แต่หลัวซิวนั้นต่างออกไป ไม่ต้องพูดถึงความแข็งแกร่งของเขา เขายังเป็นนักกลั่นยาคนหนึ่ง และเขามีแนวโน้มที่จะกลายเป็นนักยาเซียนในอนาคต
หลังจากการสังเกตระยะหนึ่ง ถังหยุนก็รู้สึกว่านิสัยของเขาดี ถ้าติดตามเขา น่าจะไม่ให้นางเสียเปรียบ
นางบอกว่านางต้องการทำงานให้หลัวซิว อันที่จริง นางพูดอย่างอ้อมๆ สตรีอย่างนางพูดแบบนี้ จริงๆก้มีความหมายที่ซ่อนอยู่จริง ๆ เมื่อนางผพึ่งพาใครสักคนแล้ว ทุกสิ่งที่เป็นของนางล้วนเป็นของอีกฝ่าย เพื่อแลกกับสิ่งที่ตัวเองต้องการ
ถังหยุนยังไม่มั่นใจพอที่จะคิดว่าตัวเองจะได้ทุกอย่างโดยไม่ต้องจ่ายอะไรเลย
ถ้าเป็นคนอื่น ถ้ามีสาวสวยส่งมาให้ถึงที่ มีเหตุผลอะไรที่จะไม่กินเข้าไป?
แต่จิตใจของหลัวซิวได้ประสบกับการทดสอบชีวิตและความตายมานับไม่ถ้วน มีความแน่วแน่อย่างยิ่งมาตั้งนาน จะไม่ถูกควบคุมโดยความปรารถนาเด็ดขาด
และเขายังรู้จุดประสงค์ของ ถังหยุนด้วย หญิงที่ไม่ภูมิหลัง ไม่มีความแข็งแกร่ง และพรสวรรค์ธรรมดาคนหนึ่ง จะมีชีวิตอยู่ในโลกที่เคารพนับถือผู้แข็งแกร่งนั้นยากเพียงใด
ในความเป็นจริง มีหลายสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกันใน สำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินศิษย์นอกสำนักพึ่งพาศิษย์ในสำนัก และศิษย์ในสำนักจะพึ่งพาศิษย์หลัก จุดประสงค์ทุกอย่างคือการเอาชีวิตรอด
ยิ่งไปกว่านั้น สภาพแวดล้อมการฝึกตนของนอกสำนักก็แย่กว่าด้วย หากได้รับอนุญาตพึ่งพาศิษย์ในสำนัก ก็จะสามารถฝึกฝนอยู่บนเขาทิพย์ได้
เมื่อเห็นหลัวซิวไม่พูดอะไร ถังหยุนรู้สึกกังวลเล็กน้อย อันที่จริงศิษย์ในสำนักที่ยอดเยี่ยมคนอื่น ๆ ได้แอบบอกนาง แต่นางไม่สามารถตัดสินใจได้เสียที
บางทีอาจเป็นสัญชาตญาณของผู้หญิง นางรู้สึกว่าเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดที่จะพึ่งพาหลัวซิว แต่อีกฝ่ายอาจไม่เต็มใจรับนาง
เมื่อเห็นสีหน้าของนางเปลี่ยนไปก็ว่านางกำลังคิดอะไรอยู่ และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเห็นใจเลยพูดว่า “ถ้าเจ้าต้องการก็อยู่ได้ ข้ามีเรื่องหนึ่งให้เจ้าทำพอดี”
“ขอบใจศิษย์พี่” ในที่สุดถังหยุนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดทันที “ข้าไม่รู้ว่าศิษย์พี่มีรับสั่งอะไร?”
หลัวซิวพลิกมือหยิบแหวนเก็บของขึ้นมา โยนออกไปพร้อมพูดว่า “ในวงแหวนเก็บของนี้มียาเซียนยี่สิบต้น เจ้าไปหอไตรแลกเปลี่ยนละเอียดเบื้องต้นของนักยาเซียนให้ข้า”
ถังหยุนเอื้อมมือไปรับแหวนพร้อมตอบรับแล้วหันหลังเดินออกจากถ้ำ
หลัวซิวไม่ได้กังวลว่านางจะเอายาเซียนยี่สิบชนิดไปแล้วไม่กลับมา เขารู้ว่า ถังหยุนเป็นผู้หญิงที่ฉลาดและรู้ว่าต้องเลือกอย่างไร
หลังจากนั้นไม่นาน ถังหยุนก็กลับมาพร้อมคำอธิบายโดยละเอียดเบื้องต้นเกี่ยวกับนักยาเซียนอีกครั้ง ม้วนหยกนี้ได้บันทึกประสบการณ์จากปรมาจารย์กลั่นยาระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 9 ก้าวไปยังนักยาเซียน
สิ่งของที่แลกเปลี่ยนจากหอไตรเป็นแบบครั้งเดียว เมื่อมีคนตรวจสอบม้วนหยกด้วยตัวสำนึก ม้วนหยกจะถูกทำลายโดยอัตโนมัติ และศิษย์ในสำนักจะสืบทอดให้กันและดังนั้น ทางสำนักห้ามอย่างเด็ดขาด ทันทีที่พบจะลงโทษอย่างรุนแรง
เนื้อหาที่อธิบายม้วนหยกนั้นคลุมเครือและเข้าใจยาก แม้แต่ความเข้าใจของหลัวซิวก็ยากที่จะเข้าใจแก่นแท้ของมัน
สามเดือนต่อมา หลัวซิวยุติการปิดฝึกฝน เขาเดินออกจากถ้ำ
“เป็นเรื่องยากที่จะทำความเข้าใจแก่นแท้แค่ทฤษฎี หากมียาเซียนเพียงพอสำหรับฝึกฝน ก็จะได้ผลลัพธ์เป็นสองเท่าโดยใช้ความพยายามเพียงครึ่งเดียว”
หลังจากนึกถึงจุดนี้นี้แล้ว หลัวซิวก็เรียก ถังหยุนมาแล้วถามว่า “เจ้ารู้ไหมว่าจะหายาเซียนได้ที่ไหน”
“ถ้าศิษย์พี่ต้องการหายาเซียน ทางที่ดีที่สุดคือไปเขาปีศาจมาร หรือสามารถแลกเปลี่ยนกับแดนยาเซียนของสำนักได้ แต่ราคาค่อนข้างแพงเล็กน้อย” ถังหยุนกล่าวเสียงใส
