“โฮก!”
เสียงคำรามสั่นสะเทือนฟ้าดิน ผืนแผ่นดินในรัศมีหนึ่งล้านลี้สามารถได้ยินอย่างได้ชัดเจน
ที่ว่างเหนือเขามหาเทวะ สัตว์ร้ายที่ดุร้ายและน่าสะพรึงกลัวลอยอยู่ในอากาศ มีร่างกายเหมือนมังกร ปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีดำละเอียด ใต้ท้องมีกรงเล็บอยู่แปดข้าง
ในวันนี้ เมืองเทวะดาราอุดรแตกสลาย มหาเทวะดาราอุดรสิ้นชีพ เขามหาเทวะจะถูกลบชื่อนับแต่นี้เป็นต้นไป……
ภายในซากปรักหักพังของเมืองเทวะดาราอุดร หลัวซิวค้นพบตำแหน่งของค่ายวาร์ฟล่องหนแล้ว อย่างที่เขารู้ดีว่า ค่ายวาร์ฟล่องหนแห่งนี้ เสียหายไปแล้ว
“ความเสียหายไม่ได้ร้ายแรงมาก เพียงแค่กฎปริภูมิดั้งเดิมข้าสามารถบรรลุถึงแดนขั้นที่สี่ ก็จะสามารถฟื้นฟูมันได้”
หลังจากผ่านไปหลายวัน หลัวซิวมีความคิดอยู่ในใจ ในขณะเดียวกันก็ตื่นเต้นเล็กน้อยเพราะเขาพบว่าระดับของค่ายวาร์ฟล่องหน เกินกว่าค่ายกลระดับเก้าเป็นแน่
นั่นก็หมายความว่า อย่างน้อยต้องเป็นค่ายเทพระดับเป็นปรมาจารย์!
และผู้ที่สามารถจัดวางวางได้ค่ายกลแบบนี้ นอกจากความสำเร็จของค่ายกลที่ต้องมีอยู่แล้ว ผลการฝึกตนของเขาต้องบรรลุระดับมกุฎเทพด้วย เชี่ยวชาญกฎดั้งเดิมขั้นที่หก
จุดเสียหายของค่ายวาร์ฟล่องหนไม่ใช่ส่วนหลัก เฉพาะกฎปริภูมิดั้งเดิมขั้นที่สี่เท่านั้นที่เกี่ยวข้อง มิฉะนั้นหากจำเป็นต้องซ่อมแซมส่วนที่เสียหาย ด้วยกฎดั้งเดิมขั้นที่หก เช่นนั้นหลัวซิวก็คงทำได้เพียงรอให้เวลาผ่านไปอีกร้อยปี และซ่อมแซมค่ายกลด้วยตัวเองแทน
ด้วยฐานประสบการณ์ของกฎการเวียนว่ายตายเกิดดั้งเดิมขั้นที่สี่ รวมถึงคำบแกเล่าประสบการณ์ของหงเทียน หลัวซิวก็ตัดสินใจปิดขังอยู่ที่เมืองเทวะดาราอุดรโดยไม่ลังเล
ภายในโลกาศุภร ในชั่วพริบตาเวลาสิบปีผ่านไป ที่โลกภายนอกก็ผ่านไปแล้วหนึ่งปีเช่นกัน
ในหนึ่งช่วงปีนี้ เมืองเทวะดาราอุดรรกร้างมากขึ้นเรื่อย ๆ ไม่มีใครมาที่นี่ ราวกับว่ามันกลายเป็นเขตหวงห้าม
ในช่วงสิบปีที่ผ่านมานี้ ไม่เพียงแค่กฎปริภูมิดั้งเดิมบรรลุถึงขั้นที่สี่ได้สำเร็จ กฎเวลาของหลัวซิวก็ดีขึ้นด้วยตามไปด้วย บรรลุถึงขั้นที่สามช่วงปลาย ห่างจากขั้นที่สี่เพียงแค่เส้นด้ายเท่านั้น
ตอนนี้ ขาดแค่เพียงเปิดร่างเนื้อจุดที่สิบแปด แดนเทพมารของเขาก็จะเข้าสู่ความสมบูรณ์แบบที่สุด เป้าหมายคือทำลายคอขวดของแดนเทพฟ้า
เขานำวัสดุต่าง ๆ ออกมา ค่ายวาร์ฟล่องหนแห่งนี้ถึงอย่างไรก็ถูกสร้างขึ้นที่โลกาดาราอุดร ดังนั้นวัสดุที่ใช้ในการจัดวาง ส่วนใหญ่จึงมาจากโลกาแห่งนี้ หลัวซิวได้ยึดคลังสมบัติของห้ากองกำลังใหญ่มา สิ่งที่เขาไม่ขาดแคลนที่สุดก็คือวัสดุ
“ปัง!”
คลื่นปริภูมิที่แข็งแกร่งปรากฏขึ้น หลังจากซ่อมค่ายวาร์ฟล่องหนเสร็จ หลัวซิวเปิดเครื่องทันที ร่างนั้นหายไปจากโลกาดาราอุดร
เมื่อเขาจากไป ก็ไม่ได้ทำให้ค่ายวาร์ฟล่องหนเสียหาย นักยุทธ์ของโลกาดาราอุดรที่ครอบครองพลังในระดับหนึ่ง ก็สามารถมาใช้ค่ายวาร์ฟล่องหนนี้ได้
ถึงอย่างไรเขาก็แย่วชิงกมลโลกาของโลกาดาราอุดรไปแล้ว ผ่านไปอีกไม่นาน โลกาดาราอุดรจะค่อย ๆ ไม่เหมาะสมกับการเพ็ญตน ค่ายวาร์ฟล่องหน ก็ถือได้ว่าเป็นสิ่งสืบทอดมาของโลกาแห่งนี้ ทิ้งแสงแห่งชีวิตไว้เส้นทางหนึ่ง
วินาทีที่หลัวซิววาร์ฟออกจากโลกาดาราอุดร ส่วนลึกสุดของห้วงดาราอันกว้างใหญ่ ชายชุดเขียวที่มีสีหน้าสับสน สติพร่าเลือน รับรู้ได้ในจิตใจ สายตามองออกไปยังสถานที่อันไกลโพ้น
ภายในมหาโลกายอดอัมพร หญิงสาวชุดแดงยึดตามออร่าของหลัวซิวจากความทรงจำของเหยียนเยว่เอ๋อร์และเหยียนซีโรว่ ใช้วิชาลับเฉพาะ เพื่ออนุมานว่าตำแหน่งของเขาอยู่ที่ใด
กฎเพลิงอัคคีของเหยียนเยว่เอ๋อร์มีความสัมพันธ์กันสูงมาก ถูกหญิงสาวชุดแดงรั้งเอาไว้ ผนึกความทรงจำเกี่ยวกับหลัวซิวของนาง รับนางไว้เป็นศิษย์ เพื่อถ่ายทอดวิถีแห่งกฎเพลิงอัคคี
ในฝ่ามือของนาง มีลูกแก้วแดนปริศนาที่หลอมรวมปริภูมิแห่งหนึ่งไว้ คนสนิทของหลัวซิวทั้งหมดถูกนางจับตัวเอาไว้ และผนึกไว้ภายใน
ใช้เลือดสดของท่านพ่อท่านแม่รวมถึงพี่สาวของหลัวซิว หญิงสาวชุดแดงค่อย ๆ ตรึงตำแหน่งออร่าของหลัวซิวเอาไว้
