ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1026
ภายในร้านตัวแทนจำหน่ายรถบีเอ็มดับเบิ้ลยู 4เอส
โรนัน แอนดรูว์ ผู้จัดการทั่วไป มองดูภาพตรงหน้าร้านจำหน่ายและพูดขึ้นด้วยท่าทีเคร่งเครียด “เบนท์ลีย์ 4เอสมีผู้ประกอบการคนใหม่อีกแล้ว คน ๆ ยังซื้อรถรุ่นลิมิเตด อิดิชั่นไปอย่างรวดเร็ว สุดยอดจริง ๆ !”
“เมื่อไหร่ร้านของเราจะมีลูกค้ารายใหญ่และซื้อรถรุ่นซีรี่ส์ 7 ไปบ้าง?”
โรนันคร่ำครวญ
รถรุ่นบีเอ็มดับเบิ้ลยูซีรีย์ 1 เป็นรุ่นรถที่มียอดขายสูฃสุดในร้ายตัวแทนจัดจำหน่าย รถรุ่นนี้ยังมีมูลค่าราวหนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์
รุ่นซีรีส์ 7 ที่มีมูลค่าแสนห้าหมื่นดอลลาร์ถูกตั้งโชว์มานานและยังไม่ถูกซื้อไป
ถ้ารถยังอยู่ที่นี่ เขากลัวว่ารถอาจจะขึ้นสนิมจนคร่ำครึ
เมื่อเทียบกับโอกาสอันยิ่งใหญ่ที่ร้ายตัวแทนจัดจำหน่ายของรถเบนท์ลีย์ 4เอสแล้ว โรนันรู้สึกว่าเขากำลังทำงานอยู่ในร้านจัดจำหน่ายรถรุ่นแคปติว่า 4เอส
“ใช่! พาเลอามาที่นี่ เราส่งของขวัญให้กับลูกค้ารายใหญ่และแสดงความยินดีสำหรับการซื้อรถอันเป็นที่รักของเขากันเถอะ บางทีการทำอย่างนี้อาจทำให้ลูกค้ามาทำธุรกิจกับเราก็ได้!”
ง่ายที่จะยอมรับว่าผู้จัดการทั่วไปจากร้านจัดจำหน่ายรถยนตร์ยี่ห้อ บีเอ็มด้บเบิ้ลยู 4เอสมีความเฉียบแหลมทางธุรกิจอย่างมาก
ไม่นาน เลอา มิลส์ เดินตรงเข้ามาหาเขาอย่างตื่นเต้นพร้อมช่อดอกไม้ในมือของเธอ
มันเป็นความใฝ่ฝันสำหรับเธอที่ได้พบกับลูกค้ารายใหญ่ในร้านจัดจำหน่ายรถยี่ห้อเบนท์ลีย์ 4เอส
เธอได้ลืมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับฮาร์วีย์ ยอร์กไปแล้ว แล้วทำไมเธอจะต้องจดจำคนขี้แพ้อย่างเขาด้วย?
***
ในตอนนี้ ฮาร์วีย์กำลังอยู่ในห้องวีไอพีเพื่อดื่มช้าในร้านจัดจำหน่ายรถรุ่นเบนท์ลีย์ 4เอส
แต่เขาไม่ต้องการให้คนมากมายมารับใช้เขา แต่เขากลับขอให้ไลลา ดาร์ซีนำกระดานหมากรุกมาให้เขาแทนและทั้งคู่กำลังเล่นหมากรุกด้วยกันอย่างสนุกสนาน
ในขณะเดียวกันเลอา มิลส์กับโรส ดันน์ เดินเข้ามาพร้อมกับโรนัน ผู้จัดการทั่วไป
หลังจากที่เลอา มิลส์มุ่งหน้าเข้าไปด้านในและมองไปรอบ ๆ ตัวเธอ อยู่ ๆ เธอนึกถึงฮาร์วีย์พร้อมกับถามขึ้น “คนโง่นั่นหายไปไหน? ทำไมฉันไม่เห็นเขาเลย”
โรสหัวเราะเยาะ
“ฉันได้ยินมาว่าที่นี่มีการเสิร์ฟอาหารจานใหญ่ให้กับลูกค้าด้วย หลาย ๆ คนแทบจะทานจานหนึ่งไม่หมด ผู้ชายคนนั้นต้องไปที่หลังครัวเพื่อไปหาของเหลือแน่!”
หลังจากที่ได้อย่างนั้นเลอาก็หัวเราะ
“เธอต้องพูดถูกแน่ ๆ ตามประสบการณ์ของฉันเขาต้องมีความสุขกับมื้ออาหารนี้มาก แน่ ๆ เขาอาจจะกินเผื่อมื้อค่ำด้วยซ้ำ!”
“ไม่ได้มีเพียงแค่คนจนที่ไม่ได้ซื้อรถบีเอ็มดับเบิ้ลยูที่โด่ดเด่นของเรา แต่พวกเขายังไร้ยางอายอีกและรู้เพียงแค่วิธีหาผลประโยชน์จากสิ่งต่าง ๆ !”
ในตอนนี้ผู้จัดการทั่วไปอย่างโรนันมี่กำลังยืนอยู่ด้านหน้าพวกเขา หันกลับมาและค่อย ๆ พูดด้วยเสียงที่เบา “พอแล้ว ระหว่างเราอยู่ที่ร้านจัดจำหน่ายเบนท์ลีย์ 4เอสระวังคำพูดด้วย!”
“ถ้าเกิดเราไปยั่วยุลูกค้ารายใหญ่เข้า ฉันจะแสดงให้เห็นว่าจะเกิดอะไรขึ้น!”
เมื่อเห็นว่าผู้จัดการทั่วไปกำลังโกรธ เลอาและโรสไม่กล้าเอ่ยปากพูดอีกต่อไป
ในความเป็นจริง ทั้งสองคนรู้สึกไม่ค่อยสบายใจหลังจากที่เข้ามายังร้านจัดจำหน่าย
มันไม่มีเหตุผลอย่างอื่น สถานที่แห่งนี้หรูเกินไปสำหรับพวกเขา รถเบนนท์ลีย์คันเดียวก็มีมูลค่าราวหนึ่งแสนห้าหมื่นดอลลาร์แล้ว อย่าว่าแต่เป็นลูกค้าของที่นี่เลย พวกเธอไม่มีแม้แต่สิทธิ์ที่จะได้เป็นพนักงานขายที่นี่ด้วยซ้ำ
พวกเขาวางตัวสูงส่งและยิ่งใหญ่ระหว่างที่อยู่ในร้านจัดจำหน่ายบีเอ็มดับเบิ้ลยู 4เอส แต่หลังจากที่มาที่นี้พวกเขากลับรู้สึกเหมือนคนรับใช้
ในตอนนี้ ขั้นตอนทั้งหมดในการรับรถได้เสร็จสิ้น
พนักงานทั้งหมดในร้านจัดจำหน่ายรถเบนท์ลีย์ 4เอสกำลังส่งฮาร์วีย์กลับด้วยความเคารพ
ตาของโรนันเป็นประกาย เขาไม่ได้คิดอย่างถี่ถ้วนและรีบตรงเข้าหาฮาร์วีย์พร้อมกับยื่นดอกไม้ให้กับเขา
“สวัสดีครับ!”
“ผมเป็นผู้จัดการทั่วไปของร้านตัวแทนจำหน่ายรถรุ่นบีเอ็มดีบเบิ้ลยู 4เอสครับ”
“ผมได้ยินมาว่าคุณได้ซื้อรถรุ่นโปรดของคุณ ผมจึงมาเป็นตังแทนของพนักงานทั้งหมดในร้านตัวแทนจำหน่ายรถรุ่นบีเอ็มดับเบิ้ลยู 4เอสเพื่อแสดงความยินดีกับคุณครับ!”
“ถ้าคุณมีเวลา เชิญคุณมาเยี่ยมเยือนสถานที่ของเราและให้คำแนะนำกับการทำงานของเราได้นะครับ!”
โรนันตื่นเต้นอย่างมากหลังจากที่เขาพูดจบ
ถ้าลูกค้ารายใหญ่ตอบตกลง วันนั้นเขาต้องรวยมากแน่
แต่สุดท้าย ฮาร์วีย์กลับเมินเฉย
