมอนี่ออกจากลัทธิแรกกำเนิด หลังจากนั้นก็ไม่มีข่าวเขาอีกเลย พวกเราเคยตามหาหลายที่แล้วแต่ล้วนคว้าน้ำเหลว แต่จากการวิเคราะห์ของผู้อาวุโสในตระกูลบางส่วน เป็นไปได้สูงว่าเจ้าหมอนี่อาจไปแหล่งสถานศุภโชค”
มีคนกล่าวเสียงเบา
“แหล่งสถานศุภโชค!”
หวังเจวี๋ยฮ่วนนัยน์ตาหดรัด นิ่งเงียบครู่หนึ่ง เขาเก็บม้วนหยกแล้วกล่าว “ผู้แข็งแกร่งห้าขุมอำนาจใหญ่อย่างตระกูลฝู ตระกูลฉี ตระกูลมู่ ตระกูลจู่ และตระกูลชือมีข่าวบ้างหรือไม่”
ที่นี่เวลานี้ไม่เพียงมีผู้เข้าร่วมตระกูลหวังของพวกเขา ยังมีคนจากสี่ยักษ์ใหญ่อมตะอย่างตระกูลจงหลี ตระกูลจ้ง ตระกูลตงหวง และตระกูลจิงมารวมตัวกันอีกด้วย
“รายงานนายน้อย พวกเขากำลังอยู่ระหว่างเร่งเดินทางมา เกรงว่าพวกเรายังต้องรออีกสักระยะ แต่อย่างมากที่สุดคงไม่เกินสองวัน”
มีคนเอ่ยเสียงเบา
เมื่อได้ยินหวังเจวี๋ยฮ่วนหมุนตัวเดินออกไปไม่ไกลนัก
ที่นั่นมีผู้เข้าร่วมจากสี่ยักษ์ใหญ่อมตะตระกูลจงหลี ตระกูลจ้ง ตระกูลตงหวง และตระกูลจิงรวมตัวอยู่
“จิงอิ่ง ตระกูลจิงของพวกเจ้าเชี่ยวชาญการตามรอยลอบสังหารที่สุด มีความเชื่อมั่นว่าจะตามหาที่อยู่ของเจ้าหลินสวินนี่ในภูเขานี้ได้หรือไม่”
หวังเจวี๋ยฮ่วนมองหญิงสาวคนหนึ่ง
หญิงสาวงดงามที่คิ้วตาคมกร้าวดุจปลายคม กลิ่นอายทั่วร่างเบาหวิวดุจมายาคนหนึ่ง
จิงอิ่ง!
ผู้สืบทอดตระกูลจิง มรรควิถีขั้นดับเทพสัมบูรณ์ และเป็นผู้นำผู้เข้าร่วมศึกตระกูลจิงในครั้งนี้
ได้ยินดังนี้จิงอิ่งก็เอ่ยว่า “ต้องการเวลาสักหน่อย”
หวังเจวี๋ยฮ่วนกล่าว “หนึ่งวันเป็นอย่างไร”
หัวคิ้วจิงอิ่งขมวดน้อยๆ แต่ยังคงพยักหน้ากล่าว “จะพยายามสุดความสามารถ”
หวังเจวี๋ยฮ่วนหันมองผู้เข้าร่วมศึกตระกูลจงหลี ตระกูลตงหวง ตระกูลจ้ง แล้วกล่าวว่า “ครั้งนี้สิบยักษ์ใหญ่อมตะเคลื่อนไหวพร้อมกัน ไม่ใช่เพื่อล่าสัตว์ระเบียบ และไม่ใช่เพื่อประชันฝีมือกับสี่หอบรรพจารย์ แต่เพื่อเจ้าหลินสวินนี่”
เขาหยุดไปครู่หนึ่งก่อนกล่าวว่า “ข้าหวังว่าการเคลื่อนไหวต่อจากนี้พวกเจ้าจะให้ความร่วมมือกับข้า เชื่อฟังคำสั่งการของข้า ทุกคนเข้าใจหรือไม่”
ผู้เข้าร่วมศึกจากยักษ์ใหญ่อมตะเหล่านี้แต่ละคนล้วนเป็นพวกปลายยอดในขั้นดับเทพ ต่างมีอานุภาพใหญ่ยิ่ง ลักษณะนิสัยก็แตกต่างกัน
แต่ตอนนี้กลับเห็นชัดว่าเชื่อฟังยิ่ง ไม่มีใครตั้งข้อสงสัย และไม่มีใครโต้แย้ง
เพราะผู้พูดคือหวังเจวี๋ยฮ่วน บุตรฟ้าประทานอันดับหนึ่งของยักษ์ใหญ่อมตะตระกูลหวัง!
“จิงอิ่ง เจ้าพาคนเคลื่อนไหวล่วงหน้าไปก่อน หากมีข่าวให้รายงานมาทันที”
หวังเจวี๋ยฮ่วนเอ่ยปากสั่งการง่ายๆ
“ได้”
จิงอิ่งพาผู้แข็งแกร่งตระกูลจิงสี่คนข้างกายพุ่งไปทางเทือกเขาหมื่นห้วยที่อยู่ไกลออกไป
“ทุกคน นับแต่นี้เป็นต้นไปเตรียมพร้อมต่อสู้ให้ดี ไม่ว่าใครก็ห้ามประมาทเลินเล่อใดๆ เด็ดขาด”
หวังเจวี๋ยฮ่วนกล่าว “ข้าทำได้เพียงบอกพวกเจ้าว่าหลินสวินต่างจากคนอื่นๆ อย่าคิดว่าเขาเป็นเพียงขั้นดับเทพขั้นต้นแล้วจะประมาทได้! ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะเตรียมไพ่ตายและไม้เด็ดในตัวให้พร้อม เตรียมต่อสู้สุดชีวิต!”
ในใจทุกคนสะท้านไหว ล้วนยากจะเชื่ออยู่บ้าง
เวลานี้แม้ว่าผู้แข็งแกร่งจากยักษ์ใหญ่อมตะห้าตระกูลที่เหลือยังมาไม่ถึง แต่บรรดาขั้นดับเทพในที่นี้ก็มียี่สิบห้าคนแล้ว
ทุกคนล้วนเป็นขั้นดับเทพสัมบูรณ์!
ทุกคนล้วนเป็นพวกร้ายกาจที่หาตัวจับยากทั่วพันลี้!
ภายใต้สถานการณ์ระดับนี้ แค่จัดการหลินสวินคนเดียวยังต้องเตรียมพร้อมต่อสู้สุดชีวิตด้วยหรือ
“บางทีพวกเจ้าอาจคิดว่าข้าพูดเกินจริง ข้าเองก็หวังว่าจะเป็นการพูดเกินจริงเช่นกัน แต่ข้อมูลทั้งหมดล้วนยืนยันแล้วว่าเจ้าหลินสวินนี่… จัดการไม่ง่าย”
หวังเจวี๋ยฮ่วนกล่าวจบก็หมุนตัวออกไป ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นเพียงลำพัง เอามือไพล่หลัง ทอดมองเทือกเขาหมื่นห้วยเงียบๆ ไม่เอ่ยคำ
เงาร่างของเขาสูงโปร่งดุจหอก โดดเด่นเหนือทุกคน
…
“คุณหนู ที่นี่มีร่องรอยการต่อสู้”
ในเทือกเขาหมื่นห้วย เฒ่าชราตระกูลจิงที่สวมชุดเทาคนหนึ่งเอ่ยปาก
พวกเขาอยู่ในพื้นที่ที่พังทลายทรุดโทรม สีเลือดโชกพื้นดิน
“ท่านอา จากร่องรอยการต่อสู้พอจะมองอะไรออกหรือไม่”
จิงอิ่งถาม
“กลิ่นอายฟ้าดินแถบนี้เต็มไปด้วยพลังระเบียบผสมปนเป แม้จะใช้ระเบียบย้อนกลับก็ไม่สามารถย้อนเหตุการณ์การต่อสู้ของที่นี่ได้”
ชายชราชุดเทาใคร่ครวญ “แต่ดูจากร่องรอยการต่อสู้ ที่นี่น่าจะเคยเกิดการต่อสู้ครั้งใหญ่ จำนวนสัตว์ระเบียบที่ปรากฏมีมากยิ่ง แต่คู่ต่อสู้ของสัตว์ระเบียบพวกนี้ไม่ได้รับบาดเจ็บ เป็นไปได้สูงว่าอาจฝ่าวงล้อมแน่นหนา จากไปโดยสวัสดิภาพ”
“ข่าวที่เฉาเป่ยโต้วส่งมาบอกว่าข้างกายหลินสวินมีผู้อาวุโสลัทธิแรกกำเนิดคนหนึ่งติดตามอยู่ ด้วยความสามารถของพวกเขาก็น่าจะทำเช่นนี้ได้”
จิงอิ่งกล่าวพลางนำพวกชายชราชุดเทาสี่คนพุ่งไปข้างหน้า
ระหว่างทางมักพบร่องรอยการต่อสู้บางส่วนอยู่ตลอด นี่ทำให้การค้นหาของพวกจิงอิ่งง่ายขึ้นมาก
“ทิ้งร่องรอยมากมายไว้เช่นนี้ นี่มีแต่ยืนยันว่าหลินสวินนั่นน่าจะไม่รู้สักนิด ว่าร่องรอยของเขาถูกคนของลัทธิแรกกำเนิดของพวกเขาเองเอามาขายแล้ว”
ระหว่างทางชายชราชุดเทายกยิ้ม
“แม้ว่าเฉาเป่ยโต้วจะเป็นผู้อาวุโสลัทธิแรกกำเนิด แต่กลับเป็นผู้แข็งแกร่งที่ตระกูลฝูบ่มเพาะออกมา เขาย่อมต้องยืนอยู่ข้างสิบยักษ์ใหญ่อมตะอยู่แล้ว”
จิงอิ่งเอ่ยปากง่ายๆ “ทุกคนระวังตัวไว้หน่อย เป้าหมายของพวกเรามีแค่ค้นหาร่องรอยของคู่ต่อสู้ ไม่ใช่สังหารอีกฝ่าย”
กรุ๊งกริ๊ง!
จู่ๆ เสียงกระดิ่งเบาบางสายหนึ่งดังขึ้น ชายวัยกลางคนที่สวมชุดเหลืองพลิกฝ่ามือ กระดิ่งสีเขียวพรวนหนึ่งกำลังสั่นน้อยๆ
ชายกลางคนชุดเหลืองนัยน์ตาหดรัด “คุณหนู มีกลิ่นอายของระลอกคลื่นผนึก! การปรากฏตัวของพวกเราเป็นไปได้สูงว่าอาจถูกสังเกตเห็นแล้ว!”
จิงอิ่งโบกมือทันควัน “ถอนตัว!”
เวลาเดียวกับที่นางหมุนตัวเตรียมถอย กลางฝ่ามือก็ปรากฏหยกประดับชิ้นหนึ่งแล้วบีบแตกทันใด
ฟึ่บ!
หยกประดับกลายเป็นแสงแดงเพลิงสายหนึ่งพุ่งขึ้นฟ้าไป
แต่ยามขบวนพวกจิงอิ่งเตรียมจะถอนตัว เสียงถอนใจเบาๆ สายหนึ่งก็ดังขึ้น
“นึกไม่ถึงว่าการตอบสนองจะเร็วทีเดียว นี่คือยันต์ส่งสารเรียกรวมพลหรือ”
พร้อมๆ กับเสียงที่ดังขึ้น เงาร่างของหลินสวินและหลีเจินก็ปรากฏตัวกลางอากาศ
“คุณหนู ท่านไปก่อน”
ชายชราชุดเทาเอ่ยปากเสียงขรึม ขณะเอ่ยพูดเขาโบกแขนเสื้อคราหนึ่ง ฟ้าดินมืดมนลงฉับพลัน กลางห้วงอากาศปรากฏกฎเกณฑ์อสนีบาตเดือดพล่าน ดุจฝูงมังกรระบำคลั่ง แผ่ครอบไปทางหลินสวินและหลีเจิน
ชิ้ง!
หลีเจินชักดาบฟันฉับกลางห้วงอากาศ
อสนีบาตทั่วฟ้าถูกดาบเดียวตัดเป็นสองส่วน จากนั้นแตกสลายราวกับสายฝน
การโจมตีอันอหังการนั่นทำให้ชายชราชุดเทานัยน์ตาหดรัด
“ตระกูลจิงก็กล้าเข้ามามีส่วนร่วมเรื่องทำร้ายคนของลัทธิแรกกำเนิดของข้า เบื่อชีวิตแล้วจริงๆ กระมัง” หลีเจินเอ่ยปากเย็นชา
“คุณหนู ไปเร็ว!”
ชายชราชุดเทากล่าวพลางสูดหายใจลึก เรียกกระบี่บินสีขาวหิมะเล่มหนึ่งออกมา
ขณะเดียวกันอีกสามคนข้างกายเขาต่างก็สำแดงอานุภาพของตน ไอสังหารระเบิดทะลัก ล้อมกรอบโจมตีใส่หลินสวินและหลีเจิน
“พวกเจ้าแค่ต้องยันไว้อีกสักพัก กำลังเสริมก็จะมาแล้ว”
เงาร่างจิงอิ่งพริบไหว กลายเป็นแสงขมุกขมัวสายหนึ่งเตรียมจะแหวกอากาศออกไป
ก็ในตอนนี้เองหลินสวินยิ้มน้อยๆ“มาแล้วคิดหนี มีเรื่องง่ายดายเช่นนี้เสียที่ไหน”
พร้อมกับที่เสียงดังขึ้น ก็เห็นในพื้นที่สี่ทิศแปดทางมีร่างแยกมหามรรคของหลินสวินปรากฏต่อเนื่อง สำแดงอานุภาพปิดล้อม ผนึกฟ้าดินแถบนี้
กายมรรคเพลิงแดงหนึ่งในนั้นซัดฝ่ามือไปยังทิศทางหลบหนีของจิงอิ่งพอดี
ตูม!
ห้วงอากาศดุจเพลิงโหม เปลวเพลิงน่าสะพรึงเดือดระอุ
เงาร่างของจิงอิ่งหนีออกจากตรงนั้นอย่างสะบักสะบอม ใบหน้างดงามเย็นเยียบเจือแววเคร่งขรึมเสี้ยวหนึ่ง
——
