มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2882
ฝึกตนอยู่ในช่วงที่หกของบันไดทะลุฟ้ามาสองปี หลัวซิวได้ทำการดูดซับกลั่นแปรแรงเต๋าตรีภพจำนวนมาก ผลการฝึกตนก็เป็นไปตามแผนการของเขา ได้รับการยกระดับอย่างมั่นคง
แม้พลังตรีภพของที่นี่จะบรรลุถึงระดับขั้นของแรงเต๋าระดับจักรพรรดิเทพแล้ว ทว่าท้ายที่สุดระยะเวลาสองปีมันก็สั้นเกินไปอยู่ดี ผลการฝึกตนของเขายังคงอยู่ที่แดนมกุฎเทพระดับเก้าขั้นปฐมภูมิอยู่เช่นเคย
“ช้าเกินไปแล้ว อ้างอิงจากระดับความเร็วในการก้าวหน้านี้ อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาสองร้อยปี ข้าถึงจะสามารถบรรลุถึงมกุฎเทพช่วงกลาง หากยกระดับถึงมกุฎเทพช่วงปลาย อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาห้าร้อยปี ในส่วนของเรื่องที่ว่าหากต้องการยกระดับถึงมกุฎเทพขั้นสูง ยิ่งต้องใช้เวลาเป็นพันปีถึงจะสามารถทำได้”
หลัวซิวหยุดการฝึกตน ส่ายหน้าอย่างรู้สึกปลงเล็กน้อย ก่อนหน้านี้ความเร็วในการฝึกตนของเขาพุ่งพรวดรวดเร็วมาโดยตลอด ทว่าจากการที่ผลการฝึกตนยิ่งอยู่ยิ่งสูง ระดับความยากในการยกระดับผลการฝึกตนของเขาก็เพิ่มมากยิ่งขึ้น
ในความเป็นจริงการที่สามารถดูดซับกลั่นแปรพลังตรีภพระดับแรงเต๋าจักรพรรดิเทพมาฝึกตนได้นั้น ถือเป็นเงื่อนไขที่ดีเลิศมาก ๆ แล้ว แท้จริงแล้วระดับความเร็วในการฝึกตนเช่นนี้ก็ไม่ถือว่าช้าเช่นกัน แต่หลัวซิวกลับรู้สึกไม่พอเพียง
มหันตภัยสามารถปะทุได้ตลอดเวลา นี่จึงทำให้เขารู้สึกมีความกดดันต่อวิกฤตการณ์มาโดยตลอด ฉะนั้นเขาจึงจำเป็นต้องยกระดับผลการฝึกตนของตัวเองให้เร็วมากยิ่งขึ้น
เงยหน้ามองขึ้นไป หากมุ่งหน้าเดินไปข้างหน้าอีกละก็ ก็จะยิ่งใกล้กับวังดับฟ้า ระดับขั้นของพลังตรีภพก็ยิ่งสูง แต่แรงเต๋าระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ไม่ได้กลั่นแปรง่ายขนาดนั้น นอกเสียจากเขาสามารถยกระดับเคล็ดเซียนแปรเก้าขึ้นไปถึงแปรที่หก เมื่อเป็นเช่นนั้นร่างเนื้อก็จะเทียบเท่าเศษณ์มหาจักรพรรดิยุทธ์ ก็จะสามารถต้านทานพลังโจมตีจากแรงเต๋ามหาจักรพรรดิยุทธ์ได้แล้ว
แต่น่าเสียดายที่เคล็ดเซียนแปรเก้าของเขายังคงอยู่ในแดนแปรที่ห้าอยู่เช่นเคย การที่อยากยกระดับถึงแปรที่หก จำเป็นต้องใช้สมุนไพรเพิ่มพลังและสมบัติล้ำค่าต่าง ๆ จำนวนมาก จึงทำให้เขารู้สึกปวดกบาลอย่างยิ่ง
“มีคนมาแล้ว!”
ทันใดนั้นเอง แววตาของหลัวซิวก็ดูเข้มงวดขึ้นมา ตัวสำนึกของเขาสัมผัสได้ว่ามีพลังออร่าที่แข็งแกร่ง 18 ดวงมาถึงบันไดทะลุฟ้า อีกทั้งกำลังประชิดใกล้เข้ามาทางช่วงที่หกที่เขาอยู่อย่างรวดเร็ว
เนื่องจากศึกสงครามครั้งยิ่งใหญ่เมื่อหลายแสนล้านปีก่อน ทำให้เกณฑ์ฟ้าดินของจักรวาลกันดารไม่สมบูรณ์ครบถ้วน ดังนั้นเมื่ออยู่ในนี้ มากสุดแค่สามารถฝึกถึงแดนเทพมารระดับหกก็จะไม่มีการพัฒนาอีกแล้ว หากต้องการบรรลุสู่เทพมารระดับเจ็ดตระหนักวิถีแห่งเกณฑ์ ก็จำเป็นต้องมุ่งหน้าไปยังโลกมหาศักดิ์ทั้งแปดถึงจะสามารถทำได้
แต่ทว่าเทพมารระดับหกไม่มีทางฝ่าฟันขึ้นมาถึงช่วงท้าย ๆ ของบันไดทะลุฟ้าได้ด้วยซ้ำ วินาทีนี้กลับมีคนฝ่าฟันเข้ามา เห็นได้ชัดเจนเลยว่าไม่ใช่จอมยุทธ์ในจักรวาลกันดาร แต่ฝ่ายตรงข้ามมุ่งเป้ามาที่วังดับฟ้า!
“ชัวะ! ชัวะ! ชัวะ! ……”
ความเร็วในการเคลื่อนที่ของจักรพรรดิเทพเจ็ดกงล้อทั้ง 18 คนรวดเร็วอย่างยิ่ง อาศัยผลการฝึกตนที่แข็งแกร่ง พวกเขาจึงขึ้นมาถึงช่วงที่ห้าของบันไดทะลุฟ้าได้อย่างง่ายดาย
แต่ทว่าเมื่อพวกเขามาถึงที่นี่ สีหน้ากลับเปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย
“ตัวสำนึก!”
“มีคนกำลังใช้ตัวสำนึกตรวจสอบเราอยู่ในช่วงที่สูงกว่าของบันไดตรีภพแห่งนี้!”
“หรือว่ากองกำลังในโลกมหาศักดิ์ทั้งแปดค้นพบที่นี่แล้ว?”
เทพธิดาเสวียนหวงโบกมือให้จักรพรรดิเทพเจ็ดกงล้อทั้ง 17 คนที่อยู่ด้านหลังหยุดการเคลื่อนที่ ความรู้สึกบนใบหน้านางดูค่อนข้างตึงเครียดอย่างเห็นได้ชัด
การปฏิบัติภารกิจในครั้งนี้ดำเนินการอย่างเป็นความลับ ถ้าเกิดถูกกองกำลังในโลกมหาศักดิ์ทั้งแปดค้นพบละก็ ฝ่ายตรงข้ามแค่ส่งผู้แข็งแกร่งระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ออกมาคนหนึ่ง ก็สามารถทำให้พวกเขาทุกคนตายอยู่ในนี้ได้แล้ว
“ไม่ต้องลุกลนไป ดูจากตัวสำนึกในเมื่อครู่นี้ ฝ่ายตรงข้ามก็น่าจะอยู่ในแดนจักรพรรดิเทพเจ็ดกงล้อเหมือนเราเช่นกัน”
“เทพธิดาพูดถูก แม้นตัวสำนึกในเมื่อครู่นี้จะหายไปอย่างรวดเร็ว ทว่าไม่มีพลังอำนาจของผู้แข็งแกร่งระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์แฝงซ่อนอยู่ภายในจริง ๆ”
“หากเป็นเพียงจักรพรรดิเทพเจ็ดกงล้อก็จัดการง่ายมากแล้วล่ะ จากศักยภาพของเรา เพียงพอที่จะสามารถกวาดล้างคู่ต่อสู้ทั้งปวงที่อยู่ต่ำกว่ามหาจักรพรรดิยุทธ์แปดกงล้อได้แล้ว”
เมื่อได้ยินคำพูดของเทพธิดาเสวียนหวง ผู้คนที่สีหน้ายังดูประหม่ามาก ๆ ในเมื่อครู่นี้ก็ต่างดูผ่อนคลายขึ้น
อันที่จริงก็ไม่แปลกหรอกที่พวกเขาจะประหม่าเช่นนี้ อย่างไรเสียที่นี่ก็ไม่ใช่โลกาฟ้าดินหลิงหลงที่ถูกควบคุมโดยสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนหวง ทันทีที่ประสบกับผู้แข็งแกร่งระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ของโลกมหาศักดิ์ทั้งแปด พวกเขาไม่มีทางขอความช่วยเหลือได้เลยด้วยซ้ำ
“ทุกคนใจเย็นก่อน ในเมื่อตัวสำนึกของฝ่ายตรงข้ามสัมผัสเราได้แล้ว มันก็ต้องมาปรากฏตัวต่อหน้าเราด้วยตนเองแน่นอน เราแค่คอยเฝ้าสังเกตการเปลี่ยนแปลงอย่างนิ่ง ๆ ก็พอแล้ว”เทพธิดาเสวียนหวงพูดอย่างหนักแน่นมาก
“ได้ เราจักปฏิบัติตามคำสั่งของเทพธิดาขอรับ”
“เทพธิดาปฏิบัติการได้สุขุมมาก ช่างเป็นเรื่องที่น่าเคารพเลื่อมใสเสียจริง!”
เหล่าจักรพรรดิเทพเจ็ดกงล้อทั้งหลายต่างวางใจลง สายตาและตัวสำนึกล้วนเพ่งเล็งไปข้างหน้า
“คนของสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนหวง!”
กลางตรีภพช่วงที่หกของบันไดทะลุฟ้า มีรัศมีเทวที่น่าดึงดูดกระพริบผ่านไปในแววตาหลัวซิว
ในเมื่อเขารู้จักโลกาฟ้าดินหลิงหลงและโลกาเทพมังกรไท่ชู ย่อมต้องเข้าใจสถานการณ์โดยคร่าว ๆ ของทั้งสองพื้นโลกดาราดังกล่าวอยู่แล้ว
เนื่องจากโลกมหาศักดิ์ทั้งแปดผ่านพ้นมหันตภัยครั้งหนึ่งในยุคต้าเหยียน ดาราจักรวาลได้รับความเสียหายสาหัสเป็นวงกว้าง อสูรจิตสูญพันธุ์ ดังนั้นบรรพโบราณทั้งแปดถึงได้บุกเบิกโลกมหาศักดิ์ทั้งแปดขึ้นมา ทำให้พื้นโลกดาราแห่งนี้แบ่งออกเป็นแปดเขตพื้นที่ใหญ่ สาเหตุที่ทำเช่นนี้นั้น ก็เป็นเพราะผลการฝึกตนของบรรพโบราณทั้งแปดไม่สามารถบุกเบิกโลกาที่ครอบคลุมทั้งพื้นโลกดาราเอาไว้ได้
ทว่าในขณะเดียวกัน และเป็นเพราะเหตุนี้นี่เอง โลกาทั้งแปดจึงได้แบ่งพรรคแบ่งพวกกัน ไม่สามารถรวมกันเป็นหนึ่งได้อย่างแท้จริงตลอดมา ประมุขเต๋าสวรรค์ในยุคไท่ชู รวมไปถึงประมุขเต๋าวัฏสงสารในช่วงหลังต่างอยากรวมโลกมหาศักดิ์ทั้งแปดให้เป็นเอกภพ ทว่าต่างล้มเหลวไปอย่างไม่ต้องสงสัยเลย
อย่างไรก็ตามโลกาฟ้าดินหลิงหลงและโลกาเทพมังกรไท่ชูกลับแตกต่างกัน พื้นโลกดาราทั้งสองรวมกันเป็นเอกภพได้อย่างแท้จริงตั้งนานแล้ว โลกาฟ้าดินหลิงหลงถูกสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนหวงควบคุมโดยสมบูรณ์ ส่วนโลกาเทพมังกรไท่ชูนั้นกลับถูกควบคุมอยู่ในกำมือของเผ่าพันธุ์เทพมังกรไท่ชู
หลัวซิวได้ยินบทสนทนาของพวกเทพธิดาเสวียนหวงอย่างชัดแจ๋วเลย สาเหตุที่ตัวสำนึกของเขาถูกพวกเขาค้นพบตั้งแต่วินาทีแรกนั้น เป็นเพราะเขาไม่ได้ตั้งใจอำพราง ทว่าเมื่ออาศัยความลึกลับและมหัศจรรย์ของพลังญาณเทว เขาจึงจงใจอำพรางตัวสำนึก ดังนั้นพวกเขาถึงไม่พบตัวสำนึกเขาแล้ว คิดว่าเขาดึงตัวสำนึกกลับไปแล้ว
แต่ในเมื่อถูกค้นพบแล้ว หลัวซิวก็ไม่มีความคิดที่จะอำพรางต่อไปเช่นกัน เห็นเพียงเขาค่อย ๆ ลุกตัวขึ้น หยุดการฝึกตน ก่อนจะเดินลงมาจากช่วงที่หกของบันไดทะลุฟ้า มาถึงหน้าวังตรีภพที่อยู่สุดปลายขอบเขตของช่วงที่ห้า
เสี้ยววินาทีที่หลัวซิวปรากฏตัว ตัวสำนึกทั้ง 18 ก็แผ่สำรวจมาทางเขาอย่างไม่เกรงใจ
“ผลการฝึกตนของคนดังกล่าวอยู่ระดับใด? ตัวสำนึกของข้ามองไม่ทะลุอย่างนั้นรึ!”
“บางทีอาจมีความเกี่ยวข้องกับวรยุทธ์ที่มันฝึก ตัวสำนึกของมันอยู่ในแดนจักรพรรดิเทพเจ็ดกงล้อ ผลการฝึกตนต้องไม่สูงไปกว่านี้แน่นอน”
เหล่าจักรพรรดิเทพเจ็ดกงล้อของสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนหวงต่างใช้ตัวสำนึกส่งเสียง สื่อสารกันและกัน
“ทุกคนอย่าได้ประมาท การที่คนดังกล่าวปรากฏที่นี่เป็นเพียงตัวแปรหนึ่ง ดังนั้นเราต้องใช้พลังที่เสือล่ากระต่าย ทำการสังหารมันด้วยความเร็วที่รวดเร็วที่สุด เพื่อป้องกันไม่ให้มันแพร่งพรายข่าวคราวของที่นี่ออกไป”เทพธิดาเสวียนหวงส่งเสียงผ่านตัวสำนึก
“เทพธิดาพูดถูก!”
“กางค่าย! ค่ายมังกรฟ้าเสวียนหวง!”
จากการออกคำสั่งของเทพธิดาเสวียนหวง จักรพรรดิเทพเจ็ดกงล้อทั้ง 18 ต่างพากันลงมือ แรงเต๋าของพวกเขาปะทุออกมาจากร่างกาย แล้วผนึกเชื่อมต่อกันอย่างไม่หยุดหย่อน อักษรฮู้เสวียนหวงที่นับไม่ถ้วนเป็นประกายระยิบระยับ ซึ่งมีความล้ำลึกของธรรมดั้งเดิมอย่างธรรมเวชเสวียนและธรรมเวชเหลืองแฝงซ่อนอยู่
ภายในระยะเวลาสั้น ๆ เงาร่างของจักรพรรดิเทพเจ็ดกงล้อทั้ง 18 คนที่มีเทพธิดาเสวียนหวงเป็นผู้นำก็หายวับไป สิ่งที่เข้ามาทดแทนคือมังกรฟ้าตัวหนึ่งที่ท่าทางน่าเกรงขาม ลำตัวยาวสามพันกว่าเมตรกำลังขดตัวลอยอยู่ในส่วนลึกของตรีภพ
ทั้งลำตัวของมังกรฟ้าตัวนี้ล้วนประกอบมาจากอักษรฮู้เสวียนหวง พลังออร่ามากมายมหาศาล ซึ่งอยู่เหนือผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิเทพเจ็ดกงล้อขั้นสูง
ค่ายมังกรฟ้าเสวียนหวงนี่คือค่ายกลที่บรรพอาจารย์แห่งสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนหวงค้นคว้าวิจัยพร้อมกับเผ่าพันธุ์เทพมังกรไท่ชู ผสมผสานธรรมเวชเสวียนหวงเข้าด้วยกันแล้วริเริ่มออกมา ใช้ธรรมเวชเสวียนหวงวิวัฒนาการเป็นรูปร่างลักษณะของมังกรฟ้า ซึ่งสามารถทำให้จักรพรรดิเทพเจ็ดกงล้อทั้ง 18 คนปลดปล่อยพลานุภาพที่ใกล้เคียงกับมหาจักรพรรดิยุทธ์แปดกงล้อออกมาได้
“ลงมือโดยตรงหรือ? เป็นอย่างที่ใจข้าเฝ้าปรารถนาพอดี!”
แววตาของหลัวซิวรวดเร็วและเฉียบคม จากสติปัญญาที่ชาญฉลาดของเขาย่อมต้องสามารถคาดเดาได้อยู่แล้วว่า สาเหตุที่พวกคนในสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนหวงมาถึงที่นี่นั้น มีโอกาสมาเพราะช่วยประมุขเต๋าเยว่เทียนสูงมาก
เพราะจากศักยภาพของคนเหล่านี้ พวกเขาไม่สามารถสังหารประมุขเต๋าเยว่เทียนได้อย่างแน่นอน ในเมื่อไม่ได้มาสังหาร เช่นนั้นก็ต้องมาเพื่อปลดปล่อยอยู่แล้ว ซึ่งนี่ก็หมายความว่าประมุขเต๋าเยว่เทียนยอมศิโรราบต่อโลกาฟ้าดินหลิงหลงตั้งนานแล้ว เป็นศัตรูของโลกมหาศักดิ์ทั้งแปด!
ค่ายมังกรฟ้าเสวียนหวงสามารถทำให้จักรพรรดิเทพเจ็ดกงล้อทั้ง 18 คนปลดปล่อยพลานุภาพที่ใกล้เคียงกับมหาจักรพรรดิยุทธ์แปดกงล้อออกมา ทว่าปัจจุบันกำลังรบของหลัวซิวก็เข้าใกล้ระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์อย่างไร้ขีดจํากัดแล้ว
“ตรามหาหัตถ์ราชาเซียน!”
ทันทีที่ลงมือ หลัวซิวก็ใช้พลังอมตะวิถีเซียนทันที พลังอมตะดังกล่าวเป็นพลังที่เขาเรียนรู้ตระหนักได้จากระฆังโบราณผุพังครั้นเมื่ออยู่ในแดนเซียนนอกนภา แม้นจักไม่สมบูรณ์ครบถ้วน แต่อย่างไรเสียมันก็เป็นพลังอมตะวิถีเซียน อานุภาพแข็งแกร่งกว่าพลังอมตะระดับประมุขเต๋าหลายเท่าตัว
เห็นเพียงมือใหญ่ข้างหนึ่งปรากฏบนนภาสูงของตรีภพ บนมือใหญ่มีแสงเซียนไหลเวียน แสงเซียนผนึกรวมกันเป็นสัญลักษณ์ มือใหญ่ครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ ปกคลุมพื้นที่บริเวณโดยรอบนับพันลี้
“ช่างเป็นพลังอมตะที่แข็งแกร่งยิ่งนัก!”ภายในร่างกายมังกรฟ้าเสวียนหวง มีจักรพรรดิเทพเจ็ดกงล้อแห่งสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนหวงคนหนึ่งอุทานออกมาอย่างตะลึง
เห็นเพียงเมื่ออยู่ต่อหน้าตรามหาหัตถ์ราชาเซียน มังกรฟ้าเสวียนหวงที่มีลำตัวยาวหลายพันเมตรถึงกับเหมือนปลาไหลตัวหนึ่งยังไงอย่างนั้น ดูไม่โดดเด่นอะไรเลย
“นี่คือพลังอมตะวิถีเซียน! ผลการฝึกตนของคนดังกล่าวไม่สูง แต่กลับสามารถฝึกพลังอมตะขั้นสุดยอดเช่นนี้ได้ จึงแสดงให้เห็นเลยว่าน่าจะเป็นศิษย์ของมกุฎเต๋าคนใดคนหนึ่งในโลกมหาศักดิ์ทั้งแปด!”เทพธิดาเสวียนหวงพูดกระแทกเสียงต่ำ
“คลื่นผลการฝึกตนบนตัวมัน……”
“พระเจ้า ผลการฝึกตนเป็นเพียงมกุฎเทพขั้นปฐมภูมิอย่างนั้นหรือ?”
“แค่มกุฎเทพขั้นปฐมภูมิ พลานุภาพขณะลงมือกลับทรงพลังเช่นนี้ ไม่นึกเลยว่าในโลกมหาศักดิ์ทั้งแปดจะมีอัจฉริยะที่เก่งกาจปานปีศาจเช่นนี้ด้วยหรือ?”
“ค่ายมังกรฟ้าเสวียนหวงของเราก็ไม่อ่อนเช่นกัน กระตุ้นอย่างสุดกำลังสามารถ สังหารมันซะ!”
จากการที่เทพธิดาเสวียนหวงตวาดเสียงต่ำ จักรพรรดิเทพเจ็ดกงล้อทั้ง 18 คนล้วนโคจรผลการฝึกตนของตัวเองให้ถึงขีดสุด แรงเต๋าจักรพรรดิเทพที่มากมายมหาศาลผนึกรวมกันอย่างไม่หยุดหย่อน มังกรฟ้าเสวียนหวงที่ยาวสามพันกว่าเมตรในตอนแรกขยายใหญ่ขึ้นกะทันหัน ลำตัวยิ่งอยู่ยิ่งใหญ่
“ตู้มม!”
มังกรฟ้าเสวียนหวงเงยหน้าขึ้นสูง ๆ เขามังกรคู่หนึ่งที่เฉียบคมพุ่งชนเข้ากับตรามหาหัตถ์ราชาเซียนของหลัวซิว
ในขณะเดียวกัน มังกรฟ้าเสวียนหวงก็อ้าปากกว้างแล้วคำรามทีหนึ่ง ของขลังอาวุธเทพของจักรพรรดิเทพเจ็ดกงล้อทั้ง 18 รวมไปถึงพลังอมตะต่าง ๆ นานาที่เหมือนดั่งดาวหางหลายดวง พุ่งสังหารไปทางหลัวซิวอย่างมืดฟ้ามัวดิน
“สรรพวิถีล้วนว้าง!”
หลัวซิวก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว มีแสงเซียนลอยขึ้นมาจากร่างกาย ตั้งแต่วิถีไร้ลักษณ์ของเขาแปรเปลี่ยนเป็นวิถีเซียนเป็นต้นมา พลังอมตะอย่างสรรพวิถีล้วนว้างของเขาก็แข็งแกร่งมากกว่าเก่า
เห็นเพียงพลังอมตะทั้งหลายยังไม่ทันได้ประชิดใกล้ร่างกายเขา ภายใต้การสาดส่องจากแสงเซียน พลังอมตะก็อ่อนแอลงอย่างไม่หยุดหย่อน กระทั่งสลายหายไปในที่สุด พลานุภาพของของขลังอาวุธเทพที่มีอานุภาพเป็นหนึ่งก็ลดฮวบเช่นกัน แม้จะทะลุผ่านแสงเซียนโจมตีเข้ากับร่างกายเขา ก็ไม่สามารถทลายเกราะป้องกันของเคล็ดเซียนแปรเก้าได้
“ตรามหาหัตถ์ราชาเซียน!”
หลัวซิวไม่ได้หยุดโจมตีแต่อย่างใด เห็นเพียงเขาประสานอินอีกครั้ง ถึงขั้นปลดปล่อยตรามหาหัตถ์ออกมาติดต่อกันสามตรา ขยำไปทางมังกรฟ้าเสวียนหวง
เห็นเพียงมือใหญ่แสงเซียนจับหางของมังกรเอาไว้ จู่ ๆ แรงฮึดร่างเนื้อหลัวซิวก็ระเบิด ซึ่งเท่ากับกระตุ้นสมบัติแห่งจักรพรรดิเทพชั้นยอดหนึ่งชิ้นอย่างทุ่มสุดกำลังสามารถ สะบัดแกว่งร่างกายที่ใหญ่โตของมังกรฟ้า แล้วฟาดลงทั่วทุกสารทิศประหนึ่งแส้จนอนัตตาพังทลาย แตกสลายจนดังกระหึ่ม
“นี่มันจะมีทางเป็นไปได้อย่างไร……”
“ค่ายมังกรฟ้าเสวียนหวงที่พวกเราจักรพรรดิเทพเจ็ดกงล้อทั้ง 18 คนร่วมมือกันจัดวางออกมา ยังไม่สามารถสยบมันได้อย่างนั้นหรือ?!”
จักรพรรดิเทพเจ็ดกงล้อทั้ง 18 คนที่อยู่ตามจุดต่าง ๆ ภายในร่างกายมังกรฟ้าเสวียนหวง สีหน้าของแต่ละคนคนหนึ่งดูย่ำแย่กว่าคนหนึ่งเสียอีก
