มหายุทธ์ สะท้านภพ Remake – บทที่ 1822

เทพธิดาเซี่ยหานผงกหัว สายตาร่วงลงบนตัวหงเฟย “หงเฟย เจ้าก็น่าจะทราบการตายของเซียวเฟยแล้ว ผู้ที่สังหารเซียวเฟยมีนามว่าซิวหลัว เจ้ารู้จักมันหรือไม่?”

สำหรับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในงานประมูลดาราจันทราหลิวเซี่ยหานสามารถรับรู้ได้ง่ายดั่งปอกกล้วยเข้าปากอยู่แล้ว ชายหนุ่มที่แทนตนเองว่าซิวหลัวนั่น ทำให้นางนึกโยงถึงหลัวซิวภายในเสี้ยววินาที

แต่ทว่าสิ่งที่ทำให้นางคิดไม่ถึงคือ เมื่อหลายปีก่อนคนดังกล่าวยังเป็นเพียงมดตัวจ้อยแดนเทพมารตัวหนึ่งในโลกามนุษย์อยู่เลย นี่เพิ่งผ่านไปแค่กี่ปีเอง ไม่นึกเลยว่าจะมาถึงมหาโลกายอดอัมพรอย่างนั้นหรือ และยิ่งมีศักยภาพที่เทียบเท่ามกุฎเทพด้วย?

การที่เซียวเฟยนั่นสามารถกลายเป็นศิษย์ใจกลางของหอยอดอัมพรได้นั้น เขาไม่มีทางเป็นผู้ที่ไร้ความสามารถอยู่แล้ว หากไม่มีศักยภาพระดับมกุฎเทพ ต้องไม่สามารถสังหารเขาได้แน่นอน

มาตรแม้นจะรู้ว่าเศษใจแห่งศุภรมีความสามารถในการลดเวลา ทำให้ลงแรงในการฝึกตนน้อยและได้ผลคุ้มค่า แต่ก็ไม่ควรรวดเร็วจนไร้เหตุผลเช่นนี้แน่นอน

นี่จึงทำให้หลิวเซี่ยหานรู้สึกสนใจในตัวหลัวซิวมากยิ่งขึ้น นางสันนิษฐานว่าบนตัวฝ่ายตรงข้ามอาจจะมีความลับที่ตนไม่ทราบซ่อนอยู่ก็เป็นได้

แต่ทว่าวินาทีนี้สิ่งที่ทำให้หลิวเซี่ยหานเป็นห่วงมากที่สุดก็คือ หงเฟยทราบตัวตนของหลัวซิวและตัวตนของตัวนางเองหรือยัง?

หลิวเซี่ยหานค่อนข้างใส่ใจในตัวหงเฟยเลย เนื่องจากนางมองเห็นศักยภาพบนตัวหงเฟย ซึ่งมีประโยชน์ต่อแผนการในอนาคตของตัวเองมาก ๆ

เมื่อได้ยินคำสอบถามของอาจารย์ หงเฟยจึงรีบนำเรื่องราวที่เกิดขึ้นในงานประมูลดาราจันทราบอกเล่าออกมา ไม่ได้ปิดบังแต่อย่างใด

“ข้าไม่รู้จักเขาเจ้าค่ะ และไม่ทราบเช่นกันว่าเหตุใดเขาถึงต้องถามคำถามเหล่านี้กับข้า”หงเฟยตอบกลับ

“มันถามว่าเจ้ารู้จักเหยียนเยว่เอ๋อร์และเหยียนซีโรว่หรือไม่อย่างนั้นหรือ?”หลิวเซี่ยหานหรี่ดวงตาที่โฉบเฉี่ยวนั่นลง

หงเฟยพยักหน้า นางที่สูญเสียความทรงจำไปแล้ว ไม่ทราบแต่อย่างใดว่าการทำเช่นนี้จะสร้างปัญหาที่หนักหน่วงต่อหลัวซิวมากเพียงใด

“อย่างไรเสียระหว่างเจ้าและเซียวเฟยก็มีการหมั้นกันแล้ว ในเมื่อคนดังกล่าวสังหารเซียวเฟย สำนักเซียนเทียนหยุนของเราก็จะไม่มีทางนิ่งดูดาย”

หลิวเซี่ยหานอมยิ้ม “ท่านฉี ช่วงเวลานี้เจ้าคอยอยู่ข้างกายหงเฟยด้วย ให้การสนับสนุนนางเพื่อจับกุมตัวผู้มีนามว่าซิวหลัวนั่นกลับมา!”

“ขอรับ!”

เสียงที่แก่ชราหนึ่งดังขึ้นมาจากนอกห้อง ถัดจากนั้นผู้อาวุโสที่อยู่ในชุดคลุมยาวดำคนหนึ่งก็ย่างเท้าเดินเข้ามา ยืนอยู่ด้านหลังหงเฟย

“เหอะ ๆ เจ้ามดตัวจ้อยที่มาจากโลกามนุษย์ เมื่อมึงถูกภรรยาของตัวมึงเองจับกุมได้ จิตใจมึงจะรู้สึกอย่างไรนะ?”

เอามือทั้งสองข้างไขว้ไว้ด้านหลัง หลิวเซี่ยหานกระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย พลางนึกในใจว่าการแสดงสนุก ๆ จะเริ่มต้นขึ้นแล้ว

สำหรับหลิวเซี่ยหานแล้ว หลัวซิวก็เป็นเพียงมดตัวจ้อยที่โชคดีตัวหนึ่งเท่านั้นแหละ ทว่าความโชคดีของเขาก็คงต้องหยุดอยู่เพียงเท่านี้แล้ว สุดท้ายก็หนีฝ่ามือตัวเองไม่พ้นอยู่ดี

เซียวเฟยตายไปแล้ว

อัจฉริยะรุ่นใหม่ของทั้งมหาโลกายอดอัมพรนั้นมีเยอะมากดั่งปลาในแม่น้ำ จำนวนศิษย์ใจกลางทุกรุ่นของสำนักจักรพรรดิอย่างหอยอดอัมพรก็มีไม่ถึง 15 คน

ฆาตกร ซิวหลัว!

หอยอดอัมพรออกหมายจับอย่างรวดเร็ว สถานการณ์ทั่วใต้หล้าอลเวง

“โฮกก!”

เสียงคำรามมังกรดังก้องไปทั่วทั้งท้องฟ้าและปฐพี มังกรแท้ที่มีลำตัวสีเขียวทั้งสามตัวกำลังลากราชรถที่ประดับอย่างหรูหราสูงศักดิ์ ปรากฏเหนือนภาของเมืองดาราจันทรา

ออร่ากดอัดที่มากมายมหาศาลจนไม่อาจคาดเดาได้ ทำให้ทุกคนที่อยู่ในเมืองล้วนสัมผัสได้ถึงความหวาดกลัวและความไม่สงบที่มาจากส่วนลึกของจิตวิญญาณ

และผู้มาเยือนก็คือคนใหญ่คนโตของสำนักจักรพรรดิอย่างหอยอดอัมพร ถึงแม้จะไม่ใช่จ้าวมหาเทพ แต่ก็ต้องเป็นยอดฝีมือชั้นยอดระดับมกุฎเทพช่วงปลายเป็นต้นไปแน่นอน

“เซียวเฟยก็เป็นเพียงศิษย์ใจกลางคนหนึ่งเท่านั้น การตายของมันน่าจะไม่ถึงขั้นทำให้เฒ่าประหลาดจ้าวมหาเทพตื่นตกใจได้นะ”

ภายในเมืองดาราจันทราที่อยู่ด้านล่าง หลัวซิวที่เปลี่ยนเครื่องแต่งกายเป็นชุดคลุมยาวสีดำเขม็งมองมังกรเขียวที่ลากราชรถอยู่กลางนภาสูง ครั้นเมื่อนั่งเรืออนัตตา เขาเคยสัมผัสอำนาจอันน่าเกรงขามสุดล้ำเลิศของเฒ่าประหลาดจ้าวมหาเทพด้วยตนเองอยู่ ดังนั้นอ้างอิงจากกระแสสัมผัสออร่า สามารถยืนยันได้เลยว่าคนใหญ่คนโตที่อยู่ภายในราชรถมังกรแท้ ต้องไม่ใช่จ้าวมหาเทพแน่นอน