ภายใต้การสังหารของเทพมาร ไม่มีใครสามารถต่อต้านได้ แม้กระทั่งอนัตตาทุกทิศทางก็ถูกปิดกั้น ไม่มีทางที่จะหลบหนีได้เลย
ในขณะนี้ อนัตตาก็ฉีกออกทันที เข็มทิศปรากฏขึ้น แสงที่ไร้สิ้นสุดก็ส่องออกมา
“พรึบ!”
เข็มทิศผ่านไปราวกับใบมีดคม ตัดศีรษะของเทพมารคนหนึ่งลงมา
หลังจากนั้น แสงค่ายกลกลายเป็นตาข่ายขนาดใหญ่ที่ห่อหุ้มเทพมารไร้ศีรษะ ทำลายล้างจิตวิญญาณ ไม่ว่าช่องจิตจะซ่อนอยู่ที่ใด ก็ถูกทำลายจนหมดสิ้น
“บึง!”
เข็มทิศสั่นไหว วิวัฒนาการเป็นจันทราภูธารา และแม่น้ำใหญ่ก็ไหลเชี่ยว ทำให้เทพมารอีกคนจมเข้าไป
ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์สว่างจ้า และพลังเทพแห่งกฎไท่หยินและไท่หยางทั้งสองพุ่งออกมาขึ้น
เกือบจะในทันที เทพมารทั้งสองถูกทำลาย และแม้แต่เจ้าของของเข็มทิศนี้ก็ไม่เคยปรากฏตัวออกมา
หลัวซิวหยุดลง เพราะเขาได้รู้ที่มาของเจ้าของจากเข็มทิศนี้แล้ว
“ค่ายจันทราภูธารา ซุ๋นซินเหลียน!”
เขาเงยหน้าขึ้นมอง ช่องอนัตตาที่ฉีกออก หญิงสาวที่ดูเหมือนอายุยังน้อยปรากฏตัวขึ้น ยกมือโบก เข็มทิศก็กลายเป็นลำแสงเข้าไปในระหว่างคิ้วของนาง
นางสวมชุดยาวสีเขียว ก้มมองดูความเสียหายของเขามังกรบิน ดวงตาที่สดใสของนางมีแววเศร้าโศก
“ข้ามาช้าไปหรือ?”
ทันใดนั้น นางรู้สึกบางอย่าง เห็นหลัวซิวที่ห่างออกไปหลายร้อยลี้
“เป็นเจ้า?”
ซุ๋นซินเหลียนตกตะลึงเล็กน้อย นางไม่เคยคิดว่าจะได้พบกับหลัวซิวที่นี่
“เหตุใดเจ้าถึงอยู่ที่นี่?”
นางปรากฏตัวต่อหน้าหลัวซิวแล้วถามด้วยน้ำเสียงที่น่าสงสัย
จอมยุทธ์ที่ขึ้นมาจากพิภพล่าง อย่างน้อยต้องมีระดับการฝึกฝนของเทพมาร แต่นางสัมผัสได้ชัดเจนว่าลมปราณของหลัวซิว ดูเหมือนว่าเมื่อไม่นานมานี้จะเพิ่งถึงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์
“ผู้อาวุโสจื่อเยียนได้ทิ้งม้วนหยกให้ข้า และข้าใช้แท่นบูชาค่ายวาร์ปในแดนศักดิ์สิทธิ์ แล้วใช้วิชาลับโจมตีด้วยพลังของเทพมาร” หลัวซิวอธิบาย
เขามังกรบินถูกทำลาย ในสำนักเสียหายเป็นอย่างมาก และศิษย์ทุกคนก็ตายไปหมด
หลัวซิวรู้สึกว่าร่างกายของเขาสั่นไปหมด แต่การสั่นนี้ไม่ได้เกิดจากความกลัว แต่มาจากเจตนาฆ่า!
ใจของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่ามากมาย และในขณะเดียวกัน เขาก็เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด เพราะคนเหล่านี้ประสบความหายนะครั้งใหญ่ เป็นเพราะเขาได้เอาใจแห่งศุภรไป
“เจ้าน่าจะรู้เรื่องที่เกี่ยวกับ สำนักเทียนช่า แล้วใช่หรือไม่?” ซุ๋นซินเหลียนถอนหายใจ นางไม่มีความสงสัยใดๆเลยที่หลัวซิวสามารถโจมตีทะลุแนวกั้นของเป้อมกั้นมาที่โลกเสวียนเทียนได้
เมื่อก่อน ช่าจื่อเยียนเคยบอกนางว่า หลัวซิวคนนี้เป็นคนที่มีโอกาสและบางทีเขาอาจได้รับการสืบทอดที่ไม่เลว
หลัวซิวพยักหน้าแล้วมองไปที่ ซุ๋นซินเหลียน “ข้าต้องการทราบรายละเอียด ผู้อาวุโสจื่อเยียนอยู่ที่ไหน”
เมื่อพูดถึงช่าจื่อเยียน ซุ๋นซินเหลียนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ เช่นเดียวกับที่หลัวซิวคาดการณ์ไว้ การหายไปของใจแห่งศุภร ทำให้ราชาเทพซือถูแห่งมหาโลกายอดอัมพร โกรธจัด และส่งเทพฟ้าสิบสามคนมาที่โลกเสวียนเทียนทำลาย สำนักเทียนช่า
นอกจากเทพฟ้าทั้งสิบสามคนที่ราชาเทพซือถูส่งลงมา กองกำลังอื่นในโลกเสวียนเทียนก็มีส่วนร่วมในการล่มสลายของสำนักเทียนช่าด้วย และ สำนักเซียนไร้เจตสิกกระตือรือร้นที่สุด
จ้าวเซียนเทียนช่าเสียชีวิต ช่าจื่อเยียนหายตัวไปและทั่ว สำนักเทียนช่า ทั้งหมดประสบภัยพิบัติครั้งใหญ่ มีเพียงเจียงหมิง ลูกชายน้อยของ จ้าวเซียนเทียนช่าเท่านั้นที่รอดชีวิตมาได้ แต่เขาก็ถูกไล่สังหารโดยผู้แข็งแกร่งจากสำนักเซียนไร้เจตสิก
“ข้ามาที่นี่ทันทีที่ได้รับข่าว แต่คาดไม่ถึงว่าข้าจะมาสาย” ซุ๋นซินเหลียนกล่าวโทษตัวเอง
นางมีความสัมพันธ์กับช่าจื่อเยียนอย่างพี่น้อง เมื่อตอนที่พวกนางยังอายุยังน้อยนั้นจะเป็นที่รู้จักกันในนามบัวคู่เคียงใจ ความสัมพันธ์ของพวกนางนั้นลึกซึ้งมาก
