มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 1257
“ก็ใช่น่ะสิ ถึงแม้จะเป็นเทพมารขั้น 1 ที่อ่อนที่สุด เมื่อเปรียบเทียบกับมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 5 แล้ว มันก็ต่างกัน 4 แดนเล็ก ๆ และหนึ่งแดนใหญ่! โดยเฉพาะหลังจากที่ผลการฝึกตนบรรลุถึงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์และเทพมารแล้ว การท้าประลองผู้ที่อยู่เหนือกว่าหนึ่งแดนใหญ่นั้นเป็นเรื่องที่ทำได้ยากมากถึงมากที่สุด!”
“ระดับความยากของมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 5 สังหารเทพมารคนหนึ่งนั้น ไม่ต่างอะไรจากมกุฎยุทธ์ขั้น 7 สังหารเจ้ายุทธจักรขั้น 5!”
“ได้ยินมาว่าตาเฒ่าประหลาดระดับเทพฟ้าคนหนึ่งในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เขาปีศาจนรกพนันในงานสรรพปีศาจ ให้นายน้อยเขาปีศาจนรกที่มีผลการฝึกตนระดับเทพมารไปประลองกับหลัวซิวนั่น สรุปกลับพ่ายแพ้อย่างอนาถจนทนดูไม่ได้ และต้องชดใช้เกล็ดมังกรครามยักษ์ไปสามเกล็ด!”
“เกล็ดมังกรครามยักษ์เป็นวัตถุดิบชั้นยอดที่ใช้สำหรับการฝึกเซ่นอัญเทพฟ้าเชียวนะ ตาเฒ่าประหลาดระดับเทพฟ้าช่างเป็นคนมีเงินและมีอิทธิพลสูงมากจริง ๆ!”
“แฮะ ๆ ศักยภาพของหลัวซิวนั่นที่แสดงออกมาโดดเด่นเกินไป เกรงว่าเหล่ากองกำลังใหญ่ของเผ่าพันธุ์มนุษย์ในโลกมารคงไม่มีทางปล่อยให้เขาเติบใหญ่ได้ง่าย ๆ แน่นอน อีกอย่างเผ่าปีศาจยิ่งไม่มีทางอยากให้ผู้แข็งแกร่งที่มีโอกาสเป็นผู้ไร้เทียมทานในอนาคตบังเกิดมาจากเผ่าพันธุ์มนุษย์”
“ยิ่งเป็นอัจฉริยะที่ยอดเยี่ยมมากเท่าไหร่ เส้นทางการเจริญเติบโตก็จะลำบากมากเท่านั้น เนื่องจากคนที่ต้องการฆ่าอัจฉริยะเหล่านั้นมีเยอะมาก ๆ ต้องผ่านด่านความเป็นความตายต่าง ๆ ไปให้ได้”
หลัวซิวเคยได้ยินคำวิพากษ์วิจารณ์ที่เป็นดังเช่นประเภทนี้มามากมาย สำหรับคำวิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้ เขาล้วนฟังหูไว้หูอย่างไม่กระโตกกระตาก
“เป็นเพราะไอ้เซียวจื่อเจี้ยนนั่นอวดตนในงานสรรพปีศาจเช่นนั้น ทำให้ข้าตกเป็นเป้าที่ผู้คนต่างเข้าโจมตี!”หลัวซิวรู้สึกว่าอารมณ์ในตอนนี้ของตัวเองแย่มากถึงขั้นสุด
บัดนี้เขาใช้เคล็ดวิชาแปลงโฉมตัวเองแล้ว จึงไม่ถูกผู้อื่นจำหน้าได้ง่าย ๆ
จากชื่อเสียงในปัจจุบันของเขา หากไปพบหน้าผู้อื่นด้วยใบหน้าที่แท้จริงละก็ ไม่ว่าจะเดินถึงที่ใด ก็จะทำให้ผู้คนแตกตื่นได้ไม่น้อย ถูกสายสืบของกองกำลังใหญ่ต่าง ๆ เพ่งเล็ง
“เฒ่าประหลาดตวนมู่สูญเสียเกล็ดมังกรครามยักษ์ไปสามเกล็ดเพราะข้า อีกทั้งนายน้อยตวนมู่นั่นก็พ่ายแพ้ให้ข้า พวกมันต้องกลืนความเจ็บแค้นนี้ลงท้องไม่ได้แน่ ๆ ทันทีที่ทราบข่าวการปรากฏตัวของข้า พวกมันต้องมาไล่ล่าข้าอย่างแน่นอน”หลัวซิวดื่มเหล้าหนึ่งอึกพลางนึกคิดในใจ
“ได้ยินมาว่าช่วงนี้ผู้แข็งแกร่งจำนวนมากในเขาปีศาจนรกต่างเดินวนอยู่บริเวณรอบ ๆ เมืองชิงเหลียว”
“ไม่ได้มีเพียงเขาปีศาจนรกเท่านั้น ยังมีคนในสำนักปีศาจมาร เมืองปีศาจสงครามหรือแม้กระทั่งคนในเผ่าปีศาจด้วย!”
เหล่าจอมยุทธ์ในภัตตาคารทราบเรื่องราวที่คนทั่วไปไม่รู้จากข่าวลือ การคุยโวโอ้อวดในสถานที่อย่างภัตตาคารถือเป็นการโอ้อวดอย่างหนึ่ง
เมื่อได้ยินทั้งหมดนี้ หลัวซิวก็รู้สึกหวาดกลัวอยู่เล็กน้อย เมืองชิงเหลียวเป็นคูเมืองที่อยู่ค่อนข้างใกล้กับหุบเขาปีศาจเก้า มีโอกาสสูงมาก ๆ ว่าสาเหตุที่กองกำลังต่าง ๆ มารวมตัวกันอยู่ที่นี่นั้น เป็นเพราะมาจับตาดูทิศทางการเคลื่อนไหวของเขา
อัจฉริยะผู้ไร้เทียมทานคนหนึ่งที่อยู่ในสายตากองกำลังทั้งหลาย จะมีผลลัพธ์เพียงสองรูปแบบเท่านั้น ผลลัพธ์แรกก็คืออนาคตหากเติบใหญ่ขึ้นมา ต้องมีสัมพันธไมตรีต่อกองกำลังต่าง ๆ
และผลลัพธ์รูปแบบที่สองก็คือกำจัดอัจฉริยะคนนั้นก่อนเขาเติบใหญ่!
สำหรับหลัวซิวที่เลื่องลือในเรื่องฆ่าเทพมารด้วยมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 5 นั้น นอกจากเผ่าปีศาจแล้ว กองกำลังต่าง ๆ ก็อยากฆ่าเขาให้ตายเช่นกัน เนื่องจากหากไม่สามารถถอนรากถอนโคนผู้แข็งแกร่งไร้เทียมทานในอนาคตได้ละก็ เช่นนั้นต่อไปเขาต้องกลายเป็นปัญหาใหญ่สำหรับพวกเขาอย่างแน่นอน
“แฮะ ๆ ทุกท่าน บัดนี้ได้เกิดเรื่องใหญ่ที่ไม่ธรรมดาแล้ว!”
และในตอนนี้เอง ชายหนุ่มคนหนึ่งที่เพิ่งมาถึงภัตตาคารและนั่งลงบนเก้าอี้เอ่ยปากพูดขึ้นมาอย่างกะทันหัน“มีคนกลุ่มหนึ่งมาจากชนเผ่าปีศาจงูเก้าหัวประกาศศักดาในเมืองม่านฉาโหลวว่าจะกวาดล้างคนรุ่นใหม่ในเผ่าพันธุ์มนุษย์โลกมาร!”
“งานสรรพปีศาจเพิ่งจบลง วัยรุ่นอัจฉริยะในเผ่าปีศาจก็มายั่วยุทันที มันไม่เอากองกำลังใหญ่ต่าง ๆ ของเผ่าพันธุ์มนุษย์โลกมารไปไว้ในสายตาเลยด้วยซ้ำ”
“โดยเฉพาะเหล่าวัยรุ่นที่เป็นผู้แข็งแกร่งในชนเผ่าปีศาจงูเก้าหัวยังประกาศศักดาว่าจะท้าประลองหลัวซิวนั่น ฆ่าล้างลักษณะอันน่าเกรงขามของเขา”
“ชนเผ่าปีศาจงูเก้าหัว?”หลังจากที่คนจำนวนมากในภัตตาคารได้ยินเช่นนี้แล้ว ต่างก็ทำหน้าอย่างแปลกใจ
